Protokół Nr XXVII.2013

Protokół Nr XXVII.2013
z XXVII uroczystej sesji Rady Gminy Stromiec , poświęconej wręczeniu aktów nadania
tytułu Honorowego Obywatela Gminy Stromiec odbytej w dniu 7 czerwca 2013r. w
Publicznym Gimnazjum w Stromcu ul. Radomska 27
Przewodniczący Rady Gminy Pan Jan Chryzostom Czachowski o godz. 11:00 otworzył XXVII
uroczystą sesję Rady Gminy poświęconą wręczeniu aktów nadania Honorowego Obywatela
Stromiec.
Szanowni Goście!, Szanowni Państwo!
Wysoka Rado!
Z wielką przyjemnością i satysfakcją witam wszystkich zebranych na tej sali.
Witam Ks. kanonika Marka Janasa proboszcza parafii Stromiec, parafii w której śp.ks.Antoni
Niemotko przez wiele lat pełnił posługę kapłańską.
Witam pełnomocnika rodziny uhonorowanego śp. Ryszarda Kuklińskiego Pana Filipa Frąckowiaka,
Dyrektora Izby Pamięci płk. Ryszarda Kuklińskiego w Warszawie.
Szanowni Państwo na dzisiejszej uroczystości miała być Pani Joanna Kuklińska , Pani
Pułkownikowa, ale niestety Pan Bóg zabrał ją do siebie. Zmarła 2 czerwca . Wielka kobieta , która
wspierała swojego męża. Szanowni Państwo. Proszę o powstanie . Uczcijmy minutą ciszy pamięć
tej bohaterskiej kobiety .
Dziękuję bardzo.
Pogrzeb śp. Joanny Kuklińskiej odbędzie się w czwartek 13 czerwca 2013r. o godz.12:00 w
Katedrze Wojska Polskiego.
Witam rodzinę uhonorowanego śp. Adama Wróblewskiego ,córkę Panią Izabellę Wrońską i syna
Jerzego Wróblewskiego z żoną Alicją .
Witam kuzynkę Panią Helenę Wróblewską.
Witam serdecznie rodzinę uhonorowanego śp. prof. dr hab. Ryszarda Zaręby, Panią Wandę Zarębażonę, syna Zygmunta i wnuczkę Annę.
Witam Honorowego Obywatela Stromca Pana Roberta Grudnia z towarzyszącymi mu osobami
bliskimi.
Witam Panią dr hab. Justynę Nowakowską.
Witam Pana prof.Jerzego Slrapeka.
Witam Pana dr. Inż. Romana Zielonego .
Wszystkie te osoby współpracowały z Panem profesorem Zarębą, ewentualnie byli uczniami prof.
Zaręby.
Witam serdecznie Pana Dyrektora Lasów Państwowych w Radomiu Pana Tomasza Sota.
Witam Pana Nadleśniczego Nadleśnictwa Dobieszyn Pana Mariusza Sołtykiewicza .
Witam bliskich i przyjaciół śp.płk.Ryszarda Kuklińskiego. Pana Romana Barszcza, Pana Leona
Barszcza, Panią Zenobię Kowalską i wszystkich innych przybyłych tu przyjaciół Ryszarda
1
Kuklińskiego.
Witam serdecznie Pana Henryka Stawiarskiego – byłego Kierownika, Dyrektora Publicznej Szkoły
Podstawowej w Stromcu .
Witam Pana Edwarda Mielniczka , byłego Dyrektora Publicznej Szkoły Podstawowej w Stromcu,
Prezesa Ochotniczej Straży Pożarnej w Stromcu , aktywnego działacza Stowarzyszenia
Stromiecczyzna.
Witam przedstawicieli Stowarzyszenia Stromiecczyzna na czele z Panią Prezes Elżbietą Wiatrak,
oraz członkinie zarządu Stowarzyszenia Stromiecczyzna Panią Barbarę Chmielewską i Panią
Kamilę Rudecką.
Witam pracowników Urzędu Gminy Stromiec na czele z Panem Wójtem Krzysztofem Stykowskim.
Witam kierowników gminnych jednostek organizacyjnych gminy.
Panią Annę Mrozińską -Dyrektora Publicznego Gimnazjum im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w
Stromcu .
Witam Pana Leszka Molgę – Dyrektora Publicznej Szkoły Podstawowej im. Dionizego
Czachowskiego w Stromcu.
Witam Panią Beatę Komorek -Dyrektora Publicznej Szkoły Podstawowej w Bobrku.
Witam Panią Annę Kaczmarczyk – Dyrektora Publicznej Szkoły Podstawowej im. Armii Krajowej
w Bożem.
Witam Panią Jadwigę Sekułę – Dyrektora Publicznej Szkoły Podstawowej im. Ks. Kazimierza
Kniedziałowskiego.
Witam Panią Elżbietę Zając – Dyrektora Publicznej szkoły Podstawowej im. Tadeusza Kościuszki
w Podlesiu Dużym.
Witam Gminną Służbę Zdrowia w Stromcu na czele z Panią Dyrektor Publicznego Samodzielnego
Zakładu Opieki Zdrowotnej Panią Iwoną Baran- Szymańską .
Witam Panią Elżbietę Wiatrak – Dyrektora Publicznej Biblioteki w Stromcu .
Witam Panią Jolantę Róg – Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Stromcu.
Witam Panią Wiesławę Ofiara – Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w Stromcu .
Witam radnych, sołtysów , pracowników Urzędu Gminy , przedstawicieli prasy i wszystkich
przybyłych na ta uroczystość.
Szanowni Państwo, jeśli kogoś pominąłem w tej liści , to bardzo serdecznie przepraszam i proszę o
wybaczenie .
Na dzisiejszą Sesję Rady Gminy był zaproszony Ambasador Stanów Zjednoczonych Pan Stephen
2
Mull, poinformował nas, że niestety nie może nas zaszczycić swoją osobą .
Proszę Panią Wiceprzewodniczącą o odczytanie listu , który otrzymała Rada Gminy i Wójt Gminy
Krzysztof Stykowski.
Wiceprzewodnicząca Rady Gminy odczytała list (list stanowi załącznik nr 6 do protokołu ).
Szanowni Państwo jest wśród nas Poseł Ziemi Radomskiej Pan Dariusz Bąk.
Serdecznie Witam Pana Posła.
Sprawy organizacyjne dzisiejszej sesji .
Na ustawowy stan 14 radnych w XXVII uroczystej sesji Rady Gminy Stromiec uczestniczy 14
radnych , co stanowi wymagane quorum do prawomocności obrad (lista obecności radnych stanowi
załącznik nr 1 do protokołu).
Przedstawiam porządek obrad.
