Nr 2 2015 - Zgromadzenie Sióstr Adoratorek Krwi Chrystusa

Transkrypt

SIOSTRY ADORATORKI K
KRWI
RWI CHRYSTUSA
BIULETYN
PROWINCJALNY
PROWINCJA WROCŁAW
Nr 2 (37) 2015
kwiecień - czerwiec
II sesja XIV Kapituły Prowincjalnej
W tym numerze:
W dniach 30 kwietnia – 1 maja 2015 roku w Bolesławcu odbyła się II sesja
XIV Kapituły Prowincjalnej.
Chociaż jej główny temat brzmiał: „Rozpalić w sobie ogień charyzmatu, by
stawać się siostrą pojednania, miłości i pokoju”, nie zapomniano o przeżywanym Roku Życia Konsekrowanego. To ważne wydarzenie znalazło swoje
miejsce w konferencji wygłoszonej przez s. Gabrielę Janikula ASC. Treści
bardzo dobrze korespondowały z tematem kapituły. Prelegentka przypomniała
m.in., że Adoratorka Krwi Chrystusa uczy się Jezusa Chrystusa od swej mistrzyni duchowej – św. Marii De Mattias.
To ona podaje konkretną metodę na świętość wskazując na krzyż. Zachęca,
aby każda Adoratorka Krwi Chrystusa żyła Jezusem - Miłością Miłosierną, a
dzieląc się z innymi owocami zbawienia, by wykorzystywała pedagogię krzyża.
Praca II sesji kapituły dotyczyła sprawozdań z realizacji celu rocznego we
wspólnotach za 2013/2014 i ustalenia celu na kolejny rok pracy formacyjnej
2015/2016. Zostało także przedstawione Sprawozdanie z zarzadzania dobrami
Prowincji Wrocław. Kapituła rozpoczęła się Mszą świętą, której przewodniczył ks. Piotr Wiśniowski SchP .
s. Ewa Kleps, asc
II sesja Kapituły
Prowincjalnej

Z życia wspólnot

Działalność SKC

Z obszaru Kontynen- 
talnego Europa
Artykuł formacyjny

Kalendarium

STR. 2
BIULETYN PROWINCJALNY
Sp otk an ie formac yjn e
W dniach 6 – 8 i 13 – 15 marca 2015 odbyły się
spotkania formacyjne dla sióstr naszej Prowincji w
Bolesławcu.
„Fundamentalne wartości życia zakonnego”, to
wiodący temat spotkań, które prowadził o. Jacek
Kiciński, misjonarz klaretyn.
Podczas konferencji omówione zostały cele Roku
Życia Konsekrowanego:

