E-learning - Aleksandra Bujacz
Transkrypt
E-learning - Aleksandra Bujacz
E-LEARNING – NOWE WYZWANIA ROZWOJOWE I EDUKACYJNE? prof. dr hab. Anna I. Brzezińska, dr Katarzyna Kaliszewska-Czeremska, Kaliszewska dr Joanna Matejczuk, mgr Aleksandra Bujacz, mgr Ludmiła Rycielska Uniwersytet Im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Instytut Psychologii Szanse i zagrożenia dla rozwoju nauczycieli i uczniów w czasach transformacji Zagrożenia dla rozwoju zagubienie w świecie wartości zagubienie w nadmiarze ofert rozproszenie aktywności nadmierna koncentracja na „korzystaniu z okazji” wiedza chaotyczna nieustrukturowane umiejętności ryzyko usztywnienia jako forma obrony przed nadmiarem E-LEARNING E-learning ≠ E-teaching E-learning to proces zorientowany na osobę uczącą się, a nie na program czy nauczyciela. bogactwo ofert zróżnicowanie ofert mobilność dostępność wielokulturowość Szanse dla rozwoju • • • • duża dynamika zmian • nieprzewidywalność • konfliktogenność wieloznaczność • duże pole eksploracji możliwość eksperymentowania wiele okazji do zdobywania wiedzy uczenie się dokonywania wyborów nabywanie elastycz – ności w działaniu uczenie się rozwiązywania konfliktów nabycie umiejętności życia w kontekście wieloznacznym Nie jest równoważna wobec tradycyjnych, sprawdzonych form edukacji: E-learning to wspomagany najnowszymi technologiami proces uczenia się. organizacja społecznego i informacyjnego środowiska uczenia się wzmacnianie wewnętrznej motywacji do uczenia się rozbudzanie potrzeby i kształtowanie gotowości do korzystania z technologii informacyjnych (IT) w procesie własnego uczenia się kształtowanie umiejętności posługiwania się różnymi IT Instytut Psychologii UAM Poster [email protected] & Printing by Genigraphics® - 800.790.4001 Zasoby indywidualne Zasoby społeczne Zasoby indywidualne Zasoby społeczne koledzy koledzy Przedszkole / Szkoła i ich kultura organizacyjna Społeczność lokalna dostępność i forma materiałów: materiały dydaktyczne dostępne każdemu uczestnikowi przez cały czas trwania kursu zróżnicowanie oferty (formy i treści materiałów dydaktycznych uczeń swobodny i zindywidualizowany dobór formy i treści materiałów dydaktycznych (możliwość wyboru); możliwość uczestniczenia w tworzeniu materiałów dydaktycznych (wzrost zaangażowania i motywacji). 3. 1. uczenie się OD rówieśników (gdy są bardziej kompetentni) uczenie się Z POMOCĄ nauczyciela (pomaga, gdy uczeń natrafia na przeszkody) 2. uczenie się Z POMOCĄ rówieśników (korzystanie z ich pomocy, gdy samemu nie daje się rady) 3. uczenie się RAZEM z nauczycielem (wspólne poszukiwanie rozwiązania) uczenie się RAZEM z rówieśnikami (wspólne rozwiązywanie problemów i wspólne radzenie sobie z przeszkodami) N Kontakty indywidualne typu instruowania i / iub pomagania nauczyciel jako AUTORYTET NAUKOWY (ekspert) i / lub MORALNY Brak bezpośredniego kontaktu z nauczycielem oraz z innymi uczniami (brak interakcji), w przypadku dzieci – brak kontaktu z opiekunami Brak możliwości wymiany poglądów i dyskusji Brak zasad moralnych, modelowania zachowań pożądanych społecznie Internet nie dba o proces wychowania Brak zasad grupowych brak procesu grupowego JAK MYŚLIMY? ŚLIMY? Przekonania na temat e-learningu e Uczenie podające (nawiązanie do behawioralnego modelu nauczania) JAK JEST? CECHY I ZALETY DOBRZE PRZYGOTOWANEGO KURSU E-LEARNINGOWEGO: NAJCZĘŚCIEJ ĘŚCIEJ SPOTYKANE KATEGORIE KURSÓW E-LEARNINGOWYCH: 1) Kursy bazujące ą na materiałach udostępnianych ępnianych uczniom przez nauczycieli: a. kursy wspierane Internetem (ang. web-supported supported) – wspieranie zajęć ęć tradycyjnych materiałami dydaktycznymi w formie elektronicznej (np. przykłady, prezentacje, filmy), treść zajęć ęć tradycyjnych = treść ść materiałów elektronicznych b. kursy wzbogacane