tekst ujednolicony ustawy o zawodzie farmaceuty i izbach

USTAWA
z dnia ……
o zawodzie farmaceuty i izbach aptekarskich
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
1. Naczelna Izba Aptekarska i okręgowe izby aptekarskie stanowią samorząd zawodu
aptekarskiego, jako reprezentację zawodowych, społecznych i gospodarczych interesów tego
zawodu.
2. Samorząd zawodu aptekarskiego jest niezależny i podlega tylko ustawom.
3. Naczelna Izba Aptekarska i okręgowe izby aptekarskie mają osobowość prawną.
Art. 1a.
1. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) państwo członkowskie Unii Europejskiej - inne niż Rzeczpospolita Polska państwo
członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia
o Wolnym Handlu (EFTA) - stronę umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, lub
Konfederację Szwajcarską;
2) obywatele państwa członkowskiego Unii Europejskiej - obywateli państw
członkowskich Unii Europejskiej, a także:
a) członków ich rodzin w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o
wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego
terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin
(Dz. U. Nr 144, poz. 1043, z późn. zm.),
b) obywateli państw trzecich posiadających zezwolenie na pobyt rezydenta
długoterminowego Unii Europejskiej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 12
grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. poz. 1650 oraz z 2014 r. poz. 463 i 1004),
c) cudzoziemców lub bezpaństwowców posiadających zezwolenie na pobyt czasowy
udzielone w związku z okolicznością, o której mowa w art. 159 ust. 1 pkt 1 lit. c lub
d ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach,
d) cudzoziemców lub bezpaństwowców, którym w Rzeczypospolitej Polskiej nadano
status uchodźcy lub którym udzielono ochrony uzupełniającej,
e) obywateli polskich, którzy uzyskali kwalifikacje w państwie członkowskim Unii
Europejskiej;
3) cudzoziemiec - obywatela państwa innego niż państwo członkowskie Unii
Europejskiej.
2. Ilekroć w ustawie jest mowa o "tytule magistra farmacji" należy przez to rozumieć również
"tytuł magistra uzyskany na kierunku farmacja".
Art. 2.
1. Siedzibą Naczelnej Izby Aptekarskiej i jej organów jest miasto stołeczne Warszawa.
2. Obszar działania poszczególnych okręgowych izb aptekarskich oraz ich siedziby ustala
Naczelna Rada Aptekarska, uwzględniając zasadniczy podział terytorialny państwa.
3. (uchylony).
Art. 2a.
1. Wykonywanie zawodu farmaceuty ma na celu ochronę zdrowia publicznego i obejmuje
udzielanie usług farmaceutycznych polegających w szczególności na:
1) sporządzaniu i wytwarzaniu produktów leczniczych;
2) ocenie jakości leków recepturowych, leków aptecznych i leków gotowych;
3) wydawaniu produktów leczniczych i wyrobów medycznych, wyrobów medycznych
do diagnostyki in vitro, wyposażenia wyrobów medycznych, wyposażenia wyrobów
medycznych do diagnostyki in vitro oraz aktywnych wyrobów medycznych do
implantacji, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach
medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679, z późn. zm.), będących przedmiotem obrotu w
aptekach, działach farmacji szpitalnej i hurtowniach farmaceutycznych;
4) sporządzaniu leków recepturowych i leków aptecznych w aptekach;
5) sprawowaniu nadzoru nad wytwarzaniem, obrotem, przechowywaniem,
wykorzystaniem i utylizacją produktów leczniczych i wyrobów, o których mowa w pkt 3,
w tym rezerwami państwowymi;
6) udzielaniu informacji i porad dotyczących działania i stosowania produktów
leczniczych i wyrobów, o których mowa w pkt 3, będących przedmiotem obrotu w
aptekach i hurtowniach farmaceutycznych;
7) sprawowaniu opieki farmaceutycznej polegającej na dokumentowanym procesie, w
którym farmaceuta, współpracując z pacjentem i lekarzem, a w razie potrzeby z
przedstawicielami innych zawodów medycznych, czuwa nad prawidłowym przebiegiem
farmakoterapii w celu uzyskania określonych jej efektów poprawiających jakość życia
pacjenta;
8) kierowaniu apteką, punktem aptecznym, działem farmacji szpitalnej lub hurtownią
farmaceutyczną;
9) współuczestniczeniu w sprawowaniu nadzoru nad gospodarką produktami
leczniczymi, w szczególności w zakładach opieki zdrowotnej;
10) współudziale w badaniach klinicznych prowadzonych w szpitalu;
11) współudziale w badaniach nad lekiem;
12) przygotowywaniu roztworów do hemodializy i dializy otrzewnowej.
2. Wykonywanie zawodu farmaceuty obejmuje także prowadzenie: działalności dydaktycznej
w uczelniach medycznych, badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie farmacji.
2a. Usługi farmaceutyczne o których mowa w ust. 1 pkt 6 i 7, mogą być udzielane przez
farmaceutę za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności.
3. Tytuł zawodowy "farmaceuta" podlega ochronie prawnej.
4. Farmaceuta wykonujący zawód w aptece, punkcie aptecznym, dziale farmacji szpitalnej
lub hurtowni farmaceutycznej jest aptekarzem.
Art. 2b.
1. Kwalifikacje do wykonywania zawodu farmaceuty posiada osoba, która:
1) ukończyła w Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej pięcioletnie studia na kierunku
farmacja w szkole wyższej, obejmujące co najmniej sześciomiesięczną praktykę
zawodową w aptece, i uzyskała tytuł magistra farmacji albo
2) ukończyła w Rzeczypospolitej Polskiej przed dniem 1 maja 2004 r. czteroletnie lub
pięcioletnie studia na kierunku farmacja w szkole wyższej i uzyskała tytuł magistra
farmacji, albo
3) posiada dyplom wydany przez państwo inne niż państwo członkowskie Unii
Europejskiej, potwierdzający ukończenie co najmniej pięcioletnich studiów na kierunku
farmacja w szkole wyższej, obejmujących co najmniej sześciomiesięczną praktykę
zawodową w aptece, uznany w Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z odrębnymi
przepisami, za równoważny z dyplomem i tytułem magistra farmacji uzyskiwanym w
Rzeczypospolitej Polskiej, albo
4) 4 posiada kwalifikacje uzyskane w państwie członkowskim Unii Europejskiej
potwierdzające ukończenie kształcenia spełniającego wymagania określone w przepisach
prawa Unii Europejskiej4 oraz potwierdzone dokumentami, o których mowa w
przepisach wydanych na podstawie ust. 2 albo w ust. 3, uznane w Rzeczypospolitej
Polskiej za równoważne z dyplomem i tytułem magistra farmacji uzyskiwanym w
Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku
Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" wykaz dyplomów, świadectw i
innych dokumentów wydanych w państwach członkowskich Unii Europejskiej,
potwierdzających posiadanie kwalifikacji do wykonywania w Rzeczypospolitej Polskiej
zawodu farmaceuty przez obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej, uwzględniając
w szczególności nazwy dyplomów, świadectw i innych dokumentów oraz oznaczenie
podmiotów wydających te dokumenty.
3. Za równoważne z dyplomem, świadectwem lub innym dokumentem potwierdzającym
posiadanie kwalifikacji do wykonywania zawodu farmaceuty, o którym mowa w ust. 2,
uważa się dyplomy, świadectwa lub inne dokumenty wydane przez państwa członkowskie
Unii Europejskiej, jeżeli kształcenie zostało rozpoczęte przed dniem:
1) 1 października 1987 r. w Królestwie Belgii, Królestwie Danii, Republice Federalnej
Niemiec, Republice Greckiej, Królestwie Hiszpanii, Republice Francuskiej, Republice
Irlandii, Wielkim Księstwie Luksemburga, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i
Irlandii Północnej, Republice Portugalii lub Królestwie Niderlandów,
2) 11 marca 1990 r. w byłym Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w
przypadku Republiki Litewskiej,
3) 3 października 1990 r. w byłej Niemieckiej Republice Demokratycznej, pod
warunkiem, że dokument potwierdzający kwalifikacje farmaceuty uprawnia do
wykonywania zawodu farmaceuty na terytorium Republiki Federalnej Niemiec na tych
samych zasadach jak dokument potwierdzający tego rodzaju kwalifikacje, wydany przez
odpowiednie władze lub organizacje Republiki Federalnej Niemiec,
4) 25 czerwca 1991 r. w byłej Jugosławii w przypadku Republiki Słowenii,
5) 20 sierpnia 1991 r. w byłym Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w
przypadku Republiki Estońskiej,
6) 21 sierpnia 1991 r. w byłym Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w
przypadku Republiki Łotewskiej,
6a) 8 października 1991 r. w byłej Jugosławii w przypadku Republiki Chorwacji,
7) 1 stycznia 1993 r. w byłej Czechosłowacji w przypadku Republiki Czeskiej lub
Republiki Słowackiej,
8) 1 listopada 1993 r. w Republice Włoskiej,
9) 1 stycznia 1994 r. w Republice Austrii, Republice Finlandii, Królestwie Szwecji,
Królestwie Norwegii lub Republice Islandii,
10) 1 maja 1995 r. w Księstwie Liechtensteinu,
11) 1 czerwca 2002 r. w Konfederacji Szwajcarskiej,
12) 1 maja 2004 r. w Republice Czeskiej, Republice Słowackiej, Republice Słowenii,
Republice Litewskiej, Republice Łotewskiej, Republice Estońskiej, Republice
Węgierskiej, Republice Malty lub Republice Cypryjskiej,
13) 1 stycznia 2007 r. w Republice Bułgarii lub Rumunii,
14) 1 lipca 2013 r. w Republice Chorwacji
- oraz do dyplomu, świadectwa lub innego dokumentu dołączone zostało zaświadczenie
wydane przez właściwe organy państwa członkowskiego Unii Europejskiej, potwierdzające,
że osoba posługująca się tymi dokumentami wykonywała w tym państwie zawód farmaceuty
przez okres co najmniej trzech kolejnych lat w okresie pięciu lat bezpośrednio
poprzedzających wydanie zaświadczenia.
4. W przypadku farmaceuty będącego obywatelem państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, którego dyplom, świadectwo lub inny dokument potwierdzający posiadanie
kwalifikacji do wykonywania zawodu farmaceuty nie odpowiadają dokumentom, o których
mowa w przepisach wydanych na podstawie ust. 2, kwalifikacje są uznawane po
przedstawieniu zaświadczenia wydanego przez właściwe organy państwa członkowskiego
Unii Europejskiej, potwierdzającego, że kwalifikacje zostały uzyskane po odbyciu
kształcenia zgodnego z przepisami prawa Unii Europejskiej.
5. W przypadku farmaceuty będącego obywatelem państwa członkowskiego Unii
Europejskiej:
1) który nie spełnia warunku dotyczącego wykonywania zawodu farmaceuty przez okres
co najmniej trzech kolejnych lat w okresie pięciu lat bezpośrednio poprzedzających
wydanie zaświadczenia, o którym mowa w ust. 3, lub
2) posiadającego dyplom, świadectwo lub inny dokument potwierdzający posiadanie
kwalifikacji do wykonywania zawodu farmaceuty, uzyskany w państwach innych niż
państwo członkowskie Unii Europejskiej oraz zaświadczenie, że posiada trzyletnie
doświadczenie zawodowe w zawodzie farmaceuty uzyskane na terytorium państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, które uznało to potwierdzenie kwalifikacji
zawodowych farmaceuty zgodnie z wewnętrznymi przepisami tego państwa oraz
potwierdziło uzyskane doświadczenie zawodowe
- stosuje się przepisy o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych uzyskanych w
państwach członkowskich Unii Europejskiej.
6. Uznanie kwalifikacji zawodowych farmaceuty uzyskanych w państwach innych niż
państwo członkowskie Unii Europejskiej następuje, jeżeli zostały spełnione minimalne
wymagania w zakresie kształcenia określone w przepisach prawa Unii Europejskiej, a
Rzeczpospolita Polska jest pierwszym państwem Unii Europejskiej potwierdzającym te
kwalifikacje, na podstawie odrębnych przepisów.
Art. 2c.
1. Praktyka zawodowa, o której mowa w art. 2b ust. 1 pkt 1, jest odbywana w aptece, która
uzyskała pozytywne opinie:
1) wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego,
2) okręgowej rady aptekarskiej właściwej ze względu na siedzibę apteki
- wydane na wniosek dziekana wydziału uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i
badawczą w dziedzinie nauk medycznych, na której prowadzone są studia na kierunku
farmacja.
2. Opinia, o której mowa w ust. 1 pkt 1, uwzględnia spełnianie podstawowych warunków do
prowadzenia apteki pod kątem prowadzonego procesu dydaktycznego. Opinia, o której mowa
w ust. 1 pkt 2, dotyczy oceny osób nadzorujących odbywanie praktyki zawodowej w aptece
pod kątem prowadzonego procesu dydaktycznego.
3. Praktyka zawodowa jest odbywana na podstawie skierowania przez dziekana, o którym
mowa w ust. 1, w ramach ustalonego przez niego harmonogramu i czasu jej odbywania w
wymiarze maksymalnym 40 godzin tygodniowo, zgodnie z programem praktyki zawodowej.
4. Osoba odbywająca praktykę zawodową wykonuje czynności fachowe wynikające z
programu praktyki zawodowej pod bezpośrednim nadzorem opiekuna. Opiekunem może być
kierownik apteki lub wyznaczony przez niego farmaceuta. Opiekun musi posiadać co
najmniej 5-letni staż pracy w aptece lub specjalizację z farmacji aptecznej lub szpitalnej.
5. Osoba odbywająca praktykę zawodową prowadzi dziennik praktyki zawodowej.
6. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, ramowy program
praktyki zawodowej w aptece oraz sposób jej odbywania, dokumentowania i zaliczania, w
tym wzór dziennika praktyki zawodowej, uwzględniając w szczególności konieczność
zapewnienia wiedzy i umiejętności niezbędnych do samodzielnego wykonywania zawodu
farmaceuty w aptece.
Art. 3.
(uchylony).
Art. 4.
1. Prawo wykonywania zawodu farmaceuty w odniesieniu do obywatela polskiego oraz
cudzoziemca przyznaje okręgowa rada aptekarska właściwa ze względu na zamierzone
miejsce wykonywania zawodu farmaceuty, a w odniesieniu do obywatela państwa
członkowskiego Unii Europejskiej - Naczelna Rada Aptekarska, w przypadku gdy osoba ta:
1) posiada kwalifikacje określone w art. 2b;
2) posiada stan zdrowia pozwalający na wykonywanie zawodu farmaceuty,
potwierdzony orzeczeniem lekarskim;
3) posiada pełną zdolność do czynności prawnych;
4) wykazuje nienaganną postawę etyczną i swym dotychczasowym zachowaniem daje
rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu farmaceuty, w szczególności nie była
prawomocnie skazana za umyślne przestępstwo przeciwko życiu lub zdrowiu;
5) posiada znajomość języka polskiego w mowie i piśmie w zakresie koniecznym do
wykonywania zawodu farmaceuty - w przypadku obywatela państwa członkowskiego
Unii Europejskiej oraz cudzoziemca;
6) korzysta z pełni praw publicznych.
2. W przypadku cudzoziemca warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, uważa się za
spełniony, gdy znajomość języka polskiego jest potwierdzona pozytywnym złożeniem
egzaminu zorganizowanego i przeprowadzonego przez Naczelną Radę Aptekarską.
3. Opłatę za egzamin, o którym mowa w ust. 2, ponosi osoba zdająca, a wpływy z tego tytułu
stanowią przychód Naczelnej Izby Aptekarskiej.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) zakres znajomości języka polskiego w mowie i piśmie konieczny do wykonywania
zawodu farmaceuty przez cudzoziemców,
2) sposób przeprowadzania i potwierdzania pozytywnego złożenia egzaminu, o którym
mowa w ust. 2, w tym wzór zaświadczenia o zdaniu egzaminu ze znajomości języka
polskiego,
3) wysokość opłaty, o której mowa w ust. 3
- uwzględniając w szczególności zakres uprawnień zawodowych określonych w art. 2a oraz
koszty przeprowadzenia egzaminu.
Art. 4a.
(uchylony).
Art. 4b.
1. Prawo wykonywania zawodu farmaceuty w odniesieniu do cudzoziemca posiadającego
dyplom, o którym mowa w art. 2b ust. 1 pkt 3, przyznaje się pod warunkiem, że dany dyplom
został uznany w Rzeczypospolitej Polskiej za równoważny z dyplomem uzyskiwanym w
Rzeczypospolitej Polskiej. Przepisy art. 4c-4f stosuje się odpowiednio.
2. Jeżeli cudzoziemiec spełniający warunki, o których mowa w art. 4 oraz w ust. 1, nie
wykonywał zawodu farmaceuty przez okres dłuższy niż 5 lat w okresie ostatnich 6 lat, ma
obowiązek odbyć przeszkolenie uzupełniające, o którym mowa w art. 17.
Art. 4c.
1. W celu uzyskania prawa wykonywania zawodu farmaceuty obywatel polski przedstawia:
1) dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań, o których mowa w art. 2b;
2) orzeczenie lekarskie potwierdzające posiadanie stanu zdrowia pozwalającego na
wykonywanie zawodu farmaceuty;
3) oświadczenie o posiadaniu pełnej zdolności do czynności prawnych;
4) informację z Krajowego Rejestru Karnego o niekaralności za przestępstwo umyślne
przeciwko życiu lub zdrowiu;
5) oświadczenie o korzystaniu z pełni praw publicznych.
2. W celu uzyskania prawa wykonywania zawodu farmaceuty obywatel państwa
członkowskiego Unii Europejskiej przedstawia:
1) wniosek o uznanie kwalifikacji i uzyskanie prawa wykonywania zawodu farmaceuty
obejmujący: imiona i nazwisko farmaceuty, nazwisko rodowe, obywatelstwo, adres do
korespondencji, datę i miejsce urodzenia, posiadane przez niego kwalifikacje oraz
informacje odnoszące się do wykonywania zawodu farmaceuty;
2) dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań, o których mowa w art. 2b;
3) oświadczenie o posiadaniu pełnej zdolności do czynności prawnych;
4) oświadczenie o znajomości języka polskiego w mowie i piśmie w zakresie
koniecznym do wykonywania zawodu farmaceuty;
5) oświadczenie o korzystaniu z pełni praw publicznych;
6) orzeczenie lekarskie potwierdzające posiadanie stanu zdrowia pozwalającego na
wykonywanie zawodu farmaceuty.
3. W stosunku do osoby będącej obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej za
wystarczające w zakresie:
1) spełniania wymagań, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2, uznaje się dokumenty
odnoszące się do stanu zdrowia, wymagane do wykonywania zawodu farmaceuty w
państwie członkowskim Unii Europejskiej, którego farmaceuta jest obywatelem lub z
którego przybywa; jeżeli w tym państwie dokumenty tego rodzaju nie są wymagane, za
wystarczające uważa się dokumenty wydane w tym państwie, odpowiadające
dokumentom wydawanym w Rzeczypospolitej Polskiej;
2) spełniania wymagań, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, uznaje się dokumenty
wydane przez właściwe organy państwa członkowskiego Unii Europejskiej, którego
farmaceuta jest obywatelem lub z którego przybywa, potwierdzające, że obowiązujące w
tym państwie wymagania dotyczące postawy etycznej do wykonywania zawodu
farmaceuty zostały spełnione, a w szczególności, że nie zostało zawieszone lub odebrane
prawo wykonywania zawodu farmaceuty oraz, że osoba ta nie była prawomocnie skazana
za umyślne przestępstwo przeciwko życiu lub zdrowiu; jeżeli w tym państwie nie wydaje
się dokumentu potwierdzającego spełnienie wymagań, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt
4, za wystarczające uznaje się złożenie oświadczenia przed Prezesem Naczelnej Rady
Aptekarskiej.
