Nowiny z naszej gminy—Miłoradz

Nowiny z naszej gminy—Miłoradz
Wójt o gminie
Szanowni Państwo
Wychodzimy do Państwa
z propozycją nowego biuletynu gminnego. Mam cichą nadzieję, Ŝe będzie się on rozwijał przy wydatnej pomocy i
zaangaŜowaniu całej naszej
społeczności. Pozwólcie Państwo, Ŝe w pierwszym numerze przedstawię sprawy związane z moŜliwościami pozyskiwania środków unijnych.
Z Unią Europejską jest jak
z dobrym „polem”, nie da się
oszukać i nie moŜna czegoś
zrobić nie w terminie. Zaniedbania w tym zakresie mogą
mieć bardzo duŜe skutki. Aby
cokolwiek pozyskać z Unii
Europejskiej najpierw musimy
mieć swój udział finansowy,
który wynosi od 20% do 50%
w odniesieniu do całości kosztów projektu. Następnie naleŜy
wybrać pomysł, który zaspokoi określoną potrzebę. Najlepiej, by tworzone projekty
miały charakter innowacyjny
oraz, by realizowane były w
partnerstwie z innymi projektodawcami.
Napisany wniosek podlega
rozpatrzeniu przez grupę ekspertów w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Pomorskiego lub teŜ innej Instytucji WdraŜającej określone
działania zapisane w poszczególnych Programach Operacyjnych. ZłoŜony wniosek
podlega weryfikacji, po której
wreszcie – moŜe – umowa.
W ciągu ostatniego miesiąca udało się nam wyremontować ok. 6 km. dróg na odcinkach: Mątowy Wielkie – Miłoradz, Pogorzała Wieś – Miłoradz. W kolejce czekają: odcinek drogi relacji droga krajowa nr 22 – Miłoradz oraz kanalizacja w Pogorzałej Wsi.
Pragnę się Wam pochwalić, Ŝe dzięki cięŜkiej pracy
Rok 2008, Nr 1
Data wydania:
czerwiec 2008
Wójt Gminy Miłoradz — Tadeusz Biliński
wszystkich pracowników
Urzędu Gminy w 2006r. byliśmy najlepszą gminą w województwie pomorskim w pozyskiwaniu środków unijnych. W
2007r. znaleźliśmy się na 19
pozycji (w województwie pomorskim są 123 gminy), ale
wyprzedziły nas gminy typowo morskie (pozyskując środki
na rybołówstwo). Gdybyśmy
pominęli tego typu gminy,
znaleźlibyśmy się na 5 pozycji,
ale nadal jesteśmy najlepsi w
powiecie malborskim.
W wyniku ustaleń z Radą
Gminy za najwaŜniejsze cele
uznaliśmy drogi, raz jeszcze
drogi i kanalizacje. JeŜeli
realizację innych celów uda
nam się przesunąć w czasie, to
mamy szansę w obecnym rozdaniu unijnych środków dokonać powaŜnej naprawy infrastruktury gminnej.
Kolejnym waŜnym zadaniem w gminie będzie promocja Sanktuarium Błogosławionej Doroty z Mątów Wielkich,
a co za tym idzie rozwój małej
turystyki, gdyŜ jak mało kto
posiadamy wspaniałe zabytki
historyczne i przyrodnicze.
Pozwolę sobie poszczególne
zabytki zaprezentować Państwu w następnym numerze.
WaŜnym działaniem Rady
Gminy jest sport. Nasi miesz-
kańcy zrzeszeni w klubach
sporto wych „Delta” i
„Herkules” co roku uzyskują
coraz lepsze wyniki i sukcesy
n p . m ł o d z i s p o r t o wc y
„Herkulesa” przywieźli z Niemiec złoty medal, zaś piłkarze
„Delty” byli pierwsi w swojej
grupie i mają duŜą szansę na
następny sukces.
Nasza gmina jest coraz
ładniejsza i moŜe być jeszcze
piękniejsza, ale wymaga to od
nas wszystkich wspólnego
zaangaŜowania.
Zapraszam wszystkich
mieszkańców do współpracy z
sołtysami, radnymi, organizacjami społecznymi: OSP,
KGW na rzecz naszej małej
ojczyzny.
Zapraszam Was do udziału
w konkursach na najpiękniejszą zagrodę oraz na najpiękniejszą wieś.
Zapraszam Was do przedstawiania swoich problemów i
spraw na łamach naszego nowego biuletynu.
Dziękuję
W tym numerze:
Wójt o gminie
1
Wykaz radnych i sołtysów
Gminy Miłoradz
2
Placówki funkcjonujące na 2
terenie Gminy Miłoradz
Rys historyczny
3
Błogosławiona Dorota z
Mątów Wielkich
4
Szkolenia Internetowe
5
Z życia szkół
6
Zwycięstwo w Niemczech
7
Trudności pokonajmy
razem — rodzinnie
8
Nowiny z naszej gminy—Miłoradz
Str. 2
Wykaz radnych i sołtysów Gminy Miłoradz
L.p.
1.
2.
Sołectwo
Bystrze
Gnojewo
Sołtys
Buniek Tonges Ewa
Kudła Jan
3.