Spojrzeć z wdzięcznością w przeszłość

Przeżywanie teraźniejszości z pasją

Spojrzeć z nadzieją w przyszłość
Spoglądając na początki powołania musimy uświadomić sobie, że Bóg powołał nas z miłości i tam
gdzie nas posyła oraz to, co czynimy ma wypływać
z miłości. Mamy być „rękami Boga” i zwiastunami
nadziei, którzy swoim świadectwem ukazują, że
znają Boga i są do Jego dyspozycji.
Jeżeli moje życie przepełnione jest miłością wtedy
ukochanie Boga będzie charakteryzowało moje relacje we wspólnocie. Zadawać mamy sobie pytanie,
jak przeżywam swoje powołanie, bo Bóg powołując mnie do świętości w tym konkretnym zgromadzeniu wyposażył mnie we wszystko, co niezbędne
by ją osiągnąć.
Miałyśmy możliwość podzielenia się refleksjami
dotyczącymi fundamentalnych wartości w życiu
zakonnym, wspólnotowym i w formacji ASC oraz
jakimi sposobami możemy radzić sobie z napotykanymi przeszkodami w realizacji tych wartości.
Te spotkania formacyjne były zapewne dla każdej
siostry czasem łaski także dlatego, że mogłyśmy
przebywać z sobą, rozmawiać i zwyczajnie cieszyć
się wzajemną obecnością.
„Tam gdzie są zakonnicy, tam też jest radość” – te
słowa Papieża Franciszka były naszym doświadczeniem a także prawdą, że Bóg może napełnić
nasze serca i uczynić nas szczęśliwymi, bez potrzeby poszukiwania gdzie indziej naszego szczęścia.
s. Elżbieta Kurnatowska asc
NR 2 (37) 2015
STR. 3
Rok Życ ia Kons ek rowanego
Ogólnopolskie Sympozjum „W jedności uobecniać Chrystusa w świecie”
W dniach 21 - 23 kwietnia 2015 roku na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim odbyło się Sympozjum
czterech konferencji przełożonych wyższych zorganizowane w ramach obchodów Roku Życia Konsekrowanego. Kolejne dni upływały pod hasłami: „Spojrzeć w przeszłość z wdzięcznością”, „Przeżywać teraźniejszość z pasją”, „Przyjąć przyszłość z nadzieją”.
Sympozjum rozpoczęło się Mszą św. sprawowaną w katedrze lubelskiej przez abp. Stanisława Budzika
metropolitę lubelskiego. Wśród prelegentów znaleźli się m.in. ks. prof. Krzysztof Pawlina, o. prof. Andrzej
Derdziuk OFMCap, o. prof. Marek Saj CSsR, ks. prof. Andrzej Maryniarczyk, o. prof. dr hab. Jacek Kiciński CMF, a także bp Antoni Pacyfik Dydycz i bp Marek Stolarczyk.
Uczestnicy Sympozjum spotkali się w ośmiu grupach tematycznych. Praca w tych grupach i dyskusje koncentrowały się były wokół wyzwań współczesnej epoki i aktualności duchowości, charyzmatów i misji życia konsekrowanego, inkulturacji.
Zastanawiano się jak dziś działać razem dla wypełnienia misji, zachowując różnorodność charyzmatów,
żyjąc głęboką duchowością. Poruszono także temat duszpasterstwa powołaniowego i formacji zakonnej.
Wieczorem, w przeddzień zakończenia Sympozjum, w auli KUL odbył się spektakl pt. „Wspólny dom”.
W spektaklu wystąpiło ponad 20 sióstr z różnych rodzin zakonnych.
W czwartek 24 kwietnia odbyła się debata nad wyzwaniami dla życia konsekrowanego. Debatę poprowadził o. prof. Jacek Kiciński CMF, a wzięli w niej udział: prof. KUL Alina Rychnio, Stanisław Karczewski,
Wiesława i Lech Stefanowie.
W programie był przewidziany czas wspólnej modlitwy, Msze święte nabożeństwo Koronki do Bożego
Miłosierdzia, medytacja, modlitwa Regina Coeli i nieszpory w kościele akademickim. W ostatnim dniu
obrad Mszę świętą dla uczestników Sympozjum celebrował abp Celestino Migliore, nuncjusz apostolski w
Polsce.
s. Ewa Kleps ASC
W naszyc h wsp óln otach...
Aczyńsk
Spotkania dla sióstr naszego dekanatu stały się
już tradycją. Jest darem od Pana Boga zostawienie
na jakiś czas różnych spraw, by pozostać w ciszy
przed Nim, napełniając się Jego łaską. Tydzień
przed Świętami Paschalnymi uczestniczyłyśmy w
dniu skupienia dla sióstr, które prowadził o. Paweł,
karmelita bosy z Usolia Sibirskovo. Po powrocie z
Krasnojarska miałyśmy 4 dniowe spotkania dla
młodzieży, w których uczestniczyło 10 osób, a potem 3 dniowe spotkania dla dzieci, w których wzięły udział 22 osoby.
STR. 4
c.d. ze str.3
W Niedzielę Wielkanocną w naszej parafii zostało
ochrzczono 7 dzieci (w wieku od 2 miesięcy do 14
roku życia), a za tydzień kolejne 2. Była to oczywiście wielka radość dla całego naszego Kościoła,
który staje się coraz to młodszy J.
Zaraz po Wielkanocy s. Małgorzata Przybyło wyjechała do Usolia Sibirskovo, gdzie znajduje się
klasztor sióstr Karmelitanek Bosych i ojców Karmelitów, by uczestniczyć w uroczystościach z okazji 500-lecia urodzin św. Teresy od Jezusa.
Za tydzień dzieci już kończą szkołę i rozpoczniemy
spotkania wakacyjne, a jak na razie staramy się wykorzystać ziemię daną nam przez Pana Boga – czyli
– sadzimy ogródek. Bóg błogosławi również i pogodą, bo maj w tym roku jest wyjatkowo ciepły.
Bóg posyła nam również ludzi znajdujących się w
potrzebie. W obecnym czasie s. Tatiana Ugaynova
pomaga pewnej młodej rodzinie, u których spalił
się dom. Całą pracę odbudowy wykonują sami, bo
są zdani tylko na siebie, jednak Bóg jest dobry i
pamięta o każdym. Pomaga im także jedna nasza
parafianka, która troszczy się o ich dzieci. W pomoc włączyła się także s. Tatiana.
Baumgärtle
Podziękowanie
Kochane Siostry,
tak nieoczekiwanie, tak szybko odszedł do domu
Pana mój kochany tato Wincenty – w czasie kiedy
szliśmy z Jezusem przez Jego mekę i śmierć – do
Zmartwychwstania. Z tego czerpię pocieszenie i
nadzieję, że zobaczymy naszych ukochanych znowu, bo Jezus żyje!
Za każdy gest współczucia i życzliwości, za modlitwę, za uczestniczenie w pogrzebie, za ofiarę Mszy
świętej w imieniu swoim i mojej rodziny składam
serdeczne: Bóg zapłać!
W dniach 13-14 kwietnia 2015 roku uczestniczyłam w Kapitule Regionu Schaan, na którą były
zaproszone siostry z naszego Obszaru Kontynentalnego.
Z Regionu Zagrzeb uczestniczyła s. Krystyna pracująca w Monachium. Rozważałyśmy temat
„Przemiana na drodze ku przyszłości”. Wspólne
Msze święte, którym przewodniczył o. Bruno,
CPPS, modlitwa, adoracja, dzielenie sie w grupach,
gimnastyka w czasie krótkich przerw, rozmowy przyczyniły się do lepszego poznania się i chęci
ofiarowania sobie wzajemnie szacunku we wspólnym pielgrzymowaniu jako Oblubienice Bożego
Baranka. Siostry z Regionu Schaan i s. Krystyna
pozdrawiają wszystkie Siostry ASC w Polsce.
NR 2 (37) 2015
STR. 5
c.d. ze str. 4
We wtorek 19 maja 2015 zostałam poproszona
przez panie ze Zrzeszenia Kobiet Ewangelickich,
by opowiedzieć o Baumgärtle, o powołaniu, o życiu w klasztorze. Spotkałyśmy się w kaplicy Domu
Misyjnego, gdzie wspólnie odśpiewałyśmy pieśń
ekumeniczną „Teraz wszyscy dziękujmy Bogu sercem, ustami i dłońmi...”. Na pamiatkę każda z pań
otrzymała prospekty o życiu Marii De Mattias oraz
przewodnik po Sanktuarium Maryjnym w Baumgärtle. Już następnego dnia otrzymałam wiadomość.
Bolesławiec
