Wyższa Szkoła Komunikacji i Zarządzania w Poznaniu
Transkrypt
Wyższa Szkoła Komunikacji i Zarządzania w Poznaniu
Wyższa Szkoła Komunikacji i Zarządzania w Poznaniu INSTRUKCJA PRAKTYKI WYCHOWAWCZO – OPIEKUŃCZEJ (2 tygodnie – 50 godzin) I. CELE PRAKTYKI 1. Wprowadzenie studentów w role zawodowe w instytucjach będących w przyszłości ich pracą zawodową. 2. Zapoznanie studentów z planowaniem, organizacją i realizacją pracy wychowawczej, opiekuńczej podczas czasu wakacyjnego w placówkach opiekuńczo – wychowawczych. 3. Gromadzenie względnie uzupełnianie materiałów empirycznych z zakresu realizowanych przez studentów, prac badawczych, rozwojowych. 4. Studenci poprzez praktykę stają przed możliwością wyboru jednego z dwóch uzyskanych specjalności II. ORGANIZACJA I PRZEBIEG PRAKTYKI. Szerokoprofilowe kształcenie studentów pedagogiki wymaga wprowadzenia ich w możliwie najszerszy zakres elementarnych problemów praktycznych. Mogą one być przybliżone w czasie krótkich praktyk odbywanych w podmiotach rządowych i pozarządowych. Subdyscypliny pedagogiki i jej specjalności akademickie cechuje przenikanie i dopełnianie się Praktyka wychowawczo – opiekuńcza, realizowana jest przez studentów po I roku studiów w wymiarze 2 tygodni na obozie, kolonii lub w świetlicy, internacie, Domu Dziecka, szpitalu, hospicjum. Dokonany wybór praktyki, np. w zakładzie poprawczym, praktyka odbywa się pod kierunkiem kuratora sądowego; w ognisku wychowawczym może być dopasowaną programowo placówką do tego rodzaju praktyki studenckiej. Program nauczania przewiduje praktyki w instytucjach zajmujących się wychowaniem, profilaktyką i różnymi odmianami pracy terapeutycznej, korekcyjnej z dziećmi i młodzieżą. Realizowana winna być zasada „wolnego rynku” („wolnego wyboru”) w pozyskiwaniu warsztatów pedagogicznych praktyk studenckich (edukacji, kultury i dziedzictwa narodowego, zdrowia i opieki społecznej, sprawiedliwości, spraw wewnętrznych i administracji, pracy i polityki społecznej) oraz wszystkich organizacji pozarządowych zajmujących się opieką, wychowaniem i terapią. III. ZADANIA PRAKTYKI Praktyka może być realizowana w takich placówkach: • sądowo – kuratorskie; ustanawianie opieki, dozoru i udzielanie pomocy moralnej oraz socjalnej osobom naruszającym porządek prawny, środowiskowa opieka i wsparcie, • pracy socjalnej; pomocy postpenitencjarnej i działalności charytatywnej, udzielanie elementarnej pomocy zarówno rodzinom jak i dzieciom – wychowankom, • świetlice i kluby organizacji dziecięcych i młodzieżowych; podmiotów rządowych i pozarządowych, 1 • służby zdrowia i pomocy psychologicznej; wykonywanie niektórych specjalistycznych badań lekarskich, terapia osób uzależnionych, współpraca z ruchem anonimowych alkoholików i organizacjami przeciwdziałania narkomanii, psycho i socjo-terapie. Rozpoznanie roli i miejsca edukacji zdrowotnej i promocji zdrowia w funkcjonowaniu placówki, miejsce zdrowia w programie i planie placówki, realizacja treści, metod i form pracy. • kultury i sportu; prowadzenie zespołów zainteresowań oraz innych form zajęć kulturalnooświatowych i sportowych z osobami pozbawionymi opieki i zagrożonymi społecznym i przestępczym wykolejeniem, • policyjne i samorządowe; sprawdzanie miejsc zbiorowego wagarowania, współdziałanie w zakresie kontroli i informacji o zachowaniu osób zagrażających porządkowi publicznemu, przygotowywanie imprez służących upowszechnianiu sportu i rekreacji młodzieży (spędzanie czasu wolnego), • kościoły i związki wyznaniowe; oddziaływanie na sferę moralną podopiecznych w procesie prowadzenia zajęć oraz działalność opiekuńcza, kulturalno-oświatowa i sportowa, a także terapeutyczna. Doświadczenia z praktyk odbytych w tak wielu instytucjach zapobiegania dewiacjom społecznym mają wielorakie walory. Służą podnoszeniu wiedzy oraz zdobywaniu elementarnych umiejętności z zakresu wspomagania działalności profilaktyczno-opiekuńczej, a także przeciwdziałaniu przestępczości. Uwrażliwiają na problemy i zjawiska w szerszym odczuciu społecznym obojętne lub upraszczane. Sprzyjają też podnoszeniu kultury prawnej i pedagogicznej studentów. IV. DOKUMENTACJA PRAKTYKI Na każdym etapie praktyki studenci dokumentują swoją pracę w formie: • protokołów z obserwacji, wywiadów, rozpoznania sytuacji, warunków dotyczących placówki oraz jej podopiecznych, • konspektów, scenariuszy, planów pracy związanych z realizacją wybranych zadań, • sprawozdań z realizacji zadań i ich ewaluacji (stopień realizacji założonych celów, pojawiające się trudności i ich przyczyny, samopoczucie uczniów i prowadzącego, samoocena pełnionej roli), • wpisów do dziennika praktyk (planu praktyki, wykonywanych zadań w kolejnych dniach praktyki, udział w zajęciach potwierdzonych podpisem opiekuna). V. ZALICZENIE PRAKTYKI Podstawą zaliczenia jest: • odbycie praktyki w wyznaczonym terminie. • otrzymanie pozytywnej opinii od opiekuna praktyki w konkretnej instytucji, 2 • prowadzenie dzienniczka praktyk zgodnie z wytycznymi