ANGOLA - nowe prawo inwestycyjne

ANGOLA - nowe prawo inwestycyjne
2016-01-28 13:49:45
2
W sierpniu 2015 roku została opublikowana nowa ustawa w sprawie prywatnych inwestycji w Angoli,
wprowadzająca istotne zmiany w przepisach obowiązujących do tej pory za sprawą ustawy nr 20/11 z 20 maja z
2011 r. Mniej biurokracji i większa łatwość repatriacji kapitału to dwa cele, które rząd Angoli ma nadzieję
osiągnąć za pomocą nowego systemu.
Nowa ustawa nie ma zastosowania do projektów inwestycyjnych zatwierdzonych przed jej wejściem w życie, stąd
też ich realizacja do samego końca będzie objęta postanowieniami poprzedniego ustawodawstwa oraz
warunkami lub umowami, na podstawie których zostało udzielone zezwolenie na ich realizację. Inwestor
prywatny, którego projekt inwestycyjny został zatwierdzony przed wejściem w życie nowego prawa i podlega
poprzedniemu prawu, ma jednakże możliwość wnioskowaćo podleganie nowym przepisom.
Główne zmiany:
1- Zakres
Nowa ustawa w sprawie inwestycji prywatnych ma zastosowanie do:
■
■
Inwestycji zagranicznych realizowanych w Angoli bez względu na kwotę;
Inwestycji krajowych o wartości równej lub większej niż 500 tys. USD.
W przypadku inwestorów zagranicznych nowe prawo znosi wymóg minimalnych nakładów o wartości 1 miliona
dolarów. Inwestycje o wartości równiej lub większej niż 1 mln USD są uznawane za „kwalifikowane inwestycje
prywatne”.
Zostaje utrzymany system uprzedniego zatwierdzenia i wydawania zgody na realizację zagranicznych projektów
inwestycyjnych przez kompetentne urzędy, bez względu na ich kwotę (poniżej czy powyżej 1 mln USD).
Dodatkowo nowa ustawa odnosi się do inwestycji krajowych, których łączna wartość przekracza 50 mln kwanza).
Prywatne inwestycje do kwoty 10 milionów dolarów (około 9 milionów euro) będą zatwierdzane bezpośrednio
przez ministerstwa odpowiedzialne za sektory, których dane inwestycje będą dotyczyć. W przypadku inwestycji
powyżej tej wartości ostateczna decyzja należy do prezydenta. Głównym celem nowych przepisów ma być
zlikwidowanie nadmiaru instytucji zaangażowanych w proces podejmowania decyzji o dopuszczeniu inwestycji.
Krajowa Agencja ds. Prywatnych Inwestycji traci tym samym swoje kompetencje w tej kwestii, skupiając się
bardziej na promocji inwestycji za granicą.
2 - Status inwestora prywatnego
Jeżeli inwestycje prywatne są realizowane przez inwestora występującego w charakterze osoby prawnej, to tylko
tej osobie zostaje przyznany status prywatnego inwestora, w przeciwieństwie do przepisów poprzedniej ustawy,
zgodnie z którą członkowie osoby prawnej mogli korzystać z takiego statusu.
3 - Sektory strategiczne
Jedną z głównych zmian wprowadzonych przez nową ustawę jest obowiązek ustanowienia partnerstwa pomiędzy
inwestorami zagranicznymi a angolskimi obywatelami, przedsiębiorstwami publicznymi lub prywatnymi, gdy
inwestycja zagraniczna w Angoli ma miejsce w następujących priorytetowych branżach:
■
energetyka i woda,
3
■
■
■
■
turystyka i hotelarstwo,
transport i logistyka,
telekomunikacja i technologie informacyjne
media i komunikacja publiczna
Wymogiem jest ponadto, aby we wspomnianych partnerstwach obywatele lub firmy angolskie posiadały udziały
w wysokości co najmniej 35% kapitału zakładowego, a także udział w zarządzaniu spółką, co powinno znaleźć
odzwierciedlenie w umowie między udziałowcami.
Sektor naftowy i wydobywczy, w tym wydobycie diamentów, nie są objęte nowym systemem. W drodze
odrębnych decyzji organów wykonawczych państwa może zostać ustanowiony specjalny system w celu ochrony
interesu angolskich przedsiębiorców działających w obszarach rolnictwa, hodowli, leśnictwa, rybołówstwa i
poszczególnych powiązanych z nimi gałęzi przemysłowych.
