Metodologia integracji społecznej, szkoleń i wprowadzenia NEET

Projekt ,,Synergia na rzecz NEET-sów i kształcenie dualne”
Nr 2014-1-LT01-KA202-000529
Metodologia integracji społecznej, szkoleń i
wprowadzenia NEET-sów na rynek pracy
Niniejsza metodologia została opracowana przez Centrum Szkolenia Zawodowego w Alytus
(APRC), Grupę ITT oraz Powiatowy Zespół Obsługi Szkół i Placówek Oświatowych w
Giżycku, w ramach realizacji projektu ,,Synergia na rzecz NEET-sów i kształcenie dualne” w
okresie 01.08.2014 -31.08.2016.
Cele projektu: analiza najlepszych praktyk z Estonii, Litwy i Polski w zakresie zmniejszania
wykluczenia społecznego w wyniku skutecznego kształcenia; zbadanie szczególnych cech
kształcenia dualnego jako formy kształcenia zawodowego w Estonii, na Litwie i w Polsce;
opracowanie metodologii integracji społecznej, szkoleń i wprowadzania na rynek pracy
poprzez kształcenie dualne, będące formą organizacji szkolenia zawodowego dla
bezrobotnych poza systemem edukacji i nie uczestniczących w kształceniu młodzieży.
Grupa, do której adresowany jest projekt – młode osoby, które się nie uczą, nie pracują i
nie są uczestnikami szkoleń (NEET); potencjalni NEET.
1
SPIS TREŚCI
1. WSTĘP
2. PODSTAWOWE DEFINICJE
3. ASPEKTY ZWIĄZANE Z WDRAŻANIEM KSZTAŁCENIA DUALNEGO
3.1 Zasady, które należy stosować w pracy z osobami należącymi do grupy NEET
3.2. Integracja społeczna
3.3. Wdrażanie szkolenia zawodowego (kwalifikacje zawodowe)
3.4. Ocena umiejętności
4. INNOWACYJNE METODY NAUCZANIA
4.1. Nauczanie robotyki
4.2. Szkolenie internetowe (laboratoria wirtualne/zdalne)
5. WYTYCZNE DLA UCZESTNIKÓW
5.1. Wytyczne dla organizacji wysyłającej
5.2. Wytyczne dla NEET/ucznia
5.3. Wytyczne dla firmy
6. PODSUMOWANIE
7. ZAŁĄCZNIKI
1. Przykład umowy trójstronnej
2. Przykład planu kształcenia
3. Zestaw zaktualizowanych programów kształcenia
2
1. WSTĘP
Kształcenie dualne postrzegane jest jako skuteczny instrument poprawiający płynne i
zrównoważone przejście ze szkoły do pracy. Poprzez naprzemienną szkołę i pracę,
kształcenie dualne rozwija wiedzę i umiejętności praktyczne użyteczne na rynku pracy i
poszukiwane przez pracodawców. Podczas kształcenia dualnego uczniowie rozwijają również
umiejętności miękkie (komunikatywność, umiejętność rozwiązywania problemów i oceny
sytuacji, przywództwo, elastyczność, praca zespołowa), o których braku często mówią
pracodawcy podczas dyskusji o niedostosowaniu do potrzeb rynku pracy. Trudniej zdobyć te
umiejętności w tradycyjnym otoczeniu szkolnym,
Praktycznym celem tej metodologii jest zbudowanie konstrukcji metodycznej z udziałem
systemu kształcenia zawodowego i przedsiębiorstw, skierowanej do pozbawionej motywacji
młodzieży, która nie pracuje, uczy się i nie uczestniczy w szkoleniach w celu wprowadzenia
ich do systemu edukacji i na rynek pracy, stworzenie programów szkolenia zawodowego i
szerokiej gamy kształcenia w postaci praktyk.
Cele metodologii:
-
Sformułowanie propozycji skierowanych do przedsiębiorców i podmiotów edukacyjnych,
dotyczących sposobu zachęcania do realizacji kształcenia dualnego, dostosowania programów
szkolenia zawodowego, opracowywania programów szkolenia i organizacji szkolenia
dualnego.
-
Udzielenie pomocy osobom bezrobotnym, które nie chcą studiować i nie są objęte systemem
kształcenia młodzieży w zdobywaniu/ doskonaleniu umiejętności i w wejściu do systemu
kształcenia i na rynek pracy, przy wykorzystaniu kształcenia dualnego jako formy planowania
kształcenia zawodowego.
