11. Świerzb

Świerzb jest zakaźną chorobą wysypkową spowodowaną przez
świerzbowca ludzkiego, który drąŜy kanały w warstwie rogowej
naskórka.
Czynnik etiologiczny – roztocz- świerzbowiec drąŜący ludzki
Rezerwuar zarazka – C z ł o w i e k
lub zwierzęta
Źródło zakaŜenia - C z ł o w i e k chory rzadko chore zwierzę
Do zaraŜenia dochodzi na drodze bezpośredniego kontaktu ze skóra człowieka chorego;
równieŜ przez kontakty seksualne. Do zaraŜenia pośredniego przez przedmioty dochodzi
bardzo rzadko i jedynie po bezpośrednim kontakcie z przedmiotami osoby zakaŜonej.
Szerzeniu zaraŜeń sprzyjają złe warunki sanitarne.
Wrota zakaŜenia - SKÓRA
OKRES WYLĘGANIA - od 2 do 6 tygodni
Świerzbowiec, który znalazł się na skórze nowego Ŝywiciela poszukuje partnera do
rozrodu lub, gdy jest to zapłodniona samica to rozpoczyna drąŜyć kanały. Najczęściej
dzieje się to w miejscach gdzie warstwa rogowa naskórka jest najgrubsza (podeszwy
stóp i dłoni. Samica składa codziennie 2 jaja przez dwa miesiące. Larwa wykluwa się po
kilku tygodniach, a po około 3 tygodniach jest juŜ w pełni dojrzała. Świąd zaczyna się
zwykle w okolicach udowych 3- 4 tygodnie od zakaŜenia. Występuje on okresowo i nasila
się po kąpieli, po rozebraniu się oraz w czasie spania, poniewaŜ zmiany temperatury
(zwłaszcza zwiększające się ciepło) pobudza świerzbowca. Świąd staje się z czasem
coraz bardziej dokuczliwy i obejmuje całą powierzchnię ciała za wyjątkiem twarzy.
Wydalanie zarazka – Dopóki świerzbowce i ich jaja nie
zostaną zniszczone w wyniku leczenia .
Objawy -
Czerwone krosty znajdujące się głównie między palcami rąk i
nóg, dookoła łokci, nadgarstków, pępka, na powierzchni brzucha i narządów
rodnych.
Silne swędzenie skóry, występujące zwłaszcza w nocy, po rozgrzaniu ciała.
Umiejscowienia świerzbu to: boczne powierzchnie palców i fałdy
międzypalcowe rąk, okolice stawów nadgarstkowych i fałdów pachowych,
okolice brzucha, pośladków, wewnętrznych powierzchni ud, narządy płciowe
u męŜczyzn, zewnętrzne brzegi dłoni i podeszwy u niemowląt.
Zapobieganie
Właściwa higiena osobista: częste mycie rąk i kąpiel całego ciała;
częsta zmiana bielizny ,pościeli i ubrania oraz właściwe ich pranie,
gotowanie, prasowanie, wietrzenie.
Spanie w oddzielnych posłaniach. UŜywanie oddzielnych ręczników.
Leczenie
Świerzb najczęściej zwalcza się stosując leki i maści.
Opracowała: OZ i PZ –PSSE Kutno
Źródło: „Choroby zakaźne i pasoŜytniczeepidemiologia i profilaktyka”
Prof.dr hab.Wiesław Magdzik