5 ROK ŻYCIA (dziecko ma 4 lata 0 miesięcy – 4 lata 11 miesięcy


5 ROK ŻYCIA (dziecko ma 4 lata 0 miesięcy – 4 lata 11 miesięcy)
Terapię w tym wieku zaleca się, gdy dziecko:
ma jakiekolwiek problemy z wymową głosek z 4 r.ż.,
 realizuje głoski szeregu syczącego – [s], [z], [c], [dz] lub / i inne – międzyzębowo (język
dziecka wchodzi pomiędzy jego zęby) lub bocznie (głoski brzmią jakby były wymawiane
przez Kaczora Donalda),
 zamienia głoski szeregu syczącego – [s], [z], [c], [dz] na [ś], [ź], [ć] ,[dź];
6 ROK ŻYCIA DZIECKA (dziecko ma 5 lat 0 miesięcy – 5 lat 11 miesięcy)
Terapię w tym wieku zaleca się, gdy dziecko:
 ma jakiekolwiek problemy z wymową głosek z 4 lub / i 5 r.ż.,
 realizuje głoski szeregu szumiącego – [sz], [ż], [cz], [dż] lub / i inne – międzyzębowo (język
dziecka wchodzi pomiędzy jego zęby) lub bocznie (głoski brzmią jakby były wymawiane
przez Kaczora Donalda),
 zamienia głoski: szeregu szumiącego–[sz], [ż], [cz], [dż] na [ś],[ź],[ć],[dź] lub [s], [z], [c], [dz];
[r] na [l] – pod koniec opisanego etapu.
Oczywiście, gdy dziecko ma już postawioną diagnozę:
 niedosłuchu,
 autyzmu, Zespołu Aspergera, Zespołu Retta, Zespółu Hellera,
 Zespółu Downa lub innego zespołu genetycznego,
 niepełnosprawności intelektualnej,
 opóźnionego rozwoju mowy (ORM),
 zaburzenia mowy o typie afazji,
 jąkania,
 mutyzmu,
 wady wymowy.
W takiej sytuacji również należy udać się do logopedy, by rozpocząć lub kontynuować
terapię danego zaburzenia.
Kiedy iść do logopedy? Zawsze gdy widzimy coś podejrzanego.
Pamiętajcie, nigdy nie jest za wcześnie ani za późno, by udać się do logopedy. Lepiej
„dmuchać na zimne” niż potem żałować zmarnowanego czasu, który w wielu przypadkach
jest bardzo cenny. Gdy go raz utracimy, nigdy nie wróci. Bagatelizowanie prostych spraw
może niepotrzebnie opóźnić terapię bardziej złożonego problemu. Dlatego rozwój
świadomości rodziców oraz opiekunów jest tak bardzo istotny!
Blog: logopasja
Przedszkolny humor
Podchodzę do płaczącego na placu zabaw chłopca i pytam: - Dlaczego płaczesz? Co się stało?
Chłopiec prosi - ,,Zadzwoń do mojej mamusi niech szybko po mnie przyjdzie.”
,,A jak ma na imię twoja mam?”,, Monika” - pewnie odpowiada przedszkolak.
,,A jak ty masz na imię?” -pytam.- ,,Niunio” - równie pewnie odpowiada maluch
Nr 1/ wrzesień 2016
Dziecko idzie do przedszkola czyli, adaptacja rodziców
Wasze dziecko idzie do przedszkola…. Tak postanowiliście. Nie zawsze była to łatwa
decyzja. Jest w was, rodzicach wiele niepewności, obaw i pytań, które chcielibyście zadać:
Czy córeczka, syn da sobie radę? Czy w przedszkolu ktoś odpowie na jego potrzeby?
Jak sobie radzić z jego płaczem? Jak pomóc mu w rozstaniach… Czy to będzie dla niego
dobre miejsce?
„Jeżeli twierdzisz, że mi ufasz – ufaj mi całym sobą. Ufaj mi – naprawdę.
Potrzebuję Twojej wiary we mnie. Ona unosi moje skrzydła.
Ty, moja mądra, dorosła Mamo we mnie wierzysz;
Ty, dorosły, potężny Tato – ufasz, że dam radę, więc ja – Wasz malutki syn, Wasza mała córeczka –
PORADZĘ SOBIE.
