Refleksje na temat tureckiej rewolucji - recenzja - EMIDDLE
Transkrypt
Refleksje na temat tureckiej rewolucji - recenzja - EMIDDLE
Portal i Kwartalnik Emiddle East Refleksje na temat tureckiej rewolucji - recenzja Autor: Marcin Pietrzyk Refleksje na temat tureckiej rewolucji - recenzja Jednym z bardziej znamiennych wydarzeñ XX wieku by³a rewolucja turecka, która nast±pi³a po rozpadzie Imperium Ottomañskiego po I wojnie ¶wiatowej. Wielkie imperium rozpada³o siê stopniwo, a korzenie kryzysu pañstwa, mo¿emy odnale¼æ ju¿ w XVIII-XIX wieku. Ksi±¿ka "Reflections on the Turkish Revolution", autorstwa Peyami Safa, przybli¿a okoliczno¶ci rozpadu imperium i powstania nowej Republiki Tureckiej w 1923 roku. Tekst turecki zosta³ ju¿ napisany w latach trzydziestych, przet³umaczony pó¼niej na jêzyk angielski, mo¿na m.in. nabyæ w Mauzoleum Ataturka w Ankarze w formie ksi±¿kowej.Zob. Zdjêcia z ANKARY ¬ród³o: Ataturk Arastirma Merkezi, Elektronic Magaza W ksi±¿ce trudno spodziewaæ siê uwag krytycznych pod adresem rewolucji tureckiej, bowiem traktat ten mia³ niejako przybli¿aæ cele rewolucyjne, czy te¿ promowaæ jej osi±gniêcia. Z tego punktu widzenia nie bêdzie to z pewno¶ci± krytyczna, czy te¿ obiektywna publikacja po¶wiêcona rewolucji tureckiej, do jakich przywykli¶my na Zachodzie. Tym niemniej ksi±¿ka jest bardzo interesuj±cym stadium formowania siê my¶li, koncepcji filozoficznej nowego pañstwa - republiki. Autor siêga nawet do czasów antycznych, poszukuje korzeni narodu tureckiego oraz próbuje porównywaæ cywilizacjê Wschodu i Zachodu. Wiele z tych uwag na pewno pozostanie kontrowersyjnych dla licznych badawczy m.in. teza o tureckim pochodzeniu Awicenny, turecki wk³ad w cywilizacjê Sumerów, czy gloryfikowanie osi±gniêæ Czyngis Chana, Attyli i Tamerlana , jako potomków tureckich. Pomimo tego w ksi±¿ce w sposób jasny zobrazowano koncepcje nowego pañstwa, przes³anki jego utworzenia, stosunek do Zachodu i kultury europejskiej oraz przysz³o¶ci ¶wiata islamu. Ze zrozumieniem nale¿y tak¿e przyj±æ uwagi Autora, ¿e Turkom potrzeba nowatorskiego spojrzenia na historiê Turków, a nie przyjmowania jej jako wytworu mitów napisanych, wytworzonych przez przedstawicieli innych cywilizacji. Jednym s³owem ksi±¿ka opisuje formowanie siê turkizmu, panturkizmu, czy nawet idei wielkiego Turanu. W momencie rozpadania siê Imperium Ottomañskiego w pañstwie dominowa³y trzy nowe ideologie: zachodnia, islamska i turecka. W oczywisty sposób osoby opowiadaj±ce siê za opcj± zachodni± promowa³y europejski styl ¿ycia, chcia³y wprowadzenia europejskich standardów w dziedziny techniki, prawa etc. W wielu wypadkach westernizacja kojarzona byla z potrzeb±Â modernizacji. Cele poszczególnych orientacji pozostawa³y czêsto wspólne. I tak w przypadku modernizacji, podobnie silny nacisk k³adli na ni± zwolennicy turkizmu, jak i opcji zachodniej. Jednocze¶nie turkizm akcetowa³, tak jak islami¶ci, znacz±c±Â rolê islamu. Nacjonali¶ci tureccy uznawali islam za religiê Turków. Tym co ju¿ ró¿ni³o ich od islamistów by³a chêæ zast±pienie alfabetu arabskiego - ³aciñskim. W przeciwieñstwie do islamistów domagali siê tak¿e ograniczenia wp³ywu religii na sprawy pañstwowe, chc±c odst±piæ w tym wypadku od tradycji ottomañskiej. Podobnego zdania byli zwolennicy westernizacji, którzy jeszcze w wiêkszym stopniu, ni¿ turki¶ci domagali siê wprowadzenia ustawodawstwa europejskiego. Zarówno turki¶ci, jak zwolennicy opcji zachodniej, potêpiali poligamiê, ¿±dali powa¿nych zmian w organizacji ustawodawstwa, ustroju pañstwa, usuniêcia tak¿e tego, co by³o szkodliwe w tradycji islamskiej, szczególnie w rozumieniu promowania postêpu. Odno¶nie idei nacjonalizmu tureckiego Autor przytacza nastêpuj±cy cytat: "Pañstwem Turków nie jest Turcja, Ani Turkiestan Ich krajem jest rozleg³y Turan". Koncepcja Turanu jest pojêciem mitycznym, tym niemniej badacze tureccy, tak¿e inni zgodzili siê, ¿e pradawn± ojczyzn±Â Turków i ich przodków, by³y stepy Azji Centralnej. Turan mo¿e oznaczaæ tereny, gdzie Turkowie w ci±gu wieków zaznaczyli swoj± obecno¶æ. Zwa¿ywszy, ¿e w poczet Turków zaliczani s± przez Autora i Attyla, Tamerlan, jak i Czyngis Chan, te tereny mog³yby byæ wprost ogromne. W kolejnej kwestii nale¿y wyt³umaczyæ tak¿e przes³anki wprowadzenia republiki w 1923 roku. Argumenty Autora id± w tym w kierunku, aby wskazaæ na silne zwi±zki Turków z kultur± antyczn±, szczególnie greck±. Abstrahuj±c od opinii wyra¿onej w ksi±¿ce, nale¿y jednak pamiêtaæ, ¿e w Turcji jest wiêcej zabytków greckich, ani¿eli w samej Grecji (przyk³ad Troi). http://www.test.emiddle-east.com Kreator PDF Utworzono 4 March, 2017, 04:07 Portal i Kwartalnik Emiddle East To w³a¶nie antyczni Grecy po raz pierwszy wprowadzili republikê, a w staro¿ytnym Rzymie republikanizm by³ oficjalnym ustrojem, ewenementem wówczas na tle innych despotii wschodnich. Z tego powodu Turcja mo¿e pozostawaæ w czasach wspó³czesnych wa¿nym pomostem pomiêdzy Wschodem i Zachodem. W kwestii kultury antycznej przypomniano tak¿e, ¿e to "Turkowie przypomnieli Europie o jej zapomnianym dziedzictwie antycznym, stymuluj±c w ten sposób rozwój europejskiego Renesansu". A sta³o siê to zdaniem Safy za spraw± filozofów Awicenny, Faraby i Averroesa. Ciekawy pozostaje tak¿e opis fenomenu Europy i faktu bycia Europejczykiem. Zdaniem Peyami Safy Europejczyków ukszta³towa³y trzy czynniki: kultura grecka, rzymska oraz chrze¶cijañstwo. Z tego powodu osoba bêd±ca pod wp³ywem tych czynników, gdziekolwiek zamieszkuje, bêdzie nazywana Europejczykiem, a inna nawet mieszkaj±ca w centralnej Europie, ale nie identyfikuj±ca siêz tymi warto¶ciami - Europejczykiem nazwana nie bêdzie. Z innych jeszcze teorii wskazano, ¿e unifikacja Europy w ¶redniowieczu, tak¿e unifikacja poprzez papiestwo oraz przeniesienie punktu ciê¿ko¶ci z Jerozolimy do Rzymu, uratowa³o Europê przed zalewem islamu. Zachód, czyli Europa zawsze pozostawa³ zdecydowanie bardziej jednorodny (chrze¶cijañstwo), a tak¿e racjonalistyczny, m.in. za spraw± wp³ywów greckich (rozwój geometrii) i rzymskich, natomiast Wschód zdecydowanie bardziej niejednorodny (islam, buddyzm i hinduizm) oraz mistyczny. ¬ród³o: Peyami Safa, Reflections on the Turkish Revolution, Ankara 1999. Translated by Prof. Yulug Tekin Kurat, Ataturk Research Center.  Zobacz tak¿eMAUZOLEUM ATTATURKA W ANKARZE  http://www.test.emiddle-east.com Kreator PDF Utworzono 4 March, 2017, 04:07