EaWG

Szkoła Główna Handlowa
Katedra Prawa Administracyjnego
i Finansowego Przedsiębiorstw
Warszawa
Unia celna
Białorusi-Rosji – Kazachstanu
i jej skutki dla polskich przedsiębiorców
Ogólnopolskie Seminarium
Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości
Warszawa, BCC, 15 grudnia 2009r.
Prof. dr hab.Wiesław CzyŜowicz
E-mail: [email protected] 1
http://akson.sgh.waw.pl/wczyzo
Plan
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Cele prezentacji
Źródła i literatura
Przesłanki utworzenia UC RB-RF-KH
Etapy tworzenia
Podstawowe załoŜenia Kodeksu celnego UC
Szanse i ryzyka dla polskich przedsiębiorców
Perspektywy rozwoju UC RB-RF-KH
2
Cele prezentacji
1/Przedstawienie słuchaczom procesu kształtowania się unii celnej Rosji –
Białorusi -Kazachstanu w ramach WPN oraz EaWG
2/ Wskazanie na wybrane skutki utworzenia od połowy 2010r. unii celnej w/w
państw dla polskich przedsiębiorców
3/ Omówienie moŜliwości wykorzystania – szans i zagroŜeń - nowej sytuacji
na rynkach integrujących się państw unii celnej RB-RF-KH
4/ Perspektywy rozwoju unii celnej
3
Źródła i literatura
1.
Integracionnyye processy w stranakh SNG:tendencji,problemy i
perspektivy.Monografia.Red.nauk.B.M.Smitienko, Moskva, izd.:Finakademia, 2008,
2.
Miezhdunarodnye regulirovaniye vnieshnieekonomicheskoy
dieyatiel’nosti.Red.V.S.Kamienkov, Minsk, izd.DIKTA, 2005,
3.
Tamozhennyy Soyuz stran Evroaziyskogo ekonomicheskogo soobshchestva.Red.
Yu.F.Azarov, Moskva,izd.Ekonomika 2003;
4.
Republika Kazachstanu. Informator dla Przedsiębiorców, Warszawa, P-KIH-P, Warszawa,
czerwiec 2009
5.
A.Woźniak: Polskie firmy jadą teraz na Białoruś,w „Rzeczpospolita”,09-12-10, s.B6
1.
http://www.money.pl/archiwum/wiadomosci_agencyjne/artykul/rosja;bialorus;kazachstan;u
zgodnily;wspolny;obszar;celny,35,0,561699.html
2.
http://www.customs.ru/ru/megdu/tet5/
3.
http://www.gazeta.ru/politics/2009/11/27_a_3291830.shtml
4/http://pl.wikipedia.org/wiki/Euroazjatycka_Wsp%C3%B3lnota_Gospodarcza
5/ http://www.evrazes.com/
6/ http://www.evrazes.com/about/businessunion (Euroazjatycka Rada Biznesu)
4
Przesłanki kształtowania się Unii Celnej
Białorusi – Rosji i Kazachstanu
I. Ekonomiczne
Konieczność odtworzenia skali rynku (przestrzeni gospodarczej) na
obszarach dawnego ZSRR dla zdynamizowania (róŜne prędkości)
rozwoju społeczno-ekonomicznego państw WNP i
EaWG
(«Устранение таможенных и торговых барьеров во взаимной торговле будет
способствовать экономическому росту и обеспечит к 2015 году, по оценке
экспертов и ученых, дополнительный прирост ВВП государств Таможенного
Союза на 15-18%.Только ежегодные издержки РФ, по ожиданию на
таможенных постах соответствующего оформления, в год составляют 7,5
млрд рублей.” )
II. Polityczne
Stworzenie organizacji politycznej na bazie współpracy
gospodarczej zdolnej do wykorzystania tradycyjnych więzi nie
tylko gospodarczych, ale i historycznych więzi politycznych
III. Prawno-międzynarodowe – moŜliwość wykorzystania unii celnej
do wpływu na organizacje międzynarodowe, zwłaszcza WTO
(moŜliwość zbiorowego członkowstwa).