Kończewice
Wojtarowicz Jan
4.
5.
Mątowy Małe
Mątowy Wielkie
Majkowska Wiesława
Kuta Marian
6.
Miłoradz
Sulich Katarzyna
7.
Pogorzała Wieś
Milarski Tadeusz
8.
9.
Stara Kościelnica
Stara Wisła
Topór Krzysztof
Kurek Karol
Radni
Orczykowski Hubert
Skorek Arkadiusz
Bolek Ryszard
Proć Maria
Podgórski Wacław
Majewski Tadeusz
Strąk Władysław
Grabowska Anna
Kaszuba Zbigniew
Górczyński Stanisław
Olszewska Renata
Kielar Małgorzata
Paszkowski Marek
Kostrzewa-Rzoska Katarzyna
Mikuła Tadeusz
Placówki funkcjonujące na terenie Gminy Miłoradz
Urząd Gminy w Miłoradzu
ul. Żuławska 9
8282-213 Miłoradz
Władze gminy:
tel. (055) 271-15-31
tel. (055) 272-04-94
tel. (055) 272-04-96
fax. (055) 271-15-65
E-mail: [email protected]
Strona internetowa: www.miloradz.malbork.pl
Wójt Gminy Miłoradz
Tadeusz Biliński
Przewodniczący
Rady Gminy Miłoradz
Katarzyna Kostrzewa-Rzoska
Sekretarz Urzędu
Rajmund Kossarzecki
Skarbnik Gminy
Marzena Jendernalik
Gminny Ośrodek Kultury i Sportu
w Miłoradzu
Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej
w Miłoradzu
Gminny Zakład Gospodarki
Komunalnej w Miłoradzu
Adres: ul. Główna 54
82-213 Miłoradz
Adres: ul. Żuławska 9
82-213 Miłoradz
Adres: ul. Główna 5
82-213 Miłoradz
Dyrektor: Wiesława Puchalska
Kierownik: Mirosława Lampkowska
Dyrektor: Karol Grabowski
tel. (055) 271-14-68
tel. (055) 271-14-85
tel. (055) 271-15-42
Zespół SzkolnoSzkolno-Przedszkolny
w Miłoradzu
Gimnazjum Publiczne
im. Janusza Korczaka
w Miłoradzu
Szkoła Podstawowa
w Kończewicach
Adres: ul. Szkolna 1
82-213 Miłoradz
Kończewice
82-213 Miłoradz
Dyrektor: Grażyna Sadowska
Adres: ul. Szkolna 1
82-213 Miłoradz
Dyrektor: Sławomir Zirra
tel. (055) 271-14-26
Dyrektor: Krzysztof Żołędziewski
tel. (055) 271-13-23
tel. (055) 271-14-36
Rok 2008, Nr 1
Str. 3
Rys historyczny
Mieszkańcy Gminy Miłoradz są
dumni z bogatej historii swojej małej
ojczyzny. Ślady osadnictwa sięgają czasów neolitu. MoŜna odnaleźć relikty
osadnictwa kultury rzucewskiej (II tysiąclecie p.n.e), osadnictwa kultury wielbarskiej, osadnictwa kultur wpływów
rzymskich, ślady osadnictwa kultury
prapolskiej oraz wschodnio-pomorskiej.
Tereny te w średniowieczu, jako przygraniczne, zamieszkiwane były przez
Prusów, Pomorzan i Polaków. Dopiero
krzyŜacka akcja kolonizacyjna dała im
trwały charakter lokalizacyjny. Wszystkie miejscowości otrzymały lokalizacje
w XIV wieku. Do dziś zachowały się
obiekty historyczne objęte prawną ochroną: kościoły w stylu gotyckim z XIV
wieku, dom podcieniowy, kaplice,
dzwonnice i wiele innych.
Gmina Miłoradz połoŜona jest
w dolinie Wisły i Nogatu na śuławach
Wiślanych w powiecie malborskim, województwie pomorskim. Wykopaliska
archeologiczne świadczą o osadnictwie
w tych okolicach sięgających tysięcy lat
przed naszą erą. W średniowieczu tereny
doliny Wisły i Nogatu, jako przygraniczne zamieszkane były przez Prusów, Pomorzan i Polaków, a trwały charakter
lokacyjny dała im krzyŜacka akcja kolonizacyjna. Choć lokację na prawie chełmińskim wsi Miloradesdorsf (8 sierpnia
1321 roku) nadał wielki mistrz zakonu
krzyŜackiego Werner von Olsen, to nazwa wskazuje na jej przedwiecznego
właściciela o słowiańskim imieniu Milorad. Szczątkowo zachowane dokumenty
z tamtego czasu wzmiankują pod rokiem
1323 o proboszczu z Miłoradza. Potem
na długie dziesiątki lat zapada archiwalna cisza, a niemym świadkiem tamtych
zamierzchłych czasów jest kościół p.w.
Michała Archanioła, będący świątynią
dla dzisiejszych mieszkańców wsi. Na
przestrzeni wieków tereny te zamieszkiwane były przez ludność wielu narodowości i wyznań. W okresie wczesnego
średniowiecza zaludniane były zarówno
przez ludność słowiańską, jak i pruską.