niniejszej instrukcji i jego przedstawienie opiekunowi praktyk z ramienia uczelni, • załączenie dokumentacji wymienionej w punkcie IV. Zaliczenia praktyki w indeksie dokonuje opiekun dydaktyczny praktyki z ramienia Wydziału Komunikacji Społecznej na Kierunku Pedagogika Wyższej Szkoły Komunikacji i Zarządzania, po przeanalizowaniu dokumentacji. VI. ZADANIA PLACÓWKI • wyznaczenie zakładowego opiekuna praktyk studenckich, • ustalenie planu praktyki, • zapoznanie studentów z pracą placówki oraz ustalenie planu ich zajęć i czynności na terenie placówki, • sprawowanie nadzoru nad wykonaniem planu praktyki oraz pomoc w przygotowaniu i prowadzeniu zajęć realizowanych przez studentów – praktykantów, • omawianie ze studentami wykonywanych przez nich zajęć i zadań, • zaliczenie praktyki w formie opinii i oceny w dzienniczku praktyk (niezbędny jest podpis i stempel placówki) VII. ZADANIA OPIEKUNA PRAKTYKI Z RAMIENIA UCZELNI • wprowadzenie w zadania praktyki, • pomoc merytoryczna w zakresie realizowanych przez studentów form pracy, • hospitowanie realizowanych przez poszczególnych studentów form pracy, • podsumowanie zajęć, • zaliczenie praktyki w formie wpisu do indeksu 3 Wyższa Szkoła Komunikacji i Zarządzania w Poznaniu INSTRUKCJA PRAKTYKI PEDAGOGICZNEJ – ASYSTENCKIEJ (2 tygodnie – 50 godzin) I. CELE PRAKTYKI 1. Ma na celu zapoznanie studentów ze strukturą organizacyjną szkoły i innymi instytucjami opiekuńczo – wychowawczymi. 2. Po zgromadzeniu praktycznych doświadczeń studenci powinni mieć szansę usystematyzowania własnych obserwacji w postaci reguł i modeli. 3. Sytuacja zadaniowa winna stawiać studenta w konieczności wytwarzania nowych informacji w celu rozwiązania problemu, zamiast odtwarzania znanych z literatury wzorców postępowania dydaktycznego lub wychowawczego. 4. Przystosowanie praktycznego kształcenia studentów do wymagań współczesności poprzez podejmowanie badań ( wdrażanie ich wyników) nad przydatnością i efektywnością aktualnych koncepcji programowo – organizacyjnych. 5. Celem ogólnym praktyki jest przygotowanie pracownika socjalnego do pracy z klientem oraz przekazanie wiedzy dotyczącej jego cech osobowościowych. Wśród celów szczegółowych wyróżnić można. II. ORGANIZACJA I PRZEBIEG PRAKTYKI Studenci są zobowiązani do odbycia praktyki asystenckiej w placówce w wymiarze 50 godzin realizowanych w okresie 2 tygodni na 3 semestrze studiów. Praktykant przebywa na terenie placówki (szkoła lub inna instytucja i placówka wychowawcza) 5 godzin, nie wlicza się czasu przeznaczonego na przygotowanie się do zajęć zleconych przez opiekuna praktyki oraz na omówienie i analizę hospitalizowanych zajęć. Podczas praktyki studenci korzystają z opieki zakładowego opiekuna praktyk, który zakres pomocy udzielanej studentom uzależnia od stopnia trudności realizowanych zadań i możliwości poszczególnych studentów. Opracowują oni pod jego kierunkiem plan praktyki, w którym projektują zadania do wykonania, metody i terminy ich realizacji. Praktyka ma charakter asystencki, w których przewiduje się głównie hospitacyjne formy uczestnictwa studenta w zajęciach proponowanych przez opiekuna praktyk. III. ZADANIA PRAKTYKI Zadaniem odbywanego rodzaju praktyki – asystenckiej jest zdobycie właściwych podstaw teoretycznych służących rozwojowi umiejętności pedagogicznych potrzebnych nauczycielowi, wychowawcy funkcjonującemu w nowym systemie edukacyjnym. Funkcjami składowymi tego rozwoju jest: • poznanie organizacji pracy placówki i jej uczestników • kształcenie poprawnej i skutecznej komunikacji 4 • zwrócenie uwagi na zjawiska akceptacji i wsparcia jako mające podstawowe znaczenie i zasadniczy wpływ w pracy z beneficjentem • umiejętność autoprezentacji związana z przełamywaniem osobistych oporów i trudności z zastosowaniem wzmocnień pozytywnych • pokazanie możliwości skutecznej pracy w zespole, opartej na wzajemnej współpracy umiejętności interpersonalnych • umiejętności w konstruktywnym rozwiązywaniu konfliktów • promocja pracy socjalnej z rodziną, jej problemami i trudnościami w okresie transformacji • problemy i kwestie społeczne – dezintegracja rodziny • umiejętność klasyfikowania w kategorie diagnostyczne • poszukiwanie nowych rozwiązań, wprowadzać zmiany. Każde działanie praktykami pedagogicznymi powinno być ukierunkowane na służenie pomocą w zdobywaniu właściwych umiejętności pedagogicznych opartych na ciągłej interakcji i koordynacji. IV. DOKUMENTACJA PRAKTYKI Na każdym etapie praktyki studenci dokumentują swoją pracę w formie: • protokołów z obserwacji, wywiadów, rozpoznania sytuacji, warunków dotyczących placówki oraz jej podopiecznych, • konspektów, scenariuszy, planów pracy związanych z realizacją wybranych zadań, • sprawozdań z realizacji zadań i ich ewaluacji (stopień realizacji założonych celów, pojawiające się trudności i ich przyczyny, samopoczucie uczniów i prowadzącego, samoocena pełnionej roli), • wpisów do dziennika praktyk (planu praktyki, wykonywanych zadań w kolejnych dniach