Wspólnota bolesławiecka bez gości, takie dni
nie trafiają się często. Kolejne grupy i goście indywidualni w pewien sposób wyznaczają rytm naszej
codzienności.
Trzeba jednak przyznać, że trafiają się również
wizyty wyjątkowe, które na długo pozostają w pamięci . Taką na pewno była wizyta ks. Krzysztofa
Czadowskiego z parafii Najświętszego Serca Pana
Jezusa. Ksiądz Krzysztof bywa u nas często, sprawuje bowiem Eucharystie w niedziele i święta, bardzo nieoficjalnie tytułowany bywa nawet kapelanem. 8 marca udało mu się zaskoczyć nas wszystkie, wieczorem zjawił się w raz z wiadrem pełnym
pięknych róż, by osobiście wręczyć po jednej róży
każdej siostrze. Takiego Dnia Kobiet na Zgorzeleckiej jeszcze nie było!
Wśród ważnych wizyt wspomnieć koniecznie trzeba kolejną wizytę biskupa z Banja Luki Franio Komarnicy. Wziął on udział w sesji popularnonaukowej „Nasza polska Bośnia” oraz koordynował prace
związane z procesem beatyfikacyjnym ks. Antoniego Dujlovica, postaci szczególnie drogiej wielu repatriantom z byłej Jugosławii.
Oto jej treść:
„Czcigodna siostro Iwono,
Siostry serdeczność i otwartość z wyrazem zadowolenia na siostry twarzy na długo pozostanie w
naszej pamięci. Bardzo doceniłyśmy ofiarowany
nam czas, aby odpowiedzieć na nasze pytania, jak
również gdy siostra opowiadała nam o swym życiu
i o klasztorze, mimo iż oderwałyśmy siostrę od pracy.
Serdecznie dziękujemy i życzymy wiele błogosławieństwa Bożego”
Zrzeszenie Ewangelickich Kobiet Memmingen
Marlies Hörger
W ostatnich dniach (9 maja) trafiła się również okazja, że to my wybrałyśmy się z wizytą. Biskup Ordynariusz w ramach obchodów Roku Życia Konsekrowanego zaprosił przedstawicieli wszystkich
zgromadzeń zakonnych na specjalny dzień skupienia do Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej w Krzeszowie.
Tym sposobem po raz kolejny mogłyśmy spotkać
się z Krzeszowską Panią i zdecydowanie po raz
pierwszy w tak bezpośredni sposób z biskupem
Zbigniewem Kiernikowskim. Wszystko wskazuje
na to, że rewizyta już wkrótce, na wrzesień bowiem
zapowiedziana jest wizytacja kanoniczna naszej
parafii.
STR. 6
Częstochowa
28 lutego był dniem pokutnym, w którym odbyło
się nocne czuwanie na Jasnej Górze. Udział w nim
wzięła s. Adela Rostecka i s. Aniela Mroczek.
26 kwietnia był dniem modlitw o powołania. We
Mszy św. w katedrze uczestniczyły s. Adela i s.
Aniela. Następnie przy śpiewach, tańcach odbył się
marsz alejami miasta na Jasną Górę. Na zakończenie był odmówiony wspólny różaniec oraz Apel.
W marcu odbyła się w naszej parafii wizytacja ks.
Arcybiskupa Wacława Depo, który odwiedził również naszą wspólnotę.
3 maja, z racji 400-lecia przybycia dominikanów
do Gidel, była odprawiona uroczysta Msza św. W
uroczystości uczestniczyła s. Adela, która również
przez cały dzień służyła przy wydawaniu wina i
obrazków z modlitwą.
17 maja s. Adela uczestniczyła w uroczystości I
Komunii św. dzieci ze szkoły muzycznej na Jasnej
Górze w Bazylice.
s. Adela Rostecka ASC
Wspólnota formacyjna
28 kwietnia Tatiana Studentova obroniła pracę
doktorską pod tytułem Między ciałem a duszą.
Koncepcje antropologiczne w literaturze ukraińskiej od baroku po romantyzm. Rozprawa została
napisana pod kierunkiem profesor Krystyny GalonKurkowej. Na publicznej obronie, która miała miejsce na Uniwersytecie Wrocławskim w Instytucie
Filologii Słowiańskiej, oprócz cioci i przyjaciół Tatiany, były obecne także siostry ze wspólnoty z domu prowincjalnego oraz s. Wiesława Przybyło.
Wsparcie modlitewne, współprzeżywanie, a przede
wszystkim obecność sióstr i osób życzliwych były
bezcennym darem dla Tatiany.
W dniach 27 - 28 kwietnia s. Nadzieja Raczycka
odwiedziła naszą wspólnotę w drodze powrotnej z
rekolekcji. Chociaż s. Nadzieja zazwyczaj nie na
długo zatrzymuje się w naszej wspólnocie, jednak
jej odwiedzinom zawsze towarzyszy radość i entuzjazm. I oczywiście nigdy nie obywa się bez słodkiej niespodzianki od wspólnoty z Białorusi, za
którą serdecznie dziękujemy.
Po wielu latach oraz związanych z budową drugiego już kościoła trudach, 1 maja z radością przenieśliśmy się do nowego kościoła na stałe. Uroczystą
Mszę św. celebrował abp senior Stanisław Nowak,
który wiele lat wcześniej poświęcił kamień węgielny. 3 maja w nowym kościele dzieci przystąpiły do
Pierwszej Komunii świętej. W przygotowaniu tych
radosnych wydarzeń miała swój udział s. Bogusława Kowalska, która w tych dniach zajmowała się
przeniesieniem dużej części zakrystii do nowego
kościoła, sprzątała i pomagała w przygotowaniu
uroczystości. 16 maja był pierwszy odpust w nowym kościele. Mszę św. celebrował i wygłosił homilię ks. dr Marian Szymonik. Tym wszystkim
uroczystościom towarzyszy wielka radość i łzy
wzruszenia.
NR 2 (37) 2015
STR. 7
c.d. ze str. 6
Tak jak pisałyśmy wcześniej, nasza wspólnota jest
otwarta na przyjmowanie osób, które chcą rozeznać swoje powołanie albo spędzić jakiś czas, by
pogłębić swoją relację z Bogiem. Po raz kolejny
były u nas p. Dorota i Elżbieta z Wrocławia. Kilka
dni spędziła u nas też Monika, która poszukuje
swojego miejsca w życiu.
Dokszyce
Wielki Post, jak zawsze jest czasem nawrócenia i
powrotu do Boga. Również w naszej wspólnocie
podjęłyśmy osobiste i wspólne postanowienia, by
żyć coraz radykalniej ewangelicznymi postawami.
Z rozpoczęciem Wielkiego Postu, co piątek przeżywałyśmy Drogę Krzyżową z różnymi grupami
parafialnymi. Każda z nas miała do przygotowania
swoje rozważania: s. Małgorzata Augustyn z dziećmi i rodzicami, s. Anna Dziatlik z kółkiem różańcowym, a s. Nadzieja Raczycka z kobietami.
W dniach 15 – 17 marca w naszej parafii odbyły
się wielkopostne rekolekcje, które prowadził ks.
Jerzy z wioski Miadzwiedziczy. Siostry zachęciły
dzieci i młodzież do udziału w naukach i spotkaniach i cieszyły się, że przyszło ich dużo. Rekolekcje dotyczyły poznania zasadzek i niebezpieczeństw złego ducha oraz sposobu, jak opierać się
pokusom. Istotnym było przypomnienie, że zło istnieje realnie, ale Bóg swoją mocą ochrania nas,
jeśli trwamy w więzi z Nim.
Od 20 do 22 marca odbyło się przygotowujące
spotkanie dla animatorów, prowadzących letnią
oazę dla młodzieży. S. Małgorzata wzięła udział w
tym spotkaniu, wygłosiła także konferencję o modlitwie uwielbienia.
28 marca przyjechała s. Bożena Hulisz, by wspólnie z nami przeżywać radosne świętowanie Paschy,
a zarazem odbyć wizytację naszej wspólnoty.
Czcigodna s. Bożeno, serdecznie dziękujemy siostrze za obecność, wspaniałomyślną pomoc i życzliwość do każdej z nas. Otulamy Siostrę naszą modlitwą, wdzięczne Bogu za Twoją posługę wśród
nas.
W Wielki Czwartek 2 kwietnia s. Bożena z s.