Swoje piętno na tych ziemiach odcisnęli
krzyŜacy administrujący teren śuław do
1466 r. Po wojnie trzynastoletniej cały
obszar śuław znalazł się w granicach
państwa polskiego. Wtedy to swobodny
szlak wodny zintensyfikował kontakty z
Zachodem co ułatwiło przepływ idei,
przede wszystkim religii luterańskiej.
Równocześnie zwiększyły się kontakty z
zachodem. I choć na śuławach Malborskich katolicyzm stanowił nadal religię
państwową, jednak luteranie stanowili
większość. W XVI wieku napłynęła nowa fala osadników – z Niderlandów,
prześladowanych w swoim kraju z powodu przyjętego wyznania. Mennonici
przynieśli ze sobą bardzo wysokie umiejętności rolnicze oraz udoskonalenie
metody melioracji. Zachowały się teŜ do
dziś liczne zabytki ich specyficznego
budownictwa – domy podciśnieniowe
oraz urządzenia hydrotermiczne.
Wojny polsko-szwedzkie w
pierwszej połowie XVII wieku oraz wojna północna 1703-1717 r. i liczne przemarsze wojsk pruskich, rosyjskich i polskich w latach 1756-1763 spowodowały
pewne zniszczenia, jednak mieszkańcy
szybko naprawiali powstałe uszkodzenia
systemu melioracyjnego i odbudowywali
gospodarkę. Do końca I Rzeczpospolitej
śuławy były jednym z regionów najbardziej rozwiniętych gospodarczo.
W wyniku I rozbioru Polski w
1772 r. teren całego obecnego powiatu
malborskiego został zajęty przez państwo pruskie. Zmiana przynaleŜności
państwowej spowodowała m.in. zmniejszenie liczebności mennonickiej. Surowe
zasady tej religii (skrajny pacyfizm, zakaz noszenia broni, zakaz składania jakichkolwiek przysiąg) spowodowały
prześladowania ze strony militarystycznego państwa, a w ich wyniku emigrację
znacznej części mennonitów w rejon
Morza Czarnego. W XIX wieku nastąpił
dalszy rozwój ekonomiczny tego terenu,
do czego przyczyniła się poprawa komunikacji – budowa dróg i kolei, w tym –
gęstej sieci kolejek wąskotorowych, docierających do większości miejscowości
w gminie łączących je z większymi miastami regionu - Malborkiem i Tczewem.
Powstały teŜ pierwsze folwarki z charakterystyczną dla nich zabudową. Rozwinęło się przetwórstwo rolne, m.in. młynarstwo oraz cukiernictwo, a takŜe tkactwo i przemysł materiałów budowlanych
(cegielnie).
Po I wojnie światowej decyzją
zwycięskich mocarstw utworzono Wolne
Miasto Gdańsk, którego granice sięgały
do Nogatu, obejmując m.in. obecną
Gminę Miłoradz; teren na wschód od
Nogatu pozostał częścią państwa niemieckiego.
W okresie II wojny światowej
wycofanie się wojsk niemieckich przed
Armią Czerwoną spowodowało ogromne
zniszczenia. Niemcy przerwali wały
przeciwpowodziowe, zalewając większą
część śuław. Nastąpiły teŜ ogromne migracje ludności. Zaludnienie śuław, liczące przed wojną ponad 100 tys., w
1945 r. wynosiło tylko około 30 tys.
osób, z czego około 26 tys. deklarowało
narodowość niemiecką i zostało wysiedlone. Na te tereny kierowano osadników z Pomorza oraz tzw. repatriantów ze
wschodnich terenów II Rzeczpospolitej.
Nowi mieszkańcy nie mieli doświadczenia w gospodarowaniu w takich warunkach środowiska przyrodniczego, więc
mimo zrekonstruowania zniszczonego
systemu melioracyjnego i przeciwpowodziowego poziom rolnictwa obniŜył się.
Nie poprawiło sytuacji utworzenie duŜych gospodarstw państwowych (PGRów).
Skutkiem starego systemu i przemian
polityczno-gospodarczych
ostatnich
dziesięcioleci jest dzisiejsza nienajlepsza
sytuacja ludności popegeerowskiej wsi.
Źródeł utrzymania mieszkańcy upatrują
w indywidualnym rolnictwie, usługach
świadczonych „dla miasta” oraz w duŜej
mierze w zasiłkach socjalnych, rentach i
emeryturach.
Opracował: Emil Jędrzejewski
Warto wiedzieć...
PołoŜenie Gminy Miłoradz: 18°52’ E - 53°58’ N
Województwo: pomorskie
Powiat: malborski
Powierzchnia ogólna – 93,75 km2
Powierzchnia lasów – 3,19 km2
Powierzchnia uŜytków rolnych – 76,77 km2
Powierzchnia jezior - 31 ha
Ludność – 3.499 (stan na 31.03.2008r.)