praktyki, udział w zajęciach potwierdzonych podpisem opiekuna). V. ZALICZENIE PRAKTYKI Podstawą zaliczenia jest: • odbycie praktyki w wyznaczonym terminie. • otrzymanie pozytywnej opinii od opiekuna praktyki w konkretnej instytucji, • prowadzenie dzienniczka praktyk zgodnie z wytycznymi niniejszej instrukcji i jego przedstawienie opiekunowi praktyk z ramienia uczelni, • załączenie dokumentacji wymienionej w punkcie IV. Zaliczenia praktyki w indeksie dokonuje opiekun dydaktyczny praktyki z ramienia Wydziału Komunikacji Społecznej na Kierunku Pedagogika Wyższej Szkoły Komunikacji i Zarządzania, po przeanalizowaniu dokumentacji. VI. ZADANIA PLACÓWKI • wyznaczenie zakładowego opiekuna praktyk studenckich, 5 • ustalenie planu praktyki, • zapoznanie studentów z pracą placówki oraz ustalenie planu ich zajęć i czynności na terenie placówki, • sprawowanie nadzoru nad wykonaniem planu praktyki oraz pomoc w przygotowaniu i prowadzeniu zajęć realizowanych przez studentów – praktykantów, • omawianie ze studentami wykonywanych przez nich zajęć i zadań, • zaliczenie praktyki w formie opinii i oceny w dzienniczku praktyk (niezbędny jest podpis i stempel placówki) VII. ZADANIA OPIEKUNA PRAKTYKI Z RAMIENIA UCZELNI • wprowadzenie w zadania praktyki, • pomoc merytoryczna w zakresie realizowanych przez studentów form pracy, • hospitowanie realizowanych przez poszczególnych studentów form pracy, • podsumowanie zajęć, • zaliczenie praktyki w formie wpisu do indeksu 6 Wyższa Szkoła Komunikacji i Zarządzania w Poznaniu INSTRUKCJA PRAKTYKI PEDAGOGICZNEJ – HOSPITACYJNEJ (2 tygodnie – 50 godzin) I. CELE PRAKTYKI 1. Studiujący, w tym systemie praktyki jest elementem kluczowym – bierze udział w doborze własnych zadań edukacyjnych, przyjmuje odpowiedzialność za swoje kształcenie, generuje własną motywację do kształcenia; 2. Podstawową funkcją tego systemu praktyki jest ułatwienie studiowania, a w szczególności – zdobycie praktycznych umiejętności pedagogicznych; 3. Współuczestnictwo w planowaniu i projektowaniu wybranych elementów programu praktyki pedagogicznej – hospitacyjnej; 4. Sprawdzenie i pogłębienie umiejętności studentów w zakresie pracy opiekuńczej, wychowawczej, diagnostycznej, terapeutycznej, kompensacyjnej realizowanej w określonej placówce; 5. Ćwiczenie umiejętności dokonywania obserwacji hospitowanych zajęć i pisanie sprawozdań z hospitowanych i przeprowadzonych zajęć; 6. Pogłębianie umiejętności przeprowadzenia zajęć w określonej grupie wiekowej zgodnie z opracowanym konspektem, scenariuszem; 7. Ćwiczenie umiejętności konstruowania narzędzi diagnostycznych, przeprowadzanie badań i opracowywanie ich wyników; 8. Ćwiczenie umiejętności współpracy z gronem pedagogicznym i personelem (wychowawcą, pedagogiem, opiekunem społecznym, animatorem kultury, nauczycielem, opiekunem świetlicy, biblioteki, higienistką, lekarzem), uczniami, wychowankami i innymi osobami uczestniczącymi w realizacji procesu wychowawczo-dydaktycznego. II. ORGANIZACJA I PRZEBIEG PRAKTYKI. Studenci są zobowiązani do odbycia praktyki hospitacyjnej w wybranej placówce, w wymiarze 50 godzin realizowanych w okresie 2 tygodni na lub po 4 semestrze studiów. Praktykant winien przebywać na terenie placówki (szkoła lub inna instytucja i placówka wychowawcza) 5 godzin dziennie, nie wliczając czasu przeznaczonego na przygotowanie się do zajęć zleconych przez opiekuna praktyki oraz na omówienie i analizę hospitowanych zajęć. Podczas praktyki studenci korzystają z opieki zakładowego opiekuna praktyk, który zakres pomocy udzielanej studentom, uzależnia od stopnia trudności realizowanych zadań i możliwości poszczególnych studentów. Opracowują oni pod jego kierunkiem plan praktyki, w którym projektują zadania do wykonania, metody i terminy ich realizacji. 7 Praktyka ma charakter hospitacyjny, w której przewiduje się głównie uczestnictwo studentów w zajęciach szkolnych – lekcyjnych i pozalekcyjnych; pozaszkolnych – lekcyjnych i pozalekcyjnych, w celu dokonania analizy i ewentualnie oceny pracy uczniów i nauczycieli. Praktyka hospitacyjna ma umożliwić studentom: formułowanie celów lekcji w formie funkcji, czynności i zadań; poznanie twórczego uczenia się; zdobycie umiejętności zorganizowania pracy zespołowej i planowanie procesu dydaktycznowychowawczego, budowanie lekcji i zajęć, żeby podmiotem działającym był uczeń i wychowanek, który swą rolę sprowadza do organizowania i koordynowania działań; inspirowanie uczniów, wspomaganie ich i wyzwalanie w nich twórczej aktywności poprzez akceptację, pochwałę; budzenie w uczniach motywacji do podejmowania coraz większego wysiłku; wzbogacanie metod i form poznania, kontroli i oceny pracy. III. ZADANIA PRAKTYKI. Zajęcia hospitacyjne ukierunkowane są na praktyczne zapoznanie studentów z krajowym systemem pomocy społecznej, profilaktyki społecznej, resocjalizacji oraz formami i zakresem oddziaływań na młodzież niedostosowaną społecznie i przestępczą. Studenci podejmujący praktykę hospitacyjną