Czy konsument moŜe dochodzić równocześnie uprawnień

Czy konsument moŜe dochodzić równocześnie uprawnień reklamacyjnych z tytułu
niezgodności towaru z umową oraz udzielonej na zakupiony towar gwarancji
Uprawnienia konsumenta w zakresie reklamowania niezgodności zakupionego towaru
z umową oraz regulujące zasady udzielania na dany towar gwarancji sformułowano
w przepisach ustawy z dnia 27 lipca 2002r. o szczególnych warunkach sprzedaŜy
konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. Nr 141 poz. 1176 ze zmianami).
Stosownie do treści art. 4 ust. 1 ww. ustawy sprzedający odpowiada wobec kupującego
w przypadku występującej niezgodności towaru z umową (rzeczy ruchomej) w chwili jego
wydania. Przepisy ww. ustawy nie mają zastosowania wobec dostarczanej energii , wody lub
gazu chyba , Ŝe są one sprzedawane w ograniczonej ilości lub objętości.
Roszczenia reklamacyjne konsumenta wobec sprzedającego w zakresie niezgodności
towaru z umową , mogą zostać zrealizowane w wyniku usunięcia tej niezgodności przez
sprzedawcę podczas bezpłatnej naprawy, lub wymiany towaru na nowy. W przypadku
niemoŜliwości zrealizowania reklamacji w stosownym dogodnym terminie , lub naraŜania
konsumenta na związane z tym znaczne niedogodności , przepisy art. 8 ust. 4 ww. ustawy
wskazują ponadto na moŜliwość obniŜenia ceny lub odstąpienia od umowy. PowyŜsze
rozwiązania tworzą szerokie moŜliwości wyboru formy dla usunięcia występującej
niezgodności towaru z umową , jako ewentualnej alternatywy wobec dobrowolnego
zobowiązania zamieszczanego w dokumencie gwarancyjnym , przez udzielającego gwarancji.
Istotne elementy wyróŜniające uprawnienia z tytułu gwarancji traktowanej jako forma
umowy, wynikają z faktu dobrowolności jej udzielania dla danego towaru , oraz dowolności
w zakresie zasięgu i terminu ochrony gwarancyjnej , w odróŜnieniu od ustawowych praw i
obowiązków konsumenta tytułem reklamowania niezgodności towaru z umową. Z uwagi na
dobrowolność inicjatywy w zakresie warunków udzielanej gwarancji na dany towar , obie
formy dochodzenia roszczeń funkcjonują niezaleŜnie , nie wykluczając wzajemnego
zastosowania.
W celu umoŜliwienia konsumentom wyboru w zakresie korzystania z uprawnień
przysługujących z tytułu nieposiadania określonych właściwości , lub niezgodnością towaru z
umową przepisy ww. ustawy w art. 13 ust. 4 w drugim w zdaniu ustaliły wymóg
obowiązkowego zamieszczania w dokumentach gwarancyjnych zacytowanego fragmentu :
„Ponadto powinno być w nim zawarte stwierdzenie , Ŝe gwarancja na sprzedany towar
konsumpcyjny nie wyłącza , nie ogranicza ani nie zawiesza uprawnień kupującego
wynikających z niezgodności towaru z umową”.
Zastosowane sformułowanie umoŜliwia konsumentowi niezaleŜne dochodzenie roszczeń
reklamacyjnych z powyŜszych tytułów, przy czym istotnym wymogiem jest zachowanie
terminu dla powiadomienia sprzedającego o stwierdzonej niezgodności towaru z umową
przed upływem okresu 2cy przy zachowaniu formy dokumentującej zgłoszenie takiego faktu
sprzedającemu ( art. 9 ust. 1 ww. ustawy zdanie drugie ) .
W przypadku zaistnienia sytuacji przedłuŜania się naprawy gwarancyjnej i przekroczenia
ww. terminu 2cy przy dodatkowo nieskutecznym jej wykonaniu ,w sytuacji niemoŜliwości
wymiany towaru , nie zawiadomienie sprzedającego o zaistniałej niezgodności towaru z
umową ograniczy moŜliwości dochodzenia późniejszych roszczeń kupującego wobec
sprzedawcy.
W takiej sytuacji konsument korzystając jednakŜe ze sformułowania przepisu
art. 9 ust. 1 ww. ustawy , moŜe wysłać zawiadomienie o niezgodności danego towaru
z umową do sprzedawcy, celem zachowania ustalonego ww. terminu.