Małgorzatą uczestniczyły we Mszy Krzyżma w Witebsku. Wieczorem na uroczystej Eucharystii modliłyśmy się i dziękowałyśmy Bogu za dar kapłaństwa. Dzieci i młodzież z całą parafią składali życzenia ojcom pracującym w Dokszycach. Wieczorem do ojców, według tradycji, na uroczystą kolację zostały zaproszone siostry.
W Wielki Piątek po adoracji Krzyża wraz całą parafią uczestniczyłyśmy w nabożeństwie Drogi
Krzyżowej. Cieszyłyśmy się udziałem dużej liczby
dzieci i młodzieży. Rozważania prowadziła młodzież. Szliśmy w atmosferze modlitewnego skupienia i powagi tego wielkiego dnia.
W Wielką Sobotę w ciągu dnia odbyło się modlitewne czuwanie przy grobie Jezusa które prowadziły dzieci przygotowane przez siostry. Natomiast w
nocy wraz z młodzieżą czuwały na modlitwie s.
Małgorzata i s. Bożena. Także troszczyłyśmy się o
piękne i uroczyste przygotowanie Triduum na wioskach Urożajnaje, Bierezowka i Gniezdzilowa, Biegoml.
W niedzielę 12 kwietnia w wiosce Gniezdziłowo
w kaplicy p.w. Miłosierdzia Bożego, świętowałyśmy odpust. Mszę świętą celebrował o. Andrzej
Żylewicz, śpiewy i oprawę liturgiczną przygotowały siostry. Bardzo wymownym znakiem Miłosierdzia Bożego w ten dzień była pogoda, do obiadu
był straszny deszcz i zimno, kiedy przybyliśmy na
miejsce zaświeciło słońce. Po Eucharystii był poczęstunek dla wszystkich zorganizowany przez
miejscowych parafian. Ten gest wprowadził w atmosferę życzliwości i bratniego świętowania.
W dniach 23 – 27 kwietnia s. Nadzieja przeżywała
rekolekcje dla juniorystek w Trzebini.
Od 30 kwietnia do 2 maja s. Małgorzata uczestniczyła w II sesji kapituły prowincjalnej w Bolesławcu.
1 maja w Kościele świętych Symona i Aleny w
Mińsku odbył się Ogólnokrajowe Sympozjum z
okazji Roku Życia Konsekrowanego. Wzięła w nim
udział jedna trzecia osób konsekrowanych, które
pracują w naszym kraju. W tym spotkaniu uczestniczyły s. Anna i s. Nadzieja. Sympozjum rozpoczęło
STR. 8
c.d. ze str. 7
się Msza świętą, której przewodniczył ks. arcybiskup Tadeusz Kondrusiewicz. W kazaniu podkreślił, że Rok Życia Konsekrowanego jest wielką łaską tak dla samych osób konsekrowanych, jak i dla
całego kościoła.
To także szczególna łaska dla Kościoła na Białorusi, odrodzenia i budowania wspólnoty Kościoła nie
można wyobrazić sobie bez aktywnego udziału różnych wspólnot zakonnych. Po Mszy świętej odbyło
się spotkanie z Nuncjuszem Apostolskim Claudio
Gudgerotti. Nuncjusz powiedział: „Ludzi potrzebują usłyszeć nowinę, że życie mocniejsze od śmierci.
I pamiętajcie, że nasza zdolność głoszenia tego nie
zależy od naszych słabości, ona jest związana z
Chrystusem!” Zachęcał także, aby nieść w świat
radość nowego życia. Jak być świadkami radości? temu była poświęcona pierwsza konferencja, którą
wygłosił salezjanin Wiktor Gajdukiewicz. Następne
konferencji też ubogaciły nas i zachęciły do bardziej radykalnego oddania Bogu swojego życia.
Widzimy wartość takich spotkań, które pomagają
odczuć jeszcze głębiej przynależność do wielkiej
rodziny zakonnej i ubogacić się nawzajem.
5 maja w naszej dokszyckiej parafii odbył się diecezjalny dzień skupienia, na który przyjechało ponad 100 księży i sióstr. Przewodniczył liturgii Ks.
Biskup witebskiej diecezji Aleg Butkiewicz. Na
koniec wszyscy zostali zaproszeni na obiad. Ofiarność parafian w przygotowaniu tego dnia zaskoczyła nas wszystkich.
17 maja w naszej parafii odbyła się Pierwsza Komunia. 19 dzieci przyjęło Jezusa do swoich serc po
dwóch latach przygotowania. Przed uroczystości
wraz z rodzicami przygotowałyśmy i udekorowałyśmy pięknie kościół. Pierwsza spowiedź dla dzieci
była wielkim przeżyciem. Radość sprawiło to, że
rodzice i chrzestni też przystąpili do spowiedzi,
aby dać przykład dzieciom. Dzień Pierwszej Komunii był szczególnym dniem nie tylko dla dzieci i
krewnych, a także dla całej parafii. Błogosławieństwo rodziców, uroczyste wejście, czytanie i śpiewanie psalmu, modlitwy wiernych, niesienie darów, to wszystko aktywnie zaangażowało dzieci i
rodziców w liturgię. Śpiew na kilka głosów podczas Mszy św. nadał jeszcze bardziej wzniosłą atmosferę. Na koniec dzieci dziękowały wszystkim,
kto przyczynił się do ich uroczystości. Mamom
ofiarowały różę, a swoim ojcom breloczki z Matką
Bożą Bucławską. Rodzice wypowiedzieli słowa
wdzięczności dla każdej z nas. Nasze serca przepełniała radość, że możemy widzieć owoce swojej
pracy. Małe chlebki, rozdane każdemu dziecku,
były znakiem pokarmu, jakim jest Chrystus, którym trzeba się podzielić ze wszystkimi w rodzinie.
Po południu o 18.00 według tradycji wyruszyłyśmy pielgrzymką od krzyża do kościoła w Bierezowce. U stóp Matki Bożej dzieci z rodzicami
dziękowały za wszystkie otrzymane dobra, za dar
życia i Pierwszą Komunię. Na koniec odbyło się
wręczenie świadectw. Wszyscy wrócili do domu w
świątecznym nastroju.
NR 2 (37) 2015
STR. 9
Kościelisko
6 – 8.03
S. Wanda Kościk i s. Wirginia Czerepak uczestniczyły w spotkaniu formacyjnym dla sióstr w Bolesławcu.
13 – 15.03
S. Genowefa Wurzberg i s. Mariola Borawska
uczestniczyły w spotkaniu formacyjnym dla sióstr
w Bolesławcu.
13.04
W naszym domu odbyło się comiesięczne spotkanie formacyjne dla członków Towarzystwa św.
Anny.
22 – 24.03
Siostry brały udział w rekolekcjach wielkopostnych w kościele parafialnym w Kościelisku.
13 – 16.04
W naszej wspólnocie gościłyśmy siostry z Zarządu
Prowincjalnego.
25.04
S. Mariola uczestniczyła w kwartalnym dniu skupienia dla katechetów w Nowym Targu.
30.04 -2.05
S. Mariola uczestniczyła w kapitule prowincjalnej
w Bolesławcu.
3.05
Podczas Mszy św. w naszej parafii odbyła się koronacja Matki Bożej Matki Odkupiciela, której dokonał ks. Robert Jończyk - poprzedni wikary.
4.05
W naszym domu odbyło się kolejne comiesięczne
spotkanie formacyjne dla członków Towarzystwa
św. Anny.
17.05
W naszej parafii odbyła się uroczystość I Komunii
św. dla dzieci klas trzecich.
18.05
Naszą wspólnotę odwiedziła s. Krystyna Kusak ze
Stowarzyszonymi Krwi Chrystusa z Żar.
23.05
S. Wanda brała udział w czuwaniu modlitewnym w
Wigilię Zesłania Ducha Świętego w kościele św.
Krzyża w Zakopanem.
Świder
Kochane Siostry!
Z ostatnich naszych wiadomości być może pamiętacie, że świetlica, którą prowadzimy, z dniem 1
lutego ponownie została otwarta, po tym jak Miasto Otwock przyznało środki na jej prowadzenie.
Otwarcie świetlicy zbiegło się z Uroczystością Św.
Marii De Mattias, która jest Patronką tejże świetlicy. Dlatego 4 lutego o godz. 17.00 została odprawiona uroczysta Msza Święta ku czci Św. Marii De
Mattias pod przewodnictwem ks. Romualda z Instytutu Szensztackiego.
Była to msza św. dziękczynna za ponowne otwarcie
świetlicy i w intencji wszystkich, którzy się do tego
przyczynili.
Omawiając życie i działalność św. Marii De Mattias, ks. Romuald zwrócił uwagę na wartość chrześcijańskiego wychowania dzieci i młodzieży. Podkreślał rolę rodziców w wychowaniu i jak wielkie