1. Prezentacja postaci , którym nadano tytuł Honorowego Obywatela Gminy Stromiec .
2.Wręczenie Dyplomów Honorowy Obywatel Gminy Stromiec .
3 Wystąpienie Wójta Gminy Stromiec.
4.Wystąpienia gości.
5.Program artystyczny( wystąpią dzieci ze szkoły podstawowej w Stromcu z pięknym programem
artystycznym nawiązującym do 150 Rocznicy Powstania Styczniowego).
6.Zakończenie sesji ( zapraszam wszystkich obecnych do stołu stromieckiego na skromny
poczęstunek) .
Dzisiejsza sesja ma charakter szczególny , uroczysty i podniosły. Rada Gminy po raz pierwszy , na
wniosek Stowarzyszenia „Stromiecczyzna „ nadała tytuł Honorowego Obywatela Gminy Stromiec
pięciu zasłużonym osobom związanym z naszą Gminą.
Są to:
Pośmiertnie uhonorowani:
Ks. Antoni Niemotko- długoletni proboszcz Parafii Stromiec w latach 1891-1919, budowniczy
obecnego wspaniałego , największego w wiejskich parafiach Diecezji Radomskiej kościoła w
Stromcu.
Płk. Ryszard Kukliński – oficer Sztabu Generalnego Wojska Polskiego , wykazał się niezwykłą
odwagą i dzielnością w czasach trudnych dla naszej gminy . Ryzykując wszystko podjął działania
uniemożliwiając planowaną interwencję wojsk radzieckich w Polsce w celu zdławienia
niepodległościowych dążeń Solidarności .
Adam Wróblewski – długoletni nauczyciel i kierownik w latach 1018-1947 szkoły podstawowej w
Stromcu . Budowniczy pierwszego budynku szkolnego w Stromcu w roku 1937.Wielki patriota,
piłsudczyk Nauczyciel z powołania, społecznik.
Prof. Ryszard Zaręba- był w regionie radomskim osobą powszechnie znaną i szanowaną . To
właśnie jemu zawdzięczamy przywrócenie na mapy funkcjonującej od czasów historycznych , a
niezapomnianej w XIX wieku nazwy – Puszcza Stromiecka .
Oraz uhonorowany Pan Robert Grudzień obecny tu na sali – artysta muzyk ( organy , fortepian ,
klawesyn, kompozytor, dyrektor festiwali muzycznych. Jego rodzice pochodzą z Niedabyla ,
3
miejscowości pobliskiej Stromcu .Swoją twórczością przyczynia się do rozsławienia Gminy
Stromiec. Pan Robert Grudzień występując za granicą , zawsze podkreśla gdzie są jego korzenie,
mówi o Stromcu.
Wyróżniamy osoby, których droga życiowa i zasługi przywołują pojęcia czynu i służby dla Polski ,
dla społeczności stromieckiej , dla drugiego człowieka . To pojęcie służby jest wspólną cechą dziś
wyróżnionych . To ona kształtowała ich działania , pozwalała dostrzec potrzeby innych ludzi.
Dzisiejsi laureaci doskonale rozumieli , że człowiek nie żyje tylko dla siebie , że ślad po sobie
pozostaje tylko wtedy , kiedy żyjemy społecznie , kiedy żyjemy dla innych.
Proszę Panią Prezes Stowarzyszenia „ Stromiecczyzna” o prezentację uhonorowanego Ks.
Antoniego Niemotko.
(hejnalista na trąbce odegrał hejnał)
P.Elżbieta Wiatrak Prezes Stowarzyszenia StromiecczyznaKsiądz Antoni Niemotko, długoletni proboszcz Parafii Stromiec w latach 1891 – 1919,
budowniczy obecnego wspaniałego, największego w wiejskich parafiach Diecezji Radomskiej
kościoła w Stromcu, wielki organizator.
Ksiądz Antoni Niemotko urodził się 9 lutego 1842r. w Kropiewnicy koło Grodna w diecezji
Wileńskiej. Ukończył gimnazjum w Białymstoku i w 1861 r. wstąpił do Seminarium Duchownego
w Wilnie, później przeniósł się do Seminarium Duchownego w Sandomierzu. W lipcu 1869 r.
otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa Józefa Juszyńskiego. Pracę wikariusza rozpoczynał w
kościele Świętej Katarzyny w Radomiu. Od 1877r. do 1891 r. był proboszczem parafii Świętej
Trójcy w Białobrzegach. Po śmierci dotychczasowego proboszcza księdza prałata Michała
Słapczyńskiego, w kwietniu 1891 r. został mianowany proboszczem w parafii Świętego Jana
Chrzciciela w Stromcu. Biskup Sandomierski – ksiądz Antoni Sotkiewicz, znając talent
organizatorski księdza Niemotki rzucił podczas wizytacji parafii w 1892 r. myśl budowy nowego
kościoła. W 1897 r. ówczesne władze zaborcy rosyjskiego wydały decyzję o budowie kościoła w
parafii Stromiec. Zaborcy wydali pozwolenie na budowę tak dużej świątyni mając nadzieję, że
parafianie i kościół nie udźwigną kosztów jej budowy. Pod kierunkiem księdza Niemotki
opracowano bardzo szczegółowy kosztorys i rozpoczęto intensywne gromadzenie materiałów,
parafianie sami zrobili i wypalili wszystką cegłę użytą do budowy kościoła. Do zaprawy użyto
gromadzonego latami wapna. Z żelazną konsekwencją ksiądz Niemotko pozyskiwał głównie od
parafian ogromne fundusze na budowę świątyni (90%). Pozostałą kwotę pokrył Skarb Państwa w
formie kredytu. Postawienie kościoła w stanie surowym kosztowało 40 000 rubli srebrem, a prace
wykończeniowe i wyposażenie świątyni dalszych 22 000 rubli srebrem. Ofiarność parafian i ich
zaangażowanie w budowę budzi podziw do dziś. Skłonił ich do tego ksiądz Antoni Niemotko.
Ksiądz Antoni Niemotko żywo interesował się codziennym życiem parafian i starał się pomagać
potrzebującym. Zmarł jako proboszcz dnia 3 maja 1919 r. Jest pochowany na cmentarzu
parafialnym w Stromcu.
Dziękuję Pani.
Proszę ks. kanonika Marka Janasa do odbioru Aktu Nadania Tytułu Honorowego Obywatela
Stromca .
Po odegraniu hejnału Wójt Gminy z Wiceprzewodniczącą Rady Gminy dokonał wręczenia aktu
nadania.
Proszę o prezentację uhonorowanego płk. Ryszarda Kuklińskiego.
