Orchis coriophora L. na Pomorzu Gdańskim

Transkrypt

Orchis coriophora L. na Pomorzu Gdańskim
Orchis coriophora L. na Pomorzu Gdañskim
Orchis coriophora L. in the Pomorze Gdañskie region
TOMASZ S. OLSZEWSKI
T. S. Olszewski, Katedra Taksonomii Roœlin i Ochrony Przyrody, Uniwersytet Gdañski,
Al. Legionów 9, 80-441 Gdañsk, e-mail: [email protected]
ABSTRACT: The distribution of Orchis coriophora in the Pomorze Gdañskie region is
described. The only locality in the region has not been confirmed. The species is
regionally extinct (RE).
KEY WORDS: Orchis coriophora, Anacamptis coriophora, regionally extinct species, the
Pomorze Gdañskie region
Storczyk cuchn¹cy Orchis coriophora L. (Orchidaceae) jest bylin¹ wytwarzaj¹c¹ charakterystyczne brunatnoczerwone kwiaty, o bardzo specyficznym, nieprzyjemnym dla cz³owieka zapachu, co znalaz³o odzwierciedlenie w jego naukowej nazwie. Roœlina ta roœnie g³ównie na wilgotnych ³¹kach, a tak¿e w murawach,
w widnych lasach i zaroœlach, na glebach zasadowych, wilgotnych lub suchych
(Raciborski 1919; Szlachetko, Skakuj 1996; Buttler 2000; Kretschmar i in. 2007).
Zasiêg storczyka cuchn¹cego obejmuje Europê (bez czêœci pó³nocnej kontynentu – Wysp Brytyjskich, Skandynawii i pó³nocnej Rosji), Bliski Wschód do
Kaukazu i po³udniowych wybrze¿y Morza Kaspijskiego (Kretschmar i in. 2007).
W Polsce Orchis coriophora notowany by³ na oko³o 100 stanowiskach, z których
zdecydowana wiêkszoœæ ma obecnie charakter historyczny (Bernacki, Adamowski 2001; Zaj¹c, Zaj¹c 2001). Ostatnio stwierdzono go jedynie na 3 stanowiskach – Biedrusko pod Poznaniem, Wizna nad Narwi¹, Kotlina Sandomierska
(Stachnowicz 1997; G³owacki i in. 2004; Krawczyk 2008).
Storczyk cuchn¹cy nale¿y do roœlin wymieraj¹cych (krytycznie zagro¿onych)
(E) w skali Polski (Zarzycki, Szel¹g 2006). Na Pomorzu Zachodnim ma status taksonu wymar³ego (Ex) (¯ukowski, Jackowiak 1995), a na Pomorzu Gdañskim
gatunku regionalnie wymar³ego (RE) (Markowski, Buliñski 2004). Objêty jest on
œcis³¹ ochron¹ gatunkow¹ (por. Rozporz¹dzenie... 2004).
OLSZEWSKI T. S. 2010. Orchis coriophora L. na Pomorzu Gdañskim. – Acta Bot. Cassub. 7-9: 189-195.
#$%
#$%
Orchis coriophora zosta³ ostatnio przeniesiony do rodzaju Anacamptis (jako
A. coriophora) (por. Bateman i in. 1997; Kretschmar i in. 2007) jednak w wiêkszoœci
publikacji funkcjonuje jako przedstawiciel rodzaju storczyk (por. np. Mirek i in.
2002; Zaj¹c, Zaj¹c 2001). W zwi¹zku z tym ze wzglêdów informacyjnych w niniejszej pracy wystêpuje on jeszcze jako przedstawiciel rodzaju Orchis.
Celem opracowania by³o poznanie rozmieszczenia i weryfikacja kategorii
zagro¿enia Orchis coriophora na Pomorzu Gdañskim. Zosta³o ono wykonane
w ramach prac nad krytyczn¹ list¹ roœlin naczyniowych Pomorza Gdañskiego
i uaktualnion¹ wersj¹ czerwonej listy regionu.
1. Materia³ i metody
Materia³ do badañ nad rozmieszczeniem na Pomorzu Gdañskim stanowi³y
publikowane i niepublikowane dane literaturowe z lat 1897-2001 oraz wyniki
w³asnych badañ terenowych przeprowadzonych w 2009 r. Granice Pomorza
Gdañskiego przyjêto za Markowskim i Buliñskim (2004).
