DRUK Nr 476 - nadanie nazwy ulicy

- Projekt DRUK Nr 476
U C H W A Ł A nr
/ 2013
Rady Miejskiej Leszna z dnia
w sprawie : nadania nazwy ulicy
Na podstawie art.18 ust. 2 pkt 13 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie
gminnym (tekst jednolity Dz. U. z 2013 roku, poz. 594 ze zmianami) Rada Miejska Leszna
uchwala co następuje:
§1
Ulicy zlokalizowanej w Lesznie w rejonie ulicy: Stanisława Grochowiaka nadaje się
nazwę:
Czesława Miłosza
Usytuowanie ulicy w terenie określa załącznik do niniejszej uchwały.
§2
Wykonanie uchwały powierza się Prezydentowi Miasta Leszna.
§3
Uchwała
podlega
ogłoszeniu
w
Dzienniku
Urzędowym
Wielkopolskiego i wchodzi w życie po upływie 14 dni od jej ogłoszenia.
Przewodniczący
Rady Miejskiej Leszna
Tadeusz Pawlaczyk
Województwa
UZASADNIENIE
do Uchwały Rady Miejskiej Leszna nr
/ 2013 z dnia
w sprawie nadania nazwy ulicy.
W związku z wytyczeniem nowej ulicy oraz nabyciem na rzecz Miasta Leszna jej
prawa własności zaistniała potrzeba nadania nazwy.
Biorąc pod uwagę lokalizację ulicy – rejon ulic Stanisława Grochowiaka i Jarosława
Iwaszkiewicza wnioskuję o nadanie nazwy Czesława Miłosza, nawiązującej do nazw ulic
występujących na przedmiotowym obszarze.
Nota biograficzna Czesława Miłosza
Czesław Miłosz urodził się 30 czerwca 1911 roku w Szetejniach na Litwie jako syn
Aleksandra Miłosza i Weroniki z Kunatów.
W roku 1921 został uczniem Gimnazjum im. Zygmunta Augusta, a w 1929 studentem Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie najpierw studiował polonistykę na
Wydziale Humanistycznym, po krótkim czasie przeniósł się na Wydział Nauk Społecznych,
by studiować prawo. Czesław Miłosz jako poeta zadebiutował w 1930 na łamach
uniwersyteckiego pisma „Alma Mater Vilnensis” wierszami Kompozycja i Podróż. Był
członkiem grupy poetów Żagary. Miłosz współtworzył wydawane przez nią pismo
i publikował w nim swoje kolejne wiersze, wpisując się w zbuntowaną, katastroficzną
poetykę środowiska.
W czasie II wojny światowej opuścił Wilno i przeniósł się do okupowanej przez
Niemców Warszawy, gdzie pracował jako woźny w Bibliotece Uniwersyteckiej. Uczestniczył
w podziemnym życiu literackim, pod pseudonimem Jan Syruć opublikował w 1940 r.
tom Wiersze. Po upadku 2 października 1944 r. powstania warszawskiego wyjechał
do Krakowa, w którym pozostał do końca 1945 roku. Po zakończeniu II wojnie światowej
poeta, emigrował do Francji, następnie w 1960 r. przeprowadził się do Stanów
Zjednoczonych, gdzie wykładał literaturę słowiańską na Uniwersytecie Kalifornijskim w
Berkeley, oraz na Harvardzie. Za granicą tworzył głównie poezję, bardzo różnorodną, choć
największe uznanie zyskały jego wiersze polityczne (m.in. Który skrzywdziłeś). Książki
Miłosza były drukowane w podziemiu, przemycane z zagranicy, a dla nielicznych dostępne
w działach prohibitów bibliotek uniwersyteckich. W 1980 r. poeta prozaik, eseista, tłumacz
otrzymał literacką nagrodę Nobla za całokształt twórczości. Rok później przyjechał do kraju,
gdzie jego utwory zostały już oficjalnie wydane (choć część z nich ocenzurowano, a część
mogła się nadal ukazywać tylko w wydaniach podziemnych). Stały się one natchnieniem dla
rozwijającej opozycji politycznej. W 1981 r., w czasie pobytu w kraju otrzymał doktorat
honoris causa
Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, a w 1989 r. Uniwersytetu
Jagiellońskiego. W 1990 roku Miłosz został członkiem Polskiej Akademii Umiejętności. Był
członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W 1993 r. poeta definitywnie przeprowadził się
do Polski, gdzie jako miejsce pobytu wybrał Kraków, jak twierdził "najbardziej zbliżony do
Wilna". W uznaniu zasług dla kultury polskiej w 1993 roku otrzymał Honorowe
Obywatelstwo Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa. W czerwcu 1996 r. za
książkę Legendy współczesności uhonorowany został Nagrodą Krakowska Książka Miesiąca.
Dwa lata później za tom Piesek przydrożny otrzymał Nagrodę Nike. W 1994 r. Czesław
Miłosz został odznaczony Orderem Orła Białego. W 1996 Polskie Radio przyznało mu
nagrodę Diamentowy Mikrofon. W opinii międzynarodowej krytyki jak i współczesnych mu
poetów, twórczość poetycka Miłosza to jedno z najbardziej znaczących zjawisk naszej
literackiej współczesności.
Miłosz zmarł 14 sierpnia 2004 w Krakowie, przeżywszy 93 lata. Został pochowany
w Krypcie Zasłużonych na Skałce.
Opracował:
Wydział Geodezji, Kartografii i Katastru