Ewangelia Św. Mateusza Rozdział 22
Transkrypt
Ewangelia Św. Mateusza Rozdział 22
1 CZY CZYTASZ ZE ZROZUMIENIEM? EWANGELIA WEDŁUG ŚW. MATEUSZA 22 Komu król wyprawił ucztę? Jak goscie zareagowali na zaproszenie na królewską ucztę? Jak zareagował król na odrzucenie swojego zaproszenia? Kogo przyprowadzili słudzy na uczta. zamiast pierwotnie zaproszonych gości? 5. Kogo zauważył król na swojej uczcie. Jak zareagował? 6. Wyjaśnij przypowieść o uczcie królewskiej 7. Uzupełnij zdanie: wielu jest………….., lecz mało ………………. 8. Kto pytał Jezusa , czy należy płacić podatek Cezarowi? 9. Co zrobił Jezus , kiedy zapytano Go, czy należy płacić podatek Cezarowi? 10. Uczniowie faryzeuszy i zwolenicy Heroda zanim zadali Jezusowi pytanie o podatek posłużyli się pochlebstwem, co powiedzieli?Uzupełnij zapis: «Nauczycielu, wiemy, że jesteś ……………i drogi ………….w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie……………, bo nie ……………………….na osobę ludzką. 11. Uzupełnij zdanie: «Oddajcie więc ………….to, co należy do……………., a ………….to, co należy do …………….». 12. Wyjaśnij pojęcia : FARYZEUSZE i SADUCEUSZE 13. Z jakim problemem zgłosili się do Jezusa saduceusze? 14. Odpowiadając saduceuszom Jezus powiedział jak będą żyć ludzie po zmartwychwstaniu. Opowiedz o tym 15. Wyjaśnij zdanie : Bóg nie jest [Bogiem] umarłych, lecz żywych 16. Kto zapytał Jezusa, które z przykazań w Prawie jest największe? 17. Uczony w prawie zapytał Jezusa , które przykazanie w Prawie jest największe. Czy chodziło o Dekalog? 18. Ile przykazań unawali za obowiązujące rabini? 19. Które przykazanie jest , zdaniem Jezusa największe? 20. Co opiera się na przykazaniu miłości? 21. Czy Dawid mówił o Mesjaszu, że jest jego synem ( Syn Dawida), jak utrzymywali faryzeusze? 1. 2. 3. 4. 2 KLUCZ DO ODPOWIEDZI Mt 22 1. 2. Swojemu synowi Król posłał swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść. Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: "Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę: woły i tuczne zwierzęta pobite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę!" Lecz oni zlekceważyli to i poszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa, a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy [ich], pozabijali. 3. Król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić. Wtedy rzekł swoim sługom: "Uczta wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni. Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie". 4. Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala zapełniła się biesiadnikami 5. Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka, nie ubranego w strój weselny. Rzekł do niego: "Przyjacielu, jakże tu wszedłeś nie mając stroju weselnego?" Lecz on oniemiał. Wtedy król rzekł sługom: "Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów". 6. Przypowieść alegoryzująca. Królem jest Bóg. Uczta weselna to szczęśliwość mesjańska Jezusa; zaproszeni to Żydzi; spalenie miasta to zburzenie Jerozolimy; słudzy to Prorocy i Apostołowie; ludzie zebrani z ulicy to grzesznicy i poganie. 7. Wielu jest powołanych, lecz mało wybranych 8. Uczniowie faryzeuszy ze zwolemmikami Heroda 9. Jezus powiedział : Pokażcie Mi monetę podatkową!» Przynieśli Mu denara. On ich zapytał: «Czyj jest ten obraz i napis?» Odpowiedzieli: «Cezara». Wówczas rzekł do nich: «Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga». 10. «Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką. 11. «Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga». 12. FARYZEUSZE - stronnictwo żydowskie, w jakie przeobraził się ruch religijny sięgający początkami czasów machabejskich. Jego członkowie wyróżniali się od reszty narodu przesadnym pojmowanim czystości rytualnej, drobiazgowym przestrzeganiem nie tylko przepisów Prawa, ale i nakazów ustnej „ tradycji starszych” oraz ścisłym święceniem szabatu. Byli oni w ostrej opzycji do Jezusa Chrystusa. SADUCEUSZE –żydowskie stronnictwo religijno – polityczne.W polityce cechowała ich ugodowość względem Rzymu. W poglądach religijnych byli nieprawowierni: odrzucali nieśmiertelność dudzy,, zmartwychwstanie ciał, Opatrzność, istnienie świata duchów. Rekrutowali się głównie ze środowiska kapłańskiego. Mimo stałej opozycji względem faryzeuszów byli jednak całkowicie z nimi zgodni w sprawie Jezusa Chrystusa i powstającego Kościoła 13. Saduceusze zapytali: «Nauczycielu, Mojżesz powiedział: Jeśli kto umrze bezdzietnie, niech jego brat weźmie wdowę po nim i wzbudzi potomstwo swemu bratu. Otóż było u nas siedmiu braci. Pierwszy ożenił się i umarł, a ponieważ nie miał potomstwa, zostawił swoją żonę bratu. Tak samo drugi i 3 trzeci - aż do siódmego. W końcu po wszystkich umarła ta kobieta. Do którego więc z tych siedmiu należeć będzie przy zmartwychwstaniu? Bo wszyscy ją mieli [za żonę]». 14. Przy zmartwychwstaniu bowiem nie będą się ani żenić, ani za mąż wychodzić, lecz będą jak aniołowie Boży w niebie. 15. To znaczy, że dla Boga umarli żyją 16. Uczony w Prawie. 17. Nie. Przykazania - w liczbie 613 - rabini dzielili zgodnie na wielkie i małe. Różne były jednak ich opinie, gdy chodziło o kolejność hierarchiczną nakazów w ramach wielkich przykazań. 18. 613 19. «Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem. To jest największe i pierwsze przykazanie. 20. Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy». 21. Nie. Jezus mówi,że Dawid nazywał Mesjasza Panem : Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej, aż położę Twoich nieprzyjaciół pod stopy Twoje