Egzekucja z wynagrodzenia za pracę

2014-07-11 15:11:33
Egzekucja z wynagrodzenia za pracę
AUTOR: Karolina Ciastko
Egzekucja z wynagrodzenia za pracę jest to jedna z możliwości egzekucji należności pieniężnej
prowadzonej przez komornika na wniosek wierzyciela.
Zgodnie z art. 881 §1 ustawy z 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. nr 43,
poz. 296 z późn. zm.) do egzekucji z wynagrodzenia za pracę komornik przystępuje przez jego
zajęcie. W tym miejscu warto wskazać, iż wynagrodzeniem za pracę jest nie tylko podstawowe
świadczenie za pracę oraz prace zlecone ale również wszelkie nagrody pieniężne, premie jak również
zysk lub udział w funduszu zakładowym oraz wszelkich innych funduszach pozostających w związku
ze stosunkiem pracy.
Powyższe oznacza, iż komornik wysyła do dłużnika wezwanie do przestrzegania zakazu pobierania
wynagrodzenia i równolegle wzywa pracodawcę do zakazu wypłaty wynagrodzenia wskazanego w
wezwaniu, jednak zakazem wypłaty objęta jest jedynie ta część wynagrodzenia, która nie należy do
części wynagrodzenia wolnej od zajęcia. Zajęcie jest zatem dokonane z momentem doręczenia
zawiadomienia pracodawcy, a jakiekolwiek naruszenie zakazu wypłaty zajętego wynagrodzenia
skutkować będzie odpowiedzialnością pracodawcy (cywilną oraz karną).
Limity potrąceń
Potrącenia mogą być dokonane przez komornika w odpowiednich granicach, biorąc przy tym do
obliczenia część wynagrodzenia pozostałą po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne oraz
zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych (tj. kwota netto wynagrodzenia).
Zgodnie z art. 87 Kodeksu pracy wynagrodzenia za pracę (netto) podlegają potrąceniu jednak tylko
poprzez należności egzekwowane w odpowiedniej kolejności wskazanej poniżej:
1. sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń
alimentacyjnych
2. sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż
świadczenia alimentacyjne
3. zaliczki pieniężne udzielone pracownikowi
4. kary pieniężne w wysokości wskazanej w art. 108 kodeksu pracy
Warto w tym miejscu wskazać, iż powyższa kolejność nie jest przypadkowa, albowiem dopiero pełne
zaspokojenie należności z „wyższego szczebla” daje podstawę do dokonywania potrąceń z niższego poziomu. Wyjątkiem są jedynie kary porządkowe, które podlegają potrąceniu niezależnie od
pozostałych potrąceń do wysokości 10% wynagrodzenia przypadającego pracownikowi do wypłaty po
dokonaniu pozostałych potrąceń.
Wobec powyższego w razie potrącenia należności z tytułu świadczeń alimentacyjnych, objętych
egzekucją, potrącenie może nastąpić do wysokości 3/5 wynagrodzenia, a w razie potrącenia innych
należności, objętych egzekucją lub potrącania zaliczek pieniężnych, potrącenie może nastąpić do
wysokości ½ wynagrodzenia.
Pierwszeństwo egzekucji
W przypadku świadczeń alimentacyjnych, objętych egzekucją wskazać należy, iż potrącane są one w
pierwszej kolejności i aż do wyczerpania limitu 3/5 części wynagrodzenia, przy czym nie obowiązuje
tutaj ograniczenie w stosunku do minimalnego wynagrodzenia za pracę, a nadto zgodnie z art. 87 §5
Kodeksu pracy nagroda z zakładowego funduszu nagród, dodatkowe wynagrodzenie roczne oraz
należności przysługujące pracownikom z tytułu udziału w zysku lub w nadwyżce bilansowej podlegają
egzekucji na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych do pełnej wysokości.
Co do pozostałych świadczeń wskazanych powyżej kwotą wolną od potrąceń jest kwota minimalnego
wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów, przysługującego
pracownikom zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu pracy, po odliczeniu składek na ubezpieczenia
społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych ( w 2013r. jest to kwota 1600 zł.
brutto).
Alimenty bez postępowania egzekucyjnego
W przypadku świadczeń alimentacyjnych pracodawca może dokonać ich zaspokojenia bez
postępowania egzekucyjnego, z wyjątkiem dwóch przypadków: 1) świadczeń alimentacyjnych, które
mają być potrącane na rzecz kilku wierzycieli, a łączna suma, która może być potrącona, nie
wystarcza na pełne pokrycie wszystkich należności alimentacyjnych, oraz 2) wynagrodzenia za
pracę, które zostało zajęte w trybie egzekucji sądowej lub administracyjnej. W przypadku braku
postępowania egzekucyjnego pracodawca dokonuje zajęcia na wniosek wierzyciela na podstawie
przedłożonego przez niego tytułu wykonawczego.
Na koniec warto wskazać, iż jeśli dłużnik zmieni pracodawcę, to zajęcie wynagrodzenia obowiązuje
nadal, nawet gdyby po jego dokonaniu pracodawca podpisał z dłużnikiem nową umowę o pracę lub
umowę zlecenia. Komornik nie musi wtedy wysyłać nowego zajęcia.
W przypadku rozwiązania umowy o pracę z pracownikiem, który jest dłużnikiem, pracodawca
powinien uczynić wzmiankę o zajęciu wynagrodzenia w wydanym świadectwie pracy, a jeżeli nowy
pracodawca dłużnika jest mu znany, przesłać mu zawiadomienie komornika i dokumenty dotyczące
zajęcia wynagrodzenia.
AUTOR: Karolina Ciastko
Komentarze