5
Etapy integracji ekonomicznopolitycznej w teorii integracji
Unia Polityczna
Unia Gospodarcza (UG-W)
Unia walutowa
Unia Celna
Strefa Wolnego Handlu
Umowa handlowa (preferencyjna)
6
Umowa handlowa (preferencyjna)
Umowa międzynarodowa , międzyrządowa o
dostawach jakichś produktów ( np.
surowców energetycznych – gazu czy ropy
naftowej czy innych) lub usług (np.
pozwoleń na jazdy przewoźników przez
terytorium partnera) między
sygnatariuszami zapewniająca trwałość,
stabilność dostaw na określonych
warunkach płatności oraz warunkach
dostaw. Nie obejmuje w zasadzie
problemów celnych, w tym i taryf.
7
Strefa Wolnego Handlu - SWH
To pierwszy etap integracji gospodarczej, w którym :
Bazą formalno prawną jest międzypaństwowe porozumienie w sprawie wolnego
handlu (ang.Agreement, ros. Soglasheniye) którego regulacje obejmują obszar
państw sygnatariuszy (ang.Area, ros.Zona) oraz tworzona jest struktura
wdraŜająca i nadzorująca funkcjonowanie umowy w praktyce
(ang.Association, ros.Assotsiatsiya).
– Polityka celna między partnerami nacelowana jest na prefererencyjny
handel towarami , na likwidację, wg uzgodnionego kalendarza, barier
celnych (taryfowych i pozataryfowych) we wzajemnym obrocie towarami
pochodzącymi z państw – sygnatariuszy (jednak pozostają taryfy, choć ze
stawkami preferencyjnymi, wymogi dokumentacyjne, w tym świadectwa
pochodzenia)
– Polityka celna wobec towarów pochodzących z państw trzecich (nie
będących sygnatariuszami umowy o strefie wolnego handlu) pozostaje w
gestii kaŜdego sygnatariusza (autonomiczna), a tym samym i bariery
taryfowe oraz pozataryfowe są i/lub mogą być zróŜnicowane
– Terytoria celne państw członkowskich mogą znajdować się w róŜnych
miejscach geograficznych i niekoniecznie muszą mieć wspólne granice
polityczne
8
Strefa Wolnego Handlu
Prefererencyjny handel towarowami
pochodzącycmi lub posiadającymi status towarów
państwa-sygnatariusza
A
B
Autonomiczna polityka celna, w tym taryfowa
i pozataryfowa wobec państw trzecich
9
Unia celna
Porozumienie dwóch lub więcej państw na bazie
umowy o unii celnej w ramach którego:
Polityka celna jest wspólna dla państwsygnatariuszy czyli wszyscy partnerzy
stosują jednolite ustawodawstwo celne,
jednolite procedury celne, jednolitą
nomenklaturę towarową i taryfową oraz
jednolitą taryfę celną wobec państw
trzecich, zaś w ramach stworzonego
jednolitego rynku znikają wszelkie
bariery celne i im ekwiwalentne w
swobodnym obrocie towarami unijnymi.10
Wspólna polityka
handlowa i celna
Unia celna
H
Wspólne
ustawodawstwo
celne
A
Unia celna = B
Wolny, swobodny
F
C
obród towarami
G
E
Wspólna taryfa
celna
D
Wspólna
11
Nomenklatura towarowa
i
taryfowa
Etapy tworzenia UC RB-RF-KH
1. Powstanie WNP (1991r.)
2. Powstanie EaWG (2000r.)
3. Porozumienie w sprawie utworzenia
UC RB-FR-KH (2007r.)