Na podstawie zebranych informacji sporz¹dzono wykaz stanowisk, z lokalizacj¹ w sieci kwadratów ATPOL (por. Zaj¹c 1978), w postaci uszczegó³owionej,
tj. w kwadratach ni¿szego rzêdu o boku 5 km (por. Markowski, Buliñski 2004).
W opisie stanowisk przyjêto poni¿sze skróty: jez. – jezioro, k. – ko³o, m. – miejscowoœæ, rez. – rezerwat. W przypadku stanowisk o s³abo sprecyzowanej lokalizacji podano dwa s¹siednie kwadraty ATPOL jako mo¿liwy obszar wystêpowania.
O ile by³o to mo¿liwe, przy opisie stanowisk podano datê odnotowania gatunku
w terenie. Dla stanowisk objêtych ochron¹ rezerwatow¹ podano czas powo³ania
rezerwatu i jego nazwê. Zgromadzone dane pos³u¿y³y do sporz¹dzenia mapy
rozmieszczenia Orchis coriophora na Pomorzu Gdañskim i w jego bezpoœrednim
s¹siedztwie w siatce kwadratów ATPOL.
2. Wyniki
Wykaz stanowisk
DA81d – Mierzeja Messyñska, NW czêœæ Wyspy Sobieszewskiej (Gräbner
1897 za Abromeitem i in. 1940) (ryc. 1); gatunku nie odnotowano w okresie póŸniejszym (por. Lange 1906; Preuss 1906a, b; Kalkreuth 1937; Buliñski 1996c;
Smykowska 2001); prawdopodobnie stanowisko nieistniej¹ce (Preuss 1911); od
1959 r. rez. „Ptasi Raj”; w 2009 r. nie odnaleziono i uznano za historyczne (T. S.
Olszewski 2009, mat. niepubl.); stanowiska brak w ATPOL-u (por. Zaj¹c, Zaj¹c
2001).
Orchis coriophora
#$#
# + & ' (
)&
* # +
+ ' 3. Podsumowanie wyników i dyskusja
W atlasie rozmieszczenia ATPOL (Zaj¹c, Zaj¹c 2001) brak jest informacji
o wystêpowaniu Orchis coriophora na Pomorzu Gdañskim. Jednak wed³ug badaczy
niemieckich odnotowano jego obecnoœæ w pó³nocno-zachodniej czêœci Wyspy
Sobieszewskiej (por. Gräbner 1897 za Abromeitem i in. 1940). Stanowisko to
razem ze stanowiskiem ko³o Braniewa s¹ najdalej na pó³noc wysuniêtymi miejscami, z których gatunek by³ podawany w Polsce.
Gräbner (1897 za Abromeitem i in. 1940) nie podaje na jakim siedlisku wystêpowa³ storczyk cuchn¹cy na Mierzei Messyñskiej. Prawdopodobnie rós³ on na
wilgotnych ³¹kach nad jeziorem Ptasi Raj. W podobnych uk³adach odnotowano
go na innych polskich stanowiskach (por. Faliñski 1972; Stachnowicz 1997;
G³owacki i in. 2004; Krawczyk 2008). Omawiane stanowisko Orchis coriophora na
Wyspie Sobieszewskiej zanik³o prawdopodobnie krótko po jego odnotowaniu
w 1897 r., o czym œwiadczyæ mo¿e brak doniesieñ o jego wystêpowaniu w okresie póŸniejszym (por. Lange 1906; Preuss 1906a, b, 1911; Kalkreuth 1937). Tak¿e
#$0
#$%
na wiêkszoœci stanowisk s¹siaduj¹cych z Pomorzem Gdañskim ostatnie notowania badanego gatunku pochodz¹ z podobnego czasu tj. z drugiej po³owy lub
koñca XIX wieku (por. Rosenbohm 1878; Grütter 1887, 1889, 1890a, b; Scholz
1896) (tab. 1).
# ,& + -. & )& # + ' /
& – '( )* +,$ -#$ ./$0 +#11$22$ !!3 /$0
!! $$ 453 % 0*$ .6,(7 6,( 53
!! %(%8 )* 9* 8$ .:$ !!;&! $$ 453 !!; .:$ !!.!!!53 % 0*$ .6,(7 6,( 53
+)- $ < => 0$'?7 '($ .0# !;53 $ % .>
;53 7 -$ -%$ "; $ @ 8% $A3 % 0*
$ .6,(7 6,( 53
'( =B >'% .:$ !.!53 % 0*$ .6,(7 6,(
53
! > 1 C'$0% .:$ !!;&! $$ 43 :$ !
