Prowadzenie zespołów zadaniowych ukierunkowanych na cel

Prowadzenie zespołów zadaniowych
ukierunkowanych na cel
Irena Krukowska-Szopa
Fundacja Ekologiczna „Zielona Akcja”
Kurs jest realizowany w ramach projektu pn.: „Liderzy Natury –
ogólnopolska kampania promująca dobre praktyki ochrony obszarów
Natura 2000” finansowanego przez Narodowy Fundusz Ochrony
Środowiska i Gospodarki Wodnej
Działanie zespołów determinują trzy
główne czynniki:
 Wymagania
związane z danym
zadaniem
 Źródła: materiały, wyposażenie i
umiejętności które są do dyspozycji
 Proces: metody lub procedury, z których
korzystają przystępując do zadania
Etapy kształtowania się grupy
Wzajemna akceptacjaczłonkowie grupy decydują, które
zachowania są akceptowane.
Komunikowanie i podejmowanie decyzjikształtowanie się jedności w grupie.
KSZTAŁTOWANIE SIĘ
RÓŻNICOWANIE SIĘ RÓL
WRYBUCH
Motywacja i wydajnośćwybuch aktywności i zrozumienia wśród członków grupy.
UKSZTAŁTOWANIE NORM
Kontrola i organizacjagrupa koncentruje się na swoich właściwych
celach.
DOJRZAŁOŚC
Proces rozwoju grupy
zadaniowej
 Formowanie
 Burza
 Normowanie
 Wykonanie
 Formowanie-
zespół niedojrzały.
Słabo określone cele, władza centralna,
domysły, nieufność, brak wzajemnego
posłuchu, brak zainteresowania lub
unikanie zadania
 Burza-
zespół eksperymentujący.
Brak jedności i metody, duże znaczenie
związków indywidualnych w grupie,
tarcia, niezgoda, niepokój, krytyczna
ocen lidera, utrata początkowych
struktur.
 Normowanie-
zespół w fazie
konsolidacji.
Analiza celów i zadań, analiza
zespołowego i indywidualnego działania,
poruszanie ryzykownych kwestii w
sposób otwarty, styl i metody
zarządzania poddane dyskusji, ustalone
procedury.
 Wykonanie-
zespół dojrzały.
Styl liderowania określony przez
sytuację, elastyczność, otwarte relacje
międzyludzkie, podejmowanie ryzyka,
lojalność wobec zespołu, duma z
przynależności do zespołu, zwarty
zespół.
Na co należy zwrócić uwagę w
zespole
 Poziom
aktywności
 Rodzaj wpływu
 Postawa obronna
 Atmosfera w grupie
 Procedury, reguły
 Pomysłowość uczestników
 Przynależność do grupy
Negatywne postawy społeczne w
zespole
 Próżniactwo
społeczne (uczestnik
angażuje część swoich możliwości)
 Myślenie grupowe (dążenie do
zachowania spójności, nie
uwzględnianie faktów)
 Polaryzacja grupowa (podejmowanie
decyzji, które są bardziej skrajne niż
początkowo)
Radzenie sobie z kłopotliwymi
uczestnikami
 Uczestnik
cichy lub nieśmiały
 Uczestnik gadatliwy, dominujący, nie mówiący na
temat,
 Uczestnik stale zadający pytania,
 Uczestnik niechętny, znudzony,
 Uczestnik wszystkowiedzący,
 Błazen grupowy,
 Ulubieniec prowadzącego,
 Uczestnik w podziemiu,
Role w zespole wg Belblina







Realizator- zdyscyplinowany, wiarygodny, organizuje
prace.
Przewodniczący- wyjaśnia cele, motywuje.
Kształtujący- stawia wyzwania, wywiera naciski,
wykorzystuje sposoby
Innowator- wysuwa pomysły, rozwiązuje problemy
Dbający o zasoby- nawiązuje kontakty, negocjuje,
Oceniający- analizuje
Gracz zespołowy- zgrywa zespół, zapobiega tarciom,
dopinający- spina zadania
Radzenie sobie z zastrzeżeniami
uczestników
 Odłożenie
na później
 Zamiana zastrzeżenia w pytanie
 Zadawanie pytań (jakie są powody, czy będziesz
skłonny, co mógłbym zrobić by cię przekonać)
 Zaprzeczanie (trzeba przytoczyć fakty, informacje)
 Zamiana oceny w opinię (jest wiele różnych opinii)
Koła ratunkowe- gotowe zwroty
 Ten
problem jest zbyt złożony, aby go
tutaj wyjaśniać.
 To będziemy wyjaśniać innym razem.
 To jest bardzo dobre pytanie, poproszę
o następne (odpowiedź na kłopotliwe
pytanie udzielona w programie
telewizyjnym przez Jacka Kuronia)
Delegowanie uprawnień
Delegowanie uprawnień to przekazanie członkom
organizacji uprawnień do podejmowania decyzji
 Delegowanie wymaga:
- doboru zadań do umiejętności członków organizacji
- wzięcia pod uwagę kontekstu zadania
- Wzięcia pod uwagę etapu rozwoju organizacji
- tworzenia poczucia zaufania
 Delegowanie umożliwia wykorzystanie:
- wiedzy, umiejętności i kreatywności zespołu
- umożliwia rozwój członków zespołu