internetowo (ang. web-enhanced) web – poszerzanie zajęć ęć tradycyjnych o nowe treści treś dydaktyczne (np. rozwiązywanie ą dodatkowych zadań, ń, dyskusja wokół zagadnień omawianych na zajęciach, ęciach, na forum dyskusyjnym) 2) Kursy komplementarne i w pełni e-learningowe learningowe: a. kursy mieszane (komplementarne, ang. blended) blended - elementy e-learningowe stanowiąą integralnąą i nieodłączną nieodłą ą część ęść całego procesu nauczania kursy pracy własnej („samouczek”) – umożliwiają umoż ą uczniom samodzielne sprawdzenie zdobytej wiedzy i umiejętności umieję ś (testy, zadania otwarte); obejmująą fora dyskusyjne służące służą do kontaktu z nauczycielem oraz pozostałymi uczniami kursy komplementarne moderowane – łączy łą ofertę „samouczka” z możliwością ż ś ą realizowania wirtualnych projektów b. kursy w pełni e-learningowe (ang. fully online) online – cały proces edukacji odbywa sięę w Internecie; ograniczony kontakt bezpoś bezpośredni z nauczycielem. technologia jest transparentna wobec przedmiotu nauczania narzędzie do realizacji celów edukacyjnych i programu nauczania stosowany model edukacji jest „zakorzeniony” w modelach tradycyjnych dostosowanie formy i treści do specyfiki środowiska edukacji – ewolucja a nie rewolucja Środowisko dostosowanie się do potrzeb i możliwości uczestników interakcji edukacyjnej • elastyczność środowiska edukacyjnego i możliwość stworzenia komfortowych warunków pracy dla ucznia i nauczyciela = możliwość dostosowania środowiska pracy do zmieniających się potrzeb uczestników zajęć i charakteru kursu • edukacja w „naturalnym” środowisku ucznia • proces uczenia się obejmujący uczniów i nauczycieli uruchomienie licznych i różnorodnych interakcji • możliwość wyboru i dostosowania formy przekazu do indywidualnych stylów uczenia się uczestników zróżnicowana i atrakcyjna forma przekazu odpowiadająca na potrzeby ucznia i nauczyciela • możliwość wyboru i dostosowania treści przekazu do indywidualnych potrzeb rozwojowych i poziomu zaawansowania „technologicznego” uczniów • zindywidualizowane tempo i rytm (dynamika) uczenia się i nauczania • automonitoring i monitoring procesu edukacji śledzenie postępów przez nauczycieli oraz uczniów Środowisko spotkanie uczących się osób • zwiększenie autonomii i systematyczności w procesie uczenia się i zdobywania wiedzy oraz umiejętności zmiana w myśleniu o procesie uczenia – od „bycia nauczanym” do – „uczenia się” • • • • U U U nauka planowania własnej pracy i realizacji założonych celów (bliskich i dalekich) dbałość o relacje w grupie i żywy, dynamiczny proces grupowy interakcyjność w procesie uczenia się i nauczania orientacja na współpracę rola nauczyciela: aktywizacja, motywowanie i strukturyzowanie środowiska uczenia się Środowisko możliwości techniczne UCZEŃ (dziecko, nastolatek, dorosły) = osoba UCZĄCA SIĘ: modyfikacja i uelastycznienie sposobu myślenia o procesie edukacji zmiana stereotypów, przyzwyczajeń przejście od uczenia kogoś do organizowania środowiska osoby uczącej się umiejętność dzielenia się odpowiedzialnością za proces edukacji z uczniem wypracowanie nowego sposobu planowania i realizacji zadań (długoterminowe planowanie całego cyklu system jest elastyczny i samouczący) opanowanie nowych narzędzi / nowych technologii świadomość nowych możliwości i ograniczeń. przekraczanie granicy pokoleniowej i włączanie się nauczyciela w "świat cywilizacyjny" ucznia wypracowanie nowych narzędzi, strategii i materiałów edukacyjnych • modyfikacja i uelastycznienie sposobu myślenia o procesie (własnej) edukacji • zmiana stereotypów, przyzwyczajeń, przejście od „JA nauczany” do „JA uczący się” • większa odpowiedzialność za proces edukacji oraz za efekty własnej edukacji • włączenie edukacji w proces osobistego rozwoju i kształtowania ścieżki swego życia, także ścieżki kariery zawodowej • wypracowanie nowego sposobu planowania i realizowania zadań w procesie uczenia się zwiększony nakład pracy własnej, większa samodyscyplina, pilnowanie terminów, wytrwałość i pomysłowość w sytuacjach trudnych • opanowanie nowych narzędzi i nowych technologii • świadomość nowych możliwości i ograniczeń 1. Rozwijanie kompetencji związanych z uczestniczeniem w kulturze wirtualnej, która staje się jednym z naturalnych środowisk w ramach edukacji, pracy i rozrywki. 