Kryteria oceniania osiągnięć edukacyjnych dla klasy 2
Transkrypt
Kryteria oceniania osiągnięć edukacyjnych dla klasy 2
Kryteria oceniania osiągnięć edukacyjnych ucznia z języka polskiego dla klasy II Gimnazjum w Nowym Tomyślu Kryteria oceniania i wymagania edukacyjne opracowane przez zespół nauczycieli języka polskiego w oparciu o wewnątrzszkolny system oceniania, podstawę programową i realizowany w gimnazjum Program nauczania języka polskiego dla klas I - III „Świat w słowach i obrazach” Sposoby sprawdzania osiągnięć edukacyjnych uczniów I Praca klasowa – praca pisemna, trwająca co najmniej 45 minut, w trakcie której zostają sprawdzone umiejętności uczniów w zakresie komponowania przewidzianych programem form wypowiedzi oraz poziom ich wiedzy merytorycznej. Nauczyciel informuje uczniów o terminie pracy klasowej, o formach podawczych, które się na niej pojawią oraz o zakresie obejmowanego przez nią materiału co najmniej z tygodniowym wyprzedzeniem. Prace klasowe mogą być przeprowadzone w dwóch różnych formach: 1. Nauczyciel przygotowuje zestaw minimum dwóch tematów prac z określonego wcześniej zakresu materiału. Przy każdym temacie zostaje jasno określona wymagana forma wypracowania. Uczniowie mają możliwość wyboru jednego z podanych tematów. 2. Nauczyciel przedstawia zestaw trzech tematów prac, możliwych do zrealizowania za pomocą krótszych form pisemnych (zaproszenie, przepis, instrukcja, podanie itp.). Uczniowie wypowiadają się na wszystkie przedstawione im tematy. Nauczyciel biorąc pod uwagę wszystkich trzech prac, ustala jedną ocenę. II Test (do wyboru forma testu otwartego lub zamkniętego) – test trwa co najmniej 45 minut i może obejmować materiał nawet z całego półrocza. Nauczyciel informuje uczniów o terminie testu i zakresie objętego nim materiału co najmniej z tygodniowym wyprzedzeniem. III Sprawdzian – praca pisemna, obejmująca swym zakresem jeden z realizowanych w danym semestrze działów programu nauczania. Czas trwania tej formy sprawdzania umiejętności uczniów wynosi od 30 do 45 minut. Nauczyciel informuje uczniów o terminie sprawdzianu oraz o zakresie obejmowanego przez niego materiału co najmniej z tygodniowym wyprzedzeniem. Ilość sprawdzianów jest uzależniona od ilości przerobionego materiału – ukończonych działów. Nie powinny się one jednak odbywać częściej niż raz w miesiącu. IV Kartkówka – to niezapowiedziana praca pisemna, obejmująca swym zakresem trzy ostatnie tematy. Czas trwania kartkówki jest różny w zależności od stopnia trudności obejmowanego przez nią materiału, nie może być jednak krótszy niż 5 i dłuższy niż 15 minut. Sposób oceniania kartkówki ustala nauczyciel w zależności od stopnia trudności materiału. Ilość kartkówek nie jest ograniczona i zależy wyłącznie od decyzji nauczyciela. V Odpowiedź ustna – to niezapowiedziane sprawdzenie umiejętności komponowania wypowiedzi ustnej (wysławiania się) uczniów, wnioskowania oraz ich wiedzy merytorycznej. Swym zakresem odpowiedź ta obejmuje materiał trzech ostatnich tematów. Nauczyciel ocenie wiedzę ucznia, jego sposób wysławiania się, tj. słownictwo, umiejętność konstruowania zdań i dłuższych wypowiedzi. Uczeń może być wywołany do odpowiedzi kilkakrotnie w ciągu jednego semestru. 