4. Dokumenty, o których mowa w ust. 3, są ważne trzy miesiące od dnia ich wystawienia.
5. W przypadku uzasadnionych wątpliwości dotyczących autentyczności dyplomów,
świadectw lub innych dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji do
wykonywania zawodu farmaceuty, wydanych przez właściwe organy państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, lub dokumentów, o których mowa w art. 2b ust. 1 pkt 4,
ust. 4 i 6, lub w przypadku uzasadnionych wątpliwości dotyczących spełnienia wymagań w
zakresie kształcenia określonych w przepisach Unii Europejskiej, Naczelna Rada Aptekarska
składa wniosek do właściwych organów państwa członkowskiego Unii Europejskiej, o
potwierdzenie ich autentyczności lub potwierdzenie spełnienia wymagań w zakresie
kształcenia.
6. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku, o
którym mowa w ust. 2 pkt 1, uwzględniając w szczególności dane, które mają być w nim
zawarte, oraz konieczność dołączenia wymaganych dokumentów.
Art. 4d.
1. Farmaceuta, w stosunku do którego podjęta została uchwała przez Naczelną Radę
Aptekarską albo okręgową radę aptekarską o przyznaniu prawa wykonywania zawodu
farmaceuty, składa ślubowanie.
2. O terminie ślubowania okręgowa rada aptekarska właściwa ze względu na zamierzone
miejsce wykonywania zawodu farmaceuty, a w przypadku obywatela państwa
członkowskiego Unii Europejskiej - Naczelna Rada Aptekarska, informuje farmaceutę.
Ślubowanie powinno odbyć się bez zbędnej zwłoki.
3. Ślubowanie składane przez farmaceutę w brzmieniu: "Ślubuję uroczyście w swej pracy
farmaceuty sumiennie, gorliwie i z należytą starannością wykonywać swoje obowiązki,
mając zawsze na uwadze dobro pacjenta, wymogi etyki zawodowej i obowiązujące prawo, a
także zachować tajemnicę zawodową, zaś w postępowaniu swoim kierować się zasadami
godności, uczciwości i słuszności" odbiera prezes właściwej okręgowej rady aptekarskiej
albo Prezes Naczelnej Rady Aptekarskiej.
4. Jeżeli określona w ust. 3 formuła ślubowania nie może być wykorzystana przez obywatela
państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Prezes Naczelnej Rady Aptekarskiej umożliwia
skorzystanie z odpowiedniej, równoważnej formuły.
Art. 4e.
1. Okręgowa rada aptekarska, a w przypadku obywatela państwa członkowskiego Unii
Europejskiej - Naczelna Rada Aptekarska, niezwłocznie po złożeniu ślubowania, o którym
mowa w art. 4d, wydaje farmaceucie dokument "Prawo wykonywania zawodu farmaceuty".
2. Dokument, o którym mowa w ust. 1, zawiera niezbędne dane osobowe dotyczące
farmaceuty, w szczególności: imię (imiona), nazwisko, datę i miejsce urodzenia, posiadane
przez niego kwalifikacje, numer prawa wykonywania zawodu oraz informacje odnoszące się
do wykonywania zawodu i wpisu do rejestru farmaceutów.
3. Farmaceuta jest obowiązany informować właściwą okręgową radę aptekarską o zmianie
danych osobowych dotyczących farmaceuty, w szczególności: imienia (imion), nazwiska,
posiadanych przez niego kwalifikacji, numeru prawa wykonywania zawodu, adresu do
korespondencji, obywatelstwa oraz informacji odnoszących się do wykonywania zawodu
farmaceuty i wpisu do rejestru farmaceutów, w terminie 30 dni od dnia zmiany danych
osobowych.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzór dokumentu
"Prawo wykonywania zawodu farmaceuty", obejmujący dane, o których mowa w ust. 2,
uwzględniając w szczególności funkcjonalność i przejrzystość tego dokumentu oraz
zabezpieczenie go przed podrobieniem lub przerobieniem.
Art. 4f.
1. Przyznanie prawa wykonywania zawodu farmaceuty albo odmowa przyznania tego prawa
jest dokonywana w formie uchwały przez Naczelną Radę Aptekarską albo okręgową radę
aptekarską niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 3 miesięcy, licząc od dnia
złożenia wszystkich wymaganych dokumentów, o których mowa w art. 4c.
2. Naczelna Rada Aptekarska, nie później niż w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku, o
którym mowa w art. 4c ust. 2 pkt 1, przez obywatela państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, potwierdza otrzymanie wniosku oraz informuje wnioskodawcę o ewentualnych
brakach, wzywając go do ich uzupełnienia.
3. Jeżeli Naczelna Rada Aptekarska albo okręgowa rada aptekarska posiadają informacje
dotyczące postępowań dyscyplinarnych lub nałożonych sankcji karnych lub innych
okoliczności, które mogą wpływać na wykonywanie zawodu farmaceuty, informują o tym
zdarzeniu właściwe organy państwa członkowskiego Unii Europejskiej, którego farmaceuta
jest obywatelem lub z którego przybywa.
4. Naczelna Rada Aptekarska albo okręgowe rady aptekarskie mają obowiązek:
1) dokonania weryfikacji informacji, o których mowa w ust. 3, o które wnoszą właściwe
organy państwa członkowskiego Unii Europejskiej;
2) informowania o wynikach weryfikacji, o której mowa w pkt 1, właściwych organów
państwa członkowskiego Unii Europejskiej.
5. Naczelna Rada Aptekarska oraz okręgowe rady aptekarskie zapewniają poufność
wymienianych informacji oraz stosują przepisy dotyczące ochrony danych osobowych.
Art. 4g.
Naczelna Rada Aptekarska na wniosek osoby, o której mowa w art. 2b ust. 1, wydaje:
1) zaświadczenie potwierdzające, że farmaceuta posiada kwalifikacje zgodne z
wymaganiami wynikającymi z przepisów prawa Unii Europejskiej oraz, że posiadany
dyplom ukończenia studiów wyższych odpowiada dokumentom potwierdzającym
posiadanie kwalifikacji do wykonywania zawodu farmaceuty wynikających z przepisów
prawa Unii Europejskiej;
2) zaświadczenie o przebiegu pracy zawodowej;
3) inne zaświadczenia wymagane przez właściwe organy państw członkowskich Unii
Europejskiej, zgodnie z przepisami prawa Unii Europejskiej.
Art. 4h.
1. Osoba, która posiada prawo wykonywania zawodu farmaceuty, ma prawo posługiwać się
tytułem "farmaceuta".
2. Farmaceuta będący obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej ma prawo
posługiwać się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oryginalnym tytułem określającym
wykształcenie, uzyskanym w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub jego skrótem w
języku tego państwa.
3. Naczelna Rada Aptekarska może wymagać, aby tytuł określający wykształcenie był
opatrzony informacją dotyczącą nazwy i siedziby instytucji albo komisji egzaminacyjnej,
która ten tytuł przyznała.
4. Jeżeli tytuł, o którym mowa w ust. 2, określający wykształcenie lub jego skrót może być
mylony z tytułem używanym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dla którego uzyskania
wymagane jest dodatkowe szkolenie lub wykształcenie, którego farmaceuta nie posiada,
może on posługiwać się tytułem używanym w państwie członkowskim Unii Europejskiej,
którego jest obywatelem lub z którego przybywa albo w którym uzyskał tytuł, w języku tego
państwa, w formie określonej przez Naczelną Radę Aptekarską.
Art. 5.
Osoba wykonująca zawód aptekarza5 nie może jednocześnie wykonywać praktyki lekarskiej,
lekarsko-dentystycznej ani weterynaryjnej.
Art. 5a.
(uchylony).
Art. 5b.
1. Farmaceuta jest obowiązany zgłosić Prezesowi Urzędu Rejestracji Produktów
Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych lub podmiotowi
odpowiedzialnemu za wprowadzenie produktu leczniczego do obrotu działanie niepożądane
produktu leczniczego.
2. Zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, farmaceuta dokonuje zgodnie z ustawą z dnia 6
września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271, z późn. zm.).
Art. 6.
(uchylony).
Art. 6a.
1. Farmaceuta będący obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, przenoszący
się po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu tymczasowego i
okazjonalnego wykonywania czynności zawodowych farmaceuty jest obowiązany
poinformować o tym właściwą ze względu na miejsce zamierzonego wykonywania czynności
okręgową radę aptekarską w pisemnym oświadczeniu.
2. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje informacje o rodzaju czynności
zawodowych, jakie farmaceuta zamierza wykonywać, oraz o miejscu i przybliżonym terminie
ich rozpoczęcia.
3. Przy uznaniu wykonywania czynności zawodowych farmaceuty za tymczasowe i
okazjonalne bierze się pod uwagę ich długość trwania, częstotliwość, regularność i ciągłość.
4. Okręgowa rada aptekarska każdorazowo może ocenić czasowy i okazjonalny charakter
wykonywania czynności zawodowych farmaceuty, uwzględniając okoliczności, o których
mowa w ust. 3.
5. W każdym kolejnym roku kalendarzowym farmaceuta wykonujący tymczasowo i
okazjonalnie czynności zawodowe farmaceuty na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest
obowiązany składać oświadczenie zawierające informacje, o których mowa w ust. 2.
6. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, w przypadku gdy farmaceuta przenosi się po
raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu tymczasowego i okazjonalnego
wykonywania czynności zawodowych farmaceuty, dołącza się:
1) dokument potwierdzający obywatelstwo farmaceuty;
2) zaświadczenie wydane przez właściwe organy państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, potwierdzające że farmaceuta wykonuje czynności zawodowe farmaceuty
w tym państwie oraz że nie obowiązuje go zakaz, nawet tymczasowy, wykonywania tych
czynności;
3) dokumenty potwierdzające kwalifikacje do wykonywania zawodu farmaceuty.
7. W przypadku istotnej zmiany okoliczności potwierdzonych dokumentami farmaceuta jest
obowiązany przekazać niezwłocznie właściwej okręgowej radzie aptekarskiej aktualne
dokumenty, o których mowa w ust. 6.
8. Farmaceuta będący obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, przenoszący
się po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu tymczasowego i
okazjonalnego wykonywania czynności zawodowych farmaceuty, jest zwolniony z
obowiązku rejestracji w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych w celu dokonywania rozliczeń
związanych z tymczasowym i okazjonalnym wykonywaniem czynności zawodowych
farmaceuty. W takim przypadku farmaceuta informuje o tymczasowym i okazjonalnym
wykonywaniu tych czynności na piśmie właściwy ze względu na miejsce ich wykonywania
oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych albo przed rozpoczęciem wykonywania czynności
zawodowych, albo, w nagłych wypadkach, po ich wykonaniu.
Art. 6b.
1. Farmaceuta, o którym mowa w art. 6a ust. 1, podlega obowiązkowemu wpisowi do rejestru
uproszczonego, o którym mowa w art. 8a ust. 1, prowadzonego przez okręgową radę
aptekarską właściwą ze względu na zamierzone miejsce wykonywania czynności
zawodowych farmaceuty, na czas ich wykonywania.
2. Okręgowa rada aptekarska może zwrócić się do właściwego organu państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, w którym farmaceuta posiada prawo do wykonywania
zawodu, o przedstawienie informacji potwierdzających, że farmaceuta prowadzi działalność
zgodnie z prawem, wykonuje zawód w sposób należyty, jak również, że nie zostały na niego
nałożone kary dyscyplinarne lub sankcje karne związane z wykonywaniem zawodu.
3. Okręgowa rada aptekarska, na wniosek właściwego organu państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, wymienia informacje pomocne przy rozpatrywaniu skarg składanych przez
usługobiorców na farmaceutów tymczasowo i okazjonalnie wykonujących zawód.
Usługobiorca, który złożył skargę, jest informowany o sposobie rozpatrzenia skargi.
Art. 6c.
Farmaceuta wykonujący tymczasowo i okazjonalnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
czynności zawodowe farmaceuty podlega przepisom prawnym dotyczącym wykonywania
zawodu farmaceuty i zasadom etyki i deontologii zawodowej oraz podlega
odpowiedzialności zawodowej przed sądami aptekarskimi za postępowanie sprzeczne z tymi
przepisami lub zasadami.
Art. 6d.
Przepisów art. 6a-6c nie stosuje się do cudzoziemca lub bezpaństwowca:
1) posiadającego zezwolenie na pobyt czasowy udzielone w związku z okolicznością, o
której mowa w art. 159 ust. 1 pkt 1 lit. c lub d ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o
cudzoziemcach;
2) któremu w Rzeczypospolitej Polskiej nadano status uchodźcy lub udzielono ochrony
uzupełniającej.
Rozdział 2
Zadania i zasady działania samorządu aptekarskiego
Art. 7.
1. Zadaniem samorządu aptekarskiego jest w szczególności:
1) reprezentowanie zawodu aptekarza6 i obrona jego interesów;
2) troska o zachowanie godności i niezależności zawodu;
3) kodyfikowanie, krzewienie i strzeżenie zasad etyki i deontologii zawodowej;
4) integracja środowiska zawodowego;
5) sprawowanie pieczy i nadzoru nad wykonywaniem zawodu;
6) współdziałanie z organami administracji publicznej, związkami zawodowymi i
samorządami zawodowymi oraz innymi organizacjami społecznymi w sprawach
związanych z wykonywaniem zawodu i innych dotyczących farmacji, a mających wpływ
na ochronę zdrowia publicznego;
7) współpraca z towarzystwami naukowymi, szkołami wyższymi i jednostkami
badawczo-rozwojowymi w kraju i za granicą;
8) prowadzenie działalności samopomocowej oraz innych form pomocy materialnej dla
członków samorządu i ich rodzin;
9) zajmowanie stanowiska w sprawach organizacji ochrony zdrowia i gospodarki
produktami leczniczymi;
9a) udzielanie informacji dotyczących zasad wykonywania zawodu, zasad etyki
zawodowej, przepisów dotyczących ochrony zdrowia i ubezpieczeń społecznych;
10) wykonywanie innych zadań określonych odrębnymi przepisami.
2. Zadania określone w ust. 1 samorząd aptekarski wykonuje w szczególności przez:
1) przyznawanie prawa wykonywania zawodu farmaceuty;
2) prowadzenie rejestru farmaceutów;
3) (uchylony);
4) współdziałanie w sprawach specjalizacji zawodowej;
5) udział w komisjach konkursowych na stanowiska określone w odrębnych przepisach;
6) opiniowanie projektów aktów normatywnych dotyczących produktów leczniczych lub
wyrobów medycznych, aptek, hurtowni farmaceutycznych i wykonywania zawodu
farmaceuty oraz występowanie z wnioskiem o podjęcie inicjatywy ustawodawczej;
7) wydawanie opinii w sprawach udzielania lub cofania zezwoleń na prowadzenie aptek,
punktów aptecznych lub hurtowni farmaceutycznych
8) wyrażanie zgody na pełnienie przez farmaceutę funkcji kierownika apteki lub
hurtowni farmaceutycznej;
9) opiniowanie i wnioskowanie w sprawach kształcenia przed- i podyplomowego
farmaceutów i techników farmaceutycznych;
10) prowadzenie badań dotyczących farmacji i wykonywania zawodu farmaceuty;
11) występowanie w obronie interesów indywidualnych i zbiorowych członków izb
aptekarskich;
12) sprawowanie sądownictwa dyscyplinarnego w zakresie odpowiedzialności
zawodowej aptekarzy10 oraz sądownictwa polubownego;
13) prowadzenie działalności gospodarczej, wydawniczej i zarządzanie majątkiem izby;
14) organizowanie i prowadzenie szkoleń ciągłych;
15) kontrolę i ocenę wykonywania zawodu przez farmaceutę będącego członkiem tej
izby.
Art. 8.
1. Farmaceuta podlega obowiązkowi wpisu do rejestru farmaceutów prowadzonego
przez okręgową izbę aptekarską, której rada przyznała prawo wykonywania zawodu
farmaceuty.
2. Jeżeli farmaceuta wykonuje zawód na terenie innej izby niż izba, której rada
przyznała prawo wykonywania zawodu, podlega obowiązkowi wpisu do rejestru
farmaceutów prowadzonego przez okręgową izbę aptekarską na terenie, której wykonuje
zawód.
3. Farmaceuta, który przestaje wykonywać zawód na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej w związku z przeniesieniem do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej,
pozostaje w rejestrze farmaceutów, do którego był ostatnio wpisany, chyba, że przedstawi
zaświadczenie wydane przez właściwe organy państwa członkowskiego Unii Europejskiej,
stwierdzające, że w czasie wykonywania zawodu farmaceuta podlega nadzorowi
sprawowanemu przez właściwą organizację lub instytucję zawodową.
4. Farmaceuta wykonujący zawód na terenie więcej niż jednej izby podlega
obowiązkowi wpisu do rejestru farmaceutów prowadzonego przez wskazaną przez niego
okręgową izbę aptekarską, na terenie której wykonuje zawód.
5. Kierownik apteki, punktu aptecznego, działu farmacji szpitalnej lub hurtowni
farmaceutycznej podlega wpisowi do rejestru farmaceutów prowadzonego przez okręgową
izbę aptekarską, na terenie której jest kierownikiem apteki lub hurtowni farmaceutycznej.
6. Farmaceuta, który po przyznaniu prawa wykonywania zawodu farmaceuty nie
podejmuje zatrudnienia w tym zawodzie podlega obowiązkowi wpisu do rejestru
farmaceutów prowadzonego przez okręgową izbę aptekarską, której rada podjęła uchwałę o
przyznaniu prawa.
7. Farmaceuta, który przestaje wykonywać zawód farmaceuty pozostaje w rejestrze
farmaceutów, do którego był ostatnio wpisany.
8. Obywatel państwa członkowskiego Unii Europejskiej wykonujący na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej zawód farmaceuty podlega obowiązkowi wpisu do rejestru
farmaceutów prowadzonego przez wskazaną przez niego okręgową izbę aptekarską.
9. Podstawę wpisu stanowi przekazana przez Naczelną Radę Aptekarską uchwała w
sprawie przyznania prawa wykonywania zawodu farmaceuty, wpisu dokonuje się
niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od dnia otrzymania uchwały.
10. Rejestr farmaceutów zawiera dane:
1) imię lub imiona i nazwisko, PESEL, datę i miejsce urodzenia, imiona rodziców,
obywatelstwo, miejsce zamieszkania, data zgonu;
2) dane dotyczące wykształcenia, w tym:
a) numer dyplomu szkoły wyższej,
b) nazwę ukończonej szkoły wyższej, jej siedzibę i wydział,
c) rok ukończenia studiów oraz datę wydania dyplomu,
d) rodzaj i stopień posiadanej specjalizacji, datę jej uzyskania oraz nazwę
jednostki szkolącej,
e) rodzaj i datę uzyskania stopnia lub tytułu naukowego oraz nazwę jednostki
nadającej ten stopień lub tytuł;
3) dane dotyczące prawa wykonywania zawodu, w tym:
a) numer prawa wykonywania zawodu,
b) numer uchwały rady aptekarskiej przyznającej prawo wykonywania zawodu,
c) informację o posiadaniu prawa wykonywania zawodu w innym państwie,
d) informację o ograniczeniach w wykonywaniu zawodu;
4) dane dotyczące wykonywania zawodu:
a) adres miejsca wykonywania zawodu,
b) wymiar czasu pracy oraz okres trwania zatrudnienia w poszczególnych
miejscach wykonywania zawodu,
c) formę wykonywania zawodu,
d) informacje dotyczące praktyk studenckich;
5) dane dotyczące farmaceuty:
a) informacje o działalności na rzecz samorządu farmaceutycznego,
b) informacje o innej działalności na rzecz ochrony zdrowia publicznego;
6) informacje dotyczące dopełnienia obowiązku podnoszenia kwalifikacji
zawodowych.
