Osiem cnót rycerskich

Zakon Maltański powstał w 1099 r. w
Palestynie
i jest świeckim zakonem religijnym o tradycyjnie
rycerskim charakterze. W okresie krucjat (XI- XIII
w.) powstały trzy zakony: joannici, templariusze
i krzyżacy.
Tradycje joannitów:
„ Obrona Wiary oraz służba Ubogim
i Cierpiącym” w praktyce przejawiają się pracą
charytatywną i działalnością w 110 krajach.
Siedziba Zakonu mieści się w Rzymie.
Strój zakonny joannitów składa się z czarnego
habitu oraz czarnego płaszcza z kapturem. Na
habicie i płaszczu po lewej stronie naszyty był
biały krzyż, który obecną formę (krzyża tzw.
"maltańskiego") przybrał w XVI w.
Strój zakonny
joannitów
W Polsce pierwsza Komandoria Rycerzy św. Jana
powstała w 1187 r., kiedy to książę sandomierski
Henryk nadał Rycerzom Św. Jana Zagość k.
Wiślicy. Rycerze Św. Jana obsługiwali wówczas
szpitale i hospicja dla ubogich na terenie Śląska.
Pozostałością po komandorii poznańskiej,
działającej do XIX wieku, jest istniejący do dziś
Kościół Św. Jana Chrzciciela przy którym
kontynuowana jest maltańska działalność
szpitalnicza.
Kościół pw. św. Jana Jerozolimskiego za murami
Rozwój działalności Kawalerów Maltańskich
w Rzeczypospolitej przerwała utrata
niepodległości. Podczas rozbiorów Polacy
wstępowali do odpowiednich struktur Zakonu
obejmujących tereny Rzeczpospolitej lub
wstępowali do Zakonu poza jego lokalnymi
strukturami.
W XIX wieku do Zakonu zostało przyjętych
między 100 a 200 osób. Szacuje się, że w
momencie odzyskania przez Polskę
niepodległości liczba członków Zakonu Polaków wynosiła około 45.
W 1919 roku rozpoczęto starania w celu powołania
w strukturach Zakonu związku zrzeszającego
polskich Kawalerów. Inicjatorami tego byli przede
wszystkim Alfred Chłapowski i Ferdynand ks.
Radziwiłł. Bulla Wielkiego Magisterium Bulla
uznawała istnienie Związku od chwili jego
formalnego założenia tj. od 1920 roku.
Działalność Związku w okresie międzywojennym
to przede wszystkim prowadzenie szpitali
(w Rychtalu, Rybniku) oraz pomoc na rzecz
osób poszkodowanych przez powódź w
Małopolsce w 1934 roku.
W czasie II wojny światowej szczególną rolę
odegrał Szpital Maltański w Warszawie. Leczono
tam około 15 tysięcy rannych i chorych, w tym
ponad 500 żołnierzy organizacji podziemnych
rannych w akcjach zbrojnych m.in. podczas
słynnych akcji: pod Arsenałem i zamachu na
Kutscherę.
Po II wojnie światowej władze ZPKM mieściły się
na wychodźstwie, a oficjalna działalność w kraju
była niemożliwa. Odbudowa działalności Zakonu
Maltańskiego w Polsce nastąpiła na początku lat
dziewięćdziesiątych XX wieku.
Działalność Związku Polskich Kawalerów
Maltańskich obejmuje:

Działalność charytatywną

Pierwszą pomoc przedmedyczną
i medyczną

Pielgrzymki i obozy dla dzieci i młodzieży

Działalność związaną z sytuacjami
kryzysowymi

Inne rodzaje działalności związane
z konkretnymi potrzebami społecznymi
Podstawę Zakonu Maltańskiego i jego duchowy
trzon stanowią Kawalerowie Profesyjni
składający śluby zachowania rad
ewangelicznych: czystości, ubóstwa
i posłuszeństwa. Są oni bezpośrednimi
kontynuatorami wspólnoty założonej w Ziemi
Świętej w XI wieku.
Tak jak u początków swojej działalności przed
900 laty, tak i obecnie działalność humanitarna
stanowi główny przedmiot działalności Zakonu
Maltańskiego. Zakon niesienie pomoc osobom
potrzebującym w kilkudziesięciu krajach.
Organizowane są transporty żywności
i innych dóbr w krajach objętych klęskami
żywiołowymi, prowadzone są liczne szpitale
i hospicja, punkty pomocy medycznej,
przytułki, przychodnie itp.
Zakon Maltański utrzymuje stosunki
dyplomatyczne z 93 państwami, w tym od
9 lipca 1990 roku z Rzeczypospolitą
Polską.
Najbardziej znanym znakiem Zakonu
Maltańskiego jest jego charakterystyczny Krzyż,
którego forma oparta jest na krzyżu greckim,
jednak ramiona stanowią cztery promie
rozszerzające się od środka i rozwidlone na
końcu.
Cztery ramiona świadczą o czterech cnotach:

wierności

honorze,

wstrzemięźliwości
przezorności.
Biała barwa symbolizuje cnotę czystości.

Osiem krańców przedstawia symbolicznie
Osiem Błogosławieństw, jakie Jezus Chrystus
przekazał w Kazaniu na Górze oraz osiem cnót
rycerskich.
Osiem cnót rycerskich
1. Żyć w prawdzie
2. Mieć wiarę
3. Żałować za grzechy
4. Dawać dowody pokory
5. Miłować sprawiedliwość 6. Być miłosiernym
7. Być szczerym i wielkodusznym
8. Znosić prześladowania