II FSK 2263/11 - Wyrok NSA

II FSK 2263/11 - Wyrok NSA z 2013-06-26
1z6
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/24FD0EF42B
II FSK 2263/11 - Wyrok NSA
Data orzeczenia
2013-06-26
Data wpływu
2011-09-05
orzeczenie prawomocne
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Symbol z opisem
Bogdan Lubiński
Grażyna Nasierowska /sprawozdawca/
Grzegorz Krzymień /przewodniczący/
6118 Egzekucja świadczeń pieniężnych
Hasła tematyczne
Egzekucyjne postępowanie
Sygn. powiązane
I SA/Po 286/11 - Wyrok WSA w Poznaniu z 2011-06-09
Skarżony organ
Dyrektor Izby Skarbowej
Treść wyniku
Oddalono skargę kasacyjną
Powołane przepisy
Dz.U. 2005 nr 229 poz 1954 art. 27 § 1 pkt 3
Ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - tekst jedn.
SENTENCJA
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący – Sędzia NSA Grzegorz Krzymień, Sędzia NSA
Bogdan Lubiński, Sędzia WSA (del.) Grażyna Nasierowska (sprawozdawca), Protokolant Dorota
Żmijewska, po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej
"D." S.A. z siedzibą w R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 9 czerwca
2011 r. sygn. akt I SA/Po 286/11 w sprawie ze skargi "D." S.A. z siedzibą w R. na postanowienie Dyrektora
Izby Skarbowej w P. z dnia 31 stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia
postępowania egzekucyjnego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od "D." S.A. z siedzibą w R. na rzecz
Dyrektora Izby Skarbowej w P. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów
postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
1. Wyrokiem z 9 czerwca 2011 r., sygn. akt I SA/Po 286/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
oddalił skargę "D." S.A. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w P. wydane w przedmiocie uznania
za nieuzasadnione zarzutów w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej.
2. Ze stanu sprawy przyjętego do wyrokowania przez Sąd I instancji wynikało, że Dyrektor Izby Celnej w
P., na podstawie decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w P. z dnia 17 listopada 2010 r. określającej Skarżącej
wysokość zobowiązania w podatku akcyzowym, wystawił w dniu 26 listopada 2010 r. tytuły wykonawcze i
wszczął egzekucję administracyjną poprzez doręczenie zawiadomienia o zajęciu rachunku bankowego.
Odpisy tytułów wykonawczych wraz z zawiadomieniem o zajęciu rachunku bankowego doręczono
Skarżącej 6 grudnia 2010 r. W wyniku realizacji ww. zajęcia, całość należności wraz z odsetkami i kosztami
postępowania egzekucyjnego została wyegzekwowana, a postępowanie egzekucyjne zostało zakończone.
Skarżąca pismem z 8 grudnia 2010 r. wniosła zarzuty w sprawie prowadzonego postępowania
egzekucyjnego. Zarzuciła naruszenie art. 33 pkt 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu
egzekucyjnym w administracji (Dz. U z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm., dalej - "u.p.e.a."), poprzez
prowadzenie egzekucji w odniesieniu do należności, która była w chwili wystawienia tytułów
wykonawczych w części umorzona. Ponadto wskazała na naruszenie art. 27 §1 pkt 3 i pkt 5 u.p.e.a.,
poprzez nieokreślenie w tytułach wykonawczych kwoty odsetek naliczonych na dzień ich wystawienia, a
także niewskazanie podstawy prawnej pierwszeństwa zaspokojenia należności pieniężnej.