11. Farmaceuta ma obowiązek informować niezwłocznie, nie później niż w terminie 14
dni, okręgową izbę aptekarską, o której mowa w ust. 1, o danych objętych rejestrem
farmaceutów i każdej zmianie tych danych.
12. Okręgowa rada aptekarska, za pośrednictwem Naczelnej Rady Aptekarskiej, jest
obowiązana na żądanie ministra właściwego do spraw zdrowia przekazywać informacje
objęte rejestrem farmaceutów.
13. Okręgowa rada aptekarska za pośrednictwem Naczelnej Rady Aptekarskiej
udostępnia systemowi informacji w ochronie zdrowia, o którym mowa w ustawie z dnia 28
kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia (Dz. U. Nr 113, poz. 657), dane
objęte rejestrem farmaceutów.
14. Rejestr farmaceutów jest prowadzony w postaci elektronicznej.
15. Dane zawarte w rejestrze farmaceutów mogą zostać udostępniane podmiotom
biorącym udział w procesie kształcenia podyplomowego farmaceuty:
1) uczelniom wyższym,
2) Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego,
3) Centrum Egzaminów Medycznych,
4) podstawowym jednostkom organizacyjnym uczelni wyższych prowadzących
studia na kierunku farmacja, które uzyskały akredytację określoną w art. 107a ust. 1
ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne,
5) wojewodom,
6) konsultantom krajowym w ochronie zdrowia
– w związku z wykonywanymi przez nich zadaniami.
16. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób
prowadzenia rejestru farmaceutów, uwzględniając w szczególności tryb dokonywania
wpisów i zmian w rejestrze oraz wykreśleń z rejestru.
Art. 8a.
1. Okręgowa rada aptekarska prowadzi rejestr uproszczony obywateli państw członkowskich
Unii Europejskiej wykonujących na terenie tej izby tymczasowo i okazjonalnie czynności
zawodowe farmaceuty.
2. Rejestr uproszczony, o którym mowa w ust. 1, zawiera następujące dane:
1) imię (imiona) i nazwisko;
2) obywatelstwo (obywatelstwa);
3) miejsce i datę urodzenia;
4) nazwę i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość;
5) adres miejsca zamieszkania w państwie, w którym na stałe wykonuje zawód
farmaceuty;
6) adres pobytu farmaceuty na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
7) cechy identyfikacyjne zaświadczenia wydanego przez właściwe organy państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, potwierdzającego wykonywanie czynności
zawodowych farmaceuty w tym państwie oraz spełnienie wymagań dotyczących postawy
etycznej do wykonywania zawodu farmaceuty;
8) cechy identyfikacyjne zaświadczenia wydanego przez właściwe organy państwa
członkowskiego Unii Europejskiej lub innego dokumentu potwierdzającego posiadanie
kwalifikacji do wykonywania zawodu farmaceuty;
9) czas, o ile jest to możliwe, miejsce i charakter zamierzonego tymczasowego i
okazjonalnego wykonywania czynności zawodowych farmaceuty.
3. Wpis do rejestru uproszczonego, o którym mowa w ust. 1, jest bezpłatny i nie może
powodować opóźnień i utrudnień w tymczasowym i okazjonalnym wykonywaniu czynności
zawodowych farmaceuty.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób
prowadzenia rejestru uproszczonego, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając w
szczególności tryb dokonywania wpisów i zmian w rejestrze oraz wykreśleń z rejestru.
Art. 8b. Skreślenie z rejestru farmaceutów następuje wskutek:
1) śmierci;
2) utraty prawa wykonywania zawodu farmaceuty w przypadkach określonych w art.
18a;
3) ustania przesłanek uzasadniających wpis do danego rejestru farmaceutów
określonych w art. 8, w szczególności przeniesienie się na teren innej izby;
4) podjęcia wykonywania praktyki lekarskiej, lekarsko-dentystycznej bądź
weterynaryjnej;
5) nieopłacenia składek członkowskich przez okres dłuższy niż 12 miesięcy.
Art. 9.
1. Kadencja organów izb aptekarskich trwa 4 lata.
2. Funkcje prezesa, wiceprezesa, sekretarza, skarbnika rady aptekarskiej, rzecznika
odpowiedzialności zawodowej, przewodniczącego sądu aptekarskiego, przewodniczącego
komisji rewizyjnej można nieprzerwanie pełnić nie dłużej niż przez 2 następujące po sobie
kadencje. Jeżeli wyboru dokonano na skutek wygaśnięcia mandatu poprzednika przed
upływem 24 miesięcy danej kadencji, pełnienie funkcji do końca tej kadencji przyjmuje
się za pełnienie jej przez pełną kadencję.
3. Wybory do organów izb aptekarskich odbywają się w głosowaniu tajnym, przy
nieograniczonej liczbie kandydatów.
4. Czynne prawo wyborcze przysługuje wszystkim członkom izb aptekarskich, z
wyłączeniem aptekarzy11 zawieszonych w prawie wykonywania zawodu.
5. Bierne prawo wyborcze przysługuje wszystkim członkom izb aptekarskich, z wyłączeniem
aptekarzy12 ukaranych karą wymienioną w art. 46 ust. 1 pkt 1-3.
6. Na członków sądów aptekarskich mogą kandydować aptekarze13 mający co najmniej
siedmioletni staż pracy w zawodzie.
Art. 10.
1. Członkowie organów izb aptekarskich pełnią swoje obowiązki bezpłatnie.
2. Krajowy Zjazd Aptekarzy może ustalić wykaz stanowisk w organach izb aptekarskich, do
których nie stosuje się przepisu ust. 1.
3. Na wniosek okręgowej lub Naczelnej Rady Aptekarskiej pracodawca obowiązany jest
zwolnić od pracy pracownika pełniącego określoną funkcję z wyboru w organach izb lub
wykonującego czynności na rzecz izby, bez prawa do wynagrodzenia.
4. Izby aptekarskie określają zasady i tryb zwrotu kosztów podróży, utraconych zarobków
oraz innych uzasadnionych wydatków poniesionych przez członków samorządu w związku z
wykonywaniem czynności na rzecz izby.
Art. 11.
Mandat członka organu izby aptekarskiej wygasa wskutek:
1) śmierci;
2) zrzeczenia się mandatu;
3) skreślenie z rejestru farmaceutów;
4) odwołania przez organ, który dokonał wyboru;
5) ukarania prawomocnym orzeczeniem sądu aptekarskiego karami określonymi w art.
46e ust. 1 pkt 6 i 7;
6) skazania prawomocnym wyrokiem na karę dodatkową14 pozbawienia praw
publicznych lub zakazu wykonywania zawodu aptekarza15 .
Art. 12.
Uchwały organów samorządu aptekarskiego podejmowane są zwykłą większością głosów,
przy obecności co najmniej połowy członków danego organu.
Art. 13.
1. Minister właściwy do spraw zdrowia może zaskarżyć do Sądu Najwyższego uchwałę
organu okręgowej izby aptekarskiej lub Naczelnej Izby Aptekarskiej pod zarzutem
niezgodności z prawem w terminie trzech miesięcy od dnia powzięcia wiadomości o
uchwale. Sąd Najwyższy utrzymuje zaskarżoną uchwałę w mocy lub ją uchyla.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia może zwrócić się do Krajowego Zjazdu Aptekarzy
lub do Naczelnej Rady Aptekarskiej o podjęcie uchwały w sprawie należącej do właściwości
samorządu aptekarskiego.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, powinien rozpatrzyć najbliższy Krajowy Zjazd
Aptekarzy, Naczelna Rada Aptekarska zaś w terminie miesiąca od dnia jego wpływu.
Art. 14.
Naczelna Izba Aptekarska i okręgowe izby aptekarskie mają prawo używania pieczęci
urzędowej.
Rozdział 2a
Zasady wykonywania zawodu farmaceuty
Art. 14a.
Zawód farmaceuty, będący zawodem medycznym, może wykonywać osoba posiadająca
prawo wykonywania zawodu farmaceuty, która złożyła ślubowanie i jest wpisana do rejestru
farmaceutów prowadzonego przez właściwą okręgową izbę aptekarską.
Art. 14b.
Farmaceuci zrzeszeni są w samorządzie aptekarskim. Przynależność farmaceutów
wykonujących zawód do samorządu aptekarskiego jest obowiązkowa.
Art. 14c.
1. Farmaceuta świadomie i dobrowolnie bierze na siebie obowiązek służenia pacjentom.
2. Farmaceuta wykonuje swoje czynności ze starannością wynikającą z wiedzy
farmaceutycznej, doświadczenia zawodowego oraz zasad etyki i deontologii zawodowej
ustalonych na podstawie ustawy.
3. Farmaceuta kieruje się wartościami humanistycznymi oraz wartościami aptekarstwa
polskiego, dbając o najwyższą jakość usług farmaceutycznych udzielanych w ramach
czynności zawodowych.
Art. 14d.
Farmaceuta ma obowiązek świadczenia usług farmaceutycznych w każdym przypadku, gdy
zwłoka w ich udzieleniu mogłaby spowodować niebezpieczeństwo utraty życia, ciężkiego
uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia, oraz w innych przypadkach niecierpiących
zwłoki.
Art. 14e.
Farmaceuta świadcząc usługi farmaceutyczne ma obowiązek udzielać pełnej
i przystępnej informacji o produktach leczniczych i wyrobach medycznych, będących
przedmiotem obrotu w aptekach i hurtowniach farmaceutycznych oraz porad dotyczących ich
stosowania.
Art. 14f.
1. Farmaceuta podczas świadczenia usług farmaceutycznych ma obowiązek poszanowania
intymności i godności osobistej pacjenta.
2. Farmaceuta ma obowiązek dbać, aby inne współpracujące z nim osoby przestrzegały
w postępowaniu z pacjentem obowiązku określonego w ust. 1.
Art. 14g.
Farmaceuta może odmówić wydania produktu leczniczego, jeżeli jego wydanie może
zagrażać życiu lub zdrowiu pacjenta.
Art. 14h.
1. Farmaceuta ma obowiązek zachowania w tajemnicy informacji związanych z pacjentem, a
uzyskanych w związku z wykonywaniem swoich czynności zawodowych.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, gdy:
1) tak stanowią ustawy;
2) zachowanie tajemnicy może stanowić niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia pacjenta
lub innych osób;
3) usługa farmaceutyczna została wykonana na żądanie uprawnionych, na podstawie
odrębnych ustaw, organów i instytucji; wówczas farmaceuta jest obowiązany
poinformować wyłącznie te organy i instytucje;
4) pacjent lub jego przedstawiciel ustawowy wyraża zgodę na ujawnienie tajemnicy, po
uprzednim poinformowaniu o niekorzystnych dla pacjenta skutkach jej ujawnienia;
5) zachodzi potrzeba przekazania niezbędnych informacji o pacjencie związanych z
udzielaniem świadczeń opieki zdrowotnej lub świadczeniem usług farmaceutycznych
innemu farmaceucie, lekarzowi lub uprawnionym osobom uczestniczącym w udzielaniu
tych świadczeń.
3. Ujawnienie tajemnicy w przypadkach, o których mowa w ust. 2, może nastąpić wyłącznie
w niezbędnym zakresie.
4. Farmaceuta, w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1–3, jest związany tajemnicą
również po śmierci pacjenta.
5. Farmaceuta nie może podać do publicznej wiadomości danych umożliwiających
identyfikację pacjenta bez jego zgody.
Art. 14i.
1. Farmaceuta może, za pisemną zgodą pacjenta, prowadzić indywidualną dokumentację
apteczną produktów leczniczych i wyrobów medycznych wydawanych mu z tej apteki.
2. Dokumentacja, o której mowa w ust. 1, zawiera:
1) imię i nazwisko pacjenta;
2) adres zamieszkania;
3) numer PESEL, a w przypadku jego braku inny numer dokumentu tożsamości;
4) wiek pacjenta;
5) nazwę produktu leczniczego lub wyrobu medycznego, którego dotyczy;
6) postać i dawkę wydawanego produktu leczniczego oraz sposób podania.
3. Indywidualna dokumentacja apteczna jest udostępniana na każde życzenie pacjenta,
którego dotyczy.
4. Podmiot prowadzący aptekę, w której farmaceuta prowadzi indywidualną dokumentację
apteczną obowiązany jest zastosować środki techniczne i organizacyjne zapewniające
ochronę przetwarzanych danych zawartych w dokumentacji odpowiednią do zagrożeń, a w
szczególności powinien zabezpieczyć dane przed ich udostępnieniem osobom
nieupoważnionym, zabraniem przez osobę nieuprawnioną, przetwarzaniem z naruszeniem
ustawy oraz zmianą, utratą, uszkodzeniem lub zniszczeniem.
5. Administratorem danych przetwarzanych w indywidualnej dokumentację apteczną
w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (t.j.: Dz. U.
2014 r. poz. 1182, z późn. zm.) jest kierownik apteki.
Art. 14j.
1. Podmiot prowadzący aptekę udostępnia indywidualną dokumentację apteczną
pacjentowi lub jego przedstawicielowi ustawowemu, bądź osobie upoważnionej przez
pacjenta.
2. Po śmierci pacjenta, prawo wglądu w dokumentację, o której mowa w ust. 1, ma
osoba upoważniona przez pacjenta za życia.
3. Podmiot prowadzący aptekę udostępnia dokumentację, o której mowa w ust. 1,
również:
1) podmiotom udzielającym świadczeń zdrowotnych, jeżeli dokumentacja ta jest
niezbędna do zapewnienia ciągłości świadczeń zdrowotnych;
2) organom władzy publicznej, Narodowemu Funduszowi Zdrowia, organom
samorządu zawodów medycznych oraz konsultantom krajowym i wojewódzkim, w
zakresie niezbędnym do wykonywania przez te podmioty ich zadań, w szczególności
kontroli
i nadzoru;
3) ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, sądom, w tym sądom dyscyplinarnym,
prokuraturom, lekarzom sądowym i rzecznikom odpowiedzialności zawodowej, w
związku z prowadzonym postępowaniem;
4) uprawnionym na mocy odrębnych ustaw organom i instytucjom, jeżeli badanie
zostało przeprowadzone na ich wniosek;
5) organom rentowym oraz zespołom do spraw orzekania o niepełnosprawności,
w związku z prowadzonym przez nie postępowaniem;
6) podmiotom prowadzącym rejestry usług medycznych, w zakresie niezbędnym do
prowadzenia rejestrów;
7) zakładom ubezpieczeń, za zgodą pacjenta;
4. Dokumentacja, o której mowa w ust. 1, może być udostępniona także szkole wyższej
lub instytutowi badawczemu do wykorzystania w celach naukowych, bez ujawniania
nazwiska i innych danych umożliwiających identyfikację osoby, której dokumentacja
dotyczy.
Art. 14k.
Indywidualna dokumentacja apteczna jest udostępniana:
1) do wglądu, w tym także do baz danych w zakresie ochrony zdrowia, w siedzibie
podmiotu prowadzącego aptekę;
2) poprzez sporządzenie jej wyciągów, odpisów lub kopii;
3) poprzez wydanie oryginału za pokwitowaniem odbioru i z zastrzeżeniem zwrotu
po wykorzystaniu, jeżeli uprawniony organ lub podmiot żąda udostępnienia
oryginałów tej dokumentacji.
Art. 14l.
1. Za udostępnienie indywidualnej dokumentacji aptecznej w sposób określony w art.
14k pkt 2 podmiot prowadzący aptekę może pobierać opłatę.
2. Przepis ust. 1 nie narusza uprawnień organów rentowych określonych w art. 77 ust. 5
ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z
2009 r. Nr 205, poz. 1585, z późn. zm.) i art. 121 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r.
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153,
poz. 1227, z późn. zm.).
3. Opłaty za udostępnienie dokumentacji medycznej w sposób określony w art. 14k pkt
2 ustala podmiot prowadzący aptekę.
4. Maksymalna wysokość opłaty za:
1) jedną stronę wyciągu lub odpisu dokumentacji - nie może przekraczać 0,002
przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim kwartale, począwszy od pierwszego dnia
następnego miesiąca po ogłoszeniu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w
Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” na podstawie art. 20
pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu
Ubezpieczeń Społecznych;
2) jedną stronę kopii dokumentacji - nie może przekraczać 0,0002 przeciętnego
wynagrodzenia, o którym mowa w pkt 1;
3) sporządzenie wyciągu, odpisu lub kopii dokumentacji medycznej na elektronicznym
nośniku danych, jeżeli podmiot prowadzący aptekę prowadzi indywidualną
dokumentację apteczną w postaci elektronicznej - nie może przekraczać 0,002
przeciętnego wynagrodzenia, o którym mowa w pkt 1.
Art. 14ł.
1. Podmiot prowadzący aptekę przechowuje indywidualną dokumentację apteczną
przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano ostatniego
wpisu.
2. Po upływie okresu, o którym mowa w ust. 1, podmiot prowadzący aptekę niszczy
indywidualną dokumentację apteczną w sposób uniemożliwiający identyfikację
pacjenta, którego dotyczyła.
3. Po upływie okresu, o którym mowa w ust. 1, do postępowania z indywidualną
dokumentację apteczną będącą materiałem archiwalnym w rozumieniu przepisów
ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z
2011 r. Nr 123, poz. 698 i Nr 171 poz. 1016), stosuje się przepisy wydane na podstawie
art. 5 ust. 2 i 2b tej ustawy.
Art. 14m.
Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady
Aptekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje i zakres indywidualnej
dokumentacji aptecznej oraz sposób jej przetwarzania, uwzględniając rodzaje
podmiotów prowadzących aptekę, a także konieczność zapewnienia realizacji prawa
dostępu do indywidulnej dokumentacji aptecznej, rzetelnego jej prowadzenia oraz
ochrony danych i informacji dotyczących stanu zdrowia pacjenta.
Art. 14n.
1. Farmaceuta odpowiedzialny za kierowanie apteką, punktem aptecznym, działem farmacji
szpitalnej lub hurtownią farmaceutyczną, zwany dalej „kierownikiem”, samodzielnie
podejmuje decyzje w sprawach dotyczących kierowania apteką, punktem aptecznym lub
hurtownią farmaceutyczną, wynikających z odrębnych przepisów i nie jest związany w tym
zakresie poleceniami podmiotu prowadzącego aptekę, punkt apteczny lub hurtownię
farmaceutyczną.
2. Kierownik wykonuje zawód na podstawie umowy o pracę, w pełnym wymiarze czasu
pracy.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli kierownik wykonuje usługi farmaceutyczne w
prowadzonej przez siebie aptece ogólnodostępnej lub hurtowni farmaceutycznej, której jest
właścicielem lub współwłaścicielem.
Art. 14o.
Farmaceuta wykonujący zawód w aptece szpitalnej lub w dziale farmacji szpitalnej ma prawo
wglądu do dokumentacji medycznej w zakresie niezbędnym do świadczenia usług
farmaceutycznych.
