KONSPEKT DO ZAJĘĆ KONSPEKT DO ZAJĘĆ

KONSPEKT DO ZAJĘĆ
DZIEŃ: 30. 04. 2010.
KRĄG TEMATYCZNY: Wiosna na działce, łące i w lesie.
TEMAT DNIA: „Kolorowe motyle.”
PROWADZĄCA:
PROWADZĄCA Agnieszka Wręczycka
GRUPA:
GRUPA 3-4 – latki
CELE OGÓLNE:
Zachęcanie do aktywnego słuchania opowiadanego tekstu.
Kształtowanie umiejętności wypowiadania się na jego temat.
Utrwalanie znajomości pojęć „duży – mały” oraz pojęcia „para”.
Doskonalenie percepcji wzrokowej – spostrzegawczości.
Określanie miejsca, w którym znajdował się motyl – poprawne
posługiwanie się przyimkami.
Utrwalanie nazw kolorów.
Rozwijanie umiejętności klasyfikowania przedmiotów.
Doskonalenie umiejętności przeliczania.
Posługiwania się liczebnikami porządkowymi „pierwszy”, „drugi”.
Wzbogacenie doświadczeń plastycznych.
Rozwijanie sprawności manualnej, wyobraźni.
Rozwijanie sprawności ruchowej.
Doskonalenie umiejętności współpracy w grupie.
Kształtowanie więzi między dziećmi poprzez wspólne pozytywne
przeżycia.
Wytwarzanie radosnej atmosfery będącej warunkiem budzenia u dzieci
wiary we własne siły.
Aktywne i bezpieczne uczestniczenie w zabawach w sali i na podwórku.
Określanie i zaznaczanie na Kalendarzu pogody: pory roku, miesiąca,
dnia tygodnia, pogody, stosownego ubioru dzieci do pogody.
CELE OPERACYJNE (przewidywane osiągnięcia dziecka):
Uważnie słucha.
Swobodnie się wypowiada.
Rozumie znaczenie i używa słów „duży – mały” oraz „para”.
Jest spostrzegawcze.
Prawidłowo określa miejsce z użyciem przyimków.
Zna nazwy kolorów.
Segreguje motyle według danej cechy.
Poprawnie przelicza.
Posługuje się liczebnikami porządkowymi.
Doskonali swą sprawność manualną.
1
Jest sprawne ruchowo.
Współpracuje w grupie.
Czuje się dobrze w towarzystwie swojej grupy.
Wierzy we własne siły.
Przestrzega zasad wspólnej i bezpiecznej zabawy.
Prawidłowo określa pogodę, stosowny ubiór do pogody, nazywa porę
roku, miesiąc, dzień tygodnia.
PLAN PRACY:
ORGANIZACJA ZAJĘĆ:
1. METODY:
Pokaz.
Rozmowa.
Ćwiczenia praktyczne.
Ruchu aktywizującego Weroniki Sherborne.
2. FORMY:
Indywidualna.
Pary.
Grupowa.
3. ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
Kalendarz pogody.
Kwiaty z kartonu.
Duży, barwny motyl, mniejszy motyl jednolicie żółty.
Drobne przedmioty, które można dobrać w pary (np. filiżanka - spodek,
widelczyk - łyżeczka, wazonik - kwiatek, miś – lalka).
Znaczki z motylami małymi i dużymi, umieszczone na tasiemkach tak,
aby je można było zawiesić na szyi dzieci.
Sylwety motyli (gdzie dwa będą identyczne).
Sylwety motyli do zajęć plastycznych.
Kolorowe chusteczki (chusteczki higieniczne zabarwione poprzedniego
dnia przez dzieci).
Klej, nożyczki.
Kolorowa chusta animacyjna.
Piłka.
Szarfy w kolorach zgodnych z barwami chusty.
Magnetofon, płyta z muzyką relaksacyjną.
Obrazek wiosennej łąki.
2
SCENARIUSZ ZAJĘĆ:
1.
2.
3.
4.
5.
Powitanie.
Zabawy dowolne.
