projekt zarządzania infrastrukturą kolejową
Transkrypt
projekt zarządzania infrastrukturą kolejową
PROJEKT ZARZĄDZANIA INFRASTRUKTURĄ KOLEJOWĄ Zwiększenie wydajności metra oraz zadowolenia pasażerów dzięki zastosowaniu GIS-u i systemu zarządzania zasobami w projekcie modernizacji metra w Londynie. Londyńskie metro, obchodzące w styczniu 2013 swoje 150 urodziny jest najstarszą na świecie siecią podziemnej kolei pasażerskiej. Jest także jedną z największych i najbardziej obleganych – przewożąc ponad miliard pasażerów rocznie i stanowiąc ważny element londyńskiej sieci transportowej. Jednak wraz z wiekiem pojawiają się także wyzwania. Starzejąca się i niedoinwestowana infrastruktura w połączeniu z rosnącą liczbą pasażerów wymuszają zmiany w systemie. Jak można przeczytać na stronie internetowej Metra „W celu przezwyciężenia wieloletniego niedoinwestowania [Londyńskie Metro] rozpoczęło program wielkich inwestycji w celu zwiększenia zdolności przewozowej i nadążania za rosnącym popytem na usługi.” Celem sprostania wymaganiom należy podjąć decyzje w co zainwestować, zarówno pod względem utrzymywania infrastruktury, jak i odnowienia zasobów. Rozwijanie kolei podziemnej jest znacząco droższe, niż budowa kolei naziemnej, a zatem należy zapewnić jak najlepszą kondycję zasobów metra i ich wykorzystanie, co przekłada się bezpośrednio na zwiększanie zdolności przewozowej sieci. Spółka odpowiedzialna za metro (Tube Lines), wchodząca w skład londyńskiej sieci transportowej, jest odpowiedzialna za program modernizacji wart 5.4 miliarda funtów, obejmujący trzy kluczowe linie metra. Biorąc pod uwagę wielkość i złożoność systemu metra, konieczne było dokładne poznanie jego wydajności w celu ustalenia priorytetów i działań inwestycyjnych. Technologia GIS, dostarczona przez Intergraph została zastosowana w programie modernizacyjnym, którego celem było usprawnienie usług transportowych w obszarach, które mają wpływ na liczbę pasażerów korzystających z metra. Ideą zastosowania GIS-u było umożliwienie inżynierom wizualizacji i analizy stanu zasobów i ich wydajności na przestrzeni całej sieci. Dzięki temu możliwe stało się skierowanie działań utrzymaniowych i głównych inwestycji na obszary, na których przyczynią się do osiągnięcia największych usprawnień w zakresie stanu zasobów, wykluczeniu usterek, opóźnień, a także lepszej wydajności i satysfakcji klientów. Główne cele w zakresie funkcjonowania metra koncentrowały się wokół: lepszej kondycji i niezawodności zasobów – co skutkuje mniejszą liczbą awarii i opóźnień. Są to kluczowe czynniki, potencjalnie generujące większy przepływ ludzi w metrze i większe zadowolenie z usług, a tym samym powoduje większą skłonność pasażerów do korzystania z transportu publicznego. wydajności – która ma na celu przewożenie większej ilości ludzi. Pociągi mogą jechać szybciej i znajdować się w mniejszej odległości od siebie po bezpiecznych i dobrze utrzymywanych torach. Kwestia bezpiecznego transportu jest także istotnym aspektem, który nie może zostać pominięty podczas usprawniania wydajności. atmosfery – która definiuje jakość przeżyć pasażerów podczas korzystania z usług metra – im są lepsze, tym chętniej będą oni podróżować podziemną kolejką, co powoduje zwiększenie wykorzystania transportu publicznego i daje szansę na przekonanie ludzi do zrezygnowania z przemieszczania się samochodem na rzecz metra. Podstawę projektu stanowi pełen rejestr zasobów posiadanych przez spółkę Tube Lines: każdy element torów, podzespoły kolejek, a także sygnalizacja i architektura na trzech liniach (Jubilee Line, Northern Line i Piccadilly Line) oraz pozostałe zasoby ze 100 utrzymywanych stacji. Do jego opracowania wybrano rozwiązanie do zarządzania zasobami od IBM – Maximo, zaś rejestr zasobów został połączony z GIS-owym programem Intergraph-u – GeoMediami w celu wsparcia rejestrowania, wizualizowania i analizy rekordów. W wyniku tej integracji, menedżerowie Tube Lines uzyskali dostęp do geograficznego katalogu zasobów metra, co daje im wgląd w aktualny stan prac w czasie rzeczywistym. Umożliwia to zarządzanie awariami i doraźne reagowanie, a ponadto pozwala na szybką identyfikację (liniowo i przestrzennie) obszarów i zasobów będących w złym stanie. Co więcej, zależności pomiędzy działaniem i wydajnością zasobów są lepiej rozumiane. Prowadzi to do efektywniejszego planowania prac inżynieryjnych za pomocą wizualizacji zasobów w danym obszarze i adresuje kolejne zadania mające naprawić wszystkie zidentyfikowane tam problemy. Dane środowiskowe pozwalają także na zarządzanie wpływem otoczenia i ograniczeniami naturalnymi. Autor: Intergraph