Preambuła - przykład
Transkrypt
Preambuła - przykład
Preambuła - przykład \documentclass[svgnames]{beamer} \sloppy \usepackage{pgf,tikz} \usetikzlibrary{arrows} \usepackage{polski} \usepackage[utf8]{inputenc} \usetheme{Warsaw} \usefonttheme{professionalfonts} \usepackage{beamerthemesplit} \usepackage{graphicx} \hypersetup{pdfpagemode=FullScreen} \begin{document} Preambuła - objaśnienia \documentclass[svgnames]{beamer} Preambuła - objaśnienia \documentclass[svgnames]{beamer} Wczytanie pakietu beamer oraz “ustalenie nazw kolorów svgnames” Preambuła - objaśnienia \documentclass[svgnames]{beamer} Wczytanie pakietu beamer oraz “ustalenie nazw kolorów svgnames” \sloppy \usepackage{graphicx} \usepackage{pgf,tikz} \usetikzlibrary{arrows} \usepackage{polski} \usepackage[utf8]{inputenc} Preambuła - objaśnienia \documentclass[svgnames]{beamer} Wczytanie pakietu beamer oraz “ustalenie nazw kolorów svgnames” \sloppy \usepackage{graphicx} \usepackage{pgf,tikz} \usetikzlibrary{arrows} \usepackage{polski} \usepackage[utf8]{inputenc} Ustalenie typowych parametrów wyświetlania, dostosowanie do języka polskiego (kodowanie polskich liter unicode, jeśli używamy łindołsów, to możemy woleć użyć latin2 lub iso-8895-2, w zależności od naszych ustawień), wczytanie pakietóœ tikz oraz pgf umożliwiających użycie grafików wektorowych w języku tikz oraz grapxicx umożliwiający wczytanie grafik w wielu formatach: m.in. png, pdf. Preambuła - objaśnienia cd. \usetheme{Warsaw} \usefonttheme{professionalfonts} \usepackage{beamerthemesplit} Preambuła - objaśnienia cd. \usetheme{Warsaw} \usefonttheme{professionalfonts} \usepackage{beamerthemesplit} Wybór “tematu” (Warsaw) oraz ustalenie pewnych parametrów tematu (w standardowej dystrybucji jest wiele tematów, de gustibus. . . ) Preambuła - objaśnienia cd. \usetheme{Warsaw} \usefonttheme{professionalfonts} \usepackage{beamerthemesplit} Wybór “tematu” (Warsaw) oraz ustalenie pewnych parametrów tematu (w standardowej dystrybucji jest wiele tematów, de gustibus. . . ) \hypersetup{pdfpagemode=FullScreen} Preambuła - objaśnienia cd. \usetheme{Warsaw} \usefonttheme{professionalfonts} \usepackage{beamerthemesplit} Wybór “tematu” (Warsaw) oraz ustalenie pewnych parametrów tematu (w standardowej dystrybucji jest wiele tematów, de gustibus. . . ) \hypersetup{pdfpagemode=FullScreen} Otwarcie pliku w trybie prezentacji (pełny ekran) Preambuła - objaśnienia cd. \usetheme{Warsaw} \usefonttheme{professionalfonts} \usepackage{beamerthemesplit} Wybór “tematu” (Warsaw) oraz ustalenie pewnych parametrów tematu (w standardowej dystrybucji jest wiele tematów, de gustibus. . . ) \hypersetup{pdfpagemode=FullScreen} Otwarcie pliku w trybie prezentacji (pełny ekran) \begin{document} Preambuła - objaśnienia cd. \usetheme{Warsaw} \usefonttheme{professionalfonts} \usepackage{beamerthemesplit} Wybór “tematu” (Warsaw) oraz ustalenie pewnych parametrów tematu (w standardowej dystrybucji jest wiele tematów, de gustibus. . . ) \hypersetup{pdfpagemode=FullScreen} Otwarcie pliku w trybie