1 VI Udział w lekcji – nauczyciel na bieżąco ocenia udział uczniów w lekcji, tzn. stopień ich przygotowania do zajęć, aktywność, jakość proponowanych przez nich rozwiązań postawionych problemów itp. VII Sprawdzenie funkcjonalności i estetyki zeszytu – nauczyciel ocenia zeszyt ucznia, biorąc pod uwagę nie tylko jego estetykę, lecz przede wszystkim kompletność notatek i ich przejrzystość. Każdy uczeń może mieć oceniony zeszyt raz w semestrze, zwłaszcza przy ocenianiu semestralnym. VIII Sprawdziany ortograficzne – (dyktanda) – nauczyciel zapowiada dyktando co najmniej na tydzień przed jego terminem. Kryteria oceniania są uzależnione od zakresu materiału, rozmiarów oraz stopnia trudności sprawdzianu. IX Wypracowania – oceniając prace pisemne uczniów nauczyciel powinien brać pod uwagę następujące kryteria: 1. Stopień zgodności treści z tematem. Rozumienie tematu. 2. Stopień samodzielności w opracowaniu tematu. Samodzielność. 3. Wartość materiału faktograficznego. Poziom wiadomości, umiejętność dobrania lektury, cytaty. 4. Stopień wyczerpania tematu. 5. Kompozycję pracy, zgodność z formą (lub dobór formy), planowość, spójność tekstu, jednolitość konwencji. 6. Walory stylistyczne pracy, bogactwo i stosowność słownictwa, urozmaicenie składni. 7. Poprawność językową (słownictwo i gramatyka). 8. Poprawność ortograficzną i interpunkcyjną. 9. Estetykę pracy: pismo, przejrzystość struktury tekstu, akapity itd. Nauczyciel sprawdza prace wybiórczo. Pod koniec każdego semestru każdy uczeń powinien posiadać co najmniej 2 sprawdzone i ocenione prace pisemne. Wypracowania oraz krótsze formy wypowiedzi np. zaproszenie, oceniane są wg systemu kryterialnego opracowanego przez nauczycieli polonistów. X Zadania domowe: tj. ćwiczenia językowe, stylistyczne itp. – nauczyciel sprawdza przede wszystkim zgodność wykonanego ćwiczenia z przyjętą normą, bierze pod uwagę pomysłowość ucznia, umiejętność zaproponowania nowych, własnych rozwiązań, postawionych problemów. Nauczyciel ocenia ten typ zadań domowych przede wszystkim wtedy, kiedy zostały one sporządzone w sposób bardzo ciekawy i niekonwencjonalny. Ocenie podlega także nieodrobienie tego typu zadań. XI Terminy zwrotu prac pisemnych. 1. Prace klasowe, sprawdziany i testy – w ciągu 14 dni od napisania pracy. 2. Dyktanda i kartkówki – na bieżąco (nie później niż w ciągu tygodnia). Sposoby zawiadamiania uczniów i ich rodziców o otrzymanych ocenach. 1. Wszystkie prace pisemne zostają przez nauczyciela ocenione i zrecenzowane 2. Prace ocenione przechowywane są przez nauczyciela do czasu zakończenia edukacji w gimnazjum, rodzicom są udostępnione do wglądu podczas konsultacji. 3. Uczeń ma możliwość uzupełnienia wiadomości i umiejętności i ponownego napisania sprawdzianu w drugim terminie (w przeciągu 2 tygodni). Obie oceny zostają wpisane do dziennika. 2 Sposób ostatecznego ustalenia oceny śródrocznej i rocznej Na te oceny mają wpływ wyniki uzyskane wg następującej hierarchii ważności: 1. Prace klasowe, testy, sprawdziany. 2. Wypracowania. 3. Ocenianie bieżące(praca na lekcji, kartkówki, odpowiedzi ustne). 