Jak poznać, że gra na komputerze staje się nałogiem

Jak poznać, że gra na komputerze staje się nałogiem ?
Gry mogą być uzależniające!
Objawy choroby to zmienność nastrojów – od zdenerwowania, gdy dziecko jest
z dala od sprzętu grającego, do uspokojenia i euforii, gdy znów zajmuje się ulubioną
czynnością.
A także ciągłe myślenie i rozmawianie o grach, wynikach, nagłe i nieuzasadnione
obniżenie ocen, wagary, spadek zainteresowania innymi hobby, kolegami, rodziną,
wchodzenie w konflikty z otoczeniem, izolowanie się.
Mogą pojawić się także objawy fizyczne, np. nadwaga, suchość oczu, zapalenie
spojówek, bóle pleców i kręgosłupa, a nawet dłoni, nadgarstków. Te sygnały nie
świadczą jeszcze o uzależnieniu, ale na pewno o tym, że dziecko jest na drodze do
niego. I samo na pewno sobie nie poradzi.
Dekalog bezpieczeństwa
1. Przetestuj. Zanim zdecydujesz się na kupno jakiejkolwiek gry, sprawdź ją
bardzo dokładnie. Poczytaj opinie w Internacie, obejrzyj galerię zdjęć,
zorientuj się, czy to na pewno dobra rozrywka dla Twojego dziecka. Byłoby
idealnie, gdybyś sama w nią zagrała.
2. Dowiedz się, czy dziecko rozumie akcję gry i wie, że to wszystko jest na niby.
Tłumacz wirtualną rzeczywistość: w grze Angry Birds rzucamy ptaszkiem, ale
w „realu” nigdy nie robimy tego z żadnym zwierzęciem.
3. Dbaj o to, by dziecko nie spędzało przed ekranem więcej niż 1–2 godzin
dziennie. W ramach tego limitu mieści się: oglądanie telewizji, gry na konsoli,
telefonie, komputerze.
4. Staraj się zachęcać dziecko do gier zręcznościowych i strategicznych,
a nie „strzelanek”.
5. Graj z dzieckiem. Rywalizujcie, porównujcie wyniki, ale przede wszystkim
rozmawiajcie w trakcie wspólnej gry.
6. Dawaj przykład. Nie chcesz, by dziecko ciągle siedziało przed ekranem? Sama
też tego nie rób. Dzieci biorą przykład z rodziców, zamiast słuchać tego,
co mówią.
7. Staraj się tak zaprojektować domową przestrzeń, by „gralnia” mieściła się
w części wspólnej, np. w salonie. Tam ustaw komputer, konsolę. W ten sposób
masz kontrolę nad tym, co się dzieje.
8. Dbaj o wszechstronny rozwój dziecka. Gry to tylko jedna z wielu rozrywek.
Oprócz tego rysujcie, lepcie z ciastoliny, uprawiajcie razem sport, chodźcie do
kina, teatru, na koncerty, czytajcie.
9. Rozmawiaj o grach z innymi rodzicami. Dbaj, by i oni znali ich dobre i złe
strony, działajcie razem, by nie zdarzyło się tak, że wasze dzieci będą grać
u jednego z kolegów w brutalną „strzelankę”.
10. Pamiętaj, że agresja to nie domena gier komputerowych. Tak dobieraj
programy telewizyjne, gazety, by przemoc i wulgarność nie gościły w waszym
domu.
Opracowała:
Dorota Just