znaczenie ma rodzina zakotwiczona w Jezusie
Chrystusie.
We Mszy świętej brali udział wszyscy nasi podopieczni i ich rodzice. Tego dnia modliło się wraz z
nami wielu Radnych Miasta wraz z Przewodniczącym Rady Miasta, Jarosławem Margielskim, którzy
głównie przyczynili się do otwarcia świetlicy. Byli
też obecni wolontariusze, przyjaciele świetlicy i
młode małżeństwa z tego terenu służące nam
wsparciem i pomocą.
Po Eucharystii był czas na wspólną agapę i świetlicowo- rodzinne rozmowy przy stole.
STR. 10
c.d. ze str. 9
W Środę Popielcową na znak rozpoczęcia postu i
pokuty udaliśmy się wraz z naszymi wychowankami do kościoła na Mszę świętą oraz obrzęd posypania głów popiołem.
W każdy piątek Wielkiego Postu wraz z dziećmi ze
świetlicy braliśmy udział w nabożeństwie Drogi
Krzyżowej w kościele. Trzykrotnie nasi wychowankowie mieli możliwość czytania rozważań do
każdej stacji drogi krzyżowej.
Na czas Wielkiego Postu wiele dzieci podjęło postanowienia w celu jak najlepszego przygotowania
się do Świąt Wielkanocnych. W parze z religijnym
przygotowywaniem się do świąt trwały przygotowania związane z dekoracją wnętrz i stołów wielkanocnych. Dzieci nauczyły się wykonywać różnych ozdób świątecznych związanych z polską tradycją wielkanocną. Dowiedziały się jak bardzo
ważny jest i kogo symbolizuje baranek na stole
wielkanocnym. Poznały też symbolikę świecy, jajek, zajączka, bukszpanu, wody. Miały również
możliwość przygotowywania i pieczenia babki
wielkanocnej. Przed rozpoczęciem przerwy świątecznej uwrażliwiłyśmy swoich podopiecznych na
konieczność udziału w Triduum Paschalnym i katolickiego przeżywania świąt Zmartwychwstania
Pańskiego.
Przedłużeniem celebracji najważniejszych świąt
chrześcijańskich było zorganizowanie tzw.
„”Jajeczka”.
ciele świetlicy mogli uczestniczyć we Mszy świętej
sprawowanej przez ks. Rafała Paździocha z Caritasu, a następnie wysłuchać montażu słownomuzycznego przygotowanego przez s. Bernadettę
Pajdzik pt. ”Przez Krzyż do chwały” w wykonaniu
obecnych i byłych wychowanków świetlicy. Później był czas na składanie życzeń i dzielenie się
jajkiem. Po tej części nastąpiło biesiadowanie przy
świetlicowym stole zastawionym świątecznymi
potrawami i łakociami.
7 maja wraz z dziećmi pojechałyśmy do Warszawy. W siedzibie oratorium salezjańskiego obejrzeliśmy przedstawienie pt. ”Szkoła z klasą” w wykonaniu krakowskich aktorów.
19 maja gościłyśmy Dziecięcy Zastęp Rycerski
Św. Michała Archanioła z Pogorzeli. Dzieci przyjechały ze swoim Proboszczem - Ks. Dariuszem,
katechetką - Panią Danutą i z opiekunkami. Po kilkugodzinnym pobycie u nas, udały się na zwiedzanie Warszawy wraz z s. Bernadettą i jedną z naszych wolontariuszek, która podjęła się roli przewodnika po stolicy.
Obecnie przygotowujemy się do wspólnego świętowania z okazji Dnia Matki. Dzieci z pomocą p.
Wiesi – naszej plastyczki przygotowują niespodzianki dla swoich mam, a s. Beata Płowaś trudzi
się, aby przygotować z dziećmi mały program artystycznych. Oczywiście nie zabraknie nam wspólnego grillowania i wspólnych śpiewów.
Jednocześnie pełną parą trwają też przygotowania
do Festynu Rodzinnego z okazji Dnia Dziecka,
który odbędzie się 21 czerwca. W organizację festynu udało się włączyć nasze grupy parafialne,
głównie Oazę i harcerzy, Szkołę Podstawową, która jest na naszym terenie oraz oprócz rodzin z naszej świetlicy, wiele wspaniałych młodych rodzin
zamieszkujących w pobliskich blokach.
Trwają też intensywne przygotowania do kolonii
letnich, które odbędą się w dniach od 13 – 26 lipca
w Ostrowie, nad morzem. Przed nami jeszcze kolejne spotkanie z rodzicami oraz przygotowanie
programów i projektu do Miasta. Po koloniach będziemy już tylko wypoczywać.
Dlatego 9 kwietnia w godzinach popołudniowych
rodzice, dzieci, wolontariusze, sympatycy i przyja-
Serdecznie pozdrawiamy w mocy Krwi Chrystusa.
Siostry ze Świdra
NR 2 (37) 2015
STR. 11
W naszych wspólnotach...
Warszawa
W dniach 23 - 25 marca s. Aldona prowadziła
rekolekcje dla Szkoły Podstawowej we Włodawie
w parafii OO. Paulinów.
28 marca s. Alina wraz z młodzieżą przygotowującą się do sakramentu bierzmowania brała udział we
Mszy Świętej pod przewodnictwem ks. kard. Kazimierza Nycza.
Zbawiciela to, co ważne, trudne i piękne w ich życiu.
Zaczęło się od kilku osób, dziś nas jest troszkę więcej. Spotykamy się regularnie co miesiąc.
Szczególne znaczenie miał dla nas „dom na walizkach”, gdzie w Bolesławcu u naszych sióstr odbyło
się weekendowe skupienie.
9 kwietnia s. Alina i ks. Radosław wraz z maturzystami odbyli pielgrzymkę na Jasną Górę powierzyć
Matce Bożej siebie oraz prosić o wytrwałość w nauce.
W dniach 11 - 12 kwietnia s. Aldona Kala wraz z
parafianami udała się na pielgrzymkę do Wieliczki,
Wadowic i Łagiewnik.
Od 2 do 9 maja w naszej parafii trwały misje
związane z peregrynacją obrazu Jasnogórskiej Pani. Misje były prowadzone przez OO. Paulinów.
W dniach 9 - 10 maja do naszej parafii przybył
obraz Matki Bożej Jasnogórskiej. Z racji tak wielkiej uroczystości Mszę Świętą sprawował ks bp
Piotr Jarecki następnie miało miejsce czuwanie
nocne przed ikoną Matki Bożej.
Był to szczególny czas modlitwy, odsunięcia się od
tego, co nasze, aby zająć się tym, co Boże. Konferencje, adoracja, wspólne wyjście i bycie razem
zbliżyła nas jeszcze bardziej do siebie, ale większe
odkrycie znaczenia Krwi Chrystusa, uświadomiło
nam, jak bardzo chcemy oddać się w ręce Jego Miłości. Był to czas, gdzie młodzi uczestnicy stwierdzili, że warto oddać się Jezusowi ze wszystkim,
gdyż On przelał za nas swoją Krew.
Wrocław
Dom prowincjalny
Chcemy i modlimy się o to, aby coraz więcej młodych odkryło wartość Krwi Zbawiciela. Błogosławiona Krew Jezusowa!
s. Marta Majka ASC
Jesteś wart Krwi Chrystusa
W lipcu 2014 roku pojawiła się myśl stworzenia
młodzieżowej grupy, która będzie się modlić Koronką do Krwi Chrystusa.
Pomyślałam sobie, że to będzie trudne, ale warto
spróbować. We wrześniu odbyło się pierwsze spotkanie Oddziału Intensywnej Opieki Modlitewnej,
gdzie mała garstka osób spotyka się przed Najświętszym Sakramentem, aby zanurzać w Krwi
STR. 12
26 marca s. Krystyna uczestniczyła w pogrzebie
śp. Wincentego Wanke w Tychach.
Żagań
5 marca 2015 roku z okazji rocznicy założenia Zgromadzenia w naszej kaplicy została odprawiona Msza św. w intencji ASC. Odprawił ją o.
Robert - misjonarz.
W dniach od 6 do 8 marca s.Krystyna Kusak
uczestniczyła w spotkaniu formacyjnym w Bolesławcu. Natomiast s. Anna Kaczmarek, s. Ewa
Brauza i s. Maria Gałka uczestniczyły w spotkaniu
w dniach 13 -15 marca.
16 kwietnia s. Anna i s. Ewa uczestniczyły w uroczystości 25- lecia Caritas w Zielonej Górze.