4. Pozostałe (np. prowadzenie zeszytu, udział w konkursach, recytacja). Warunki i tryb uzyskania wyższej niż przewidywana rocznej oceny klasyfikacyjnej reguluje WSO. Kryteria ocen śródrocznych i rocznych z języka polskiego dla klasy II gimnazjum Uczeń otrzymuje ocenę niedostateczną, jeśli nie opanował wiadomości i umiejętności objętych wymaganiami podstawowymi określonymi w podstawie programowej. Uczeń otrzymuje oceną dopuszczającą, jeśli nie w pełni opanował wiadomości i umiejętności objęte wymaganiami podstawowymi określonymi w podstawie programowej, jednak posiadane wiadomości i umiejętności dają mu możliwość dalszego kształcenia. Uczeń otrzymuje ocenę dostateczną, gdy w pełni opanował wiadomości i umiejętności na poziomie wymagań podstawowych określonych w podstawie programowej. Uczeń otrzymuje ocenę dobrą, gdy w pełni opanował wiadomości i umiejętności na poziomie wymagań podstawowych określonych w podstawie programowej oraz w części wymagania ponadpodstawowe określone w programie nauczania. Uczeń otrzymuje ocenę bardzo dobrą, jeśli w pełni opanował wiadomości i umiejętności na poziomie wymagań podstawowych określonych w podstawie programowej i ponadpodstawowych określonych w programie nauczania. Uczeń otrzymuje ocenę celującą, jeśli w pełni opanował wiadomości i umiejętności na poziomie wymagań podstawowych i ponadpodstawowych oraz wykraczające poza program nauczania. 3 Wymagania edukacyjne Treści nauczania zawarte w Podstawie programowej Doskonalenie czytania i odbioru różnorodnych tekstów kultury Wymagania podstawowe Uczeń doskonali technikę głośnego i cichego czytania ze zrozumieniem, odróżnia informację od opinii, wybiera ciekawe i wartościowe filmy oraz przedstawienia teatralne, zwraca uwagę na kreację bohaterów, ocenia grę aktorską, dostrzega odrębność przekazu radiowego, telewizyjnego i prasowego, ogląda różnorodne albumy sztuk plastycznych i wyraża własne opinie, dostrzega muzyczność poezji, rozpoznaje cechy języka publicystyki, odczytuje różne kody symboliczne i ikoniczne. Rozpoznaje gatunki literackie już poznane oraz: Rodzaje literackie oraz gatunki związane z epiką, dramatem i liryką pieśń, elegię i sonet, rozróżnia rodzaje literacki, rozpoznaje i wskazuje środki stylistyczne w utworze, Wymagania ponadpodstawowe Uczeń czyta biegle teksty, poprawnie pod względem dykcji, pauzowania i akcentowania, określa ideę utworu, odkrywa refleksje, uczucia, postawy wpisane w dzieła literackie i porównuje je ze współczesnością, wykorzystuje doświadczenia czytelnicze, dostrzega elementy języka filmu, klasyfikuje gatunki filmowe samodzielnie wybiera ciekawe filmy odpowiednie do wieku dostrzega współistnienie dziedzin sztuki w radiu i telewizji, określa kompozycję obrazu, dobór barw i ich funkcję w budowaniu nastroju, rozpoznaje wybitne dzieła muzyczne, dostrzega różnice między językiem publicystyki a literatury. Dostrzega związek utworu z kontekstem biograficznym i historycznym, odczytuje metaforykę i symbolikę utworu literackiego, zna pojęcia: literatura faktu, dziennik, pamiętnik, 4 dostrzega zróżnicowanie stylistyczne tekstów, odróżnia fakty od fikcji literackiej. groteska, posługuje się nimi w swoich wypowiedziach. Poszukiwanie informacji w różnych Korzysta z różnych części książki, tabel, przypisów, tekstów pomocniczych i aneksów, źródłach pod kierunkiem nauczyciela korzysta z różnych publikacji informacyjnych, dostrzega cechy reklamy, umie korzystać ze słowników. Sprawnie, szybko czyta, wybiera najważniejsze informacje i notuje (hierarchizuje informacje), samodzielnie korzysta