Nazwa przedmiotu: MALARSTWO / Niekonwencjonalne formy

W Y D Z I A Ł A RT Y S T Y C Z N Y
kierunek: Edukacja artystyczna w zakre sie sztuk plastycznych
studia I stopnia (licencjackie)
Nazwa przedmiotu: MALARSTWO / Niekonwencjonalne formy malarskie
Kod przedmiotu: 03.1-WA-EASP-MALF
Typ przedmiotu: obowiązkowy, wybieralny
Prowadzący: Prof. UZ Ryszard Woźniak, mgr Barbara Bańda; dr hab. Magdalena Gryska
Forma zajęć
Liczba godzin
ćwiczenia
480
Liczba godzin w
tygodniu
Studia stacjonarne
8
Semestr
Forma zaliczenia
Punkty
ECTS
1-2-3-4
zaliczenie z oceną
17
Wymagania wstępne: Język nauczania: polski
Odpowiedzialny za przedmiot: Ryszard Woźniak, prof.UZ
Prowadzący: Ryszard Woźniak, prof. UZ, mgr Barbara Bańda
Zakres tematyczny przedmiotu:
Szkic malarski i studium z natury. Tworzenie kompozycji na płaszczyźnie za pomocą tradycyjnych środków i
narzędzi malarskich o charakterze studyjnym; martwa natura, wnętrze, portret, autoportret, pejzaż, itp.
Realizacja co najmniej dwóch zadań na podany przez prowadzącego temat nie związany z ćwiczeniami o
charakterze studyjnym. Malarskie techniki wodne oraz wstęp do techniki olejnej.
Efekty kształcenia:
Wyeliminowanie ewidentnych błędów technicznych i nawyków z przeszłości.
Umiejętność obserwacji i wykorzystywania poczynionych spostrzeżeń do świadomego kształtowania cech
formy własnych prac malarskich. Swoboda w stosowaniu poznanych środków plastycznych. Rozumienie
podstawowych pojęć takich jak: kolor i jego cechy (walor, ciężar, gęstość, temperatura, materia), gama
kolorystyczna, plan ogólny, detal.
Pewność w stosowaniu poznanych już środków plastycznych. Umiejętność tworzenia oryginalnych prac
malarskich opartych o samodzielnie wypracowane idiomy wyrazowe i indywidualną technikę pracy.
Warunki zaliczenia:
Udział w konsultacjach. Przegląd prac powstałych w czasie semestru. Warunkiem zaliczenia jest
posiadanie kompletu zadań realizowanych w pracowni.
Literatura podstawowa:
Praca zbiorowa: Techniki wielkich mistrzów malarstwa, Wydawnictwo Arkady, Warszawa, 2004
David Hockney: Wiedza tajemna, sekrety technik malarskich dawnych mistrzów, Wydawnictwo Uniwersitas, Kraków,
2006
Literatura uzupełniająca:
Władysłąw Ślesicki, Techniki malarskie, spoiwa organiczne, Wydawnictwo Arkady, Warszawa,1984
Max Doerner, Materiały malarskie i ich zastosowanie, Wydawnictwo Arkady, Warszawa, 1975
Joseph Campbell, Mityczny obraz, Wydawnictwo KR, 2004
Artforum, WWW.artforum.com
Art Review, WWW.artreview.com
Flash Art., WWW.flashartonline.com
Parkett, WWW.parkettart.com
Obieg, WWW.obieg.pl
Art&Business, WWW.artbiznes.pl
Sztuka.pl, WWW.sztuka.pl
Piktogram, WWW.piktogram.pl
Notes.na.6.tygodni, WWW.funbec.eu
Muzeum, WWW.gazeta-muzeum.pl; Arteon, WWW.arteon.pl; Exit
Wymagania wstępne: podstawowe umiejętności rysunkowe i malarskie
Język nauczania: polski, angielski
Odpowiedzialny za przedmiot: dr hab. Magdalena Gryska
Prowadzący: dr hab. Magdalena Gryska
Zakres tematyczny przedmiotu:
Zakres tematyczny przedmiotu obejmuje ćwiczenia na bazie martwych natur z zakresu podstawowych
elementów kompozycji, światła, zestawień barwnych. Natura stanowi punkt wyjścia i jest przygotowaniem
do własnej interpretacji zjawiska malarskiego.
Efekty kształcenia:
Znajomość podstawowych elementów kompozycji obrazu, mieszanie barw, analiza światłocieniowa.
Poznawanie podstaw technologii malarstwa w tym m.in. akrylowe, gwasz, akwarela, ćwiczenia z
rozmaitymi rodzajami podobrazia itp. Umiejętność stosowania rożnych rodzajów gruntów malarskich.
Świadomość środków wypowiedzi artystycznej które prowadzą do końcowego efektu artystycznego.
Warunki zaliczenia:
Obecność na zajęciach, uczestnictwo w przeglądach śródrocznych i semestralnych, realizacja tematów.
Uczestnictwo w plenerze malarskim.
Literatura podstawowa:
Ludvik Losos, Techniki Malarskie, Wyd. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1991.
Władysław Ślesiński, Techniki malarskie, spoiwa organiczne, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 1984.
Artyści o sztuce. Od van Gogha do Picassa, oprac. E. Grabska, H. Morawska, PWN, Warszawa 1977.
Literatura uzupełniająca:
David Hockney, Wiedza tajemna, Wyd. Universitas, Kraków 2005.
Patrick de Rynek, Jak czytać malarstwo