prezentacji (pełny ekran) \begin{document} Gotowe. . . Preambuła - objaśnienia cd. \usetheme{Warsaw} \usefonttheme{professionalfonts} \usepackage{beamerthemesplit} Wybór “tematu” (Warsaw) oraz ustalenie pewnych parametrów tematu (w standardowej dystrybucji jest wiele tematów, de gustibus. . . ) \hypersetup{pdfpagemode=FullScreen} Otwarcie pliku w trybie prezentacji (pełny ekran) \begin{document} Gotowe. . . Aby otrzymać wersję do druku zmieniami pierważ linię na \beginclass[svgnames,handout]{beamer} i dodajemy \usepackage{pgfpages} \pgfpagesuselayout{4 on 1}[a4paper,border shrink=5mm,landsc Eksport z geogebry - plik graficzny Eksport z geogebry - plik graficzny \includegraphics[width=10cm]{geogebra_eksport.pdf} Eksport z geogebry A D B C Eksport z geogebry A D C B Eksport za pomocą Plik->Eksportuj->Widok grafiki jako PGF/TiKZ, a następnie Format: Latex (article class) Eksport z geogebry A D C B Eksport za pomocą Plik->Eksportuj->Widok grafiki jako PGF/TiKZ, a następnie Format: Latex (article class) do skalowania obrazka używamy parametrów jednostka osi X i jednostka osi Y Eksport z geogebry A D C B Eksport za pomocą Plik->Eksportuj->Widok grafiki jako PGF/TiKZ, a następnie Format: Latex (article class) do skalowania obrazka używamy parametrów jednostka osi X i jednostka osi Y Wygenerowany kod wklejamy do pliku TeX-owskiego Eksport z geogebry - animacja A Eksport z geogebry - animacja A B Eksport z geogebry - animacja A C B Eksport z geogebry - animacja A C B Eksport z geogebry - animacja A C B Eksport z geogebry - animacja A C B Eksport z geogebry - animacja A D B C Eksport z geogebry - animacja A D B C Eksport z geogebry - animacja A D C B Podobnie jak poprzednio ale zamiast Format: Latex (article class) wybieramy Format: Latex (beamer class) Klasa beamer a pliki swf Plik PDF można wyeksportować do flasha (plik SWF), np. przy pomocy programu pdf2swf Klasa beamer a pliki swf Plik PDF można wyeksportować do flasha (plik SWF), np. przy pomocy programu pdf2swf Otrzymany plik umieszczamy następnie na stronie www (np. przez stosowne umieszczenie w pliku html, lub za pomocą stosownych poleceń używanego systemu portalowego). Klasa beamer a pliki swf Plik PDF można wyeksportować do flasha (plik SWF), np. przy pomocy programu pdf2swf Otrzymany plik umieszczamy następnie na stronie www (np. przez stosowne umieszczenie w pliku html, lub za pomocą stosownych poleceń używanego systemu portalowego). Geogebra ma dwie dodatkowe możliwości eksportu: animowany GIF (to jest dość delikatne, daje wyniki szybko ciekawie, ale niskiej jakości) Uzyskane pliki dobrze się wyświetlają w przeglądarce internetowej, ale po włączeniu do pliku PDF (delikatne najpierw najpierw należy przerobić na serie plików png) można obejrzeć tylko a Adobe Readerze (w innych przeglądarkach PDF jest problem). dynamiczna karta pracy (powstaje aplet w javie, w ten sposób ogromna olość przykłądów jest dostępna w serwisie http://www.geogebratube.org/). Polecenie \pause Najprostszym sposobem na uzyskanie dynamicznego pliku PDF