Otoczony Twoimi ciepłymi zapewnieniami odnajdę w sobie siłę do tego, by sobie poradzić. Otulony Twoim
wsparciem, Twoją pewnością i wiarą we mnie – będę latał…”
Katarzyna Wnęk – Joniec
‘Nie przydeptuj małych skrzydeł’
Jeżeli podjęliście decyzję, rozpatrzyliście ją i wiecie, że jest przemyślana – przyjmijcie zasadę,
że raz podjęta – bez gruntownego przeanalizowania, nie ulegnie zmianie. Nie zastanawiajcie
się nad nią więcej, nie rozpatrujcie wielokrotnie. Ciągłe zadawanie pytań sobie i innym nie
będzie służyć dobrze wam, ani dziecku – wprowadzi zamęt i niejasność, obciąży was
wewnętrznie i bardziej rozdrażni.
Jak przetrwać adaptację?
Adaptacja oznacza przystosowanie do nowych warunków, poradzenie sobie, zgodę
na zmianę. Adaptacja dotyczy przede wszystkim rodziców, ponieważ małe dziecko naśladuje
i uczy się od nich. To istotny element wychowania. I nawet, gdy jeszcze nie umie mówić,
mało rozumie – obserwuje rodziców i powtarza ich zachowania, gesty, miny, odczytuje
mowę ich ciała – i naśladuje ją.
Wasz syn, córeczka dobrze was znają i trafnie rozpoznają nastroje. Dlatego, jeśli
płaczesz, ono będzie także płakać. Jeśli w tobie jest napięcie, twoje dziecko nie będzie
spokojne. Zanim więc pomyślisz o adaptacji dziecka – pomyśl o swojej adaptacji i o swoich
emocjach. To jest przede wszystkim twój problem – i twoje zadanie.
Decyzja o oddaniu dziecka do przedszkola jest decyzją trudną, nie tylko ze względu
na uczucia dziecka, ale również nasze. Towarzyszy nam lęk, jesteśmy poddenerwowani,
czujemy się winni. Zwłaszcza, kiedy brakuje wsparcia, gdy musimy lub chcemy wrócić
do pracy, gdy bliscy zapewniają, że to zła decyzja. Wówczas należy posłuchać siebie – swoich
przekonań i racji. Niepewność pojawia się niemal zawsze, gdy powierzamy nasze dziecko
innym osobom. Niepokój, rozdrażnienie, smutek to emocje, które możemy poczuć
w sytuacjach rozłąki z dzieckiem. Ważne jest żeby wiedzieć, że mamy prawo czuć to,
co czujemy, mamy prawo tak reagować.
Naturalne jest, że sytuacja rozstania jest trudna dla obu stron, ale to dorosły
powinien uporządkować swoje uczucia, by móc prowadzić swoje dziecko. To ty musisz
odnaleźć w sobie siły, by stać się dla niego w tej sytuacji oparciem.
Wsparcie rodziny
Pozostawienie maluszka w żłobku czy przedszkolu jest niewątpliwie wyzwaniem i zadaniem
dla całej rodziny. To ona powinna być wsparciem dla tej osoby, której najtrudniej pogodzić
się z rozłąką z dzieckiem. Zamiast wyrzutów i pouczeń, osoba ta powinna usłyszeć
zapewnienie o ich obecności, mieć możliwość szczerej rozmowy. Takiej, która zamiast
lekceważenia uczuć i nastroju przygnębienia, da wsparcie i zrozumienie. To zadanie dla
mądrego męża, ale także dla babci, dziadka, cioci. Jeśli wsparcia nie możemy uzyskać wśród
najbliższych, dobrze jest, by poszukać go wśród znajomych lub u innych rodziców.
Otoczenie wyrozumiałością w tym czasie jest szczególnie ważne. Bo – jeżeli ty je otrzymasz,
będziesz umiał/a poradzić sobie lepiej ze swymi uczuciami, a tym samym będziesz mógł/a
pomóc swojemu dziecku.
http://katarzynajoniec.nq.pl/
Kiedy iść do logopedy? Baaardzo konkretny poradnik.
Kiedy iść logopedy? Na pewno nie tylko wtedy, gdy dziecko na widok powyższego
zdjęcia powie „LOWEL”! To pytanie nurtuje wielu rodziców. Bardzo często zadają je także
nauczyciele i wychowawcy. Jest tylko jedna prawidłowa odpowiedź – jak najszybciej,
gdy tylko zaobserwujemy niepokojące sygnały. Są to zwykle:



niestandardowe zachowania dziecka, które bardzo często są niezrozumiałe i męczące,
zarówno dla dziecka, jak i dla rodziców,
problemy z rozwojem mowy,
a także problemy z wymową.