4 - Strefy inwestycji prywatnych
Istnieje możliwość tworzenia Specjalnych Strefach Ekonomicznych, stref wolnocłowych i parków rozwoju, które
będą regulowane szczegółowymi przepisami prawnymi i których wdrażanie powinno być oparte na podstawie
strategicznego planu.
5 - Operacje inwestycyjne
Inwestycje zagraniczne mogą odbywać się osobno lub łącznie, w następujących kategoriach:
1. Transfery środków własnych z zagranicy;
2. Wykorzystanie środków ulokowanych w angolskich bankach w obcej walucie przez nierezydentów, zgodnie z
obowiązującymi przepisami prawa dewizowego;
3. Zastosowanie funduszy pochodzących z zagranicznych reinwestycji w Angoli;
4. Import maszyn, urządzeń, akcesoriów i innych środków trwałych;
5. Wdrażanie technologii i know-how
Nowe prawo nakłada ograniczenia w stosunku do pożyczek udzielanych przez udziałowców jako formy
podwyższania kapitału i uniemożliwia, by inwestycje pośrednie były wyższe od bezpośrednich. Celem rządu
angolskiego jest skończenie z tą powszechną praktyką i przyciąganie większej ilości bezpośrednich inwestycji
zagranicznych. Ograniczenie kwoty pożyczek udzielonych przez wspólników/akcjonariuszy odpowiada 30%
wartości inwestycji zrealizowanej przez utworzoną spółkę. Mogą być one spłacane dopiero po 3 latach po ich
rejestracji w sprawozdaniu finansowym. Należy zauważyć, że w poprzedniej ustawie nie istniały żadne
ograniczenia w tym zakresie.
Nowością jest zastosowanie dodatkowej opłaty od zysków kapitałowych odnosząca się do podziału zysków i
dywidend, zawsze gdy przekroczą one wartość inwestycji. Nowe zasady mają już zastosowanie do umów
inwestycyjnych oczekujących na zatwierdzenie.
Zgodnie z nowymi przepisami nie kwalifikują się jako operacje związane z inwestycjami zagranicznymi działania
mające na celu stworzenie i rozbudowę oddziałów lub innych form reprezentacji korporacyjnych spółek
zagranicznych.
6 - Ograniczenia wobec inwestycji pośrednich
4
W przypadku, gdy inwestor zamierza przeprowadzać operacje kwalifikowane jako inwestycje pośrednie nie mogą
one przekroczyć kwoty odpowiadającej 50% całkowitej wartości inwestycji. Należy jednakże zauważyć, że
wcześniejsze przepisy nie nakładały ograniczeń co do inwestycji pośrednich.
Pośrednie inwestycje to inwestycje (krajowe lub zagraniczne), które, osobno lub łącznie, na zasadzie wyłączności
lub licencji ograniczonej do obszarów geograficznych lub sektorów działalności przemysłowej i\lub handlowej,
obejmują następujące formy:
1.
2.
3.
4.
5.
Dodatkowe wkłady kapitałowe;
Technologie opatentowane;
Procesy technologiczne;
Tajemnice i wzory przemysłowe;
Zarejestrowane znaki towarowe.
7 - Repatriacja zysków / dywidend
Prawo do repatriacji zysków/dywidend jest przyznawane inwestorom zagranicznym niezależnie od kwoty
inwestycji i może być wykorzystane natychmiast po wdrożeniu i potwierdzeniu realizacji projektu
inwestycyjnego. Zostają w ten sposób wykluczone tymczasowe ograniczenia odnoszące się do lokalizacji i
wartości realizowanego projektu inwestycyjnego.
Zostaje również ustanowiona dodatkowa stawka podatku od zysków kapitałowych z tytułu podziału zysku /
dywidend odnosząca się do części, która przekracza kapitał zakładowy spółki w następujący sposób:
■
■
■
15%, jeżeli nadwyżka wynosi do 20%;
30%, jeśli nadwyżka wynosi od 20% do 50%;
50%, gdy wartość nadwyżki przekracza 50%.
Należy odnotować, że podatek ten nie dotyczy dywidend i zysków reinwestowanych w kraju. Ma on na celu
zachęcić przedsiębiorstwa do reinwestowania i zmniejszyć wysoką tendencję ekspatriacji zasobów w postaci
zysków i dywidend.
8 – Korzyści podatkowe celne i system dewizowy
Uzyskanie podatkowych i celnych zachęt nie jest automatyczne i wymaga potwierdzenia minimalnej wartości
inwestycji.