Nowiny z naszej gminy—Miłoradz
Str. 4
Błogosławiona Dorota z Mątów Wielkich
mieślnik i kupiec lubił wystawne Ŝycie
towarzyskie. Bywało, Ŝe przychodził
pijany. Dbał o swe znaczenie. Miał teŜ
temperament władczy i bardzo gwałtowny. Kiedy więc Dorota zaczęła codziennie uczęszczać do kościoła mariackiego
na Mszę świętą oraz do dominikanów,
których sobie upodobała w sposób szczególniejszy, kiedy nadal oddawała się modlitwie i uczynkom pokutnym, a korzystając ze znacznego majątku męŜa - równieŜ uczynkom miłosierdzia, mąŜ często
wychodził z równowagi. Doprowadzał
wówczas do awantur, bicia, zamykania
Ŝony, by nie mogła uczęszczać do kościoła. Pewnego dnia tak ją pobił, Ŝe była
bliska śmierci.
Dorota urodziła się 25 stycznia 1347 r. w
Mątowach Wielkich (koło Malborka)
jako siódme z kolei dziecko. Ochrzczona
została 6 lutego w miejscowym, do dzisiaj istniejącym kościele i otrzymała imię
św. Doroty, patronki tego dnia. Rodzice
Doroty, osadnicy holenderscy: Wilhelm i
Agata, cieszyli się szacunkiem otoczenia.
Byli bowiem prawi, pracowici i bardzo
religijni. Dorota od najmłodszych lat podejmowała intensywną pokutę. W szóstym roku Ŝycia otrzymała dar ukrytych
stygmatów. Pokazywał się jej Chrystus
na krzyŜu, co było dla niej powodem
zaostrzenia juŜ i tak surowego trybu Ŝycia. Do pierwszej spowiedzi świętej przystąpiła, gdy miała zaledwie 6 lat, do
pierwszej Komunii świętej w 10. roku
Ŝycia, 8 kwietnia 1357 roku.
Gorącym pragnieniem Doroty było Ŝycie
zakonne. Nie spełniła jednak tego pragnienia. Miała zaledwie 16 lat, kiedy
rodzice wydali ją za starszego od niej o
prawie 20 lat płatnerza gdańskiego, Adalberta. Miał on przy obecnej ulicy Długiej
własny, dobrze prosperujący warsztat
(dzisiaj stoi tam dom z numerem 64). W
rok po ślubie, który odbył się w 1363
roku, Dorota przeniosła się na stałe do
Gdańska. MałŜeństwo okazało się niedobrane. MąŜ był typowym zamoŜnym
mieszczaninem owych czasów. Jako rze-
uszowy, ogłoszony właśnie przez papieŜa
Urbana VI.
Heroiczna cierpliwość i łagodność Ŝony
jednak zwycięŜała. Adalbert stawał się
coraz spokojniejszy i łagodniejszy, zaczął
i on częściej przystępować do sakramentów. Być moŜe do nawrócenia przyczyniły się równieŜ domowe nieszczęścia. W
czasie epidemii, jaka zapanowała w roku
1373, zmarło mu naraz troje dzieci. W
czasie epidemii w roku 1382 zaraza zabrała mu dalszych pięcioro dzieci, jakie
mu dała Dorota. Na dziewięcioro dzieci
przeŜyła rodziców tylko jedna córka,
która wstąpiła do klasztoru mniszek w
Chełmnie.
W tym czasie zmarł jej mąŜ. Po powrocie
zamieszkała w Kwidzynie w ciasnej komórce u poboŜnej niewiasty, Katarzyny
Mulner, by korzystać z kierownictwa
duchowego Jana z Kwidzyna. On teŜ
poparł u biskupa pomezańskiego
(kwidzyńskiego) prośbę Doroty o pozwolenie na całkowite odcięcie się od świata
przez zamurowanie w celi przy tamtejszym kościele katedralnym. Wpływ na
taką decyzję na pewno miały wizje i
proroctwa, które otrzymywała podczas
modlitwy. Po półrocznej próbie Dorota
otrzymała zezwolenie. 2 maja 1393 r.
uroczyście wprowadzono ją do celi wymurowanej w kościele od strony prezbiterium katedry. Przez zakratowane okienko
przynoszono jej Komunię świętą i dawano pokarm. Do okienka jej celki przychodzić zaczęli mieszczanie w róŜnych swoich sprawach z prośbą o modlitwę i o
poradę. W celi tej przebywała kilka miesięcy. Zmarła 25 czerwca 1394 r. Jej grób
znajdował się w podziemiach tamtejszej
katedry św. Jana Ewangelisty w krypcie
biskupów. W kilka miesięcy potem przeniesiono jej ciało do specjalnie zbudowanej krypty, a nad grobem wzniesiono
ołtarz.
