Intencje mszalne Opowiadanie: Tajemniczy dar

Intencje mszalne
Poniedziałek 3. 01. 2011 – Najświętszego Imienia Jezus
7. 00 Dz. błag. w pewnej int. z ok. 50 rocznicy urodzin, z prośbą o zdrowie i Boże
błogosławieństwo
Wtorek 4. 01. 2011
7. 00 Za + Oswalda Smandzik w 2 rocznicę śmierci, jego ++ rodziców, brata
Konrada i bratową Marię
Środa 5. 01. 2011
7. 00 Za ++ z rodziny Kondziela – Woclawski, za ++ ojców i dziadków
Czwartek 6. 01. 2010 – Uroczystość Objawienia Pańskiego
8. 00 Za + Kazimierza Szwajkiewicz w 8 rocznicę śmierci, za + żonę Teofilię,
rodziców z obu stron i ++ krewnych
10. 30 Za + Józefa i ++ z pokrewieństwa
16. 00 Nieszpory świąteczne
16. 30 Za + Marię Moczko w 5 rocznicę śmierci, za + męża i ++ dzieci
Piątek 7. 01. 2011 – I piątek miesiąca
7. 00 Do NSPJ w int. czcicieli, Ofiarodawców, za nasze Rodziny w int. Chorych
Sobota 8. 01. 2011 – I sobota miesiąca
18. 00
I Msza św. niedzielna. Intencja zbiorcza
Niedziela 9. 01. 2011 – Niedziela Chrztu Pańskiego
8. 00 Za ++ rodz. Gertrudę i Józefa Małecki, brata Andrzeja Małeckiego, za ++ z
rodzin Małecki – Szymańda – Staś - Stelmaszczyk i ++ z pokr. oraz dusze
opuszczone
10. 30 Dz. blag. w int. Amelii Popiel z ok. 4 rocznicy urodzin i w int. matki
Magdaleny
16. 00 Nieszpory
16. 30 Za ++ rodziców Marię i Konrada Kurc, ich ++ rodziców i rodzeństwo oraz
dusze czyśćcowe
Opowiadanie: Tajemniczy dar
Świt w Betlejem. Ostatni pielgrzym odszedł, a gwiazda, która wskazywała drogę
Trzem Królom, znikła. Najświętsza Maryja Panna spoglądała z czułością na śpiące
Dzieciątko.
Nagle stare drzwi stajenki powoli otworzyły się ze skrzypieniem. Wydawało się, że
uchylił je raczej podmuch wiatru, a nie czyjaś ręka. Na progu ukazała się stara kobieta
w łachmanach, z twarzą zasłoniętą przez wielki, czarny płaszcz.
Maryja wzdrygnęła się, jakby ujrzała jakąś złą wiedźmę. Jezus spał nadal. Osiołek i
wół skubały siano ze stojącego przed nimi żłobu i nie spojrzały nawet na przybyłą.
Maryja przypatrywała się jej. Każdy krok nieznajomej wydawał się trwać wieki.
Staruszka zbliżała się do żłóbka, wreszcie do niego dotarła. Dzieciątko Jezus
otworzyło nagle oczy i Maryja zdziwiła się, gdy w oczach Dziecka i kobiety ujrzała to
samo światło nadziei. Staruszka pochyliła się nad Dzieciątkiem. Maryja wstrzymała
oddech. Przybyła poszperała, szukając czegoś w swych łachmanach. Wydawało się, że
potrzebuje całych wieków, by to znaleźć. Maryja nadal spoglądała na nią z
niepokojem. Wreszcie, po bardzo długim czasie, staruszka wyciągnęła przedmiot,
który pozostał jednak ukryty w jej dłoni, i dała Dzieciątku.
Po wszystkich podarunkach pasterzy i Trzech Króli, czym mógł być ten tajemniczy
dar?
Maryja widziała jedynie plecy staruszki pochylonej nad prowizoryczną kołyską
Jezusa.
Potem staruszka wyprostowała się, jakby uwolniona od ogromnego ciężaru, który ją
przygniatał do ziemi. Ramiona uniosły się, głowa wyprostowała i dotykała prawie
sklepienia, jej oblicze w cudowny sposób odmłodniało, a włosy stały się miękkie i
lśniące niczym jedwab. Gdy oddaliła się od żłóbka, aby zniknąć w ciemności, z której
wyszła, Maryja mogła wreszcie zobaczyć tajemniczy dar. W rączkach Jezusa
połyskiwało czerwone jabłko. Tą kobietą była Ewa – pierwsza kobieta, matka
żyjących – która oddała Mesjaszowi owoc pierwszego grzechu. Teraz, z Jezusem,
narodziło się nowe Stworzenie.
I wszystko mogło rozpocząć się na nowo.
Trzej Królowie: Kacper, Melchior i Baltazar. Pokłon Mędrców ze Wschodu złożony
Dziecięciu Jezus, opisywany w Ewangelii przez św. Mateusza (2,1-12), symbolizuje pokłon
świata pogan, wszystkich ludzi, którzy klękają przed Bogiem Wcielonym. To jedno z
najstarszych świąt w Kościele. Trzej królowie być może byli astrologami, którzy ujrzeli
gwiazdę znak narodzin Króla. Jednak pozostanie tajemnicą, w jaki sposób stała się ona dla
nich czytelnym znakiem, który wyprowadził ich w daleką i niebezpieczną podróż do
Jerozolimy. Herod podejmując ich dowiaduje się o celu podróży. Podejrzewa, że narodził się
rywal. Na podstawie proroctwa w księdze Micheasza (5,1) kapłani jako miejsce narodzenia
Mesjasza wymieniają Betlejem. Tam wyruszają Mędrcy odnajdując Dziecię Jezus,
ofiarowują mu swe dary. Otrzymawszy we śnie wskazówkę, aby nie wracali do Heroda,
udają się do swoich krajów inną drogą. Tradycja na podstawie trzech hojnych darów: złota,
kadzidła i mirry, określa ich liczbę, wiek, kolor skóry i symbolikę. W VI wieku dodano im
tytuły królewskie i świtę, a w IX imiona: Kacper, Melchior i Baltazar. Z czasem kształtuje
się wyobrażenie, że reprezentują trzy znane części świata: Europę, Azję i Afrykę. Trzej
Mędrcy byli natchnieniem dla artystów i poetów.