z wydawnictw encyklopedycznych, antologii, wykorzystuje zbiory muzealne jako źródło informacji, analizuje poprawność językową tekstów reklamowych, krytycznie odbiera różnorodne reklamy, ocenia ich wartość estetyczną. Rozumienie wybranych pojęć i terminów z teorii literatury Określa ideę przewodnią utworu; Odkrywa w literaturze refleksje, uczucia, postawy, dążenia wpisane w dzieła z różnych okresów i kręgów kulturowych, porównuje je ze współczesnością; Dostrzega związki utworu z kontekstem biograficznym i historycznym; Odczytuje metaforykę i symbolikę utworu literackiego; Dostrzega celowość konstruowania nieregularnej wypowiedzi wierszowanej; Rozróżnia lirykę bezpośrednią i pośrednią; Odróżnia fakty od opinii; Rozpoznaje gatunki liryczne omawiane w klasie pierwszej oraz pieśń, elegię, sonet, hymn, tren, nowelę; Dostrzega zróżnicowanie stylistyczne tekstów; Rozróżnia rodzaje literackie: epikę, lirykę i dramat; Wskazuje cechy wiersza wolnego; Identyfikuje osobę mówiącą; Odróżnia fakty od fikcji literackiej; Zwraca uwagę na kreacje aktorów, ocenia ich grę; Dostrzega elementy języka filmu: montaż, plany filmowe, ruch i punkt widzenia kamery; Klasyfikuje podstawowe gatunki filmowe; Dobiera fotografie do przedstawianych przez siebie 5 Odróżnia fotografię dokumentalną od artystycznej; Dostrzega odrębność przekazu radiowego, telewizyjnego i prasowego; Dostrzega cechy języka publicystyki; Odczytuje różne kody ikoniczne i symboliczne; Dostrzega charakterystyczne cechy reklamy; Wskazuje cechy groteski. Dostrzeganie i komentowanie swoistych właściwości poznanych utworów literackich i tekstów kultury oraz określanie funkcji zaobserwowanych środków wyrazu; Dostrzeganie uniwersalności doświadczeń , przemyśleń, uczuć i aspiracji wpisanych w dzieła z różnych okresów i kręgów kulturowych. Dostrzeganie związku utworów z biografiami twórców i czasem historycznym Podczas czytania tekstów literatury pięknej, popularnonaukowej, publicystycznej, literatury faktu oraz korespondencji literackiej: -uczeń odróżnia informację od opinii zagadnień; Dostrzega współistnienie różnych dziedzin sztuki w przekazie radiowym i telewizyjnym; Dostrzega różnice między językiem publicystyki a językiem literatury; Samodzielnie korzysta z wydawnictw encyklopedycznych, antologii, serii wydawniczych, dzieł zebranych; wykorzystuje zbiory muzealne jako źródło informacji; Analizuje poprawność językową tekstów reklam; Świadomie i krytycznie odbiera różnorodne reklamy, oceniając ich wartość estetyczną. Dostrzega przesłanie zawarte w utworze groteskowym; odczytuje jego metaforyczny sens. Podczas czytania tekstów literatury pięknej.... -uczeń potrafi określić ideę utworu; -umie odkryć w literaturze refleksje, uczucia, postawy, dążenia wpisane w dzieła z różnych okresów i kręgów kulturowych oraz porównać je ze współczesnością; -dostrzega związki utworu z kontekstem biograficznym i historycznym; -umie odczytać metaforykę i symbolikę utworu; 6 Omawianie i interpretowanie utworów w różnych zestawieniach kontekstualnych. Pojęcia dotyczące stylistyki: neologizm, archaizm, dialektyzm, stylizacja. -potrafi ocenić grę aktorów w wybranych przez siebie ciekawych i wartościowych filmach oraz przedstawieniach teatralnych; -podczas oglądania albumów dzieł plastycznych potrafi wyrazić