Przedszkolne Wiadomości Nr 1 (31) wrzesień 2015

Przedszkolne
Wiadomości
Object 1
Nr 1 (31) wrzesień 2015
gazetka redagowana przez Grono Pedagogiczne
Przedszkola Publicznego w Łomnicy
,
Drodzy rodzice!
Serdecznie dziękujemy, że kolejny rok szkolny chcecie przywitać w naszym
przedszkolu. Szczególnie serdecznie witamy tych, którzy po raz pierwszy przyprowadzili do nas dzieci. Przedszkole jest otwarte od poniedziałku do piątku w
godzinach 6.00 – 16.00. Od godziny 8.00 do 13.00 to czas nieodpłatny. W ciągu
tych pięciu godzin nauczyciele realizują minimum programowe obejmujące
wszystkie sfery rozwoju dziecka. Przedszkole zatrudnia nauczycielki o pełnych
kwalifikacjach pedagogicznych o specjalności wychowanie przedszkolne z wykształceniem magisterskim, dwie pomoce nauczyciela, kucharkę, intendentkę
oraz konserwatora jak również psychologa i logopedę.
Aby zapewnić dzieciom prawidłowy rozwój psychoruchowy, wychowawczy i
edukacyjny, Ministerstwo Edukacji Narodowej zaleca by odpowiednio rozplanować czas pobytu dziecka w przedszkolu.
I tak:
– jedną piątą czasu należy przeznaczyć na swobodną zabawę dziecka,
– jedną piątą czasu (dzieci młodsze – jedną czwartą) dzieci spędzają na podwórku, boisku, itp.,
– jedną piątą czasu zajmują różnego typu zajęcia dydaktyczne,
– dwie piąte czasu to: czynności samoobsługowe, opiekuńcze, organizacyjne, posiłki, zajęcia z dziećmi wymagającymi dodatkowej pomocy, zajęcia
z dziećmi uzdolnionymi.
Zalecenia ministerstwa zostały uwzględnione w ramowym rozkładzie dnia. Stały
rozkład dnia daje dziecku poczucie bezpieczeństwa, przewidywalności a co za
tym idzie nabywania umiejętności radzenia sobie w codziennych sytuacjach.
Przedszkole prowadzi zajęcia w oparciu o podstawę programową wychowania
przedszkolnego,Iwona Broda „Od przedszkolaka do pierwszaka”, Program
wspomagania rozwoju, wychowania i edukacji starszych przedszkolaków (czterolatków i pięciolatków) E. Gruszczyk-Kolczyńskiej i E. Zielińskiej. Wszystkie
programy zostały zatwierdzone przez MEN i są do wglądu u nauczycielek grup.
Na podstawie wyżej wymienionych programów oraz podstawy programowej,
nauczycielki poszczególnych grup układają plany pracy z dziećmi. Uwzględniają
w nich: specyfikę grupy, potrzeby indywidualne dzieci, możliwości rozwojowe
dzieci. Plany tworzone są na każdy tydzień pobytu dzieci w przedszkolu.
Nauczycielki prowadzą zajęcia nie tylko w sali ale też na dworze korzystając z
ogródka jordanowskiego przy przedszkolu i boiska. Grupa starsza często wychodzi na spacery poznając bliższą i dalszą okolicę.
Co roku prowadzone są zajęcia dodatkowe: religia, zajęcia muzyczno – taneczne, glinoterapia, nauka języka obcego.
Zgodnie z Rozporządzeniem MEN z dnia 17 listopada 2010 roku, każde dziecko
uczęszczające do przedszkola, u którego rozpoznano szczególne uzdolnienia,
niepełnosprawność lub deficyt rozwojowy ma prawo do pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Pomoc taka organizowana jest po konsultacjach z rodzicami. Szczegółowe informacje dotyczące pomocy można zasięgnąć u nauczycielek grup.
Zgodnie z przepisami przedszkole posiada Statut uwzględniający prawa i obowiązki rodzica oraz regulujący charakter placówki. Zachęcamy do zapoznania
się z nim.
zzzzzzzzzzzzzzzz
Co maluch w wieku 3 lat powinien umieć:
1) samodzielnie korzystać z toalety,
2) samodzielnie zjadać posiłki, posługiwać się łyżką, widelcem, korzystać z kubeczka,
3) samodzielnie ubierać przynajmniej niektóre części garderoby ( dziecko nie musi
odróżniać prawej skarpetki od lewej ani samodzielnie wciągać rajstop ale powinno umieć założyć koszulkę, spodnie, spódniczkę),
4) samodzielnie sygnalizuje swoje potrzeby i potrafi wykonać polecenia dorosłych
(dziecko musi umieć powiedzieć nauczycielowi lub innej osobie dorosłej, że np.
