Instrukcja do sporządzania sprawozdania o czynnikach - USK-WAM
Transkrypt
Instrukcja do sporządzania sprawozdania o czynnikach - USK-WAM
Instrukcja do sporządzania sprawozdania o czynnikach rakotwórczych i mutagennych Część szczegółowa A. Dane charakteryzujące 1. 2. 3. 4. Sporządzenie sprawozdania należy rozpocząć od części szczegółowej, czyli od miejsca „Dane charakteryzujące stanowisko pracy”. Opisy poszczególnych pól: - nazwa stanowiska pracy – należy określić stanowisko przyjmując zasadę, iż wszystkie osoby wpisane jako zatrudnione na tym stanowisku, są osobami pracującymi w narażeniu na wszystkie czynniki wpisane do danego stanowiska (stanowisko – ci sami ludzie pracujący z tymi samymi czynnikami), np. pracownia izotopowa, pracownia chemiczna; - liczba stanowisk danego typu – zalicza się wszystkie takie same występujące w jednej komórce organizacyjnej; - lokalizacja stanowiska pracy – nazwa działu, wydziału lub jednostki organizacyjnej zakładu pracy; - rodzaj produkcji, usług lub innej działalności – krótki opis czynności wykonywanych na powyższych stanowiskach pracy, np. usługi medyczne, czyli zdjęcia rtg, diagnostyka medyczna, wykonywanie preparatów histopatologicznych. W polach przeznaczonych na czynniki rakotwórcze i mutagenne muszą być wpisane nazwy wszystkich tych czynników, które na konkretnym stanowisku pracy występują, np. tlenek etylenu, promieniowanie jonizujące. W tym miejscu mogą być wpisane tylko i wyłącznie nazwy podane w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 1 grudnia 2004 r. (Dz. U. nr 280, poz. 2771). Podanie nazwy handlowej stosowanej substancji lub określenia typu czynnik niebezpieczny, czynnik szkodliwy będzie traktowane jako błąd, który będzie trzeba usunąć. Część A powinna być osobno wypełniana dla czynników chemicznych i osobno dla promieniowania jonizującego. Należy pamiętać, iż nie może być różnicy pomiędzy liczbą osób narażonych na promieniowanie jonizujące w części A i C. B. Charakterystyka narażenia na substancje lub preparaty o działaniu rakotwórczym lub mutagennym 1. Rodzaj narażenia podaje się na przykład na podstawie karty charakterystyki substancji niebezpiecznej lub preparatu niebezpiecznego. 2. Średni czas narażenia – podaje się średni czas kontaktu z danym czynnikiem rakotwórczym czy mutagennym. 3. Informacje o metodach pomiarów i poziomie narażenia należy wpisać na podstawie sprawozdań z pomiarów warunków środowiska pracy. Ewentualne nieścisłości, jakie mogą wystąpić w tych sprawozdaniach, wyjaśnia się z laboratoriami, które pomiary wykonały. Zwraca się uwagę, aby podawać źródło (normę) metody analitycznego oznaczania danej substancji, a nie normę dotyczącą strategii poboru próbek. 4. Odpowiedzi na pytanie o wykonaniu pomiarów stężeń w powietrzu (bądź braku takich pomiarów) należy udzielić poprzez postawienie znaku „X” w nawiasach przed właściwym słowem. Jeśli pomiary nie były wykonane, to część objętą podpunktami od 4 do 6 pozostawia się niewypełnioną. W przypadku, gdy pracodawca nie dysponuje żadnymi wynikami pomiarów, zabronione jest stawianie znaku „X” przed słowem „tak”. 5. Ilość zużytej substancji (preparatu) o działaniu rakotwórczym lub mutagennym – jeżeli substancja rakotwórcza i mutagenna występuje w preparacie i ilość informacji o tym preparacie (zawartość w %, proporcja wagowa itp.) jest wystarczająca, to pracodawca powinien obliczyć jej roczne zużycie. 6. Omawianego tu bloku sprawozdania nie sporządza się dla promieniowania jonizującego i czynników biologicznych. W przypadku nie występowania czynników chemicznych na danym stanowisku, należy część B opuścić, a w celu uniknięcia wątpliwości można bezpośrednio pod nagłówkiem napisać „nie dotyczy” i przejść do części C (promieniowanie jonizujące). C. Charakterystyka narażenia na promieniowanie jonizujące 1. W tabeli „Zaznacz występujące rodzaje napromieniowania” należy zaznaczyć: a. zewnętrzne, jeżeli napromieniowane jest całe ciało lub fragmenty skóry, b. wewnętrzne, jeżeli występuje zjawisko inhalacji aerozoli lub gazów promieniotwórczych (droga oddechowa) lub istnieje ryzyko wchłonięcia izotopu (droga pokarmowa). 2. W tabelach „średnia roczna dawka efektywna (mSv)” należy: a. do odczytów wykorzystać odczyty dozymetrów indywidualnych, 3. 4. 5. 6. 7. b. we wszystkich przypadkach, jeżeli wskazania były poniżej progu czułości metody – jako wartość obliczeniową dla jednego 2-miesiecznego cyklu pomiarowego przyjąć 0,1 mSv, c. w zakładach pracy, w których nie prowadzi się oceny narażenia metodą dozymetrii indywidualnej, lecz pomiarami środowiskowymi, przyjąć wartość jednego 3-miesięcznego cyklu pomiarowego na poziomie 0,1 mSv pod warunkiem, że pomiary nie wykazują innych wartości. Wyjaśnienie, co oznaczają osoby zaliczone do kategorii A i B znajduje się w art. 17 ustawy z dnia 29.11.2000 r. Prawo atomowe (Dz. U. 2004 r. nr 161, poz. 1689 z późn. zm.). Po dane niezbędne do wypełnienia tabel C1 i C2 można zwrócić się do inspektora ochrony radiologicznej. W punkcie C1 w miejscu „na dzień” należy wpisać datę określonej aktywności izotopu. Część C3 wypełniają głównie kopalnie oraz pracodawcy zajmujący się pozyskiwaniem i przerobem surowców naturalnych takich jak węgiel kamienny i brunatny, rudy metali, kopaliny stosowane w budownictwie. W przypadku, gdy promieniowanie jonizujące nie występuje, zaleca się bezpośrednio pod nagłówkiem napisać „nie dotyczy” i należy przejść do części D (czynniki biologiczne) D. Charakterystyka narażenia na czynniki biologiczne wykazujące działanie rakotwórcze Zgodnie ze stanowiskiem Głównego Inspektora Sanitarnego z dn. 04.06.2009 r.: „jako osoby narażone na zachorowanie na chorobę nowotworową w wyniku zawodowego narażenia na działanie czynnika biologicznego o działaniu rakotwórczym, należy traktować osoby już zakażone wirusami zapalenia wątroby typu B i C w wyniku narażenia zawodowego oraz również osoby niezakażone, lecz wykonujące prace, przy wykonywaniu których może dojść do zakażenia wirusami zapalenia wątroby typu B i C w warunkach narażenia zawodowego na zakażenie.” 1. Część D wypełnia się w przypadku stwierdzonego zakażenia wirusami WZW typu B lub C w wyniku narażenia zawodowego oraz u osób wykonujących prace, przy wykonywaniu których może dojść do zakażenia.