∑ ∑ ∑
Transkrypt
∑ ∑ ∑
8. WYZNACZANIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH W RAMACH Zadanie 8.1 Dla ramy jak na rysunku 8.1.1 • wyznaczyć wartości reakcji podporowych, • sporządzić wykresy sił normalnych, • sporządzić wykresy momentów gnących. • sporządzić wykresy sił tnących, Dane: a, q, M = qa2. Rys.8.1.1 Równania równowagi dla płaskiego dowolnego układu sił ∑F ∑F ix = 0; − R Ax + qa = 0 iy = 0; − R Ay + RB = 0 ∑M iA = 0; qa 2 RB ⋅ a − M − =0 2 z których wyznaczamy reakcje R Ax = qa qa 2 qa 2 qa 3 RB = + = qa + = qa a 2a 2 2 3 R Ay = qa 2 Równania sił wewnętrznych dla przedziału pierwszego części pionowej ramy: 0 < x1 < a Siła normalna N 1 = R Ay N1 = 3 qa 2 moment gnący 2 Mg1 = R Ax x 1 − Mg1(x=0) = 0; qx1 qx 2 = qax − 2 2 Mg1(x=a) = qa 2 2 wykresem jest parabola mająca maksimum w punkcie x = a siły tnące T1 = R Ax − qx 1 = qa − qx T1(x=0) =qa; T1(x=a) =0 Przedział drugi od lewej strony poziomej części ramy 0<x<a siła normalna: N2 = 0 moment gnący: Mg2 = − M = −qa 2 ma stałą wartość siła tnąca: T2 = 0 Przedział trzeci a < x < 2a siła normalna: N3 = 0; moment gnący 3 Mg 3 = − M + R B (x 3 − a ) = −qa 2 + qa (x 3 − a ) 2 Mg3(x=a) = -qa2 Mg3(x=2a) = -qa2/2 siła tnąca: 3 T3 = − R b = − qa 2 ma wartość stałą Na podstawie wyliczonych wartości sił wewnętrznych sporządzamy odpowiednie wykresy, rys. 8.1.2 Rys.8.1.2 Zadanie 8.2 Dla ramy jak na rysunku 8.2.1 napisać równania sił wewnętrznych i sporządzić ich wykresy. Dane: l, q, F = q⋅l. Rys.8.2.1 Rozwiązanie Przyjmujemy układ współrzędnych i w punktach A, B i C zaznaczamy niewiadome podporowe. Dla płaskiego dowolnego układu sił układamy trzy równania równowagi ∑ F = 0; ∑ F = 0; ∑ M = 0; ix 2F − R C = 0 iy R A + R B − 4ql = 0 iD R B ⋅ 4l + 2F ⋅ l − 4ql ⋅ 2l = 0 stąd wyznaczamy RC = 2F = 2ql; 1 4 RB = (8ql − 2ql) = 1,5ql RA = 4ql – 1,5ql = 2,5ql Równania sił wewnętrznych dla poszczególnych przedziałów I. Przedział pierwszy 0 ≤ x1 ≤ l moment gnący Mg1 = -Fx = -qlx Mg1(x=0) = 0; siłą tnąca T1 = -F = -ql siła osiowa N1 = 0. II. Przedział drugi 0 ≤ x2 ≤ 4l moment gnący Mg2 =-F⋅l siła tnąca T2 = 0, siła osiowa N2 = -F = -ql, Mg1(x=l) = -ql2, III. przedział trzeci 0 ≤ x3 ≤ l Aby napisać bezbłędnie równanie momentów gnących w tym przedziale przesuwamy równolegle do punktu C siłę F, która działa na odciętą górną część ramy oraz moment -Fl, ponieważ siła uległa przesunięciu o l. Równanie momentów będzie miało