i niedziela wielkiego postu _c

I NIEDZIELA PRZYGOTOWANIA PASCHALNEGO
Pwt 26,4-10; Ps 91; Rz 10,8-13; Łk 4,1-13
Teksty biblijne czytane w okresie przygotowania paschalnego, czyli w
okresie Wielkiego Postu, nie są przypadkowym zbiorem duchowych refleksji.
Mają one określony cel: pomóc kaŜdemu w odnalezieniu i uświadomieniu sobie
sensu Ŝycia oraz doprowadzić do podjęcia praktycznych decyzji. Potwierdzeniem
tego, są teksty liturgiczne pierwszej niedzieli Wielkiego Postu. Ofiarowują one
liczne sugestie, które są bardzo poŜyteczne chrześcijaninowi, podejmującemu
wezwanie do nawrócenia i do odnowy. Wśród róŜnych sugestii zawartych w
tekstach biblijnych chcę zwrócić szczególną uwagę na zachętę do „zwycięŜania
ciągłych pokus Złego”, karmiąc się „chlebem SŁOWA”. Ta sugestia stanowi
wspaniały program na czas Wielkiego Postu. Pomaga wzrastać w wierze.
Decyzje muszą pochodzić z głębi serca, gdzie dotyka nas Bóg. Muszą
dojrzewać w milczeniu. I dlatego staramy się stworzyć wokół nas „pustynię”. Sam
Jezus, zanim rozpoczął swoją misję, udał się na miejsce pustynne na okres
czterdziestu dni. Zapragnął pustyni, samotności, ciszy. Jezus sam musiał określić
swoją misję i podjąć decyzję. Ewangelie wielokrotnie przedstawiają sytuacje,
które wymagały od Jezusa dokonania zasadniczego wyboru. Wśród nich bardzo
waŜny jest przekaz o czterdziestu dniach spędzonych na pustyni i o kuszeniu.
Ludzie oczekiwali zwycięskiego Mesjasza, który przywróci chwałę Izraela.
Jezus wiedział o tym, Ŝe jest Mesjaszem, Zbawicielem, wiedział takŜe, Ŝe
nadszedł czas na zapoczątkowanie dzieła zbawienia, lecz jako w pełni człowiek
był uwarunkowany czasem, środowiskiem, rozumiał, Ŝe musi dokonać wyboru,
aby być zbawionym i zbawiać innych. Inny był sposób, w jaki, będąc
człowiekiem, moŜna było okazać się Zbawicielem. Inaczej teŜ wyglądały
oczekiwania ludu. Co wybrać? Czy utoŜsamić się z marzeniami ludu, z nęcącym
blaskiem Ŝyciowego sukcesu, chwały i mocy? Oto pokusa, przed którą stanął
Jezus! Dwuznacznie przedstawiały się mesjańskie oczekiwania śydów. Ta
dwuznaczność stała się pokusą dla Jezusa.
Ewangelia pierwszej niedzieli Wielkiego Postu ukazuje, Ŝe wybór ten nie
był łatwy dla Jezusa. On był naprawdę kuszony. To, co opisuje Ewangelia, nie jest
tylko pedagogicznym przykładem, jak opierać się pokusom. Taki przykład byłby
bezuŜyteczny, gdyby Jezus rzeczywiście nie był kuszony. To nam właśnie
przekazuje Ewangelia, Ŝe Jezus jest Synem BoŜym, lecz takŜe prawdziwym
Człowiekiem. Tak więc wszystko co jest właściwe człowiekowi, oprócz grzechu,
jest takŜe w Jezusie. Jezus jak kaŜdy człowiek wierzący doświadczył kuszenia.
Jednak w przeciwieństwie do człowieka, do chrześcijanina, On jest zawsze
Zwycięzcą nad diabłem, który Go kusi.
Fakt kuszenia Jezusa kryje bogate przesłanie i pouczenie. Trzy pokusy
nawiązują do trzech instynktów odgrywających wielką rolę w Ŝyciu kaŜdego
człowieka: instynkt zaspokajania głodu; chęć imponowania, okazywania swego
znaczenia i tym samym zadziwiania otoczenia; wreszcie dąŜenie do dominacji nad
otoczeniem. A więc kaŜda z trzech pokus dotyka jakiejś szczególnie słabej strony
człowieka. KaŜde ludzkie serce doświadcza, czym jest pokusa. Mamy skłonność,
1
by uczynić z siebie centrum naszych myśli i zamiarów. Szukamy naszej wygody,
pozycji społecznej, wpływów i siły.