4. Decyzja (XI.2009)Międzyrządowej
Rady EaWG o wejściu w Ŝycie od 1
lipca 2010r. Unii celnej RB-RF-KH
12
Etapy kształtowania się UC RB-RF-KH
1/
Rozpad ZSRR (formalnie 8.XII.1991r.-Układ Białowieski)
2/
Kształtowanie się niezaleŜnych państw i nowych granic celnych (od
11.III.1990 LT)
3/ Powstanie Wspólnoty Niepodległych Państw – WNP (8.XII.1991r.).
Członkowie: RB,RF,Ukraina. Od 21.XII.1991r. (protokół z Ałma Aty):
Kazachstan, Kirgistan, Mołdowa, Turkmenistan, Uzbekistan,
TadŜykistan, Armenia i AzerbejdŜan i od 1993r. do 2008r. Gruzja.
Cele: w sferze polityki gospodarczej i HZ - perspektywa harmonizacji
polityki na rzecz tworzenia jednolitej przestrzeni gospodarczej, w tym
handlu zagranicznego i ustawodawstwa celnego.
Struktura w sprawach celnych: Rada Szefów SC państw WNP
Cele działania: koordynacja prac na rzecz tworzenia strefy wolnego
handlu a następnie unii celnej
13
Etapy kształtowania się UC RB-RF-KH
Wrzesień 1993r. Porozumienie w sprawie utworzenia Unii gospodarczej (Ekonomoicheskogo Soyuza) WNP ,
bez Ukrainy która przyjęła status państwa stowarzyszonego;
Kwiecień 1994r. Porozumienie w sprawie utworzenia strefy wolnego handlu wszystkich 12 państw WNP
Październik 1994r. – Porozumienie w sprawie utworzenia Związku płatniczego (unii rozliczeniowej na bazie
rubla)
Styczeń 1995r. – Porozumienie w sprawie Unii celnej RB i RF, do której weszły – Kazachstan, Kirgistan i
TadŜykistan, Uzbekistan (2006-2008).
Obserwatorzy (od 2002):Armenia, Mołdowa, Ukraina.
Kwiecień 1996r. – Układ o utworzeniu Wspólnoty Białorusi i Rosji
Kwiecień 1997r. - Układ o Związku Białorusi i Rosji
Luty 1999r. – Układ o utworzeniu Unii celnej i jednolitej przestrzeni gospodarczej WNP :
Grudzień 1999r. – Układ o utworzeniu państwa związkowego Białorusi i Rosji.
Październik 2000r. - Układ o utworzeniu Euroazjatyckiej Wspólnoty Gospodarczej (EaWG)
Cele działania, m.in.: dokończenie tworzenia strefy wolnego handlu czyli przejście do unii celnej, tj.
wspólnej taryfy celnej, wspólnego systemu regulacji pozataryfowych, ustanowienie wspólnych zasad
handlu towarami oraz usługami i ich dostępu do rynków wewnętrznych wspólnoty, utworzenie
wspólnego zunifikowanego systemu regulacji celnych
Wrzesień 2003r. – Porozumienie w sprawie utworzenia jednolitej przestrzeni gospodarczej - Białoruś ,Rosja,
Kazachstan i Ukraina
Październik 2007r. - Porozumienie w sprawie utworzenia Unii celnej Białorusi, Rosji i Kazachstanu .