.!553 % 0*$ .6,(7 6,( 53
! '( )* >'% % .:$ !!;&! $$ 453 '(
)* % >'%7 *7 !!! .:$ !!.!53 % 0*$
.6,(7 6,( 53
! %7 !! .:$ !.!53 % 0*$ .6,(7 6,( 53
% ##%$ % %$ ! -% , )$7 1*D '*
-$ -$ :$ .!!7 !7 53
9!! %$ $% . !4" $$ 453 % 0*
$ .6,(7 6,( 53
9!&9 $1 E$ /$1 >$#$1 .0# ! $$ 453 %
0*$ .6,(7 6,( 53
9 -' '( $ ./$0 !!53 % 0*$ .6,(7 6,(
5
Zanik stanowisk Orchis coriophora w Polsce zwi¹zany jest z przekszta³caniem
i niszczeniem jego siedlisk, takim, jak np. zaniechanie u¿ytkowania, osuszanie
wilgotnych ³¹k lub zarastanie muraw (por. np. Bernacki, Adamowski 2001). Prawdopodobnie przyczyny ust¹pienia badanego gatunku na Mierzei Messyñskiej
mia³y podobny charakter. Obecnie siedlisko wilgotnych ³¹k w pó³nocnozachodniej czêœci Wyspy Sobieszewskiej praktycznie nie istnieje – zanik³o ono
w wyniku ekspansji trzciny. O jego wystêpowaniu w przesz³oœci œwiadczyæ
mog¹ ma³opowierzchniowe zbiorowiska ³¹kowo-szuwarowe wystêpuj¹ce
wœród szuwaru trzcinowego (por. Sulma 1958; Buliñski 1996b).
Wobec nie potwierdzenia obecnoœci Orchis coriophora na terenie Pomorza
Gdañskiego w ci¹gu ponad 100 lat, jego status jako gatunku wymar³ego regionalnie (RE) zostaje podtrzymany. Tym niemniej zaleca siê dalsze wizytacje stanowiska na Wyspie Sobieszewskiej na wypadek jego powtórnego stwierdzenia,
Orchis coriophora
193
a tak¿e zwracanie uwagi na ewentualne wystêpowanie storczyka cuchn¹cego w
innych czêœciach regionu.
Podziêkowania
Autor serdecznie dziêkuje kole¿ance dr Joannie Bloch-Or³owskiej za pomoc
w wykonaniu mapy.
Literatura
ABROMEIT J., NEUHOFF W., STEFFEN H. 1940. Flora von Ost- und Westpreussen. 2(5),
s. 877-1248. Kommissionsverlag Gräfe und Unzer, Berlin-Königsberg.
BERNACKI L., ADAMOWSKI W. J. 2001. EX + L. Storczyk cuchn¹cy. – W: KAMIERCZAKOWA R., ZARZYCKI K. (red.), Polska czerwona ksiêga roœlin. Paprotniki i roœliny kwiatowe. Polska Akademia Nauk, Instytut Botaniki im. W. Szafera, Instytut Ochrony Przyrody, Kraków, s. 558-560.
BULIÑSKI M. 1996a. Projekt dzia³añ w rezerwacie „Ptasi Raj” ko³o Gdañska – przyk³adem
poszukiwania dróg naturalizacji terenów cennych przyrodniczo. – Przegl. Przyr. 7(3-4):
167-174.
BULIÑSKI M. 1996b. Roœlinnoœæ rzeczywista. – W: PRZEWONIAK M. (red.), Materia³y do
monografii przyrodniczej regionu gdañskiego. 1. Nadmorskie rezerwaty przyrody (czêœæ
1). Monografia rezerwatu przyrody „Ptasi Raj". Wyd. Gdañskie, Gdañsk, s. 200-209.
BULIÑSKI M. 1996c. Flora roœlin naczyniowych. – W: PRZEWONIAK M. (red.), Materia³y do
monografii przyrodniczej regionu gdañskiego. 1. Nadmorskie rezerwaty przyrody (czêœæ
1). Monografia rezerwatu przyrody „Ptasi Raj". Wyd. Gdañskie, Gdañsk, s. 210-220.
BUTTLER K. P. 2000. Storczyki. Dziko rosn¹ce gatunki i podgatunki Europy, pó³nocnej
Afryki i Bliskiego Wschodu. Œwiat Ksi¹¿ki, Warszawa, 286 ss.
