Wprowadzenia do Oficjum o Męce Pańskiej

Wprowadzenia do Oficjum o Męce Pańskiej
Wpisany przez s. Cecylia
Wprowadzenie
Franciszek i jego bracia znali Psałterz Rzymski i na ogół odmawiali go z pamięci. Oficjum o
męce Pańskiej jest bezsprzecznie jego autorstwa. Św. Franciszek biorąc udział w Oficjum starał
się identyfikować ze swoim Ukrzyżowanym Panem. Ale przeżywał całość misterium
paschalnego celebrując Mękę Pańską: jednocząc się z Chrystusem na Krzyżu św. Franciszek
przeżywał Chrystusa cierpiącego, umierającego, ale i zmartwychwstałego i wstępującego do
nieba. Inspirację dla takiego paschalnego przeżywania Męki Pańskiej stanowiły dla niego
Psalmy oraz pisma Jana Ewangelisty: Ewangelia, Listy i Apokalipsa. Motywem dla wyrażania
nadziei w czasie przeżywania Męki Chrystusowej jest wiara i miłość. Biedaczyna przeżywa
radość widząc zawsze w Ukrzyżowanym Panu samego Boga Człowieka, Syna Ojca, w którym
cierpienie i ludzka śmierć są i oznaczają zwycięstwo i chwalę życia Bożego. Dlatego nie bez
przyczyny św. Franciszek mówi zawsze o Chrystusie jako o Panu. Temu Ukrzyżowanemu
Panu, który króluje z wysokości Krzyża, musimy ofiarowywać zawsze nasze ciała, naśladując
Jego Krzyż, nie tylko podczas obchodów Męki Pańskiej, ale i podczas obchodów Bożego
Narodzenia, jak i przez cały rok liturgiczny.
Dla św. Franciszka było zawsze jasne, iż ten sam Pan Ukrzyżowany, który przemówił do niego
w kościółku San Damiano, przemawiał do niego cały czas i stał się, duchem i życiem św.
Franciszka. Ten sam Pan Ukrzyżowany, który objawił mu się podczas stygmatyzacji na górze
La Verna - doświadczenia wspaniałego i jakże bolesnego - objawił się Franciszkowi podczas
jego śmierci cielesnej.
Przed psalmem 1 (Łk 22, 39-56)
Z Ewangelii według św. Łukasza: Potem wyszedł i udał się, według zwyczaju, na Górę Oliwną:
towarzyszyli Mu także uczniowie. Gdy przyszedł na miejsce, rzekł do nich: «Módlcie się,
abyście nie ulegli pokusie». A sam oddalił się od nich na odległość jakby rzutu kamieniem,
upadł na kolana i modlił się tymi słowami: «Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich!
Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie!» Wtedy ukazał Mu się anioł z nieba i
umacniał Go. Pogrążony w udręce jeszcze usilniej się modlił, a Jego pot był jak gęste krople
krwi, sączące się na ziemię. Gdy wstał od modlitwy i przyszedł do uczniów, zastał ich śpiących
ze smutku. Rzekł do nich: «Czemu śpicie? Wstańcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie».
Przed psalmem 2
Z Ewangelii według św. Łukasza: Gdy On jeszcze mówił, oto zjawił się tłum. A jeden z
Dwunastu, imieniem Judasz, szedł na ich czele i zbliżył się do Jezusa, aby Go pocałować.
Jezus mu rzekł: «Judaszu, pocałunkiem wydajesz Syna Człowieczego?» Towarzysze Jezusa
widząc, na co się zanosi, zapytali: «Panie, czy mamy uderzyć mieczem?» I któryś z nich
uderzył sługę najwyższego kapłana i odciął mu prawe ucho. Lecz Jezus odpowiedział:
«Przestańcie, dosyć!» I dotknąwszy ucha, uzdrowił go. Do arcykapłanów zaś, dowódcy straży
świątynnej i starszych, którzy wyszli przeciw Niemu, Jezus rzekł: «Wyszliście z mieczami i
kijami jak na zbójcę? Gdy codziennie bywałem u was w świątyni, nie podnieśliście rąk na Mnie,
1/3
Wprowadzenia do Oficjum o Męce Pańskiej
Wpisany przez s. Cecylia
lecz to jest wasza godzina i panowanie ciemności».
Przed psalmem 3
Z Ewangelii według św. Marka: Zaraz wczesnym rankiem arcykapłani wraz ze starszymi i
uczonymi w Piśmie i cała Wysoka Rada powzięli uchwałę. Kazali Jezusa związanego
odprowadzić i wydali Go Piłatowi. Piłat zapytał Go: «Czy Ty jesteś królem żydowskim?»
Odpowiedział mu: «Tak, Ja nim jestem». Arcykapłani zaś oskarżali Go o wiele rzeczy. Piłat
ponownie Go zapytał: «Nic nie odpowiadasz? Zważ, o jakie rzeczy Cię oskarżają». Lecz Jezus
nic już nie odpowiedział, tak, że Piłat się dziwił.
Przed psalmem 4
Z Ewangelii według św. Mateusza: A był zwyczaj, że na każde święto namiestnik uwalniał
jednego więźnia, którego chcieli. Trzymano zaś wtedy znacznego więźnia, imieniem Barabasz.