Listopad 2009r. – Decyzje Międzyrządowej Rady EaWG z posiedzenia w Mińsku (szefów państw
Wspólnoty) jako najwyŜszego organu zarówno Wspólnoty jak i tworzonej unii celnej RB-RF-KH w
sprawie przyspieszenia prac nad jej wejściem w Ŝycie, a tym samym i przyspieszenia integracji w
14
ramach EaWG
Etapy kształtowania się UC RB-RF-KH
Luty 1999r. – Układ
o Unii celnej i jednolitej przestrzeni
gospodarczej WNP :
Cele:
wprowadzenie w Ŝycie zasady wolnego handlu towarami bez ograniczeń celnych
na podstawie istniejących między stronami umów dwu i wielostronnych o SWH,
tj.:
niestosowanie taryfowych i kwotowych ograniczeń w stosunku do towarów
pochodzących z państw sygnatariuszy wwoŜonych lub wywoŜonych z terytorium
celnego jednego z tych państw do drugiego a przeznaczonego do swobodnego
obrotu na wspólnym obszarze;
stosowanie jednolitego systemu poboru podatków pośrednich (VAT, akcyza)
zgodnie z ustawodawstwem kraju przeznaczenia;
umoŜliwienie czasowego wprowadzenia środków ochronnych w przypadku
wwozu towarów z państwa członkowskiego, zgodnie z ogólnie przyjętymi
normami międzynarodowymi (WTO i GATT) oraz narodowym
ustawodawstwem;
stosowanie klauzuli najwyŜszego uprzywilejowania (KNU) i zakaz podpisywania
takiej klauzuli z krajami trzecimi bez zgody pozostałych państw sygnatariuszy
15
Cele działania EaWG (2000r.)
Podstawowym celem funkcjonowania EaWG jest zwiększenie efektywności
tworzenia jednolitej przestrzeni gospodarczej zapoczątkowanej w unii celnej
(zarówno z 1995r ,1999r oraz z 2007r.) z wykorzystaniem nowych,
perspektywicznych form i metod współpracy.
Etapami do osiągnięcia powyŜszego celu są:
1/
2/
3/
dokończenie tworzenia strefy wolnego handlu (w istocie w całym
EaWG proces ten nadal trwa);
utworzenie unii celnej;
stworzenie jednolitej przestrzeni gospodarczej
Na tej drodze podpisano w ramach EaWG ponad sto dwadzieścia
dokumentów odnoszących się do gospodarki, w tym takŜe dotyczących polityki
handlu zagranicznego i polityki celnej, polityki transportowej, granicznej, etc.,
z nich ponad 20 dotyczy spraw HZ , w tym ok. 10 to akty dotyczące unii celnej
RB-RF-KH (stan na 1 lutego 2008).
16
Etap UC EaWG
Układ o Unii celnej i jednolitej przestrzeni gospodarczej z lutego 1999r.(art.21) unia
celna to związek gospodarczo-handlowy charakteryzujący się następującymi cechami:
а) jednolitym terytorium celnym;
b) wspólną taryfą celną;
c) zasadą nie dopuszczającą jakichkolwiek ograniczeń taryfowych i pozataryfowych
(licencjonowania, kwotowania, tj. ograniczeń ilościowych i/lub wartościowych) we
wzajemnym handlu, z wyłączeniem przypadków przewidzianych w tymŜe Układzie;
d) uproszczeniem , a następnie likwidacją kontroli celnej na wewnętrznych granicach
celnych;
e) identycznymi mechanizmami regulowania gospodarki i handlu, bazujących na
uniwersalnych zasadach gospodarki rynkowej i zharmonizowanym ustawodawstwie
gospodarczym;
f) organami zarządzania , zapewniającymi warunki funkcjonowania i rozwoju unii
celnej;
g) jednolitą polityką celną oraz stosowaniem jednolitych procedur celnych.
W celu ujednolicenia w/w elementów państw członkowskich EaWG podjęto działania na
rzecz ujednolicenia ustawodawstwa z zakresu HZ i polityki celnej, taryfowej i
pozataryfowej.
17
Etap UC EaWG
JuŜ w lutym 2000r. podpisano Porozumienie o Wspólnej taryfie celnej
państw-członków Unii celnej.
Na tej podstawie opracowano bazową nomenklaturę (listę, spis) wspólnej
taryfy celnej Rosji, Białorusi i Kazachstanu.
W 2002r. uznano, Ŝe bazowymi dla UC EaWG będą warunki przystąpienia
Rosji do WTO.
W 2006r. na kolejnym posiedzeniu szefów państw EaWG uznano ,Ŝe
tworzenie UC odbywać się będzie początkowo na bazie RB-RF-RK a w
przyszłości włączanie się pozostałych państw EaWG.