Dyrektor Izby Celnej w P. postanowieniem z 23 grudnia 2010 r. uznał zarzuty za nieuzasadnione. W
pierwszej kolejności wskazał, że tytuły wykonawcze wystawione zostały na podstawie decyzji, która w
2013-07-08 14:51
II FSK 2263/11 - Wyrok NSA z 2013-06-26
2z6
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/24FD0EF42B
momencie wszczęcia postępowania egzekucyjnego znajdowała się w obrocie prawnym i podlegała
wykonaniu. Odnosząc się z kolei do zarzutu naruszenia art. 27 §1 pkt 3 u.p.e.a., wyjaśnił, że w każdym
tytule wykonawczym wskazano w polu 35, że od należności głównej niezapłaconej w terminie pobiera się
odsetki za zwłokę, stawkę tych odsetek określono w polu 37, natomiast termin, od którego są one naliczone
wpisano w polu 36. Za bezzasadny organ uznał również zarzut naruszenia art. 27 §1 pkt 5 u.p.e.a.
W zażaleniu na powyższe postanowienie Skarżąca wniosła o jego uchylenie i umorzenie postępowania
egzekucyjnego. W uzasadnieniu zażalenia powtórzyła wcześniejszą argumentację.
Postanowieniem z 31 stycznia 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w P. utrzymał w mocy zaskarżone
postanowienie. W jego ocenie, wystawione przez wierzyciela tytuły wykonawcze zawierają wszystkie
niezbędne elementy, o których mowa w art. 27 §1 pkt 3 u.p.e.a., a więc treść podlegającego egzekucji
obowiązku, podstawę prawną tego obowiązku oraz stwierdzenie, że obowiązek jest wymagalny, a w
przypadku egzekucji należności pieniężnej - także określenie jej wysokości, terminu od którego nalicza się
odsetki z tytułu niezapłacenia należności w terminie oraz rodzaj i stawki tych odsetek. Zdaniem organu,
wymóg określony w art. 27 § 1 pkt 3 u.p.e.a. został przez wierzyciela dopełniony. Natomiast wymóg
określenia kwoty odsetek naliczonych na dzień wystawienia tytułu wykonawczego nie znajduje się wśród
enumeratywnie wyliczonych w powołanym przepisie elementów, których obecność jest konieczna w treści
tytułu wykonawczego. Odnosząc się do kwestii wpłacenia przez Skarżącą na rachunek bankowy organu
kwoty 82.000 zł tytułem częściowej zapłaty zobowiązania podatkowego, wyjaśnił, że kwota ta została
rozliczona stosownie do art. 62 §1 Ordynacji podatkowej.
3. W skardze na powyższą decyzję Skarżąca zarzuciła:
- naruszenie art. 33 pkt 1 u.p.e.a. w zw. z art. 62 §1 i § 4 Ordynacji podatkowej, poprzez nieuwzględnienie
zarzutu prowadzenia egzekucji w odniesieniu do zaległości w podatku akcyzowym za miesiąc grudzień 2004
r., która była w już w chwili wystawienia tytułów wykonawczych w części umorzona;
- naruszenie art. 33 pkt 10 u.p.e.a. i art. 27 §1 pkt 3 u.p.e.a. w zw. z art. 29 §2 u.p.e.a. i art. 59 §1 pkt 7
u.p.e.a., poprzez nieuwzględnienie zarzutu niespełnienia przez tytuły wykonawcze wymogu określenia w ich
treści kwoty odsetek naliczonych na dzień wystawienia tytułu wykonawczego, tj. brak określenia wysokości
egzekwowanej należności pieniężnej.
4. Odpowiadając na skargę Dyrektor Izby Skarbowej w P. wniósł o jej oddalenie.
5. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd I instancji stwierdził, że za całkowicie bezzasadny należało
uznać zarzut naruszenia art. 33 pkt 1 u.p.e.a. w zw. z art. 62 §1 i §4 Ordynacji podatkowej. W jego ocenie,
dokonana przez Skarżącą wpłata kwoty 82.000 zł na poczet zaległości wynikających z decyzji określającej
zobowiązanie podatkowe za różne okresy płatności została prawidłowo rozliczona przez organ podatkowy.