Mogą być tym samym przyznane korzyści i zachęty dla inwestycji o następujących minimalnych wartościach:
■
■
inwestycje zagraniczne – 1 mln USD;
Inwestycje krajowe – 500 tys. USD .
5
Korzyści lub zachęty podatkowe obejmują:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Odliczenia od podstawy wymiaru podatku;
Przyspieszona amortyzacja;
Ulgi podatkowe;
Zwolnienie lub redukcja stawek podatkowych;
Składki i należności celne przywozowe;
Odroczenie płatności podatku;
Inne nadzwyczajne środki fiskalne korzystne dla inwestora.
Korzyści podatkowe nie są regułą, nie są przyznawane automatycznie lub bezkrytycznie i są czasowo
ograniczone.
Zgodnie z nową ustawą możliwe jest nadzwyczajne przyznanie korzyści podatkowych, które pozostaje wynikiem
negocjacji w ramach umownego systemu prywatnych inwestycji i ma zastosowanie tylko wobec projektów
inwestycyjnych o wartości równej lub wyższej niż równowartość 50 mln kwanza i które przyczyniają się do
tworzenia 500 lub 200 miejsc pracy dla obywateli angolskich odpowiednio w strefie A[1] i B[2].
Ulgi podatkowe mogą być uzyskane w zakresie podatku przemysłowego, podatku od nabycia nieruchomości Sisa oraz podatku od zysków kapitałowych, w oparciu o tabelę stanowiącą załącznik do ustawy, która określa
następujące kryteria pozwalające na redukcję tych podatków:
■
■
■
■
■
■
■
położenie geograficzne;
tworzenie miejsc pracy dla Angolczyków;
wartość zainwestowanej kwoty;
sektor działalności gospodarczej;
przeznaczenie produkcji (rynek zagraniczny lub krajowy);
uczestnictwo akcjonariuszy angolskich;
krajowa wartość dodana.
Maksymalny termin korzyści i zachęt podatkowych to 10 lat.
Strefa rozwoju projektów inwestycyjnych nadal jest jednym z decydujących czynników w kontekście
przydzielania zachęt. Nowa ustawa ogranicza strefy rozwoju (z trzech do dwóch), utrzymując strefę A i tworząc
nową strefę B (wynikającą z połączenia byłych stref B i C).
Możliwe jest uzyskanie obniżenia ww. podatków w okresie od 1 do 10 lat w zależności od punktacji wynikającej z
tabeli załączonej do ustawy, w następujący sposób:
■
■
■
4 lata - dla inwestycji, które uzyskały obniżkę podatków w przedziale od 10 do 30 punktów procentowych;
6 lat - dla inwestycji, które uzyskały obniżkę podatków w przedziale od 31 do 50 punktów procentowych:
8 lat - dla inwestycji, które uzyskały obniżkę podatków w przedziale od 51 do 70 punktów procentowych;
6
■
10 lat - dla inwestycji, które uzyskały obniżkę podatków w przedziale od 71 do 100 punktów procentowych.
Korzyści celne regulowane są przepisami Taryfy Celnej Należności Przywozowych i Wywozowych (Pauta
Aduaneira dos Direitos de Importação e Exportação).
Korzyści podatkowe tracą swoją moc, jeśli inwestor uzyskał korzyści w wyniku niezdeklarowanych wobec skarbu
państwa należności w wysokości równej lub wyższej od zrealizowanej inwestycji lub jeśli upłynęło dziesięć (10)
lat.
9 – Siła robocza
Prywatny inwestor jest zobowiązany zatrudnić i przeszkolić pracowników angolskich. Zakazane są wszelkie formy
dyskryminacji. Muszą być spełnione wymogi dotyczące planu szkoleń i/lub rozwoju umiejętności angolskich
pracowników, dążąc do stopniowego zastępowania wykwalifikowanych pracowników z zagranicy.
Oprac.:
Elżbieta Siuta Correia
WPHI Lizbona
28.01.2016 r.
[1] Strefa A - prowincja Luanda, stołeczne okręgi prowincji Benguela, Huíla, Cabinda i gmina Lobito;
[2] Strefa B - prowincje Cabinda, Bié, Cunene, Huambo, Cuando Cubango, Lunda-Norte, Lunda-Sul, Moxico, Zaire,
Bengo, Cuanza-Norte, Cuanza-Sul, Malanje, Namibe, Uíje i pozostałe gminy prowincji Benguela i Huíla.
7