trudności dziecka w przystosowaniu się do przedszkola

MIEJSKIE PRZEDSZKOLE NR 20
41-710 RUDA ŚLĄSKA
UL. 1 MAJA 286
www.mp20.mssm.pl
e-mail: [email protected]
Poradnik nr 1 (92) 2013/2014 r.
TRUDNOŚCI DZIECKA W PRZYSTOSOWANIU SIĘ
DO PRZEDSZKOLA
Wiek przedszkolny to okres osiągania kolejnego stadium dojrzałości fizjologicznej organizmu
i rozwoju intelektualnego, budowania podstawowych struktur osobowości, to złoty wiek uczenia się,
zdobywania doświadczeń społecznych dziecka w tym i przystosowujących do życia w grupie.
Przekraczanie progu przedszkola to zderzenie dwóch światów: rodzinnego – pełnego ciepła,
zapewniającego poczucie bezpieczeństwa, dającego uczucie komfortu emocjonalnego, oraz
instytucjonalnego – nowego, obcego i nieznanego dziecku. Jego zdeterminowanie zwiększa fakt
nieobecności rodziców w przedszkolu. Dziecko mające najczęściej pierwszy raz kontakt z taką liczbą
nowych, obcych osób: rówieśników, nauczycieli, pracowników obsługi – czuje się zagubione
i wyobcowane.
Zmiana dotychczasowego trybu życia i obecność nowych osób wywołują u dzieci napięcia emocjonalne
i są przyczyną negatywnych reakcji, objawiającymi się różnymi formami protestu.
Wszystko co je otacza, jest nowe:
 osoby:
- rówieśnicy, będący dopiero w fazie intensywnego poznawania siebie i tworzenia własnej
osobowości, najczęściej zagubieni w nowej rzeczywistości,
- nauczyciele, którzy mimo znacznego wysiłku nie są w stanie zająć się – tak jak matka –
wyłącznie jednym dzieckiem, ponieważ obok na taką samą reakcję czeka więcej maluchów ( utrata
1
centralnej pozycji zajmowanej dotychczas w domu powoduje zdezorientowanie dziecka, co
prowadzi do napięć o podłożu emocjonalnym),
- pracownicy obsługi, którzy mimo wielu obowiązków również starają się złagodzić rozłąkę z
rodzicami,

przedmioty – mnogość mebli o takiej samej konstrukcji (szafki w szatni, stoliki i krzesełka w sali,
półki, umywalki i ubikacje w łazience), nagromadzenie bardzo wielu kolorowych zabawek (gra
kolorów) – wszystko powoduje dekoncentrację, dziecko nie potrafi odnaleźć swojego miejsca; brak
intymności zaburza jego sferę bezpieczeństwa,