(hejnał)
4
P.Elżbieta Wiatrak Prezes Stowarzyszenia Stromiecczyzna Pułkownik Ryszard Kukliński samotnie powiadamiając kraje zachodnie zapobiegł planom
agresji Związku Radzieckiego na Polskę. Odegrał też dyskretną i znaczącą rolę w działaniach na
rzecz przystąpienia Polski do NATO. Został uznany za pierwszego polskiego żołnierza w NATO.
Jego rodzice pochodzą z Niedabyla.
Ryszard Kukliński urodził się 13 czerwca 1930 r. w Warszawie. Z domu dzięki ojcu, żołnierzowi
Armii Krajowej, wyniósł prawdziwy kult marszałka Józefa Piłsudskiego. Początek wojny przeżył w
Niedabylu, skąd pochodzi jego ojciec, ale po paru tygodniach powrócił do Warszawy. Jako
kilkunastoletni chłopiec razem z kolegami dostarczał do getta żywność pomagając Żydom.
Przenosił także informacje i grypsy rodzinom rozdzielonym murem, traktując to jako okrutną
zabawę w wojnę. Ostatnie dwa lata wojny spędził na robotach przymusowych w Niemczech w
okolicach Głogowa, Żar i Wrocławia.
Po wyzwoleniu przez Rosjan wraca do Warszawy. Piechotą dociera do Niedabyla odnajdując tu
matkę. Po kilku dniach jako piętnastoletni chłopiec wyrusza pod Berlin w poszukiwaniu ojca w
obozach koncentracyjnych. Nie odnalazł go, ale dowiedział się, że zamordowali go hitlerowcy. Na
krótko wrócił do matki. Wyrobił sobie dokumenty o dwa lata starszego i wyjechał do Wrocławia.
Pracował jako goniec w magistracie i wieczorowo zdał maturę.
W roku 1947 Ryszard Kukliński rozpoczął naukę w Szkole Oficerskiej we Wrocławiu. Na początku
służby szkolił żołnierzy w Kołobrzegu. W 1956 r. jako kapitan dowodził batalionem w 12 Dywizji
Zmechanizowanej. W 1957 r. kończy kurs dowódców pułku. W 1961 r. zdaje do Akademii Sztabu
Generalnego, kończy ją z wyróżnieniem w 1963 r. We wrześniu tegoż roku awansuje na majora i ze
względu na zdolności intelektualne w planowaniu i prowadzeniu operacji wojskowych na dużą
skalę zostaje oficerem Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. Zajmował się tam współdziałaniem
Wojska Polskiego z Armiami Układu Warszawskiego na wypadek wojny z Europą Zachodnią.
Pierwsze myśli podjęcia współpracy z zachodem i zahamowania imperialnych zapędów Związku
Radzieckiego pojawiły się w latach sześćdziesiątych po uświadomieniu sobie ogromu zniszczeń
atomowych na terenie Polski w razie wybuchu wojny. Drugim czynnikiem była agresja wojsk
Układu Warszawskiego na Czechosłowację dla stłumienia Praskiej Wiosny i aspiracji
wolnościowych Czechów i Słowaków. Wtedy Kukliński nie znalazł bezpiecznych sposobów
przekazania zachodowi planów tej agresji.
Po zapoznaniu się z udostępnionymi mu przez pomyłkę planami Rosjan zdał sobie sprawę, że
rozkazów przygotowanych dla Wojska Polskiego na wypadek radzieckiej agresji na zachód nie
wolno było wykonać, ze względu na zniszczenia i ofiary, które powstałyby na terenie Polski.
Trzecim ostatecznym motywem podjęcia współpracy z Ameryką była masakra bezbronnej ludności
cywilnej na Wybrzeżu w grudniu 1970 r.
Współpraca Ryszarda Kuklińskiego z Amerykanami nastąpiła z jego inicjatywy w roku 1971. Była
dobrowolna i dokładnie przemyślana, nie chciał i nie brał żadnych pieniędzy od Amerykanów.
Wypowiadał się on w imieniu Polaków i Wojska Polskiego. On sam powiedział „To nie
Amerykanie mnie, ale to ja ich zwerbowałem do działań na rzecz Polski”. Po wstępnej weryfikacji
jego intencji i pierwszych materiałów o współpracy z nim wiedzieli tylko kolejni dyrektorzy CIA,
prezydenci i wiceprezydenci USA, szefowie Pentagonu, doradcy prezydenta do spraw
bezpieczeństwa. Nie można go było zdemaskować także dlatego, że nie istniał w żadnym
komputerze. Był traktowany przez Amerykanów jako sojusznik.
W grudniu 1980 r. oraz lutym 1981 r. dzięki informacjom Pułkownika Ryszarda Kuklińskiego Stany
Zjednoczone mogły dwukrotnie podjąć decyzje uniemożliwiające planowaną interwencję wojsk
radzieckim w Polsce, w celu zdławienia niepodległościowych i antykomunistycznych dążeń
Solidarności.
W listopadzie 1981 r. tuż przed ogłoszeniem stanu wojennego on i rodzina zostali ewakuowani z
Polski do Stanów Zjednoczonych z powodu zagrożenia życia. W latach 1981-1984 rosyjskie GRU i
KGB oraz polski UB próbują najpierw uprowadzić, a później zamordować Ryszarda Kuklińskiego.
5
Zawiedziony generał Kiszczak publicznie stwierdza „Kukliński pozostaje jednym z najbardziej
chronionych agentów na świecie”. Pułkownik otrzymuje od rządu USA dożywotnią ochronę.
Dopiero po tych nieudanych próbach sąd Warszawskiego Okręgu Wojskowego, w tajnym
kapturowym procesie skazuje Ryszarda Kuklińskiego na karę śmierci oraz utratę praw publicznych,
degradację, całkowitą konfiskatę mienia jego i rodziny.
Kukliński otrzymuje poza normalną procedurą obywatelstwo amerykańskie, stopień pułkownika
Armii Stanów Zjednoczonych i rozpoczyna pracę dla Departamentu Obrony jak i Departamentu
Stanu USA. W tajemniczych okolicznościach zostaje zamordowany jego jeden syn, a drugi ginie na
zawsze. W dniu zwycięstwa w wyborach parlamentarnych Akcji Wyborczej „Solidarność” – 22
września 1997r. Naczelna Prokuratura Wojskowa ogłasza komunikat o uniewinnieniu i
rehabilitacji pułkownika Ryszarda Kuklińskiego. W dniu 27 kwietnia 1997 r. pułkownik Ryszard
Kukliński przyjechał do Ojczyzny. Czynił starania do powrotu do ojczyzny na stałe. Umiera jednak
11 lutego 2004 r. w szpitalu wojskowym w Tampa na Florydzie.
