http://grzbiet.pl/ksiazki/crotone-982 Przykładowy rozdział książki
Transkrypt
http://grzbiet.pl/ksiazki/crotone-982 Przykładowy rozdział książki
http://grzbiet.pl/ksiazki/crotone-982 Przykładowy rozdział książki: Crotone 982 204 Jerzy Strzelczyk, Szkice wczesnośredniowieczne, Poznań 1988. Karl Uhlirz, Jahrbiicher des Deutschen Reiches unter Ono 11 und Otto Jll, Leipzig 1902. Georg Weitz, Jahrbiicher des Deutschen Reichs unter Konig Heinrich /, Leipzig 1885. Friedrich Wigger, Mecklenburgische Annalen bis zum Jahre /066. Eine chronologisch geordnete Quellensammlung mit Anmerkungen und Abhandlungen, Schwerin 1860, British Library 2011. lan Wood, Królestwa Merowingów, przeł. Mateusz Wilk, Warszawa 2012. Książki historyczne, wydawnictwo: Bellona Internetowa księgarnia historyczna Grzbiet.pl waga! Próbka wygenerowana automatycznie, oryginalne wydawnictwo może wyglądać inacze http://grzbiet.pl/ksiazki/crotone-982 Przykładowy rozdział książki: Crotone 982 SPISTREŚCI Wstęp ............................................ 7 Rozwój sytuacji w południowej Italii do początków drugiej połowy X wieku ............................. 15 Liudolfingowie - polityka saskiej dynastii w Italii ....... 52 Ono II- trudny spadek po ojcu ...................... 95 Kalbidzi- muzułmańska dynastia na Sycylii .......... 120 Organizacja sił zbrojnych, uzbrojenie, taktyka .......... 123 Przebieg kampanii wojennej Ottona II w Kalabrii 981-982 ........................................ 151 Bitwa pod Crotone, l S lipca 982 r. . .................. 166 Skutki bitwy pod Crotone .......................... 179 Bibliografia ..................................... 201 Książki historyczne, wydawnictwo: Bellona Internetowa księgarnia historyczna Grzbiet.pl waga! Próbka wygenerowana automatycznie, oryginalne wydawnictwo może wyglądać inacze http://grzbiet.pl/ksiazki/crotone-982 Przykładowy rozdział książki: Crotone 982 WSTęP Niniejsza publikacja omawia wydarzenia zachodzące w Eu ropie w okresie od końca IX do drugiej połowy X wieku, będące tłem historycznym tytułowej bitwy pod Crotone, stoczonej w dniu 15 lipca 982 roku. W epoce tej, zwanej również ottońską, rozmaite plemiona formowały się w orga nizmy państwowe, w przybliżeniu odpowiadające geopoli tycznie dzisiejszym. W Europie Środkowej ksztahują ikon solidują się dwie organizacje polityczne będące zalążkami nowych królestw: Polski i Węgier. Na zachodzie Europy powstają. po rozpadzie i upadku monarchii karolińskich, Niemcy i Francja. Ekspansja wikingów i Waregów zaczęła powoli dochodzić do punktu przesilenia. Od jej początków, czyli mniej więcej od VIII wieku, wikingowie odcisnęli swe piętno w całej Europie. Podbili cały obszar północno -wschodniej Anglii, Irlandię, organizowali wyprawy przez Atlantyk, stawiając stopę w Ameryce Północnej. Spustoszy li większość obszarów Niemiec i Francji, w 841 roku spalili Rouen, a potem Paryż, Nantes i Tours. Wszędzie tworzyli samodzielne organizmy polityczne, księstwa- w Irlandii, Anglii, Normandii, na Rusi. Na północy wyodrębniają się niezależne królestwa wikingów: Dania, Szwecja, Norwe gia. W X wieku wikingowie dotarli do wybrzeży Morza Śródziemnego, gdzie stworzyli kolejne państwa. Spośród Waregów i wikingów cesarze bizantyjscy rekrutowali swoją Książki historyczne, wydawnictwo: Bellona Internetowa księgarnia historyczna Grzbiet.pl waga! Próbka wygenerowana automatycznie, oryginalne wydawnictwo może wyglądać inacze http://grzbiet.pl/ksiazki/crotone-982 Przykładowy rozdział książki: Crotone 982 8 przyboczną straż, zwaną "strażą wareską". wysoko ceniąc zalety bojowe wojowników z północy. Od końca X wieku widoczne są oznaki poprawy poło żenia Kościoła katolickiego. unaoczniają się wysiłki dą żące do odbudowy prestiżu papiestwa. Następuje rozpo wszechnienie