2. PODSTAWOWE DEFINICJE
Szkolne kształcenie zawodowe ma miejsce wtedy, gdy kształcenie zawodowe odbywa się
w szkole zawodowej lub innej szkole. Szkolenie praktyczne może być realizowane w
przedsiębiorstwie, organizacji, w gospodarstwie, przy współudziale nauczyciela.
3
Kształcenie zawodowe w formie praktyki ma miejsce wtedy, gdy kształcenie odbywa się w
miejscu pracy: w przedsiębiorstwie, instytucji, organizacji, w gospodarstwie, przy
współudziale nauczyciela, który posiada wymagane prawem uprawnienia do prowadzenia
szkoleń i praktyk zawodowych w ramach umów o pracę i umów w sprawie nauki zawodu.
Kształcenie teoretyczne może odbywać się w szkole zawodowej lub innej szkole.
NEET to osoba, która nie pracuje, nie studiuje i nie jest objęta systemem kształcenia
młodzieży (od 14 do 29 roku życia).
3. ASPEKTY ZWIĄZANE Z WDRAŻANIEM KSZTAŁCENIA
DUALNEGO
3.1. Zasady, które należy stosować w pracy z osobami należącymi do grupy NEET
• Zasada indywidualizacji, zgodnie z którą na początku szkolenia definiuje się potrzeby jego
uczestników i uwzględnia się je przy wyborze programów/modułów szkoleniowych;
• Zasada dostępności, zgodnie z którą każda osoba należąca do grupy, do której adresowany
jest projekt i która chce uczestniczyć w kształceniu dualnym, może w nim uczestniczyć;
• Zasada cenności, zgodnie z którą każda osoba jest bezwarunkowo cenna i w związku z tym
darzy się ją szacunkiem;
• Zasada odpowiedzialności, zgodnie z którą każdy odpowiada za siebie;
• Zasada niezależności, zgodnie z którą każdy ma prawo wybierać swoje wartości i cele oraz
podejmować niezależne decyzje dotyczące nauki i pracy;
• Zasada jakości usług to metodologia, w której specjaliści odpowiedzialni są za programy
kształcenia i metody ich realizacji.
3.2. Integracja społeczna
Na tym etapie więcej uwagi poświęca się przygotowującemu, praktycznemu kształceniu
przygotowującemu do zawodu. Jednocześnie nawiązuje się intensywną współpracę pomiędzy
szkołami a samorządami regionalnymi, pracodawcami, lokalnymi biurami pracy, a w
niektórych przypadkach również młodzieżą i ich rodzicami.
Aby młodzież mogła wrócić do systemu kształcenia i wejść na rynek pracy, niezbędne jest
zapewnienie wiedzy niezbędnej do wykonywania poszczególnych zawodów, stworzenie
kierunków kształcenia zawodowego oraz różnych form wsparcia zawodowego i działań w
4
zakresie aktywacji zawodowej młodzieży. Odnosi się to do kierowanej do młodzieży pomocy
psychologicznej i edukacji nieformalnej (robotyka, projektowanie 3D i inne obszary
kształcenia nieformalnego), które łagodzą stres i umożliwiają młodym ludziom zdobywanie
umiejętności społecznych, motywują ich do działania i kreatywności. Etap kończy się
sukcesem wtedy, gdy młoda osoba podejmie decyzję o dalszej edukacji lub pracy i wybierze
program kształcenia zawodowego.
3.3. Wdrażanie szkolenia zawodowego (kwalifikacje zawodowe)
W sferze kształcenia zawodowego poszukiwani są pracodawcy, którzy mogliby
współpracować przy organizacji szkolenia zawodowego w formie praktyk. Na podstawie
wstępnych wyników ucznia uzyskanych w ramach państwowego systemu oceniania
(praktykanci będą zdobywali kwalifikacje w zawodach, stosownie do wyników oceny potrzeb
regionalnego rynku pracy, które należy określić) szkoła wraz z uczniem i pracodawcą
uzgadniają program szkolenia zawodowego/ treść modułów, indywidualny plan kształcenia
(Załącznik 1), szkolenie teoretyczne i praktyczne (Załącznik 2) oraz podpisują trójstronną
umowę w sprawie szkolenia (nauki zawodu) (Załącznik 3). Szkolenie teoretyczne obejmujące
minimum kwalifikacji zawodowych można stworzyć w szkole, natomiast odbywające się po
nim praktyczne szkolenie uczniów powinno odbywać się w zakładzie pracy. Ważne jest, aby
naukę nadzorował mentor posiadający kwalifikacje potrzebne do pracy z trudną młodzieżą.