Papież Jan Paweł II podczas audiencji ogólnej 15 listopada 1978 r., powiedział „Są przejawy
męstwa, o których nie pisze się w gazetach lub o których mało się wie. Zna je tylko ludzkie
sumienie i wie o nich Bóg. Pragnę złożyć hołd ludziom mężnym. Tym wszystkim, którzy mają
odwagę powiedzieć „nie” albo „tak”, gdy to kosztuje”.
Arcybiskup Tadeusz Gocławski – metropolita Gdański w dniu 3 maja 1998 r. powiedział „Jest
wśród nas dzisiaj zebranych w tym kościele człowiek autentycznego bohaterstwa i poświęcenia dla
Ojczyzny – pułkownik Ryszard Kukliński. Podjął on bohaterską, niełatwą decyzję żołnierza,
którym kierowała miłość do Ojczyzny, Boga i odpowiedzialność za los ludzkości. Świat czeka na
takich ludzi jak on”.
Pułkownik Ryszard Kukliński nadano: w 1997 r. honorowe obywatelstwo miasta Krakowa, w
1998r. honorowe obywatelstwo miasta Gdańska.
Proszę Pana Filipa Frąckowiaka Kustosza i Dyrektora Izby Pamięci płk. Ryszarda Kuklińskiego
pełnomocnika rodziny Państwa Kuklińskich o przyjęcia aktu nadania Honorowego Obywatela
Gminy Stromiec
( hejnał)
Proszę Pana Wójta Gminy z Wiceprzewodniczącą Rady Gminy o wręczenie aktu nadania.
Pan Filip Frąckowiak jest synem Pana Józefa Szaniawskiego ostatniego więźnia PRL. Profesor
Szaniawski też byłby dzisiaj wśród nas, ale niestety zginął w Tatrach 4 września 2012r. Prosiłbym
Państwa o powstanie i uczczenie minutą ciszy pamięć P. Józefa Szaniawskiego, pełnomocnika i
przyjaciela płk. Ryszarda Kuklińskiego.
Dziękuję bardzo.
Proszę o prezentację uhonorowanego Pana Roberta Grudnia.
( hejnał)
P. Kamila Rudecka Wiceprezes Stowarzyszenia „Stromiecczyzna”Pan Robert Grudzień w całym świecie podczas swych koncertów podkreśla pochodzenie
swego Ojca, a zatem i swoje korzenie z Ziemi Stromieckiej, rozsławiając ją tym samym.
Robert Grudzień urodził się 20 marca 1964 r. w Radomiu. Jego rodzice pochodzą z parafii Stromiec. Już
jako dziecko odznaczał się niezwykłą wrażliwością. W jednym z wywiadów wyznał, że jako trzylatek był
szczęśliwy wtedy, gdy słuchał Chopina. Ojciec- Zygmunt Grudzień- wpoił młodemu Robertowi miłość do
przyrody i szacunek dla ludzi, natomiast matka Zofia, kobieta z talentem organizatorskim przekazała
umiejętności kierownicze. Jako Radomianin wzrastał w atmosferze swojego miasta. Robert Grudzień jest
6
zainteresowany historią współczesną, tą spotykaną codziennie i wyłaniającą się z rozmów z ludźmi. To także
wyjątkowy artysta, okazuje się wrażliwy nie tylko na muzykę ale i sztukę we wszystkich jej formach.
Cechuje go przy tym szacunek dla przeszłości i pozostawionych przez nią śladów. Jako człowiek
zdystansowany do siebie i świata nawiązał wiele znajomości. Jego bezpośredni i bezpretensjonalny sposób
bycia pozwolił mu na współpracę z wieloma artystami. Bardzo znaczący wpływ na życie artystyczne i
działalność organizatorską Roberta Grudnia miał ks. prałat Stanisław Wrocławski, proboszcz Parafii pw. Św.
Rodziny w Radomiu. We współpracy z nim Robert Grudzień 5 października 1986 roku, rozpoczął pierwszy
stały cykl koncertów organowych w Radomiu. W 1998 roku impreza przerodziła się w Festiwal Muzyki
Organowej i Kameralnej Radom-Orońsko i jest organizowana corocznie. Festiwal wspierany był przez Bp.
Edwarda Materskiego, Bp Jana Chrapka, Rektora ks. Wacława Depo, a obecnie Bp Henryka Tomasika.
Jest znanym muzykiem, kompozytorem, producentem prestiżowych koncertów, spektakli i festiwali
muzycznych. Solista Filharmonii Lubelskiej. Naukę gry na fortepianie rozpoczął w wieku 8 lat w Ognisku
Muzycznym oraz Szkole Muzycznej w Radomiu. Jest absolwentem Liceum Muzycznego w Lublinie,
Akademii Muzycznej w Łodzi oraz Hochschule für Musik w Düsseldorfie. Studiował w klasie prof. Kajetana
Mochtaka, Christopha Schoenera, Wernera Smigielskiego i Mirosława Pietkiewicza. Kursy mistrzowskie
uzyskał w Szwajcarii i Republice Czeskiej. Cieszy się popularnością jako koncertujący organista. Od kilku
lat czynnie udziela się jako pianista i klawesynista. Jego nazwisko wielokrotnie pojawia się w programach
koncertowych obok najwybitniejszych artystów różnych dziedzin i specjalności. Występuje m.in. z: Teresą
Żylis-Gara, Wiesławem Ochmanem, Markiem Torzewskim, Konstantym Andrzejem Kulką, Georgijem
Agratiną, a także z Krzysztofem Kolbergerem, Jerzym Zelnikiem, Olgierdem Łukaszewiczem, Zbigniewem
Zamachowskim, Cezarym Żakiem, Włodzimierzem Matuszakiem, Grażyną Barszczewską. Współpracuje z
Poznańskimi Słowikami, Jerzym Maksymiukiem, Krzysztofem Zanussim i Krzysztofem Pendereckim.
Koncertował na najbardziej prestiżowych festiwalach muzycznych w Polsce, w Europie oraz na wielu
kontynentach. Posiada nagrania płytowe, radiowe i telewizyjne /solowe, kameralne/. W roku 2006 w
Bazylice w Trzebnicy zrealizował nagranie dla Polskiego Radia z Chórem PR i z Krzysztofem Pendereckim.
W 2008 Polskie Radio zrealizowało Album "Wołyń 1943" z wykorzystaniem kompozycji Roberta Grudnia
Misterium Dźwięku "Dolorosa" i "Człowiek". Jego działalność artystyczna, organizacyjna i charytatywna
przyniosły mu szereg nagród i wyróżnień, m.in.: w 1990 r. otrzymał nagrodę Komitetu ds. Radia i Telewizji
za twórczość radiową, a w 2006 r. z rąk Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Kazimierza Michała
Ujazdowskiego - Medal „Zasłużony dla Kultury Polskiej. Otrzymał nagrodę Bp Jana Chrapka „Mój Radom”.