25 kwietnia s. Ewa uczestniczyła w dniu skupienia dla sióstr zakonnych w Zielonej Górze.
14 maja s. Anna i s. Ewa wraz z dziećmi ze świetlicy wyjechały na wycieczkę do ZOO we Wrocławiu.
Działaln oś ć SK C
Dzień Wspólnoty SKC w Jakubowie/www.jakubjakubow.glogow.org/
Dlaczego warto przyjechać do Jakubowa? Ks. Kustosz wyjaśnia: motywy odwiedzenia naszego sanktuarium są dwa: wewnętrzny – duchowy oraz zewnętrzny. Duchowe przeżycia związane z pobytem w Jakubowie związane są z postacią św. Jakuba, historią tego miejsca oraz pielgrzymowaniem. A motywy zewnętrzne to wszystko to, co można tu zobaczyć gołym okiem, czy bezpośrednio dotknąć ręką, czyli m.in:
główny ołtarz z obrazem św. Jakuba po zakończonych pracach konserwatorskich, XIV-wieczne freski odkryte za głównym ołtarzem, obraz Matki Bożej Królowej Różańca z Pompei, stacje drogi krzyżowej wyrzeźbione przez więźniów Zakładu Karnego w Głogowie, źródło św. Jakuba, z którego pielgrzymi czerpią
cudowną wodę, relikwiarze z Drzewem Krzyża Świętego, św. Marią De Mattias, św. JP II, św. Faustyną
Kowalską i wiele innych ciekawych miejsc. Pierwsze wzmianki o istnieniu kościoła i parafii w Jakubowie
sięgają już 991 roku, a historycy przypisują fundację Dąbrówce, żonie Mieszka I. Już w XII i XIII wieku
do Jakubowa przybywali pątnicy ze Śląska, Czech, Moraw, a nawet Francji. Należał on później do kanonii
głogowskiej. Przebudowany w XIV i XVI w. W okresie reformacji w 1571 r. kościół przejęli protestanci.
Podczas wojny 30-letniej żołnierze szwedzcy zrabowali wota i zniszczyli ołtarz. Kościół odremontowano.
Po włączeniu Śląska do państwa pruskiego z dominującym protestantyzmem parafia przestała istnieć na
blisko sto lat. Odrodziła się dopiero w połowie XIX w.
Jakubów jawi się przede wszystkim jako miejscowość będąca celem wypraw pątniczych. Pielgrzymki do
„Źródła św. Jakuba” znane są od wieków średnich. Ta tradycja utrzymywała się przez wieki.
18 października 2004 r. zadecydowano o utworzeniu pierwszego w Polsce stałego szlaku św. Jakuba, łączącego Dolny Śląsk z europejską siecią szlaków do Santiago de Compostela w Hiszpanii. Szlak ten pod
nazwą Dolnośląska Droga św. Jakuba został oficjalnie otwarty 24 lipca 2005 r., a prowadzi z Głogowa do
Zgorzelca. Szlak liczy ok. 130 km i wiedzie przez: Głogów-Jakubów-Grodowiec-Polkowice-ChocianówBolesławiec-Lubań-Zgorzelec. Wyznaczono również „Szlak Pątniczy do Jakubowa” na trasie ZgorzelecJakubów.
Wyznaczono również „Szlak Pątniczy do Jakubowa” na trasie Zgorzelec-Jakubów. Obie trasy mają ten
sam przebieg i oznakowane są charakterystycznymi symbolami w postaci muszli występującej na tabliczkach czy naklejkach.
NR 2 (37) 2015
STR. 13
c.d. ze str. 12
W kwietniu 2005 r. reaktywowano też pielgrzymkę
z Głogowa do „Źródła św. Jakuba” w Jakubowie,
nazwaną „papieską”. Ta coroczna piesza wyprawa
z głogowskiej kolegiaty do sanktuarium w Jakubowie gromadzi licznych wiernych, którzy wędrując,
nawiązują tym samym do wielowiekowej tradycji
pielgrzymowania głogowian do tego miejsca.
To dlatego co roku s. Halina organizuje Dzień
Wspólnoty SKC diecezji wrocławskiej, legnickiej i
zielonogórsko-gorzowskiej. W tym roku 11 kwietnia 196 osób przybyło na dzień skupienia i spotkanie wspólnotowe. Autokary z Lubina, Wrocławia,
busy i samochody osobowe z Żagania – pod niezawodnym okiem s. Krystyny Kusak ASC, Legnicy,
Polkowic, Chocianowa, Rudnej, przywiozły SKC.
przewodnictwem Ks. B-pa Pawła. Parafia p.w. św.
Jakuba Starszego Apostoła w Jakubowie obejmuje
swoim zasięgiem 14 sołectw należących do 4 gmin
oraz dwu powiatów, stąd na Mszy św. był nie tylko
sztandar ze św. Marią De Mattias, ale liczne poczty
sztandarowe sekcji mundurowych: policji, wojska,
więziennictwa, straży pożarnej, leśnictwa. Liczni
przedstawiciele władz powiatowych, sołeckich i
służb mundurowych – oto oprawa liturgiczna naszego Dnia Wspólnoty. Po Mszy św. wojsko z Głogowa częstowało nas pyszną grochówką, a SKC
nawzajem ciastem. O 15.00 na błoniach s. Halina
odmówiła Koronkę do Miłosierdzia Bożego, a potem były, jak co roku tańce i śpiewy, w których
wziął udział Biskup Paweł. Na zakończenie pikniku
udzielił nam błogosławieństwa i rozesłał. Wrocław
pojechał do Grodowca, a my do domów. Zapraszamy w przyszłym roku!
Otwarcie Drogi Jakubowej z Częstochowy do
Krakowa – wszystkich parafii Jakubowych w
Polsce 24 kwietnia
Program był wypełniony od 9.00-16.00 przemową
godzinną ks. Kustosza, który ze swadą opowiedział
historię św. Jakuba Starszego Apostoła, szlaku do
Santiago de Compostela i kościółka ze Źródłem w
Jakubowie, była część modlitewna, wykład JE ks.
Biskupa Seniora Pawła Sochy/90 min.!/o znaczeniu Krwi Chrystusa w modlitwach Eucharystycznych, w życiu wspólnoty Kościoła i naszym osobistym SKC, uroczyste powitanie pielgrzymów z
Głogowa – o 12.00 odprawiono Mszę św. pod
s. Halina tak wpisała się w życie parafialne, jeżdżąc
do Wierzchowic – kościoła filialnego Jakubowa,
gdzie modlą się od lat SKC, organizując wyjazdy
na Dni Wspólnoty, odpust 25 lipca, że została poproszona o poprowadzenie parafialnej pielgrzymki
Bractwa św. Jakuba oraz dzieci I komunijnych z
rodzicami. Od 5.00 -15.00 wzięliśmy udział we
wszystkich uroczystościach zwieńczonych konferencjami, Mszą św. i Drogą Krzyżową z udziałem
STR. 14
c.d. ze str. 13
J.E.Ks. Bpa Krzysztofa Zadarko Przewodniczącego Rady KEP ds. Migracji, Turystyki i Pielgrzymek . W autokarze modliliśmy się, śpiewaliśmy i
oglądaliśmy film o Matce Bożej z Guadelupe.
Pielgrzymka SKC z Lubina
i Wrocławia 3 maja do Gidel
Trzynaście kilometrów od Radomska, nad Wartą,
nieco w bok od szosy Piotrków Trybunalski – Częstochowa, leży wieś Gidle. Trochę przypomina ona
miasteczko – ma rynek i aż trzy kościoły. Najstarszy z nich to piękny drewniany kościół, niegdyś
parafialny. Drugi jest pozostałością po pustelni kartuzów i został wzniesiony w połowie XVIII wieku,
dziś pełni funkcję kościoła parafialnego. Wreszcie
trzeci, najwspanialszy z nich, to kościół dominikanów pod wezwaniem Wniebowzięcia Matki Bożej.
Jego budowę rozpoczęto w 1612 roku pod kierunkiem architekta Jana Buszta, konsekrowano zaś w
roku 1656. Na tle tej małej miejscowości zadziwia
swoją wielkością i bogactwem wyposażenia wnętrza. Jednak największym skarbem tej świątyni,
skarbem, dla którego oprawy została wzniesiona,
jest maleńka, zaledwie dziewięciocentymetrowa,
kamienna figurka Matki Bożej z Dzieciątkiem.
Kiedy i przez kogo została ona wyrzeźbiona, nie
wiemy. Jej historia zaczyna się dla nas w 1516 roku. Najstarsza tradycja głosi, że wiosną tego roku,
tuż przed pierwszą niedzielą maja, gidelski rolnik
Jan Czeczek orał swoje pole w miejscu, gdzie dziś