Art. 14p.
1. Farmaceuta może pełnić funkcję kierownika apteki lub hurtowni farmaceutycznej po
uzyskaniu zgody okręgowej rady aptekarskiej okręgowej izby aptekarskiej, której jest
członkiem.
2. Okręgowa rada aptekarska wydaje zgodę na pełnienie funkcji kierownika apteki lub
hurtowni farmaceutycznej, jeżeli farmaceuta:
1) spełnia warunki określone w art. 88 ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r.
Prawo farmaceutyczne (t.j.: Dz. U. 2008 r. Nr 45, poz. 271, z późn.zm.);
2) wykazuje nienaganną postawę etyczną i swym dotychczasowym zachowaniem
daje rękojmię należytego pełnienia funkcji kierownika apteki lub hurtowni
farmaceutycznej.
3. Wydanie zgody na pełnienie funkcji kierownika apteki lub hurtowni farmaceutycznej
albo odmowa wydania zgody dokonywane jest - na pisemny wniosek farmaceuty - w
formie uchwały przez okręgową radę aptekarską niezwłocznie, nie później jednak niż w
terminie 1 miesiąca, licząc od dnia złożenia wniosku i wszystkich wymaganych
dokumentów.
4. Od uchwał okręgowej rady aptekarskiej w sprawach, o których mowa w ust. 1
przysługuje odwołanie do Naczelnej Rady Aptekarskiej, która podejmuje w tej sprawie
uchwałę.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia może zaskarżyć do sądu administracyjnego
prawomocną uchwałę samorządu aptekarskiego w sprawach, o których mowa w ust. 1.
6. Na uchwały Naczelnej Rady Aptekarskiej, o których mowa w ust. 1, służy
zainteresowanemu skarga do sądu administracyjnego.
Rozdział 3
Okręgowe izby aptekarskie. Obowiązki i prawa członków
Art. 15.
Członkami okręgowej izby aptekarskiej są farmaceuci wpisani do prowadzonego przez nią
rejestru farmaceutów.
Art. 16.
(uchylony).
Art. 17.
1. Farmaceuta, który nie wykonuje zawodu farmaceuty w aptece przez okres dłuższy niż 5 lat
w ciągu ostatnich 6 lat, a zamierza podjąć jego wykonywanie w aptece, ma obowiązek
zawiadomić o tym właściwą okręgową radę aptekarską i odbyć przeszkolenie uzupełniające
trwające nie dłużej niż 6 miesięcy.
2. Nie stanowi przerwy w wykonywaniu zawodu farmaceuty wykonywanie:
1) funkcji z wyboru w organach izb aptekarskich, z wyłączeniem organów, o których
mowa w art. 24 pkt 1 i art. 34 pkt 1;
2) pracy w charakterze nauczyciela akademickiego na wydziałach albo w innych
jednostkach organizacyjnych szkół wyższych, które prowadzą studia na kierunku
farmacja;
3) pracy w inspekcji farmaceutycznej;
4) pracy w ramach merytorycznej działalności redakcyjnej naukowo-zawodowych
czasopism farmaceutycznych;
5) pracy w podmiotach zobowiązanych do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze
środków publicznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r.
o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z
2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.) lub urzędach te podmioty obsługujących, w
ramach którego wykonuje się czynności związane z przygotowywaniem,
organizowaniem lub nadzorem nad udzielaniem usług farmaceutycznych.
3. Program, czas trwania oraz sposób przeszkolenia uzupełniającego ustala Naczelna Rada
Aptekarska, uwzględniając okres niewykonywania zawodu w aptece.
4. Koszt przeszkolenia uzupełniającego ponosi farmaceuta odbywający to przeszkolenie.
5. Szczegółowe warunki odbywania przeszkolenia uzupełniającego określa umowa zawarta
przez farmaceutę z podmiotem prowadzącym przeszkolenie uzupełniające, wskazanym przez
okręgową radę aptekarską, której członkiem jest farmaceuta zamierzający podjąć
wykonywanie zawodu w aptece.
6. Przepisów ust. 1-5 nie stosuje się do obywateli innych niż Rzeczpospolita Polska państw
członkowskich Unii Europejskiej, którzy zamierzają podjąć wykonywanie zawodu
farmaceuty w Rzeczypospolitej Polskiej po raz pierwszy.
Art. 18.
1. Jeżeli okręgowa rada aptekarska stwierdzi, że istnieje uzasadnione podejrzenie
niezdolności farmaceuty do wykonywania zawodu farmaceuty lub wykonywania ściśle
określonych czynności ze względu na stan zdrowia, powołuje komisję złożoną z lekarzy
specjalistów z odpowiednich dziedzin medycyny, która wydaje orzeczenie o stanie zdrowia
farmaceuty.
2. Farmaceuta ma obowiązek stawienia się przed komisją, o której mowa w ust. 1, i poddania
się niezbędnym badaniom.
3. W przypadku:
1) odmowy przez farmaceutę stawienia się przed komisją,
2) uchylania się przez farmaceutę od wykonywania niezbędnych badań, o których mowa
w ust. 2,
3) uznania przez okręgową radę aptekarską na podstawie orzeczenia wydanego przez
komisję, o której mowa w ust. 1, że dalsze wykonywanie zawodu farmaceuty lub ściśle
określonych czynności przez farmaceutę grozi niebezpieczeństwem dla osób, którym
udziela on usług farmaceutycznych
- okręgowa rada aptekarska podejmuje uchwałę o zawieszeniu farmaceuty w prawie
wykonywania zawodu albo o ograniczeniu w wykonywaniu określonych czynności do czasu
zakończenia postępowania, o którym mowa w ust. 1.
4. Farmaceuta, którego dotyczy postępowanie, o którym mowa w ust. 1, jest uprawniony do
uczestnictwa w posiedzeniu okręgowej rady aptekarskiej w czasie rozpatrywania sprawy.
5. Farmaceuta, w stosunku do którego podjęto uchwałę o zawieszeniu prawa wykonywania
zawodu farmaceuty albo o ograniczeniu w wykonywaniu ściśle określonych czynności, może
wystąpić do okręgowej rady aptekarskiej o uchylenie uchwały, jeżeli ustaną przyczyny
zawieszenia lub ograniczenia.
6. Koszt postępowania związany z działalnością komisji i wykonaniem badań ponosi
właściwa okręgowa rada aptekarska.
7. Przepisów ust. 1-6 nie stosuje się do obywateli innych niż Rzeczpospolita Polska państw
członkowskich Unii Europejskiej, którzy zamierzają podjąć wykonywanie zawodu
farmaceuty w Rzeczypospolitej Polskiej po raz pierwszy.
8. (uchylony).
9. (uchylony).
10. (uchylony).
11. Postępowanie, o którym mowa w ust. 1, jest poufne.
12. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, skład komisji, o
której mowa w ust. 1, oraz sposób jej działania, uwzględniając w szczególności tryb
kierowania na badania, o których mowa w ust. 2, sposób postępowania przed komisją oraz
tryb wydawania orzeczeń o stanie zdrowia.
Art. 18a.
1. Farmaceuta traci prawo wykonywania zawodu farmaceuty w razie:
1) pozbawienia prawa wykonywania zawodu farmaceuty z mocy orzeczenia sądu
aptekarskiego lub wyroku sądowego;
2) ubezwłasnowolnienia całkowitego lub częściowego;
3) zrzeczenia się prawa wykonywania zawodu farmaceuty;
4) utraty praw publicznych.
2. Utratę prawa wykonywania zawodu farmaceuty stwierdza uchwałą właściwa okręgowa
rada aptekarska albo Naczelna Rada Aptekarska.
Art. 18b.
1. Okręgowa rada aptekarska dokonuje wizytacji i oceny wykonywania zawodu przez
farmaceutę będącego członkiem okręgowej izby aptekarskiej.
2. Wizytacji, o której mowa w ust. 1, okręgowa rada aptekarska dokonuje na uzasadniony
wniosek właściwego prezesa okręgowej rady aptekarskiej, okręgowego rzecznika
odpowiedzialności zawodowej, a także Prezesa Naczelnej Rady Aptekarskiej lub Naczelnego
Rzecznika
Odpowiedzialności
Zawodowej,
wskazujący
na
okoliczności
uprawdopodobniające naruszenie zasad wykonywania zawodu przez farmaceutę mającego
podlegać wizytacji, w tym spowodowane przyczynami niezależnymi od farmaceuty.
3. Wizytację, o której mowa w ust. 1, przeprowadzają wizytatorzy na podstawie
upoważnienia wydanego przez okręgową radę aptekarską.
4. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 2, zawiera:
1) wskazanie farmaceuty podlegającego wizytacji;
2) imię i nazwisko wizytatora;
3) serię i numer dokumentu tożsamości wizytatora;
4) miejsce i zakres wizytacji;
5) termin rozpoczęcia wizytacji;
6) przewidywany czas trwania wizytacji.
Art. 18c.
1. Wizytatorem może być farmaceuta posiadający co najmniej siedmioletnie doświadczenie
zawodowe w wykonywaniu zawodu farmaceuty.
2. Wizytatorem nie może być osoba która:
1) podlega wizytacji albo pozostaje z wizytowanym farmaceutą w takim stosunku
prawnym, że wynik sprawy może mieć wpływ na jego prawa
lub obowiązki;
2) jest małżonkiem wizytowanego farmaceuty albo jego krewnym bądź powinowatym
do drugiego stopnia;
3) jest związana z wizytowanym farmaceutą z tytułu przysposobienia, opieki lub
kurateli;
4) pozostaje wobec wizytowanego farmaceuty w stosunku nadrzędności służbowej;
5) jest w stosunku do wizytowanego farmaceuty konkurentem w rozumieniu przepisów
o ochronie konkurencji i konsumentów.
3. W razie wizytacji kierownik oraz właściciel jednostki, w której wykonywana jest
wizytacja, obowiązani są do:
1) wpuszczenia wizytatora do pomieszczenia, w którym wizytowany farmaceuta
wykonuje zawód;
2) umożliwienia wizytatorowi swobodnego poruszania się po wizytowanym
pomieszczeniu;
3) niezwłocznego udostępniania dokumentacji i materiałów niezbędnych do
przeprowadzenia wizytacji;
4) terminowego udzielania wyjaśnień.
4. Wizytatorzy wykonując czynności wizytacyjne, za okazaniem upoważnienia, mają prawo:
1) żądania informacji i dokumentacji;
2) wstępu do pomieszczeń apteki lub innych pomieszczeń, w których wykonywany jest
zawód farmaceuty;
3) udziału w czynnościach związanych z wykonywaniem usług farmaceutycznych;
4) wglądu do dokumentacji;
5) żądania ustnych i pisemnych wyjaśnień.
5. Wyniki przeprowadzonej wizytacji wizytator przedstawia w protokole wizytacji.
6. Wizytowanemu farmaceucie przysługuje prawo zgłoszenia, przed podpisaniem protokołu
wizytacji, umotywowanych zastrzeżeń co do ustaleń zawartych w protokole.
7. Po przeprowadzeniu czynności wizytacyjnych sporządza się wystąpienie powizytacyjne,
które zawiera:
1) imię i nazwisko oraz adres miejsca zamieszkania albo nazwę albo firmę oraz adres
siedziby;
2) miejsce wykonywania zawodu farmaceuty;
3) datę rozpoczęcia i zakończenia czynności wizytacyjnych;
4) imiona i nazwiska osób wykonujących czynności wizytacyjne;
5) opis stanu faktycznego;
6) opis ewentualnych nieprawidłowości;
7) wnioski osób wykonujących czynności wizytacyjne;
8) datę i miejsce sporządzenia wystąpienia powizytacyjnego.
7. Jeżeli w wystąpieniu powizytacyjnym stwierdzono postępowanie sprzeczne z
zasadami etyki i deontologii zawodowej oraz przepisami prawnymi dotyczącymi
wykonywania zawodu farmaceuty, okręgowa rada aptekarska powiadamia okręgowego
rzecznika odpowiedzialności zawodowej.
8. Wizytatorzy zobowiązani są zachować w tajemnicy wszelkie informacje uzyskane w
trakcie wizytacji.
9. Szczegółowy sposób przeprowadzania wizytacji określi, w drodze uchwały, Naczelna
Rada Aptekarska.
Art. 19.
1. Od uchwał okręgowych rad aptekarskich w sprawach, o których mowa w art. 4, art. 18 ust.
3 i art. 18a, przysługuje odwołanie do Naczelnej Rady Aptekarskiej, która podejmuje w tej
sprawie uchwałę.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia może zaskarżyć do sądu administracyjnego
prawomocną uchwałę samorządu aptekarskiego w sprawach, o których mowa w ust. 1.
3. Na uchwały Naczelnej Rady Aptekarskiej, o których mowa w ust. 1 oraz art. 4f ust. 1,
służy zainteresowanemu skarga do sądu administracyjnego.
Art. 20.
(uchylony)
Art. 20a.
Farmaceuta, który utracił prawo wykonywania zawodu, oraz farmaceuta, który zrzekł się
prawa wykonywania zawodu, mogą ponownie złożyć wniosek o przyznanie prawa
wykonywania zawodu, jeżeli spełniają wymagania, o których mowa w art. 4 ust. 1, z
uwzględnieniem art. 51 ust. 3.
Art. 21.
Członkowie samorządu aptekarskiego są obowiązani:
1) przestrzegać przepisów związanych z wykonywaniem zawodu farmaceuty;
2) przestrzegać zasad etyki i deontologii zawodowej, godnie zachowywać się oraz
sumiennie i uczciwie wykonywać swoje obowiązki zawodowe;
3) przestrzegać uchwał władz i organów samorządu aptekarskiego;
4) opłacać składki członkowskie;
5) poddać się wizytacji zawodowej dokonywanej przez okręgową izbę aptekarską
zgodnie z art. 18b i 18c.
Art. 22.
Członkowie samorządu aptekarskiego mają prawo:
1) wybierać i być wybierani do organów samorządu aptekarskiego, z zastrzeżeniem art. 9
ust. 4 i 5;
2) korzystać z pomocy izb aptekarskich w zakresie rozwijania kwalifikacji zawodowych
oraz zapewniania właściwych warunków wykonywania zawodu;
3) korzystać z ochrony i pomocy prawnej organów izb aptekarskich;
4) korzystać ze świadczeń instytucji izb aptekarskich i działalności samopomocowej.
Art. 23.
1. Pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę aptekarzowi19 pełniącemu funkcję z
wyboru w organach izb aptekarskich w czasie jej pełnienia bez uzyskania zgody właściwej
rady aptekarskiej.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadkach określonych w art. 40 i 411 Kodeksu pracy.
3. Pracodawca nie może wypowiedzieć aptekarzowi20 , o którym mowa w ust. 1, warunków
pracy i płacy na jego niekorzyść, chyba że zachodzą przyczyny określone w art. 43 Kodeksu
pracy.
Art. 24.
Organami okręgowej izby aptekarskiej są:
1) okręgowy zjazd aptekarzy;
2) okręgowa rada aptekarska;
3) okręgowa komisja rewizyjna;
4) okręgowy sąd aptekarski;
5) okręgowy rzecznik odpowiedzialności zawodowej.
Art. 25.
1. Najwyższą władzą okręgowej izby aptekarskiej jest okręgowy zjazd aptekarzy. W
okręgowym zjeździe uczestniczą członkowie okręgowych izb aptekarskich osobiście lub
przez swoich delegatów.
2. W okręgowym zjeździe sprawozdawczo-wyborczym uczestniczą także, z głosem
doradczym, niebędący delegatami członkowie ustępujących organów izby.
3. Delegatów wybiera się i odwołuje na zebraniach zwoływanych w poszczególnych
rejonach, obejmujących część obszaru działania izby. Zasady podziału izby na rejony ustala
okręgowa rada aptekarska.
4. Mandat delegata trwa 4 lata.
Art. 26.
1. Okręgowa rada aptekarska zwołuje corocznie okręgowy zjazd aptekarzy, a co 4 lata zjazd
sprawozdawczo-wyborczy.
2. Nadzwyczajny okręgowy zjazd aptekarzy zwołuje okręgowa rada aptekarska:
1) z własnej inicjatywy;
2) na wniosek Naczelnej Rady Aptekarskiej;
3) na wniosek okręgowej komisji rewizyjnej;
4) na wniosek co najmniej 1/5 członków okręgowej izby aptekarskiej.
3. Nadzwyczajny okręgowy zjazd aptekarzy powinien być zwołany w ciągu miesiąca od dnia
wpływu wniosku w sprawie jego zwołania.
Art. 27.
Okręgowy zjazd aptekarzy w szczególności:
1) podejmuje uchwały w sprawach objętych zakresem działania izby;
2) uchwala budżet i ustala zasady gospodarki finansowej izby;
3) rozpatruje i zatwierdza roczne i kadencyjne sprawozdania okręgowej rady
aptekarskiej, okręgowej komisji rewizyjnej, okręgowego sądu aptekarskiego i
okręgowego rzecznika odpowiedzialności zawodowej;
4) uchwala regulaminy organów izby, z wyłączeniem okręgowego sądu aptekarskiego;
5) ustala liczbę członków organów izby i zastępców rzecznika odpowiedzialności
zawodowej;
6) dokonuje wyboru prezesa i członków okręgowej rady aptekarskiej, członków
okręgowej komisji rewizyjnej, członków okręgowego sądu aptekarskiego oraz
okręgowego rzecznika odpowiedzialności zawodowej i jego zastępców;
7) dokonuje wyboru delegatów na Krajowy Zjazd Aptekarzy.
Art. 28.
1. Okręgowa rada aptekarska wybiera spośród swoich członków prezydium. Prezydium
okręgowej rady aptekarskiej stanowią: prezes oraz wybrani przez radę jego zastępcy,
sekretarz, skarbnik i członkowie.
2. Prezydium okręgowej rady aptekarskiej działa w imieniu rady w sprawach określonych jej
uchwałą.
3. Pracami okręgowej rady aptekarskiej kieruje prezes, który zwołuje jej posiedzenia i im
przewodniczy, a także reprezentuje okręgową radę aptekarską na zewnątrz.
Art. 29.
Okręgowa rada aptekarska kieruje działalnością izby w okresie między okręgowymi zjazdami
aptekarzy, a w szczególności:
1) wykonuje zadania i czynności określone w art. 7 ust. 2 pkt 1, 2, 4–7, 9–11 i 13–15;
2) wykonuje uchwały okręgowego zjazdu aptekarzy;
3) określa wysokość składki członkowskiej;
4) składa przed okręgowym zjazdem aptekarzy sprawozdanie z działalności i wykonania
budżetu;
5) wydaje opinię w sprawach udzielania lub cofania koncesji na prowadzenie aptek lub
hurtowni;
6) współdziała z samorządem terytorialnym w sprawie rozmieszczenia aptek;
7) prowadzi bieżące sprawy izby;
8) wykonuje zadania zlecone przez Naczelną Radę Aptekarską.
Art. 30.
Przewodniczącemu okręgowej komisji rewizyjnej, przewodniczącemu okręgowego sądu
aptekarskiego oraz okręgowemu rzecznikowi odpowiedzialności zawodowej służy prawo do
udziału w posiedzeniach okręgowej rady aptekarskiej i jej prezydium.
Art. 31.
Okręgowa komisja rewizyjna:
1) kontroluje działalność finansową i gospodarczą izby;
2) przedstawia sprawozdania z działalności kontrolnej okręgowemu zjazdowi aptekarzy;
3) występuje z wnioskiem o udzielenie absolutorium okręgowej radzie aptekarskiej.