Razem z męŜem Dorota nawiedziła w
roku 1384 Akwizgran, by uczcić relikwie
męki Pańskiej. Następnie wspólnie odwiedzili słynne sanktuarium Matki BoŜej
w Einsiedeln (Szwajcaria). Pobyt tam
wywarł na nich tak silne wraŜenie, Ŝe
sprzedali warsztat i dom, i udali się z
nową pielgrzymką (1385-1387). Trwała
ona dwa lata i przebiegała wśród wielkich niewygód i niebezpieczeństw ze
strony rozbójników. W niektórych klasztorach Ŝeńskich Dorota zetknęła się z
nową formą ascezy przez zamurowanie
się w klasztorze. MałŜonkowie nawiedzili
wówczas równieŜ Finsterwald. Wreszcie
Dorota w roku 1389-1390 udała się sama
z pielgrzymką do Rzymu na rok jubile-
Tej niezwykłej niewieście zaczęto natychmiast po śmierci oddawać cześć jako
osobie świętej. Pochowano ją w podziemiach katedry przy udziale biskupa, kapituły, wielkiej liczby kapłanów i jeszcze
większej liczby wiernych. Sława jej objęła całe terytorium krzyŜackie i przeszła
do Polski, Niemiec i do Czech. PoniewaŜ
liczba pielgrzymek zwiększała się z kaŜdym dniem, biskup nakazał wybudować
dla błogosławionej osobną kryptę, gdzie
umieszczono jej ciało i gdzie wystawiono
jej ołtarz. Przy grobie Doroty modlił się
król Władysław Jagiełło po zwycięstwie
pod Grunwaldem (1410). Działy się przy
jej grobie liczne uzdrowienia i nawrócenia. Z polecenia biskupa Kwidzyna i
Rok 2008, Nr 1
Str. 5
wielkiego mistrza krzyŜackiego, spowiednik i kierownik duchowy Doroty,
Jan z Kwidzyna, napisał jej Ŝywot w języku łacińskim i niemieckim. Do dnia
dzisiejszego zachowało się w odpisach
kilka jego egzemplarzy. Tekst niemiecki
ukazał się drukiem w Malborku w roku
1492 jako pierwszy druk pomorski. TenŜe Jan z Kwidzyna spisał równieŜ objawienia, jakie miała Błogosławiona jego
penitentka i jej wyznania pod tytułem
Septylium, czyli siedem łask szczególnych, jakie od Boga otrzymała bł. Dorota.
Na podstawie tych dzieł, jak teŜ na prośbę wielkiego mistrza i biskupów pruskich
papieŜ Bonifacy IX w roku 1404 polecił
przeprowadzić proces kanoniczny biskupom chełmińskiemu i warmińskiemu
oraz opatowi oliwskiemu. Spisano zeznania 257 świadków o cnotach błogosławionej i o doznanych niezwykłych łaskach w ośmiu obszernych fascykułach i
w roku 1405 wysłano je do Rzymu. Wydarzenia dziejowe przerwały proces.
Kult Doroty trwał nadal w ziemi warmińskiej i chełmińskiej wśród ludności katolickiej. Na tej podstawie biskup chełmiński, Jan Lipski, dekretm z dnia 15 kwietnia 1637 roku polecił czcić Dorotę z Mątów wraz z Jutą z ChełmŜy jako patronki
Ziemi Pruskiej a przede wszystkim diecezji chełmińskiej i pomezańskiej
(Kwidzyn). Zaczęły na nowo przychodzić
pielgrzymki do grobu sługi BoŜej, Doro-
ty. W czasie niewoli kult zamarł. Protestanckim władzom nie zaleŜało przecieŜ,
by rozbudzać ducha katolickiego. Ale po
odzyskaniu niepodległości w roku 1918
biskupi warmiński i chełmiński rozpoczęli starania o jej kanonizację. W roku 1933
została wysłana petycja do Rzymu, w
1935 poparł ją biskup gdański i synod
diecezjalny. Energicznie prowadzili je
dalej biskup chełmiński i gdański po wojnie od 1945 roku. Zostały one wreszcie
uwieńczone wynikiem pomyślnym. Dnia
9 stycznia 1976 roku Kongregacja do
spraw beatyfikacji i kanonizacji zatwierdziła dekret stwierdzający heroiczność
Ŝycia oraz istnienie kultu od niepamiętnych czasów. Dekret ten tegoŜ dnia podpisany przez papieŜa Pawła VI, jest równoznaczny z aktem beatyfikacji (pleni
iure). Dnia 13 grudnia 1976 roku odbyły
się w związku z tym w katedrze oliwskiej
uroczystości
dziękczynne.
Dorota z Mątów to jedyna w polskiej
hagiografii osoba, która wybrała formę
Ŝycia rekluzy. Bardzo wcześnie zaczęła
przeŜywać stany mistyki w jej najwyŜszych formach: widzeń, poufałej rozmowy z Chrystusem, otrzymywanych nadprzyrodzonych nakazów, stanów ekstazy
itp. WyróŜniała się naboŜeństwem do
męki Pańskiej. Jest równieŜ jedyną w
polskiej hagiografii stygmatyczką, chociaŜ odbicia ran Chrystusa były u niej
ukryte. Doznawała na miejscach tychŜe
ran niezmiernych cierpień. Jest rzeczą
znamienną i nader rzadko spotykaną nawet wśród świętych, Ŝe wizje bł. Doroty
pokrywały się ze świętami liturgicznymi i
były z nimi silnie powiązane. Dorota wyróŜniała się takŜe niezwykłym naboŜeństwem do Eucharystii. Spowiadała się
codziennie, by mogła przyjmować codziennie Komunię świętą, co stanowiło
wyjątkową praktykę w Średniowieczu.