coś je boli, chce się napić),
5) posługiwać się słownictwem odpowiednim do wieku (trzylatek powinien znać
około tysiąca słów, czyli zarówno rozumieć ich znaczenie, jak i posługiwać się
nimi w wypowiedziach; powinien posługiwać się zdaniami prostymi oraz umieć
opowiedzieć w kilku słowach np. o kotku, narysować go, powiedzieć o jego
zwyczajach),
6) potrafi posprzątać po sobie miejsce pracy i zabawy (dziecko zaczynające chodzić do przedszkola powinno znać obowiązujące zasady współpracy z rówieśnikami – powinno wiedzieć, że wszystkie dzieci sprzątają po wspólnej zabawie,
że dobrze jest pomóc koledze, że zabawki i przedmioty, których używało, powinno sprzątnąć i odłożyć w to samo miejsce i nie powinno liczyć, że ktoś je
wyręczy),
7) powinien być sprawny odpowiednio do wieku rozwojowego.
Dziecko powinno potrafić zostać samo, bez rodziców, na krótszy lub dłuższy czas – powinno mieć świadomość, że rodzice nie zostawiają go w
przedszkolu na zawsze. Musi wiedzieć, że jest tu po to, by miło spędzić
czas z innymi dziećmi. Oczywiście na początku może być zestresowane nowym miejscem, sytuacją a rodzice powinni być świadomi tego,że jest to
stan przejściowy.
Właściwości rozwoju dziecka 4-letniego
Ogólna sprawność ruchowa: słucha, rozumie i reaguje na polecenia nauczycielek w
trakcie zabaw ruchowych, ustawia się w parach, kole, rzędzie, gromadce, rozsypce,
wspina się na drabinki oraz różne sprzęty, poprawnie wykonuje podskoki, zeskoki,
przeskoki, zachowuje równowagę przy chodzie po ławeczce, potrafi samo huśtać się
na huśtawce, rzuca piłką.
Samodzielność: dziecko załatwia potrzeby fizjologiczne, potrafi wytrzeć sobie nos,
prawidłowo posługuje się sztućcami, samodzielnie myje ręce, podejmuje próby zapinania guzików i zasuwania suwaków, ubiera samodzielnie podstawową garderobę,
przekłada ubranie na prawą stronę.
Dojrzałość społeczna: łatwo nawiązuje kontakt z rówieśnikami, szuka pomocy nauczycielki w sytuacjach konfliktowych, szybko reaguje na polecenia nauczycielki,
przewodzi zabawie, przestrzega zawartych umów, posługuje się zwrotami grzecznościowymi: proszę, dziękuję, przepraszam.
Sprawność manualna: rysuje prawą ręką, lewą ręką lub oburącz, podejmuje próby wypełniania konturów przedmiotów na dużych obrazkach, podejmuje próby cięcia papieru nożyczkami, rysuje prosty dom, rysuje postać człowieka, drukuje kilka wielkich liter.
Rozwój mowy i myślenia: prawidłowo wymawia wyrazy, sprawne językowo, śmiało
inicjuje dialog z rówieśnikami i dorosłymi, potrafi uważnie słuchać opowiadań, potrafi
przewidzieć dalszą część opowiadania, nazywa i wyróżnia z ilustracji znane przedmio-
ty, osoby, zwierzęta, wykonywane czynności, rozwiązuje proste zagadki o znanych
przedmiotach, roślinach i zwierzętach, potrafi ułożyć w kolejności obrazki historyjki
składającej się minimum z 2 części, składa obrazki pocięte na 3-6 części, odtwarza
wiersze i piosenki.
Czynności poznawcze: zna własne imię i nazwisko, zna nazwę miasta, w którym
mieszka, wyodrębnia i nazywa części ciała człowieka, rozpoznaje zmiany zachodzące
w przyrodzie i wiąże je z aktualną porą roku, określa podstawowe zjawiska atmosferyczne i wiąże je z aktualną porą roku, pamięta zbiór przedmiotów np. czterech i zauważa, którego brakuje, wyróżnia części roślin– łodyga, liście, kwiat, owoc, korzeń,
rozróżnia wszystkie kolory.