jest zastosowanie polecenia \pause Powoduje ono zatrzymanie wyświetlania pliku PDF do czasu naciśnięcia klawisza (użycia myszy). Polecenie \pause Najprostszym sposobem na uzyskanie dynamicznego pliku PDF jest zastosowanie polecenia \pause Powoduje ono zatrzymanie wyświetlania pliku PDF do czasu naciśnięcia klawisza (użycia myszy). Następujący fragment pliku żródłowego \begin{itemize} \item Punkt pierwszy \pause \item Punkt drugi \pause \item Punkt trzeci \pause \item Punkt czwarty \pause \item \dots \end{itemize} da efekt przedstawiony na następnym ekranie Polecenie \pause Punkt pierwszy Polecenie \pause Punkt pierwszy Punkt drugi Polecenie \pause Punkt pierwszy Punkt drugi Punkt trzeci Polecenie \pause Punkt Punkt Punkt Punkt pierwszy drugi trzeci czwarty Polecenie \pause Punkt Punkt Punkt Punkt ... pierwszy drugi trzeci czwarty Polecenie \pause Punkt Punkt Punkt Punkt ... pierwszy drugi trzeci czwarty Kolejne slajdy są tworzone z wykorzystaniem środowiska frame, tytuł natomiast tworzymy poleceniem \frametitle{tytul} Polecenie \pause Punkt Punkt Punkt Punkt ... pierwszy drugi trzeci czwarty Kolejne slajdy są tworzone z wykorzystaniem środowiska frame, tytuł natomiast tworzymy poleceniem \frametitle{tytul} \begin{frame} \frametitle{Tytul slajdu} Tresc slajdu ......... ......... \end{frame} Kolejność wyświetlania W poprzednim przykładzie możemy wymusić wybraną przez nas kolejność wyświetlania \begin{itemize} \item <-2> Punkt pierwszy \item <1,3,5> Punkt drugi \item <3-4> Punkt trzeci \item <5> Punkt czwarty \item <1-2,4-5> \dots \end{itemize} Punkt pierwszy Punkt drugi ... Kolejność wyświetlania W poprzednim przykładzie możemy wymusić wybraną przez nas kolejność wyświetlania \begin{itemize} \item <-2> Punkt pierwszy \item <1,3,5> Punkt drugi \item <3-4> Punkt trzeci \item <5> Punkt czwarty \item <1-2,4-5> \dots \end{itemize} Punkt pierwszy ... Kolejność wyświetlania W poprzednim przykładzie możemy wymusić wybraną przez nas kolejność wyświetlania \begin{itemize} \item <-2> Punkt pierwszy \item <1,3,5> Punkt drugi \item <3-4> Punkt trzeci \item <5> Punkt czwarty \item <1-2,4-5> \dots \end{itemize} Punkt drugi Punkt trzeci Kolejność wyświetlania W poprzednim przykładzie możemy wymusić wybraną przez nas kolejność wyświetlania \begin{itemize} \item <-2> Punkt pierwszy \item <1,3,5> Punkt drugi \item <3-4> Punkt trzeci \item <5> Punkt czwarty \item <1-2,4-5> \dots \end{itemize} Punkt trzeci ... Kolejność wyświetlania W poprzednim przykładzie możemy wymusić wybraną przez nas kolejność wyświetlania \begin{itemize} \item <-2> Punkt pierwszy \item <1,3,5> Punkt drugi \item <3-4> Punkt trzeci \item <5> Punkt czwarty \item <1-2,4-5> \dots \end{itemize} Punkt drugi Punkt czwarty ... Specyfikacja warstw Specyfikacja warstw na których wyświetlany jest dany element listy ma postać oddzielonych przecinkiem wyrażeń postaci n Warstwa n -n Warstwa od początku do n n- Warstwa od n do końca m-n warstwa od m do n Obiekt jest wyświetlany na każdej warstwie spełniającej co najmniej jeden z