postać Mg3 = Fx – RCx – Fl = qlx – 2qlx – ql2 = - qlx – ql2 Mg3(x=0) = - ql2 Mg3(x=l) = - 2ql2 siła tnąca T3 =F – RC = ql – 2ql = - ql siła osiowa N3 = 0 IV. przedział czwarty l ≤ x4 ≤ 2l moment gnący Mg4 = 2F(x – l) – RC x = 2ql(x – l) – 2qlx = -ql2 siła tnąca T4 = 0 siła osiowa N4 = 0 V. przedział piąty 0 ≤ x5 ≤ 4l moment gnący Mg5 = -RA x + qx 2 qx 2 = −2,5qlx + 2 2 Mg5(x=0) = 0; Mg5(x=4l) = -10ql2 +8ql2 = -2ql2 szukamy ekstremum tej funkcji -2,5ql + qx = 0 ⇒ Mg5(x=2,5l) = − 2,5ql ⋅ 2,5l + x = 2,5l q(2,5l) 2 = −6,25ql 2 + 3,125ql 2 = −3,125ql 2 2 siła tnąca T5 = RA –qx = 2,5ql – qx T5(x=0) = 2,5ql; T5(x=4l) = 2,5ql – 4ql = -1,5ql Na podstawie wyliczonych wartości sił wewnętrznych sporządzamy ich wykresy, rys.8.2.2. Rys.8.2.2 Zadanie 8.3 Dla ramy obciążonej jak na rysunku 8.3.1 określić funkcję momentów gnących, sił poprzecznych i podłużnych oraz sporządzić ich wykresy. Dane: q = 1000 N/m, l = 1 m, F = q·l, K = q·l2. Rys.8.3.1 Rozwiązanie Przyjmujemy układ współrzędnych x, y a w punktach podparcia A i B zakładamy niewiadome podporowe, rys. 8.3.2. Rys.8.3.2 Układamy równania równowagi i wyznaczamy niewiadome podporowe: ∑F ix = 0; R Ax − F = 0; R Ax = F; RAx = q·l, ∑F iy ∑M RB = = 0; iA R Ay + R B −q ⋅ 2l = 0 = 0; R B ⋅ 2l − q ⋅ 2l ⋅ l − K = R B − 2ql 2 − ql 2 , ⇒ R B = ql + ql 2 3 ql 2 3 ql R Ay = 2ql − R B = 2ql − ql = . 2 2 R Ax = ql, ql , 2 R Ay = RB = 3 ql. 2 Dokonujemy przecięć w kolejnych przedziałach ramy i układamy równania sił wewnętrznych względem punktów przecięcia: Przedział 1 0 ≤ x1 ≤ l Siła normalna: 3 N1 = –RAy = – ql 2 Siła tnąca: T1 = –RAx =–ql Moment gnący: Mg1 = − R Ax ⋅ x 1 = −ql ⋅ x dla x1 = 0; Mg = 0, dla x1 = l; Mg = –ql2, Przedział 2 0 ≤ x2 ≤ 2l Siła normalna: N2 -= –RAx = –ql Siła tnąca: T2 = RAy − qx = ql − qx 2 ql , 2 dla x2 = 0; T= dla x2 = 2l; 3 T = – ql, 2 Moment gnący: Mg 2 = − R Ax ⋅ l + R Ay ⋅ x 2 + K − dla x2 = 0; Mg = 0, dla x2 = 2l; Mg = –ql2, qx 2 ql qx 2 ql q = −ql 2 + x + ql 2 − = ⋅ x − ⋅ x2 2 2 2 2 2 Maksymalna wartość momentu wystąpi w punkcie o współrzędnej x: dMg 2 ql = − qx = 0 dx 2 l ⇒x= ; 2 zaś wartość momentu gnącego w tym punkcie jest równa: Mg x =l / 2 = ql 2 ql 2 ql 2 − = 4 8 8 Przedział 3 0 ≤ x3 ≤ l Siła normalna: 3 N3 = –RB = – ql 2 Siła tnąca: T1 = P = ql Moment gnący: Mg 3 = − F ⋅ x 3 = −ql ⋅ x dla x3 = 0; Mg = 0, dla x3 = l; Mg = –ql2, Wykresy sił wewnętrznych przedstawiono na rysunkach 8.3.3. Rys.8.3.3