Obszar edukacji matematycznej: posługuje się określeniami odnoszącymi się do kierunków w przestrzeni (przód tył, góra– dół, przed siebie– za siebie, w bok), posługuje
się określeniami odnoszącymi się do położenia przedmiotów w przestrzeni (daleko–
blisko, dalej– bliżej, wyżej– niżej) , dokonuje globalnej oceny ilościowej, stosując
określenia: mniej, więcej, tyle samo, stosuje określenia: cięższy, lżejszy, waży tyle
samo, porównuje liczebność zbiorów łącząc w pary, posługuje się określeniem para,
nazywa podstawowe figury geometryczne: koło, kwadrat, trójkąt, klasyfikuje przedmioty wg jednej lub więcej cech (przeznaczenia, wielkości, koloru), posługuje się liczebnikami 1-4, posługuje się określeniami: pusty, pełny.
Dziecko może: rysować to, co mu podpowiada wyobraźnia (zwierzęta na podobieństwo ludzi, niebieską trawę, różowe niebo); bać się: odgłosu pracujących silników,
ciemności, dzikich zwierząt, wieczornych wyjść rodziców z domu; przeciwstawiać się
poleceniom osób dorosłych (nie skutkują nawet surowe kary); reagować w sposób,
nad którym trudno zapanować ruchowo (bić, kopać, rzucać, niszczyć, uciekać) i emocjonalnie ( głośny śmiech na przemian z napadami złości); interesować się sprawami
rozmnażania i ciała ( pokazywać sobie wyposażenie płciowe, doszukiwać się różnic i
podobieństw, podglądać w toalecie); używać wulgaryzmów; prezentować różnego rodzaju manieryzmy (chrząknięcia, mlaskania, pokasływania, poprawianie ubrania, pociąganie się za nos, uszy, mrugać oczami, podskakiwać, pokrzykiwać).
Właściwości rozwoju dziecka 5-letniego
Właściwości fizyczne: jest wzrostu około 107-110 cm, ma niezbyt twardy kościec i
stosunkowo słabe mięśnie, nie usiedzi długo na jednym miejscu, często zmienia pozycje (podpiera się, kładzie na stoliku), woli pracować leżąc na podłodze niż siedzieć
przy stoliku, lubi ruch, jest aktywny, ma jeszcze słaby nadgarstek, nie potrafi jeszcze
odraczać zaspakajania potrzeb biologicznych, czasami staje się marudny lub pobudzony z powodu zmęczenia lub głodu, ale nie potrafi jeszcze uświadomić sobie tego, nie
uświadamia sobie, że źle, widzi lub źle słyszy.
Motoryka duża: jest dzieckiem ruchliwym; biega, skacze, wspina się na drabinki, prze-
plotnie, huśta się na huśtawce, uczy się samodzielnego rozhuśtania się, ma rozwiniętą
koordynację ruchów i koordynację wzrokowo-ruchową, zaczyna uczyć się jeździć na
rowerze na dwóch kołach, zwinnie biega, skacze na dwóch nogach przed siebie, skacze na jednej nodze w miejscu, stoi przez około 15 sekund z zamkniętymi oczami, nieruchomo na obu nogach, raczej nie chwiejąc się i nie wypadając z trasy, przechodzi po
wąskiej dróżce o szerokości około 25cm, utrzymuje równowagę przy pomocy rąk,
robi trzy przysiady samodzielnie; podnosząc się z nich, może nieco chwiać się, dość
szybko, bez trzymania się poręczy, wchodzi i schodzi ze schodów naprzemiennie, uczy
się zasad, prawidłowości, uczy się zwracać uwagę na inne dzieci.
Motoryka mała: sprawnie łączy klocki typu lego, wylepia z plasteliny, nawleka korale
na żyłkę, przykleja naklejki, przycina nożyczkami papier, drze papier na małe kawałki
i wykleja nim kontury.
Czynności grafomotoryczne: prawidłowo trzyma ołówek, rysuje linie pionowe, poziome i ukośne, odwzorowuje koło, krzyżyk, kwadrat, odwzorowuje proste szlaczki, koloruje obrazki, wypełnia kolorem kontury, rysuje rysunek zgodny z podanym tematem,
maluje farbami, używa pędzla i innych przyborów.
Czynności samoobsługowe: samodzielnie rozbiera się dość płynnie; może mieć kłopoty z samodzielnym ubieraniem się, je łyżką, widelcem, raczej nie posługuje się nożem, pije z kubka, trzyma w ręce i je kanapkę, sprząta ze stołu, potrafi umyć i wytrzeć
ręce, buzię, myje zęby pod kontrolą.