Ćwiczenia ruchów szczęki dolnej. Ćwiczenia oddechowe.
Zabawa ruchowa kształtująca postawę ciała „Kwiaty rosną.”
Określanie pory roku, miesiąca, dnia tygodnia, dnia miesiąca, pogody,
stosownego ubioru dzieci do pogody – zaznaczanie na „Kalendarzu
pogody.”
6. Przygotowanie do śniadania, czynności higieniczne – mycie rąk.
7. Śniadanie.
8. Czynności higieniczne – mycie rąk, buzi, ząbków.
9. Przygotowanie do zajęć.
10.Opowiadanie „Motyle na łące.”
Nauczycielka przypina do tablicy obrazki przedstawiające różne kwiaty.
Następnie opowiada dzieciom historię o dwóch motylach, obrazując
opowieść przygotowanymi wcześniej papierowymi sylwetkami małego
motyla żółtego i większego motyla wielobarwnego.
OPOWIADANIE
Na łące fruwał z kwiatka na kwiatek duży, barwny motyl. Wszystkie
kwiaty rozchylały przed nim płatki, aby mógł się napić ich słodkiego
nektaru.
Kolorowy motyl cieszył się, że jest sam, bo dzięki temu nie zabraknie
mu kwiatowego soku. Ale kiedy zaspokoił pierwszy głód, zrobiło mu się
smutno. Nie miał z kim porozmawiać, nie miał się z kim bawić.
Nagle z drugiej strony łąki przyfrunął drugi, mały motylek. Nie był
różnokolorowy, lecz cały żółty. Kwiaty nie zapraszały go do picia
nektaru. Mały motylek był nieśmiały i bardzo, bardzo głodny. Zobaczył
go w końcu duży motyl.
- Fruwaj blisko mnie - powiedział. - Razem będziemy siadać na
kwiatkach i pić ich nektar. Starczy i dla mnie, i dla ciebie.
I odtąd latały razem.
- Ładna z nich para - mówiły kwiaty.
A dwa motyle po wypiciu soku fruwały nad nimi, bawiąc się wesoło w
berka i w chowanego.
Rozmowa z dziećmi na temat opowiadania.
- Jak wyglądał motyl, który pierwszy przyfrunął na łąkę?
- Jak wyglądał ten, który przyfrunął później?
- Co motyle robiły na łące?
- Co mówiły o nich kwiaty?
Zabawa ruchowa orientacyjno-porządkowa „Motyl do motyla”.
Nauczycielka rozdaje dzieciom znaczki z dużymi i małymi motylami.
Dzieci zawieszają znaczki na szyi i biegają po sali, udając motyle
fruwające nad łąką. Na sygnał nauczycielki (klaśnięcie w dłonie lub
uderzenie w bębenek) te, które mają znaczki z dużymi motylami,
3
dobierają się w pary z tymi, które mają znaczki z małymi motylami.
Następnie pary obracają się w kółeczkach.
Na dywanie znajdują się drobne zabawki i przedmioty mające swój
odpowiednik – parę możliwą do odnalezienia. Odszukiwanie rzeczy
pasujących do siebie. Dzieci dobierają i oglądają pary przedmiotów,
opisując łączące je cechy.
Ćwiczenie spostrzegawczości – wśród umieszczonych na tablicy sylwet
motyli są dwa jednakowe. Zadaniem dzieci jest ich odszukanie.
11.Zabawa ruchowa „Motylki i kwiaty.” Nauczycielka rozkłada w sali na
podłodze kolorowe szarfy – kwiaty, a każde dziecko jest motylem.
Nauczycielka włącza kasetę z odgłosami łąki. Dzieci – motyle poruszają się
pomiędzy szarfami – kwiatkami. Podczas przerwy w muzyce i gdy słyszą
słowa na kwiatek, dzieci z sylwetami motyli siadają wokół szarfy – kwiatka.
12.Wykonanie „Kolorowego motylka.”
Szukanie ukrytych na sali jednokolorowych kartonowych sylwet motyli.