warunków. Specyfikacja warstw Specyfikacja warstw na których wyświetlany jest dany element listy ma postać oddzielonych przecinkiem wyrażeń postaci n Warstwa n -n Warstwa od początku do n n- Warstwa od n do końca m-n warstwa od m do n Obiekt jest wyświetlany na każdej warstwie spełniającej co najmniej jeden z warunków. W podobny sposób przy pomocy polecenie \only<warstwy>{obiekt} możemy dowolny obiekt wyświetlać na ustalonych warstwach. Specyfikacja warstw Specyfikacja warstw na których wyświetlany jest dany element listy ma postać oddzielonych przecinkiem wyrażeń postaci n Warstwa n -n Warstwa od początku do n n- Warstwa od n do końca m-n warstwa od m do n Obiekt jest wyświetlany na każdej warstwie spełniającej co najmniej jeden z warunków. W podobny sposób przy pomocy polecenie \only<warstwy>{obiekt} możemy dowolny obiekt wyświetlać na ustalonych warstwach. Podobnie działają polecenia \uncover \visible Specyfikacja warstw Specyfikacja warstw na których wyświetlany jest dany element listy ma postać oddzielonych przecinkiem wyrażeń postaci n Warstwa n -n Warstwa od początku do n n- Warstwa od n do końca m-n warstwa od m do n Obiekt jest wyświetlany na każdej warstwie spełniającej co najmniej jeden z warunków. W podobny sposób przy pomocy polecenie \only<warstwy>{obiekt} możemy dowolny obiekt wyświetlać na ustalonych warstwach. Podobnie działają polecenia \uncover \visible Natomiast polecenie \alert powoduje, że w zakresie dany tekst będzie podkreślony (np. kolorem odmiennym) Pierwiastkowanie pisemne √ 10 750 480 300 09 = 1 1 75 Pierwiastkowanie pisemne √ 10 750 480 300 09 = 1 1 (23)3=69 75 Pierwiastkowanie pisemne √ 10 750 480 300 09 = 13 1 (23)3=69 75 69 Pierwiastkowanie pisemne √ 10 750 480 300 09 = 13 1 (23)3=69 75 69 6 48 Pierwiastkowanie pisemne √ 10 750 480 300 09 = 13 1 (23)3=69 75 69 6 48 (262)2=524 Pierwiastkowanie pisemne √ 10 750 480 300 09 = 132 1 (23)3=69 75 69 6 48 (262)2=524 5 24 Pierwiastkowanie pisemne √ 10 750 480 300 09 = 132 1 (23)3=69 75 69 6 48 (262)2=524 5 24 1 24 30 (2644)4=10576 Pierwiastkowanie pisemne √ 10 750 480 300 09 = 1324 1 (23)3=69 75 69 6 48 (262)2=524 5 24 1 24 30 (2644)4=10576 1 05 76 Pierwiastkowanie pisemne √ 10 750 480 300 09 = 1324 1 (23)3=69 75 69 6 48 (262)2=524 5 24 1 24 30 (2644)4=10576 1 05 76 18 54 09 (26487)7=185409 Pierwiastkowanie pisemne √ 10 750 480 300 09 = 13247 1 (23)3=69 75 69 6 48 (262)2=524 5 24 1 24 30 (2644)4=10576 1 05 76 18 54 09 (26487)7=185409 18 54 09 Pierwiastkowanie pisemne √ 10 750 480 300 09 = 13247 1 (23)3=69 75 69 6 48 (262)2=524 5 24 1 24 30 (2644)4=10576 1 05 76 18 54 09 (26487)7=185409 18 54 09 0 Pierwiastkowanie pisemne √ 10 750 480 300 09 = 13247 1 (23)3=69 75 69 6 48 (262)2=524 5 24 1 24 30 (2644)4=10576 1 05 76 18 54 09 (26487)7=185409 18 54 09 0 Dodawania i mnożenie macierzy Dodawać możemy macierze tych samych wymiarów (to znaczy mających tyle sami wierszy i tyle samo kolumn) i dodajemy je “wyraz do wyrazu”. Dodawania i mnożenie macierzy Dodawać możemy macierze tych samych wymiarów (to znaczy mających tyle sami wierszy i tyle samo kolumn) i dodajemy je “wyraz do wyrazu”. ! ! 