Sąd I instancji nie podzielił również stanowiska Skarżącej, że sam brak wpisania w tytule egzekucyjnym
skapitalizowanej kwoty odsetek na dzień jego wystawienia powoduje automatycznie wadliwość takiego
tytułu i niespełnienie wymogów określonych w art. 27 u.p.e.a.
W ocenie Sądu I instancji, w stanie faktycznym niniejszej sprawy, brak określenia jedynie kwoty odsetek
nie spowodował, że tytuły wykonawcze nie spełniały wymogów z art. 27 u.p.e.a. Zauważył, że obowiązek
egzekucji należności pieniężnej określonej kwotą należności głównej i biegiem okresu początkowego
odsetek za zwłokę oraz okresem przerwy w jej naliczaniu pozwalał na wystarczającą identyfikację
egzekwowanej kwoty. Z kolei sama Skarżąca już na etapie postępowania zażaleniowego wskazywała na
stopy odsetek, które obowiązywały w okresie od dnia powstania zaległości do dnia wystawienia tytułu
wykonawczego. Kwestią zasadniczą dla uznania zarzutu z art. 33 pkt 10 u.p.e.a. jako uzasadnionego miało
2013-07-08 14:51
II FSK 2263/11 - Wyrok NSA z 2013-06-26
3z6
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/24FD0EF42B
zatem to, czy na skutek braku wskazania w tytule wykonawczym łącznej kwoty odsetek naliczonych do
dnia jego wystawienia doszło do ich nieprawidłowego określenia i pobrania w ramach zajęcia wierzytelności
z rachunku bankowego. W zawiadomieniu o zajęciu rachunku bankowego wskazano jedną łączną kwotę
694.566 zł z tytułu odsetek na dzień wystawienia wszystkich tytułów wykonawczych. Jak zauważył Sąd I
instancji, kwota ta zgodna jest z sumą kwot naliczonych odsetek w odniesieniu do każdego z tytułów
egzekucyjnych z osobna.
Sąd I instancji wskazał również, że art. 33 pkt 10 u.p.e.a. używa liczby mnogiej - niespełnienie wymogów co do treści tytułu wykonawczego z art. 27 u.p.e.a. Jeżeli zaś był to jedynie jeden brak i to w zakresie tylko
jednego z elementów określających należność pieniężną, który nie miał wpływu na jej prawidłowe
określenie przy dokonywanym zajęciu, to w ocenie Sądu I instancji, zaskarżone postanowienie odpowiada
prawu.
6. We wniesionej skardze kasacyjnej Skarżący zaskarżył wyrok Sądu I instancji w całości, zarzucając
naruszenie prawa materialnego i naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik
sprawy, tj.:
- art. 1 §1 i §2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz.
1269, ze zm. dalej, - "P.u.s.a."), art. 3 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed
sądami administracyjnymi ( Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm., dalej - P.p.s.a.), art. 145 §1 pkt 1 lit. a)
P.p.s.a. w zw. z art. 59 §1 pkt 7 u.p.e.a., art. 29 §2 u.p.e.a. i art. 27 §1 pkt 3 u.p.e.a., poprzez ich
niezastosowanie w sytuacji, gdy zaistniały przesłanki do ich zastosowania, albowiem tytuły wykonawcze z
26 listopada 2010 r. nie spełniały wymogu określenia w ich treści kwoty odsetek naliczonych na dzień
wystawienia tytułu wykonawczego, tj. były dotknięte brakiem określenia wysokości egzekwowanej
należności pieniężnej, o którym mowa w art. 27 §1 pkt 3 u.p.e.a., co skutkowało niedopuszczalnością