Art. 32.
Okręgowy sąd aptekarski:
1) rozpatruje sprawy z zakresu odpowiedzialności zawodowej członków okręgowych izb
aptekarskich oraz sprawuje sądownictwo polubowne;
2) składa roczne i kadencyjne sprawozdania okręgowemu zjazdowi aptekarzy.
Art. 33.
Okręgowy rzecznik odpowiedzialności zawodowej prowadzi postępowanie w sprawach
odpowiedzialności zawodowej aptekarzy21.
Rozdział 4
Naczelna Izba Aptekarska
Art. 34.
Organami Naczelnej Izby Aptekarskiej są:
1) Krajowy Zjazd Aptekarzy;
2) Naczelna Rada Aptekarska;
3) Naczelna Komisja Rewizyjna;
4) Naczelny Sąd Aptekarski;
5) Naczelny Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej.
Art. 35.
Najwyższą władzą samorządu aptekarskiego jest Krajowy Zjazd Aptekarzy.
Art. 36.
1. W Krajowym Zjeździe Aptekarzy biorą udział delegaci wybrani przez okręgowe zjazdy
aptekarzy oraz, z głosem doradczym, niebędący delegatami członkowie ustępujących
organów Izby.
2. Liczbę delegatów z poszczególnych izb aptekarskich określa Naczelna Rada Aptekarska
zgodnie z regulaminem, o którym mowa w art. 37 pkt 3.
3. Krajowy Zjazd Aptekarzy zwołuje Naczelna Rada Aptekarska co 4 lata.
4. Nadzwyczajny Krajowy Zjazd Aptekarzy zwołuje Naczelna Rada Aptekarska:
1) z własnej inicjatywy;
2) na wniosek Naczelnej Komisji Rewizyjnej;
3) na wniosek co najmniej 1/3 okręgowych rad aptekarskich.
5. Nadzwyczajny Zjazd powinien być zwołany w ciągu 3 miesięcy od dnia wpływu wniosku
o zwołanie Zjazdu.
Art. 37.
Krajowy Zjazd Aptekarzy w szczególności:
1) uchwala zasady etyki i deontologii zawodowej;
2) uchwala program działalności samorządu aptekarskiego;
3) zatwierdza regulaminy wyborów do organów samorządu;
4) rozpatruje i zatwierdza sprawozdania Naczelnej Rady Aptekarskiej, Naczelnej
Komisji Rewizyjnej, Naczelnego Sądu Aptekarskiego i Naczelnego Rzecznika
Odpowiedzialności Zawodowej;
5) ustala podstawowe zasady gospodarki finansowej samorządu;
6) uchwala regulaminy naczelnych organów Izby i ogólne wytyczne do regulaminu
sądów aptekarskich;
7) ustala liczbę członków organów Izby i zastępców Naczelnego Rzecznika
Odpowiedzialności Zawodowej;
8) wybiera Prezesa i członków Naczelnej Rady Aptekarskiej, członków Naczelnej
Komisji Rewizyjnej, członków Naczelnego Sądu Aptekarskiego oraz Naczelnego
Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej i jego zastępców;
9) ustala zasady podziału składki członkowskiej.
Art. 38.
1. W skład Naczelnej Rady Aptekarskiej wchodzą: Prezes Naczelnej Rady Aptekarskiej,
prezesi okręgowych rad aptekarskich oraz członkowie wybrani przez Krajowy Zjazd
Aptekarzy.
2. Naczelna Rada Aptekarska wybiera spośród swoich członków Prezydium. Prezydium
Naczelnej Rady Aptekarskiej stanowią: Prezes oraz wybrani przez Radę wiceprezesi,
sekretarz, skarbnik i członkowie.
3. Prezydium Naczelnej Rady Aptekarskiej działa w imieniu Rady w sprawach określonych
jej uchwałą.
4. Pracami Naczelnej Rady Aptekarskiej kieruje Prezes, który zwołuje jej posiedzenia i im
przewodniczy, a także reprezentuje Naczelną Radę Aptekarską na zewnątrz.
Art. 39.
1. Naczelna Rada Aptekarska kieruje działalnością samorządu aptekarskiego w okresie
między Krajowymi Zjazdami Aptekarzy, a w szczególności:
1) realizuje uchwały Krajowego Zjazdu Aptekarzy;
2) czuwa nad prawidłową realizacją zadań samorządu aptekarskiego;
3) koordynuje i nadzoruje działalność okręgowych rad aptekarskich;
4) reprezentuje zawód aptekarza22 ;
5) opracowuje ramowe regulaminy organizacji i trybu działania organów okręgowych
izb aptekarskich, z wyłączeniem okręgowych sądów aptekarskich;
6) przedstawia do zatwierdzenia Krajowemu Zjazdowi Aptekarzy regulaminy wyborów
do organów samorządu aptekarskiego oraz tryb odwoływania tych organów i ich
członków;
7) określa zasady podejmowania uchwał przez organy samorządu aptekarskiego;
8) przedstawia do zatwierdzenia Krajowemu Zjazdowi Aptekarzy zasady gospodarki
finansowej samorządu aptekarskiego;
9) wybiera Prezesa Naczelnej Rady Aptekarskiej oraz Naczelnego Rzecznika
Odpowiedzialności Zawodowej, jeśli ich mandat wygasł w czasie kadencji;
10) rozpatruje odwołania od uchwał okręgowych rad aptekarskich;
11) analizuje i opiniuje działalność w zakresie asortymentu, jakości, produkcji i
dystrybucji produktów leczniczych;
12) opiniuje projekty aktów normatywnych dotyczące farmacji;
13) negocjuje warunki pracy i płacy pracowników aptek lub hurtowni;
14) uchwala budżet Naczelnej Izby Aptekarskiej oraz rozpatruje sprawozdanie z jego
wykonania;
15) prowadzi Centralny Rejestr Farmaceutów Rzeczypospolitej Polskiej;
16) koordynowanie doskonalenia zawodowego farmaceutów;
17) ustalanie zasad gospodarki finansowej samorządu.
2. Naczelna Rada Aptekarska uchyla uchwały okręgowych rad aptekarskich sprzeczne z
prawem lub z uchwałami i regulaminami wydanymi na podstawie ustawy.
3. Naczelna Rada Aptekarska może zwrócić się do okręgowej rady aptekarskiej o podjęcie
uchwały w określonej sprawie należącej do zakresu działania rady. Uchwała rady powinna
być podjęta w ciągu miesiąca od dnia doręczenia wniosku Naczelnej Rady Aptekarskiej.
4. Naczelna Rada Aptekarska wydaje Biuletyn Aptekarski oraz może prowadzić inną
działalność wydawniczą.
Art. 39a.
1. Centralny Rejestr Farmaceutów Rzeczypospolitej Polskiej obejmuje dane uzyskiwane od
okręgowych rad aptekarskich, o których mowa w art. 8 ust. 2 i art. 8a ust 2.
2. Naczelna Rada Aptekarska jest obowiązana, na żądanie ministra właściwego do spraw
zdrowia, przekazywać informacje objęte Centralnym Rejestrem Farmaceutów
Rzeczypospolitej Polskiej.
2a.23 Naczelna Rada Aptekarska udziela organowi innego niż Rzeczpospolita Polska państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, na jego wniosek, informacji na temat prawa
wykonywania zawodu farmaceuty osoby wskazanej we wniosku, do celów świadczenia
transgranicznej opieki zdrowotnej. Informacji udziela się za pośrednictwem Systemu
Wymiany Informacji na Rynku Wewnętrznym IMI, o którym mowa w przepisach wydanych
na podstawie art. 19 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o świadczeniu usług na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 47, poz. 278, z późn. zm.).
3. Sposób przekazywania danych przez okręgową radę aptekarską do Centralnego Rejestru
Farmaceutów Rzeczypospolitej Polskiej określa w formie uchwały Naczelna Rada
Aptekarska.
Art. 40.
Naczelna Rada Aptekarska przedstawia ministrowi właściwemu do spraw zdrowia coroczne
informacje o działalności samorządu aptekarskiego.
Art. 41.
Przewodniczącemu Naczelnej Komisji Rewizyjnej, Przewodniczącemu Naczelnego Sądu
Aptekarskiego oraz Naczelnemu Rzecznikowi Odpowiedzialności Zawodowej służy prawo
udziału w posiedzeniach Naczelnej Rady Aptekarskiej i jej Prezydium.
Art. 42.
Naczelna Komisja Rewizyjna:
1) kontroluje finansową i gospodarczą działalność Naczelnej Izby Aptekarskiej;
2) przedstawia sprawozdania z działalności kontrolnej Krajowemu Zjazdowi Aptekarzy;
3) sprawuje nadzór nad działalnością okręgowych komisji rewizyjnych;
4) zgłasza wniosek o udzielenie absolutorium Naczelnej Radzie Aptekarskiej.
Art. 43.
Naczelny Sąd Aptekarski:
1) uchwala regulamin sądów aptekarskich;
2) rozpatruje sprawy z zakresu odpowiedzialności zawodowej aptekarzy24 ;
3) sprawuje pieczę nad działalnością okręgowych sądów aptekarskich;
4) składa Naczelnej Radzie Aptekarskiej okresowe informacje o stanie spraw z zakresu
odpowiedzialności zawodowej;
5) składa sprawozdania z działalności Krajowemu Zjazdowi Aptekarzy.
Art. 44.
Naczelny Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej prowadzi postępowanie w sprawach
odpowiedzialności zawodowej aptekarzy25 oraz sprawuje nadzór nad działalnością
okręgowych rzeczników odpowiedzialności zawodowej.
Rozdział 4a
Doskonalenia zawodowe farmaceutów
Art. 44a.
1. Farmaceuta ma prawo i obowiązek podnoszenia kwalifikacji zawodowych poprzez
uczestnictwo w różnych rodzajach doskonalenia zawodowego celem pogłębiania i
aktualizowania wiedzy i umiejętności zawodowych.
2. Ustala się następujące rodzaje doskonalenia zawodowego farmaceutów:
1) przeszkolenie specjalizacyjne, zwane dalej „specjalizacją";
2) szkolenie ciągłe, w tym samokształcenie.
3. Specjalizacja ma na celu uzyskanie przez farmaceutę specjalistycznych kwalifikacji w
określonej dziedzinie farmacji lub dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia oraz
tytułu specjalisty w tej dziedzinie.
4. Szkolenie
ciągłe
realizowane
różnymi
metodami,
w
szczególności
z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość, mają na celu pogłębienie
i aktualizację wiedzy i umiejętności zawodowych farmaceutów z zakresu postępu nauk
farmaceutycznych.
5. Samokształcenie polega na udokumentowanej realizacji różnych form i metod kształcenia.
Cele i treści samokształcenia wybiera farmaceuta w zależności od indywidualnych potrzeb
szkoleniowych.
6. Za udział w poszczególnych rodzajach i formach doskonalenia zawodowego przysługują
farmaceucie punkty edukacyjne.
7. Farmaceuta, który nie wypełnia obowiązku podnoszenia kwalifikacji zawodowych nie
może pełnić funkcji kierownika apteki lub hurtowni farmaceutycznej.
Art. 44b.
Wypełnieniem obowiązku podnoszenia kwalifikacji zawodowych jest uzyskanie w
wybranych rodzajach i formach doskonalenia zawodowego właściwej liczby punktów
edukacyjnych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 44h ust. 2.
Art. 44c.
1.
Farmaceuta uzyskuje tytuł specjalisty, potwierdzający posiadanie określonych
kwalifikacji zawodowych, po odbyciu specjalizacji, zgodnie z ustalonym programem
specjalizacji i po zdaniu egzaminu państwowego.
2.
Specjalizację może rozpocząć, z zastrzeżeniem ust. 3, osoba, która spełnia łącznie
następujące warunki:
1) posiada prawo wykonywania zawodu farmaceuty;
2) posiada co najmniej roczne doświadczenie zawodowe w wykonywaniu zawodu
farmaceuty;
3) została zakwalifikowana do odbycia specjalizacji w postępowaniu kwalifikacyjnym.
3.
Za postępowanie kwalifikacyjne, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, farmaceuta ponosi
opłatę.
4.
Farmaceuta odbywający specjalizację ponosi również opłatę za:
1) odbycie specjalizacji;
2) egzamin państwowy.
5.
Wysokość opłaty, o której mowa w ust. 3 i ust. 4 pkt 1, ustala kierownik jednostki
szkolącej.
6.
Wysokość opłaty, o której mowa w ust. 4 pkt 2, ustala dyrektor Centrum
Egzaminów Medycznych, działającego na podstawie odrębnych przepisów. Opłata stanowi
dochód budżetu państwa.
7.
Kursy realizowane w ramach programu specjalizacji oraz szkolenie ciągłe mogą
być dofinansowane ze środków publicznych przeznaczonych na ten cel w budżecie państwa
w części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia.
8.
Minister właściwy do spraw zdrowia uznaje tytuł specjalisty uzyskany za granicą za
równoważny z tytułem specjalisty w Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zostały spełnione
łącznie następujące warunki:
1) farmaceuta posiada prawo wykonywania zawodu farmaceuty na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej;
2) program specjalizacji w zakresie wymaganej wiedzy teoretycznej oraz umiejętności
praktycznych, sposób potwierdzania nabytej wiedzy oraz umiejętności odpowiada w
istotnych elementach programowi danej specjalizacji w Rzeczypospolitej Polskiej;
3) sposób złożenia egzaminu lub potwierdzenia uzyskanej wiedzy i umiejętności w
innej formie odpowiada warunkom egzaminu składanego przez farmaceutę w
Rzeczypospolitej Polskiej.
9.
Farmaceuta, który nie spełnia wymagań określonych w ust. 8 pkt 2, może być
zobowiązany do uzupełnienia brakujących kursów lub staży kierunkowych zawartych w
programie specjalizacji .
10.
Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady
Aptekarskiej określi, w drodze rozporządzenia:
1) wykaz specjalności farmaceutycznych, ze szczególnym uwzględnieniem
zapotrzebowania na kadrę;
2) ramowe programy specjalizacji i czas ich odbywania, ze szczególnym
uwzględnieniem celów kształcenia, czasu trwania, zakresu, form zdobywania
wiedzy teoretycznej i wykazu umiejętności praktycznych oraz metod i form ich
oceniania;
3) sposób przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego, o którym mowa w ust. 2
pkt 3;
4) wzór wniosku o rozpoczęcie specjalizacji zawierający dane osobowe: imiona i
nazwisko, obywatelstwo, numer PESEL, datę i miejsce urodzenia, informacje
teleadresowe, posiadane przez niego kwalifikacje oraz adnotacje odnoszące się do
dotychczasowego wykonywania zawodu;
5) kryteria oceny w postępowaniu kwalifikacyjnym, uwzględniając posiadane
wykształcenie oraz doświadczenie zawodowe;
6) sposób odbywania specjalizacji, ze szczególnym uwzględnieniem trybu
dokumentowania jej przebiegu;
7) sposób składania egzaminu państwowego, o którym mowa w ust. 1, ze szczególnym
uwzględnieniem wymagań dotyczących egzaminu pisemnego i ustnego;
8) tryb uznawania równoważności tytułu specjalisty uzyskanego za granicą, ze
szczególnym uwzględnieniem zakresu szkolenia odbytego za granicą oraz trybu i
zakresu uzupełniania brakujących kursów lub staży kierunkowych zawartych w
programie specjalizacji;
9) wzór dyplomu wydawany po złożeniu egzaminu, o którym mowa w ust. 1,
uwzględniającego dane osobowe: imiona i nazwisko, obywatelstwo, numer PESEL,
datę i miejsce urodzenia oraz adnotacje odnoszące się do dotychczasowego
wykształcenia i wyników egzaminu specjalizacyjnego;
10) sposób ustalenia opłat, o których mowa w ust. 3 i ust. 4, uwzględniając w
szczególności wydatki związane z postępowaniem kwalifikacyjnym, odbywaniem
specjalizacji i przeprowadzaniem egzaminu państwowego
- mając na uwadze rozwój nauk farmaceutycznych.
Art. 44d.
1. Specjalizację prowadzą wydziały albo inne jednostki organizacyjne szkół wyższych, które
prowadzą studia na kierunku farmacja, zwane dalej „jednostkami szkolącymi”, po uzyskaniu
akredytacji udzielonej przez ministra właściwego do spraw zdrowia.
2. Podstawą udzielenia akredytacji jest uzyskanie przez jednostkę szkolącą ubiegającą się o
akredytację, pozytywnej oceny szczegółowego programu specjalizacji, oraz spełnienie przez
tę jednostkę standardów kształcenia specjalizacyjnego farmaceutów, określonych w
przepisach wydanych na podstawie ust. 8.
3. Akredytacji udziela się na wniosek jednostki szkolącej ubiegającej się o akredytację.
Dokumentem potwierdzającym uzyskanie akredytacji jest certyfikat akredytacyjny.
4. Udzielenie akredytacji i odmowa jej udzielenia oraz cofnięcie akredytacji, następuje w
drodze decyzji administracyjnej.
5. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, składa się najpóźniej na 4 miesiące przed planowanym
terminem rozpoczęcia przez jednostkę szkolącą prowadzenia specjalizacji.
6. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, zawiera:
1) oznaczenie jednostki szkolącej ubiegającej się o akredytację: nazwę uczelni, dane
kontaktowe, nazwę jednostki szkolącej, dane kontaktowe jednostki szkolącej oraz
jej kierownika;
2) oświadczenie o spełnieniu określonych w standardach kształcenia - warunków
niezbędnych do pełnej realizacji szczegółowego programu specjalizacji, w tym
informacje dotyczące liczby i kwalifikacji kadry dydaktycznej, bazy dydaktycznej
oraz warunków organizacyjnych właściwych dla danego rodzaju specjalizacji.
7. Do wniosku dołącza się szczegółowy program specjalizacji.
8. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, standardy
kształcenia specjalizacyjnego farmaceutów, uwzględniając w szczególności dane dotyczące
liczby i kwalifikacji kadr, bazy dydaktycznej, oraz warunki organizacyjne szkolenia, biorąc
pod uwagę zapewnienie realizacji wszystkich treści kształcenia zawartych w programach
specjalizacji, a także zapewnienie właściwej jakości i dostępności kształcenia.
Art. 44e.
1. Akredytacji udziela się na okres nie krótszy niż 3 lata i nie dłuższy niż 10 lat.
2. Certyfikat akredytacyjny zawiera w szczególności: nazwę jednostki szkolącej prowadzącej
specjalizację, jej adres i siedzibę oraz rodzaj specjalizacji.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzór certyfikatu
akredytacyjnego, uwzględniając w szczególności dane, o których mowa w ust. 2.
Art. 44f.
1. Nadzór nad prowadzeniem specjalizacji sprawuje minister właściwy do spraw zdrowia.
2.
W ramach nadzoru, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw zdrowia jest
uprawniony do:
1) wizytacji jednostki prowadzącej specjalizację;
2) żądania przedstawienia dokumentacji i wyjaśnień dotyczących prowadzonej
specjalizacji;
3) wydawania zaleceń dotyczących usunięcia stwierdzonych uchybień.
3. Nadzór, o którym mowa w ust. 1, wykonywany jest przez osoby upoważnione przez
ministra właściwego do spraw zdrowia do wykonywania czynności kontrolnych.