Komunikowano bowiem nawet w zakonach najwyŜej w święta i w niedzielę i to
za pozwoleniem spowiednika. Jej biografowie stwierdzają, Ŝe bł. Dorota miała
szczególne naboŜeństwo do dusz czyśćcowych i Ŝe była z nimi w Ŝywym kontakcie. Za najprostszą drogę do doskonałości uznawała wstręt do grzechu, nawet
najmniejszego, oraz całkowite oddanie
się Bogu, tak aby nic nie zostawiać dla
siebie. Myśl tę rozwinie potem teologicznie i uzasadni św.Jan od KrzyŜa (+ 1591).
To oddanie zaś ma polegać na zupełnym
powierzeniu się Duchowi Świętemu, który przez swoje siedmiorakie dary i nawiedziny wlewa w wybrane i oddane sobie
dusze miłość, która poza Bogiem nic nie
widzi i niczego nie pragnie.
Bł. Dorota jest patronką Diecezji Elbląskiej, Pomorza, kobiet, matek, małŜeństw
w potrzebie, odlewników.
Opracował: ks. dr Sławomir Małkowski
SZKOLENIA INTERNETOWE
Internetowe Centrum EdukacyjnoEdukacyjno-Oświatowe
W Miłoradzu zaprasza wszystkie chętne osoby do odbycia
bezpłatnych szkoleń przez Internet.
Centrum Kształcenia na odległość na wsiach zaprasza do
odbycia kursów internetowych.
Wśród dostępnych kursów znajduję się m.in.:
Word, Excel, PowerPoint, Internet, Outlook, Visual Basic,
Visual C#, Zarządzanie środowiskiem systemu Microsoft
Windows Server.
Centrum mieści się przy Gminnym Ośrodku Kultury i
Sportu w Miłoradzu.
Wśród dostępnych kursów znajdują się m.in.:
Historia, Język polski, Język angielski, Język niemiecki,
Chemia, Fizyka, Geografia, Biologia, Arkusze kalkulacyjne, Usługi w sieciach informatycznych, Administracja
danymi komputerowymi, Grafik komputerowy, Opiekunka
dziecięca domowa, Agent ubezpieczeniowy, Broker ubezpieczeniowy, Asystent bankowości.
Godziny otwarcia:
poniedziałek — piątek: 17.00 - 21.00
soboty i niedziele: 12.00 - 22.00
Centrum mieści się w Gminnym Ośrodku Kultury i Sportu
w Miłoradzu.
Kontakt:
[email protected]
[email protected]
Kontakt:
P. Wiesława Puchalska
tel. (055) 271-14-68
Nowiny z naszej gminy—Miłoradz
Str. 6
Z życia szkół
Szkoła Podstawowa w Kończewicach
www.szkola.konczewice.pl
Informacje podstawowe:
♦Data oddania do uŜytku obecnej szkoły – 01 września 1969r
♦Obwód szkoły obejmuje – Kończewice, Bystrze, Gnojewo i Stara Wisła
♦Do września 1985r do szkoły uczęszczali uczniowie z Mątów Wielkich.
♦Do 1 września 1999r sześcioklasowa Szkoła Podstawowa
♦Obecnie do szkoły uczęszcza 122 dzieci (razem z zerówką)
♦ Dzieci uczy 14 nauczycieli w tym 7 na pełen etat. Wszyscy nauczyciele
posiadają tytuł mgr i pełne kwalifikacje do nauki w szkole.
♦ Szkołę obsługuję 7 pracowników obsługi w tym 5 na pełen etat.
Baza szkoły:
6 sal lekcyjnych
sala dla oddziału przedszkolnego
sala komputerowa
sala gimnastyczna 9 x 18
siłownia
kuchnia ze stołówką
biblioteka szkolna i publiczna wraz z
centrum multimedialnym
• obiekt sportowy z boiskiem do siatkówki
plaŜowej
•
•
•
•
•
•
•
Wyniki nauczania:
Głównym zadaniem szkoły jest nauka. Szkoła od wielu lat uzyskuje bardzo dobre wyniki w nauczaniu. Oto wyniki sprawdzianu
ogólnopolskiego, który piszą wszyscy uczniowie klasy VI.
Średni wynik
województwa
powiatu
gminy
2002r
29,05
28,65
28,50
2003r
28,77
27,16
25,13
2004r
25,43
24,67
22,80
2005r
29,27
28,59
28,57
2006r
24,63
23,00
21,98
2007r
26,16
24,61
25,56
SP Kończewice
29,50
26,58
22,90
29,39
27,40
28,07
Sukcesy w nauce:
Rodzaj konkursu
Uzyskane
miejsce
Nazwiska uczniów
Nauczyciel uczący
II
Fijas Karol
Gęsiarz Mariola
I i II
Matera Paulina
Serafin Szymon
Zirra Sławomir
I
Milewski Piotr
Rawińska Diana
11
Grabowska Magda
Guzińska BoŜena
IV
Wróblewski Dawid
Strąk Marcin
Milewski Piotr
Fijas Andrzej
Międzygminny konkurs ortograficzny klas II i III
Międzygminny konkurs informatyczny
Międzygminny konkurs historyczny
Wojewódzki konkurs religijny
Powiatowy turniej bezpieczeństwa ruchu drogowego
Sukcesy w sporcie:
Dyscyplina
Szczebel turnieju
Zdobyte miejsce Nauczyciel uczący
Piłka ręczna dz.