winni zrealizować następujące typy zadań: 1. Uczestnictwo w ważnych wydarzeniach, działaniach podejmowanych przez placówkę (udział w zebraniach, imprezach okolicznościowych, towarzyszenie pedagogowi w wywiadach środowiskowych itp.) – 10 godzin 2. Hospitacja wybranych zajęć – 2 godziny 3. Przeprowadzenie zajęć na podstawie wcześniej przygotowanego i zatwierdzonego przez opiekuna scenariusza – 2godziny 4. Hospitowanie wybranych zajęć (lekcje, warsztaty, zajęcia wyrównawcze, profilaktyczne, terapeutyczne, kompensacyjne itp.) – 6godzin 5. Przeprowadzenie zajęć edukacyjnych (np. edukacji zdrowotnej, fakultatywnej, przedmiotowej), na podstawie przygotowanego i zatwierdzonego scenariusza–10 godz 6. Dokonanie diagnozy wybranego problemu (indywidualnego, grupowego, społecznego i po konsultacji z pedagogiem, wychowawcą, opiekunem praktyk), na podstawie przeprowadzonych badań przy pomocy samodzielnie skonstruowanego narzędzia diagnostycznego – 4 godziny 7. Opracowanie scenariusza i przeprowadzenie zajęć profilaktycznych na podstawie wyników badań rozpoznawanego w diagnozie problemu – 2 godziny 8. Przygotowanie i przeprowadzenie imprezy okolicznościowej w wybranej grupie wychowanków, uczniów – 4 godziny 9. Studium indywidualnego przypadku np. dziecko sprawiające trudności wychowawcze, z zaburzeniami zachowania, zaniedbane społecznie, dziecko z problemami zdrowotnymi – 10 godzin • na podstawie dokumentacji pedagogicznej, psychologicznej, medycznej, rozmowy z dzieckiem, wychowawcami, rodzicami oraz obserwacji, dokonanie opisu problemu dziecka – wychowanka 8 • diagnoza – opis mechanizmów powstawania zaburzeń (przyczyny, podłoże) • terapia, interwencja – projekt działań pedagogicznych, metod, form pracy z dzieckiemwychowankiem • profilaktyka – działania eliminujące powstawanie wskazanego problemu IV. DOKUMENTACJA PRAKTYKI Na każdym etapie praktyki hospitacyjnej, studenci dokumentują swoją formę pracy poprzez: • udokumentowany udział w zajęciach objętych praktyką w formie raportów z każdego dnia praktyki • przedstawienie konspektów zajęć z grupą w różnych formach • opracowanie studium przypadku • opis placówki, głównych kierunków jej pracy wychowawczo – resocjalizacyjnej i ogólna charakterystyka uczniów, wychowanków, klientów. • uzyskanie pozytywnej oceny opiekuna praktyk z ramienia uczelni z uwzględnieniem opinii opiekuna praktyk w instytucji V. ZALICZENIE PRAKTYKI Podstawą zaliczenia praktyki hospitacyjnej jest: • odbycie praktyki w wyznaczonym terminie • otrzymanie pozytywnej opinii od opiekuna praktyki reprezentującego instytucję • prowadzenie dzienniczka praktyk zgodnie z założeniami obecnej instrukcji • załączenie dokumentacji wyszczególnionej w punkcie IV Zaliczenie w indeksie dokonuje opiekun merytoryczny z ramienia uczelni Wyższej Szkoły Komunikacji i Zarządzania, po przeanalizowaniu dokumentacji. VI. ZADANIA PLACÓWKI • wyznaczenie zakładowego opiekuna praktyk studenckich, • ustalenie planu praktyki, • zapoznanie studentów z pracą placówki oraz ustalenie planu ich zajęć i czynności na terenie placówki, • sprawowanie nadzoru nad wykonaniem planu praktyki oraz pomoc w przygotowaniu i prowadzeniu zajęć realizowanych przez studentów – praktykantów, • omawianie ze studentami wykonywanych przez nich zajęć i zadań, • zaliczenie praktyki w formie opinii i oceny w dzienniczku praktyk (niezbędny jest podpis i stempel placówki) VII. ZADANIA OPIEKUNA PRAKTYKI Z RAMIENIA UCZELNI • wprowadzenie w zadania praktyki, 9 • pomoc merytoryczna w zakresie realizowanych przez studentów form pracy, • hospitowanie realizowanych przez poszczególnych studentów form pracy, • podsumowanie zajęć, • zaliczenie praktyki w formie wpisu do indeksu 10 Wyższa Szkoła Komunikacji i Zarządzania w Poznaniu INSTRUKCJA PRAKTYKI METODYCZNEJ (2 tygodnie – 50 godzin) I. CELE PRAKTYKI 1. Jednym z celów powyższej praktyki jest sprawdzenie przygotowania teoretycznego studentów do konkretnej sytuacji trudnej. 2. W czasie trwania praktyki działalność studenta koncentruje się na pracy dydaktyczno – wychowawczej, opiekuńczej, diagnostycznej, terapeutycznej określonej programem nauczania i planowania realizowanego w określonej placówce, zweryfikowane przygotowaniem teoretycznym do przyszłej pracy zawodowej 3. Efektem dobrze zorganizowanej i odbytej praktyki powinno być głębsze poznanie i rozumienie sytuacji dydaktycznej i wychowawczej, problemów dydaktyczno-wychowawczych, procedur realizowanych w różnych placówkach 4. Praktyka winna pomóc także studentom w ocenie własnych czynników osobowościowych i dyspozycji do wykonywania zawodu, opartych na wiedzy merytorycznej, znajomości metod, zasad i form organizacyjnych, środków dydaktycznych oraz podstaw psychologii i pedagogiki. 5. Wchodzenie praktykanta w role zawodowe w instytucjach będących terenem ich przyszłej pracy zawodowej. 