1 2 3 4 3 2 4 2 + 2 3 4 5 1 6 2 3 = Dodawania i mnożenie macierzy Dodawać możemy macierze tych samych wymiarów (to znaczy mających tyle sami wierszy i tyle samo kolumn) i dodajemy je “wyraz do wyrazu”. ! ! ! 1 2 3 4 3 2 4 2 + 2 3 4 5 1 6 2 3 = 4 4 7 6 3 9 6 8 Dodawania i mnożenie macierzy Dodawać możemy macierze tych samych wymiarów (to znaczy mających tyle sami wierszy i tyle samo kolumn) i dodajemy je “wyraz do wyrazu”. ! ! ! 1 2 3 4 3 2 4 2 + 2 3 4 5 1 6 2 3 = 4 4 7 6 3 9 6 8 Mnożenie macierzy jest bardziej delikatne, jest wykonalne wyłącznie gdy liczba wierszy pierwszej macierzy jest równa liczbue kolumn drugiej macierzy. Najpierw przypadek gdy pierwsza macierz jest jednym wierszem a druga jedną kolumną Dodawania i mnożenie macierzy Dodawać możemy macierze tych samych wymiarów (to znaczy mających tyle sami wierszy i tyle samo kolumn) i dodajemy je “wyraz do wyrazu”. ! ! ! 1 2 3 4 3 2 4 2 + 2 3 4 5 1 6 2 3 = 4 4 7 6 3 9 6 8 Mnożenie macierzy jest bardziej delikatne, jest wykonalne wyłącznie gdy liczba wierszy pierwszej macierzy jest równa liczbue kolumn drugiej macierzy. Najpierw przypadek gdy pierwsza macierz jest jednym wierszem a druga jedną kolumną 1 4 (3, −2, 4, 5, −1) 2 = − 3 6 Dodawania i mnożenie macierzy Dodawać możemy macierze tych samych wymiarów (to znaczy mających tyle sami wierszy i tyle samo kolumn) i dodajemy je “wyraz do wyrazu”. ! ! ! 1 2 3 4 3 2 4 2 + 2 3 4 5 1 6 2 3 = 4 4 7 6 3 9 6 8 Mnożenie macierzy jest bardziej delikatne, jest wykonalne wyłącznie gdy liczba wierszy pierwszej macierzy jest równa liczbue kolumn drugiej macierzy. Najpierw przypadek gdy pierwsza macierz jest jednym wierszem a druga jedną kolumną 1 4 (3, −2, 4, 5, −1) 2 = (3 · 1+(−2)·4+4·2+5·(−3)+(−1)·6) = − 3 6 Dodawania i mnożenie macierzy Dodawać możemy macierze tych samych wymiarów (to znaczy mających tyle sami wierszy i tyle samo kolumn) i dodajemy je “wyraz do wyrazu”. ! ! ! 1 2 3 4 3 2 4 2 + 2 3 4 5 1 6 2 3 = 4 4 7 6 3 9 6 8 Mnożenie macierzy jest bardziej delikatne, jest wykonalne wyłącznie gdy liczba wierszy pierwszej macierzy jest równa liczbue kolumn drugiej macierzy. Najpierw przypadek gdy pierwsza macierz jest jednym wierszem a druga jedną kolumną 1 4 (3, −2, 4, 5, −1) 2 = (3·1+(−2) · 4+4·2+5·(−3)+(−1)·6) = − 3 6 Dodawania i mnożenie macierzy Dodawać możemy macierze tych samych wymiarów (to znaczy mających tyle sami wierszy i tyle samo kolumn) i dodajemy je “wyraz do wyrazu”. ! ! ! 1 2 3 4 3 2 4 2 + 2 3 4 5 1 6 2 3 = 4 4 7 6 3 9 6 8 Mnożenie macierzy jest bardziej delikatne, jest wykonalne wyłącznie gdy liczba wierszy pierwszej macierzy jest równa liczbue kolumn drugiej macierzy. Najpierw przypadek gdy pierwsza macierz jest jednym wierszem a druga jedną kolumną 1 4 (3, −2, 4, 5, −1) 2 = (3·1+(−2)·4+4 · 2+5·(−3)+(−1)·6) = − 3 6 Dodawania i mnożenie macierzy Dodawać możemy macierze tych samych wymiarów (to znaczy mających tyle sami wierszy i tyle samo kolumn) i dodajemy je “wyraz do wyrazu”. ! ! ! 