4. Osoby, o których mowa w ust. 3, wykonując czynności kontrolne, za okazaniem
upoważnienia, mają prawo:
1) wstępu do pomieszczeń dydaktycznych;
2) udziału w zajęciach w charakterze obserwatora;
3) wglądu do prowadzonej przez jednostki szkolące dokumentacji przebiegu
kształcenia;
4) żądania ustnych i pisemnych wyjaśnień;
5) badania opinii uczestników kształcenia i kadry dydaktycznej.
5. Z przeprowadzonych czynności kontrolnych sporządza się protokół, który zawiera:
1) nazwę i adres siedziby jednostki szkolącej;
2) miejsce odbywania kształcenia;
3) datę rozpoczęcia i zakończenia czynności kontrolnych;
4) imiona i nazwiska osób wykonujących czynności kontrolne;
5) opis stanu faktycznego;
6) stwierdzone nieprawidłowości;
7) wnioski osób wykonujących czynności kontrolne;
8) datę i miejsce sporządzenia protokołu;
9) informację o braku zastrzeżeń albo informację o odmowie podpisania protokołu
przez kierownika jednostki szkolącej oraz o przyczynie tej odmowy.
6. Protokół podpisują osoby wykonujące czynności kontrolne oraz kierownik jednostki
szkolącej.
7. Jeżeli po sporządzeniu protokołu, a przed jego podpisaniem, kierownik jednostki szkolącej
zgłosi umotywowane zastrzeżenia co do faktów stwierdzonych w trakcie kontroli i opisanych
w protokole, osoby wykonujące czynności kontrolne są obowiązane zbadać dodatkowo te
fakty i uzupełnić protokół.
8. Odmowa podpisania protokołu przez kierownika jednostki szkolącej nie stanowi
przeszkody do podpisania protokołu przez osoby wykonujące czynności kontrolne.
9. Jeden egzemplarz protokołu przekazuje się kierownikowi jednostki szkolącej.
10. Osoby wykonujące czynności kontrolne są obowiązane do zachowania w tajemnicy
informacji na temat organizacji i prowadzenia doskonalenia zawodowego oraz wyników
prowadzonego postępowania.
11. Kierownik jednostki szkolącej, w terminie 7 dni od dnia otrzymania protokołu, ma prawo
do wniesienia zastrzeżeń co do sposobu przeprowadzenia czynności kontrolnych oraz ustaleń
zawartych w protokole.
12. Na podstawie ustaleń zawartych w protokole minister właściwy do spraw zdrowia wydaje
jednostce szkolącej zalecenia pokontrolne mające na celu usunięcie stwierdzonych
nieprawidłowości, określając termin ich wykonania.
Art. 44g.
Minister właściwy do spraw zdrowia może cofnąć akredytację, jeżeli jednostka szkoląca nie
usunie stwierdzonych nieprawidłowości w podanym w zaleceniach pokontrolnych terminie a
w szczególności, jeżeli nie realizuje szczegółowego programu specjalizacji lub nie
przestrzega standardów kształcenia specjalizacyjnego farmaceutów, o których mowa w art.
44d ust. 8.
Art. 44h.
1. Organizatorami szkolenia ciągłego, zwanymi dalej „organizatorami szkoleń ciągłych",
mogą być:
1) Naczelna Izba Aptekarska oraz okręgowe izby aptekarskie;
2) jednostki szkolące.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Aptekarskiej,
określi, w drodze rozporządzenia:
1) zakres wiedzy teoretycznej i umiejętności praktycznych pogłębianych
aktualizowanych w ramach w szkolenia ciągłego farmaceutów,
2) formy szkolenia ciągłego wraz z liczbą punktów edukacyjnych dla poszczególnych
rodzajów i form szkolenia,
3) sposób opracowania programów szkolenia ciągłego,
4) standardy prowadzenia i sposób odbywania szkolenia ciągłego, w tym tryb
dokumentowania ich przebiegu, wzór karty zwanej „kartą ciągłego szkolenia” oraz
sposób zaliczania szkolenia ciągłego,
5) sposób ustalania wysokości opłat za szkolenie ciągłe
- uwzględniając aktualny stan wiedzy i praktyki medycznej. rodzaje, formy, warunki i
tryb ich odbywania, a także organizację i sposób prowadzenia szkoleń ciągłych oraz
nadzór nad ich realizacją.
Art. 44i.
1. Organizatorzy kształcenia przed rozpoczęciem realizacji danej formy szkolenia ciągłego są
obowiązani uzyskać zatwierdzenie programu dla danej formy szkolenia przez Naczelną Radę
Aptekarską.
2. Naczelna Rada Aptekarska, zatwierdza program i przyznaje właściwą liczbę punktów
edukacyjnych po stwierdzeniu jego zgodności ze standardami określonymi w przepisach
wydanych na podstawie art. 44h ust. 2 pkt 4.
3. Zatwierdzenie i odmowa zatwierdzenia programu kształcenia następuje w drodze uchwały
Naczelnej Rady Aptekarskiej.
Art. 44j.
Organizator kształcenia obowiązany jest prowadzić i przechowywać:
1) dokumentację przebiegu szkolenia ciągłego;
2) rejestr wydanych zaświadczeń o odbyciu określonego rodzaju doskonalenia
zawodowego.
Rozdział 5
Odpowiedzialność zawodowa
Art. 45.
Członkowie izb aptekarskich podlegają odpowiedzialności zawodowej za naruszenie zasad
etyki zawodowej oraz przepisów związanych z wykonywaniem zawodu farmaceuty, zwane
dalej „przewinieniem zawodowym”.
Art. 45a.
1. Postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej farmaceutów toczy się
niezależnie od postępowania karnego lub postępowania dyscyplinarnego dotyczącego tego
samego czynu.
2. Postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej farmaceutów może być
zawieszone do czasu ukończenia postępowania karnego lub dyscyplinarnego, o ile ich wynik
może mieć wpływ na rozstrzygnięcie w postępowaniu w przedmiocie odpowiedzialności
zawodowej farmaceutów.
Art. 45b.
1. Postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej obejmuje:
1)
2)
3)
4)
czynności sprawdzające;
postępowanie wyjaśniające;
postępowanie przed sądem aptekarskim;
postępowanie wykonawcze.
2. Celem czynności sprawdzających jest wstępne zbadanie okoliczności koniecznych do
ustalenia, czy istnieją podstawy do wszczęcia postępowania wyjaśniającego. W trakcie
czynności sprawdzających nie przeprowadza się dowodu z opinii biegłego ani czynności
wymagających spisania protokołu, z wyjątkiem możliwości przesłuchania w charakterze
świadka osoby składającej skargę na farmaceutę.
3. Celem postępowania wyjaśniającego jest ustalenie, czy został popełniony czyn mogący
stanowić przewinienie zawodowe, wyjaśnienie okoliczności sprawy, a w przypadku
stwierdzenia znamion przewinienia zawodowego ustalenie obwinionego oraz zebranie,
zabezpieczenie i w niezbędnym zakresie utrwalenie dowodów dla sądu aptekarskiego.
Art. 45c.
1. Stronami postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej farmaceutów są
pokrzywdzony oraz farmaceuta, którego dotyczy postępowanie, lub obwiniony.
2. W postępowaniu przed sądem aptekarskim stroną jest również rzecznik odpowiedzialności
zawodowej.
3. W postępowaniu w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej zastępca rzecznika
odpowiedzialności zawodowej wykonuje prawa i obowiązki rzecznika odpowiedzialności
zawodowej.
Art. 45d.
1. Pokrzywdzonym jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna
nieposiadająca osobowości prawnej, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub
zagrożone przez przewinienie zawodowe.
2. Pokrzywdzony może ustanowić nie więcej niż dwóch pełnomocników spośród
farmaceutów, adwokatów lub radców prawnych.
3. W razie śmierci pokrzywdzonego jego prawa w postępowaniu w przedmiocie
odpowiedzialności zawodowej farmaceutów, w tym prawo dostępu do informacji medycznej
oraz dokumentacji, może wykonywać małżonek, wstępny, zstępny, rodzeństwo, powinowaty
w tej samej linii lub stopniu, osoba pozostająca w stosunku przysposobienia oraz jej
małżonek, a także osoba pozostająca we wspólnym pożyciu.
4. W przypadku gdy organ prowadzący postępowanie dysponuje informacjami o osobach, o
których mowa w ust. 3, powinien pouczyć o przysługujących uprawnieniach co najmniej
jedną z nich.
5. Organ prowadzący postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej
farmaceutów może ograniczyć pokrzywdzonemu dostęp do akt sprawy w zakresie
przewidzianym w ustawach.
Art. 45e.
1. Za obwinionego uważa się farmaceutę, wobec którego w toku postępowania
wyjaśniającego rzecznik odpowiedzialności zawodowej wydał postanowienie o
przedstawieniu zarzutów lub przeciwko któremu skierował do sądu aptekarskiego wniosek o
ukaranie.
2. Obwiniony może ustanowić nie więcej niż dwóch obrońców spośród farmaceutów,
adwokatów lub radców prawnych.
3. W czasie postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej farmaceutów, na
uzasadniony wniosek obwinionego, właściwy sąd aptekarski może ustanowić mu obrońcę z
urzędu spośród farmaceutów, adwokatów lub radców prawnych.
4. W przypadku gdy zachodzi uzasadniona wątpliwość co do poczytalności obwinionego
i nie ma on obrońcy z wyboru, właściwy sąd aptekarski ustanawia mu obrońcę z urzędu
spośród farmaceutów, adwokatów lub radców prawnych. W postępowaniu wyjaśniającym
okręgowy sąd aptekarski ustanawia obrońcę na wniosek rzecznika odpowiedzialności
zawodowej.
5. Jeżeli organ prowadzący postępowanie uzna za niezbędne ustanowienie obrońcy ze
względu na okoliczności utrudniające obronę, właściwy sąd aptekarski ustanawia
obwinionemu obrońcę z urzędu spośród farmaceutów, adwokatów lub radców prawnych.
Art. 45f.
1. Organ prowadzący postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej
farmaceutów przeprowadza dowody na wniosek stron albo z urzędu.
2. Jeżeli stwierdzenie okoliczności mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy
wymaga wiadomości specjalnych, zasięga się opinii biegłego lub specjalisty.
3. W celu wydania opinii o stanie zdrowia psychicznego obwinionego powołuje się dwóch
biegłych lekarzy psychiatrów.
4. Nie stanowi naruszenia tajemnicy aptekarskiej składanie przez farmaceutę zeznań i
wyjaśnień w zakresie okoliczności objętych postępowaniem w trakcie postępowania w
przedmiocie odpowiedzialności zawodowej farmaceutów.
Art. 45g.
1. Jeżeli w postępowaniu w sprawie odpowiedzialności zawodowej farmaceutów świadek,
biegły lub specjalista bez usprawiedliwienia nie stawił się na wezwanie rzecznika
odpowiedzialności zawodowej lub na rozprawę przed sądem aptekarskim albo bezpodstawnie
odmawia zeznań, rzecznik odpowiedzialności zawodowej lub sąd aptekarski może zwrócić
się do sądu rejonowego, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby wezwanej,
o:
1) nałożenie kary za nieusprawiedliwione niestawiennictwo albo za odmowę
zeznań;
2) przymusowe sprowadzenie świadka, biegłego lub specjalisty.
2. Świadek, biegły lub specjalista nie podlega karze, o której mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli nie
był uprzedzony o skutkach niestawiennictwa albo odmowy złożenia zeznań.
3. Świadek, biegły lub specjalista zamieszkały poza obszarem działania organu
prowadzącego postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej farmaceutów
może być, na wniosek tego organu, przesłuchiwany przez właściwy dla miejsca zamieszkania
sąd aptekarski.
4. Jeżeli świadek, biegły lub specjalista nie może stawić się z powodu przeszkody zbyt
trudnej do usunięcia, sąd aptekarski zleca jego przesłuchanie członkowi wyznaczonemu ze
swojego składu. Strony mają prawo brać udział w tej czynności.
Art. 45h.
1. Nie można pociągnąć do odpowiedzialności zawodowej obwinionego, dopóki popełnienie
przewinienia zawodowego nie zostało udowodnione i stwierdzone prawomocnym
orzeczeniem sądu aptekarskiego.
2. Wszelkie wątpliwości, których w postępowaniu w przedmiocie odpowiedzialności
zawodowej farmaceutów nie da się usunąć, należy tłumaczyć na korzyść obwinionego.
3. Organy prowadzące postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej
farmaceutów kształtują swoje przekonanie na podstawie wszystkich przeprowadzonych
dowodów, ocenianych swobodnie z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz
wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego.
Art. 45i.
Prawomocne rozstrzygnięcie sądu kształtujące prawo lub stosunek prawny jest wiążące dla
organów prowadzących postępowanie z zakresu odpowiedzialności zawodowej.
Art. 45j.
Postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej farmaceutów nie wszczyna się,
a wszczęte umarza, jeżeli:
1) czynu nie popełniono albo brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie
jego popełnienia;
2) czyn nie stanowi przewinienia zawodowego albo ustawy stanowią, że sprawca nie
popełnia przewinienia zawodowego;
3) obwiniony zmarł;
4) nastąpiło ustanie karalności;
5) postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej farmaceutów co do tego
samego czynu tej samej osoby zostało prawomocnie zakończone albo wcześniej
wszczęte toczy się.
Art. 45k.
1. Nie można wszcząć postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej
farmaceutów, jeżeli od chwili popełnienia czynu upłynęły 3 lata.
2. Bieg przedawnienia do wszczęcia postępowania przerywa każda czynność rzecznika
odpowiedzialności zawodowej.
3. Karalność przewinienia zawodowego ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynęło 5
lat.
4. Jeżeli czyn, o którym mowa w ust. 1, stanowi jednocześnie przestępstwo, ustanie
karalności przewinienia zawodowego następuje nie wcześniej niż ustanie karalności
przestępstwa.
Art. 45l.
1. W sprawach odpowiedzialności zawodowej członków organów izb aptekarskich
wymienionych w art. 24 pkt 2-5 i w art. 34 pkt 2-4 oraz zastępców okręgowego rzecznika
odpowiedzialności
zawodowej
postępowanie
prowadzi
okręgowy
rzecznik
odpowiedzialności zawodowej wyznaczony przez Naczelnego Rzecznika Odpowiedzialności
Zawodowej.
2. W sprawach odpowiedzialności zawodowej Naczelnego Rzecznika Odpowiedzialności
Zawodowej i jego zastępców postępowanie prowadzi okręgowy rzecznik odpowiedzialności
zawodowej wyznaczony przez Naczelny Sąd Aptekarski.
Art. 45ł.
1. Jeżeli postępowanie wyjaśniające dotyczy farmaceutów będących członkami różnych izb
aptekarskich, Naczelny Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej wyznacza okręgowego
rzecznika odpowiedzialności zawodowej, właściwego do prowadzenia tego postępowania.
2. Rzecznik odpowiedzialności zawodowej, który wszczął postępowanie, zachowuje swoją
właściwość przez cały okres trwania tego postępowania.
Art. 45m.
1. Rzecznik odpowiedzialności zawodowej niezwłocznie po otrzymaniu informacji
wskazującej na możliwość popełnienia przewinienia zawodowego jest obowiązany wydać
postanowienie o wszczęciu bądź o odmowie wszczęcia postępowania wyjaśniającego.
Postanowienie doręcza się stronom.
2. Jeżeli zachodzi potrzeba rzecznik odpowiedzialności zawodowej może zażądać
uzupełnienia w określonym terminie danych zawartych w informacji lub dokonać
sprawdzenia faktów w tym zakresie. W tym przypadku postanowienie o wszczęciu albo o
odmowie wszczęcia postępowania wyjaśniającego należy wydać najpóźniej w terminie 3
miesięcy od otrzymania informacji, o której mowa w ust. 1.
Art. 45n.
1. Pokrzywdzonemu przysługuje zażalenie na postanowienie o odmowie wszczęcia
postępowania wyjaśniającego, a stronom - na postanowienie o jego umorzeniu.
Uprawnionym do złożenia zażalenia przysługuje prawo przejrzenia akt.
2. Zażalenie wnosi się do właściwego okręgowego sądu aptekarskiego, a w przypadku gdy
postanowienie, o którym mowa w ust. 1, wydał Naczelny Rzecznik Odpowiedzialności
Zawodowej zażalenie wnosi się do Naczelnego Sądu Aptekarskiego w terminie 14 dni od
dnia otrzymania odpisu postanowienia.
Art. 45o.
1. Właściwy okręgowy sąd aptekarski może uchylić postanowienie, na które wniesiono
zażalenie i przekazać postępowanie do dalszego prowadzenia przez:
1) tego samego rzecznika odpowiedzialności zawodowej;
2) wskazanego okręgowego rzecznika odpowiedzialności zawodowej.
2. Uchylając postanowienie o umorzeniu postępowania wyjaśniającego albo odmowie jego
wszczęcia, organ uchylający postanowienie wskazuje powody uchylenia, a w miarę potrzeby
także okoliczności, które należy wyjaśnić, lub czynności, które należy przeprowadzić.
Wskazania te są wiążące dla rzecznika odpowiedzialności zawodowej.
Art. 45p.
1. Naczelny Sąd Aptekarski rozpoznaje zażalenie, o którym mowa w art. 45n ust. 2, w
składzie trzyosobowym.
2. Naczelny Sąd Aptekarski w wyniku rozpoznania zażalenia uchyla albo utrzymuje
postanowienie w mocy.
3. Naczelny Sąd Aptekarski, uchylając postanowienie, na które wniesiono zażalenie,
przekazuje postępowanie do dalszego prowadzenia przez Naczelnego Rzecznika
Odpowiedzialności Zawodowej.
4. Uchylając postanowienie o umorzeniu postępowania wyjaśniającego albo odmowie jego
wszczęcia, organ uchylający postanowienie wskazuje powody uchylenia, a w miarę potrzeby
także okoliczności, które należy wyjaśnić, lub czynności, które należy przeprowadzić.
Wskazania te są wiążące dla Naczelnego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej.
Art. 45r.
W toku postępowania wyjaśniającego rzecznik odpowiedzialności zawodowej powinien
dążyć do szczegółowego wyjaśnienia sprawy. W tym celu może przesłuchiwać
pokrzywdzonego i inne osoby w charakterze świadków, powoływać i przesłuchiwać biegłych
lub specjalistów, jak również przeprowadzać inne dowody. W przypadkach niecierpiących
zwłoki, w szczególności wtedy, gdy mogłoby to spowodować zatarcie śladów lub dowodów
przewinienia zawodowego, rzecznik odpowiedzialności zawodowej może przesłuchać
farmaceutę w charakterze obwinionego, przed wydaniem postanowienia o przedstawieniu
zarzutów, jeżeli zachodzą warunki do sporządzenia takiego postanowienia.
Art. 45s.
1. Jeżeli zebrany w postępowaniu wyjaśniającym materiał dowodowy wskazuje na fakt
popełnienia przewinienia zawodowego, rzecznik odpowiedzialności zawodowej wydaje
postanowienie o przedstawieniu farmaceucie zarzutów.
2. Zarzuty przedstawia się farmaceucie osobiście lub doręcza się na piśmie, informując go o
przysługujących mu prawach, w tym o prawie do złożenia wyjaśnień.
Art. 45t.
1. Jeżeli postępowanie wyjaśniające nie dostarczyło podstaw do sporządzenia wniosku o
ukaranie, rzecznik odpowiedzialności zawodowej wydaje postanowienie o umorzeniu
postępowania bez konieczności uprzedniego zaznajomienia obwinionego z materiałami
postępowania wyjaśniającego i bez postanowienia o zamknięciu postępowania.
2. Postanowienie o umorzeniu postępowania powinno zawierać wskazanie przyczyn
umorzenia.