wznosi się klasztorny kościół. Naraz, ku jego zdziwieniu, woły ustały w orce, a nawet padły na kolana. Nic nie pomogły przynaglania ani razy. Wreszcie i mężczyzna zauważył niezwykłą jasność bijącą
z ziemi, a wśród tej jasności „obrazek mały głazowy Najświętszej Panny, wielkości na dłoń, na kamieniu wielkim, który był wydrążony na kształt
kielicha”. Wieśniak nie potrafił zrozumieć cudownych znaków i potraktował swoje znalezisko jako
skarb materialny. Ukrył figurkę w chałupie, na dnie
skrzyni z odzieżą. Trzeba było nieszczęścia, aby on
i jego rodzina utracili wzrok.
Wówczas pobożna kobieta, która pomagała nieszczęśliwym, zainteresowała się cudowną wonią i
światłością bijącą ze skrzyni.
Opowiedziała o wszystkim gidelskiemu proboszczowi i odtąd rozpoczął się czas publicznej czci
oddawanej Maryi w tym wizerunku. Posążek obmyto z prochu ziemi i przeniesiono do kościoła
parafialnego. Wodą, która pozostała po obmyciu,
Czeczkowie przetarli swe oczy i natychmiast odzyskali wzrok. Na pamiątkę tego wydarzenia zachował się do dziś zwyczaj „kąpiółki”, to znaczy ceremonialnego obmywania raz w roku figurki w winie.
W pełnym ufności i pobożnym przeświadczeniu
pątnicy używają wina z tej „kąpiółki” na znak swojej wiary w moc Tej, którą nazywają Uzdrowieniem chorych. Dalsze cudowne znaki sprawiły, że
figurkę przeniesiono z kościoła na miejsce jej odnalezienia i umieszczono w kapliczce w formie
drewnianego słupa, którą dziś jeszcze można oglądać przy ołtarzu w kaplicy Matki Bożej. Z czasem
wzniesiono większą drewnianą kapliczkę.
W roku 1615 właścicielka Gidel, Anna z Rosocic
Dąbrowska, sprowadziła tu dominikanów, którzy
zgodnie z nazwą swego zakonu – Zakon Kaznodziejski – mieli głosić sławę Maryi, strzec miejsca
Jej cudownego wizerunku i szerzyć modlitwę różańcową. To właśnie święty Dominik, założyciel
tego zakonu, jest twórcą modlitwy różańcowej.
Do Polski dominikanie dotarli bardzo wcześnie. W
1216 roku papież Honoriusz III zatwierdził małą
grupkę kaznodziejów jako samodzielny zakon, a
już w roku 1222 przybyli do Polski pierwsi dominikanie ze świętym Jackiem Odrowążem i błogosławionym Czesławem na czele. Od samego początku, a szczególnie w XVII wieku, kiedy zakon
przeżywał nowy okres swego rozwoju, dominikanie byli znani jako gorliwi czciciele Maryi.
Nic wiec dziwnego, że to ich wybrano na stróżów
tego miejsca. Sława cudownej figurki Matki Bożej
zaczęła zataczać coraz szersze kręgi. Dziś jeszcze
w różnych odległych stronach Polski ludzie opiewają pieśń o Matce Bożej Gidelskiej. Zanieśli ją ze
sobą pielgrzymi, którzy przez wieki – po drodze na
Jasną Górę, lub ze szczególnym zamiarem – nawiedzali Gidle.
W
NR 2 (37) 2015
STR. 15
c.d. ze str.14
W ciągu ostatnich dwóch stuleci i aż po dzień dzisiejszy szczególnie liczne są pielgrzymki ze Śląska, rodzinnej ziemi świętego Jacka. Klasztor gidelski, jako jedyny z dominikańskich klasztorów w
zaborze rosyjskim, przetrwał lata rozbiorów.
Po upadku Powstania Styczniowego i kasacie
klasztorów zwieziono tu zakonników, aby dożyli
kresu swoich dni. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości i odnowie polskiej prowincji dominikanów, wielki czciciel Maryi, o. Konstanty –
Ukiewicz, podjął starania o koronacje cudownej
figurki, która odbyła się 15 sierpnia 1921 roku.
Matka Boża w Gidlach cieszy się sławą Uzdrowicielki chorych. Krążą wśród wiernych opinie, że
Matka Najświętsza z Jasnej Góry jest głównie lekarką dusz (nawrócenia), a z Gidel – lekarką ciał.
Zachowało się bardzo wiele świadectw, pisanych i
malowanych na tabliczkach wotywnych wieszanych wokół ołtarza, mówiących o dokonanych
dzięki Jej wstawiennictwu cudownych uzdrowieniach.
Dlaczego święci się wino
i zanurza w nim Figurkę?
Pragniemy wyjaśnić znaczenie wina, w którym była zanurzona cudowna Figurka Matki Bożej Gidelskiej.
Gdy Pan Jezus spotkał niewidomego od urodzenia
(J 9) zrobił błoto ze swojej śliny i ziemi, położył na
oczy niewidomego i polecił mu obmyć się w sadzawce Siloe. Niewidomy otrzymał wzrok. Dokonał tego Pan Jezus, a nie błoto czy woda z sadzawki. Chrystus jednak posłużył się błotem, innym razem frędzlami płaszcza lub słowem, w innym przypadku włożył palce w uszy głuchoniemego, jeszcze
kiedy indziej kazał wyciągnąć człowiekowi jego
chorą rękę.
Różne są narzędzia, ale decyduje i działa Pan Jezus. Oczekuje On jednak od człowieka współpracy
polegającej na posłuszeństwie – wiara w niewidomym czy apostołach w Kanie Galilejskiej zrodziła
się później!
Podobnie w Gidlach – potrzeba większej ufności do
osoby Matki Bożej niż do poświęconego wina z
Kąpiółki, potrzeba większego przywiązania do Niej
i Jej Syna niż do rzeczy. Wino jest tylko narzędziem i nic ponad to. Potrzeba współpracy z Matką
Bożą i Panem Jezusem. Skuteczność wina nie polega na sposobie jego zastosowania, ale zależy od
woli Bożej. „Starajcie się naprzód o królestwo Boga i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie
wam dodane” (Mt 6, 33).
WINO NIE MA WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZYCH, ALE MIAŁO ONO BLISKI KONTAKT
Z CUDOWNĄ FIGURKĄ MATKI BOŻEJ GIDELSKIEJ. MÓDLCIE SIĘ DO MATKI BOŻEJ
UZDROWIENIE CHORYCH I WYPRASZAJCIE
POTRZEBNE DLA WAS ŁASKI!
To dlatego Stowarzyszenie Krwi Chrystusa z Lubina z s. Haliną/50 osób/ i z Wrocławia z p. Grzebalską/53 osoby/- s. Adela Rostecka służyła w tym
dniu, jako wolontariuszka – dziękujemy Jej za
wszelkie dary, jakimi uraczyła SKC!- wybrało
się 3 maja do Sanktuarium. Także, żeby uczcić 400
lecie pobytu oo. Dominikanów w Gidlach.
Program uroczystości: „Kąpiółka” – o godz.11.00
procesja na Kalwarię Gidelską oraz uroczysta Msza
św. odpustowa, w czasie której w poświęconym
winie została zanurzona łaskami słynącą Figurka
Matki Bożej Gidelskiej. Mszy świętej przewodniczył Jego Ekscelencja ks. bp Kazimierz Wielikosielec OP (Białoruś).
My także przywieźliśmy swoje wino i kopia MB
Gidelskiej w każdym słoiku była „wykąpana”.
Wierzymy mocno, że poprzez to winko wielu z nas
będzie uzdrowionych na ciele i duszy. W drodze
powrotnej wstąpiliśmy na Jasną Górę, żeby uczcić
3 maja w Sanktuarium narodu. W autokarze były
oczywiście modlitwy, śpiew, film o św. MDM i
najnowszy „Karolina”. Naszą pielgrzymkę można
oglądać na Facebooku – Józef Bieganowski – zachęcamy.
Z darem modlitwy s. Halina Cyganowska ASC
d
STR. 16
Żagań
-Dnia 11 kwietnia 2015 r. s. Krystyna spotkała się
ze Stowarzyszeniem Krwi Chrystusa w Jakubowie.
-W dniach 6-8 maja 2015r. s. Krystyna spotkała
się ze Stowarzyszeniem Krwi Chrystusa w Tarnobrzegu.
Obs zar K ontynentaln y Eu ropa
części ciała, co miało znaczny wpływ na ciało.
Szybko podjęte działania przez Braci Mniejszych
Kapucynów spowodowały uniknięcie najgorszego.
Były konieczne badania i konserwacja szczątków
