List do Rodziców

„Wszystkiego, co naprawdę trzeba wiedzieć
o tym, jak żyć, co robić i jak postępować,
nauczyłem się w przedszkolu...”
Robert Fulghum
Drodzy Rodzice!
Miniony tydzień dał nam wiele okazji do różnorodnych zabaw i wspaniałej twórczej ekspresji m.in.
podczas wykonywania różnorodnych dzieł plastycznych oraz zabaw w teatrzyk. Zabawy tego
rodzaju stwarzają okoliczności, w których dzieci doświadczają szczególnie silnych emocji w
związku z radością „tworzenia”odgrywanej postaci, budowania dialogów, prezentowania swojej
postaci ( i siebie) przed widownią. Wiele dzieci podejmuje swoje role bez cienia nieśmiałości, inne
ośmielają się dopiero po pewnym czasie, obserwując koleżanki i kolegów. Zabawy w ogóle, a być
może zabawy w teatrzyk w szczególności, stwarzają niezwykłe możliwości wyrażania siebie, a
jednocześnie stanowią dla dziecka pewnego rodzaju bezpieczną autoterapię. Pozwalają nabywać
poczucia własnego sprawstwa i radości tworzenia. I to m.in. jest sposób na uczenie się mądrej
wiary, że „mogę”, że „warto spróbować”.
Wprowadzamy w świat wartości: szacunek, twórczość, odwaga, współpraca, zdrowie...
Uczymy tego, co najważniejsze:
Doświadzcenia emocjonalno- społeczne:
- budzenie zainteresowania sztuką teatralną i kształtowanie postawy kulturalnego widza m.in.
poprzez uczestnictwo w zabawie w teatr, oglądanie przedstawienia koleżanek i kolegów;
- oswajanie emocji i uczenie się właściwego zachowania w sytuacjach publicznego występu;
- rozwijanie poczucia własnej wartości poprzez budowanie wiary we własne możliwości w
sytuacjach odgrywania scenek; uczenie się wyrażania myśli i uczuć podczas wymyślania
dialogów;
- budowanie poczucia odpowiedzialności za swoje zdrowie.
− Doświadczenia sensoryczno- motoryczne i poznawcze:
- rozwijanie spostrzegawczości, uwagi i pamięci wzrokowej, uwagi, pamięci oraz analizy i
syntezy słuchowej;
- rozbudzanie wrażliwości literackiej poprzez dostarczanie okazji do słuchania utworów
zawierających humor literacki; budowanie wypowiedzi na temat zachowania bohaterów z próbą
formułowania wniosków i uzasadniania swojej wypowiedzi; budowanie odpowiedzi na zadane
pytania dotyczące wysłuchanego utworu- z użyciem określeń, kto za kim / przed kim stoi;
ćwiczenie prawidłowej artykulacji dźwięku sz;
- rozwijanie pomysłowości i wyobraźni m.in. poprzez układanie kompozycji z jesiennych darów
, rozbudzanie zainteresowania sztuką teatralną poprzez udział w odgrywaniu scenek;
- rozwijanie myślenia logicznego m.in. poprzez grupowanie warzyw według wybranych
właściwości;
- rozwijanie myślenia przyczynowo- skutkowego m.in. poprzez dostrzeganie etapów rozwoju
rośliny w kolejnych porach roku;
- odróżnianie kształtów okrągłych od podłużnych; wdrażanie do rozumienia określenia: owalny;
- wdrażanie do rozumienia pojęcia liczby 3 i jej graficznego obrazu; wdrażanie do rozumienia
aspektu porządkowego liczb, rozumienia pojęcia o jeden więcej, o jeden mniej, kształtowanie
umiejętności dodawania poprzez manipulowanie przedmiotami, utrwalanie pojęcia para;
szacowanie, w którym zbiorze jest więcej, a w którym mniej.
−
Jak wspierać dziecko?
Warto wykorzystywać codzienne sytuacje, by uczyć dziecko wyciągania wniosków z tego, co
się wydarzyło ( oczywiście na miarę jego dziecięcych możliwości). Czasem trzeba by więc zwrócić
większą uwagę dziecka ( i własną) na pewne zdarzenia, podzielić się swoimi przemyśleniami, zadać
dziecku pytania (naprowadzające) dotyczące tego zdarzenia, pozwolić na zadanie pytań i cierpliwie
na nie odpowiedzieć.
Wart wykorzystać codzienne sytuacje, by ćwiczyć z dzieckiem przeliczanie różnych elementów
i nazywanie prawidłowo liczebników i to w nieograniczonym zakresie. Nie chodzi o to, aby
wymagać, by koniecznie liczyło do stu, ale jednocześnie zachęcać je, by liczyło jak najdalej da
radę, ucząc je prawidłowych nazw kolejnych liczebników. Warto też liczyć liczby porządkowe w
różnych codziennych sytuacjach.
Wart porozmawiać o ...tym, co to znaczy być odważnym!
Dzieci powinny być uczone odwagi w różnego rodzaju sytuacjach, stawiania czoła wyzwaniom (
na mierę ich możliwości, oczywiście), ale jednocześnie odróżniania odwagi od tych zachowań,
które można by określić brawurą czy chojractwem. Warto analizować z dzieckiem np. zachowanie
bohaterów książek i filmów, by uczyć je rozumienia, czym jest prawdziwa odwaga i kiedy należy
się ją wykazywać.
Warto poczytać...
P. Haraszewski i J. Wacławik, Odważny Hipcio, Oficyna Wydawnicza Vocatio
W czwartek potrzebne będą: kasztany, żołędzie.
Pozdrawiam: Marzena Turkowska