własne opinie potrafi dostrzec i ocenić inne elementy języka filmu; -potrafi określić kompozycję obrazu, perspektywę, dobór barw i ich funkcję w budowaniu nastroju Dostrzega zróżnicowanie stylistyczne tekstów. Przedstawia zwięźle główną myśl tekstu Pojęcia (bez konieczności ich popularnonaukowego, dokonuje selekcji materiału. definiowania i używania terminów):myśl przewodnia; Odczytuje różne kody ikoniczne i symboliczne. sensy symboliczne i metaforyczne utworu, realizm, fantastyka, groteska,narracja (pierwszoosobowa i trzecioosobowa), symbol, alegoria, ironia, apostrofa, antyteza, kontrast. Dokonuje uogólnień treści tekstu popularnonaukowego, artykułu, uwypukla myśl przewodnią. Określa ideę utworu. Odczytuje metaforykę i symbolikę utworu literackiego. Redaguje opowiadanie w narracji pierwszoosobowej Przekształca narrację trzecioosobowa na i trzecioosobowej. pierwszoosobową i odwrotnie. Uczeń stosuje imiesłowowe równoważniki zdania; Uczeń celowo i poprawnie stosuje imiesłowowe Odmiana części mowy – fleksyjne stosuje różne typy imiesłowów w wypowiedzeniach. równoważniki zdania. cząstki budowy wyrazów, posługiwanie się wiadomościami na ten temat w analizie znaczeń Uczeń poprawnie pisze zakończenia –łszy i –wszy; Pisanie poprawne pod względem zgodności z właściwymi strukturami poprawnie zapisuje cząstkę nie z imiesłowami; gramatycznymi i systemem języka poprawnie zapisuje wyrazy pochodne; poprawnie zapisuje wyrazy złożone, skróty 7 i skrótowce; poprawnie zapisuje wyrazy, w których następuje utrata dźwięczności; poprawnie zapisuje wyrazy z głoskami nosowymi; umie poprawnie oznaczać miękkość głosek; poprawnie zapisuje wyrazy, między którymi zaszło upodobnienie; poprawnie zapisuje samogłoski nosowe oraz spółgłoski dźwięczne i bezdźwięczne wewnątrz wyrazu; poprawnie zapisuje wyrazy, w których zachodzą uproszczenia grup spółgłoskowych. Wypowiedzenie złożone Uczeń zna i posługuje się wypowiedzeniami złożonymi z podrzędnymi podmiotowymi; stosuje odpowiednią interpunkcję; zna i posługuje się wypowiedzeniami złożonymi z podrzędnymi orzecznikowymi; stosuje odpowiednią interpunkcję; zna i stosuje imiesłowowe równoważniki zdania, zachowując odpowiednią interpunkcję; zna i stosuje różne typy imiesłowów w wypowiedzeniach. Uczeń posługuje się wypowiedzeniami złożonymi z podrzędnymi podmiotowymi, dostosowuje je do intencji, sytuacji i odbiorcy; posługuje się wypowiedzeniami złożonymi z podrzędnymi orzecznikowymi, dostosowuje je do intencji, sytuacji i odbiorcy; celowo i poprawnie stosuje imiesłowowe równoważniki zdania; przekształca imiesłowowe równoważniki zdania na zdania podrzędne i odwrotnie. Mechanizm upodobnień fonetycznych (głównie pod względem dźwięczności) i znaczenia tego zjawiska dla praktyki wymawiania i zapisywania wyrazów. Uczeń dostrzega różnicę pomiędzy wymową Uczeń reaguje na błędną wymowę; a zapisem spółgłosek dźwięcznych i bezdźwięcznych; poprawnie wymawia i zapisuje samogłoski nosowe; umie poprawnie oznaczać miękkość głosek; poprawnie zapisuje wyrazy, między którymi zaszło upodobnienie; 8 poprawnie wymawia i zapisuje samogłoski nosowe uświadamia sobie przyczyny różnic między oraz spółgłoski dźwięczne i bezdźwięczne wewnątrz wymową a pisownią niektórych wyrazów. wyrazów; poprawnie wymawia i zapisuje wyrazy, w których