Gdy się więc zebrali, spytał ich Piłat: «Którego chcecie, żebym wam uwolnił, Barabasza czy
Jezusa, zwanego Mesjaszem?» Wiedział bowiem, że przez zawiść Go wydali. A gdy on
odbywał przewód sądowy, żona jego przysłała mu ostrzeżenie: «Nie miej nic do czynienia z tym
Sprawiedliwym, bo dzisiaj we śnie wiele nacierpiałam się z Jego powodu». Tymczasem
arcykapłani i starsi namówili tłumy, żeby prosiły o Barabasza, a domagały się śmierci Jezusa
Pytał ich namiestnik: «Którego z tych dwóch chcecie, żebym wam uwolnił?» Odpowiedzieli:
«Barabasza». Rzekł do nich Piłat: «Cóż więc mam uczynić z Jezusem, którego nazywają
Mesjaszem?» Zawołali wszyscy: «Na krzyż z Nim!» Namiestnik odpowiedział: «Cóż właściwie
złego uczynił?» Lecz oni jeszcze głośniej krzyczeli: «Na krzyż z Nim!» Piłat widząc, że nic nie
osiąga, a wzburzenie raczej wzrasta, wziął wodę i umył ręce wobec tłumu, mówiąc: «Nie jestem
winny krwi tego Sprawiedliwego. To wasza rzecz». A cały lud zawołał: «Krew Jego na nas i na
dzieci nasze».
Wówczas uwolnił im Barabasza, a Jezusa kazał ubiczować i wydał na
ukrzyżowanie. Wtedy żołnierze namiestnika zabrali Jezusa z sobą do pretorium i zgromadzili
koło Niego całą kohortę. Rozebrali Go z szat i narzucili na Niego płaszcz szkarłatny. Uplótłszy
wieniec z ciernia włożyli Mu na głowę, a do prawej ręki dali Mu trzcinę. Potem przyklękali przed
Nim i szydzili z Niego, mówiąc: «Witaj, Królu Żydowski!» Przy tym pluli na Niego, brali trzcinę i
bili Go po głowie. A gdy Go wyszydzili, zdjęli z Niego płaszcz, włożyli na Niego własne Jego
szaty i odprowadzili Go na ukrzyżowanie.
Przed psalmem 5
Z Ewangelii według św. Łukasza: Gdy przyszli na miejsce, zwane «Czaszką», ukrzyżowali tam
Jego i złoczyńców, jednego po prawej, drugiego po lewej Jego stronie. Lecz Jezus mówił:
«Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią». Potem rozdzielili między siebie Jego szaty,
rzucając losy.
2/3
Wprowadzenia do Oficjum o Męce Pańskiej
Wpisany przez s. Cecylia
Przed psalmem 6
Z Ewangelii według św. Jana: A On sam dźwigając krzyż wyszedł na miejsce zwane Miejscem
Czaszki, które po hebrajsku nazywa się Golgota. Tam Go ukrzyżowano, a z Nim dwóch innych,
z jednej i drugiej strony, pośrodku zaś Jezusa. Wypisał też Piłat tytuł winy i kazał go umieścić
na krzyżu. A było napisane: «Jezus Nazarejczyk, Król Żydowski». Ten napis czytało wielu
Żydów, ponieważ miejsce, gdzie ukrzyżowano Jezusa, było blisko miasta. A było napisane w
języku hebrajskim, łacińskim i greckim. Arcykapłani żydowscy mówili do Piłata: «Nie pisz: Król
Żydowski, ale że On powiedział: Jestem Królem Żydowskim». Odparł Piłat: «Com napisał,
napisałem».
Żołnierze zaś, gdy ukrzyżowali Jezusa, wzięli Jego szaty i podzielili na cztery
części, dla każdego żołnierza po części; wzięli także tunikę. Tunika zaś nie była szyta, ale cała
tkana od góry do dołu. Mówili więc między sobą: «Nie rozdzierajmy jej, ale rzućmy o nią losy,
do kogo ma należeć». Tak miały się wypełnić słowa Pisma: Podzielili między siebie szaty, a los
rzucili o moją suknię. To właśnie uczynili żołnierze. A obok krzyża Jezusowego stały: Matka
Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał
Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój».
Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie. Potem
Jezus świadom, że już wszystko się dokonało, aby się wypełniło Pismo, rzekł: «Pragnę». Stało
tam naczynie pełne octu. Nałożono, więc na hizop gąbkę pełną octu i do ust Mu podano. A gdy
Jezus skosztował octu, rzekł: «Wykonało się!» I skłoniwszy głowę oddał ducha.
Przed psalmem 7
Z Ewangelii według św. Łukasza: A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do
nich: «Pokój wam!» Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do
nich: «Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach?
Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie się Mnie i przekonajcie: duch nie ma
ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam». Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi.
Potem rzekł do nich: «To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z
wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w
Psalmach». Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma, i rzekł do nich: «Tak jest napisane:
Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie, w imię Jego głoszone będzie
nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy. Wy
jesteście świadkami tego. Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w
mieście, aż będziecie przyobleczeni mocą z wysoka».
Pisma św. Franciszka z Asyżu
3/3