Odpierając kaŜdą z pokus, Jezus cytował Pismo Święte. To powinno nam
dawać wiele do myślenia. Jezus jednak nie odniósł zwycięstwa nad szatanem
przez swoją wyŜszą znajomość Biblii, lecz przez bezwarunkowe posłuszeństwo
woli BoŜej, która w niej jest objawiona. Ostatecznym, najwaŜniejszym kryterium
prawdy dla nas równieŜ powinno być nieomylne Słowo BoŜe. Przy jego pomocy
powinno się rozstrzygać wszelkie spory i wątpliwości. Szatan tylko jeden raz
odwołał się do Pisma Świętego. On kieruje się innymi kryteriami. Ale warto
zauwaŜyć, Ŝe Jezus nie naginał Słowa BoŜego na swoją korzyść, tak jak chciał
tego szatan. Sposób cytowania Słowa BoŜego jest prawdziwą wskazówką dla nas.
Szukał On w Biblii nie własnego interesu, lecz zasad, które nadawały sens Jego
Ŝyciu. Nie samym chlebem Ŝyje człowiek; będziesz oddawał pokłon Panu Bogu
swemu i Jemu samemu słuŜył będziesz; nie będziesz wystawiał na próbę Pana,
Boga swego.
Trzy zdania z Pisma Świętego, którymi Jezus odpowiedział diabłu, to nie
paplanie wyuczonych formułek, lecz okupione gorzkim wysiłkiem odpowiedzi.
Jest to niejako egzystencjalne wyznanie wiary przeniesione na wyŜszą
płaszczyznę.
„PrzecieŜ jest napisane...” - rozpoczął kuszenie szatan. Kuszenie
stwierdzeniami Pisma, nie naleŜą do rzadkości i nie są lekkie.
Skoro szatan miał dostęp nawet do Syna BoŜego, to znaczy, Ŝe i nam nie
wolno lekcewaŜyć obecności złego ducha w świecie. Z działalnością szatana
wiąŜą się nasze wrodzone skłonności do złego.
Sposób zwalczania pokus złego wskazał nam swoim przykładem sam Jezus.
Jeśli droga wielkopostna ma być dla nas przejściem od Adama do Chrystusa
musimy od Chrystusa uczyć się jak dokonywać zwycięstwa: nad pokusą mającą
swoje źródło w jakiejś potrzebie, której symbolem jest „chleb”; nad pokusą
bałwochwalstwa - kłaniania się innym boŜkom; nad pokusą wątpliwości, co do
wierności i prawdziwości Boga. Jezus człowiek przezwycięŜył próbę kuszenia,
poniewaŜ oddał się kierownictwu Ducha Świętego. O tym musimy pamiętać!
Jezus nie polemizował, nie wchodził w dyskusje, nie szedł na kompromisy,
ale zdecydowanie odrzucał pokusy szukając wsparcia w SŁOWIE BOśYM, w
Piśmie Świętym. Nie ma nic pewniejszego nad Słowo BoŜe! Izraelowi na pustyni
zabrakło wiary, ufności i dlatego ulegli pokusie. Jezus wyszedł zwycięsko
pozostając wierny słowu. „Nowy Izrael” moŜe zwycięŜyć pokusy szatana
pozostając wiernym słowu Pisma. Wraz z tym zwycięstwem nad szatanem Jezus
rozpoczął swoją działalność publiczną, w której pokonał szatana.
Kuszenie Jezusa objawia nam przede wszystkim tajemnicę Jego osoby. Syn
BoŜy stał się człowiekiem i wskazuje na bezwarunkowe posłuszeństwo zbawczej
woli Ojca. To doskonałe posłuszeństwo Jezusa objawione przez Słowo Pisma,
stanowi najwymowniejsze przesłanie, które płynie z tego faktu dla kaŜdego z nas.
Duch wyprowadził Jezusa na pustynię - Duch, nie ciało. Ciało idzie tylko za
tym, co dla niego przyjemne. Ciało boi się pustyni...