6. Stworzenie warunków do gromadzenia i uzupełniania materiałów empirycznych z zakresu realizowanych przez nich prac badawczych II. ORGANIZACJA I PRZEBIEG PRAKTYKI Studenci są zobowiązani do odbycia praktyki metodycznej w wybranej placówce, w wymiarze 50 godzin realizowanych w okresie 2 tygodni, na 5 semestrze studiów. Studenci mogą odbywać praktyki w następujących instytucjach: pogotowia opiekuńcze, domy dziecka, szkoły specjalne, policyjne izby dziecka, świetlice wychowawcze, świetlice terapeutyczne, instytucje opieki całkowitej dla dorosłych, domy opieki społecznej, szkoły integracyjne, organizacje pozarządowe realizujące jako cel statutowy działania z zakresu opieki i wychowania (stowarzyszenia, fundacje, wolontariaty, PCK), kluby seniora, poradnie specjalistyczne i poradnie specjalistyczno – psychologiczno – pedagogiczne, domy kultury, inne placówki pracy kulturalno – wychowawczej i upowszechniania kultury, szkoły, przedszkola, placówki wychowawcze, sądy, areszty śledcze, schroniska, placówki edukacji i rewalidacji niepełnosprawnych intelektualnie. Praktykant przebywa na terenie placówki 5 godzin dziennie, nie wlicza się czasu przeznaczonego na przygotowanie do zajęć oraz omówienie i analizę zajęć. Podczas praktyki studenci korzystają z opieki zakładowego opiekuna praktyk, który zakres pomocy udzielanej studentom, uzależnia od stopnia trudności realizowanych zadań i możliwości poszczególnych studentów. Opracowują oni pod jego kierunkiem plan praktyki, w którym projektują zadania do wykonania, metody i terminy ich realizacji. 11 Praktyka ma charakter czynny, w związku z tym hospitacje, asysta i formy biernego uczestnictwa w zajęciach powinny stanowić tylko znikomy element praktyki. III. ZADANIA PRAKTYKI Praktykanci powinni podejmować następujące typy zadań i realizować je w orientacyjnym wymiarze godzin: 1. Zdobycie wstępnej orientacji w charakterze i sposobach pracy placówki • Zapoznanie się ze strukturą organizacyjną, warunkami pracy w placówce oraz z jej planem pracy • Zapoznanie się z funkcjonowaniem różnych komórek organizacyjnych wchodzących w skład danej placówki • 2. Hospitowanie typowych form pracy realizowanych w danej instytucji Współudział w realizowanych przez określone instytucje działaniach diagnostycznych, profilaktycznych, terapeutycznych, opiekuńczych, wychowawczych, dydaktycznych, realizowanych w ramach pracy pedagoga. Realizacja powyższych zadań jest zależna od charakteru placówki, w której student odbywa praktykę. 3. Udział w realizacji bieżących zadań placówki np.: • Przygotowanie i przeprowadzenie zajęć z zakresu szeroko rozumianej np.: profilaktyka uzależnień, komunikacja interpersonalna, rozwiązywanie konfliktów, budowanie poczucia własnej wartości, samopoznanie, promocja zdrowia, zdrowy styl życia, zdrowe odżywianie się itp. • Przygotowanie i przeprowadzenie jednostek zajęciowych w ramach organizacji czasu wolnego podopiecznych np.: gry i zabawy ruchowe, integrujące grupę, ćwiczenia relaksujące, odprężające itp. • Przygotowanie i przeprowadzenie imprezy okolicznościowej w grupie podopiecznych. • Przygotowanie i przeprowadzenie zajęć w zespole reedukacyjnym, wyrównawczym, wspierającym, kompensującym, terapeutycznym umiejętności podopiecznych. IV. DOKUMENTACJA PRAKTYKI Na każdym etapie praktyki hospitacyjnej, studenci dokumentują swoją formę pracy poprzez: • udokumentowany udział w zajęciach objętych praktyką w formie raportów z każdego dnia praktyki • przedstawienie konspektów zajęć z grupą w różnych formach • opracowanie studium przypadku • opis placówki, głównych kierunków jej pracy wychowawczo – resocjalizacyjnej i ogólna charakterystyka uczniów, wychowanków, klientów. • uzyskanie pozytywnej oceny opiekuna praktyk z ramienia uczelni z uwzględnieniem opinii opiekuna praktyk w instytucji 12 V. ZALICZENIE PRAKTYKI Podstawą zaliczenia praktyki hospitacyjnej jest: • odbycie praktyki w wyznaczonym terminie • otrzymanie pozytywnej opinii od opiekuna praktyki reprezentującego instytucję • prowadzenie dzienniczka praktyk zgodnie z założeniami obecnej instrukcji • załączenie dokumentacji wyszczególnionej w punkcie IV Zaliczenie w indeksie dokonuje opiekun merytoryczny z ramienia uczelni Wyższej Szkoły Komunikacji i Zarządzania, po przeanalizowaniu dokumentacji. VI. ZADANIA PLACÓWKI • wyznaczenie zakładowego opiekuna praktyk studenckich, • ustalenie planu praktyki, • zapoznanie studentów z pracą placówki oraz ustalenie planu ich zajęć i czynności na terenie placówki, • sprawowanie nadzoru nad wykonaniem planu praktyki oraz pomoc w przygotowaniu i prowadzeniu zajęć realizowanych przez studentów – praktykantów, • omawianie ze studentami wykonywanych przez nich zajęć i zadań, • zaliczenie praktyki w formie opinii i oceny w dzienniczku praktyk (niezbędny jest podpis i stempel placówki) VII. ZADANIA OPIEKUNA PRAKTYKI Z RAMIENIA UCZELNI • wprowadzenie w zadania praktyki, • pomoc merytoryczna w zakresie realizowanych przez studentów form pracy, • hospitowanie realizowanych przez poszczególnych studentów form pracy, • podsumowanie zajęć, • zaliczenie praktyki w formie wpisu do indeksu 13 