Konieczne jest wykorzystanie alternatywnych otoczeń kształcenia, różnorodnych metod
dydaktycznych, a przez cały okres szkolenia (nauki) należy korzystać z aktualnych i
atrakcyjnych materiałów dydaktycznych (podręczniki w formie cyfrowej, interaktywne spoty,
materiały filmowe, prezentacje, streszczenia itp.) oraz urządzeń wymaganych do szkolenia
praktycznego. Kurator, nauczyciele zawodu, mistrzowie prowadzą dokumentację wyników
kształcenia ucznia, oceniają jego osiągnięcia, a na zakończenie szkolenia pracodawca
przekazuje dokumentację szkole. Nauczyciele zawodu i mistrzowie realizujący praktyki w
ramach szkolenia zawodowego NEET-sów muszą:
• zapoznać się z programem szkolenia zawodowego/ treścią modułów i być przygotowani do
ich realizacji;
• posiadać co najmniej jeden rok doświadczenia;
• potrafić zaplanować, stworzyć środowisko nauki/ pracy sprzyjające wzajemnemu zaufaniu,
w którym uczniowie czują się swobodnie i bezpiecznie, mogą otwarcie zadawać pytania, nie
5
boją się robić błędów oraz uczą się wymiany doświadczeń i zachęcania do nabywania nowych
umiejętności;
• potrafić przeanalizować działania w odniesieniu do rzeczywistych potrzeb uczniów.
Specjaliści zaangażowani w szkolenie zawodowe grup młodzieży muszą posiadać zdolność
myślenia refleksyjnego i krytycznego;
• zachęcać uczniów do sprawdzania się ; muszą potrafić motywować młodzież do analizy
samych siebie, ich zachowania, wyników, rozważania możliwości przy podejmowaniu
decyzji.
Wybiera się programy szkoleń do przystosowania do kształcenia dualnego. Wyboru dokonuje
się z uwzględnieniem potrzeb młodzieży, zapotrzebowania rynku pracy na pracowników i
kwalifikacje.
3.4. Ocena umiejętności
Po zakończeniu programu / modułu szkolenia zawodowego w formie praktyk, młodzież:
• podlega ocenie kompetencji i otrzymuje dokumentację wyników nauczania;
• zapoznaje się z prawdziwymi warunkami pracy; poznaje specyfikę pracy;
• w sposób skuteczny i efektywny zdobywa niezbędne doświadczenie zawodowe i
kwalifikacje;
• otrzymuje wynagrodzenie;
• zdobywa doświadczenie w planowaniu dalszej kariery, realizacji wizji i celów
zawodowych;
• rozwija chęć aktywnego poszukiwania zawodu.
4. INNOWACYJNE METODY NAUCZANIA
Dzisiaj studia inżynierskie nie mogą już opierać się wyłącznie na jednej określonej metodzie
nauczania – jak w przypadku klasycznej uniwersyteckiej praktyki wykładowej. Dzisiaj osoba
ucząca się nie zadawala się wykładami i ćwiczeniami odbywającymi się o stałej porze.
Większość młodzieży (a także dorosłych) prowadzi nieprzerwanie życie typowe dla
społeczeństwa informacyjnego, spędzając większość czasu w Internecie. Oznacza to, że
klasyczne metody nauki nie odpowiadają już sposobowi uczenia się uczniów czy studentów.
6
W zawiązku z tym studia inżynierskie należy wprowadzić do środowiska Internetu i
uatrakcyjnić, jednakże bez uszczerbku dla jakości i doświadczenia praktycznego.
Koncepcja zintegrowanych studiów robotyki i mechatroniki zawiera standard nauczania,
pomoce dydaktyczne i innowacyjne podejścia, które są zintegrowane w jednej jednostce
metodycznej.
Poniższy przykład może pomóc szkołom zainicjować naukę robotyki lub pokaże jak
zastosować różne koncepcje dydaktyczne w praktycznej nauce w obszarze technologii.
4.1. Nauczanie robotyki
Powszechnie wiadomo, że technologie teleinformatyczne weszły do życia codziennego wielu
osób i zmieniły sposób uczenia się i kanały komunikacyjne. Duża część młodzieży pozyskuje
większość informacji dotyczących przerabianego na szkoleniu materiału z różnych kanałów
informacyjnych za pośrednictwem Internetu. Zanim spróbują oni rozwiązać problem,
najpierw wykonują szybkie sprawdzanie aby znaleźć możliwe rozwiązanie, przykłady lub
informacje ogólne. Ponieważ komunikacja życia codziennego częściowo przeniosła się do
kilku portali społecznościowych w Internecie, wydaje się dość oczywiste, że metodologia
stosowana w szkołach powinna podążyć w tym kierunku i że należy znaleźć sposób dotarcia
do uczniów w ich codziennym środowisku. Oczywiście te nowoczesne formy nie powinny
całkowicie zastąpić tradycyjnych metod nauczania, ale opieranie się wyłącznie na tych
ostatnich już nie wystarczy.
