Układy zbiorowe w Polsce i w Niemczech
Transkrypt
Układy zbiorowe w Polsce i w Niemczech
w www.feswar.org.pl Znaczenie ponadzakładowych/branżowych układów zbiorowych w Polsce i w Niemczech ________________________________________________________________________ Układy zbiorowe w Polsce i w Niemczech W dniach 20-22 kwietnia 2016 r. w Magdeburgu odbyło się polsko-niemieckie spotkanie poświęcone ponadzakładowym układom zbiorowym. Konferencje przeprowadzili Sekretariat Przemysłu Chemicznego NSZZ „Solidarność”, QFC GmbH oraz Fundacja Kształcenia Zawodowego i Międzykulturowego „Faveo” przy wsparciu warszawskiego biura Fundacji im. Friedricha Eberta. Zarówno z polskiej strony, jak i z niemieckiej, reprezentowani byli związkowcy i związkowczynie branży chemicznej, strona pracodawców,jak i przedstawiciele i przedstawicielki ministerstw. Magdeburg. Punktem wyjścia dla konferencji było przeniesienie doświadczeń niemieckich na grunt polski. Spotkanie rozpoczęło wystąpienie Wolfganga Becka z Ministerstwa Pracy i Spraw Społecznych kraju związkowego Saksonia-Anhalt, który przedstawił polityczne znaczenie auautonomii porozumień ponadzakładowych. Podkreślił on, że rząd Saksonii-Anhalt chce wzmocnienia autonomii układów zbiorowych i stawia na odpowiedzialnych partnerów, którzy mają na uwadze zarówno konkurencyjność przedsiębiorstwa, jak i interesy pracowników. Mówi o tym porozumienie koalicyjne zawarte między CDU, SPD i Związkiem 90/ Zielonymi z kwietnia 2016 r, w którym zawarto zapis: „Ważne podstawy dobrej pracy oraz sprawiedliwego wynagrodzenia są dla nas zasadami partnerstwa społecznego, autonomii układów zbiorowych i współdecydowania. Dlatego też również w przyszłości będziemy wspierać ich wzmocnienie i dalszy rozwój.” Wolfgang Beck przytoczył także wspólną deklarację rządu krajowego oraz partnerów społecznych z kluczowych obszarów przemysłowych kraju związkowego na temat wzmacniania partnerstwa układu zbiorowego z dn. 21 października 2010 r. Celem tego porozumienia było wzmocnienie negocjowania układów zbiorowych w szczególności pod względem zabezpieczenia fachowców i uczniów i uczennic szkół zawodowych. Branżowe układy zbiorowe uznano „znakiem jakości dla zorientowanej na przyszłość polityki personalnej przedsiębiorstwa”. W zaprezentowanych statystykach widoczne było, iż więcej układów zbiorowych zawieranych jest w Niemczech Zachodnich (dotyczą ok 34% przedsiębiorstw) niż w Niemczech Wschodnich (dotyczą ok 20% przedsiębiorstw). 1 w Znaczenie ponadzakładowych/branżowych układów zbiorowych w Polsce i w Niemczech www.feswar.org.pl ________________________________________________________________________ O znaczeniu dialogu społecznego z perspektywy pracodawców mówił Bernd Wolter, szef związku pracodawców Chemia Północno-Wschodnia (Arbeitgebe- rverband Nordostchemie). Według Woltera branżowe układy zbiorowe niosą ze sobą kilka pozytywnych aspektów, jak m.in.: odciążenie pojedynczych zakładów poprzez rozwiązywanie konfliktów na poziomie całej branży; bezpieczeństwo prawne i w zakresie planowania rozwoju; niskie koszty transakcyjne, transparentność warunków pracy i płacy w branży. Znaczenie ma sam fakt pozostawania w kontakcie przez partnerów społecznych, dzięki czemu możliwa jest wspólna dyskusja na tematy społeczne wychodzące poza treść układów. Wystąpienia strony niemieckiej zamknęła prezentacja Nicolasa Ballenstedt’a, członka IG BCE, na temat praktyki funkcjonowania układu branżowego w niemieckim przemyśle chemicznym. Związkowiec podkreślił, że warunki pracy regulowane są w Niemczech kolektywnie (za pomocą układów zbiorowych i porozumień zakładowych) oraz indywidualnie, w formie umów o pracę. Szczegółowo zaprezentowane zostały typy układów zbiorowych i kwestie, które mogą one regulować, a także relacje związków zawodowych z radami pracowniczymi w procesie negocjowania zmian w warunkach zatrudnienia. Po tej części padło wiele pytań polskich uczestników i uczestniczek spotkania, na które częściowo odpowiadali także związkowcy i związkowczynie z Niemiec. Drugą część spotkania otworzyło wystąpienie Karoliny Woźniczko z Ministerstwa Rodziny, Pracy i Spraw Społecznych na temat prawnych aspektów rejestrowania układów ponadzakładowych w Polsce i udziału strony rządowej w tej procedurze. Dyskusja nabrała temperatury podczas wystąpienia Jana Świątka ze Związku Pracodawców „Polskie Szkło”, który udowadniał tezę, iż w Polsce funkcję układów zbiorowych pełni Kodeks Pracy, który zawiera w sobie niezbędne postanowienia odnośnie stosunków pracodawcapracownik, a układy dlatego są popularne w Niemczech, gdyż kwestie te regulowane są tam w kilku odrębnych ustawach. Przedstawiciel pracodawców argumentował także za pomocą statystyk nieprzystosowanie ponadzakładowych układów zbiorowych do współczesnych warunków rynkowych. Strona związkowa, jak też niemiecka pracowników i pra2 w www.feswar.org.pl Znaczenie ponadzakładowych/branżowych układów zbiorowych w Polsce i w Niemczech ________________________________________________________________________ codawców, przekonywała zaletami tego rozwiązania, jak np. równe warunki płacowe w branży w całym kraju, co hamuje wyludnianie się regionów regresyjnych, czy brak konkurowania przez firmy kosztami pracy. Oficjalną część spotkania zamknęła prezentacja Sławomira Adamczyka z Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, który pokazał w niej historię rokowań zbiorowych w Polsce i przyczyny spadku zawierania takich porozumień (m.in. duże rozdrobnienie związków i brak organizacji reprezentatywnych ze strony pracodawców). Jednym z przytoczonych przez prelegenta argumentów za układami ponadzakładowymi był fakt, iż Polska gospodarka opiera się w znacznej części na przedsiębiorstwach małych i średnich (ok 70% zatrudnionych), gdzie w wielu przypadkach nie sposób prowadzić negocjacji zakładowych. Drugiego dnia spotkania uczestnicy i uczestniczki zwiedzili firmę Solvay Chemicals GmbH w Bernburgu, gdzie podczas rozmowy z przedstawicielami zarządu firmy i stroną pracowniczą poznali rozwiązania stosowane przez zakład w polityce kadrowej. Duże zainteresowanie wzbudziła tzw. książeczka czasu pracy, na której pracownik gromadzi punkty za każdą 40-tą godzinę pracy w tygodniu, które może zamienić na wypłacone mu środki finansowe lub wcześniejszy czas przejścia na emeryturę. 3