1 2 3 4 3 2 4 2 + 2 3 4 5 1 6 2 3 = 4 4 7 6 3 9 6 8 Mnożenie macierzy jest bardziej delikatne, jest wykonalne wyłącznie gdy liczba wierszy pierwszej macierzy jest równa liczbue kolumn drugiej macierzy. Najpierw przypadek gdy pierwsza macierz jest jednym wierszem a druga jedną kolumną 1 4 (3, −2, 4, 5, −1) 2 = (3·1+(−2)·4+4·2+5 · (−3)+(−1)·6) = −3 6 Dodawania i mnożenie macierzy Dodawać możemy macierze tych samych wymiarów (to znaczy mających tyle sami wierszy i tyle samo kolumn) i dodajemy je “wyraz do wyrazu”. ! ! ! 1 2 3 4 3 2 4 2 + 2 3 4 5 1 6 2 3 = 4 4 7 6 3 9 6 8 Mnożenie macierzy jest bardziej delikatne, jest wykonalne wyłącznie gdy liczba wierszy pierwszej macierzy jest równa liczbue kolumn drugiej macierzy. Najpierw przypadek gdy pierwsza macierz jest jednym wierszem a druga jedną kolumną 1 4 (3, −2, 4, 5, −1) 2 = (3·1+(−2)·4+4·2+5·(−3)+(−1) · 6) = − 3 6 Dodawania i mnożenie macierzy Dodawać możemy macierze tych samych wymiarów (to znaczy mających tyle sami wierszy i tyle samo kolumn) i dodajemy je “wyraz do wyrazu”. ! ! ! 1 2 3 4 3 2 4 2 + 2 3 4 5 1 6 2 3 = 4 4 7 6 3 9 6 8 Mnożenie macierzy jest bardziej delikatne, jest wykonalne wyłącznie gdy liczba wierszy pierwszej macierzy jest równa liczbue kolumn drugiej macierzy. Najpierw przypadek gdy pierwsza macierz jest jednym wierszem a druga jedną kolumną 1 4 (3, −2, 4, 5, −1) 2 = (3·1+(−2)·4+4·2+5·(−3)+(−1)·6) = (−18) − 3 6 Dodawanie i mnożenie macierzy Aby pomnożyć dowolne macierze, mnożymy odpowiedni wiersz pierwszej macierzy przez kolumnę drugiej Dodawanie i mnożenie macierzy Aby pomnożyć dowolne macierze, mnożymy odpowiedni wiersz pierwszej macierzy przez kolumnę drugiej −4 6 −3 −3 2 −1 0 −4 1 −4 0 · −1 −2 −5 −5 0 −2 −5 −5 −6 5 −4 5 4 0 5 −4 −5 − 3 0 −3 5 − 5 0 −6 −2 13 37 − 6 1 10 17 −7 −7 30 −29 34 29 21 27 −13 −8 4 15 = Dodawanie i mnożenie macierzy Aby pomnożyć dowolne macierze, mnożymy odpowiedni wiersz pierwszej macierzy przez kolumnę drugiej −4 6 −3 −3 2 −4 −1 0 0 · −4 1 −1 −2 −5 −5 0 −2 −5 −5 −6 5 −4 5 4 0 5 −4 −5 − 3 0 −3 5 − 5 0 −6 −2 13 37 − 6 1 10 17 −7 −7 30 −29 34 29 21 27 −13 −8 4 15 = Dodawanie i mnożenie macierzy Aby pomnożyć dowolne macierze, mnożymy odpowiedni wiersz pierwszej macierzy przez kolumnę drugiej −4 6 −3 −3 2 −4 −1 0 0 · −4 1 −1 −2 −5 −5 0 −2 −5 −5 −6 5 −4 5 4 0 5 −4 −5 − 3 0 −3 5 − 5 0 −6 −2 13 37 − 6 1 10 17 −7 −7 30 −29 34 29 21 27 −13 −8 4 15 = Dodawanie i mnożenie macierzy Aby pomnożyć dowolne macierze, mnożymy odpowiedni wiersz pierwszej macierzy przez kolumnę drugiej −4 6 −3 −3 2 −4 −1 0 0 · −4 1 −1 −2 −5 −5 0 − 2 5 −4 5 4 −5 0 5 −4 −5 − 5 −3 0 −3 5 − 6 −5 0 −6 −2 13 37 −6 1 10 17 −7 −7 30 −29 34 29 21 27 −13 −8 4 15 = Dodawanie i mnożenie macierzy Aby pomnożyć dowolne macierze, mnożymy odpowiedni wiersz pierwszej macierzy przez kolumnę drugiej −4 6 −3 −3 2 −1 0 −4 1 −4 0 · −1 −2 −5 −5 0 − 2 5 −4 5 4 −5 0 5 −4 −5 − 5 −3 0 −3 5 − 6 −5 0 −6 −2 13 37 − 6 1 10 17 −7 −7 30 −29 34 29 21 27 −13 −8 4 15 = Dodawanie i mnożenie macierzy Aby pomnożyć dowolne macierze, mnożymy odpowiedni