Robotyka i mechatronika to dziedziny przyszłości, w przypadku których nadążania za
najnowszymi trendami i technologiami jest szczególnie ważne. Jednocześnie są to dziedziny
bardzo praktyczne , w których do nabycia umiejętności i wiedzy potrzebne jest duże
doświadczenie praktyczne. W celu nauczenia się zachowania systemu można przeprowadzić
nawet kilka wirtualnych symulacji. Jednakże symulacje wirtualne nie zastąpią praktycznego
doświadczenia w używaniu prawdziwego sprzętu komputerowego. Poniżej przedstawiono
praktyczne wskazówki dotyczące realizacji kursu robotyki z zastosowaniem różnych metod
nauczania. Metodologia zakłada, że nauczyciel umie posługiwać się zestawem HomeLab.
Kolejność nauczania/ćwiczeń laboratoryjnych przedstawiono na rysunku poniżej.
7
Temat rozpoczyna wprowadzenie, które może być tradycyjnym wykładem, wykładem online
lub wideo. Nagrany wykład jest ważny również w przypadku wykładu tradycyjnego ponieważ
umożliwia powtórne obejrzenie wykładu w przypadku, gdy coś pozostanie niezrozumiałe lub
gdy uczeń nie mógł uczestniczyć w wykładzie. W wykładzie wprowadzającym przedstawia
się problem w ogólnych zarysach, można też przerobić wspólnie z nauczycielem przykład
praktyczny, przy czym proces ten powinien być wsparty uwagami nauczyciela. Część
teoretyczna wsparta jest podręcznikiem i książką z ćwiczeniami praktycznymi.
Po wykładzie wprowadzającym, realizowane są zajęcia praktyczne polegające na pracy
indywidualnej. Zajęcia praktyczne obejmują znalezienie przykładowego rozwiązania
kodowego z późniejszą modyfikacją przykładowego zadania zgodnie z ćwiczeniem „na
rozgrzewkę”. Później wykonywane są bardziej złożone ćwiczenia, zadawane przez
nauczyciela poszczególnym osobom lub zespołom. Ćwiczenia te pochodzą ze stron
„Ćwiczenia” z każdego tematu. Zajęcia praktyczne realizowane są z wykorzystaniem zestawu
HomeLab lub innego zestawu do robotyki, z użyciem ćwiczeń i DistanceLab. Ważną rolę
odgrywa tutaj środowisko Network of Excellence [Sieci Doskonałości], które wspiera
poszczególne badania, zapewniając platformę komunikacji oraz pomoc uczniom i
nauczycielom.
Wyniki zajęć praktycznych podsumowuje się w raporcie, który wysyła się do promotora.
Jeżeli środowisko informatyczne (e-środowisko) umożliwia automatyczne przesłanie raportu,
można go wysłać tą drogą zamiast wysyłania mailem. Poza raportem w formie tekstu
dołączany jest również plik HEX z roboczym kodem maszynowym. Raport zawiera zwykle
opis zajęć oraz pełny, jasno skomentowany kod źródłowy rozwiązania.
Kwestie, które należy wziąć pod uwagę przy rozpoczynaniu nowego kursu.
4.2. Szkolenie internetowe (laboratoria wirtualne/zdalne)
8
W przypadku laboratoriów zdalnych, użytkownik komunikuje się z urządzeniem przez
Internet. Oznacza to, że użytkownik siedzi przed swoim komputerem lub urządzeniem
mobilnym, a urządzenia laboratorium są w szkole lub gdzie indziej, a nie w pobliżu
użytkownika. Użytkownik nie pracuje na urządzeniu bezpośrednio, ale za pośrednictwem
określonego oprogramowania. Oprogramowanie może być programem autonomicznym lub
aplikacją sieciową działającą za pośrednictwem zwykłej przeglądarki. Instrukcje użytkownika
wysyłane są do urządzenia za pośrednictwem Internetu. Zazwyczaj użytkownik nie kontaktuje
się z urządzeniem bezpośrednio. Odbywa się to poprzez serwery pośredniczące, które
administrują urządzeniami, odpowiadają za kwestie bezpieczeństwa itp. Ponieważ trudno jest
wykonać niektóre działania poprzez oprogramowanie, tak by było to łatwe dla człowieka, np.
w wyniku wciśnięcia klawisza, niektóre funkcjonalności w przypadku laboratorium zdalnego
mogą być ograniczone. Zwykle oprogramowanie sterujące i urządzenie wymieniają sygnały
elektryczne i większość funkcjonalności z zasady można w dosyć łatwy sposób przekształcić
w sygnały elektryczne. Istotnym wyjątkiem są ruchy fizyczne użytkownika, których
wykonanie jest w przypadku laboratorium zdalnego zbyt kosztowne lub zbyt skomplikowane.