Określanie przez dzieci po znalezieniu motyla miejsca, w którym się
znajdował (przyimki).
Segregowanie sylwet motyli pod względem kolorów (klasyfikacja).
Przeliczanie motyli (użycie liczebników głównych i porządkowych).
Praca plastyczna – zamiana jednokolorowej sylwety motyla w
kolorowego motylka.
Omówienie sposobu wykonania motyla:
posmarowanie klejem wyciętej sylwety motyla,
przyklejenie na nią wcześniej przygotowanych kolorowych
chusteczek (prace z poprzedniego dnia),
obcięcie wystającej części chusteczki wzdłuż sylwety motyla.
Tworzenie motyli przez dzieci (indywidualna praca z każdym dzieckiem,
pomoc rodziców).
Wspólne oglądanie motyli; zorganizowanie wystawki.
13.Zabawy z chustą animacyjną wraz z rodzicami:
„Kolorowe motyle”.
Dzieci otrzymują kolorowe szarfy, chwytają chustę animacyjna i
delikatnie nią falują, podczas gdy nauczycielka wyjaśnia im reguły nowej
zabawy.
- To jest piękny, kolorowy, zaczarowany kwiat, który leciutko się
porusza, a wy jesteście motylkami: żółtymi, zielonymi, niebieskimi i
czerwonymi. Motyle bardzo lubią bawić się wśród kolorowych kwiatów.
Jest im wtedy wesoło i dobrze. My, motylki, też się zabawimy.
Nauczycielka kolejno wypowiada nazwy barw motyli, a dzieci, które
mają szarfy w tym kolorze, przebiegają pod chustą, trzymaną przez
resztę grupy.
Zabawa z chustą animacyjna i piłkami.
Nauczycielka proponuje, aby motyle przeniosły się na inną łąkę.
4
Dzieci falują chustą. Po chwili otrzymują od wychowawczyni piłki motylki i zaczynają je przetaczać między sobą po chuście, starając się,
by nie spadły na podłogę.
Zabawa „Kołysanka" z chustą animacyjną. Nauczycielka prosi, żeby
motyle sfrunęły na ziemię i odpoczęły. Dzieci po usłyszeniu hasła (np.
klaśnięcia w dłonie lub okrzyku „hop”) unoszą wysoko chustę i chowają
się pod nią. Następnie opuszczają chustę na podłogę, robią z niej
„kołderkę”, zamykają oczy i odpoczywają słuchając muzyki.
14.Wyjście na podwórko – zabawy na placu przedszkolnym. (Przypomnienie o
bezpiecznej zabawie, bezpiecznym korzystaniu z urządzeń znajdujących się
na podwórku).
15.Nauka wyliczanki „Grasz w zielone.” Wskazywanie żab na obrazku
wiosennej łąki. Budowanie dowolnych konstrukcji tylko z zielonych
klocków.
16.Przygotowanie do obiadu, czynności higieniczne – mycie rąk.
17.Obiad.
18.Czynności higieniczne po obiedzie – mycie rąk, buzi, zębów.
19.Zabawy samorzutne w kącikach zabaw oraz inne formy aktywności
podejmowane z własnej inicjatywy.
20.Rozchodzenie się do domu.
LITERATURA:
1. Maria Janiak „Scenariusze zajęć w przedszkolu. Zeszyt trzylatka.” Nasz
księgarnia, Warszawa 1996.
2. Alina Bojakowska „Scenariusze zajęć w przedszkolu. Zeszyt
czterolatka.” Nasz księgarnia, Warszawa 1997.
3. Urszula Stadnik, Elżbieta Januchta, Wiesława Żaba-Żabińska „Trzylatek.
Bawię się i uczę.” Przewodnik metodyczny, część 2. MAC EDUKACJA
S.A., Kielce 2006r.
4. Czesław Cyrański, Wiesława Żaba-Żabińska „Przewodnik metodyczny
do pracy z dziećmi trzyletnimi z wykorzystaniem książki Moje 3 lata”,
część 2. MAC EDUKACJA S.A., Kielce 2003r.
5