egzekucji i obowiązkiem wydania przez organ egzekucyjny postanowienia o umorzeniu egzekucji na
podstawie art. 59 §1 pkt 7 u.p.e.a.;
- art. 27 u.p.e.a. i art. 33 pkt 10 w zw. z art. 59 §1 pkt 7 u.p.e.a. i art. 29 §2 u.p.e.a., poprzez błędną
wykładnię tych przepisów i przyjęcie, że niespełnienie przez tytuł wykonawczy tylko jednego z wymogów
określonych w art. 27 u.p.e.a. nie stanowi wady skutkującej niedopuszczalnością egzekucji i koniecznością
jej umorzenia, podczas gdy przepisy ten należy rozumieć w ten sposób, że brak spełnienia przez tytuł
wykonawczy któregokolwiek z wymogów określonych art. 27 u.p.e.a., w tym z art. 27 §1 pkt 3 u.p.e.a.,
powoduje niedopuszczalność egzekucji i konieczność jej umorzenia;
- art. 1 §1 i §2 P.u.s.a., art. 3 §1 P.p.s.a., art. 145 §1 pkt 1 lit. a) P.p.s.a., art. 151 P.p.s.a. i art. 141 § 4
P.p.s.a., polegające na błędnej kwalifikacji prawnej zarzutów Skarżącej odnoszących się do zaistnienia
przesłanek umorzenia postępowania egzekucyjnego jako naruszenia przepisów postępowania w sytuacji,
gdy są to przepisy prawa materialnego;
- art. 1 §1 i §2 P.u.s.a., art. 3 §1 P.p.s.a., art. 145 §1 pkt 1 lit. c) P.p.s.a., art. 145 §1 pkt 1 lit. a) P.p.s.a. i art.
151 P.p.s.a. w zw. z art. 33 pkt 10 u.p.e.a. i art. 27 §1 pkt 3 u.p.e.a. w zw. z art. 29 §2 u.p.e.a. i art. 59 §1 pkt
7 u.p.e.a. polegające na tym, że Sąd I instancji w wyniku niewłaściwej kontroli działalności administracji
publicznej nie zastosował środka określonego w ustawie i oddalił skargę Skarżącej na podstawie art. 151
P.p.s.a. w sytuacji, gdy ustalił, że zaskarżone postanowienie organu zostało wydane z naruszeniem prawa,
gdyż tytuły wykonawcze z 26 listopada 2010 r. nie spełniały wymogu określenia w ich treści kwoty odsetek
naliczonych na dzień wystawienia tytułu wykonawczego, tj. były dotknięte brakiem określenia wysokości
egzekwowanej należności pieniężnej, o którym mowa w art. 27 §1 pkt 3 u.p.e.a., co miało istotny wpływ na
wynik sprawy, gdyż egzekucja administracyjna wszczęta na podstawie tytułów wykonawczych nie
spełniających wszystkich wymogów, o których mowa w art. 27 ust. 1 u.p.e.a., nie powinna być wszczęta lub
2013-07-08 14:51
II FSK 2263/11 - Wyrok NSA z 2013-06-26
4z6
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/24FD0EF42B
powinna zostać umorzona zgodnie z art. 59 § 1 pkt 7 u.p.e.a.
7. W odpowiedzi ma skargę kasacyjną pełnomocnik Dyrektora Izby Skarbowej w P. wniósł o jej oddalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
8. Skarga kasacyjna zbadana zgodnie z art. 183 § 1 P.p.s.a., czyli w granicach wyznaczonych jej zarzutami,
nie zasługiwała na uwzględnienie i jako taka podlegała oddaleniu.
Zasadniczo zarzuty skargi kasacyjnej sprowadzają się do rozstrzygnięcia kwestii, czy niewskazanie w
tytułach wykonawczych (w poz. 38) wysokości odsetek naliczonych na dzień wystawienia tytułu
wykonawczego stanowi o niespełnieniu przez tytuły wykonawcze wymogów z art. 27 §1 pkt 3 u.p.e.a., a
tym samym zasadnym czyni zarzut w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej.
