stona 10

S
uwerenny Rycerski Zakon Świętego Jana Jerozolimskiego Szpitalników zwany Rodyjskim i Maltańskim korzeniami sięga połowy XI
wieku – jest najdłużej istniejącym zakonem rycerskim. W tym to czasie powstało charytatywne bractwo kupców
z Amalfii, którzy wybudowali nieopodal Grobu Świętego opactwo św. Marii Łacińskiej. W nim znajdowało się
hospicjum dla pielgrzymów. Podczas
pierwszej krucjaty bractwem tym kierował błogosławiony Gerard – wtedy
bractwo przyjęło regułę św. Augustyna
i przekształciło się w zakon szpitalny.
Następca bł. Gerarda – Rajmund z Puy
nadał zakonowi regułę, której zawdzięcza swój rycerski charakter. Zakon Rodyjski miał dwa podstawowe zadania:
prowadzić zbrojną ochronę chrześcijan
przed muzułmanami oraz nieść pomoc
chorym, rannym i pielgrzymom. W odróżnieniu od Krzyżaków zakon joannitów – podobnie jak templariuszy – miał
od początku charakter międzynarodowy i przyjmowano do niego wszystkich
szlachetnie urodzonych rycerzy katolickich. Byli podzieleni na osiem grup
narodowościowo-terytorialnych zwanych językami (Langues) lub prowincjami.
Były to: Prowansja, Owernia, Francja,
Anglia, Włochy, Niemcy, Aragonia i Kastylia. W fortecach bronionych przez
joannitów każda Langua strzegła tylko
jednego odcinka murów, co skutkowało
większą rywalizacją między prowincjami, choć z drugiej strony osłabiało jedność zakonu.
Godłem zakonu stał się charakterystyczny krzyż, którego forma oparta
jest na krzyżu greckim. Stanowią go
cztery białe ramiona rozszerzające się
od środka i rozwidlone na swych końcach. Oczywiście krzyż maltański – bo
Krak des Chevaliers w Syrii
ye
Leanto 3 (20) 2008 – st
. 10
taka jest jego nazwa – ma swoją symbolikę. Jego cztery ramiona symbolizują
cztery cnoty: wierność, honor, wstrzemięźliwość i przezorność. Barwa biała
oznacza czystość. Osiem krańców jest
symbolicznym przedstawieniem Ośmiu
Błogosławieństw, przekazanych przez
Pana Jezusa w Kazaniu na Górze, oraz
osiem cnót rycerskich.
Do zakonu należały słynne zamki
m.in.: Krak des Chevaliers, Belvoir, Gibelin, Margat. Były to ważne elementy
obrony państwa krzyżowców. Niestety, w miarę kurczenia się posiadłości chrześcijańskich w Ziemi Świętej,
również joannici tracili swoje warownie: uważany za największą twierdzę
ówczesnego świata Krak des Chevaliers w 1271 roku, Margat w 1285 roku.
W 1291 roku pada ostatni bastion krzyżowców i joannitów-szpitalników w Palestynie – Akka. Po tym wydarzeniu zakon przeniósł się na Cypr.
W związku z nowym położeniem
geopolitycznym maltańczycy zaczęli
rozbudowywać flotę morską, która stała się podstawą potęgi wojskowej zakonu. W 1309 joannici opanowali wyspę
Rodos,a z nią suwerenność terytorialną.
Utworzyli tam sprawnie zarządzane