2
Aby był kuszony przez diabła - aby przez to kuszenie dał Mu jak
najszybciej poznać i raz na zawsze wykluczyć z Boskiego powołania to, co
przyziemne, nieprawe i zbyt ludzkie.
Jeśli jesteś Synem BoŜym... On jest prawdziwie Synem BoŜym. Jemu
naleŜy się cześć i uwielbienie...
Nie samym chlebem Ŝyje człowiek... Nie moŜemy pogardzać BoŜym
Słowem, zwłaszcza tym, w którym Bóg nas upewnia, Ŝe nikomu nie pozwoli kusić
nas ponad nasze siły.
Dam Ci to wszystko - cały świat będzie nasz i będziemy mogli natychmiast
spełnić swoje posłanie, które dał nam Ojciec. Jasne, jeśli dostosujemy się do
Niego w celach i w środkach.
Odejdź szatanie! – dokonując refleksji nad odpowiedzią Jezusa musimy w
sercu odrzucić wszystko, czym szatan pozyskuje ludzi. Musimy zdecydowanie
opowiedzieć się za drogą Ojca, drogą prawdy i miłości, drogą długiego i
cierpliwego przekonywania, zwłaszcza osobistym przykładem.
JakŜe waŜna w tym względzie jest troska o SUMIENIE, które w tych dniach
trzeba obudzić. To sam Bóg daje kaŜdemu z nas sumienie, aby nas przed czymś
obronić czy od czegoś uwolnić. Wewnętrzny głos mówi człowiekowi: „To jest
dobre, więc to naleŜy czynić!” Albo mówi: „To jest złe i tego nie wolno robić!”
Znamienną rzeczą jest to, Ŝe dzięki sumieniu człowiek odnosi zwycięstwo.
Najpierw nad swoimi słabościami. A następnie nad wszelkimi pokusami. Do tego
jednak konieczne jest wsłuchiwanie się w głos sumienia. Kierowanie się
sumieniem w kaŜdej sytuacji Ŝyciowej. Nieuleganie szatańskim podszeptom, które
bardzo często mamią człowieka. Pokazują mu piękno, które nie jest prawdziwym
pięknem. Fałsz i zakłamanie pokazują jako jedyną rzeczywistą prawdę. Namiastkę
szczęścia przedstawiają jako spełnienie wszelkich marzeń o szczęściu. Tak
schlebiają człowiekowi, Ŝe jest on gotów bardzo łatwo uwierzyć tym miraŜom.
śycie Jezusa było ciągłą walką z pokusą upodobnienia się do środowiska i
zgodzenia się na kompromis wobec oczekiwań ludzi; walką przeciw siłom
egoizmu, który opanowuje kaŜde serce; walką przeciw uznaniu królestwa szatana.
Niech TAJEMNICA CHRYSTUSA będzie w centrum na naszej drodze
wielkopostnej. Zawsze Kościół widział w Wielkim Poście drogę chrześcijanina w
kierunku Paschy Chrystusa. Stąd podejmijmy DROGĘ WIARY, dokonajmy
wyboru Boga, opowiedzmy się za Bogiem.
Wpatrując się oczami wiary w kuszonego Zbawiciela powtarzajmy: „TO
JEST PAN! TO JEST PAN” naszego Ŝycia, Ten, którego kochamy, nasz
przyjaciel, który jest dla nas wszystkim...
Dzięki Ci, BoŜe, za czas spędzony na rozwaŜaniu Twojego Słowa. Wiemy, Ŝe
to Ty przemawiałeś do nas. Jesteśmy świadomi tego, Ŝe u początku wielkopostnej
drogi nawrócenia, chciałeś nas przestrzec przed lekcewaŜeniem pokus
szatańskich. Spraw, abyśmy wytrwali jak najdłuŜej w dobrych postanowieniach.
Niech postawa Jezusa tak zdecydowanie odtrącającego szatana będzie nam
przykładem walki ze złem. Spraw, abyśmy sobie wzięli do serca Słowa Pisma, Ŝe
nie samym chlebem Ŝyje człowiek i abyśmy ustami naszymi wyznali, Ŝe JEZUS
JEST PANEM. Amen.
3