Zauważyć należy, że z uwagi na charakter podniesionych zarzutów skargi kasacyjnej, ich wzajemne
powiązanie i uzasadnienie, zasadne jest ich łączne rozpoznanie.
Rozstrzygnięcie sporu zaistniałego na gruncie rozpoznawanej sprawy, wymaga w pierwszej kolejności
odpowiedzi na pytanie, czy odsetki stanowią należność pieniężną, o której mowa w art. 27 §1 pkt 3 u.p.e.a.
Powołany przepis wyraźnie bowiem wskazuje, że w przypadku egzekucji należności pieniężnej, w tytule
wykonawczym, należy określić jej wysokość.
W tym miejscu wskazać trzeba, że w myśl art. 2 §1 pkt 1 oraz pkt 8 lit. f) i i) u.p.e.a., egzekucji
administracyjnej podlegają następujące obowiązki: "podatki, opłaty i inne należności, do których stosuje się
przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa" (pkt 1), "należności pieniężne
wynikające z tytułu podatku akcyzowego" (pkt 8 lit. f) oraz "odsetek (...) związanych z należnościami, o
których mowa w lit. a - h" (pkt 8 lit. i). Jak stanowi art. 3 §1 u.p.e.a., egzekucję administracyjną stosuje się
do obowiązków określonych w art. 2, gdy wynikają one z decyzji (...) właściwych organów (...). Zgodnie z
kolei z art. 26 u.p.e.a., organ egzekucyjny wszczyna egzekucję administracyjną na wniosek wierzyciela i na
podstawie wystawionego przez niego tytułu wykonawczego, sporządzonego według ustalonego wzoru" (§1),
"Wzór, o którym mowa w § 1, określa w drodze rozporządzenia minister właściwy do spraw finansów
publicznych. Wzór ten zawiera treść określoną w art. 27, a ponadto umożliwia elektroniczne przetwarzanie
danych zawartych w tytule wykonawczym (§2).
Przepis art. 27 §1 pkt 3 u.p.e.a. stanowi, że tytuł wykonawczy zawiera: treść podlegającego egzekucji
obowiązku, podstawę prawną tego obowiązku oraz stwierdzenie, że obowiązek jest wymagalny, a w
przypadku egzekucji należności pieniężnej - także określenie jej wysokości, terminu, od którego nalicza się
odsetki z tytułu niezapłacenia należności w terminie, oraz rodzaju i stawki tych odsetek.
Z powyższego wynika, że wśród obowiązków podlegających egzekucji administracyjnej wymienia się nie
tylko należności pieniężne wynikające np. z tytułu podatku akcyzowego, lecz również odsetki, o których
mowa w dziale III Ordynacji podatkowej. Z kolei obowiązki, o których mowa w art. 3 §1 u.p.e.a. to nie
tylko obowiązki określone we wskazanej tam decyzji, lecz również obowiązki z decyzji tej wynikające, a
więc takie, które mogą być dochodzone w wyniku wydania danej decyzji, lub związane z należnościami
określonymi w takiej decyzji, w tym odsetki za zwłokę. Skoro egzekwowanym obowiązkiem podatkowym
jest należność pieniężna rozumiana jako należność główna (podatek do zapłaty czy zaległość podatkowa)
oraz należność uboczna (wymagalne odsetki), to tym samym obu tych należności dotyczy warunek zawarty
w art. 27 §1 pkt 3 u.p.e.a., zaś zwrot "określenie jej wysokości" należy odnieść do obu rodzajów należności
pieniężnej podlegającej egzekucji tj. należności głównej i odsetek.