PRAKTYKI ZAWODOWE NA KIERUNKU PEDAGOGICZNYM Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 7 września 2004r. w sprawie standardów kształcenia nauczycieli (Dz. U. Nr 207 poz. 2110). Załącznik do rozporządzenia, a w nim Wymagania Ogólne - punkt 6/2 i 3 w sprawie studenckich praktyk zawodowych, zawiera wytyczne, co do czasu realizacji zawodowych praktyk pedagogicznych, które winny być realizowane przez cztery semestry. Praktyka zawodowa pedagogiczna, zaplanowana jest dla studentów Wyższej Szkoły Komunikacji i Zarządzania kierunku Pedagogika w II, III, IV i V semestrze studiów. Przeznaczona jest na pracę studentów w szkołach podstawowych, gimnazjach, różnego typu placówkach pomocowych, opiekuńczowychowawczych, resocjalizacyjnych i szkołach ponadgimnazjalnych CEL PRAKTYKI Praktyka ma charakter próbnej pracy nauczycielskiej studentów w szkole. Ma ona umożliwić kandydatom na nauczycieli: 1. pogłębianie znajomości metod i form nauczania i ich praktycznego wykorzystania w zakresie studiowanej specjalności, 2. gromadzenie przez studenta materiału obserwacyjnego, 3. poznanie ogólnych zasad organizowania i prowadzenia pracy dydaktyczno-wychowawczej w szkole, 4. praktyczne zapoznanie się z pracą i życiem szkoły. RODZAJE PRAKTYCZNYCH ZAJĘĆ STUDENTA W czasie praktyki studenci: 1. zapoznają się z podstawową dokumentacją szkolną: • szczegółowym planem nauczania przedmiotów kierunkowych, • programem nauczania, • podręcznikiem ucznia, • literaturą pomocniczą do danego przedmiotu, • dziennikiem lekcyjnym i jego prowadzeniem. 2. zapoznają się ze zbiorami bibliotecznymi; 3. hospitują lekcje prowadzone przez nauczyciela – specjalistę (opiekuna studenta), 4. prowadzą samodzielnie lekcje próbne przygotowane pod kierunkiem opiekuna – specjalisty, 5. w miarę możliwości student może wziąć udział w posiedzeniu Rady Pedagogicznej i zebraniu z rodzicami. Dodatkowo student zobowiązany jest do hospitacji jednej lekcji do dyspozycji wychowawcy w ciągu praktyki i do dołączenia odpowiedniego sprawozdania do dokumentacji praktyki. 14 PROGRAM PRAKTYKI ZAWODOWEJ NA KIERUNKU PEDAGOGIKA Wydział: ...................................... Specjalność: Praca socjalna z resocjalizacją. Pedagogika w zakresie edukacji zdrowotnej. 2. Obowiązkowa praktyka zawodowa realizowana jest w wymiarze 200 godzin w formie zorganizowanej pracy. 3. Celem ogólnym praktyki jest przygotowanie przyszłego pedagoga do pracy opiekuńczowychowawczej, resocjalizacyjnej i edukacyjnej oraz przekazanie wiedzy dotyczącej jego cech osobowościowych. Wśród celów szczegółowych wyróżnić można: • poznanie organizacji pracy placówki i jej uczestników.....................20 godzin • kształcenie poprawnej i skutecznej komunikacji...............................20 godzin • zwrócenie uwagi na zjawiska akceptacji i wsparcia jako mające podstawowe znaczenie i zasadniczy wpływ w pracy z beneficjentem....................20 godzin • umiejętność autoprezentacji związanej z przełamywaniem osobistych oporów i trudności z zastosowaniem wzmocnień pozytywnych......................20 godzin • pokazanie możliwości skutecznej pracy w zespole, opartej na wzajemnej współpracy umiejętności interpersonalnych.......................................20 godzin • umiejętności w konstruktywnym rozwiązywaniu konfliktów...........20 godzin • promocja pracy socjalnej z rodziną, jej problemami i trudnościami w okresie transformacji......................................................................................20 godzin • problemy i kwestie społeczne – dezintegracja rodziny.....................20 godzin • umiejętność klasyfikowania w kategorie diagnostyczne..................20 godzin • poszukiwanie nowych rozwiązań, wprowadzać zmiany...................20 godzin RAZEM ...................200 godzin 4. Praktyka ma formę asystencką, w której student współuczestniczy w zajęciach prowadzonych przez terapeutę, pracownika socjalnego lub penitencjarnego pracownika socjalnego. Student ma zadanie samodzielnie przeprowadzić zaprojektowane przez siebie zajęcia, po zaakceptowaniu konspektu przez opiekuna. 5. Warunki zaliczenia: • • • • • udokumentowany udział w zajęciach objętych praktyką w formie raportów z każdego dnia praktyki przedstawienie konspektów zajęć z grupą w różnych formach opracowanie studium przypadku opis placówki, głównych kierunków jej pracy wychowawczo – resocjalizacyjnej i ogólna charakterystyka wychowanków, klientów. uzyskanie pozytywnej oceny opiekuna praktyk z ramienia uczelni z uwzględnieniem opinii opiekuna praktyk w instytucji 15 PLAN PRAKTYKI ZAWODOWEJ NA KIERUNKU PEDAGOGIKA Praktyka wychowawczo – opiekuńcza...............................po I roku.......................2 tygodnie Praktyka asystencka....................................................na III semestrze.....................2 tygodnie Praktyka hospitacyjna................................................na IV semestrze.....................2 tygodni Praktyka metodyczna..................................................na