Powiatowy
I
M.Czarnecki
Piłka ręczna dz.
Półfinał Wojewódzki
III
M.Czarnecki
Piłka noŜna halowa ch.
Powiatowy
II
S.Zirra
Piłka noŜna halowa ch.
Międzygminny
I
S.Zirra
Piłka noŜna halowa dz.
Międzygminny
II
M.Czarnecki
Siatkówka ch.
Międzygminny
II
S.Zirra
Piłka noŜna 6 os. ch.
Międzygminny
I
S.Zirra
Opracował: Sławomir Zirra
Rok 2008, Nr 1
Str. 7
Gimnazjum Publiczne
im. Janusza Korczaka w Miłoradzu
Migawki z ,,Ŝycia’’ naszej szkoły...
Akcja „Oddaj misia”
Uczniowie naszej szkoły chętnie
angaŜują się w działania charytatywne.
W marcu klasa III „a” zorganizowała
akcję „ Oddaj misia”, podczas której
przeprowadzono zbiórkę maskotek, pluszaków dla dzieci z „Oddziału Pomocy
Doraźnej Szpitala w Sztumie”. Nie po raz
pierwszy okazało się, Ŝe gimnazjaliści to
ludzie o wielkich sercach. Akcja zakończyła się sukcesem.
Program za „Rękę z Einsteinem”
Od marca 2007 roku w naszej
szkole był realizowany program: „Za
rękę z Einsteinem”. Chętni uczniowie
mieli wspaniałą okazję pogłębić swoją
wiedzę z matematyki i fizyki. W ramach
projektu gimnazjaliści brali udział w zajęciach dodatkowych. Prezentowali nabyte umiejętności w szkołach podstawowych w Miłoradzu i Kończewicach.
Uczestnicy wyjeŜdŜali na wycieczki
do Fromborka, Olsztyna, Warszawy,
Gdańska.
Niestety, program dobiegł końca. Podsumowano go 4 kwietnia 2008 roku podczas uroczystego apelu. Wszyscy uczniowie zostali wyróŜnieni nagrodami. Swoją
obecnością zaszczycili: pan wójt, Tadeusz Biliński oraz przedstawiciele Rady
Rodziców.
„A moŜe to my w przyszłości zagramy grywki sportowe oraz konkurs wiedzy. W
naszych skromnych progach gościliśmy
na Euro...’’wyjazd naszych piłkarzy do Niemiec klasy VI ze szkół podstawowych w Miłoradzu i Kończewicach.
W dniach od 9 do 12 maja 2008- W organizację uroczystości pięknie włąr. Nasza młodzieŜ juŜ po raz drugi gości- czyli się rodzice i przedstawiciele Rady
ła na zgrupowaniu piłkarskim w niemiec- Gminy, którzy finansowo wsparli nasze
kim Neustadt. Poprosiliśmy pana dyrek- przedsięwzięcie.
tora, Krzysztofa śołędziewskiego o opinię odnośnie tego wyjazdu.
Dzień Sportu
Kamila Rogozińska: Ilu piłkarzy wyjeJak co roku w naszej szkole orchało do Niemiec?
Pan Dyrektor: W wyjeździe uczestniczy- ganizowany jest Dzień Sportu. W czasie
ło 16 piłkarzy: ośmiu z VI klasy szkoły tej imprezy gimnazjaliści mają wspaniałą
podstawowej oraz ośmiu z I klas gimna- okazję wykazać się wolą walki, determinacją i rywalizacją opartą na zasadach
zjum.
fair-play. Przewidujemy przednią zabawę
K.R.: Czy w przyszłych latach projekt i wspaniałe nagrody. JuŜ dziś wiemy, Ŝe
podczas olimpiady w 2020 roku cała pula
będzie kontynuowany?
Pan Dyrektor: Jesteśmy tym bardzo zain- złotych medali naleŜeć będzie do nas.
teresowani, jednak dalsza współpraca
zaleŜy od Niemców. Chcemy kontynu- Laureaci olimpiad przedmiotowych
ować tę tradycję i równieŜ sami zapraszać
W ciągu roku szkolnego wielu
do siebie sportowców.
K. R.: Jakich korzyści moŜemy spodzie- uczniów chętnie uczestniczyło w konkursach zewnętrznych. Gimnazjaliści
wać się po tej wizycie?
Pan Dyrektor: Przede wszystkim rozwija mieli wspaniałą okazję wykazać się nabytą wiedzą oraz rozsławiać imię szkoły.
się współpraca pomiędzy Niemcami
DuŜym osiągnięciem jest zajęcie drugiea nami.
go miejsca przez Oskara Mierzwę w Wojewódzkim Konkursie Informatycznym.