Opracowano plan działań na następne lata (2007-2010) obejmujących
szczegółowe zadanie do realizacji przez państwa zaangaŜowane w proces
tworzenia UC , a w perspektywie i jednolitej przestrzeni gospodarczej.
18
Etap UC EaWG
W październiku 2007r. Na posiedzeniu Rady Międzypaństwowej
EaWG szefowie 3 państw UC podpisali podstawowe dla
funkcjonowania tej unii dokumenty:
Układ o Komisji UC (najwyŜszy organ UC)
Układ o utworzeniu jednolitego terytorium celnego i
tworzeniu UC;
Protokół o zasadach wejścia w Ŝycie umów
międzynarodowych, tworzących bazę formalno- prawną
UC, przyłączenia się do niej oraz wyjścia z
niej.
19
Etap UC EaWG
Podczas szczytu szefów państw członkowskich EaWG (Rady) 25 stycznia
2008r. podpisano kolejnych 9 dokumentów tworzących bazę formalnoprawną UC RB-RF-RK:
Porozumienie o stosowaniu jednolitej taryfie celnej;
Porozumienie o importowych stawkach celnych na towary z państw
trzecich;
Porozumienie o jednolitych kryteriach określania pochodzenia towaru;
Porozumienie o stosowaniu regulacji pozataryfowych ;
Porozumienie o uzgodnieniu polityki w zakresie regulacji związanych ze
stosowaniem środków technicznych, sanitarnych i fitosanitarnych;
Porozumienie w sprawie stosowania specjalnych środków ochronnych,
antydumpingowych, antysubsydiarnych wobec państw trzecich;
Porozumienie w sprawie określania wartości celnej towarów;
Porozumienie statystyczne o obrotach towarowych (wewnętrznych i
zewnętrznych);
Porozumienie w sprawie poboru podatków pośrednich w eksporcie,
imporcie, realizacji prac, realizacji usług UC
20
Etap UC EaWG – Finał (?)
Decyzja o wejściu w Ŝycie UC - Prezydenci Rosji,
Białorusi i Kazachstanu zatwierdzili w piątek
(27.11.2009r.), podczas szczytu Euroazjatyckiej
Wspólnoty Gospodarczej (EaWG) w Mińsku,
wszystkie dokumenty potrzebne do utworzenia unii
celnej.
„Wspólne taryfy celne zaczną funkcjonować od 1 lipca
2010 na Białorusi, w Rosji i w Kazachstanie.
Naszym celem jest stworzenia własnej strefy
ekonomicznej, a unia celna ma być do tego pierwszym
krokiem” powiedział po spotkaniu prezydent
Białorusi Aleksandr Łukaszenka.
21
Struktura celna WNP
WNP - Rada Szefów SłuŜb Celnych – RSSC WNP (z 1993r.)
RSSC WNP to organ współpracy branŜowej , powołany w celu
koordynacji działań słuŜb celnych państw członkowskich WNP.
W jego skład wchodzą szefowie słuŜb celnych RB, RF, RK,
AzerbejdŜanu, TadŜykistanu, Kirgistanu, Turkmenistanu,
Uzbekistanu, Armenii, Ukrainy i Mołdowy.
Podstawowym celem funkcjonowania RSSC WNP jest działanie na
rzecz zbliŜenia i harmonizacji ustawodastw celnych państw
członkowskich, koordynacja i współdziałanie w polityce celnej, a
takŜe skuteczne przeciwdziałanie przestępstwom celnym i
przemytowi towarów.
Corocznie odbywa się 2 posiedzenia RSSC WNP oraz 4 posiedzenia
ekspertów celnych.
22
Struktura celna EaWG
Rada ds.celnictwa i problemów granicznych przy
Komitecie Integracji EaWG
RdsCiPG EaWG to organ państw członkowskich UC
powołany na bazie poprzednio funkcjonującego
RSSC, ale w ramach WNP, potem w ramach
EaWG (od 1998r.) i od 2002r. Jako RdsCiPG
EaWG
funkcjonującym
przy
Komitecie
Integracji EaWG.