V semestrze......................2 tygodni --------------------------------------------------Razem 8 tygodni Praktyka wychowawczo – opiekuńcza. Realizowana przez studentów po I roku studiów w wymiarze 2 tygodni na obozie, kolonii lub w świetlicy, internacie, Domu Dziecka, szpitalu, hospicjum. Celem tej praktyki jest zapoznanie studentów z planowaniem, organizacją i realizacją pracy wychowawczej i opiekuńczej szkół oraz innych instytucji i placówek opiekuńczo – wychowawczych. Praktyka asystencka. Odbywana w wymiarze 2 tygodni w 3 semestrze w szkole podstawowej oraz innych instytucjach i placówkach wychowawczych (instytucje i placówki zostały wymienione przy opisanej instrukcji praktyki opiekuńczo-wychowawczej). Ma na celu zapoznanie studentów ze strukturą organizacyjną szkoły i instytucjami opiekuńczo – wychowawczymi, procesem dydaktyczno – wychowawczym i formami opieki nad dziećmi, młodzieżą, dorosłymi lub osobami starszymi. Metodą pracy jest głównie obserwacja bezpośrednia i uczestnicząca oraz analiza dokumentów. Praktyka hospitacyjna. Stanowi przygotowanie studentów do odbywania poszczególnych praktyk oraz ocenę pracy zawodowej w przeciągu 2 tygodni podczas 4 semestru. Studenci będą uczestniczyć w zajęciach szkolnych – lekcyjnych i pozaszkolnych – pozalekcyjnych, w celu dokonania analizy i ewentualnie oceny pracy uczniów i nauczycieli. Praktyka hospitacyjna ma umożliwić studentom: formułowanie celów lekcji w formie funkcji, czynności i zadań; poznanie twórczego uczenia się; zdobycie umiejętności zorganizowania pracy zespołowej i planowanie procesu dydaktyczno- wychowawczego, budowanie lekcji i zajęć, żeby podmiotem działającym był uczeń i wychowanek, który swą rolę sprowadza do organizowania i koordynowania działań; inspirowanie uczniów, wspomaganie ich i wyzwalanie w nich twórczej aktywności poprzez akceptację, pochwałę; budzenie w uczniach motywacji do podejmowania coraz większego wysiłku; wzbogacanie metod i form poznania, kontroli i oceny pracy. Praktyka metodyczna. Realizowana w wymiarze 2 tygodni w 5 semestrze. Jednym z celów powyższej praktyki jest sprawdzenie przygotowania teoretycznego studentów do konkretnej sytuacji trudnej. W czasie trwania praktyki działalność studenta koncentruje się na pracy dydaktyczno – wychowawczej określonej szkolnym programem nauczania i planowania. Przygotowanie i prowadzenie wszystkich form zajęć ( lekcje, wycieczki, zajęcia pozalekcyjne), jak też analiza zajęć prowadzonych i hospitowanych, opartych na wiedzy merytorycznej, znajomości metod, zasad i form organizacyjnych, środków dydaktycznych oraz podstaw psychologii i pedagogiki. 16 DOKUMENTACJA PRAKTYKI. W czasie praktyki studenci zobowiązani są do prowadzenia dokumentacji praktyki pedagogicznej, w której powinni zamieścić: a) rozkład zajęć w czasie praktyki (plan praktyki) b) tygodniowy rozkład zajęć nauczyciela, c) tematy i przebieg wszystkich hospitowanych lekcji wraz z uwagami, d) wypełnioną i podpisaną przez nauczyciela – opiekuna kartę oceny praktyki, e) kilka scenariuszy lekcji próbnych wraz z uwagami i podpisem nauczyciela oraz spostrzeżeniami studenta, f) sprawozdanie z godziny wychowawczej, g) inne dokumenty wymagane przez nauczycieli metodyki danej specjalności. OCENA PRAKTYKI 1. Nauczyciel – opiekun praktyki ma obowiązek: a) wypełnić kartę oceny praktyki b) wpisać do indeksu, w miejscu do tego przeznaczonym, zaliczenie praktyk bez oceny. Dyrektor szkoły lub jego zastępca stwierdza odbycie praktyki w indeksie. 2. Komplet scenariuszy z przeprowadzonych lekcji i obserwacji, kartę oceny praktyki i indeks student przedkłada opiekunowi praktyki z ramienia sekcji w pierwszym tygodniu po zakończeniu praktyki. W złożonym procesie edukacji teoria i praktyka powinny odgrywać równoważną rolę. Funkcje lub role praktyki, z punktu widzenia nowoczesnej pedeutologii, można ująć w trojaki sposób: • adaptacyjną, • refleksyjną, • innowacyjną. Funkcja adaptacyjna polega na stopniowym wdrażaniu do zawodu nauczyciela. Rozpoczyna się w okresie przedstudialnym tj. wyboru tego zawodu i doboru na studia, w okresie studiowania – polega w dużej mierze na przygotowaniu do ustawicznego kształcenia, samodoskonalenia i samowychowania, a w okresie postudialnym – po podjęciu samodzielnej pracy od pierwszych dni trwa proces adaptacji do nowego środowiska szkolnego i pozaszkolnego oraz wielorakich obowiązków organizacyjnych, dydaktycznych i wychowawczych. Funkcja refleksyjna praktycznego kształcenia nauczycieli jest równie istotna jak adaptacyjna. Polega ona na głębszym zastanawianiu się lub rozważaniu i analizowaniu własnej roli i miejsca w przyszłym zawodzie nauczyciela, stosunku do dzieci i młodzieży jako przedmiocie pracy pedagogicznej i wreszcie refleksji nad wiedzą i doświadczeniem zdobytym w toku studiów, praktyk pedagogicznych i przedmiotowych. Krytyczna refleksja jest nie tylko wskazana lecz wręcz nieodzowna na każdym etapie drogi zawodowej. Pozwoli wyciągać