2. Rozszerzenie świadomości dotyczącej konieczności rozwijania kultury, wypracowania zasad społecznych i moralnych obowiązujących użytkowników Internetu. 3. Zasady i normy językowe obowiązujące w sieci • Sposoby efektywnego przekazywania i odczytywania treści i intencji za pomocą Internetu (np. precyzyjne wypowiadanie się na piśmie) • Umiejętność prowadzenia dyskusji i wymiany poglądów w rzeczywistości wirtualnej • Odpowiedzialność za słowo, mimo pozornej anonimowości 4. Zasady i normy społeczne („netykieta”) obowiązujące w sieci (ja a inni użytkownicy w Internecie) 5. Budowanie relacji opartej na wzajemnym szacunku 6. Poszanowanie granic, poglądów i sposobu myślenia innych użytkowników Internetu 7. Umiejętność organizowania grupy (role grupowe, wrażliwość na proces grupowy, podział zadań) za pomocą dostępnych narzędzi realnych i wirtualnych 8. Umiejętność współpracy oraz grupowego rozwiązywania problemów za pomocą nowych mediów 9. Umiejętność obrony przed osobami łamiącymi zasady w Internecie 10. Uczenie się udzielania i przyjmowania wsparcia i pomocy za pomocą Internetu 11. Odpowiedzialność i świadome poruszanie się na kontinuum: anonimowość a ujawnianie siebie (radzenie sobie z anonimowością własną i innych użytkowników, świadomość różnorodności konsekwencji kreowania i ujawniania własnej tożsamości) 12. Poszanowanie wirtualnej własności (prawa autorskie, pokusa plagiatów) ZMIANY W OBSZARZE POZNAWCZYM • • • • łatwość i szybkość w aktualizowaniu materiałów dydaktycznych • bogata oferta różnorodnych narzędzi edukacji • oszczędność czasu i kosztów NAUCZYCIEL = osoba wspomagająca proces uczenia się: ZMIANY W OBSZARZE SPOŁECZNYM: • brak barier czasoprzestrzennych całodobowa dostępność, brak barier geograficznych • łatwiejszy dostęp do materiałów dydaktycznych • wysoka jakość materiałów dydaktycznych KLASA Sprzyjanie adaptacji do nowej rzeczywistości w czasach transformacji wykorzystanie szans rozwoju i niwelowanie zagrożeń Stwarzanie możliwości transferu wiedzy, kompetencji i umiejętności funkcjonowanie w szerszej rzeczywistości wirtualnej oraz realnej Rozwijanie wrażliwości i refleksyjności mądre wykorzystanie i poruszanie się w rzeczywistości wirtualnej, łączenie rzeczywistości realnej i wirtualnej Podstawa zmiany społecznej (zmiana sposobu myślenia i działania) wypracowanie zasad i kultury korzystania z rzeczywistości wirtualnej (sprzyjanie, a nie blokowanie wielostronnego rozwoju osoby i grupy) Przygotowanie do pracy w dynamicznie zmieniającym się środowisku zdobywanie wiedzy i kompetencji niezbędnych na współczesnym rynku pracy Promowanie idei związanej z ideą LLL czyli Long Life Learning Promowanie idei łączenia klasycznych i nowoczesnych form uczenia się nowa jakość korzystająca z tradycyjnego doświadczenia, mądrze otwarta na nowoczesne rozwiązania Promowanie idei przejścia od biernego uczenia (kogoś) do aktywnego UCZENIA SIĘ (e-larning ≠ e-teaching)); włączanie osoby uczącej się (uczeń dziecko, uczeń dorosły, nauczyciel, rodzic) w proces edukacji – motywacja gotowość aktywność; zmiana stereotypów i dynamiki relacji uczeń-nauczyciel oraz uczeń-uczeń (od, z pomocą, razem z nauczycielem oraz od, z pomocą, razem z kolegą) Anonimowość, ukrycie własnej tożsamości E-edukacja (ang. e-learning)) to otwarta i elastyczna forma edukacji realizowana w Internecie na tzw. platformach, oparta o filozofię i logikęę sieci. U „WARTOŚĆ DODANA” DO E-LEARNINGU Oderwanie od kontaktu z drugim człowiekiem - dehumanizacja, praca z „bezduszną maszyną” prowadzi do izolacji społecznej, nie rozwija kompetencji społecznych Chaotyczne środowisko pracy - chaos informacyjny Kontakty z grupą U nauczyciel jako OSOBA ZNACZĄCA (2) Organizacja SPOŁECZNEGO środowiska uczenia się : Jednolita forma edukacji, uboga w narzędzia U (1) Modelowanie stosunku do uczenia się Kontekst kulturowy i społeczny Droga (kosztowna) – poza zasięgiem ę dostępu ępu szkoły, ucznia i nauczyciela forma i sposób kontaktu między uczestnikami procesu dydaktycznego: dominująca forma komunikacji oparta o język pisany (tekst) wysokie wymagania w zakresie poziomu opanowania mowy pisanej i kompetencji komunikacyjnych (precyzja w formułowaniu wypowiedzi, dbałość o formę i treść przekazu, netykieta) komunikacja „rozciągnięta” w czasie zindywidualizowany charakter komunikacji w relacji nauczyciel – uczeń proces „uczenia się” skupiony wokół indywidualnego i samodzielnego „uczenia się” uczestnika zajęć, dostosowany do jego potrzeb i możliwości rozwojowych, z uwzględnieniem interakcji społecznych zachodzących między uczestnikami zajęć b. organizacja i czas nauki: uczenie się w zindywidualizowanym rytmie, dostosowanym do preferencji uczestników (dowolny czas i miejsce pracy), na przestrzeni całego semestru; uczeń odpowiedzialny za projektowanie i realizację własnego procesu uczenia się rytm pracy wyznaczany terminami wykonania zadań wyznaczanych przez nauczyciela; nauczyciel organizator środowiska uczenia się 2. uczenie się OD nauczyciela (pokazuje rozwiązanie) Kontakty indywidualne typu współdziałania JAKIE SĄ PODSTAWOWE ZADANIA NAUCZYCIELA? bardziej wymagająca wobec nauczyciela opanowanie nowych umiejętności (nowa metodyka nauczania, przygotowanie materiałów), „złodziej czasu”, brak kontroli nad procesem edukacji i procesem grupowym RÓŻNICE MIĘDZY ZAJĘCIAMI TRADYCYJNYMI A E-LEARNINGOWYMI: 1. Uczeń Problem - plagiatów, odtwórczej wiedzy i ograniczania twórczego (dywergencyjnego) rozwiązywania problemów c. KONTAKT: Nauczyciel mniej wymagająca wobec ucznia nie wymaga samodzielnej i systematycznej pracy, a także zaangażowania ma ograniczone zastosowanie dla wybranych obszarów edukacji rodzina interakcja Wykluczenie informacyjne - bezkrytyczne przyjmowanie wiadomości wiadomoś z Internetu, bezrefleksyjne korzystanie z gotowych informacji a. Zadania nauczyciela: rodzina mniej wartościowa i efektywna (raczej efektowna, a nie efektywna) nieskuteczna i odtwórcza, fikcja edukacyjna nie dla wszystkich to oferta wyłącznie dla młodych osób, sprawnych w korzystaniu z nowych mediów E-learning koncentruje się na uczącej się osobie: potrzebach edukacyjnych, gotowości do uczenia się, motywacji, posiadanych zasobach, aspiracjach. E-learning wymaga współpracy uczącej się osoby z nauczycielem Cechy czasów transformacji 6 rodzajów uczenia się w klasie / szkole: 3 (od, z pomocą, razem) x 2 (N, U) • • rozwijanie kompetencji związanych z możliwością korzystania z wielu różnych źródeł informacji, wiedza o możliwych źródłach informacji oraz o możliwościach i sposobach korzystania z istniejących ofert bazy danych, wirtualne biblioteki, katalogi rozwijanie umiejętności selekcji informacji swobodne, bezpieczne i efektywne poruszanie się w chaosie informacyjnym opanowanie narzędzi (komputer, programy) oraz rozwijanie kompetencji związanych z posługiwaniem się nowoczesnymi technologiami opanowanie nowych sposobów poszerzania wiedzy nowa wiedza o własnym sposobie uczenia się - obszar metapoznawczy poszerzanie wiedzy dotyczącej organizacji, specyfiki i kultury „świata wirtualnego