klasztorów, ze szczególnym uwzględnieniem wpływów klasztoru w Cluny. założonego już w 910 roku w Akwitanii dla zakonu benedyktynów. Przeprowadzone w nim reformy stały się słynne na całą Europę. Również od końca X wieku zaczyna się upowszech niać architektura i sztuka romańska, co prawda bardzo zróżnicowana w zależności od regionu Europy. w którym występowała. Jej rozwojowi sprzyjali władcy świeccy. przede wszystkim poprzez darowizny na rzecz Kościoła. jak również ogólna poprawa sytuacji gospodarczej Europy Zachodniej. Pierwsze ośrodki sztuki romańskiej znajdowały się w cesarstwie Ottonów (Saksonia. Nadrenia. północna Italia) oraz we Francji (Reims). Na tym tle doszło pod miejscowością Crotone na po łudniu Półwyspu Apenińskiego do walnej i niezwykle wyniszczającej bitwy pomiędzy zastępami rycerstwa za chodnioeuropejskiego, poprowadzonymi do boju przez niemieckiego cesarza Ottona II (955-983\, a muzułmań ską kawalerią emiratu Sycylii i kalifatu Fatymidów z Kairu pod dowództwem emira Abu al-Kasima C?-982\. Byłaro największa bitwa stoczona na obszarze Europy Zachodniej w X wieku pod względem liczebności obydwu armii i strat po obu stronach. Dlatego zdumiewa brak jakichkolwiek niemalż.e opra cowań na temat przyczyn. przebiegu i skutków tej bitwy. zarówno w literaturze popularnonaukowej. jak i w opraco waniach akademickich. A szkoda, ponieważ wydanenia te obfitowały w interesujące szczegóły i miały duży wpływ na przebieg historii nie tylko Italii, lecz również Europy Zachodniej jako całości, nie mówiąc już o tym, że fascy- Książki historyczne, wydawnictwo: Bellona Internetowa księgarnia historyczna Grzbiet.pl waga! Próbka wygenerowana automatycznie, oryginalne wydawnictwo może wyglądać inacze http://grzbiet.pl/ksiazki/crotone-982 Przykładowy rozdział książki: Crotone 982 9 nująca złożoność dynamiki i dramaturgii tej bitwy mogły by śmiało posłużyć za kanwę porywającej powieści histo ryczneJ. W publikacji wykorzystałem przede wszystkim i w głów nej mierze dostępne mi źródła historyczne, zapisane ów czesnymi językami: starogreckim, arabskim i po łacinie, opracowane współcześnie po niemiecku, polsku lub włosku. Różne są rodzaje tych źródeł: kroniki, księgi klasztorne, roczniki (annales). życiorysy świętych i władców, inwenta rze dokumentów (świadectwa. nadania, przywileje) zebrane w regestach. relacje podróżnicze, korespondencja listowna, opisy wydarzeń. Do najważniejszych źródeł i opracowań. zaw·ierających fragmenty dotyczące samej bitwy pod Cro tone oraz związanych z nią wydarzeń X wieku, zaliczam: Ibn ai-Athir. Historia pows~echna (Kamil at-Tawarich); Thietmar z Merseburga. Kronika (Thietmari merseburgien sis episcopi chronicon); Roc~niki klasztoru Sankt Gallen (Anna/es Sangallenses maiores); Ibn Chaldun, WsttUJ do historii (a/-Muqaddima); Karl Uhlirz, Roczniki Cesarstwa :a Ottona 11 i Ottona III (Jahresbiicher des Deutschen Re iches unter Otto 11 und Otto III); Ekkehard Eickhoff, Wojna morska (Seekrieg). Oprócz źródeł czysto literackich, ważną rolę odgrywają ilustracje zawarte w rękopisach powstałych w okresie średniowiecza. Te najczęściej barwne miniatury malarskie są wielką. a nierzadko jedyną kopalnią wiedzy na temat wyglądu i funkcji uzbrojenia i oręża w średniowieczu. Źródłem owych ilustracji są zarówno księgi sakralne, np. psałterze, śpiewniki, ewangeliarze, modlitewniki czy ko deksy, jak również księgi świeckie. Inną formą artystyczną pozwalającą na zwizualizowanie wojskowości średniowie cza są rzeźby i reliefy. Dostępny materiał nie jest co prawda na tyle obszerny, żeby z niego powstał wieJostronicowy i szczegółowy zapis poszczególnych faz bitwy, ale wystarczający na rzetelny opis jej przebiegu. Dlatego interesujące jest nakreślenie Książki historyczne, wydawnictwo: Bellona Internetowa