Informacje na temat zachowania się maszyny uzyskuje się za pośrednictwem kamery
pracującej w czasie rzeczywistym, przy czym może to być jedna lub wiele kamer w
zależności od specyfiki urządzenia. Możliwy jest również przekaz audio, zwykle
zintegrowany z kamerą pracującą w czasie rzeczywistym. Na rysunku poniżej przedstawiono
strukturę laboratorium zdalnego.
Eksperymenty laboratoryjne odgrywają ważną rolę w badaniach technicznych i zwykle
definiowane są na mapie przedmiotów kursu. Uczniowie muszą przeprowadzić eksperymenty
o określonych porach, gdy urządzenia laboratoryjne są wolne lub zarezerwowane dla
określonej grupy lub określonego ucznia. Pory te generalnie są zgodne z godzinami nauki i
oficjalnymi godzinami pracy szkoły. Problemem może być niewystarczająca ilość lub brak
urządzeń laboratoryjnych, a także dostęp do tych urządzeń ze względu na liczbę
9
użytkowników, która przekracza zasoby dostępne w wolnym czasie. W takiej sytuacji, jak ta
dobrym pomysłem może być wykorzystanie zdalnych laboratoriów, ponieważ są one znacznie
bardziej elastyczne jeżeli chodzi o czas ich wykorzystania - uczeń jeżeli zechce, może
wykonywać eksperymenty w weekendy lub wieczorem. Inną zaletą korzystania z
laboratorium zdalnego jest dostęp. Eksperymenty można przeprowadzać niezależnie od
położenia geograficznego i nie ma potrzeby organizowania dostępu do pomieszczeń
laboratorium. Bardzo ważne jest również dzielenie się zasobami właścicieli zdalnego
laboratorium i szkoły. Umożliwia to stosowanie praktycznych eksperymentów
laboratoryjnych w szkołach, które nie posiadają niezbędnego wyposażenia laboratorium.
Wszystko, czego potrzeba to umowa z właścicielem zdalnego laboratorium, np. inną szkołą.
5. WYTYCZNE DLA UCZESTNIKÓW
5.1. Wytyczne dla organizacji wysyłającej
Organizując praktyki należy przygotować szereg dokumentów, nawiązać współpracę z
pracodawcami i znaleźć osoby zainteresowane współpracą. Organizacja wysyłająca musi
współpracować z przedsiębiorcą i praktykantem/ NEET. Podczas praktyki, osoba należąca do
NEET powinna nauczyć się rzeczy, które nie są dostępne w szkole, ale których łatwo można
się nauczyć własnoręcznie. W tym okresie można będzie wykazać się umiejętnościami, które
nie zostały jeszcze w pełni wykorzystane. Okres ten powinien być bodźcem do dalszej nauki i
rozwijania umiejętności, które będą przydatne w przyszłości. Praktyka daje możliwość
nauczenia się dyscypliny, samodzielności, rozwoju umiejętności, pracy własnej, pracy w
grupie oraz poznania nowych ludzi, którzy mogą stać się wzorem do naśladowania.
Organizacja wysyłająca musi znaleźć miejsce praktyk, podpisać umowę o współpracy z
przedsiębiorstwem, które przyjmie na praktykę uczniów wysłanych przez organizatora,
podpisać kontrakt z przedsiębiorstwem, opracować i zawrzeć z uczniem umowę w sprawie
praktyki.
Umowa z osobą, która przyjmie na praktykę, powinna w szczególności określać:
·
Ilość godzin kształcenia teoretycznego w szkole;
·
Rodzaj pracy, w której praktykant ma uzyskać doświadczenie i nabyć umiejętności
praktyczne ;
·
Okres praktyki;
·
Dziennym maksymalny limit godzin pracy;
·
Czas pracy w ramach praktyki;
10
·
Wynagrodzenie jeżeli praktyka ma odbywać się za wynagrodzeniem;
Dodatkowa dokumentacja programu praktyk powinna również obejmować ramowy program
praktyk oraz dokumentację dotyczącą praktyki: dziennik praktyki, opinię opiekuna w formie
ankiety, deklarację udziału w praktyce, regulamin praktyki. Jeżeli organizator przewidział
wynagrodzenie dla uczestnika, w umowie należy jasno określić jego wysokość. Praktyka
może być również odbywana bezpłatnie.