Jego podstawowym celem jest realizacja zadań w
zakresie realizacji praktycznego wprowadzenia
w Ŝycie współdziałania w zakresie polityki celnej.
23
Euroazjatycka Rada Biznesu
Euroazjatycka Rada Biznesu - Евразийский Деловой совет
To organizacja non-profit (Stowarzyszenie) przedsiębiorców z Rosji utworzona we
wrześniu 2008r. mająca sprzyjać wciągnięciu biznesu w procesy integracyjne
przebiegające w ramach EaWG.
W Radzie Biznesu EaWG uczestniczą przedsiębiorstwa i banki które
uznały szanse na własny rozwój w warunkach stwarzanych przez
integrację.
Wśród głównych załoŜycieli znaleźli się :
Komitet Integracyjny EaWG
Stowarzyszenie Grup Finansowo-Przemysłowych Rosji
Rosyjski Związek Przemysłowców i Przedsiębiorców
Izba Handlowo-Przemysłowa Federacji Rosyjskiej.
Głównym celem Rady Biznesu jest sprzyjanie wzajemnie wygodnemu ,
postępującemu rozwojowi współpracy handlowo-gospodarczej, kooperacji
i ustanowieniu bezpośrednich związków między przedsiębiorcami państw
24
członkowskich EaWG
Struktura celna UC RB-RF-RK
Komisja Unii Celnej (art.4 KC UC)
W ramach UC RB-RF-RK funkcjonuje stała Komisja Unii Celnej Białorusi,
Rosji i Kazachstanu.Powołana została na bazie Układu o Komisji UC
RB-RF-KH w październiku 2007r.
Jest to organ ponadnarodowy, którego decyzje są obowiązujące na
terytorium państw – sygnatariuszy.
Komisja rozpoczęła działalność w dniu 1 stycznia 2009r.
Posiedzenia Komisji odbywają się raz w miesiącu.
Podstawa: (art.4 KC UC)
Organy celne państw członkowskich , ich prawa i obowiązki oraz struktura
podlegają ustawodawstwu narodowemu (art. 6, pkt.2, KC UC)
25
NajbliŜsze zadania Komisji
WdroŜenie do praktyki Wspólnotowego
Kodeksu Celnego
Zakończenie procesu budowy wspólnej taryfy
celnej oraz uzgodnienie dokumentów
wynikających z przyjętych porozumień w
sprawach celnych ( wartości celnej,
antydumpingu, pochodzeniu, etc.)
Działania na rzecz stworzenia jednolitego
systemu informacyjnego początkowo w
procedurze tranzytu przez terytorium
państw członkowskich EaWG
WdroŜenia SAD w miejsce GTD
26
Wspólnotowy Kodeks celny – podstawowe
załoŜenia i regulacje
Przyjęcie Wspólnotowego Kodeks Celny (załącznik do Układu o Kodeksie celnym Unii celnej,
podpisanego w dniu 27 listopada 2009r. w Mińsku) jest jednym z głównych rezultatów
na drodze do Unii celnej.
Wzorowany na WKC UE:
2 główne części: Ogólna i Specjalna
VIII Tytułów, 50 Rozdziałów , 373 Artykułów.
