MD Laboratorium 4 - Zagęszczanie
Transkrypt
MD Laboratorium 4 - Zagęszczanie
Materiały Drogowe – Laboratorium 4 Metody zagęszczania mieszanek mineralno-asfaltowych w laboratorium Normy na badania: PN-EN 12697-30 – Mieszanki mineralno-asfaltowe – Metody badań mieszanek mineralno-asfaltowych na gorąco – część 30: Przygotowanie próbek zagęszczonych przez ubijanie PN-EN 12697-31 – Mieszanki mineralno-asfaltowe – Metody badań mieszanek mineralno-asfaltowych na gorąco – część 31: Próbki przygotowane w prasie żyratorowej PN-EN 12697-32 – Mieszanki mineralno-asfaltowe – Metody badań mieszanek mineralno-asfaltowych na gorąco – część 32: Laboratoryjne zagęszczenia wibracyjne PN-EN 12697-33 – Mieszanki mineralno-asfaltowe – Metody badań mieszanek mineralno-asfaltowych na gorąco – część 33: Przygotowanie próbek zagęszczonych urządzeniem wałującym Cel zajęć: Zapoznanie się z różnymi sposobami przygotowania próbek laboratoryjnych. Ocena wpływu przyjętych warunków zagęszczania na właściwości próbki laboratoryjnej. Przygotowanie próbek: W zależności od wybranej metody zagęszczania próbek należy odważyć odpowiednią ilość mieszanki mineralno-asfaltowej, korzystając ze wzorów: Ubijak Marshalla Prasa żyratorowa M 10 9 M 109 L l h 0 Zagęszczarka półwalcowa gdzie: D h L, l 0 D2 h 0 4 - średnica próbki walcowej, mm - wysokość próbki, mm - długość i szerokość próbki płytowej, mm - gęstość objętościowa mieszanki mineralno-asfaltowej, kg/m3 Na zajęciach należy wykonać próbki o następujących wymiarach: Ubijak Marshalla = 100 mm; h = 63,5 mm Prasa żyratorowa = 100 mm lub 150 mm; h = 63,5 mm; 100 mm Zagęszczarka półwalcowa L = 300 mm; l = 300 mm; h = 40 mm Gęstość objętościowa mieszanek mineralno-asfaltowych zostanie podana na zajęciach laboratoryjnych. Materiały Drogowe – Laboratorium 4 Typowo stosowane warunki zagęszczenia: Ubijak Marshala – zagęszczenie odbywa się w sposób udarowy, poprzez powtarzalną ilość uderzeń ubijaka upuszczaną na każdą ze stron próbki. Ilość uderzeń dobierana jest w zależności od rodzaju badania, do którego przygotowuje się próbkę oraz rodzaju zagęszczanej mieszanki. Typowe ilości uderzeń na stronę wynoszą: 225 uderzeń, 235 uderzeń, 250 uderzeń lub 275 uderzeń. Prasa żyratorowa – zagęszczenie próbek odbywa się poprzez wykorzystanie osiowego ciśnienia statycznego oraz obrotowych siły ścinających. W badaniu zadaje się następujące warunki: wartość ciśnienia statycznego P, kąta wewnętrznego lub zewnętrznego, pod którym obracana jest próbka, ilość wykonywanych obrotów (żyracji). Typowe warunki badania: P = 600 kPa, = 0,82 lub 1,25; ilość żyracji = 60/80/100/120, w zależności od rodzaju mieszanki i twardości; prędkość żyracji = 30 obrotów na minutę. Przy znajomości gęstości maksymalnej mieszanki mineralno-asfaltowej możliwe jest kontrolowanie parametrów zagęszczenia: zawartości wolnych przestrzeni oraz gęstości objętościowej. Zagęszczarka półwalcowa – zagęszczenie próbek odbywa się poprzez odpowiednią ilość przejść wycinka koła, które wywiera na próbkę odpowiednio zadane ciśnienie statyczne. Program ilości przejść oraz wywieranych ciśnień jest skalibrowany do danego typu maszyny. Wysokość próbki zależy od uziarnienia zagęszczanej mieszanki mineralno-asfaltowej i wynosi odpowiednio 25, 40, 60 oraz 80 mm. W każdym z przypadków temperatura mieszanki mineralno-asfaltowej powinna być dobrana dla stosowanego asfaltu i mieścić się w zakresie od 130 – 180C. Ocena zagęszczenia na laboratorium: W ramach laboratoriów ocena zagęszczenia próbek będzie odbywała się poprzez oznaczenie zawartości wolnych przestrzeni w badanym materiale.