księgarnia historyczna Grzbiet.pl waga! Próbka wygenerowana automatycznie, oryginalne wydawnictwo może wyglądać inacze http://grzbiet.pl/ksiazki/crotone-982 Przykładowy rozdział książki: Crotone 982 10 całego tła wydarzeń: przyczyny, które doprowadziły do wojny, strony biorące udział w konflikcie, przygotowania do kampanii w południowej Italii i jej przebieg, jak rów nież skutki samej bitwy. Interesujący jest również aspekt ponadczasowy - pewne konflikty współczesne są pod niektórymi względami odbiciem i kontynuacją tamtych czasów. Poza wstępnym nakreśleniem ogólnej sytuacji i rozwoju wydarzeń na Półwyspie Apenińskim. zaszłych na przestrzeni wieków i kumulujących się ostatecznie w ty tułowej bitwie, przeważającą część publikacji poświęci łem szczegółowemu opisowi narodzin i rozwoju saskiej dynastii Ottonów (919-1002 a. 1024). by czytełnik lepiej mógł zrozumieć otoczkę historyczną związaną zarówno z Ottonem II, jak i z procesami powodującymi wmieszanie się Niemców do walki o supremację w Italii. Z bitwą pod Crotone związane są trzy zasadnicze nie jasności: dokładny dzień bitwy. liczebność wojsk po obu stronach oraz miejsce, w którym walkę stoczono. W różnych źródłach podane są nieco rozbieżne prze kazy dotyczące dnia, w którym doszło do starcia pod Cro tone. Otóż wiele źródeł podaje datę bitwy. opierając się na zanotowanej dacie śmierci któregoś z jej uczestników. W bitwie zginęło kilku książąt, a do tego całe mnóstwo biskupów, opatów i grafów, a zgon każdego z nich został odpowiednio zanotowany. czy to w klasztornych zapiskach. czy w nekrologach łub w rodzinnych rocznikach i kroni kach. Mamy tu do czynienia z całym wachlarzem podanych dat, począwszy od 12, a kończąc na 16lipca. Bardzo często podawaną datą jest 13 lipca. Ponieważ wszyscy ci ludzie zginęli w tej samej bitwie, tego samego dnia. rozbieżność dat jest raczej nie do przyjęcia. W tym momencie przyszedł z pomocą kronikarz arabski Ibn al-Athir (1160--1233). który bezbłędnie podaje szczegółowy opis i datę śmierci emira Abu ał-Kasima, dowodzącego muzułmanami, który zgi nął na samym początku bitwy w dniu 15 lipca 982. Abu Książki historyczne, wydawnictwo: Bellona Internetowa księgarnia historyczna Grzbiet.pl waga! Próbka wygenerowana automatycznie, oryginalne wydawnictwo może wyglądać inacze http://grzbiet.pl/ksiazki/crotone-982 Przykładowy rozdział książki: Crotone 982 11 al-Kasim został po bitwie ogłoszony wielkim męczennikiem w świętej wojnie przeciwko niewiemym i można przyjąć, że kronikarze arabscy poprawnie podają datę jego śmierci. Trzeba przy tym dodać, że Arabowie opisali tę bitwę nieja ko na podstawie własnych obserwacji, a nie z relacji osób trzecich, na które byli zdani kronikarze europejscy. Data 15 lipca wymieniona jest również w niektórych zachodnich przekazach,jak chociażby w życiorysie biskupa Meinwerka z Paderbomu (975-1036), \lita Meinwerci episcopi Pather brunnensis, którego tekst stanowi ważne źródło o latach rządów ostatnich władców z dynastii Ottonów. Liczebność armii zachodniej Europy określa się, prawie bez rozbieżności, na 2100 rycerzy, o siłach muzułmańskich w ogóle przy tym nie wspominając. Podstawą tej oceny jest dokument z tamtych czasów, "wykaz kontyngentu kawalerii pancernej" - Indiculus /oricatorum. Błędem podstawo wym tej oceny jest nieuwzględnienie tego, że wspomniany dokument wymienia wyłącznie liczbę rycerstwa w jednym z wielu kontyngentów z 981 roku, które przez parę miesięcy ściągały z całej Europy na mobilizację armii Ottona II, naj pierw do środkowej, a później do południowej Italii. Przed tem, w 980 roku, ściągnął już tam cesarz Otto II osobiście, prowadząc ze sobą wielką armię ciężkozbrojnej kawalerii złożoną z rycerstwa Saksonii i l 000 jeźdźców ze ~owiań skiego plemienia Obodrytów. Do tego dołączały