zachodzą uproszczenia grup spółgłoskowych. Wyrazy podzielne i niepodzielne słowotwórczo, budowa słowotwórcza wyrazu. Wyraz podstawowy i pochodny. Rozpoznaje wyrazy podzielne i niepodzielne słowotwórczo. Poprawnie zapisuje wyrazy pochodne utworzone za pomocą przedrostków. Sposoby tworzenia wyrazów pochodnych. Tworzy wyrazy za pomocą przyrostków i przedrostków, odrzucając końcowe części wyrazów podstawowych. Poprawnie zapisuje wyrazy pochodne Tworzy wyrazy pochodne od wyrażeń przyimkowych oraz od dwu i więcej wyrazów podstawowych. Dąży do precyzji i bogactwa wypowiedzi stosując wyrazy pochodne. Treść i zakres wyrazu. Dostrzega różnice między treścią a zakresem wyrazu. Stosuje wyrazy o znaczeniu ogólnym i szczegółowym. Tworzy wyrazy pochodne, wyodrębnia w wyrazie pochodnym podstawę słowotwórczą i formant Wyrazy nacechowane emocjonalnie Odróżnia wyrazy nacechowane od neutralnych i wartościująco Docenia wartość oceniająco – ekspresywną wyrazów. Wybiera z tekstów literackich wyrazy nacechowane i określa źródło ich zabarwienia. Skróty i skrótowce Poprawnie odczytuje popularne skróty i skrótowce Poprawnie zapisuje wyrazy złożone, skróty, skrótowce. Poprawnie używa w wypowiedziach skrótów, ocenia ich przydatność. Wyżej zorganizowane formy wypowiedzi Uczeń redaguje opowiadanie w narracji pierwszoosobowej i trzecioosobowej; Pojęcia związane z retoryką i wypowiedziami o strukturze logicznej: redaguje streszczenie artykułu, stosując językowe Uczeń redaguje fragmenty dziennika (pamiętnika); -przekształca narrację pierwszoosobową na trzecioosobową i odwrotnie; w streszczeniu zastępuje zdania podrzędne 9 teza, argument, przesłanka, wniosek, pogląd, ocena. środki uzwięźlające, rzeczowniki o znaczeniu ogólnym, zaimki, imiesłowy; imiesłowowym równoważnikiem zdania, stosuje zdania pojedyncze rozwinięte; redaguje opis przeżyć, używając wyrazów nazywających uczucia; redaguje opis przeżyć, stosując związki frazeologiczne, nazywające stany psychiczne i ukazujące reakcje zewnętrzne; redaguje charakterystykę postaci , wykorzystując redaguje charakterystykę postaci, posługując się wyniki wcześniejszej analizy zgromadzonych opinii wyrażeniami i związkami frazeologicznymi w celu i faktów oraz wyciągniętych wniosków; nadania wypowiedzi charakteru ekspresywnego; redaguje sprawozdanie z wydarzenia autentycznego redaguje sprawozdanie z ważnego wydarzenia z ( z życia klasy, szkoły), prezentując własne odczucia życia własnej miejscowości, dodając swój i punkt widzenia, stosując zwroty i wyrażenia o komentarz i opinię; zabarwieniu uczuciowym; w recenzji świadomie dobiera środki językowe uwypuklające własną opinię; redaguje recenzję, komentując i oceniając poszczególne elementy utworu; redaguje opinię z uzasadnieniem argumentów na określony temat; próbuje redagować rozprawkę na zadany temat według wcześniej sporządzonego planu; redaguje list z opisem przeżyć; redaguje list w sytuacji symulowanej ( np. z punktu widzenia postaci literackiej, w konwencji epoki itp.); redaguje podanie i życiorys; sporządza notatkę w formie wykresu, tabeli, schematu; wykorzystuje przypis jako notatkę; redaguje przypis. Opracowali: Katarzyna Beyer, Marzena Dach-Kolanko, Danuta Karczmarek, Dorota Kuźniewska, Grzegorz Piątas, Anna Przybylska, Anita Rucioch-Gołek, Dorota Wiśniewska 10