Jest inicjatorem wielu Międzynarodowych Festiwali Muzyki Organowej /Leżajsk, Jedrzejów, RadomOrońsko, Lublin, Zelów/, dyrektorem Fundacji im. Mikołaja z Radomia, organizatorem licznych koncertów
oraz akcji na rzecz zabytkowych organów w Polsce. Wykłada gościnnie w Szwajcarii i Niemczech. W roku
2010/2011 promuje najnowszą płytę kompaktową FARNY, nagraną w duecie przez Małgorzatę Walewską i
Roberta Grudnia. Brał udział w Maratonie Muzycznym w Domu Polonii „Najdłuższe urodziny Fryderyka
Chopina” w Warszawie w dn. 22.02.-01.03.2010 z udziałem Iwony Jędruch „Misterium Dźwięku” oraz w
koncercie w dn.01.03.2010 z okazji nadania imienia Fryderyka Chopina Szkole Podstawowej w
Wojszczycach koło Zakroczymia. Prowadził „Multimedialne Warsztaty Interdyscyplinarne Impresje i
Improwizacje Chopinowskie” Zakroczym 2010.W ramach projektu Chopin 2010 Ministerstwa Kultury i
Dziedzictwa Narodowego zrealizował koncerty oraz spektakle z Jerzym Zelnikiem, Krzysztofem
Kolbergerem, Małgorzatą Walewską i Markiem Torzewskim.
Od wielu lat koncertuje z zaprzyjaźnionymi artystami w kościele parafialnym w Stromcu. Robert Grudzień
w roku 2011 obchodził jubileusz 25-lecia pracy artystycznej. Z tej okazji 31 lipca 2012 r. w kościele
parafialnym w Stromcu odbył się koncert, w którym obok jubilata wystąpiła znana aktorka Anna
Romantowska.
Proszę Pana Roberta Grudnia o podejście do stołu prezydialnego w celu odebrania aktu nadania.
Proszę Pana Wójta Gminy z Wiceprzewodniczącą Rady Gminy o wręczenie aktu nadania.
( hejnał)
Głos zabrał Pan Robert Grudzień- Jest to dla mnie wielkie wyróżnienie ,że mogłem otrzymać
Honorowe Obywatelstwo w miejscu , w którym się mieszka, w którym się pracuje. Moi rodzice
pochodzą z Niedabyla.
7
Chciałbym przekazać prezenty. Dla Pani Anny Mrozińskiej Dyrektora PG w Stromcu obraz
Chopina Dla Pana Leszka Molgi Dyrektora PSP w Stromcu obraz patrona szkoły Dionizego
Czachowskiego oraz 2 płyty . Jedną dla Pana Przewodniczącego Rady Gminy i drugą dla Pana
Wójta Gminy.
Proszę o prezentację Panią ze Stowarzyszenia „Stromiecczyzna” uhonorowanego Adama
Wróblewskiego
( hejnał)
P.Elżbieta Wiatrak Prezes Stowarzyszenia „ Stromiecczyzna”Pan Adam Wróblewski długoletni nauczyciel i kierownik w latach 1918 - 1947 Szkoły w
Stromcu. Budowniczy pierwszego budynku szkolnego w Stromcu w roku 1937. Wielki patriota,
piłsudczyk. Nauczyciel z powołania.
Pan Adam Wróblewski urodził się w 1896 r. w Ksawerowie Starym. Rodzice kształcili go
prywatnie u nauczyciela w Niedabylu, gdzie mieszkał w czasie nauki. Później ukończył
Seminarium Nauczycielskie w Solcu. Po pierwszej wojnie światowej w wolnej Polsce organizował
oświatę w Stromcu. W porozumieniu z ówczesnym proboszczem księdzem Antonim Niemotko pan
Wróblewski zorganizował naukę dzieci w organistówce. Nauka odbywała się także w
wynajmowanych na terenie Stromca chłopskich chałupach. W roku 1928 odbyła się uroczystość
poświęcenia sztandaru szkolnego o barwach narodowych. Kilka lat później, w roku 1933 powstało
Koło Przyjaciół Szkoły będące dzisiejszym odpowiednikiem Rady Rodziców. Z inicjatywy
kierownika szkoły, pana Adama Wróblewskiego wiosną 1934 roku powołano Komitet budowy
nowej szkoły. Jej budowa przy dużym zaangażowaniu lokalnej społeczności zakończyła się bardzo
szybko. Nowy budynek oddano do użytku 1 września 1935 roku. Mieścił on 4 sale lekcyjne,
kancelarię, pokój nauczycielski oraz przestronny korytarz.
Pan Adam Wróblewski był także inicjatorem nadania szkole imienia Marszałka Józefa Piłsudskiego
w kilka dni po śmierci tego wielkiego Polaka. W gminie odbyło się wtedy żałobne zebranie Rady
Gminnej, na którym uchwalono nadanie budowanej szkole w Stromcu imię Marszałka Józefa
Piłsudskiego. Młodzież szkolna ustawiona czwórkami przed szkołą przy sztandarze spowitym
kirem wysłuchała Orędzia Prezydenta Rzeczpospolitej i złożyła ślubowanie "ślubujemy Ci
Marszałku najukochańszy, Dziadku całej Polski, nad Twą otwartą trumną serca i umysły nasze
młode poświęcić dla Polski i bronić tego spadku drogiego, jaki nam pozostawiasz wszystkimi
siłami teraz i w przyszłości. Tak nam Boże dopomóż". Potem rozwinął się żałobny pochód i w
milczeniu dotarł do kościoła, gdzie przy ubranym katafalku wartę honorową zaciągnęli mieszkańcy
i młodzież. 17 maja 1935 r. cała społeczność szkolna wzięła udział w pożegnaniu zwłok Marszałka
Józefa Piłsudskiego na stacji kolejowej w Dobieszynie.
W 1936 roku szkoła uroczyście przyjęła imię Marszałka Józefa Piłsudskiego. Była to pierwsza
samodzielna szkoła na terenie gminy, która służyła młodzieży Stromca i okolicznych wsi przez 38
lat do czasu wybudowania nowego budynku szkoły w roku 1973. Pod kierownictwem Pana Adama
Wróblewskiego 10 września 1936 roku staraniami ówczesnej nauczycielki Pani Zofii Wróblewskiej
założono Spółdzielnię Uczniowską „Promyk”. Wielkim wydarzeniem było otrzymanie przez szkołę
odbiornika radiowego w 1939 roku dofinansowanego przez Nadleśnictwo Stachów i Spółdzielnię
Uczniowską. Ze składek nauczycieli całej gminy wybudowano wtedy świetlicę środowiskową i
zorganizowano w szkole księgozbiór biblioteki wiejskiej. Wybuch drugiej wojny światowej
przerwał aktywną działalność szkoły w Stromcu, a budynek szkoły został częściowo zniszczony.
