Planowanie faz lotu – wytyczne*

Materiały szkoleniowe Kaszubskiej Szkoły Pilotażu :: Wszystkie prawa zastrzeżone.
Planowanie faz lotu – wytyczne*
Do planowania poszczególnych faz lotu (wznoszenie, poziom przelotowy,
zniżanie) przyjmuje się następujące wytyczne.
Przyjmuje się, że w locie poziomym powinno się spędzić minimum 20 mil;
Określa się współczynnik wznoszenia (WW) na 3.5 mili na 1000 stóp dla
samolotu odrzutowego lub „4 mile na 1000” dla napędu turbośmigłowego.
Określa się współczynnik zniżania (WZ) na 3 mile na 1000 stóp, bez
względu na typ i wielkość maszyny.
Uwzględniając powyższe współczynniki,
przelotowego wygląda następująco:
wzór
na
wyliczenie
poziomu
(DŁUGOŚĆ TRASY LOTU – 20NM) / (WW + WZ) = FL
Przykład 1: lot samolotem odrzutowym z Krakowa (EPKK) do Warszawy
(EPWA), długość trasy – 134NM, „x” wynosi 6.5 (3 + 3.5).
(134-20) / 6.5 = 17.53 ≈ FL180 lub 18000
Ponieważ lot na tej trasie odbywa się w kierunku wschodnim, jako FL
wyznacza się FL190 (zgodnie z zasadą: im wyżej tym lepiej).
Przykład 2: lot samolotem turbośmigłowym z Warszawy (EPWA) do
Sztokholmu (ESSA), długość trasy 496NM, „x” wynosi 7 (3 + 4).
(496-20) / 7 = 68 = FL680 lub 68000
Ponieważ maksymalny pułap dla samolotu turbośmigłowego wynosi FL240,
przyjmuje się go za wyznaczony poziom lotu, a że lot na tej trasie odbywa się
ponownie w kierunku wschodnim, jako poziom lotu wpisany do planu lotu
wybiera się FL230.
Obliczając punkt rozpoczęcia zniżania (Top of Descent – TOD) używamy
następującego wzoru (pamiętając o wyznaczonym WZ na poziomie 3NM na
każde 1000ft):
(WP – WD) * WZ = TOD DIST
WP – wysokość przelotowa
WD – wysokość docelowa po zakończeniu zniżania
WZ – współczynnik zniżania
TOD DIST – odległość punktu TOD od punktu WD
Przykład 3: samolot znajduje się na FL350, leci w kierunku EPWA ze
spodziewanym podejściem na pas 33, według opublikowanych procedur; IAF
dla tego pasa to LIN na wysokości 3100ft (≈ 3000ft).
(350 – 30) * 3 = 96NM lub (35000 – 3000) * 3 = 96000 / 1000 = 96NM
Zaleca się uwzględnienie poprawki na kierunek wiatru. Przy warunkach
pogodowych z nosewind component zaleca się przyjęcie WZ na poziomie 2 do
3 w zależności od siły i kierunku wiatru. Przy warunkach pogodowych
z tailwind component zaleca się przyjęcie WZ na poziomie 3 do 4 w zależności
od siły i kierunku wiatru.
* Źródła do opracowania wytycznych znajdują się w Biuletynach PL-Vacc:
vacc.org/biuletyn/files/index48.html i http://www.pl-vacc.org/biuletyn/files/index57.html.
http://www.pl-