Papieża, co trwało dwa lata – od listopada 2011 do
lutego 2013.
Błogosławiony papież Pius IX
Projekt ołtarza
W październiku 2011 roku nad Rzymem rozpętały się silne burze, które przemieniły niektóre ulice
w rwące potoki, powodując poważne zagrożenie
dla miejsc kultu.
Woda i błoto uszkodziły urnę z doczesnymi szczątkami błogosławionego papieża Piusa IX w krypcie
Bazyliki św. Wawrzyńca za murami. Woda wdarła
się wewnątrz nawilżając odzież wzdłuż tylnej
Warto przypomnieć, że Błogosławiony chciał być
pochowany, tak jak zapisał to w testamencie, w
krypcie św. Wawrzyńca, przed wizerunkiem tego
męczennika za wiarę. Podczas jego pogrzebu masoni próbowali przejąć ciało i wrzucić je do Tybru,
ale nie byli w stanie tego zrobić.
NR 2 (37) 2015
STR. 17
Obs zar K ontynentaln y Eu ropa
c. d. ze str. 15
Następnie kilkakrotnie starali się odkryć miejsce,
gdzie Papież był pochowany.
Szukali z zaciekłością w krypcie Bazyliki, ale dzięki wyobraźni Braci Mniejszych Kapucynów im się
to nie udało. Kapucyni tak dobrze strzegli ciała, że
w końcu masoni byli zmuszeni zaniechać swoich
zamiarów i przestali zakłócać spokój Bazyliki.
Przy pomocy właściwych władz kościelnych i cywilnych zostały przyznane uprawnienia konieczne
do przeprowadzenia i kontroli zawartości grobowca, a co za tym idzie umożliwienia koniecznych
zabiegów konserwacyjnych potrzebnych do ocalenia doczesnych szczątków Piusa IX.
Po wyżej opisanych wydarzeniach podjęto decyzję
o podwyższeniu nowej urny z ciałem błogosławionego Piusa IX, którą należało wykonać na nowo.
Zostanie ona umieszczona w nowym ołtarzu, co
będzie zrealizowane w tym roku.
Projekt nowego ołtarza, który już został zatwierdzony przez Inspektora Nadzoru Dóbr Architektury
i Krajobrazu Miasta Rzymu, zostanie zrealizowany
na płycie położonej na trzecim stopniu. Zbudowany
jest z litego marmuru z czterema filarami. Każdy z
nich ma dwie centralne, okrągłe nisze, tak przygotowane, by wstawić medalion zrobiony na wzór
rzymskich mozaik.
Medaliony powyżej, zajmujące przednią część ołtarza, odtwarzają oblicza dwóch świętych. Są to
święci, którzy przez papieża Piusa IX obdarzeni
byli wielkim wsparciem i życzliwością: po lewej
stronie nasza założycielka, św. Maria De Mattias;
po prawej św. Jan Bosko, założyciel Stowarzyszenia św. Franciszka Salezego. W centrum ołtarza
będzie herb papieski Piusa IX. Ten Papież zatwierdził około dziewięćdziesiąt zgromadzeń żeńskich.
Wizerunek naszej Świętej będzie miał zaszczyt być
umieszczony blisko doczesnych szczątków tego
wielkiego Papieża, który miał wielki szacunek i
kochał Marię De Mattias, jako znaną ze sławy i
głodu.
Uroczystość otwarcia nowego ołtarza odbędzie się
dnia 8 grudnia 2015, w dzień Niepokalanego Poczęcia, dogmatu ogłoszonego przez tego Papieża.
Milena Marangoni ASC
STR. 18
A rtyku ł formac yjn y
PAPIEŻ DO OSÓB KONSEKROWANYCH:
MIŁOŚĆ MA BYĆ KONKRETNA
Siostry zakonne są ikoną Kościoła i Maryi. A tak
często zapominamy o miłości macierzyńskiej, którą
powinna się odznaczać zakonnica, bo Kościół jest
matką, bo Maryja kocha miłością macierzyńską –
mówił Franciszek. – I miłość kobiety konsekrowanej ze swej natury musi odzwierciedlać wierność,
miłość, czułość Matki Kościoła i Matki Maryi.
Kobieta, która w swej konsekracji nie wchodzi na
tę drogę, popełnia błąd.
A konkretność miłości jest bardzo trudna, bardzo.
Zwłaszcza, jeśli żyje się we wspólnocie.
Wiemy, jakie są problemy wspólnot: zazdrość,
plotki, bo ta przełożona jest taka, a tamta inna. To
też są rzeczy konkretne, ale niedobre.
Nam chodzi o konkret dobra, miłości, która
wszystko wybacza. Jak ktoś musi powiedzieć
prawdę, to niech ją powie prosto w oczy, ale z miłością. Niech się modli, zanim kogoś zgani. To jest
miłość konkretna. Miłość z głową w obłokach nigdy nie uszczęśliwi zakonnicy. Miłość jest konkretna.
Macierzyństwo kobiety konsekrowanej. Dobrze się
nad tym zastanówcie. Miłość Maryi i miłość Kościoła jest miłością konkretną. Konkretność jest
cechą tego macierzyństwa kobiet konsekrowanych.
Kiedy jakaś zakonnica zaczyna bujać w obłokach,
w abstrakcyjnych ideach... Co by powiedziała św.
Teresa Wielka takiej przełożonej? Trzeba sprowadzić ją na ziemię.
KALENDARIUM ZARZĄDU PROWINCJALNEGO
KWIECIEŃ
12 – 16
S. Bożena H., s. Ewa i s. Maria – wizytacja wspólnoty sióstr w Kościelisku
21 – 23
S. Ewa – udział w Sympozjum IV Konferencji Wyższych Przełożonych w Lublinie
28
s. Ewa – spotkanie z SKC w parafii Ciała i Krwi Pańskiej w Bolesławcu
30
Posiedzenie rady prowincjalnej w Bolesławcu
30.04 – 1.05 Siostry z zarządu – udział w II sesji XIV Kapituły Prowincjalnej w Bolesławcu
NR 2 (37) 2015
STR. 19
KALENDARIUM ZARZĄDU PROWINCJALNEGO
MAJ
2
Posiedzenie rady prowincjalnej w Bolesławcu
2–4
9
S. Bożena H. – wizytacja wspólnoty sióstr w Żaganiu
S. Ewa, s. Bożena M. – spotkanie z SKC w parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Cięcinie
12
S. Bożena M. – spotkanie z SKC w domu prowincjalnym we Wrocławiu
12
S. Bożena H. i s. Maria – odwiedziny wspólnoty sióstr w Częstochowie
15
S. Ewa – spotkanie z SKC w Warcie Bolesławieckiej
24
25
S. Maria – udział w spotkaniu dla ekonomek w Warszawie
S. Bożena H. – wizytacja wspólnoty sióstr przy parafii św. Franciszka z Asyżu we Wrocławiu
26
S. Ewa – spotkanie z SKC w parafii Ciała i Krwi Pańskiej w Bolesławcu
CZERWIEC
5
S. Ewa, s. Bożena M. – spotkanie z SKC w parafii św. Bonifacego we Wrocławiu
7
S. Ewa – spotkanie z SKC w Świeradowie
9
S. Ewa – spotkanie z SKC w parafii Ciała i Krwi Pańskiej w Bolesławcu
9
S. Bożena M. – spotkanie z SKC w domu prowincjalnym we Wrocławiu
13
S. Ewa – spotkanie z SKC w Mucharzu
29.06 – 29.07 S. Maria – zastępstwo w Kościelisku
LIPIEC
18 – 25
S. Bożena H. i s. Bożena M. – rekolekcje zakonne w Bolesławcu
21 – 27
S. Ewa – spotkanie komisji przygotowującej kapitułę generalną w Rzymie
28.07 – 1.09 S. Ewa – zastępstwo w Baumgaertle
28.07 – 6.08 S. Bożena M. – pomoc przy pielgrzymkach w Częstochowie
30.07 – 6.08 S. Maria – rekolekcje zakonne w Bolesławcu
SIERPIEŃ
6
S. Bożena H. i s. Maria – udział w jubileuszu sióstr w Bolesławcu
29.08 – 29.09 S. Bożena M. – pomoc we wspólnocie sióstr w Baumgärtle
NR 2 (37) 2015
STR. 20
Siostry Adoratorki Krwi Chrystusa; ul. Szymanowskiego 25; 51-609 Wrocław; tel.71/337 45 40,
e-mail: [email protected]; www.adoratorki.pl

Nr 2 2015 - Zgromadzenie Sióstr Adoratorek Krwi Chrystusa

Transkrypt

Podobne dokumenty

Nr 4 2015 - Zgromadzenie Sióstr Adoratorek Krwi Chrystusa

Dlaczego SIMPSON Strong-Tie - Złącza ciesielskie SIMPSON

Nr 1 2015 - Zgromadzenie Sióstr Adoratorek Krwi Chrystusa

W tym sęk - Szkoła Podstawowa w Sękocinie im. Włodzimierza

jak liczono dawniej? - Gimnazjum w Skórzewie