Poszczególne tytuły to:
I. Przepisy ogólne
Rozdz. 1 Przepisy ogólne (art.1-9)
Rozdz.2 Informacje i konsultacje (art.10-11)
Rozdz.3 Wzajemne stosunki organów celnych z uczestnikami
zagranicznej działalności gospodarczej oraz osobami
realizującymi aktywność gospodarczą w sferze celnej
(art.12- 42,AEO – art.38-41)
Rozdz.4 Systemy i technologie informacyjne (art.43-46)
Rozdz.5 Statystyka celna (art.art.47-49)
Rozdz.6 Jednolita nomenklatura towarowa zagranicznej działalności
gospodarczej. Klasyfikacja towarów (art.50-57)
Rozdz.7 Kraj pochodzenia towarów (art.58-63)
27
Rozdz.8 Wartość celna towarów (art.64-69)
Wspólnotowy Kodeks celny – podstawowe
załoŜenia i regulacje
Tytuł II NaleŜności (płatności) celne
Rozdz.9 Przepisy ogólne w sprawach naleŜności celnych (art.70-74)
Rozdz.10 Kalkulowanie naleŜności celnych i podatkowych (art.75-81)
Rozdz.11 Terminy i sposoby uiszczania naleŜności celnych oraz podatkowych (art.8284)
Rozdz.12 Zabezpieczenie naleŜności celnych i podatkowych (art.85-88)
Rozdz.13 Zwrot lub zaliczenie nienaleŜnie opłaconych sum płatności celnych,
podatkowych i innych (art.89-90)
Rozdz.14 Egzekucja naleŜności celnych i podatkowych (ART.91-93)
Tytuł III Kontrola celna
Rozdz.15 Przepisy ogólne dotyczące kontroli celnej (art. 94-109)
Rozdz.16 Formy i metody dokonywania kontroli celnej (art.110-122)
Rozdz.17 Pomoc wzajemna organów celnych (art.123-126)
Rozdz.18 System zarządzania ryzykiem (art.127-130)
Rozdz.19 Sposób dokonywania rewizji celnej (art.131-136)
Rozdz.20 Ekspertyza celna przy dokonywaniu kontroli celnej (art.137-144)
Rozdz.21 Zatrzymanie towarów i ich dokumentów przy dokonywaniu kontroli celnej
(145-149)
28
Wspólnotowy Kodeks celny – podstawowe
załoŜenia i regulacje
Część szczegółowa
Tytuł IV Postępowanie celne poprzedzające dokonanie zgłoszenia celnego
Rozdz.22 Przepisy ogólne dotyczące przemieszczenia towarów przez granicę celną
(art.150-155)
Rozdz.23 Wprowadzenie towarów na terytorium celne UC (art.156-161)
Rozdz.24 Wyprowadzenie towarów z terytorium celnego UC (art.162-166)
Rozdz.25 Czasowe składowanie towarów (art.167-172)
Tytuł V Postępowanie celne związane z objęciem towarów procedurą celną
Rozdz. 26 Przepisy ogólne dotyczące postępowania celnego związanego z objęciem
towarów procedura celną (art.173-178)
Rozdz.27 Zgłoszenie celne towarów (art.179-194)
Rozdz.28 Zwolnienie towaru (art.195-201)
Tytuł VI Procedury celne
Rozdz.29 Przepisy ogólne dotyczące procedur celnych (art.202-208)
Rozdz.30 Procedura celna dopuszczenia do wewnętrznego uŜytku (procedura
dopuszczenia do swobodnego obrotu, art.209-211)
Rozdz.31 Procedura celna wywozu (eksportu, art.212-214))
29
Wspólnotowy Kodeks celny – podstawowe
załoŜenia i regulacje
Część szczegółowa
Rozdz.32 Procedura tranzytu celnego (art.215-228)
Rozdz.33 Procedura składu celnego (art.229-238)
Rozdz.34 Procedura uszlachetniania czynnego (art.239-251)
Rozdz.35 Procedura uszlachetniania biernego (art.252-263)
Rozdz.36 Procedura przetwarzania pod kontrolą celną (art.264-276)
Rozdz.37 Procedura czasowej odprawy przywozowej (art.277-284)
Rozdz.38 Procedura czasowej odprawy wywozowej (art.285-291)
Rozdz.39 Procedura powrotnego przywozu (reimportu – art.292-295)
Rozdz.40 Procedura ponownego wywozu (reeksportu, art.296-301)