Innymi słowy, odsetki stanowią należność pieniężną, której wysokość powinna być określona w tytule
2013-07-08 14:51
II FSK 2263/11 - Wyrok NSA z 2013-06-26
5z6
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/24FD0EF42B
egzekucyjnym. Jednocześnie jednak - co wymaga wyraźnego podkreślenia na gruncie rozpoznawanej
sprawy - warunek ten zostanie spełniony nie tylko wówczas, gdy w pozycji 38 tytułu wykonawczego
wskazana zostanie kwotowo wysokość odsetek, ale również wtedy, gdy w tytule wykonawczym wskazany
zostanie okres, od którego odsetki są naliczane, ich charakter oraz ewentualne przerwy w naliczaniu
odsetek, czyli tytuł wykonawczy zawierać będzie wszystkie informacje konieczne do określenia ich
wysokości.
Tym samym, wbrew zarzutom skargi kasacyjnej, uznać należy, że niewpisanie przez wierzyciela w treści
tytułów wykonawczych kwot odsetek na dzień wystawienia tytułów wykonawczych, nie powoduje
automatycznie wadliwości tych tytułów, skoro tytuły te zawierają informacje pozwalające na wystarczającą
identyfikację egzekwowanych kwot.
Jednocześnie zgodzić się należy z autorem skargi kasacyjnej, że tytuł wykonawczy jest szczególnym
dokumentem urzędowym, warunkującym wszczęcie egzekucji. Aby to było możliwe powinien zawierać
wszystkie elementy wymagane w art. 27 u.p.e.a. Jak zasadnie wskazuje autor skargi kasacyjnej, brak
chociażby jednego z tych elementów powoduje niedopuszczalność egzekucji w postępowaniu
egzekucyjnym w administracji. Jednakże w rozpoznawanej sprawie sytuacja taka nie miała miejsca.
Zauważyć bowiem należy, że z przepisu art. 27 ust. 1 pkt 3 u.p.e.a, nie wynika, że na tytule wykonawczym
ma być wypełniona poz. 38 tylko, że tytuł wykonawczy ma określać wysokość egzekwowanej należności.
Jak zauważono z kolei wyżej, w przypadku odsetek, warunek ten spełniony jest również w sytuacji, gdy
wskazane są pewne parametry pozwalające określić ich wysokość.
Dlatego też, oceniając prawidłowość tytułu wykonawczego należy każdorazowo ocenić, czy spełnia on
wymogi z art. 27 u.p.e.a., a nie czy w tytule wypełniono wszystkie rubryki. Nie zawsze bowiem pominięcie
jakiejś rubryki tytułu wykonawczego oznaczać będzie, że tytuł ten nie zawiera wszystkich wymaganych
elementów z art. 27 u.p.e.a.
W tym miejscu zauważyć również należy, że wbrew twierdzeniom autora skargi kasacyjnej, Sądowi I
instancji nie można przypisać poglądu, że jeżeli tytuł wykonawczy nie spełnia tylko jednego wymogu
określonego w art. 27 u.p.e.a., to nie stanowi to wady skutkującej niedopuszczalnością egzekucji. Z całości
argumentacji Sądu I instancji, a nie z wyrwanego z kontekstu zdania, wynika bowiem że Sąd ten wyraził
pogląd, że na należność pieniężną określoną w art. 27 ust. 1 pkt 3 u.p.e.a. składa się szereg elementów, z
kolei brak określenia jedynie kwoty odsetek nie spowodował, że tytuły wykonawcze nie spełniają
wymogów art. 27 u.p.e.a. Sąd I instancji wskazał również, że obowiązek egzekucji należności pieniężnej
określonej kwotą należności głównej i biegiem okresu początkowego odsetek za zwłokę oraz okresem
przerwy w jej naliczaniu pozwalał na wystarczającą identyfikację egzekwowanej kwoty.
Dodatkowo trzeba mieć na uwadze, że niewypełnienie poz. 38 tytułów wykonawczych nie wpłynęło
negatywnie na prawa i obowiązki Skarżącej. Nie egzekwowano bowiem odsetek w nieprawidłowej
wysokości.
Tym samym podniesione w skardze kasacyjnej zarzuty naruszenia art. 27 §1 pkt 2, art. 33 pkt 10 oraz art.
