Pobierz lub przeglądaj

Pismo Parafii pw. NMP z La Salette w Poznaniu
Październik 2012 Nr 8 (120)
Duszpasterstwo prowadzą Misjonarze Świętej Rodziny
Zapraszamy na Nabożenstwa różancowe w naszej parafii.
Od poniedziałku do piatku o godz. 17:15. W soboty o godz. 17:30. W niedziele o godz. 16:30.
Intencje różancowe w poszczególne dni:
08 .10 - w intencji mieszkańców ulic: Adamanisa, Brossa, Zielewicza, Wierzejewskiego;
10.10 - w intencji mieszkańców ulic: Braniborska, Zagłoby, Ścinawska, Budziszyńska, Pl. Światowida;
12.10 - w intencji mieszkańców ulic: Butryma, Laudańska, Oskierki, Cmentarna, Rzepińska;
15.10 - w intencji mieszkańców ulic: Dziewińska, Gerwela, Grobelnego, Różyckiego;
17.10 - w intencji mieszkańców ulic: Wołodyjowskiego, Grotkowska, Srebrna, Grunwaldzka;
19.10 - w intencji mieszkańców ulic: Ketlinga, Kmicica, Kiemliczów, Soroki;
21-27.10 - w intencji misji (Tydzien misyjny)
29.10 - w intencji mieszkańców ulic: Billewiczówny, Kowalskiego, Hajduczka, Podbipięty;
31.10 - w intencji mieszkańców ulic: Skrzetuskiego, Kurcewiczówny, Małoszyńska, Jeleniogórska;
w intencji dobrodziejów i budowniczych kościoła: we wtorki;
Różaniec z dziećmi i w intencjach dzieci: w soboty.
Sprawy Farorza
1) Konsekracja i Odpust.
Drodzy Parafianie i Goście, wszyscy wspólnie składajmy dzięki Panu Bogu:
- za wszystkie przeżycia i doznania duchowe, które dokonały się podczas Uroczystości
w każdym z nas,
- za otrzymane Łaski Odpustowe dla siebie i bliskich zmarłych,
- za dobrą pogodę,
- za atmosferę wzajemnego szacunku, przyjaźni i modlitwy.
Dziękuję Księdzu Arcybiskupowi za dokonanie dzieła. Dziękuję Tym
Wszystkim, Którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się do przygotowania i
przeżywania naszej Uroczystości. Mam tu na myśli wszystkich Dobrodziejów i Fundatorów, Ludzi Dobrej
Woli i Tych, Którzy ofiarowali swój czasz, zdolności, możliwości i energię włączając się w nasze wspólne
dzieło. Nikogo z Was nie chciałbym pominąć w tym podziękowaniu. Stokrotne więc dzięki składam:
- Księdzu Generałowi Edmundowi Michalskiemu MSF ze swoją Radą,
- Księdzu Prowincjałowi Marianowi Kołodziejczykowi MSF, Duchowieństwu Diecezjalnemu i Współbraciom
Zakonnym, Siostrom Zakonnym, za modlitwę, obecność i wspólnotę,
- Radzie Duszpasterskiej i Ekonomicznej za opracowanie strategii organizowania Uroczystości i czynne włączenie
się w jej realizację,
- „Parafialnej” Dekoratorce za piękne przystrojenie Kościoła,
- Kucharzom za przygotowanie poczęstuku,
- Paniom za uplecenie ozdobnego wieńca, za kwiaty,
- Ministrantom, Mariankom, Panu Organiście, Pocztom Sztandarowym, Wszystkim, którzy przyczynili się do
przygotowania liturgii.
- Bóg zapłać zaprzyjaźnionym Chórowi i Orkiestrze Kolejowej za uświetnienie Uroczystości.