Wielkie zaangażowanie Pana Adama Wróblewskiego oraz uczących wówczas nauczycieli Zofii
Wróblewskiej, Jana Petryki, Janiny Wróblewskiej sprawiło, że we wrześniu 1945 roku w dwóch
izbach lekcyjnych rozpoczęło naukę 217 uczniów. W roku 1947 Pan Adam Wróblewski wyjechał na
Dolny Śląsk, gdzie pracował jako nauczyciel w Piotrowicach koło Jawora. Prowadził także punkt
biblioteczny w Chełmcu. Pracę zakończył z powodu dużej utraty wzroku i przeszedł na rentę.
8
Mieszkał później w Pionkach, a w ostatnich latach życia w Oświęcimiu. Zmarł 11 lutego 1976 r. Na
specjalne swoje życzenie pochowany jest na cmentarzu parafialnym w Stromcu.
Dziękuję bardzo.
Proszę rodzinę śp. Adama Wróblewskiego o podejście do stołu prezydialnego i przyjęcie aktu
nadania.
Proszę Pana Wójta Gminy i Wiceprzewodniczącą Rady Gminy o wręczenie aktu nadania.
( hejnał)
Proszę Panią Kamilę Rudecką Wiceprezes Stowarzyszenia „ Stromiecczyzna „ o prezentację
uhonorowanego prof. Ryszarda Zaręby.
( hejnał)
Pani Kamila Rudecka Wiceprezes Stowarzyszenia „ Stromiecczyzna ”Profesor Ryszard Zaręba jest w regionie radomskim osobą powszechnie znaną i szanowaną.
To właśnie jemu zawdzięczamy przywrócenie na mapy funkcjonującej od czasów historycznych, a
zapomnianej w XIX wieku nazwy - Puszcza Stromiecka. Prowadził także szereg prac naukowych
na naszym terenie. Dotyczyły one historii tutejszych lasów i zmian w roślinności na przestrzeni
wieków. Opracował dokumentację wszystkich projektowanych rezerwatów w Puszczy
Stromieckiej. Jeden z najokazalszych dębów między Pirogiem i Grabowym Lasem nosi jego imię.
Profesor Ryszard Zaręba urodził się 25 maja1924 roku w Radomiu, w rodzinie inteligenckiej, jako
syn Jana i Marii z domu Leżuch. W 1944 po ukończeniu Liceum Mechanicznego uzyskał dyplom
technika mechaniki, zaś w 1945 świadectwo dojrzałości w Liceum Ogólnokształcącym w Radomiu.
W tymże roku rozpoczął studia na Wydziale Leśnym SGGW w Warszawie, które ukończył w 1949
uzyskując tytuł inżyniera leśnika i magistra nauk agrotechnicznych. Pracę zawodową rozpoczął już
podczas studiów. Będąc studentem II roku pracował przy inwentaryzacji przyrodniczo-leśnej
Białowieskiego Parku Narodowego (pod kierunkiem prof. Niedziałkowskiego), a w latach 19521953 przy inwentaryzacji Świętokrzyskiego Parku Narodowego. W latach 1947-1954 był
asystentem w Zakładzie Bioekologii Leśnej IBL. W latach 1950-1956 pracował równocześnie w
Zakładzie Botaniki Leśnej i Dendrologii SGGW kierowanym przez profesora Romana Kobendzę
jako asystent, a następnie adiunkt. W 1957 roku przeszedł do Katedry Urządzania Lasu, w której
pracował nieprzerwanie do końca życia: jako adiunkt, docent (od 1973) i profesor (od 1982). Na
Wydziale Leśnym SGGW uzyskał kolejne stopnie i tytuły naukowe: w 1963 stopień doktora nauk
leśnych na podstawie rozprawy "Historia Puszczy Kozienickiej do połowy XIX wieku", w 1971
stopień doktora habilitowanego w zakresie przyrodniczych podstaw urządzania lasu, na podstawie
rozprawy Badania geobotaniczne i fitosocjologiczne zespołów leśnych Puszczy Kozienickiej i
Okręgu Radomsko-Kozienickiego (Zesz. Nauk. SGGW-AR Rozpr. Nauk., 1971 z. 11). W 1982
roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego a w 1989 - profesora zwyczajnego.
Profesor Zaręba prowadził ożywioną działalność naukowo-badawczą. Głównym nurtem jego
zainteresowań naukowych były zagadnienia florystyczno-fitosocjologiczne. Profesor interesował
się także wieloma zagadnieniami z zakresu leśnictwa, ochrony przyrody i nauk pokrewnych oraz
ogólnymi problemami społeczno-gospodarczymi Ogólny dorobek naukowy Zaręby obejmuje ponad
dwieście publikacji, w tym ponad osiemdziesiąt rozpraw naukowych, monografii (w tym
Monografii Puszczy Kozienickiej) oraz jedenaście podręczników i skryptów. Dorobek
niepublikowany stanowią liczne ekspertyzy, opinie i recenzje. Jego dorobek naukowy jest nie tylko
bogaty ale i bardzo różnorodny. Publikował prace z zakresu fitosocjologii, typologii i botaniki
leśnej, ochrony przyrody, urządzania i hodowli lasu oraz sozologii, geografii i historii leśnictwa. W
swoich pracach wiele uwagi poświęcał historii lasów i leśnictwa oraz geografii leśnictwa. Jego
9
książka "Puszcze, bory i lasy Polski" (trzy wydania PWRiL - 1978, 1981, 1986) zyskała duże
uznanie wśród przyrodników, a także geografów i językoznawców. Zaproponowane przez niego
nazwy głównych kompleksów leśnych (w tym Puszcza Stromiecka) zostały powszechnie przyjęte i
obowiązują także w nowych wydaniach map. Godnym uwagi jest i to, że jego dorobek zawiera
około stu opracowań niepublikowanych, głównie dokumentacji projektowanych rezerwatów
przyrody. Profesor Zaręba przyczynił się ponadto do utworzenia ponad 100 leśnych rezerwatów
przyrody, głównie na terenie dawnych województw stołecznego warszawskiego i radomskiego a
także ciechanowskiego, płockiego i włocławskiego. Dobrze znany był wśród botaników i
miłośników rodzimej przyrody. Współpracował w zakresie siedliskoznawstwa z licznymi
Katedrami SGGW i AR w Krakowie i Poznaniu oraz z IBL i Instytutem Melioracji i Użytków
Zielonych.
