Wielkie korzyści wiarygodnego przywództwa

TV - Program z 07.02.2010 (Nr. 831 )
Wielkie korzyści wiarygodnego przywództwa*
Von Pastor Wolfgang Wegert ©
Kazanie: „Prawdziwa to mowa: Kto o biskupstwo się ubiega, pięknej pracy
pragnie. Biskup zaś ma być nienaganny, mąŜ jednej Ŝony, trzeźwy,
umiarkowany, przyzwoity, gościnny, dobry nauczyciel, nieoddający się
pijaństwu, nie zadzierzysty, lecz łagodny, nie swarliwy, nie chciwy na
grosz. Który by własnym domem dobrze zrządzał, dzieci trzymał w
posłuszeństwie i wszelkiej uczciwości. Bo jeŜeli ktoś nie potrafi własnym
domem zrządzać, jakŜe będzie mógł mieć na pieczy Kościół BoŜy? Nie
moŜe to być dopiero, co nawrócony, gdyŜ mógłby wzbić się w pychę i
popaść w potępienie diabelskie. A powinien teŜ cieszyć się dobrym
imieniem u tych, którzy do nas nie naleŜą, aby nie narazić się na zarzuty
i nie popaść w sidła diabelskie"
(1 Tymoteusz 3, 1-7))
Po tym, jak Ap. Paweł bardzo szczegółowo określił rolę męŜczyzn i kobiet we wspólnocie
kościoła, teraz zwrócił się do wspólnoty kościoła z tematem „lidera”. Jak to dokładnie powinno
wyglądać? On nazywa lidera wspólnoty kościelnej „dozorcą” lub teŜ „biskupem” – z greckiego
„episkopos”. W Tytusa 1, 5 nazywa teŜ go „starszym” – z greckiego „kapłan”.
Trzy poglądy - dozorca, starszy lub biskup mają, zatem jedną i tą samą usługę, mianowicie „paść
trzodę wspólnoty kościoła”. W związku z tym, w Dz. Ap. 20, 28 moŜemy przeczytać: „Miejcie
pieczę o samych siebie i o całą trzodę, wśród której was Duch Święty ustanowił biskupami,
abyście paśli zbór Pański nabyty własną jego krwią”. I w 1 Piotra 5, 1-2 jest powiedziane:
„Starszych kościoła napominam ja…Paście trzodę BoŜą”.
A więc dozorcy, biskupi i starsi jednocześnie są teŜ „pasterzami”. Oni są tymi braćmi, których
ustanowił Bóg, aby zapewnić duszpasterską troskę.
Niezmiernie istotny temat
Temat przywództwa w kościele jest niezwykle istotny – mianowicie niezbędny do Ŝycia.
Dlatego Ap. Paweł rozpoczyna instruować tymi słowami: „Prawdziwa to mowa”. Są to
wypowiedzi, których apostoł uŜywa pięć razy w listach, np. w 1 Tymoteusza 1, 15.
Arka TV
Gemeinde und Missionswerk ARCHE e.V.
Doerriesweg 7 • D-22525 Hamburg (Stellingen)
Tel.: +49 (0)40/54 70 50 • Fax: +49 (0)40/54 70 52 99
[email protected] • www.arche-gemeinde.de
Bankverbindungen
Ev. Darlehensgenossenschaft eG Kiel • Konto-Nr. 113522 • BLZ 210 602 37
Schweiz: Postgiroamt Basel • Konto-Nr. 40-10270-9
Österreich: P.S.K. Österreichische Postsparkasse • Konto-Nr. 7726.796
Strona 2 - TV-Program 831 / „Wielkie korzyści wiarygodnego przywództwa“
„Prawdziwa (sumienna prawda) to mowa i w całej pełni przyjęcia godna, Ŝe Chrystus Jezus
przyszedł na świat, aby zbawić grzeszników”. Taką specyficzną wypowiedzią apostoł chce
zaznaczyć wyróŜniające znaczenie, które posiada to, co będzie powiedziane później. Oznacza to, Ŝe
dotyczący nas temat przywództwa jest absolutnie waŜną sprawą w kościele i wcale nie jest sprawą
drugorzędną. PoniewaŜ z przewodnikiem stoi lub upada cały kościół.
Jeśli spojrzymy na kościół i jego budowę, moŜna dokładnie wiedzieć, jacy są przewodnicy. To dotyczy
zasady: Jaki przewodnik, taki kościół. Profil kościoła, jego wpływ, jego świadectwa, jego obchodzenie
się z Pismem, jego reputacja jest nierozerwalnie związana z jego kręgiem kościoła. Kościół moŜe być
tylko takim, jacy są jego pastorowie i jego starsi. Jezus powiedział: „Nie masz ucznia nad mistrza, ale
naleŜycie będzie przygotowany kaŜdy, gdy będzie jak jego mistrz” (Łukasz 6, 40). Ponad niego on nie
moŜe wyrosnąć.
