systemy ekspertowe w mechatronice
Transkrypt
systemy ekspertowe w mechatronice
KARTA PRZEDMIOTU Kod przedmiotu Nazwa przedmiotu w języku PWSZSnd/M/O/3/31 polskim SYSTEMY EKSPERTOWE W MECHATRONICE angielskim EXPERT SYSTEMS IN MECHATRONICS 1. USYTUOWANIE PRZEDMIOTU W SYSTEMIE STUDIÓW 1.1. Kierunek studiów MECHATRONIKA 1.2. Forma studiów STUDIA STACJONARNE / STUDIA NIESTACJONARNE 1.3. Poziom studiów STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA INŻYNIERSKIE 1.4. Profil studiów OGÓLNOAKADEMICKI 1.5. Specjalność - 1.6. Jednostka prowadząca przedmiot 1.7. Osoba prowadząca przedmiot Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Sandomierzu dr Karol Osowski 1.8. Osoba odpowiedzialna za przedmiot (koordynator) dr Karol Osowski 1.9. Kontakt 2. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA PRZEDMIOTU III. PRZEDMIOTY SPECJALIZACYJNE I SPECJALNOSCIOWE obieralny 2.1. Przynależność do modułu 2.2. Status przedmiotu 2.3. Język wykładowy polski 2.4. Semestry, na których realizowany jest przedmiot semestr 5 lub 6 lub 7 2.5. Wymagania wstępne zaliczenie przedmiotów: elektronika, matematyka, podstawy informatyki, sieci komputerowe, komputerowe wspomaganie w mechatronice, wprowadzenie do mechatroniki 3. FORMY, SPOSOBY I METODY PROWADZENIA ZAJĘĆ 3.1. Formy zajęć wykład, laboratorium komputerowe 3.2. Sposób realizacji zajęć zajęcia w pomieszczeniu dydaktycznym PWSZ 3.3. Sposób zaliczenia zajęć zaliczenie z oceną 3.4. Metody dydaktyczne wykład informacyjny z użyciem komputera, metoda przypadków, opis, ćwiczenia laboratoryjne komputerowe 3.5. podstawowa 1. Bolc L., Borodziewicz W., Wójcik M.: Podstawy przetwarzania informacji niepewnej i niepełnej. PWN, Warszawa 1991. 2. Mulawka J.: Systemy ekspertowe. WNT, Warszawa 1996. 3. Niederliński A.: Regułowe systemy ekspertowe. Wydawnictwo Pracowni Komputerowej Jacka Skalmierskiego, Gliwice 2000. 4. Chromiec J., Strzemieczna E.: Sztuczna inteligencja. Metody konstrukcji analizy systemów eksperckich. Wydawnictwo PLJ, Warszawa 1994. uzupełniająca 1. Bubnicki Z.: Wstęp do systemów ekspertowych. PWN, Warszawa 1990. 2. Niderliński A.: Regułowo–modelowe systemy ekspertowe. Wydawnictwo Pracowni Komputerowej Jacka Skalmierskiego, Gliwice 2006. 3. Białko M.: Programowanie w języku CLIPS 6.0 : podręcznik do ćwiczeń laboratoryjnych z przedmiotu systemy ekspertowe. Politechnika Koszalińska, Koszalin 2001. 4. Knosala R.: Zastosowania metod sztucznej inteligencji w inżynierii produkcji. WNT, Warszawa 2002. Wykaz literatury 4. CELE, TREŚCI I EFEKTY KSZTAŁCENIA 4.1. Cele przedmiotu C.1. Nabycie wiedzy w zakresie reprezentacji wiedzy na potrzeby systemów ekspertowych. C.2. Nabycie umiejętności budowy baz wiedzy, korzystania z systemów ekspertowych na potrzeby praktycznych zastosowań do rozwiązywania problemów występujących w mechatronice. 4.2. Treści programowe Sztuczna inteligencja. Rys historyczny. Podstawowe pojęcia. Możliwości zastosowań. Przykłady zastosowań. Systemy regułowe. Tablice decyzyjne. Wnioskowanie progresywne i regresywne. Języki programowania do budowy systemów ekspertowych (CLIPS, JESS, Prolog). Podstawowe komendy. Sposoby kodowania faktów i reguł. 5. Pojęcia i właściwości zbiorów rozmytych. Rozmyte systemy ekspertowe. 6. Systemy decyzyjne, budowa i uczenie klasyfikatorów. 7. Pozyskiwanie wiedzy. Metody indukcji wiedzy, indukcja drzew decyzyjnych i reguł. 8. Sprawdzanie poprawności systemu ekspertowego. Zapewnienie spójności w bazie wiedzy. 9. Wybrane zastosowania systemów ekspertowych w mechatronice. 1. 2. 3. 4. 4.3. Efekty kształcenia Kod W01 W02 W03 W04 U01 U02 U03 U04 U05 Student, który zaliczył przedmiot w zakresie WIEDZY: Zna budowę systemów ekspertowych, metody ich budowy, w szczególności metody reprezentacji baz wiedzy. Ma wiedzę o reprezentacji wiedzy z użyciem narzędzi logiki matematycznej. Zna zastosowania systemów ekspertowych w mechatronice. Ma ugruntowaną wiedzę z zakresu możliwości i ograniczeń stosowania systemów ekspertowych w procesie komputerowo wspomaganego projektowania, wytwarzania i eksploatacji układów mechatronicznych. Zna rodzaje i klasyfikacje systemów ekspertowych, ma wiedzę o pozyskiwaniu i reprezentacji wiedzy na potrzeby systemów. Ekspertowych. Zna pojęcia sprzeczności i nadmiarowości w bazach wiedzy, rozumie ideę spłaszczania baz wiedzy i zna metody weryfikacji spójności baz wiedzy. w zakresie UMIEJĘTNOŚCI: Ma umiejętność samokształcenia się w zakresie systemów ekspertowych. Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku M_W05 M_W11 dla obszaru T1A_W02 T1A_W03 T1A_W06 T1A_W07 T1A_W01 T1A_W03 T1A_W04 M_W14 T1A_W05 M_W15 T1A_W06 M_U05 T1A_U05 M_U08 T1A_U08 M_U09 T1A_U09 Dostrzega systemowe i pozatechniczne aspekty działania urządzeń mechatronicznych, dobiera odpowiedni schemat wnioskowania systemu dla rozwiązywania praktycznych zadań inżynierskich. M_U10 T1A_U10 Potrafi zaprojektować bazę wiedzy systemu ekspertowego na potrzeby rozwiązania praktycznego zadania inżynierskiego. Potrafi posługiwać się zaprojektowanym systemem ekspertowym, dokonywać wnioskowania, monitorować działanie systemu ekspertowego. M_U13 T1A_U07 T1A_U09 Potrafi badać wpływ konstrukcji bazy wiedzy na działanie systemu eksperckiego, wyciągać wnioski z działania systemu i przez modyfikacje bazy wiedzy sterować jego działaniem. Potrafi zaprojektować i przeprowadzić symulacje dla rozwiązania zagadnienia inżynierskiego z wykorzystaniem systemu ekspertowego. U06 U07 K01 K02 K03 Potrafi eksploatować systemy ekspertowe w oparciu o sieć komputerową w zastosowaniu do sterowania urządzeń technicznych. M_U15 T1A_U09 T1A_U11 Potrafi pozyskiwać wiedzę, korzystać ze wzorców na potrzeby budowy systemu, potrafi monitorować przy użyciu systemu ekspertowego proces eksploatacji urządzeń technicznych. M_U22 T1A_U01 T1A_U16 M_K01 T1A_K01 T1A_K03 Rozumie pozatechniczne aspekty działalności inżynieramechatronika, rolę i ograniczenia proponowanych rozwiązań w dziedzinie wykorzystania systemów ekspertowych. M_K02 T1A_K02 Potrafi współpracować i działać w grupie, jak również kierować grupą przy projektowaniu i wdrażaniu systemów ekspertowych. M_K04 T1A_K03 w zakresie KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH: Ma świadomość potrzeby ciągłego uzupełniania i pogłębiania wiedzy z zakresu systemów ekspertowych. 4.4. Metody weryfikacji efektów kształcenia Forma oceny Efekt kształcenia Egzamin Egzamin Projekt Kolokwium Zadania do ustny pisemny wykonania W01 - W04 U01 - U07 K01 - K03 4.5. Efekt kształcenia W01 - W04 U01 - U07 K01 - K03 5. xx xx x Referat Sprawozdanie xxx xxx xx Dyskusje Inne x x xxx Kryteria jakościowe uzyskania oceny w danym zakresie efektów kształcenia ocena dostateczny/dostateczny plus dobry/ dobry plus bardzo dobry (3/ 3,5) (4/ 4,5) (5) Zna budowę systemów Zna budowę baz wiedzy Ma pełną wiedzę z zakresu budowy ekspertowych, podstawowe systemów ekspertowych ich systemów ekspertowych, metody reprezentacji wiedzy. klasyfikację, metody reprezentacji i pozyskiwania pozyskiwania wiedzy wiedzy, jej reprezentacji przy na potrzeby systemów pomocy narzędzi logiki ekspertowych. matematycznej, zna problemy nadmiarowości i sprzeczności w bazach wiedzy. Potrafi eksploatować regułowe Potrafi implementować systemy Potrafi pozyskiwać i zapisywać systemy ekspertowe ekspertowe przez zapis wiedzy wiedzę na potrzeby systemów w zastosowaniach w postaci regułowej, ekspertowych, dokonywać mechatronicznych. monitorować ich działanie wnioskowania, wyszukiwać w systemach mechatronicznych. wzorce, monitorować proces eksploatacji urządzeń w oparciu o system ekspertowy. Zdaje sobie sprawę z potrzeby Zdaje sobie sprawę z rozwoju Zdaje sobie sprawę z rozwoju uzupełninia wiedzy w zakresie systemów ekspertowych i stale systemów ekspertowych, poszerza systemów ekspertowych. poszerza swoją wiedzę. swoją wiedzę, dokonuje testowania i wdrażania nowych rozwiązań. BILANS PUNKTÓW ECTS - NAKŁAD PRACY STUDENTA Kategoria Udział w zajęciach dydaktycznych określonych w planie studiów Samodzielne przygotowanie do zajęć Obciążenie studenta Studia Studia stacjonarne niestacjonarne 30+30 20+20 5 10 Wykonanie powierzonych zadań 10 15 Udział w konsultacjach 3+3 3+3 Przygotowanie do egzaminu/zdawanie egzaminu - - Obciążenie związane z zajęciami praktycznymi 30 20 Obciążenie związane z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich Sumaryczne obciążenie pracą studenta 66 46 81 81 PUNKTY ECTS za przedmiot 3 3