Rozdz.41 Procedura WOC/SWC (handlu bezcłowego, art.302-306)
Rozdz.42 Procedura zniszczenia towarów (art.307-311)
Rozdz. 43 Procedura zrzeczenia się na rzecz państwa (art.310-311)
Tytuł VII Specyfika przemieszczania przez granicę celną i dokonywania operacji celnych w
stosunku do określonych kategorii towarowych
Rozdz.44 Specyfika postępowania celnego w stosunku do towarów
przesyłanych w międzynarodowej wymianie pocztowej (art.312-316)
Rozdz.45 Specyfika przemieszczania towarów przez określonych osób (art.317-327)30
Wspólnotowy Kodeks celny – podstawowe
załoŜenia i regulacje
Część szczegółowa
Rozdz.46 Specyfika postępowania celnego w stosunku do towarów
zawierających własność intelektualną (art.328-333)
Rozdz.47 Przemieszczanie towarów transportem rurociągowym i liniami przesyłowymi
prądu elektrycznego (art.334-339)
Rozdz.48 Przemieszczanie środków przewozowych transportu międzynarodowego
towarów, osób i bagaŜu (art.340-350)
Rozdz.49 Specyfika przemieszczania towarów dla uŜytku osobistego (art.351-362)
Rozdz.50 Specyfika postępowania celnego w stosunku do zapasów Ŝywnościowych
(art.363-365)
Tytuł VIII Przepisy przejściowe (art.366-373)
Kodeks celny zawiera, mimo szczegółowych regulacji, szereg przepisów blankietowych
odsyłających do narodowych regulacji celnych i podatkowych państw członkowskich
UC.
31
Szanse i ryzyka dla polskich przedsiębiorców
Szanse:
1/ W sferze formalno-prawnej: ustawodawstwo celne Unii Celnej będzie
nadrzędnym nad ustawodawstwami narodowymi (odpowiednik roli
ustawodawstwa celnego w UC UE)
2/ W postępowaniach w sprawach celnych wykorzystywane będą administracyjne
oraz karne i karno-skarbowe ustawodawstwa narodowe państw
członkowskich
3/ Wprowadzenie na terytorium celne UC związane będzie z takimi samymi
procedurami celnymi oraz wymogami dokumentacyjnymi i stawkami
celnymi oraz postępowaniami ochronnymi pozataryfowymi
4/ Równocześnie uwolnienie produktów pochodzących z państw członkowskich od
wszelkich barier taryfowych i pozataryfowych w wolnym obrocie na
terytorium celnym UC
5/ Stosowanie Klauzuli NajwyŜszego Uprzywilejowania (KNU)
6/ Skala nowego rynku RB-RF-KH i moŜliwość swobodnego obrotu towarowego
towarów posiadających status unijnych,
7/ MoŜliwość wykorzystania celnych procedur gospodarczych (uszlachetniania
czynnego i biernego, czasowej odprawy, etc.),
8/ Inwestycje w joint-venture i realizacja preferencji wynikających z taryfy celnej
32
Szanse i ryzyka dla polskich przedsiębiorców
ZagroŜenia:
Wprowadzenie
wspólnotowego
ustawodawstwa,
procedur, dokumentacji i wymogów celnych są
szansą dla zmniejszenia ryzyka gospodarczego;
Pozostają jednak nadal ryzyka
•
polityczne ,
•
tradycje postępowania administracyjnego , w
tym i korupcja urzędnicza funkcjonariuszy
celnych (prawo celne a „prawo celnika”)
•
walutowe
•
inne
33
Perspektywy UC RB-RF-KH
1.WTO
2.Rozszerzenie na inne kraje EaWG
3.Rozszerzenie na WNP
4.Podpisanie umowy o SWH z UE i
innymi organizacjami
integracyjnymi (ASEAN, NAFTA,
etc.)
5.Rozwój współpracy instytucjonalnej
z biznesem
34
Dziękuję za uwagę
Prof. dr hab. Wiesław CzyŜowicz
Kier. KPAiFP KNoP SGH
E-mail: [email protected]
http://akson.sgh.waw.pl/~wczyzo
Tel.kom.: +48-605-428-589
35