PoniewaŜ Ap. Paweł wiedział, Ŝe kościół potrzebuje nie tylko Biblii, lecz teŜ przykładu z ciała i krwi,
zachęcał Koryntian: „Bądźcie naśladowcami moimi, jak i ja jestem naśladowcą Chrystusa” (1 Kor. 11,
1). A w Liście do Hebrajczyków jest nam powiedziane: „Pamiętajcie na wodzów waszych, którzy wam
głosili Słowo BoŜe, a rozpatrując koniec ich Ŝycia, naśladujcie wiarę ich” (Hebr. 13, 7). Nie mogę
jeszcze powiedzieć, jaki będzie mój koniec. Ale błagam Pana, Ŝeby w swoim miłosierdziu łaski chciał
mnie utrzymać, tak, Ŝeby moŜna teŜ moją wiarę z radością naśladować. Taką odpowiedzialność mają
wszyscy pastorowie i wszyscy nadzorcy kościoła.
Zawsze, gdy był błogosławiony przywódca, kościół kwitł. Był MojŜesz, Jozue, Dawid, Samuel i
później Jan, Piotr, Jakub, Paweł i Tymoteusz. Później Pan podarował swojemu kościołowi równieŜ
świętych przedstawicieli Jego kościoła. Były to czasy błogosławieństwa. Przebudzenie i łaska.
Ale niestety nie zawsze tak było. Na przykład liderzy w Efezie zawiedli. I kościół był juŜ w
strasznym upadku. Ewangelia nie grała juŜ prawie Ŝadnej roli, zamiast tego głosili róŜnego rodzaju
baśnie i fałszywe doktryny. I równieŜ moralny stan był katastrofalny. Ap. Paweł, załoŜyciel tej
wspólnoty, był głęboko wstrząśnięty. Dlatego pilnie wysłał tam swego duchowego syna.
A co on miał zrobić? Dać reprymendę wiernym we wspólnocie? Nie, on miał upomnieć tych
przywódców, przypomnieć im, co znaczą przed Bogiem. Oni byli niestaranni, ocięŜali i nawet stali
się pozbawieni skrupułów.
Ap. Paweł pisze do Tymoteusza: „Jeśli kto inaczej naucza i nie trzyma się zbawiennych słów
naszego Jezusa Chrystusa oraz nauki zgodnej z prawdziwą poboŜnością, ten jest zarozumiały, nic
nie umie, lecz choruje na wszczynanie sporów i spieranie się o słowa, z czego rodzą się zawiść,
swary, bluźnierstwa, złośliwe podejrzenia. Ciągłe spory ludzi spaczonych na umyśle i wyzutych z
prawdy, którzy sądzą, Ŝe z poboŜności moŜna ciągnąć zyski” (1 Tymoteusz 6, 3 – 5).
Tacy przywódcy byli w Efezie i tacy są w naszych kościołach i wspólnotach i dziś uderzają. I Bóg
ich ostrzega: „Biada pasterzom, którzy gubią i rozpraszają owce mojego pastwiska, mówi Pan!
Dlatego tak mówi Pan, Bóg Izraela, o pasterzach, którzy pasą mój lud: To wy rozproszyliście moje
owce i rozpędziliście je, a nie zatroszczyliście się o nie. ToteŜ ukarze was za złe wasze uczynki –
mówi Pan” (Jeremiasz 23, 1 – 2).
A w Malachiaszu Bóg grozi poległym duchowo kapłanom: „A teraz was, kapłani, dotyczy to
postanowienie: JeŜeli nie usłuchacie i nie weźmiecie tego do serca, Ŝe macie oddawać cześć
mojemu imieniu – mówi Pan Zastępów – to Ja rzucę na was klątwę i przeklnę wasze
błogosławieństwo, zaiste, przeklnę je, gdyŜ nie bierzecie tego do serca! (Malachiasz 2, 2).
Jezus zwracał się teŜ do skorumpowanych przewodników i powiedział do nich: „Biada wam, uczeni
w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, Ŝe zamykacie Królestwo Niebios przed ludźmi, albowiem sami nie
wchodzicie ani nie pozwalacie wejść tym, którzy wchodzą”(Mateusz 23, 13).
Światło tych słów powinno wstrząsnąć wszystkimi pasterzami i starszymi w kościele. Wszyscy
powinniśmy zawrócić i w skrusze pokutować i najpierw rozpoznać powagę odpowiedzialności, którą
dał nam Bóg. Z naszą integracją, z naszą wiarygodnością stoi i upada cały kościół chrześcijański. I
dlatego Ap. Paweł wzywa nas: „Prawdziwa to mowa: Kto o biskupstwo się ubiega, pięknej pracy
pragnie”.
Strona 3 - TV-Program 831 / „Wielkie korzyści wiarygodnego przywództwa“
Kryteria starszych
A teraz Apostoł rozwija zestaw kryteriów, które muszą spełniać starsi, biskupi, pastorzy, którzy
nadzorują zborem przez łaskę BoŜą. Na przykład powinien być „nienaganny, mąŜ jednej Ŝony”
(werset 2). To nie oznacza, Ŝe on ma być męŜem męŜczyzny. Jeśli Pismo Święte jeszcze coś dla nas
znaczy wtedy musimy uznać jasność tych słów „mąŜ jednej Ŝony”. Jeśli tego nie robimy, pustoszymy
stado i będziemy przez Boga pociągnięci do odpowiedzialności. Nie jest powiedziane na próŜno: „Nie
błądźcie, Bóg się nie da z siebie naśmiewać” (Galacjan 6, 7).
