basen budowniczym

Scenariusz uroczystości na zakończenie roku szkolnego "Umówmy się na spotkanie"
Jest to uroczystość na zakończenie klas trzecich, na którą zapraszamy rodziców.
Dzieci przebrane są za postacie, o których mówią w swoich rolach.
Klasa przybrana jest kwiatami wykonanymi z krepiny.
Siedmioro dzieci siedzi w ławkach, a reszta skryta jest za zasłoną.
Na środku stoi kosz z kwiatami z bibuły.
Dzieci w ławkach rozmawiają.
Dziecko I:
Kiedy przyszliśmy tu - trzy lata temu - na jesieni,
Jacek bał się, a Tomek czerwienił.
Dziecko II (rozgląda się):
Gosia ciągle uderzała w bek!
Ale, minął jeden, drugi tydzień
JuŜ nam wszystko coraz lepiej idzie:
i czytanie,
i pisanie,
dodawanie,
malowanie.
I się jakoś przyzwyczaił człowiek.
Dziecko III (opiera głowę na łokciach):
Przyzwyczaił?...
Powiem nawet więcej!
Tomek zgubił czerwone rumieńce.
Gosia się uśmiecha,
Kiedy tylko stanie w drzwiach.
Polubiliśmy tu wszystko
i ogródek, i boisko!
Tomek widzi, Ŝe nie taki straszny strach!
Dziecko V (pokazuje zeszyt):
Mamy parę gaduł
i spóźnialskich furę
oraz tych, co piszą
jak kura pazurem!
Dziecko VI (wyskakuje z ławki):
Ktoś się nieraz w szatni
rozpycha łokciami,
więc się pani martwi,
aŜ wzdycha czasami.
Dziecko VII (podchodzi do swojej pani):
Ale kiedyś z nami skończą się kłopoty.
JuŜ my wszyscy panią
Przekonamy o tym.
Niech pani nie myśli,
Ŝe to puste słowa,
bo dziś między nami
stanęła umowa.
Wszyscy:
Gdy tylko od dzisiaj
lat dwadzieścia minie,
wszyscy się u pani
zjawimy w gościnie!
Zza zasłony wychodzą kolejno dzieci - po wypowiedzeniu swojej kwestii siadają na
rozłoŜonym dywanie.
Chłopiec I (ubrany w czapkę marynarską):
Będę marynarzem
z brodą aŜ do pasa!
Nie pozna mnie pani,
nie pozna mnie klasa.
Będę opowiadał
historie prawdziwe.
Nawet pani będzie
Słuchać mnie z podziwem.
Chłopiec II (niesie duŜą butelkę syropu):
I ja teŜ przybiegnę!
Będę juŜ doktorem.
Nadzwyczajny syrop
ze sobą zabiorę.
To będzie... "grzecznolin".
Kto łyknie kropelkę,
w mig straci ochotę
na psikusy wszelkie.
Chłopiec III (niesie kalkulator):
Mnie bardzo ciekawią
maszyny liczące.
Zmajstruję ich tysiąc
albo dwa tysiące.
Gdy się zjawię w szkole
w Dniu Nauczyciela,
zaraz maszynami
uczniów poobdzielam.
Chłopiec IV (trzyma rysunek przedstawiający nowoczesną szkołę z basenem):
Ja za lat dwadzieścia
będę budowniczym.
Tyle szkół zbuduję,
Ŝe trudno wyliczyć.
A dla naszej pani
zrobię taką klasę,
obok której będzie...
ogrzewany basen.
I na duŜej przerwie
wszyscy - chlup do wody.
Pani teŜ popłynie
z uczniami w zawody.
Chłopiec V (niesie rakietę):
Ja za lat dwadzieścia
przylecę w rakiecie
i spytam: "Czy pani
zechce się przelecieć?"
Proszę mi zaufać,
nic a nic się nie bać!
PrzecieŜ ja dla pani
zdjąłbym gwiazdkę z nieba!
Dziewczynka I (niesie kwiatek z kartonu, wręcza go pani):
Ja chcę mieć ogródek,
w nim róŜ jak najwięcej.
Zrobię wielki bukiet,
naszej pani wręczę.
To za lat dwadzieścia,
a dziś na zadatek,
przyniosłam dla pani
wycinany kwiatek.
Wszyscy (podnoszą do góry kwiaty wyjęte z koszyka):
My teŜ mamy kwiatki!
Niech je przyjmie pani!
I za lat dwadzieścia
niech się spotka z nami.
Dziewczynka II:
I Was teŜ zapraszamy,
kochani rodzice!
Dziewczynka III:
Wszyscy śmiać się będą
od ucha do ucha
potem zaśpiewamy,
a pani posłucha.
Na zakończenie wszyscy uczniowie śpiewają piosenkę pt. "Wakacje" - muzyka i słowa W.
Tupaczewski.
W programie wykorzystano wiersze H. Łochockiej i B. Lewandowskiej.
Autor: Halina Przystalska