- Dziękuję wszystkim którzy przygotowali nam sobotnią Biesiadę Parafialną. Chodzi mi tutaj o przygotowujących
plac przy „Szopie” i wokół kościoła; o Elektryka i światło; o Radę Osiedla, która przekazała wartościowe nagrody
dla dzieci; o Rodzinę przeprowadzającą zawody, malowania, konkursy dla dzieci; o Sponsorów waty cukrowej dla
dzieci; o Rodzine, która zorganizowała i przeprowadziła loterię fantową; o Parafianina-Fundatora piwa, stolików,
parasoli; o Fundatorów wina, nalewki i korków serowych, o Rodzinach przygotowującej grilla; o Tych, Którzy
upiekli ciasta; stopili smalec; o Caritasie; o Tych Którzy cały wieczór poświęcili się, by nam bezinteresownie
usługiwać; o Panu profesjonalnie przeprowadzającym Licytację; o wyrozumiałych Sąsiadach; o Kapeli... Dziękuję
Tym, którzy zamówili „bryczkę” dla dzieci.
- Dziękuję Wszystkim którzy pomogli sprzątnąć po Biesiadzie i Odpuście,
- Bóg zapłać za przygotowanie obejścia Krzyża przed kościołem do Uroczystości i całoroczną opiekę nad Nim.
- Dziękuję za pomalowanie zakrystii,
- I jeszcze za przygotowanie wystawy i uzupełnienie kroniki,
- Podziękowanie kieruję także w stronę mojego współpracownika Księdza Michała.
Drodzy Parafianie i Goście naszej pięknej Uroczystości, nie chciałbym nikogo pominąć dlatego jeszcze raz
Wszystkim za wszystko składam serdeczne Bóg Zapłać. Dziękuję za tak liczną Waszą obecność. Bez niej nawet
największe przygotowania byłyby bezsensowne. Wielu Wiernych zebrało się na Mszy św. sobotniej. Nie brakowało
Nas także na pozostałych niedzielnych Mszach św. Ilość Wiernych na Odpustowej Sumie i Konsekracji jest
dowodem naszego związania z Parafią, jak również dowodem potrzeby modlitwy, liturgii i takiego właśnie
przeżywania Ważnych Uroczystości.
2 La Salette - październik 2012
2) Rozliczenia:
Składam serdeczne Bóg zapłać za każdą ofiary złożone na tacę. Wszystkie zebrane pieniądze będą
przeznaczone na pokrycie prac już wykonanych i wykończenie Naszej Świątyni. W niedzielę zebraliśmy 115 kopert
i wraz z pozostałymi pieniędzmi zebranymi w tym dniu otrzymaliśmy sumę 19 310 zł. Dziękuję za ofiary na konto,
spłynęło 3 800 zł.
W czasie Biesiady Parafialnej zebraliśmy:
- Z licytacji 4 800 zł.
- Z piwa 1 660 zł.
- Za kubki 940 zł.
- Z loterii fantowej 1 270 zł.
- Bigos grill i kiełbasa 1 160 zł.
- Za ciasto, kawę i herbatę 1 040 zł.
- Za smalec i Zestawy Farorza 3 240 zł.
- Za wino z przekąskami i nalewkę 8100 zł.
- Ofiara extra 1 700 zł.
Razem daje to sumę 35 930 zł (bez pieniędzy na koncie). Po odjęciu kosztów własnych 17 410 zł. (kwiaty,
poczęstunek, orkiestra, kapela, kazania, dwie świnie, naczynia jednorazowe...) zaoszczędziliśmy 18 520 zł. Jeszcze
raz dziękuję. Bóg zapłać.
Od powstania aż do dziś - historia parafii pw. NMP z La Salette
Jesteśmy niewielką parafią,
która może pochwalić się wspaniałą
społecznością. Od początku każdy
wniósł do niej coś swojego, co zawsze będzie tworzyć już historię. Parafię poza wiernymi, księżmi, tworzą
przede wszystkim wspólne wspomnienia, do których warto jest czasem powrócić, aby zdać sobie sprawę
z wielkości powstałego dzieła. Takie
momenty uświadamiają nam ogrom
pracy, jaki został włożony. Dlatego
przyjrzyjmy się pokrótce historii junikowskiej parafii.
Na mocy dekretu Księdza Arcybiskupa Juliusza Paetza z dnia 13
sierpnia 2001 powstała nowa Parafia
pw. Najświętszej Maryi Panny z La
Salette, Pojednawczyni Grzeszników.
Uroczystość erygowania parafii miała
miejsce 18 września 2001 roku w kaplicy przy ulicy Małoszyńskiej 27.