wiersz pierwszej macierzy przez kolumnę drugiej −4 6 −3 −3 2 −1 0 −4 1 −4 0 · −1 −2 −5 −5 0 −2 −5 −5 −6 5 −4 5 4 0 5 −4 −5 − 3 0 −3 5 − 5 0 −6 −2 = 13 37 − 6 1 10 17 −7 −7 30 −29 34 29 21 27 −13 −8 4 15 Dodawanie macierzy jest przemienne i łączne, mnożenie macierzy jest łączne, zachodzi rozdzielność mnożenia względem dodawanie, ale Dodawanie i mnożenie macierzy Aby pomnożyć dowolne macierze, mnożymy odpowiedni wiersz pierwszej macierzy przez kolumnę drugiej −4 6 −3 −3 2 −1 0 −4 1 −4 0 · −1 −2 −5 −5 0 −2 −5 −5 −6 5 −4 5 4 0 5 −4 −5 − 3 0 −3 5 − 5 0 −6 −2 = 13 37 − 6 1 10 17 −7 −7 30 −29 34 29 21 27 −13 −8 4 15 Dodawanie macierzy jest przemienne i łączne, mnożenie macierzy jest łączne, zachodzi rozdzielność mnożenia względem dodawanie, ale nie zachodzą przemienność i prawo skracania dla mnożenia: iloczyn macierzy niezerowych może być równy zero. Komputer pomoże (Geogebra) Komputer pomoże (Geogebra) Komputer pomoże (Geogebra) Komputer pomoże (Geogebra) Komputer pomoże (Geogebra) Komputer pomoże (Geogebra) Metoda podobnych współczynników Metoda podobnych współczynników polega na dodaniu do jednago z równań innego równania pomnożonego przez stałą. Przykład: X1 −X2 +X3 =3 7X1 −3X2 −2X3 =8 2X +2X −X =-1 1 2 3 Metoda podobnych współczynników Metoda podobnych współczynników polega na dodaniu do jednago z równań innego równania pomnożonego przez stałą. Przykład: X1 −X2 +X3 =3 7X1 −3X2 −2X3 =8 2X +2X −X =-1 1 2 3 W 2 − 7W 1 W 3 − 2W 1 Metoda podobnych współczynników Metoda podobnych współczynników polega na dodaniu do jednago z równań innego równania pomnożonego przez stałą. Przykład: X1 −X2 +X3 =3 4X2 −9X3 =-13 4X2 −3X3 =-7 W3 − W2 Metoda podobnych współczynników Metoda podobnych współczynników polega na dodaniu do jednago z równań innego równania pomnożonego przez stałą. Przykład: X1 −X2 +X3 =3 4X2 −9X3 =13 6X3 =6 Najpierw doprowadzamy do postaci schodkowej, a następnie wykonujemy podstawienia “od końca”. Metoda podobnych współczynników Metoda podobnych współczynników polega na dodaniu do jednago z równań innego równania pomnożonego przez stałą. Przykład: X1 −X2 +X3 =3 4X2 −9X3 =-13 X3 =1 Najpierw doprowadzamy do postaci schodkowej, a następnie wykonujemy podstawienia “od końca”. Metoda podobnych współczynników Metoda podobnych współczynników polega na dodaniu do jednago z równań innego równania pomnożonego przez stałą. Przykład: X1 −X2 +X3 =3 4X2 X3 =-4 =1 Najpierw doprowadzamy do postaci schodkowej, a następnie wykonujemy podstawienia “od końca”. Metoda podobnych współczynników Metoda podobnych współczynników polega na dodaniu do jednago z równań innego równania pomnożonego przez stałą. Przykład: X1 −X2 +X3 =3 X2 X3 =-1 =1 Najpierw doprowadzamy do postaci schodkowej, a następnie wykonujemy podstawienia “od końca”. Metoda podobnych współczynników Metoda podobnych współczynników polega na dodaniu do jednago z równań innego równania pomnożonego przez stałą. Przykład: X1 =1 X2 =-1 X3 =1 Najpierw doprowadzamy do postaci schodkowej, a następnie wykonujemy podstawienia “od końca”.