Organizator ma prawo do:
·
weryfikacji dokumentów pod względem formalnym i merytorycznym
·
kontroli i monitoringu realizacji praktyk, w tym:
-
wizyt w przedsiębiorstwie, wzywania do uzupełnienia dokumentów
-
prowadzenia rozmów w sprawie realizacji praktyk
-
prowadzenia ankiet dotyczących sposobu realizacji praktyk
-
sporządzenia raportu z praktyki
Organizator praktyk powinien zapewnić NEET-som/ uczniom odzież ochronną, jeżeli jest ona
wymagana przez zakład pracy, a także ubezpieczenie od wypadków i ubezpieczenie
społeczne.
Podczas szkolenia praktycznego potrzebny będzie nadzór i kontakt z NEET-sem/ uczniem i
przedsiębiorcą, przy czym formularz kontaktowy i kontrole zależą od możliwości i preferencji
Organizatora. Organizator może zapewnić nadzór i kontakt poprzez:
-
wizyty w zakładzie;
-
wzywanie do uzupełnienia braków w złożonej dokumentacji;
-
przeprowadzając rozmowy w sprawie realizacji praktyk.
5.2. Wytyczne dla NEET /ucznia
Uczestnik musi zostać poinformowany o ilości godzin szkolenia praktycznego, które musi
zaliczyć w ramach praktyki w danej firmie. Powierzone zdania należy wykonywać uważnie,
starannie i na czas. Uczestnik musi przestrzegać przepisów prawnych związanych z realizacją
praktyk. Przedsiębiorca może poinformować NEET/ucznia o informacjach tajnych, których
ujawnienie mogłoby narazić go na szkody. W takim przypadku NEET/uczeń ma obowiązek
zachować takie informacje w tajemnicy. NEET/uczeń musi informować organizatora praktyk
o wszelkich faktach, które mogą mieć wpływ na praktykę. NEET/uczeń musi prowadzić
dziennik praktyki, który po zakończeniu praktyki musi zostać podpisany przez opiekuna
11
wyznaczonego przez firmę, w której odbywana jest praktyka. Na początku i na końcu
praktyki NEET/uczeń powinien wypełnić ankietę oceniającą.
5.3. Wytyczne dla firmy
Firma, która zdecyduje się na współpracę i przyjmie praktykantów powinna podpisać umowę
z organizacją wysyłającą, w której będą opisane prawa i obowiązki stron. Firma powinna
zapewnić NEET-som/uczniom:
·
Bezpieczne i higieniczne praktyki, stosownie do typu korzyści i ryzyk, odpowiedni sprzęt
ochrony osobistej;
·
na prośbę praktykanta, powinna wydać świadectwo dla danej pracy, określające
umiejętności nabyte podczas praktyki .
Przedsiębiorca powinien być świadomy swoich zadań i obowiązków, powinien dysponować
odpowiednią kadrą, która mogłaby nadzorować osoby zaangażowane w organizację praktyk.
6. PODSUMOWANIE
Poprzez odbycie praktyki, widoczna staje się wartość szkolenia zawodowego ponieważ
praktykant tworzy dla firmy wartość dodaną już w czasie szkolenia, za którą otrzymuje
wynagrodzenie i bezpośrednio odczuwa pozytywny wpływ wyboru zawodu.
Kierownik szkolenia (mistrz) zajmuje ważne miejsce w strukturze praktyki: jest on w
stanie poprawić jakość nauczania, komunikując się bezpośrednio z uczniem w miejscu pracy,
ucząc go zastosowań nowoczesnych technologii, innowacyjnych metod pracy, informując o
zwiększającym się zapotrzebowaniu ze strony rynku pracy na kompetencje, umiejętności
komunikacji i współpracy. Ważni nauczyciele realizują zadania jakościowe.
Zakończona sukcesem organizacja praktyk oparta jest na ścisłej współpracy pomiędzy
placówkami kształcenia zawodowego, siecią współpracy i rozwoju firm i pracodawcami.
Partnerzy społeczni – pracodawcy mają w procesie kształcenia zawodowego zapewnić
innowacyjność i jakość. Ważne jest aby zapewnić dialogu między placówkami kształcenia
zawodowego i biznesem, który oparty będzie na wzajemnym zaufaniu i który będzie miał na
celu określenie elementów wspólnych i różnic oraz zidentyfikowanie wspólnych punktów
odniesienia przy kształceniu przyszłych specjalistów. Ważne jest aby pracodawcy i placówki
kształcenia uzgodniły zakres obowiązków i odpowiedzialności, kwestie dotyczące
12
planowania, organizacji, realizacji i oceny praktyk. Najważniejsze kwestie zapewnienia
jakości nauczania są zapewnione w różnych krajach, w interesie harmonizacji, łącząc różne
zasoby oraz organizując kształcenie i wzajemne zaufanie pracodawców.
