Hasło torf

Transkrypt

Hasło torf
torf
(Gleboznawstwo leśne), skała osadowa organogeniczna stanowiąca nagromadzenie roślinności torfowej,
w różnym stopniu rozkładu. Ma właściwości zróżnicowane w zależności od typu torfowiska. Dzieli się na
torf torfowisk wysokich, przejściowych i niskich. Torf torfowisk wysokich powstaje w warunkach trwałego
nasycenia wodą dystroficzną, stagnującą, bezodpływową, słabo natlenioną. Stanowi nagromadzenie
roślinności torfowej specyficznej dla takich warunków, nierozłożonej lub w początkowych stadium
rozkładu określany współcześnie jako materiał fibric. Jest lekki, luźno ułożony, barwy jasnobrązowej,
silnie kwaśny i kwaśny, ubogi w składniki pokarmowe potrzebne roślinności wyższej. Powstają z niego →
gleby torfowe torfowisk wysokich. Torf torfowisk niskich stanowi nagromadzenie roślinności torfowej
specyficznej dla warunków terenu trwale przesyconego wodą ruchoma, a więc bogatą w składniki
pokarmowe i dobrze natlenioną, zwykle dobrze rozłożonej, zmieszanej z mułami rzecznymi, jeziornymi, a
często piaskiem lub innymi frakcjami mineralnymi gleby, a także z kredą jeziorną i łąkową. Jest zwarty,
często sprasowany, dobrze rozłożony określany współcześnie jako materiał → sapric, barwy brązowej i
ciemnobrązowej, lekko kwaśny i obojętny, zasobny w składniki pokarmowe potrzebne roślinności
wyższej. Powstają z niego → gleby torfowe torfowisk niskich. Torf torfowisk przejściowych łączy cechy
torfów niskich i wysokich. Torfy (wraz z murszami) w Polsce zajmują blisko 5% powierzchni kraju.
Występują na terenie całego kraju, z wyraźnie większym udziałem na obszarach północnych, objętych
zlodowaceniem bałtyckim. Torfy są współcześnie inicjalnym stadium procesu, w którym w neogenie
powstawał węgiel brunatny. Torfy odwodnione ulegają procesowi decesji i stają się murszami.
ŹRÓDŁO (AUTOR)
Bolewski A., Parochoniak W.: Petrografia. Wyd. Geol., W-wa 1988.
Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.
Publikacje powiązane tematycznie
Bolewski A., Manecki A.: Mineralogia szczegółowa. Wyd. PAE, W-wa 1993.
Bolewski A., Parochoniak W.: Petrografia. Wyd. Geol., W-wa 1988.
Borkowska M., Smulikowski K.: Minerały skałotwórcze. Wyd. Geol., W-wa 1973.
Maślankiewicz K.: Wstęp do nauki o skałach. Wyd. Geol., Warszawa 1967.
Mizerski W. 2005. Geologia Polski dla geografów. W-wa.
Oleksynowa K., Tokaj J., Jakubiec J. 1993: Przewodnik do ćwiczeń z gleboznawstwa i geologii. Cz. I.
Rozpoznawanie minerałów i skał glebotwórczych. Skrypt AR w Krakowie.
Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.