W latach 1979-1982 profesor Zaręba pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Organizacji
Gospodarstwa Leśnego. W 1985 został kierownikiem Katedry Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej
oraz kierownikiem Studium Podyplomowego Urządzania Lasu. Był członkiem Komitetu Nauk
Leśnych PAN, Państwowej Rady Ochrony Przyrody, PTL, Polskiego Towarzystwa
Gleboznawczego i Botanicznego, SITLiD, Rady Naukowej LOP, Stołecznego Komitetu Ochrony
Przyrody, Wojewódzkiego Komitetu Ochrony Przyrody w Radomiu, Radomskiego i Włocławskiego
Towarzystwa Naukowego, Rady Naukowej Muzeum Wojewódzkiego w Radomiu oraz
przewodniczącym Rady Kozienickiego Parku Krajobrazowego. Od 1985 był przewodniczącym
Sądu Koleżeńskiego PTL, a w 1994 (w dniu śmierci) nadano mu godność członka honorowego
PTL. Profesor Zaręba posiadał wiele odznaczeń, wyróżnień i nagród, m. in. Medal Komisji
Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski i Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
Złotą Odznakę Honorową "Za Zasługi dla SGGW", Złotą Odznakę PTL i LOP oraz Odznakę
"Zasłużony dla Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego". W 1970 otrzymał nagrodę zespołową I stopnia
Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego za prace naukowe, zaś w 1994 nagrodę indywidualną I
stopnia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa za całokształt pracy
naukowej na rzecz ochrony przyrody.
Profesor Zaręba był człowiekiem bardzo życzliwym, odznaczał się rozległą wiedzą i dużym
poczuciem humoru. Z jego rad i opinii korzystało wiele osób, w tym liczni leśnicy praktycy. Zmarł
po ciężkiej chorobie 18 czerwca 1994 w Warszawie. Pochowany został na Cmentarzu
Powązkowskim dawnym Wojskowym.
Dziękuję bardzo.
Proszę Państwa ja miałem to szczęście, że podczas studiów na Wydziale Leśnym SGGW miałem
zajęcia z Panem Profesorem. Była to osoba wielkiej wiedzy, ale bardzo skromna i życzliwie
ustosunkowana do ludzi. Jesteśmy mu wdzięczni za przywrócenie nazwy Puszcza Stromiecka.
Proszę Panią Profesor Panią Wandę Zaręba o podejście do stołu prezydialnego celem przyjęcia aktu
nadania.
(hejnał)
Proszę Pana Wójta Gminy i Przewodniczącą Rady Gminy o wręczenie aktu nadania.
Proszę Pana dr hab. Romana Zielonego, ucznia Pana profesora Zaręby o przyjęcie kopii aktu
nadania tytułu honorowego obywatelstwa.
(odegranie hejnału)
Proszę Pana Filipa Frąckowiaka o podejście do stołu prezydialnego . Chcemy Panu przekazać kopię
aktu nadania honorowego obywatelstwa płk. Ryszardowi Kuklińskiemu dla Izby Pamięci , którą
Pan kieruje.
Przewodniczący Rady- Rodzinom, bliskim i przyjaciołom uhonorowanych pośmiertnie, gratuluję i
dziękuję,że mogliście Państwo być przy swoich bliskich i wspierać ich w działaniach dla dobra
społeczeństwa . Gratuluję wyróżnienia , Panu Robertowi Grudniowi .Życzę dalszych sukcesów w
10
swojej działalności mając zawsze na uwadze naszą stromiecką społeczność.
Oddaję głos Wójtowi Gminy.
Wójt- Szanowny Przewodniczący Wysoka Rado!,Szanowni Państwo !
To dla mnie duża przyjemność i zaszczyt , że mogłem dzisiaj wspólnie z Przewodniczącym Rady
wręczyć Akty Nadania pierwszym Honorowym Obywatelom Gminy Stromiec. To oni jako pierwsi
będą wpisani w Księdze Honorowej Gminy Stromiec.
Wyróżniliśmy osoby, których zasługi są niezaprzeczalne, których odważna działalność dla dobra
innych dla dobra społeczności nie została i nie zostanie zapomniana. Honorowi Obywatele Gminy
to ludzie, którzy swoją pracą, zaangażowaniem w trudnych warunkach społeczno – politycznych
niejednokrotnie z narażaniem życia własnego i bliskich , nie szukając poklasku czynili dobro dla
nas wszystkich.
Dzisiaj nadanymi tytułami doceniamy wartości – które cechuje poczucie służby, dostrzeganie
potrzeb drugiego człowieka, kultywowanie idei patriotycznych, działania w taki sposób, by
zostawić po sobie dobry ślad w historii Gminy Stromiec, w pamięci i sercach jej mieszkańców.
Bez wątpliwości, taki ślad każdy z uhonorowanych dzisiaj pozostawia.
Serdecznie gratuluję rodzinom bliskim, uhonorowanych pośmiertnie i dziękuję za trudy i troski ,
które towarzyszyły Państwu we wspieraniu ich działalności. Niech dostrzeżone zasługi będą
radością dla Państwa, a nam wszystkim będą przykładem autorytetu.
Serdecznie gratuluję Panu Robertowi Grudniowi i dziękuję za jego zaangażowanie i działalność, za
szerzenie idei patriotycznych. Życzę dalszych sukcesów .
W tym miejscu składam również podziękowanie P. Janowi Chryzostomowi Czachowskiemu
Przewodniczącemu Rady Gminy Stromiec , który był inicjatorem tego przedsięwzięcia i swoim
zaangażowaniem, i pracą przyczynił się do dzisiejszego wydarzenia.
Serdecznie dziękuję P. Przewodniczacy.
Dziękuję Panie Wójcie . Tu jest duża zasługa Stowarzyszenia Stromiecczyzna.
Proszę Panią Wiceprzewodniczącą o odczytanie listu Wicemarszałka Senatu RP.
Pani Anna Jarosińska Wiceprzewodnicząca Rady Gminy odczytała lis Wicemarszałka Senatu RP
skierowany do P. Przewodniczącego Rady Gminy Stromiec.(list stanowi załącznik Nr 7 do
protokołu)
Pani Anna Jarosińska Wiceprzewodnicząca Rady Gminy Stromiec odczytała list Stowarzyszenia
im.płk. Ryszarda Kuklińskiego skierowany do mieszkańców , Przewodniczącego Rady i Wójta
Gminy Stromiec ( list stanowi załącznik nr 8 do protokołu)
Przewodniczący Rady Gminy odczytał list Pana Leona Barszcza ( list stanowi załącznik Nr 9 do
protokołu)
Pan prof. Jerzy Slrapek – w imieniu rodziny , leśników SGGW, jako przyjaciel, kolega Ryszarda
pragnę serdecznie podziękować Wójtowi Gminy Stromiec za wyróżnienie naszego człowieka . Jest
to dla nas tym bardziej ważne , że stanowimy resztkę tego rocznika , pierwszego po wojnie .