Właściwości psychiczne:
Uwaga: jest mimowolna, krótkotrwała, niepodzielna, koncentracja uwagi jest tak silna
na ważnym dla dziecka zadaniu, że nie odbiera wówczas innych bodźców.
Pamięć jest mimowolna, mechaniczna, krótkotrwała.
Spostrzeżenia dotykowe charakteryzują się tym, że dostarczają informacji dotyczących
powierzchni rożnych rzeczy i sprzętów oraz takich zależności, jak: większe--mniejsze,
dalej-bliżej, wyżej--niżej, głębiej-płycej, ciężej-lżej.
Spostrzeżenia wzrokowe przejawiają się tym, że na obrazkach pięciolatek spostrzega
do kilkunastu elementów, potrafi różnicować kształty liter drukowanych, cyfr i kształty podstawowych figur geometrycznych, potrafi konstruować proste budowle według
załączonego wzoru, spostrzega od 5 do około 8 różnic między podobnymi obrazkami,
spostrzega podstawowe części człowieka.
Spostrzeżenia słuchowe charakteryzują się tym, że rozumie czytany tekst, lubi słuchać,
kiedy mu się czyta, w wyuczonym wierszu odtwarza rymy, potrafi podzielić zdanie na
trzy- ,czterowyrazowe części, potrafi podzielić wyraz na dwie, trzy sylaby, po pewnym treningu potrafi wydzielić samogłoskę i spółgłoskę w nagłosie, nie wyodrębnia
jeszcze głosek w wygłosie, potrafi tworzyć i odtwarzać proste rymy.
Myślenie. Pięciolatek ma duże trudności z przyswajaniem informacji dotyczących
przestrzeni i czasu, ale zna i różnicuje pory roku, potrafi porównywać przedmioty,
kształty ze względu na ich różnice lub podobieństwa, potrafi klasyfikować biorąc pod
uwagę dwa, trzy kryteria, myśli często w sposób skojarzeniowy, myślenie życzeniowe
jest zwykle dla dziecka myśleniem prawdziwym.
Myślenie matematyczne. Dziecko pięcioletnie przelicza zbiór składający się z około
10 elementów, ostatni liczebnik odnosi do wielkości zbioru, potrafi na polecenie dokładać i zabierać, rozumie pojęcia: więcej, mniej, tyle samo, nie rozumie jeszcze pojęć: o tyle więcej, o tyle mniej, tyle razy mniej lub więcej.
Mowa. Prawidłowo wymawia głoski, nazywa przedmioty, czynności sytuacje, potrafi
je opisać przy pomocy przymiotników, wypowiada się zdaniami, rozumie treść poleceń, pyta o nieznane słowa.
Właściwości społeczne:
Dziecko pięcioletnie próbuje bawić się zgodnie z innymi, bez ciągłych konfliktów, bojek, skarg, rzadziej obraża się, złości, płacze, bawi się w grupce, zaczyna przejmować
się uczuciami innych rówieśników: pociesza, pomaga, okazuje współczucie, tak jak
inni dokucza i przezywa niektóre dzieci.
Emocje są silne, gwałtowne, trudne do opanowania przez dziecko, zwykle krótkotrwałe; gdy zostawia się dziecko w spokoju, to zazwyczaj mijają szybko, są zmienne - stosunkowo łatwo płacz przechodzi w śmiech i odwrotnie, są spontaniczne, wyraziste,
dziecko nie panuje nad ekspresją.
Dziecko pięcioletnie zaczyna rozumieć, że rodzice przyjdą po nie do przedszkola, zaczyna liczyć się z rówieśnikami i chcąc się z nimi bawić, coraz rzadziej obraża się,
złości, płacze, zaczyna przewidywać reakcje dorosłych.
zzzzzzzzzzzzzzzzz
Drogi Rodzicu!
Nie pytaj czy dziecko było grzeczne, bo wszystkie dzieci są
grzeczne.
Pytaj o konkrety.
zzzzzzzzzzzzzzzzz
MAMO! TATO!
Zakładajmy dziecku wygodne, nie krępujące ruchów ubranie. Takie,
w którym dziecko nie będzie bało się wybrudzić. A jeśli zrobi się dziura będzie można naszyć łatę. Ważne by w szatni było coś na zmianę.
Zdarza się, że dziecko obleje się kompotem lub nie zdąży do toalety.