FALIÑSKI J. B. 1972. Antropogeniczne zagro¿enia i program ochrony muraw kserotermicznych na kemach w pó³nocnej czêœci Równiny Bielskiej. – W: F ALIÑSKI J. B. (red.),
Synantropizacja szaty roœlinnej IV. Synantropizacja szaty roœlinnej w parkach narodowych i rezerwatach przyrody. Materia³y Sympozjum w Bia³owie¿y, 16-19.VI.1971. –
Phytocoenosis 1(4): 287-305.
G£OWACKI Z., GRU¯EWSKA T., GRU¯EWSKI M., RACZUK J. 2004. Nowe stanowisko + (Orchidaceae) w dolinie Narwi pod Wizn¹ (pó³nocno-wschodnia Polska). –
Fragm. Flor. Geobot. Polonica 11(2): 287-292.
GRÜTTER M. 1887(1888). Bericht des Herrn Lehrer Max Grütter über seine botanischen
Exkursionen von 1886. – W: Bericht über die 25. Versammlung des preussischen botanischen Vereins zu Insterburg am 5. October 1886. – Schrift. Physik-Ökon. Ges.
Königsberg 28: 62-66.
GRÜTTER M. 1889(1890). Bericht des Lehrers Max Grütter in Luschkowo über seine Exkursionen in Jahre 1888. – W: Bericht über die 27. Gesamtsitzung des Preussischen Botanischen Vereins zu Graudenz am 2. October 1888. – Schrift. Physik.-Ökon. Ges. Königsberg 30: 55-72.
GRÜTTER M. 1890(1891)a. Bericht des Lehrers Max Grütter in Luschkowo über seine Exkursionen in Jahre 1889. – W: ABROMEIT J., Bericht über die 28. Jahresversammlung des
Preussischen Botanischen Vereins zu Braunsberg am 8. October 1889. – Schrift. Physik.-Ökon. Ges. Königsberg 31: 9-13.
#$5
#$%
G #9$%#9$# = - A 3 1" = O
09 16/
= N =
9 7
#99$ A
, /P !>
J# 09
! #$J: + N G
P/2; A =
3 =/B N 8$ ##%/##$
! 4 #99# N * 6 3/
A , 2 +" 2* 8#/0 90/0J0
! 0%%9 2& & ) + ? & !/
,' A Q 7' F5J 8:/F0
! 4" 3" + 4 0%%: +
" "
,
" " " " " /
G" =O" 855 ? #$%F R
,& G" = A = 3 =/B N 09
$:/$$
G " = G 0%%5 ) . ( & /
6 A = Q
" G # #/:8
4 #$%F N
* * 2 A = 3
=/B N 09 #J/0#
4 #$%F
+ N6; * 2 &S
3 !" +" 6 T 89 4 #$## + N6; &S 7O A =
3 =/B N JJ #/##$ T G #$#$ ) " C-& 7" ,/
& A 3 G" , 3 " * ( & ( D " '( ) 5# 2- ' <'C(" !E&" JF8/J$9
#9:9 = 4 O
/
A 3 = O
N N 2 3 # 7
#9:: A , /P !>
#$# :F/9#
) G M& $ 0%%5 & & E& &C') ( 'C ) A + < #F9" #:F5 ##9%%/##9#J
, 1 = #9$F N6; 3; A G
Q N 3 ! ## #/0%F
, , 2 0%%# * & 3 ,
&' / E.& E.( ' & &
! ( 7 <& " , 3 #$$: 7
&( &'& H=I
- A = *' B , = A = 5F #FJ/#:5
, #$89 B G 3(' A 7 08
:%/$8
, + ?" , G #$$F , 3 ," " 059 3
#$0F 7 (' A 7 F
J8/8%
B #$:9 B-. H ( & & /
I A 3 = 00J #58/#88
Orchis coriophora
#$8
B " B G 0%%# ( & & 2-
Q !&' D = <1" !E&" T :#F B !" , B 0%%F 6 Q& /
( & & A 3 G B" B !" 3
3" , B
" Q& ( E& 3 , D =" ," !E&" $/0%
U 3" 1 = #$$8 ? ( & ) . B & 3 A 3 U 3" 1 = "
) . ( & B 3 A B- ( < G & J $/$F
Summary
& 6 $
+ ? 7 &
& G' G 23 ,
& D" 7?
V + 9# " & " 6 G& = 0%%5 "