13
ZAŁĄCZNIK 1. Przykład umowy trójstronnej
UMOWA W SPRAWIE SZKOLENIA ZAWODOWEGO
2016. d. Nr U4Alytus
Centrum Kształcenia Zawodowego w Alytus, kod 300039337, z siedzibą Putinų. 40, LT-62175
Alytus (zwane dalej Szkołą), reprezentowane przez Dyrektora Vytautasa Zubrina, działając zgodnie
ze statutem Centrum, posiadające pozwolenie na prowadzenie formalnego kształcenia zawodowego
Nr 003,515 wydane 2 października 2009 r., jako jedna strona; ubiegający się (zwany dalej uczniem)
Vytautasa Bendžiusa, ur. 1989-06-17, pop. Kennels km, Pagėgių sav.; oraz gospodarstwo Vida
Butkevičienės, kod 7099174, adres: wieś Mauručių, starostwo Veiveriu, okręg Prienai (zwane dalej
Firmą), reprezentowane przez Vidę Butkevičienės, właścicielkę gospodarstwa, świadectwo
rejestracji, wydane 17 lipca 2000 r., jako strona trzecia, zawarły niniejszą umowę (zwaną dalej
Umową).
Umowa została sporządzona zgodnie z wymogami umów w sprawie szkolenia zawodowego, a opis
procedury jej rejestracji został zatwierdzony przez Ministra Edukacji Republiki Litewskiej oraz
ministra ds. ubezpieczeń społecznych i pracy w dn. 13 kwietnia 2010 r. [ Rozporządzenie Nr V-512
/ A1-142 (Dz. U. 2010, nr 44-2141)
I. Przedmiot
Organizacja praktyki w ramach kształcenia zawodowego – kategoria TR1 program szkolenia
traktorzystów; kod: 262084016th.
II. Do obowiązków
1. szkoły należy:
1.1. zapoznanie uczniów z Działem I programu kształcenia zawodowego i procedurach kształcenia;
1.2. umożliwienie uczniom nauki zgodnie z planem kształcenia i wymogami programu kształcenia
zawodowego wg Działu I;
1.3. przekazanie wiedzy teoretycznej, wykształcenie kompetencji wymienionych w Dziale I
programu kształcenia zawodowego;
1.4. zapewnienie spełnienia wymogów w zakresie bezpieczeństwa, BHP i przepisów
przeciwpożarowych;
1.5. zapoznanie uczniów z wewnętrznymi przepisami szkoły (statut, procedury i regulaminy
wewnętrzne, regulamin internatu itp.);
1.6. udzielanie uczniom rad w kwestiach nauki oraz oceny wyników nauczania;
14
1.7. zapewnienie bezstronnej oceny wyników kształcenia uczniów oraz wydawanie niezbędnej
dokumentacji związanej z wynikami kształcenia;
1.8. zapewnienie uczniom wsparcia metodycznego oraz kontrola realizacji umowy w
odniesieniu do Działu I dotyczącego programów kształcenia zawodowego;
1.9. organizacja działalności edukacyjnej i obsługa innych dokumentów rozliczeniowych.
1.10. _______________________________________________________________.
(Inne obowiązki)
2. Uczeń zobowiązuje się do:
2.1. nauki zgodnie z programem nauczania i Działem I programu kształcenia zawodowego;
2.2. przestrzegania zasad BHP i przepisów przeciwpożarowych;
2.3. przestrzegania postanowień dokumentów regulujących procedury wewnętrzne szkoły i
Firmy (statut, regulaminy wewnętrzne, regulamin internatu itp.);
2.4. uczestniczenia w procesie edukacyjnym, (samo-) ocenie poziomu wiedzy i umiejętności
praktycznych;
2.5. ochrony mienia szkoły i Firmy przed szkodą zgodnie z przepisami prawa;
2.6. uczestniczenia w samoocenie kompetencji;
2.7. ________________________________________________________________.