Choć logopeda nie jest „lekarstwem na wszelkie zło”, często bywa pierwszą osobą, która
doradzi z kim należy skonsultować dziecko, podpowie jak postępować w konkretnej sytuacji
oraz poprowadzi terapię. Tym samym pomoże dziecku i rodzicom.
Sytuacje, w których rodzice powinni iść z dzieckiem do logopedy, w trybie
natychmiastowym
dziecko:
 nie reaguje na swoje imię,
 nie wykazuje chęci do komunikowania się z otoczeniem,
 nie nawiązuje kontaktu wzrokowego,
 układa zabawki w jednym rzędzie,
 nie naśladuje gestów, np. gestu „pa, pa”,
 ma napady złości lub śmiechu często nieadekwatne do sytuacji, w której się znajduje,
 jest nieposłuszne np. w sklepie, autobusie, domu,
 prezentuje zachowania stereotypowe, które po prostu musi wykonać, bo inaczej
„świat się wali i pali”,
 nie mówi (brak rozwoju mowy) lub opiekunowie dostrzegają regres mowy – pewne
słowa pojawiły się a potem „zniknęły” z czynnego słownika dziecka;
Dziecko:
 w wieku 12 miesięcy nie mówi prostych słów tj. mama, tata, papa, hau, mu. Powinno
ich być 3 – 5. Maksymalnie do 15 miesięcy takie słowa powinny się pojawić. Bliżej
drugich urodzin dziecko powinno powtarzać bardzo dużo słów, uczyć się każdego dnia
nowych. Powinno dostrzegać się znaczny przyrost liczby wyrazów.
 w wieku 2 lat nie łączy dwóch wyrazów w jedno proste zdanie tj. Mama oć – Mama
choć, Tata da – Tata daj, itp.
 w wieku 3 lat nie buduje zdań złożonych z 3, 4 elementów.
 w wieku 3 lat i więcej mówi niewyraźnie, także że jest słabo rozumiany przez osoby
z dalszego otoczenia.
 NIE MÓWI lub MÓWI MAŁO lub MÓWI NIEWYRAŹNIE lub posługuje się
„swoim” językiem, który jest lub nie jest zrozumiały dla jego najbliższych;
 nie głuży i nie gaworzy, lub głużyło ale nie słychać u niego gaworzenia.
 zatyka uszy na nagły dźwięk,
ma wygórowany odruch wymiotny,
spożywa tylko wybrane produkty,
nie wykazuje chęci do poznawania nowych dań, smaków i zapachów;
 oddycha przez usta, które są ciągle otwarte,
 śpi z otwartą buzią, może też chrapać,
 nie radzi sobie z połykaniem śliny bądź pokarmów,
 nie umie podnieść, na prośbę rodzica, np. języka do nosa,
 dopytuje się: Co? Powtórz. Nie słyszę!;
 dziecko zacina się, powtarza sylaby, wyrazy;
 dziecko mówi niewyraźnie, konsekwentnie zamienia dane głoski na inne, nie
wymawia niektórych głosek.
No i teraz muszę trochę to wszystko rozpisać
4 ROK ŻYCIA (dziecko ma 3 lata 0 miesięcy – 3 lata 11 miesięcy)
Terapię w tym wieku zaleca się, gdy dziecko:
 nie potrafi na prośbę rodzica / terapeuty podnieść np. języka do nosa, itp.,
 wymawia głoski [l], [t], [d], [n] lub/i inne – międzyzębowo (język dziecka wchodzi
pomiędzy jego zęby) lub bocznie (głoski brzmią jakby były wymawiane przez Kaczora
Donalda);
 substytuuje (zamienia) głoski:
[l] na [j], [w] na [f], [k] na [t], [g] na [d], [d] na [t], [ź] na [ś], [dź] na [ć] konsekwentnie
w wielu wyrazach.
Uroczystości i imprezy w roku szkolnym 2016/17
w Przedszkolu Miejskim nr 3 w Piastowie
przy ul. Godebskiego 21
13.09.2016 r. godz. 9.15 – teatrzyk,, Bajka prosto z Wieliczki”
23.09.2016 r. godz. 10.00 – koncert muzyczny,, Z biegiem Wisły”
akordeon
29.09.2016 r. - Wycieczka do gospodarstwa agroturystycznego
,,Pod Kogutem” gr III, IV, V, VI, VII, IX
Śniadanie w tym dniu o godz. 7.30, wyjazd 7.50