Dobrze jest podpisać rzeczy dziecka, zdarzają się jednakowe. W maluszkach prosimy o akcesoria do mycia zębów w małym przewiewnym woreczku. Prosimy o przyniesienie „wyciąganych” chusteczek
higienicznych, kapci gumowych typu „crocsy”.Wszystkie prośby, komunikaty i informacje będą wywieszane na drzwiach sali lub w szatni. Prosimy o podawanie informacji do nauczyciela grupy na temat
uczuleń, chorób, nietolerancji pokarmowej.
zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
ADAPTACJA DZIECKA DO PRZEDSZKOLA
- co to takiego?
Adaptacja to nic innego jak przystosowanie do nowych warunków, w tym wypadku przedszkolnych. Każde dziecko wkraczające po raz pierwszy do przedszkola musi ją przejść. Dla wielu dzieci proces ten przebiega w sposób łagodny i
kończy się dosyć szybko ( do około miesiąca). Dla niektórych dzieci jest to jednak ogromnie stresujące przeżycie.
Przejawy trudności adaptacyjnych to np. płacz, kłopoty z jedzeniem, snem, czasem wtórne moczenie, izolacja od otoczenia.
Przyczyny trudności adaptacyjnych nie mają związku z wiekiem dziecka. Zarówno pięciolatek jak i trzylatek mogą reagować płaczem i ucieczką bo idąc po
raz pierwszy do przedszkola. Także status społeczny dziecka czy warunki bytowe nie mają na proces adaptacji większego wpływu.
Drogi Rodzicu! Staraj się jak najkrócej żegnać się z dzieckiem. Im bardziej przedłużasz pożegnanie, tym większą stwarzasz nadzieję dziecku, że je zabierzesz do
domu. Zawsze informuj dziecko kiedy je odbierzesz. Nie mów: „za chwilę”,
„ tylko zrobię zakupy”. Dziecko nie ma jeszcze poczucia czasu, pięć minut może
trwać wiecznie, a godzina zabawy mija jak mgnienie.
zzzzzzzzzzzz
ROZMAITOŚCI
Myśl miesiąca:
Zabawa jest królestwem dzieci. Jest naturalnym sposobem
wyobrażania sobie przez nie świata. - D. i M. Weston
zzzz
Miesiąc wrzesień jest czasem poznawania dzieci, ich ulubionych zajęć, zabaw, zabawek, książeczek, bajek, kolorów, potraw, sposobów
radzenia sobie z różnymi sytuacjami. Także dzieci poznają nowych
kolegów, przedszkole, wspólne zabawy. Powoli stają się coraz bardziej samodzielne. Pomóżmy dziecku towarzysząc mu nie wyręczając. Czasem samodzielne założenie butów jest jak wejście na Mont
Everest. Pochwalmy dziecko za kreseczkę na kartce, którą dumnie
pokazuje. Nawet Rembrandt zaczynał od kreseczek.
Nie chodźmy po sali w butach, na podłodze rozłożona jest specjalna.
Dziecko bawi się chodząc na czworaka, kładąc się, czołgając. Nie
róbmy też porządku za dziecko w sali. Porządkując własną półkę czy
sprzątając zabawki uczy się systematyczności, tego że każda rzecz
ma swoje miejsce, że na wszystko jest odpowiedni czas i pora. Pozwólmy czasem dziecku popłakać, ono też może mieć gorszy dzień.
Starajmy się nie przynosić zabawek dziecka do przedszkola, chyba
że jest na to wyznaczony dzień. Bawiąc się zabawkami należącymi
do „wszystkich” (czyli przedszkolnymi) dziecko uczy się szanować
cudzą własność, dzielić się wspólnymi rzeczami, czekać na swoją
kolej. Mniejsza ilość zabawek pobudza inwencję twórczą. Przypomnijmy sobie jak świetnie bawiliśmy się np. w sklep sprzedając patyki, kamyki i liście. Kartonowe pudełko było garażem dla wyścigówek
z pudełek od zapałek, a marchewkowa królewna mieszkała w pałacu
z piasku.
zzzzzzzzzzzz
Przepis na świetną zabawę
Składniki: stół, dwa statki złożone z gazety.
Ilość osób: dowolna, im więcej tym weselej.
Sposób wykonania: Dziecko i rodzic stają po jednej stronie stołu i z całej siły
dmuchają, każdy na swój statek. Zwycięża ten kto dalej „wydmuchnie” statek.
Wersja trudniejsza: budujemy krótki tunel, np. z klocków. Zwycięży ten statek,
który „przepłynie” tunel.
Wersja terenowa: dmuchanie na statki w dużej misce z wodą lub – dla odważnych – w kałuży.
Zabawa ćwiczy narządy mowy.
Koszty zabawy – 0 zł, korzyści – mnóstwo radości.