(Inne obowiązki)
3. Firma zobowiązuje się do:
3.1. przyjęcia na naukę zawodu uczniów uczących się zgodnie z Działem I,
określającej program kształcenia;
w części
3.2. Dział I ma zapewnić realizację programu, objętego zadaniami kształcenia oraz realizację
programu przez Firmę w celu zdobycia przez uczniów kompetencji;
3.3. zapoznania uczniów z przepisami wewnętrznymi Firmy (procedury wewnętrzne,
regulaminy itp.);
3.4. zapewnienie wymaganego bezpieczeństwa
przeciwpożarowymi i innymi instrukcjami;
w
pracy,
zgodności
z
przepisami
3.5. zawarcia z uczniem umowy o pracę zgodnie z Działem I, w części określającej program
kształcenia, szkolenie w zakresie wykonywanej pracy;
15
3.6. Uczniowie będą przechodzili kształcenie pod okiem doświadczonej kadry. 3.7.
zapewnienia uczniom pracy – szkolenie lokalne w zakresie przestrzegania przepisów BHP i
przeciwpożarowych;
3.8. prowadzenia dokumentacji dotyczącej kształcenia uczniów oraz przekazania ich na
zakończenie praktyki;
3.9. monitorowania szkolenia praktycznego ucznia oraz w razie potrzeby rozwiązywania
problemów wspólnie z personelem firmy w celu zapewnienia uczniowi koniecznej pomocy;
3.10. _______________________________________________________________
(Inne obowiązki)
III. OKRES OBOWIĄZYWANIA UMOWY, ZMIANY I ROZWIĄZANIE UMOWY
4. Umowa wchodzi w życie w dniu jej podpisania i jest ważna do czasu wywiązania się z
obowiązków określonych w Umowie.
5. Umowę można zmienić pod warunkiem, że zmiany są w postaci pisemnej.
6. Umowę można rozwiązać:
6.1. za porozumieniem stron;
6.2. jeżeli strony nie wywiązują się ze swoich zobowiązań; okres wypowiedzenia wynosi 14
dni kalendarzowych;
6.3. w przypadku poważnego naruszenia przez uczniów postanowień dokumentów
regulujących procedury wewnętrzne szkoły lub firmy;
6.4. w innych przypadkach, o których mowa w Kodeksie Cywilnym Republiki Litewskiej.
IV. Przepisy końcowe
7. Spory dotyczące warunków Umowy i zobowiązań Stron rozstrzygane są zgodnie z
procedurami określonymi w Ustawie Republiki Litewskiej w sprawie Postępowania
Administracyjnego (Dz. U., 1999, nr 13-308).
8. Umowę podpisano w trzech egzemplarzach o identycznej mocy prawnej jeden egzemplarz
dla każdej Strony.
_____________________
Adresy i szczegóły
Szkoła:
16
Centrum Kształcenia Zawodowego w Alytus, kod: 300039337, siedziba: Putinų. 40, LT-62175
Alytus, tel./faks.(8 315) 77 979, email: [email protected]
Uczeń:
Vytautas Bendžius, ur. 1989-06-17, pop. Kennels km, Pagėgių sav., Tel. .........................., e. p.
Adres ..................................
Firma:
Gospodarstwo Vida Butkevičienės, kod 7099174, siedziba: wieś Mauručių, starostwo Veiveriu,
okręg Prienai, Tel. .............................. ........., email: .................................
Podpisy stron:
Dyrektor
(Stanowisko)
Uczeń
___________
(podpis)
___________
(podpis)
Firma
(Stanowisko)
_______________
(imię i nazwisko)
_______________
(imię i nazwisko)
___________
_______________
(podpis)
(imię i nazwisko)
Przedstawiciel szkoły, odpowiedzialny za przyznanie i realizację -........................................
.......................... tel. ..........................................., email: ................................ (imię i
nazwisko, funkcja)
17
ZAŁĄCZNIK 2. Przykład planu kształcenia
HARMONOGRAM PROCESU KSZTAŁCENIA
P
A
T
K
P
Š
S
LUTY
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
Ocena kompetencji
Szkolenie teoretyczne w szkole
29
MARZEC
Szkolenie praktyczne w firmie
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
18
3. PLAN KSZTAŁCENIA DLA ZAWODU TRAKTORZYSTA (TR1 KATEGORIJOS)
Lp.
Nazwa modułu
Liczba godzin
Razem
160
Szkoła
64
Firma
96
1.
Podstawy gleboznawstwa
6
0
6
2.
Traktory
34
6
28
3.
4.
20
32
8
32
12
0
5.
6.
Technologia maszyn i robót
Podstawy przepisów o bezpieczeństwie ruchu
drogowego
Eksploatacja maszyn
BHP
14
7
8
4
6
3
7.
Transport towarów niebezpiecznych
3
2
1
8.
Środowisko
4
0
4
9.
Kierowanie i praca z agregatami
20
4
16
10.
Praktyka
20
0
20
19