29 §2, art. 59 §1 pkt 7 u.p.e.a. uznać należało za niezasadne.
Przechodząc do dalszej argumentacji skargi kasacyjnej, zgodzić się należy z jej autorem, że ustawa o
postępowaniu egzekucyjnym w administracji jest zaliczana do procesowych aktów normatywnych, niemniej
jednak zawiera ona zarówno przepisy postępowania (regulujące tryb postępowania egzekucyjnego), jak i
przepisy prawa materialnego (stanowiące podstawę prawną rozstrzygnięć zapadających w tym
postępowaniu). Do przepisów prawa materialnego należy przepis art. 59 §1 i §2 u.p.e.a., który to przepis
określa przesłanki umorzenia postępowania. Należy jednak podkreślić, że normy prawne stanowiące
2013-07-08 14:51
II FSK 2263/11 - Wyrok NSA z 2013-06-26
6z6
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/24FD0EF42B
podstawę rozstrzygania w niniejszej sprawie tj. art. 33 pkt 10 i art. 27 §1 pkt 3 u.p.e.a. w zw. z art. 29 §2 i
art. 34 §4 u.p.e.a. mają charakter norm procesowych. Z kolei powoływany w skardze kasacyjnej przepis art.
59 §1 pkt 7 u.p.e.a. nie miał i nie mógł mieć w sprawie zastosowania. Zauważyć bowiem należy, że Skarżąca
wniosła zarzuty w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej (art. 33 u.p.e.a.), a nie wniosek o
umorzenie postępowania egzekucyjnego (art. 59 §1 u.p.e.a.), w następstwie którego do umorzenia
postępowania egzekucyjnego dochodzi w odmiennym trybie. W konsekwencji nie można zgodzić się z
autorem skargi kasacyjnej, że dokonano błędnej kwalifikacji prawnej zarzutów dotyczących przesłanek
umorzenia postępowania egzekucyjnego, jako naruszenia przepisów postępowania, w sytuacji, gdy są to
przepisy prawa materialnego.
Za chybione należy również uznać zarzuty skargi kasacyjnej w zakresie naruszenia przepisów art. 3 §1
P.p.s.a. i art. 1 § 1 i §2 P.u.s.a. w powiązaniu z art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) oraz art. 151 P.p.s.a. Po pierwsze,
uzasadnienie skargi kasacyjnej nie zawiera wywodów dotyczących naruszenia powyższych przepisów, w
tym przepisów określających kognicję sądów administracyjnych oraz wskazujących na obowiązek
rozpoznania wniesionej skargi. Po drugie, Sąd I instancji przepisów tych nie naruszył, rozpoznał bowiem
skargę. Naruszenie art. 1 §1 P.u.s.a., czy art. 3 §1 P.p.s.a. ma co do zasady miejsce w sytuacji, gdy sąd
rozpoznający skargę uchyla się od obowiązku wykonania kontroli, o której mowa w tych przepisach, co w
rozpoznawanej sprawie nie miało miejsca.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, Sąd I instancji nie miał podstaw, by podważyć
prawidłowość zaskarżonego postanowienia. Nie naruszył więc art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) P.p.s.a. Sam nie miał
również podstaw do zastosowania innego przepisu, niż art. 151 P.p.s.a., jako podstawy prawnej swojego
orzeczenia. W konsekwencji dokonał prawidłowej kontroli postępowania podatkowego, zgodnej z art. 3 §1
P.p.s.a. w zw. z art. 1 §1 i 2 P.u.s.a.
Z przytoczonych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 P.p.s.a., orzekł jak w
sentencji, a w zakresie kosztów postępowania kasacyjnego na podstawie art. 204 pkt 1 P.p.s.a. w zw. z § 14
ust. 2 pkt 2 lit. b) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za
czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej
przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (j.t. Dz. U. z 2013 r., poz. 490).
2013-07-08 14:51