3. Jeżeli umorzenie następuje po wydaniu postanowienia o przedstawieniu zarzutów,
postanowienie o umorzeniu powinno zawierać także imię i nazwisko obwinionego oraz
określenie zarzucanego mu czynu.
Art. 45u.
1. Jeżeli istnieją podstawy do sporządzenia wniosku o ukaranie, rzecznik odpowiedzialności
zawodowej zawiadamia obwinionego i jego obrońców o terminie końcowego zaznajomienia
z materiałami postępowania wyjaśniającego wraz z pouczeniem o możliwości uprzedniego
przejrzenia akt.
2. W terminie 14 dni od dnia zaznajomienia obwinionego z materiałami postępowania
wyjaśniającego może on składać wnioski o uzupełnienie postępowania.
3. Termin zaznajomienia obwinionego z materiałami postępowania powinien być tak
wyznaczony, aby od doręczenia zawiadomienia o nim obwinionemu i jego obrońcom
upłynęło co najmniej 14 dni.
4. Nieusprawiedliwione niestawiennictwo obwinionego lub jego obrońcy nie wstrzymuje
dalszego postępowania.
5. Jeżeli nie zachodzi potrzeba uzupełnienia postępowania wyjaśniającego, rzecznik
odpowiedzialności zawodowej wydaje postanowienie o jego zamknięciu.
6. Rzecznik odpowiedzialności zawodowej, w terminie 14 dni od dnia wydania
postanowienia o zamknięciu postępowania wyjaśniającego, składa do sądu aptekarskiego
wniosek o ukaranie.
Art. 45w.
1. Wniosek o ukaranie powinien zawierać:
1) imię i nazwisko oraz numer prawa wykonywania zawodu;
2) dokładne określenie zarzucanego przewinienia zawodowego, ze wskazaniem
czasu, miejsca, sposobu i okoliczności jego popełnienia oraz skutków z niego
wynikających;
3) imiona i nazwiska oraz adresy świadków, którzy mają być wezwani na
rozprawę, jak również inne dowody;
4) uzasadnienie wniosku.
2.
O skierowaniu wniosku do właściwego sądu aptekarskiego rzecznik
odpowiedzialności zawodowej zawiadamia pokrzywdzonego, obwinionego farmaceutę i
właściwą okręgową radę aptekarską.
Art. 45y.
1. Postępowanie wyjaśniające prowadzone przez okręgowego rzecznika odpowiedzialności
zawodowej powinno być zakończone w ciągu 6 miesięcy od dnia uzyskania informacji, o
której mowa w art. 45m ust. 1.
2. W uzasadnionym przypadku Naczelny Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej może
przedłużyć okres postępowania wyjaśniającego na dalszy czas określony, nie dłuższy niż 6
miesięcy.
3. W przypadku niezakończenia postępowania wyjaśniającego w terminie roku, akta sprawy
przekazuje się Naczelnemu Sądowi Aptekarskiemu, który może przedłużyć postępowanie
wyjaśniające na dalszy czas określony.
4. Stronom przysługuje prawo złożenia do Naczelnego Rzecznika Odpowiedzialności
Zawodowej zażalenia na przewlekłość postępowania prowadzonego przez okręgowego
rzecznika odpowiedzialności zawodowej.
5. Naczelny Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej, po otrzymaniu zażalenia na
przewlekłość postępowania, może:
1) wydać postanowienie o przejęciu postępowania wyjaśniającego;
2) zażalenie oddalić;
3) przekazać postępowanie do dalszego prowadzenia przez tego samego
rzecznika odpowiedzialności zawodowej, ustalając wytyczne co do sposobu
jego załatwienia, wraz z wyznaczeniem terminu załatwienia sprawy;
4) przekazać postępowanie do dalszego prowadzenia przez wskazanego
okręgowego rzecznika odpowiedzialności zawodowej.
Art. 45z.
1. W przypadku gdy zebrane dowody wskazują z dużym prawdopodobieństwem, że
farmaceuta, którego dotyczy postępowanie, lub obwiniony popełnił ciężkie przewinienie
zawodowe, a rodzaj tego przewinienia wskazuje, że wykonywanie przez obwinionego
zawodu farmaceuty zagraża bezpieczeństwu pacjentów lub grozi popełnieniem kolejnego
przewinienia zawodowego, sąd aptekarski, na wniosek rzecznika odpowiedzialności
zawodowej, wydaje postanowienie o tymczasowym zawieszeniu prawa wykonywania
zawodu albo o ograniczeniu zakresu czynności w wykonywaniu zawodu farmaceuty przez
obwinionego na okres do roku.
2. Postanowienie jest natychmiast wykonalne.
3. Obwiniony i jego obrońca mają prawo obecności na posiedzeniu sądu, którego
przedmiotem jest wydanie postanowienia.
4. Postanowienie niezwłocznie przekazuje się przewodniczącemu właściwej okręgowej rady
aptekarskiej.
5. Jeżeli do upływu okresu zawieszenia albo ograniczenia, o których mowa w ust. 1, w
sprawie zawieszonego farmaceuty nie zapadnie prawomocne orzeczenie sądu aptekarskiego,
sąd z urzędu bada zasadność dalszego tymczasowego zawieszenia albo ograniczenia.
6. Na postanowienie obwinionemu przysługuje zażalenie w terminie 14 dni od dnia jego
doręczenia. Zażalenie wnosi się do Naczelnego Sądu Aptekarskiego za pośrednictwem
okręgowego sądu aptekarskiego, który wydał postanowienie. Zażalenie nie wstrzymuje
natychmiastowej wykonalności postanowienia.
Art. 46.
1. Sprawy w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej farmaceutów rozpoznają okręgowe
sądy aptekarskie i Naczelny Sąd Aptekarski.
2. Właściwy do rozpoznania sprawy w pierwszej instancji jest okręgowy sąd aptekarski izby
aptekarskiej, której obwiniony jest członkiem w chwili wszczęcia postępowania.
3. Sprawy przeciwko członkom organów, o których mowa w art. 24 pkt 2-5 i w art. 34 pkt 24, oraz przeciwko zastępcom okręgowego rzecznika odpowiedzialności zawodowej i
zastępcom Naczelnego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej rozpoznaje okręgowy sąd
aptekarski wskazany przez Naczelny Sąd Aptekarski.
4. Naczelny Sąd Aptekarski:
1) rozpoznaje odwołania od orzeczeń okręgowych sądów aptekarskich;
2) rozpoznaje zażalenia na postanowienie, o którym mowa w art. 77 ust. 1;
3) orzeka o wznowieniu postępowania w przedmiocie odpowiedzialności
zawodowej farmaceutów.
Art. 46a.
1. Postępowanie przed sądem aptekarskim odbywa się na rozprawie jawnej.
2. Sąd aptekarski wyłącza jawność rozprawy, jeżeli jawność mogłaby:
1) naruszyć tajemnicę zawodową, o której mowa w art. 14h;
2) wywołać zakłócenie spokoju publicznego;
3) obrażać dobre obyczaje;
4) ujawnić okoliczności, które ze względu na ważny interes państwa powinny być
zachowane w tajemnicy;
5) naruszyć ważny interes prywatny.
Art. 46b.
1. Okręgowy sąd aptekarski orzeka w składzie trzyosobowym.
2. Naczelny Sąd Aptekarski orzeka w składzie pięcioosobowym.
Art. 46c.
Członkowie sądów aptekarskich w zakresie orzekania podlegają przepisom powszechnie
obowiązującego prawa.
Art. 46d.
1. W razie stwierdzenia po rozpoczęciu przewodu sądowego okoliczności wymienionych w
art. 45j ust. 1 pkt 3-5 sąd aptekarski umarza postępowanie. W razie ujawnienia okoliczności
wymienionych w art. 45j ust. 1 pkt 1 i 2 sąd aptekarski wydaje orzeczenie uniewinniające
obwinionego, chyba że obwiniony w chwili czynu był niepoczytalny i wtedy sąd aptekarski
umarza postępowanie.
2. Sąd aptekarski może umorzyć postępowanie w przypadku przewinienia mniejszej wagi
albo jeżeli orzeczenie wobec obwinionego kary byłoby oczywiście niecelowe ze względu na
rodzaj i wysokość kary prawomocnie orzeczonej za ten sam czyn w innym postępowaniu
przewidzianym przez ustawy, a interes pokrzywdzonego temu się nie sprzeciwia.
Art. 46e.
1. Sąd aptekarski może orzekać następujące kary:
1)
2)
3)
4)
5)
upomnienie;
nagana;
kara pieniężna;
zakaz pełnienia funkcji kierownika apteki na okres od roku do pięciu lat;
ograniczenie zakresu czynności w wykonywaniu zawodu farmaceuty na okres
od trzech miesięcy do dwóch lat;
6) zawieszenie prawa wykonywania zawodu na okres od roku do pięciu lat;
7) pozbawienie prawa wykonywania zawodu.
2. Sąd aptekarski, orzekając karę przewidzianą w ust. 1 pkt 5 lub 6, może dodatkowo orzec
karę wymienioną w ust. 1 pkt 4.
Art. 46f.
W przypadku orzeczenia kary przewidzianej w art. 46e ust. 1 pkt 4-7, sąd aptekarski może
zarządzić opublikowanie orzeczenia w biuletynie okręgowej izby aptekarskiej, której
obwiniony jest członkiem.
Art. 46g.
1. Karę pieniężną orzeka się na cel społeczny związany z ochroną zdrowia w wysokości od
jednej trzeciej do czterokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze
przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu
Statystycznego, obowiązującego w chwili wydania orzeczenia w pierwszej instancji.
2. Karę pieniężną orzeka się samoistnie albo obok kar wymienionych w art. 46e ust. 1 pkt 46.
Art. 46h.
Orzekając karę ograniczenia zakresu czynności w wykonywaniu zawodu farmaceuty, sąd
aptekarski określa szczegółowo czynności, których farmaceuta nie może wykonywać.
Art. 46i.
1. Zawieszenie prawa wykonywania zawodu orzeka się w miesiącach i latach.
2. Bieg kary rozpoczyna się z dniem uprawomocnienia się orzeczenia.
3. Na poczet kary zawieszenia prawa wykonywania zawodu zalicza się okres tymczasowego
zawieszenia prawa wykonywania zawodu.
4. Na poczet kary ograniczenia zakresu czynności w wykonywaniu zawodu farmaceuty
zalicza się okres tymczasowego ograniczenia zakresu czynności w wykonywaniu zawodu
farmaceuty.
Art. 46j.
1. Ogłoszenie orzeczenia sądu aptekarskiego jest jawne.
2. Po ogłoszeniu orzeczenia przewodniczący składu orzekającego przytacza ustnie jego
główne motywy.
Art. 46k.
1. Orzeczenie sądu aptekarskiego powinno zawierać:
1) oznaczenie sądu aptekarskiego, który je wydał, oraz sędziów, rzecznika
odpowiedzialności zawodowej i protokolanta;
2) datę oraz miejsce rozpoznania sprawy i wydania orzeczenia;
3) imię, nazwisko oraz inne dane określające tożsamość obwinionego;
4) przytoczenie opisu i kwalifikacji prawnej czynu, którego popełnienie rzecznik
odpowiedzialności zawodowej zarzucił obwinionemu;
5) rozstrzygnięcie sądu aptekarskiego;
6) uzasadnienie.
2. Orzeczenie skazujące powinno ponadto zawierać:
1) dokładne określenie przypisanego obwinionemu czynu oraz jego kwalifikację
prawną;
2) rozstrzygnięcie co do kary, a w razie potrzeby co do zaliczenia na jej poczet
tymczasowego zawieszenia w prawie wykonywania zawodu albo
tymczasowego ograniczenia zakresu czynności w wykonywaniu zawodu
farmaceuty.
3. Uzasadnienie powinno zawierać:
1) wskazanie, jakie fakty sąd aptekarski uznał za udowodnione lub
nieudowodnione, na jakich w tej mierze oparł się dowodach i dlaczego nie
uznał dowodów przeciwnych;
2) wskazanie podstawy prawnej orzeczenia;
3) przytoczenie okoliczności, które sąd aptekarski miał na względzie przy
wymiarze kary.
4. Orzeczenie sądu aptekarskiego powinno zawierać także postanowienie o kosztach
postępowania. W razie ukarania obwinionego ponosi on koszty postępowania, chyba że sąd
aptekarski postanowi inaczej. W razie uniewinnienia obwinionego lub umorzenia
postępowania koszty postępowania ponosi Skarb Państwa.
5. Orzeczenie sądu aptekarskiego wraz z pouczeniem o terminie i sposobie wniesienia
odwołania sąd aptekarski doręcza stronom w terminie 30 dni od dnia jego ogłoszenia, z
zastrzeżeniem art. 46o ust. 2.
6. Obwinionemu przysługuje zażalenie na postanowienie o kosztach postępowania w
terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia. Zażalenie wnosi się do sądu aptekarskiego,
który wydał orzeczenie.
Art. 46l.
1. Od orzeczenia okręgowego sądu aptekarskiego stronom przysługuje odwołanie do
Naczelnego Sądu Aptekarskiego w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia.
2. Odwołanie wnosi się za pośrednictwem sądu aptekarskiego, który wydał zaskarżone
orzeczenie.
3. Cofnięcie odwołania przez składającą je stronę przed rozpoczęciem rozprawy
odwoławczej wiąże Naczelny Sąd Aptekarski, który pozostawia odwołanie bez rozpoznania,
o ile nie zachodzą przesłanki z art. 439 § 1 pkt 1 i 2 oraz 5-10 ustawy z dnia 6 czerwca 1997
r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.).
Art. 46ł.
1. Odwołanie co do winy uważa się za zwrócone przeciwko całości orzeczenia.
2. Odwołanie co do kary uważa się za zwrócone przeciwko całości rozstrzygnięcia o karze.
Art. 46m.
1. Naczelny Sąd Aptekarski utrzymuje w mocy, uchyla albo zmienia orzeczenie okręgowego
sądu aptekarskiego.
2. Naczelny Sąd Aptekarski nie może uznać winnym lub wymierzyć kary obwinionemu,
który został uniewinniony przez okręgowy sąd aptekarski lub co do którego postępowanie
umorzono.
Art. 46n.
Jeżeli rzecznik odpowiedzialności zawodowej lub sąd aptekarski uzna, że przyczyną
popełnienia przez farmaceutę przewinienia zawodowego było jego niedostateczne
przygotowanie zawodowe lub stan zdrowia, występuje do właściwej okręgowej rady
aptekarskiej z wnioskiem o przeprowadzenie postępowania przewidzianego w art. 18.
Art. 46o.
1. Orzeczenia Naczelnego Sądu Aptekarskiego kończące postępowanie w przedmiocie
odpowiedzialności zawodowej farmaceutów są prawomocne z chwilą ogłoszenia.
2. Orzeczenie Naczelnego Sądu Aptekarskiego doręcza się stronom w terminie 2 miesięcy od
dnia jego ogłoszenia.
Art. 46p.
1. Od prawomocnego orzeczenia Naczelnego Sądu Aptekarskiego, kończącego postępowanie
w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej farmaceutów, stronom, ministrowi
właściwemu do spraw zdrowia i Prezesowi Naczelnej Rady Aptekarskiej przysługuje kasacja
do Sądu Najwyższego w terminie 2 miesięcy od dnia doręczenia orzeczenia.
2. Kasację w stosunku do tego samego obwinionego i od tego samego orzeczenia każdy
uprawniony może wnieść tylko raz.
Art. 46r.
1. Kasacja może być wniesiona z powodu uchybień wymienionych w art. 439 § 1 ustawy z
dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego lub innego rażącego naruszenia
prawa. Kasacja może być wniesiona również z powodu niewspółmierności kary.
2. Niedopuszczalne jest uwzględnienie kasacji na niekorzyść obwinionego wniesionej po
upływie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia.
Art. 46s.
Strony, minister właściwy do spraw zdrowia i Prezes Naczelnej Rady Aptekarskiej wnoszą
kasację do Sądu Najwyższego za pośrednictwem Naczelnego Sądu Aptekarskiego.
Art. 46t.
1. W kasacji należy podać, na czym polega zarzucane uchybienie.
2. Kasacja wnoszona przez stronę powinna być sporządzona i podpisana przez obrońcę
będącego adwokatem albo radcą prawnym albo pełnomocnika będącego adwokatem albo
radcą prawnym.
Art. 46u.
Postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej farmaceutów zakończone
prawomocnym orzeczeniem sądu aptekarskiego wznawia się, jeżeli:
1) w związku z postępowaniem dopuszczono się przestępstwa, a istnieje
uzasadniona podstawa do przyjęcia, że mogło to mieć wpływ na treść
orzeczenia;
2) po wydaniu orzeczenia ujawnią się nowe fakty lub dowody nieznane przedtem
sądowi aptekarskiemu, wskazujące na to, że:
a)
obwiniony nie popełnił czynu albo czyn jego nie stanowił przewinienia
zawodowego lub nie podlegał karze,
b)
sąd aptekarski umorzył postępowanie błędnie przyjmując popełnienie
przez obwinionego zarzucanego mu czynu.
Art. 46w.
Postępowanie przed sądem aptekarskim zakończone prawomocnym orzeczeniem można
wznowić w wypadku uchylenia lub istotnej zmiany treści prawomocnego wyroku lub
orzeczenia, z powodu którego zostało ono umorzone w trybie art. 46d ust. 2.
Art. 46y.
Czyn, o którym mowa w art. 46u pkt 1, musi być ustalony prawomocnym wyrokiem
skazującym, chyba że orzeczenie takie nie może zapaść z powodu przyczyn wymienionych
w art. 17 § 1 pkt 3-11 lub w art. 22 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks
postępowania karnego.
Art. 46z.
1. Wznowienie postępowania może nastąpić na wniosek strony lub z urzędu.
2. Postępowanie wznawia się z urzędu tylko w razie ujawnienia się jednego z uchybień
wymienionych w art. 439 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania
karnego.
3. Wznowienie nie może nastąpić z przyczyn wymienionych w ust. 2, jeżeli były one
przedmiotem rozpoznania w trybie kasacji.
4. Niedopuszczalne jest wznowienie postępowania z urzędu na niekorzyść obwinionego po
upływie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia.
Art. 47.
1. W sprawie wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem
okręgowego sądu aptekarskiego lub Naczelnego Sądu Aptekarskiego orzeka w innym
składzie sąd aptekarski, który wydał orzeczenie kończące prawomocnie postępowanie.
2. W kwestii wznowienia postępowania sąd aptekarski orzeka na posiedzeniu bez udziału
stron, chyba że przewodniczący sądu lub sąd postanowi inaczej.
Art. 48.
Wniosek o wznowienie postępowania powinien być sporządzony i podpisany przez adwokata
lub radcę prawnego. Do wniosku dołącza się odpowiednią liczbę jego odpisów dla stron
postępowania.
Art. 49.
1. Na postanowienie oddalające wniosek o wznowienie postępowania lub pozostawiające go
bez rozpoznania przysługuje zażalenie do Naczelnego Sądu Aptekarskiego w terminie 14 dni
od dnia doręczenia postanowienia, z tym że zażalenie na postanowienie Naczelnego Sądu
Aptekarskiego rozpoznaje ten sąd w innym składzie.
2. Orzekając o wznowieniu postępowania, okręgowy sąd aptekarski uchyla zaskarżone
orzeczenie i ponownie rozpatruje sprawę w innym składzie, a Naczelny Sąd Aptekarski
uchyla zaskarżone orzeczenie i przekazuje sprawę właściwemu okręgowemu sądowi
aptekarskiemu do ponownego rozpoznania. Od orzeczenia o wznowieniu postępowania
środek odwoławczy nie przysługuje.