wnioski z własnego celowego działania w różnych fazach drogi zawodowej, z przyczyn powodzeń i niepowodzeń, unikać błędów w stosunkach z uczniami, innymi 17 nauczycielami, rodzicami i przełożonymi. Przygotowanie studentów w procesie edukacji do autorefleksji ma takie samo istotne znaczenie jak ich wdrażanie do samokształcenia. Jest ważnym czynnikiem kreowania jakości studiów i przyszłej pracy w szkole lub placówkach oświatowo – wychowawczych. Funkcja innowacyjna praktyk ma dwojaki wymiar i znaczenie: szeroki – bardziej ogólny oraz wąski – konkretny. W szerokim znaczeniu funkcja innowacyjna praktyk polega na kształtowaniu studentów jako badaczy tj. przygotowaniu ich do samodzielnego odkrywania nowej wiedzy, zjawisk czy procesów, przez stosowanie metod naukowych bądź paranaukowych, prowadzenie eksperymentów właściwych i prób eksperymentalnych. Natomiast w węższym znaczeniu może polegać na poszukiwaniu i wprowadzaniu w procesie studiów lub bezpośrednio w szkołach gotowych innowacji pedagogicznych, psychologicznych, dydaktycznych, informatycznych lub też z innych dyscyplin, istotnych z punktu widzenia współczesnej pedeutologii i epistemologii. Z punktu widzenia współczesnej pedeutologii, za bardziej pożądaną uznawana jest funkcja badawcza praktyk pedagogicznych, psychologicznych czy przedmiotowych. Nie tyle istotny jest ostateczny rezultat badań, ile ich cel metodologiczny. Przewodnim motywem praktyk będzie nie tylko uzyskiwanie stopni naukowych czy gotowego produktu w postaci innowacji, a przede wszystkim wciąganie przyszłych nauczycieli do procesu badawczego, kształtowanie postawy nowatorskiej tj. umiejętności stawiania pytań, samodzielnego formułowania problemów, budzenie wrażliwości i intuicji nieodzownej dla odkrywania nowych, istotnych zjawisk i procesów i to możliwie w momencie ich powstawania (in statu noscendi) oraz u samego źródła, tj. w autentycznym środowisku bio-socjokulturowym czy społeczno-wychowawczym. Organizacja praktycznego kształcenia studentów pedagogów. Przygotowanie dzieci i młodzieży, których harmonijna socjalizacja i wychowanie z różnych powodów w ich naturalnym środowisku społeczno – kulturowym załamały się, w sztucznych warunkach zakładu wychowawczego okazuje się dalece nieefektywne. Wychowankowie poddawani opiece i socjalizacji w takich odbiegających od naturalnych warunkach – z powodu osiągnięcia ograniczonych umiejętności przystosowania się do powszechnie przyjętych norm współżycia – stają się ciężarem dla państwa i jego obywateli. Empirycznie zweryfikowana wiedza daje dowody znacznych możliwości skutecznego kreowania środowiskowej pracy opiekuńczo – wychowawczej, profilaktycznej i resocjalizacyjnej przez wysoko wykwalifikowane kadry. Kierunki aktualnie realizowanej reformy oświatowej, odnoszące się do opieki, profilaktyki i resocjalizacji, określone w jej ważnych dokumentach ( Reforma systemu edukacji...., 1998: 21-29), stanowią wytyczną dla procesu kształcenia pedagogów w szkołach wyższych. Absolwenci różnych specjalności pedagogiki powinni być główną „siłą” tych środowiskowych form pracy opiekuńczej, profilaktycznej i resocjalizacyjnej z rodzinami, dziećmi i młodzieżą. Jednym z ważnych sposobów poprawienia jakości kształcenia studentów pedagogiki stają się praktyki pedagogiczne, nastawione na kierunek przyszłej działalności zawodowej jej absolwentów. W tym 18 procesie doniosłe stają się dziedziny działalności społeczno – pedagogicznej placówek, w których praktyki będą odbywane, ich programy, strona organizacyjno – prawna i metodyczna. Programy przygotowywania pedagogów do przyszłych zadań zawodowych będzie uwzględniał perspektywiczne, strategiczne w skali makrospołecznej tendencje i kierunki rozwoju społeczeństwa obywatelskiego. Chodzi o tworzenie w procesie podjętej i obecnie realizowanej reformy edukacji bardziej mobilnych mikrosystemów opiekuńczo – wychowawczych: • zmiana strategii zastępowania rodziny przez instytucje oświatowo-wychowawcze i opiekuńcze na rzecz jej wspierania przez system profilaktyki i opieki, • usytuowanie odpowiedzialności za stan opieki i profilaktyki – obok najbliższej i dalszej rodziny – na ciałach społecznych, wspólnotach i instytucjach lokalnych, • uprzedzające działania profilaktyczne dla zminimalizowania na ogół mniej skutecznych przedsięwzięć interwencyjnych, • pomoc udzielana rodzinie oraz dzieciom i młodzieży w ich środowisku społecznym – z zastosowaniem takich metod i środków, które nie uzależniają ich od zewnętrznej, instytucjonalnej pomocy i opieki (Reforma systemu edukacji....) Przygotowanie studentów do realizacji praktyk pedagogicznych odbywa się w procesie kształcenia w uczelni na wielu przedmiotach. Dotyczy ono wiedzy teoretycznej i umiejętności metodycznych przydatnych w pracy pedagogicznej. Pozwalają one na zastosowanie zasady wiązania przygotowania teoretycznego z praktyką. Sprawdzają funkcjonalność wiedzy i umiejętności posługiwania się nią w różnych sytuacjach typowych i nietypowych. 19