przestrzeń- zazwyczaj jest ona dużo większa aniżeli ta, do której się przyzwyczaiło w domu,
dochodzą do tego nowe zasady poruszania się i korzystania z nich – dziecko zmuszone jest nauczyć
się orientacji w nowej przestrzeni.
Do wymienionych czynników, mających wpływ na procesy przystosowania się dziecka do nowego
środowiska, trzeba jeszcze dodać nowe reguły zachowania i postępowania wynikające ze zbiorowego
sposobu życia. Dziecko zmuszone jest zamienić dotychczasową swobodę i indywidualne podejście
rodziców na obowiązujące w grupie zasady te same dla wszystkich (dotyczące rytmu dnia, zaspakajania
podstawowych potrzeb, zabawy).
Zaprezentowane przykłady utrudniające adaptację dzieci w przedszkolu nie oznaczają, iż
uczęszczanie ich do tego typu placówki negatywnie wpływa na ich ogólny rozwój. Wręcz przeciwnie. To
właśnie przedszkole ma sprawić (oczywiście we właściwej współpracy z rodzicami), że dziecko nauczy się
współżycia z rówieśnikami, nabędzie świadomości przynależności do grupy przedszkolnej, uspołecznią się
jego zachowania. W odczuciu rodziców pobyt dziecka w przedszkolu pozytywnie wpływa na jego rozwój.
Wzajemna współpraca nauczycieli i rodziców zniweluje trudny okres adaptacji.
W środowisku przedszkolnym najważniejszą dla dziecka osobą jest nauczycielka,
która pierwsza nawiązuje z nim kontakt, zapewnia poczucie bezpieczeństwa.
Nauczycielka kreuje środowisko wychowawcze przez jego materialne
wyposażenie, tworzenie sytuacji wychowawczych, zaspakajanie potrzeb dziecka,
aranżowanie atmosfery emocjonalnej w grupie. Jest osobą najbliżej i najsilniej
związaną z wychowankiem i przez to ma ogromny wpływ na jego wychowanie i
rozwój. Postawa nauczycielki, stosunek do dzieci, jakość wykonywanej pracy
zależy od wielu czynników związanych bezpośrednio z jej osobą (np. poziom
wiedzy zawodowej, osobiste doświadczenia, własne teorie pedagogiczne, system wartości i
cechy osobowości) oraz instytucjonalnymi warunkami pracy (zadania placówki, styl zarządzania, warunki
lokalowe i materialne, priorytety uznawane przez zespół pracowników)
.
PORADY DLA RODZICÓW DZIECI, KTÓRE ROZPOCZYNAJĄ
UCZĘSZCZANIE DO PRZEDSZKOLA


okazuj dziecku radość i ciesz się razem z nim, że idziesz do przedszkola

Rano budź dziecko z uśmiechem na twarzy.
Pozwól mu zabrać z domu ulubioną przytulankę.
2


Pomóż dziecku rozebrać się po przyjściu do przedszkola, a po południu ubrać.
Nie wyręczaj go nawet wtedy, gdy czyni to niezdarnie.
Pożegnanie w szatni powinno być krótkie: uśmiech, buziak i pa-pa.

Nie obiecuj dziecku, że odbierzesz je po obiedzie, skoro wiesz na
pewno, że nie będziesz mógł tego uczynić.
 Do Sali możesz wejść tylko na chwileczkę – oszczędzisz żalu i smutku
innym dzieciom.
 Jeżeli rozstanie z mamą jest bardzo bolesne, maluch powinien
przez pierwsze dni przychodzić do przedszkola z tatą.
 Witaj swoje dziecko z uśmiechem, chwaląc je, np. „Byłeś bardzo dzielny!
Teraz możemy iść do domu”.
 Nie wypowiadaj się negatywnie w obecności dziecka na temat sytuacji
dotyczącej pobytu w przedszkolu.
 Nie wymuszaj na dziecku, by po przyjściu do domu natychmiast
opowiadało o przedszkolu. Poczekaj, aż samo zacznie mówić.
Nie pytaj, co i ile dziecko zjadło, ale z kim i w co się bawiło.
Opracowała: Bożena Bialik
PO WAKACJACH WITAMY WSZYSTKICH NASZYCH WYCHOWANKÓW.
ŻYCZYMY IM RADOŚCI Z KAŻDEGO DNIA SPĘDZONEGO
W PRZEDSZKOLU

W roku szkolnym 2013/2014 w naszym przedszkolu
dzieci uczęszczać będą do 5 grup:
MOTYLKI – dzieci 3,4-letnie, wychowawczyni - p. Justyna R.
PSZCZÓŁKI – dzieci 4- letnie, wychowawczyni – p. Bożena B.
BIEDRONKI – dzieci 4,5 – letnie, wychowawczyni - p. Justyna S.
SŁONECZKA – dzieci 5,6-letnie, wychowawczyni - p. Szarlota M.
KASZTANKI– dzieci 6,5 – letnie wychowawczyni - p. Jolanta Cz.
Gazetkę redagowała
Bożena Bialik
3
4