scs - ppwsz

Lp.
1
2
3
4
5
Element
Nazwa modułu
Instytut
Kod
przedmiotu
Kierunek,
poziom i profil
kształcenia
Rok studiów,
semestr
Rodzaj zajęć i
liczba godzin
Punkty ECTS
(1 pkt = 25-30g)
SYLABUS MODUŁU KSZTAŁCENIA
Opis
staro-cerkiewno-słowiańskiego
Humanistyczny
PPWSZ - FP - 1 – 24 – s
Filologia polska, studia pierwszego stopnia, profil praktyczny
I / semestr 2
30 godz. ćwiczeń
1
Zajęcia z bezpośrednim udziałem nauczyciela
6
7
8
9
10
Pracochłonność
Suma
Prowadzący
zajęcia
Egzaminator/
Zaliczający
Wymagania
(kompetencje)
wstępne
Cel przedmiotu
Wykład
y
Ćwiczeni
a/
seminaria
30
Konsultacje
obowiązko
we
Egzami
ny
Praca własna studenta
Projekty/
opracowa
nia
Dr hab. Bronisława Ligara, profesor PPWSZ
Dr hab. Bronisława Ligara, profesor PPWSZ
Wiedza z zakresu fonetyki i fleksji języka polskiego; pożądana znajomość
gramatycznej terminologii łacińskiej
Student ma wiedzę z zakresu gramatyki języka staro-cerkiewno-słowiańskiego. Umie
dokonać analizy językowej tekstów zapisanych w tym języku oraz umie zastosować
metodę diachroniczną i porównawczą stosowaną w badaniach języków słowiańskich
jako podstawę dla gramatyki historycznej języka polskiego. Student rozumie znaczenie
najstarszego pisanego języka słowiańskiego dla kultury polskiej w aspekcie
współtworzących ją mniejszości narodowościowych i religijnych: greko-katolickiej
(Łemkowie) i prawosławnej, oraz każdej innej kultury słowiańskiej.
1. Student zna gramatykę i podstawowe słownictwo
analizowanych tekstów, zna historię działalności
świętych Cyryla i Metodego.
Efekty
kształcenia
Inne
30
Efekt (Wiedza, Umiejętności, Kompetencje
społeczne)
11
Nauka
własna
Odniesienie
do efektów
kierunkowych
Odniesienie
do efektów
obszarowych
K_W01
H1P_W01,
H1P_W02,
H1P_W03
2. Student umie przeczytać i przetłumaczyć tekst w
języku staro-cerkiewno-słowiańskim, umie korzystać
przy tym ze słownika, umie rozpoznać zjawiska
fonetyczne i fleksyjne i odnieść je do polszczyzny.
Zdobywa podstawy praktyczne warsztatu filologa
niezbędne do pracy dydaktycznej oraz edytorskiej.
K_U01
H1P_U01,
H1P_U09,
H1P_U10
3. Zapoznaje się z informacjami na temat historii
powstania alfabetów i zabytków języka starocerkiewno-słowiańskiego oraz napisów w tym języku
w budownictwie sakralnym – cerkiewkach
Małopolski oraz u południowych sąsiadów – na
Słowacji.
Zapoznaje się z istotnym językowo i kulturowo
K_K01
K_K03
K_K05
H1P_K01
H1P_K03
H1P_K05
zróżnicowaniem języków słowiańskich na zachodnie-,
wschodnie- i południowo-słowiańskie.
Efekt kształcenia
12
Forma i
warunki
potwierdzenia
efektu
kształcenia
Sposób potwierdzenia (weryfikacji)
Obowiązkowa obecność na zajęciach i
aktywne uczestnictwo.
Pisemne kolokwium zaliczeniowe
1 do 3
Ustne kolokwium z czytania, tłumaczenia
i analizy lingwistycznej fragmentu tekstu
Przedmiot obejmuje zajęcia kursowe z gramatyki języka staro-cerkiewnosłowiańskiego (dalej: scs). Omówione zostaje najpierw pochodzenie języka scs., jego
miejsce wśród trzech rodzin języków słowiańskich, działalność śś. Cyryla i Metodego,
powstanie alfabetów języka scs. oraz zabytki (najstarsze teksty) tego języka.
Przedstawiony zostaje następnie alfabet cyrylicki, a jego opanowanie odbywa się
poprzez czytanie na zajęciach tekstów scs. Student zapoznaje się przy tym też z
metodą tłumaczenia filologicznego tekstów scs. Gramatyka języka scs. obejmuje:
1.rozwój wokalizmu prasłowiańskiego (dalej: ps.) i scs.: powstanie jerów,
przekształcenia dyftongów, powstanie samogłosek nosowych, sonanty, metatezy,
wpływ j na samogłoski, kontrakcje, apofonię wokaliczną; 2. rozwój konsonantyzmu
ps. i scs.: palatalizacje spółgłosek, wpływ j na poprzedzające spółgłoski, uproszczenia
grup spółgłoskowych i dysymilacje spółgłosek; 3. fleksję nominalną ps. i scs.:
rzeczownikową, zaimków twardo- i miękkotematowych, przymiotnikową (w odmianie
rzeczownikowej i zaimkowej); 4. fleksję werbalną ps. i scs.: praesens, imperfectum,
aorysty, wybrane imiesłowy, czas przeszły złożony, imperativus. Poznawane zjawiska
fonetyczne i fleksyjne są analizowane praktycznie na wybranych tekstach scs. i
odnoszone z jednej strony do rozpoznawalnych przez studentów faktów z języka
polskiego, a z drugiej – do innych języków słowiańskich.
13
Treści
merytoryczne
przedmiotu
14
Wykaz
literatury
podstawowej
J. Strutyński, Podstawowe wiadomości z języka staro-cerkiewno-słowiańskiego ,
Kraków, kilkanaście wydań.
Wykaz
literatury
uzupełniającej
(pomocniczej)
T. Brajerski, 1977, Język staro-cerkiewno-słowiański , Lublin, Katolicki Uniwersytet
Lubelski.
T. Lehr-Spławiński, Cz. Bartula, 1976, Zarys gramatyki języka staro-cerkiewnosłowiańskiego na tle porównawczym, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk,
Wydawnictwo Zakład Narodowy imienia Ossolińskich.
L. Moszyński, 1984, Wstęp do filologii słowiańskiej, Warszawa, PWN.
F. Sławski (red.), Słownik prasłowiański, t.1-8, Ossolineum, Wrocław 1974-2001
15