3. Uchylając zaskarżone orzeczenie, sąd aptekarski może uniewinnić obwinionego, jeżeli
nowe fakty lub dowody wskazują na to, że orzeczenie to jest oczywiście niesłuszne, albo też
postępowanie umorzyć.
Art. 50.
1. Farmaceucie, który w wyniku wznowienia postępowania w przedmiocie
odpowiedzialności zawodowej farmaceutów lub kasacji został uniewinniony, przysługuje
odszkodowanie za poniesioną szkodę oraz zadośćuczynienie za doznaną krzywdę, na skutek
wykonania względem niego w całości lub w części kary, która została zmieniona albo
uchylona w wyniku wznowienia postępowania lub kasacji.
2. Roszczenia przysługują w stosunku do okręgowej izby aptekarskiej, której obwiniony był
członkiem w momencie ukarania.
3. W sprawach roszczeń orzeka sąd powszechny.
4. Roszczenia ulegają przedawnieniu z upływem roku od dnia uprawomocnienia się
orzeczenia wydanego w wyniku wznowienia postępowania.
Art. 51.
Prawomocne orzeczenie sądu aptekarskiego przewodniczący tego sądu doręcza:
1) prezesowi właściwej okręgowej rady aptekarskiej do wykonania;
2) stronom, ministrowi właściwemu do spraw zdrowia i Prezesowi Naczelnej Rady
Aptekarskiej.
Art. 52.
1. Farmaceuta zawieszony w prawie wykonywania zawodu nie może wykonywać zawodu
w żadnej formie.
2. Prawomocne orzeczenie kary wymienionej w art. 46e ust. 1 pkt 6 i 7 stanowi podstawę do
rozwiązania bez wypowiedzenia umowy o pracę albo umowy cywilnoprawnej, na podstawie
której farmaceuta wykonuje zawód.
Art. 53.
Na wniosek obwinionego farmaceuty prawomocne orzeczenie uniewinniające go w sprawach
z zakresu odpowiedzialności zawodowej farmaceutów podlega opublikowaniu w biuletynie
okręgowej izby aptekarskiej, której farmaceuta jest członkiem, na jej koszt.
Art. 54.
1. Naczelna Rada Aptekarska prowadzi Rejestr Ukaranych Farmaceutów. Rejestr jest jawny
dla osób i podmiotów, które wykażą interes prawny.
2. Rejestr Ukaranych Farmaceutów zawiera następujące dane:
1) numer wpisu;
2) datę wpisu;
3) nazwisko farmaceuty;
4) imię farmaceuty;
5) drugie imię farmaceuty;
6) datę urodzenia farmaceuty;
7) miejsce urodzenia farmaceuty;
8) imię ojca farmaceuty;
9) imię matki farmaceuty;
10) oznaczenie orzeczenia;
11) datę orzeczenia;
12) rodzaj orzeczonej kary;
13) numer prawa wykonywania zawodu;
14) numer rejestru w okręgowej izbie aptekarskiej;
15) nazwę orzekającego sądu aptekarskiego;
16) datę wykonania kary;
17) datę zatarcia kary;
18) adnotację o postanowieniach wydanych w trybie art. 45z.
3. Zatarcie kary następuje z urzędu:
1) po upływie roku od daty uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu karą
wymienioną w art. 46e ust. 1 pkt 1;
2) po upływie trzech lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu karą
wymienioną w art. 46e ust. 1 pkt 2;
3) po upływie trzech lat od dnia wykonania orzeczenia o ukaraniu karą wymienioną w
art. 46e ust. 1 pkt 3-5;
4) po upływie pięciu lat od dnia wykonania orzeczenia o ukaraniu karą wymienioną w
art. 46e ust. 1 pkt 6.
4. Jeżeli farmaceuta przed upływem okresu wymaganego do zatarcia kary zostanie ponownie
ukarany, jest dopuszczalne tylko jednoczesne zatarcie wszystkich kar.
5. Kara pozbawienia prawa wykonywania zawodu nie ulega zatarciu.
6. Zatarcie kary następuje przez usunięcie z Rejestru Ukaranych Farmaceutów wzmianki o
ukaraniu.
Art. 55.
Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, po
zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Aptekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób i tryb prowadzenia Rejestru Ukaranych Farmaceutów,
2) sposób i tryb wykonania prawomocnych orzeczeń sądów aptekarskich
- kierując się potrzebą respektowania praw uczestników postępowania, specyfiką,
złożonością i czasochłonnością postępowań w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej.
Art. 56.
1. Jeżeli przewinienie jest mniejszej wagi, prezes rady okręgowej izby aptekarskiej, na
wniosek właściwego okręgowego rzecznika odpowiedzialności zawodowej, może poprzestać
na pisemnym ostrzeżeniu farmaceuty.
2. Farmaceucie służy, w terminie 14 dni od otrzymania ostrzeżenia, prawo odwołania się od
ostrzeżenia do okręgowego sądu aptekarskiego.
3. Orzeczenie okręgowego sądu aptekarskiego w sprawie odwołania, o którym mowa w ust.
2, jest ostateczne.
4. Jeżeli farmaceutą, o którym w ust. 1, jest prezes rady okręgowej izby aptekarskiej
ostrzeżenia może udzielić, na wniosek Naczelnego Rzecznika Odpowiedzialności
Zawodowej, Prezes Naczelnej Rady Aptekarskiej.
Art. 57.
W sprawach nieuregulowanych w ustawie do postępowania w przedmiocie
odpowiedzialności zawodowej stosuje się odpowiednio przepisy:
1) ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego dotyczące
postępowania uproszczonego; nie stosuje się przepisów o oskarżycielu prywatnym,
powodzie cywilnym, przedstawicielu społecznym, o postępowaniu przygotowawczym
oraz środkach przymusu, z wyjątkiem przepisów o karze pieniężnej;
2) rozdziałów I-III i art. 53 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny.
Art. 58.
Farmaceuta, którego dotyczy postępowanie oraz obwiniony farmaceuta może przybrać w
postępowaniu dotyczącym odpowiedzialności zawodowej nie więcej niż dwóch obrońców
spośród członków izby aptekarskiej, adwokatów lub radców prawnych.
Art. 58a.
1. Osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości
prawnej, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone działaniem lub
zaniechaniem farmaceuty i która wniosła skargę do rzecznika odpowiedzialności zawodowej,
może ustanowić nie więcej niż dwóch pełnomocników spośród farmaceutów, adwokatów lub
radców prawnych.
2. W razie śmierci osoby, o której mowa w ust. 1, jej prawa w postępowaniu w przedmiocie
odpowiedzialności zawodowej, w tym prawo dostępu do informacji medycznej oraz
dokumentacji medycznej, może wykonywać małżonek, wstępny, zstępny, rodzeństwo,
powinowaty w tej samej linii lub stopniu, osoba pozostająca w stosunku przysposobienia oraz
jej małżonek, a także osoba pozostająca we wspólnym pożyciu.
3. W przypadku gdy organ prowadzący postępowanie dysponuje informacjami o osobach, o
których mowa w ust. 2, powinien pouczyć o przysługujących uprawnieniach co najmniej
jedną z nich.
4. Organ prowadzący postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej może
ograniczyć osobie, o której mowa w ust. 1, dostęp do akt sprawy w zakresie przewidzianym
w ustawach.
Art. 59.
Członkowie sądów aptekarskich w zakresie orzekania są niezawiśli i podlegają tylko
ustawom oraz zasadom etyki i deontologii zawodowej.
Art. 60.
1. Naczelna Rada Aptekarska prowadzi rejestr ukaranych.
2. Informacji o ukaraniu udziela się organom izb aptekarskich oraz osobom i instytucjom
posiadającym lub mogącym wykazać interes prawny w uzyskaniu takich informacji.
2a. Informacji o ukaraniu okręgowa rada aptekarska jest obowiązana udzielić na wniosek
odpowiednich władz lub organizacji innego niż Rzeczpospolita Polska państwa
członkowskiego Unii Europejskiej.
3. Usunięcie z rejestru wzmianki o ukaraniu następuje z urzędu po upływie:
1) roku od daty uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu karą upomnienia,
2) dwóch lat od daty uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu karą nagany,
3) pięciu lat od odbycia kary zawieszenia prawa wykonywania zawodu,
4) piętnastu lat od daty uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu karą pozbawienia
prawa wykonywania zawodu farmaceuty,
jeżeli aptekarz35 nie zostanie w tym czasie ukarany lub nie zostanie wszczęte przeciwko
niemu postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej.
4. (uchylony).
Art. 61.
(uchylony).
Art. 62.
1. W sprawach nieuregulowanych w ustawie do postępowania w przedmiocie
odpowiedzialności zawodowej stosuje się odpowiednio przepisy:
1) 36 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego dotyczące
postępowania uproszczonego; nie stosuje się przepisów o oskarżycielu prywatnym,
powodzie cywilnym, przedstawicielu społecznym, o postępowaniu przygotowawczym
oraz środkach przymusu, z wyjątkiem przepisów o karze pieniężnej;
1) 37 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego; nie stosuje się
przepisów o oskarżycielu prywatnym, powodzie cywilnym, przedstawicielu społecznym, o
postępowaniu przygotowawczym oraz środkach przymusu, z wyjątkiem przepisów o karze
pieniężnej;
2) rozdziałów I-III i art. 53 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr
88, poz. 553, z późn. zm.).
2. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, po
zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Aptekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia,
postępowanie w sprawach odpowiedzialności zawodowej farmaceutów, uwzględniając
właściwość i skład sądów aptekarskich, a także sposób postępowania wyjaśniającego,
postępowania w I i II instancji, koszty postępowania oraz sposób wykonywania
prawomocnych orzeczeń sądów aptekarskich.
Rozdział 6
Polubowne rozstrzyganie sporów
Art. 63.
1. Okręgowe sądy aptekarskie, za pisemną zgodą stron, mogą rozpatrywać - jako sąd
polubowny - spory między aptekarzami38 oraz między aptekarzami39 a innymi
pracownikami służby zdrowia, a także między aptekarzami40 a innymi osobami lub
instytucjami, jeżeli spory te dotyczą wykonywania zawodu aptekarza41 .
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, sądy aptekarskie stosują odpowiednio przepisy
Kodeksu postępowania cywilnego o sądach polubownych.
Rozdział 7
Majątek i gospodarka finansowa
Art. 64.
1. Dochodami izby aptekarskiej są:
1) składki członkowskie;
2) zapisy, darowizny, dotacje;
3) wpływy z działalności gospodarczej;
4) inne wpływy.
2. Majątkiem i dochodami izby zarządza właściwa rada aptekarska.
Art. 65.
1. Izby aptekarskie otrzymują z budżetu państwa dotacje na pokrycie kosztów czynności:
1) przyznawania prawa wykonywania zawodu i wydawania dokumentu „Prawo
wykonywania zawodu farmaceuty";
2) prowadzenia rejestrów farmaceutów, Centralnego Rejestru Farmaceutów i
rejestru ukaranych;
3) prowadzenia spraw związanych z odpowiedzialnością zawodową, wykonywania
czynności rzeczników odpowiedzialności zawodowej;
4) wykonywania czynności sądu aptekarskiego.
2. Środki finansowe, o których mowa w ust. 1, przeznaczone są także na pokrycie kosztów
czynności samorządu zawodowego w odniesieniu do obywateli państw członkowskich Unii
Europejskiej.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób naliczania
wysokości dotacji, o której mowa w ust. 1, uwzględniając w szczególności kryteria naliczania
wysokości dotacji oraz tryb przekazywania dotacji.
Art. 66.
Nieopłacone w terminie składki członkowskie i koszty postępowania w przedmiocie
odpowiedzialności zawodowej podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu
egzekucyjnym w administracji.
Rozdział 7a
Przepisy karne
Art. 66a.
1. Kto bez uprawnień posługując się tytułem „farmaceuty” wykonuje ten zawód,
podlega karze grzywny.
2. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 działa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej
albo wprowadza w błąd co do posiadania takiego uprawnienia,
podlega karze grzywny albo karze ograniczenia wolności.
Art. 66b.
1. Kto zatrudnia do wykonywania zawodu farmaceuty osobę, która nie posiada uprawnień
do wykonywania tego zawodu
podlega karze grzywny.
2. Kto utrudnia lub uniemożliwia wykonywanie wizytacji, o której mowa w art. 18b i 18c,
podlega karze grzywny.
Rozdział 8
Zmiany w przepisach obowiązujących
Art. 67.
W ustawie z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 41, poz. 324, z
1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504 oraz z 1991 r. Nr 31, poz. 128) w
art. 11 w ust. 1 po pkt 8 dodaje się pkt 8a w brzmieniu:
"8a) obrotu hurtowego lekami gotowymi i surowcami farmaceutycznymi przeznaczonymi do
produkcji lub sporządzania leków w aptekach oraz artykułami sanitarnymi,".
…..
W ustawie z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2004 r. Nr 53, poz.
533, z późn. zm.5) uchyla się art. 89 – 89e.
Rozdział 9
Przepisy szczególne, przejściowe i końcowe
Art. 68.
1. Stosunek służbowy i wynikające z niego prawa i obowiązki członków izb aptekarskich
pełniących zawodową lub okresową służbę wojskową, a także ich odpowiedzialność za
przewinienia dyscyplinarne, określają odrębne przepisy.
2. Żołnierze, o których mowa w ust. 1, nie mogą być pociągnięci do odpowiedzialności
zawodowej przed sądami aptekarskimi za swoje czynności służbowe bez zgody Ministra
Obrony Narodowej.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do funkcjonariuszy resortowej służby zdrowia
Ministerstwa Spraw Wewnętrznych pełniących obowiązki aptekarzy, którym Minister Spraw
Wewnętrznych przedłużył służbę do dnia 31 grudnia 1991 r.
Art. 69.
Uprawnienia ministra właściwego do spraw zdrowia, o których mowa w art. 13 ust. 1 i 2 i art.
19 ust. 2, przysługują odpowiednio Ministrowi Obrony Narodowej.
Art. 70.
Do czasu opracowania zasad etyki i deontologii zawodowej, o których mowa w art. 37 pkt 1,
sądy aptekarskie stosują "Zbiór zasad etyczno-deontologicznych polskiego farmaceuty".
Art. 71.
1. Czyny aptekarzy popełnione przed wejściem w życie ustawy, a stanowiące w myśl
przepisów dotychczasowych wykroczenie zawodowe, uważa się za przewinienie w zakresie
odpowiedzialności zawodowej w rozumieniu ustawy.
2. Sprawy wszczęte przez komisje kontroli zawodowej, a niezakończone prawomocnie, są
prowadzone dalej po ich przekazaniu sądom aptekarskim według zasad ustawy.
3. Sprawy wszczęte przez rzeczników dobra służby zdrowia bądź prowadzone przed
komisjami kontroli zawodowej ulegają przekazaniu właściwym rzecznikom
odpowiedzialności zawodowej lub sądom aptekarskim w ciągu roku od dnia wejścia w życie
ustawy i są prowadzone dalej według zasad w niej określonych.
Art. 72.
Minister Zdrowia i Opieki Społecznej na wniosek Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego
i związków zawodowych powoła, w terminie trzech miesięcy od dnia wejścia w życie
ustawy, Komitet Organizacyjny Izb Aptekarskich.
Art. 73.
1. Zadaniem Komitetu, o którym mowa w art. 72, jest:
1) opracowanie regulaminów: wyboru delegatów na Krajowy Zjazd Aptekarzy i wyboru
organów okręgowych izb aptekarskich oraz projektu regulaminu pierwszego Krajowego
Zjazdu Aptekarzy,
2) ustalenie liczby, obszaru i siedzib tymczasowych okręgowych izb aptekarskich,
3) zwołanie, zgodnie z przepisami ustawy, pierwszych zjazdów tymczasowych
okręgowych izb aptekarskich oraz Krajowego Zjazdu Aptekarzy.
2. Do czasu wyboru krajowych organów samorządu aptekarskiego Komitet ma uprawnienia
Naczelnej Rady Aptekarskiej.
3. Do członków Komitetu, delegatów na pierwszy Krajowy Zjazd Aptekarzy oraz osób
wykonujących czynności związane z organizacją izb aptekarskich stosuje się odpowiednio
przepis art. 10 ust. 3.
4. Prezydenci i burmistrzowie miast, na których terenie ustalono siedziby Naczelnej i
okręgowych izb aptekarskich, zapewnią warunki lokalowe i techniczne niezbędne dla
działalności izb.
5. Koszty działania Komitetu pokrywa budżet państwa.
Art. 74.
Farmaceutów, którzy w dniu wejścia w życie ustawy posiadali prawo wykonywania zawodu
na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów i zawód ten wykonywali w aptece lub
hurtowni, wpisuje się na listę członków tymczasowej okręgowej izby aptekarskiej, na której
obszarze wykonują zawód. Przepis art. 15 ust. 4 stosuje się odpowiednio.
Art. 75.
Osoby posiadające koncesje na prowadzenie apteki oraz kierownicy jednostek
organizacyjnych prowadzących apteki lub hurtownie są obowiązani zawiadomić, w terminie
trzech miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy, komisję organizacyjną tymczasowej okręgowej
izby aptekarskiej o osobach wykonujących zawód aptekarza w prowadzonych przez siebie
aptekach lub hurtowniach.
Art. 76.
Przedsiębiorcy prowadzący działalność w zakresie obrotu hurtowego lekami gotowymi i
surowcami farmaceutycznymi przeznaczonymi do produkcji lub sporządzania leków w
aptekach oraz artykułami sanitarnymi mogą prowadzić ją nadal pod warunkiem uzyskania
koncesji na prowadzenie tej działalności w terminie sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie
ustawy.
Art. 77.
Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie zachowują moc
przepisy dotychczasowe, nie dłużej jednak niż przez okres roku od dnia wejścia ustawy w
życie.
Art. 78.
Do członków samorządu aptekarskiego nie mają zastosowania przepisy ustawy z dnia 18
lipca 1950 r. o odpowiedzialności zawodowej fachowych pracowników służby zdrowia (Dz.
U. Nr 36, poz. 332 oraz z 2001 r. Nr 113, poz. 1207).
Art. 79.
Tracą moc art. 4 i 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1951 r. o aptekach (Dz. U. Nr 1, poz. 2 oraz z
1987 r. Nr 3, poz. 19 oraz z 1989 r. Nr 35, poz. 192).
Art. 80.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów art.
15-18, art. 45-63, art. 67, art. 78 i art. 79, które wchodzą w życie po upływie 6 miesięcy od
dnia ogłoszenia.
…..
Akty wykonawcze wydane na podstawie art. 4d ust. 2, art. 4f ust 5 i art. 8 ust. 5 ustawy, o
której mowa w art. 44, oraz art. 89 ust. 7, art. 89a ust. 8, art. 89b ust. 2 i art. 89e ust. 3
ustawy, o której mowa w art. 45 zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów
wykonawczych wydanych na podstawie art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 3, art. 7 ust. 4, art. 11 ust. 4,
art. 12 ust. 6, art. 20 ust. 7, art. 21 ust. 8, art. 35 ust. 9, art. 36 ust. 8,
art. 37 ust. 2 niniejszej
ustawy i art. 7 ust. 12 ustawy, o której mowa w art. 44 , nie dłużej jednak niż przez okres 12
miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.