Nasz tekst nie brzmi teŜ, Ŝe starszy ma być „Ŝoną jednego męŜa”, lecz definitywnie „mąŜ jednej Ŝony”.
To jest pomyślane o męŜu, który jest całkowicie oddany swojej Ŝonie, nieustannie skupiającym się na
jej Ŝyciu i w myślach i w uczynkach i jest pochylony tylko do jej ciała i ducha. KaŜdy, kto narusza to,
traci swoją nienaganność (werset 2) i nie moŜe usługiwać w słuŜbie starszych lub pastora.
Pomysł, Ŝe moŜna oddzielić duchowy urząd od prywatnego Ŝycia duchownego, jest wprost
zwyrodnieniem i nie produkuje nic innego niŜ tylko obłudę. Głosić ludziom miłość i jednocześnie
oszukiwać swoją Ŝonę jest wprost bluźnierstwem. Urząd i osobiste Ŝycie są nierozłączne.
„MąŜ jednej Ŝony” nie musi logicznie oznaczać, Ŝe duchowy przywódca musi być Ŝonaty. Ap.
Pawłowi nie chodzi przede wszystkim o stan cywilny, ale fundamentalną moralność i płciową czystość
przewodnika. Ta kwalifikacja jest wysoko na liście. PoniewaŜ w tej dziedzinie są liderzy kościoła
szczególnie zagroŜeni. A tam, gdzie oni upadają, powstają powaŜne szkody dla ciała Chrystusa.
„MąŜ jednej Ŝony” jest przeznaczony nie tylko do praktykowania wierności w małŜeństwie, ale
powinien zarazem być jednym; „Który by własnym domem dobrze zarządzał, dzieci trzymał w
posłuszeństwie i wszelkiej uczciwości. Bo jeśli ktoś nie potrafi własnym domem zarządzać, jakŜe będzie
mógł mieć na pieczy kościół BoŜy? (1 Tymoteusz 3, 4-5).
Ze Słowa BoŜego nauczyliśmy się, Ŝe mąŜ ma w małŜeństwie i rodzinie pierwszą odpowiedzialność. A
jeśli on nie jest w stanie tego prawdziwie przyjąć, jak moŜe objąć odpowiedzialność lidera w kościele?
Widzimy znowu teŜ tutaj: prywatne Ŝycie i Ŝycie we wspólnocie kościoła muszą być całkowicie
zgodne.
Modlitwa o przewodników
Zanim dalej będę kontynuować rozmowy na temat biblijnych kryteriów przewodników, chciałbym się
do was zwrócić, moi kochani słuchacze i widzowie. Co myślicie teraz o swoim przewodniku?
Myślicie: „No więc, oni powinni dołoŜyć wszelkich starań!” Albo: „W końcu jest im teŜ powiedziane,
jacy powinni być!” Chcecie teraz krytykować swoich przewodników lub nawet ich sądzić? Ja nie
wierzę, Ŝe jest to wolą BoŜą, reagować w ten sposób. Nie, co Jezus powiedział? „ Kto z was jest bez
grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamieniem” (Ew. Jana 8, 7). Dlatego Ap. Paweł zawsze,
ponownie prosił wspólnotę o modlitwę, aby specjalnie się teŜ za niego modlić. „Proszę was tedy,
bracia, przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa i przez miłość ducha, abyście wespół ze mną walczyli w
modlitwach, zanoszonych za mnie do Boga” (Rzymian 15, 30). Wasi pastorzy i liderzy znajdują się na
pierwszej linii frontu. Są oni bardziej niŜ wszyscy inni atakowani przez ciemność: „GdyŜ bój toczymy
nie z krwią i z ciałem, lecz z nadziemskimi władzami, ze zwierzchnościami, z władcami tego świata
ciemności, ze złymi duchami w okręgach niebieskich” (Efezjan 6, 12). Dlatego mam usilną prośbę – w
imieniu naszego Pana Jezusa Chrystusa: Nie krytykujcie tylko nas, lecz módlcie się o nas. Módlcie się
codziennie za waszych pastorów, duszpasterzy, nauczycieli, ewangelistów, starszych, biskupów i
dozorców. Módlcie się o świętych i by Bóg poświęcił przywództwo dla całego naszego kraju. Wtedy
w krótkim czasie będziemy mieć pokrzepienie i imię Boga przez ratunek, wielu będzie bardzo chwalić.
Amen!
*Przekład z języka niemieckiego; kazanie prof. Wolfgang Wegert © z Hamburga (Niemcy)
*Uwaga – wszystkie dotychczasowe kazania dostępne są takŜe na stronie internetowej: www.arka-misja.pl
Teraz moŜesz zamówić takŜe - bezpłatny Newsletter. Szczegóły dostępne na naszej stronie. Zapraszamy!