później potężne korpusy z Bawarii, Szwabii, Lotaryngii; Turyngii, Frankonii, Królestwa Italii i księstw longobardzkich na południu Półwyspu Apenińskiego. Wielkość i liczebność sił Saracenów jest wystarczająco dokładnie opisana w kro nikach arabskich. W sumie po stronie cesarstwa Ottonów walczyło około 18 000 do 20 000 kawalerii, w tym 6000 do 8000 jazdy ciężkozbrojnej (pancernej). Muzułmanie wy stawili dwa korpusy pierwszorzędnej kawalerii i piechoty: pierwszy w sile 20 000 brał udział w bezpośrednim starciu, korpus rezerwowy złożony z samej kawalerii w sile 5000 Książki historyczne, wydawnictwo: Bellona Internetowa księgarnia historyczna Grzbiet.pl waga! Próbka wygenerowana automatycznie, oryginalne wydawnictwo może wyglądać inacze http://grzbiet.pl/ksiazki/crotone-982 Przykładowy rozdział książki: Crotone 982 12 wszedł do bitwy w drugiej fazie. W wyniku bitwy obie strony poniosły olbrzymie straty, przy czym w wypadku wojsk Ottona II można śmiało mówić o masakrze. Większej bitwy w Europie Zachodniej w X wieku nie było. Dłuższy czas dyskutowano również na temat miejsca. w którym bitwę stoczono. Początkowo przeważał pogląd. że być może odbyła się ona niedaleko miejscowości Stilo, położonej parędziesiąt kilometrów na południe od Crotone. Punktem wyjścia dla tego założenia okazała się notatka kronikarza Romualda z Salemo (1115-1181 l. który błędnie zinterpretował podaną mu wiadomość. Obecnie stworzono kolejną hipotezę.jakoby stoczono bitwę na północ od mia sta Reggio di Calabria nad Cieśniną Mesyńską. Dla niektórych występujących w publikacji pojęć uży zamiennie synonimów: -Muzułmanie, Saraceni - Bizancjum. Cesarstwo Bizantyjskie. Cesarstwo Wschodnie. - Italia, Półwysep Apeniński - Królestwo Franków Zachodnich. państwo zachodniofrankijskie, Francja - Królestwo Franków Wschodnich. państwo wschod niofrankijskie, Niemcy. Królestwo Niemieckie. - pancerni. kawaleria pancerna. jazda ciężkozbrojna. rycerze ciężkozbrojni. łem Użycie pojęcia "Niemcy": Obecnie często zamiast na zwy "Królestwo Franków Wschodnich" używa się pojęcia "Królestwo Niemieckie"lub .. Niemcy". co jest anachroni zmem, ponieważ nazwa ta aż do XI wieku nie była znana. Również tak chętne używane pojęcie Regnum Teutonico rum - które zresztą po raz pierwszy pojawia się dopiero w XI wieku! -jako "Królestwo Niemieckie" oznaczało ówcześnie "królestwo mówiących po niemiecku - nie fran- Książki historyczne, wydawnictwo: Bellona Internetowa księgarnia historyczna Grzbiet.pl waga! Próbka wygenerowana automatycznie, oryginalne wydawnictwo może wyglądać inacze http://grzbiet.pl/ksiazki/crotone-982 Przykładowy rozdział książki: Crotone 982 13 kijsku i nie słowiańsku- Bawarczyków". Ponieważjednak Królestwo Franków Wschodnich obejmowało terytorialnie wszystkie zachodnie plemiona germańskie pomiędzy Re nem a Łabą. zjednoczone pod zwierzchnią władząjednego króla, można śmiało mówić o królestwie .,Niemców". Tym bardziej od roku 919. gdy królem tym został pochodzący z plemienia Sasów Henryk I Ptasznik (876--936). Podobnie miała się sytuacja w Polsce - o Mieszku I Piaście (?-992) także mówi się. że zjednoczył plemiona słowiańskie, two rząc podwaliny państwa polskiego. We Francji - Hugo Wielki Kapel (940--996) złączył jako pierwszy niekaroliń ski władca Franków i Gałłów pod swoim berłem, tworząc państwo zwane dzisiaj Francją. Zaś Henryk I zjednoczył plemiona germańskie. tworząc podwaliny państwa niemiec kiego. Przy okazji. nazwa Polski została po raz pierwszy oficjalnie użyta podczas koronacji Bolesława I Chrobrego na króla Polski w l 024 roku - jako Regnum Poloniae, Królestwo Polski. Książki historyczne, wydawnictwo: Bellona Internetowa księgarnia historyczna Grzbiet.pl waga! Próbka wygenerowana automatycznie, oryginalne wydawnictwo może wyglądać inacze