5.7 Efekty pseudo-trójwymiarowe [„wyt³aczanie”] 5.7.1. Efekt

5.7 Efekty pseudo-trójwymiarowe [„wyt³aczanie”]
5.7.1.
Efekt wyt³oczenia [„emboss”], uzyskuje siê dziêki jednostronnemu [jednokierunkowemu] wyodrêbnieniu konturów oraz przedstawieniu ich jako linii jaœniejszych od t³a.
Idea takiej transformacji wspiera siê na znanym z psychologii procesie „racjonalizowania” odbieranych informacji 1. Otó¿ dziêki wieloletniemu i zarazem codziennemu
doœwiadczeniu ¿yciowemu, wi¹¿¹cemu jaœniejszy wygl¹d niektórych krawêdzi z
kierunkiem padania œwiat³a na obiekt trójwymiarowy, dokonuje siê mózgowa transformacja œwiat³ocienia na trzeci wymiar. Jeœli jaœniejsza jest górna lewa krawêdŸ
ogl¹danego obiektu, to powstaje wra¿enie jego wypuk³oœci. Jeœli zaœ jaœniejsza jest
dolna prawa krawêdŸ obiektu, to powstaje wra¿enie jego wklês³oœci. 2
5.7.2.
Efekt wyt³oczenia mo¿e byæ wykorzystany do dos³ownego uwypuklenia [albo
zag³êbienia] tych elementów obrazu, które tego potrzebuj¹. Najprostszym przyk³adem jest przywrócenie trójwymiarowoœci wygl¹du pieczêci, która po zeskanowaniu
sta³¹ siê dwuwymiarowa i wygl¹da jak odbitka stempla. Innym przyk³adem mo¿e
byæ potrzeba demonstracji kolejnoœci kreœlenia krzy¿uj¹cych siê linii pisma.
Zwróciæ trzeba uwagê, ¿e demonstracjê tak¹ mo¿na – dziêki omawianej technice –
zrealizowaæ niezale¿nie od rzeczywistej trójwymiarowoœci przedstawianego obiektu. Np. dwuwymiarowe [p³askie] skrzy¿owanie linii pisma atramentowego z odbitk¹
stempla mo¿e byæ pokazane tak, jak gdyby by³o trójwymiarowe, bowiem któryœ z
tych elementów jest póŸniejszy i „powinien siê nawarstwiæ” na poprzednim. Oczywiœcie takiego rodzaju demonstracja musi mieæ swoje merytoryczne uzasadnienie
w badaniach, prowadzonych równolegle odpowiednimi metodami [kopiowanie dyfuzyjne, ogl¹d mikroskopowy, obserwacja w podczerwieni]. Stworzone w opisany
sposób pozory trójwymiarowoœci orygina³ów – w rzeczywistoœci dwuwymiarowych
– wywo³uj¹ sugestie, które mog¹ byæ niekiedy niebezpieczne. Osoba nie uprzedzona o charakterze dokonanego przekszta³cenia mo¿e bowiem przyj¹æ je np. za podstawê wnioskowania a nie za ilustracjê wniosków. Dlatego ka¿dorazowe zastosowanie efektu wyt³aczania winno byæ w opinii wyraŸnie zaznaczone i objaœnione.
5.7.3.
Funkcja wyt³aczania [emboss] umieszczana jest wœród „filtrów”, bowiem jest
to transformacja uzale¿niona od lokalnego otoczenia przekszta³canych punktów:
Image - Special Filters - Emboss [PhotoStyler], Effects - Special - Emboss [PhotoStyler 2.0], Filter - Stylize - Emboss [Adobe PhotoShop 3.0] oraz Filtr - Stylizacja P³askorzeŸba [Adobe PhotoShop 4.0 PL; efekty zbli¿one daje funkcja: Filtr - Stylizacja - Relief tego¿ programu.
GIF 44
Skrzy¿owanie odbitki stempla z podpisem. Po zastosowaniu
efektu „wyt³aczania” powstaje nieodparte wra¿enie nak³adania
siê warstwy tuszu stemplowego.
1
O znacz¹cym wp³ywie doœwiadczenia na wynik spostrzegania [interpretacji] obrazu widzianego
pisze m. in. R. L. Gregory, Oko i mózg. Psychologia widzenia, Warszawa 1971, s. 265-273.
2
Wynika to z nawyku prowadzenie obserwacji w taki sposób, by Ÿród³o œwiat³a [s³oñce,
lampa] usytuowane by³o z ty³u, powy¿ej g³owy obserwatora i zarazem po jego lewej stronie. Znajomoœæ tej regu³y pozwala prowadziæ proces „emboss” w œciœle okreœlonym kierunku.
POWRÓT DO SPISU TREŒCI