W jaki sposób motywować członków
zespołu:
 Uczestnictwo
w procesie decyzyjnym.
 Możliwość wykorzystania i rozwoju
własnego potencjału, wiedzy,
umiejętności, odczuć.
 Wsparcie od innych członków zespołu i
stworzenie sprzyjającej atmosfery,
 Jasno określone role i zadania.
 Możliwość otrzymania nagrody.
MOTYWACJA ZESPOŁOWA
 Ponieważ
każda grupa składa się z
jednostek, konieczne jest dostosowanie
technik
motywacyjnych
do
poszczególnych osób, członków zespołu.
Jednak równie istotne jest stworzenie i
utrzymanie grupy jako zespołu, a nie tylko
luźny zbiór ludzi pracujących razem.
Dlatego wato pamiętać o motywacji
zbiorowej.
GŁÓWNE CZYNNIKI MOTYWUJĄCE
które stymulują prawie wszystkich ludzi, a których brak wszystkich zniechęca:










Informacja – im więcej członkowie Twojego zespołu będą wiedzieli na temat swojej pracy, tym
większą będą mieli motywację.
Zawsze wyznaczaj ludziom jasne, wykonalne, realistyczne i wspólne cele. Raczej uzgadniaj
je z zespołem, niż dyktuj.
Ludzi łączy chęć zmiany
Grupa stymuluje jednostkę – zaufaj swoim współpracownikom, że potrafią wpłynąć na
jednostkę, która nie jest dostatecznie zmotywowana do dobrej pracy.
Wsparcie z zewnątrz – ważne, abyś dbał o kontakt z innymi liderami autorytetami, którzy odnieśli
sukces, ich wsparcie wzmocni motywację zespołu.
Konkurencja – zdrowa konkurencja jest dobrym wzorem i motorem do działania dla Twojej grupy.
Osobisty kontakt – dobry, osobisty kontakt z liderem jest dla grupy ważny.
Szansa na zmianę – jeżeli wspólnie realizujecie cel, który ma szansę powodzenia, to szybciej i
prostszą drogą dążycie do niego.
Wcześniejsze sukcesy – każdy sukces wzmacnia grupę i motywuje ją do osiągnięcia
następnego.
Środowisko – ludzie lepiej pracują w miejscach zadbanych, oświetlonych, dogrzanych, czystych.
WSPIERANIE DUCHA ZESPOŁOWEGO
 Zachęcaj
członków zespołu do wzajemnej
pomocy
 Szkol wszystkich członków zespołu razem
 Zlecaj prowadzenie różnych spraw różnym
osobom
 Przekazuj swojemu zespołowi poufne
informacje
 Traktuj każdego jak część zespołu
MOTYWOWANIE ROZPROSZONEGO
ZESPOŁU
Trudno jest wytworzyć i podtrzymywać ducha zespołowego u ludzi,
którzy nigdy się nie widzą. Wskazówki jak to zrobić:
 Wszyscy członkowie grupy muszą się spotykać jako zespół od
czasu do czasu np. raz w miesiącu
 Dbaj o regularny kontakt ze wszystkimi
 Zachęcaj grupę do wzajemnego kontaktowania się
 Usprawnij przekazywanie prywatnych wiadomości
 Wymyślaj niecodzienne sposoby spędzania wspólnego czasu
 Organizuj wspólne szkolenia dla grupy
 Jeśli jedna lub dwie osoby częściej niż inni widują się z
pozostałymi jej członkami namów ich do wspólnej sprawy, wyjaśnij
że chcesz stworzyć poczucie wspólnoty i poproś o pomoc.
Cechy rozwiniętych / skutecznych
zespołów
 Dokładne
określenie celów grupowych
 Wyraźnie zdefiniowane role
 Jednoznaczna komunikacja
 Konstruktywne zachowania grupowe
(zadaniowe, społeczne)
 Dobre określenie procedury decyzyjnej
 Ustalone zasady podstawowe
 Ciągłe ulepszanie oraz
wielkość
 dopasowanie grupy do zadania

Co sprawia, że grupa jest spójna i
atrakcyjna dla członków:
 realizowanie
wspólnych celów
 osiąganie sukcesów
 wysokie standardy i normy grupowe
 ciągły rozwój i nowe wyzwania