Serdecznie dziękuję za wyróżnienie Ryśka i życzę również serdecznie dalszych osiągnięć
gospodarczych i społecznych gminy Stromiec jej mieszkańcom. Leśnikom natomiast Darz Bór !.
Dziękuję Panu prof. i życzę P. wszelkiej pomyślności też pozdrawiam Pana. Szczęść Boże, Darz
Bór!.
11
Pan prof. Roman Zielony- Wysoka Rado!, Szanowny Panie Przewodniczący, Szanowny Panie
Wójcie, Szanowni Państwo . Ta nagroda, ten tytuł, to uznanie jest ważne dla rodziny dla nas w
Katedrze. Serdecznie dziękuję. Serdeczne podziękowania od prof. Żybury , który nie mógł
przyjechać. Serdeczne podziękowania od prof. Miścickiego. Chciałem powiedzieć, że Puszcza
Stromiecka wpisała się w historię polskiego leśnictwa . Ta puszcza jest tak ciekawa, tak
interesująca, . Jesteście Państwo szczęśliwi , że mieszkacie w tak pięknym terenie. Życzę Państwu
wszystkiego najlepszego. Dziękuję bardzo.
Pan Roman Barszcz- odczytał treść przemówienia(Pożegnanie Pułkownika) , które wygłosił na
cmentarzu w Fort Myers w Stanach Zjednoczonych
Tomasz Sot Dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Radomiu – Drodzy Państwo!
Wiara, edukacja, bohaterstwo, kultura, muzyka to świadectwo Gminy Stromiec. Gminy
wydawałoby się ta niedużej a jak że wielkiej. Panie Przewodniczący Rady Gminy , Szanowni
Państwo . Niezmiernie mi miło. W imieniu własnym , w imieniu leśników całej Dyrekcji Lasów
Państwowych składam Państwu serdeczne podziękowania za tę piękną uchwałę- mówiąc o jednym
z największych leśników XX wieku. Pan prof. Zaręba był profesjonalistą, znawcą
, był mistrzem w swojej dziedzinie.
Pan Filip Frąckowiak- Szanowni Panie przewodniczący, Szanowni Goście, Szanowni Państwo. W
imieniu najbliższej rodziny Pana Pułkownika, chciałbym bardzo podziękować za uhonorowanie
Pana Pułkownika. Chcę powiedzieć to że został symbolicznym Honorowym Obywatelem Stromca
to tak jakby postawić mu pomnik. Dziękuję bardzo.
Pan Filip Frąckowiak przekazał na ręce Pani Dyrektor Publicznego Gimnazjum w Stromcu książkę
Józef Szaniawski – pułkownik Kukliński Polska samotna misja.
Przewodniczący Rady Gminy odczytał list dr. Jana Parysa (list stanowi załącznik nr10 do
protokołu).
Izabela Wrońska- Urodziłam się w tej szkole. Jestem jej wdzięczna, rozkochana. . Moi rodzice
kochali stromieckie dzieci. Jestem wdzięczna Stowarzyszeniu Stromiecczyzna i Wójtowi Gminy i
Radzie Gminy . Chciałam na zakończenie jako uczennica tej szkoły powiedzieć wiersz ale
pomyślała nie , na przekór wszystkim „Poloneza czas zacząć …......(recytowała fragment dzieła
Adama Mickiewicza Pan Tadeusz).
Przewodniczący- Rozmawiałem z osobami, którzy byli uczniami Pana Adama Wróblewskiego.
Otóż kilka dni po śmierci Marszałka Józefa Piłsudskiego Pan Adam Wróblewski Kierownik szkoły
Powszechnej w Stromcu złożył wniosek do rady gminnej i zostawił propozycję , żeby szkole w
Stromcu , która była wtedy w trakcie budowy nadać imię Marszałka Józefa Piłsudskiego.
Pan Roman Barszcz przekazał na ręce Pani Dyrektor Publicznego Gimnazjum w Stromcu książkę
Słowiński Przemysław – Bohaterowie i zdrajcy. Polacy w służbach różnych wywiadów.
Przewodniczący-Tak się składa, że tytuły Honorowym Obywatelom Gminy Stromiec wręczyliśmy
w roku , w którym obchodzimy 150 Rocznicę Powstania Styczniowego pn. „ Każdemu marzy się
wolność” Korzenie przywódcy powstania styczniowego Dionizego Czachowskiego sięgają
również naszej Gminy – miejscowości Niedabyl, Stara Wieś. Wszyscy utytułowani dzisiaj również
działali dla dobra kraju, dla dobra naszej gminy- naszej małej Ojczyzny.
Posłuchajmy więc programu artystycznego poświęconego powstaniu styczniowemu ,
przygotowanego przez młodzież PSP w Stromcu.
12
Dziękuję uczniom.
Chciałbym podziękować nauczycielom na czele z P. Dyrektor Gimnazjum za przygotowanie tej
uroczystości, za udostępnienie pomieszczeń. Dziękuję pracownikom Urzędu Gminy, Wójtowi
Gminy . Dziękuję Państwu za przybycie na dzisiejszą uroczystą sesję. Dziękuję rodzinom za
przyjęcie aktów nadania Honorowego Obywatelstwa. Dziękuję Państwu serdecznie .
Zapraszam wszystkich do stołu stromieckiego na poczęstunek
Zamykam XXVII Sesję Rady Gminy Stromiec .
(zaproszenie na uroczystą sesję stanowi załącznik nr 2 do protokołu)
(listy zaproszonych gości stanowią załączniki 3-5 do protokołu)
(list z Ambasady Amerykańskiej stanowi załącznik nr 6 do protokołu)
(list Wicemarszałka Senatu RP stanowi załącznik nr 7 do protokołu)
(list Stowarzyszenia im.Płk. Ryszarda Kuklińskiego stanowi załącznik nr 8 do protokołu)
(list Leona Piotra Barszcza stanowi załącznik nr 9 do protokołu)
(list dr Jana Parysa stanowi załącznik nr 10 do protokołu)
Obrady trwały od godz.11: do 14:00
Na tym protokół zakończono.
Protokołowała :
Przewodniczący Rady Gminy
Barbara Kamińska
Jan Chryzostom Czachowski
13