Dzień Patrona
Cieszy nas równieŜ uczestnictwo Marty
19 maja 2008 r. obchodziliśmy Szulen w Konkursie Polonistycznym,
pierwszą rocznicę nadania szkole imienia odbywającym się na szczeblu wojewódzJanusza Korczaka. W części artystycznej kim.
młodzieŜ przybliŜyła sylwetkę i działalOpracowała: Katarzyna Romaniak
ność patrona. Następnie odbyły się roz-
Zwycięstwo w Niemczech
W niemieckim Neustadt na zawody
piłkarskie została zaproszona druŜyna z
Gminy Miłoradz. Naszą gminę reprezentowali uczniowie klas VI Zespołu Szkolno Przedszkolnego w Miłoradzu i Szkoły
Podstawowej w Kończewicach oraz
uczniowie klasy I Gimnazjum Publicznego w Miłoradzu w składzie: Łukasz
Chrzanowski, Maciej Mierzwa, Bartłomiej Zygadliński, Kamil Dziekoński,
Mateusz Strąk, Maciej Grabowski, Rafał
Grabowski, Mateusz Jędrzejewski, Mateusz Kaszuba, Krzysztof Pawłot, Daniel
Nawiązując do powyŜszego wywia- Gogola, Bartłomiej Skierkowski, Damian
du pragniemy poświęcić trochę więcej Gajewski, Sebastian Płoskonka, Cezary
miejsca naszym zwycięzcom.
Kossarzecki, Dawid Wróblewski.
W turnieju brało udział 14 zespołów,
które zostały podzielone na dwie grupy
po 7 zespołów.
Ducha zespołowej walki pokazali
wszyscy nasi zawodnicy, dlatego na wyr ó Ŝ n i e n i e z a s ł u g u j ą ws z y s c y .
Na szczególne wyróŜnienie zasługuje
nasz bramkarz — Dawid Wróblewski,
który broniąc rzuty karne w fazie półfinałowej i finałowej przyczynił się do zwycięstwa druŜyny.
Poza sportowymi emocjami zaprzyjaźniona gmina z zza zachodniej granicy
zafundowała naszym piłkarzom całodzienny pobyt w parku rozrywki.
Opr. Emil Jędrzejewski
TRUDNOŚCI POKONAJMY RAZEM — RODZINNIE
Słów kilka o projekcie...
W odpowiedzi na konkurs ogłoszony przez
Urząd Marszałkowski Województwa Pomorskiego w
ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 20072013 działanie 9.5 Oddolne inicjatywy edukacyjne na
obszarach wiejskich przygotowany został projekt zatytułowany "Edukacja poprzez czerpanie z pozytywnych
wzorców - Błogosławiona Dorota z Mątów Wielkich".
Zasadniczym celem projektu jest poznanie Ŝycia
osób, które są związane z terenami Gminy Miłoradz.
Uczestnicy projektu to przede wszystkim rodziny borykające się z róŜnego rodzaju trudnościami, w których występuje często problem przemocy lub alkoholizmu. Członkowie takich rodzin są nieszczęśliwi i bez
optymizmu spoglądają w swoją przyszłość. Projekt ma na
celu stworzenie moŜliwości w odbudowaniu więzi w tych
rodzinach, poprzez wykorzystanie wzorca błogosławionej
Doroty z Mątów Wielkich.
W ramach projektu zaplanowano m.in.:
• festyn rodzinny,
• wykład na temat Ŝycia błogosławionej Doroty z
Matów Wielkich,
• muzyczne zajęcia integracyjne - zajęcia z zakresu higieny i emisji głosu,
• zajęcia z poezji śpiewanej,
• zajęcia integracyjne - trening zastępowania agresji,
• zajęcia na rzecz rodziny pt. "Wartości - rodzina mocna
obecnością ojca",
• integracyjne gry rodzinne (rajdy wycieczki).
Beneficjentem projektu jest Gmina Miłoradz, natomiast
partnerami projektu są: Parafia p.w. Św. Michała Archanioła w Miłoradzu, Parafia p.w. Św. Apostołów Piotra i
Pawła w Mątowach Wielkich, Parafia p.w. Matki BoŜej
Wniebowzięcia w Kończewicach oraz Caritas Diecezji
Elbląskiej.
Opr. Emil Jędrzejewski
Projekt pt. "Edukacja poprzez czerpanie z pozytywnych wzorców Błogosławiona Dorota z Mątów Wielkich" jest współfinansowany ze
środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu
Operacyjnego Kapitał Ludzki.
Redakcja
Szanowni Państwo!
Oddajemy w Państwa ręce pierwszy numer
naszej wspólnej gazetki. Pierwsze kroki są najtrudniejsze, dlatego liczymy na Państwa wyrozumiałość
w przypadku pojawienia się jakichkolwiek niedociągnięć.
JeŜeli macie Państwo jakieś propozycje co
do ciekawych artykułów, które miałyby szanse pojawić się w kolejnym numerze to prosimy o kontakt.
Redakcja
Wiesława Puchalska
Kontakt:
tel (055) 271-14-68
e-mail: [email protected]
Emil Jędrzejewski
Kontakt:
tel (055) 271-15-31
e-mail: [email protected]