Proboszczem nowej wspólnoty został
mianowany ks. dr Bogusław Kudla
MSF, a wikariuszem ks. Grzegorz Kamiński MSF.
Narodzenie nowej parafii niesie za sobą zawsze powstanie wspól-
not. I tak 26 września 2001 roku
odbyło się I Spotkanie Grupy Misyjnej, w którym uczestniczyło 30 osób.
Nie ma nic piękniejszego niż
cud narodzin, a tym bardziej kiedy rodzice chcą aby dziecko wstąpiło do
wspólnoty kościoła. Już 30 września
2001 roku miał miejsce pierwszy
chrzest naszej nowej parafianki.
Każdy parafianin zawsze pragnie wiedzieć, co dzieje się w jego parafii. Aby ułatwić to parafianom
i pochwalić się innym społecznościom już w listopadzie powstał
pierwszy numer naszej gazetki „La
Salette”. Do dziś, każdego miesiąca
mamy okazję zajrzeć do niej.
Pierwsze wspólne Święta Bożego Narodzenia obfitowały w cudowne wzruszenia, które dostarczyły między
innymi przygotowane przez uczniów
jasełka „Dobra Nowina”, a już prawie dwa miesiące po świętach, dokładnie 9 lutego 2002r. odbyła się
pierwsza zabawa parafialna.
Nie każdy parafianin ma okazje na własne oczy widzieć, jak powstaje nowa świątynia, jest to
wspaniałe uczucie wspomnieć jeszcze niedawno wylewane fundamenty,
a dziś tak po prostu usiąść w ławce
i uczestniczyć we mszy świętej,
w wybudowanym kościele. Już
w kwietniu 2002 roku parafianie
mieli okazje zobaczyć plany i rysunki nowego kościoła.
Nasza parafia jest pw. Najświętszej Maryi Panny z La Salette,
dlatego było to kwestią czasu, kiedy
wybierzemy się na pielgrzymkę właśnie do La Salette. W cudowną podróż wyruszyliśmy 26 kwietnia,
natomiast wróciliśmy 4 maja 2002 r.
Trasa pielgrzymkowa wynosiła ponad 4300 km.
Od 2002 roku tradycją naszej
parafii są „Majówki”. Każda z nich
rozpoczyna się odśpiewaniem litanii
do Matki Bożej. Wspólnemu świętowani towarzyszy pieczenie kiełbasek,
częstowanie się żurkiem, grochówką,
czy też chlebem ze smalcem, a także
próbowanie ciast przygotowywanych
przez nasze kochane parafianki. Nigdy pomysłów w organizacji nie brakuje, a każdy jest tutaj mile widziany.
październik 2012 - La Salette 3
Dzięki „majówkom” w zwykły, powszedni, majowy dzień możemy się
spotkać, aby chodź przez chwile porozmawiać z przyjaciółmi i po prostu
dobrze się bawić na świeżym powietrzu. Każde takie spotkanie kończy
się apelem jasnogórskim o godz.
21:00.
21 i 22 września 2002 roku
miał miejsce Pierwszy Odpust Parafialny. W uroczystościach wzięli
udział również ks. Prowincjał Wł. Burzawa i ks. Dziekan Wł. Koperski.
Tak ważny dzień dla naszej parafii
uświetniła „Orkiestra Kolejowa”
i chór z parafii św. Andrzeja Boboli.
Mieliśmy okazję także przejść wspólnie procesją ulicami naszej parafii.
Nasza parafia ogromną wagę przywiązuje do dzieci i młodzieży. Od 2003
roku organizowane jest zimowisko
w Karpaczu. Najmłodsi i ich nieco
starsi koledzy razem spędzają czas,
jeżdżąc na sankach, nartach, czy też
snowboardzie. Podczas tygodniowych wyjazdów, każdego dnia wszyscy
wspólnie
uczestniczą
w wieczornej mszy świętej. Poza intensywnym uprawianiem sportów zimowych, dzieci chętnie rozwijają
swoje umiejętności w grze w karty,
gry planszowe, czy też zwiedzają Karpacz.
10 lutego 2003 roku w naszej
parafii wizytacje kanoniczną złożył
metropolita poznański ks. Arcybiskup
Stanisław Gądecki. W czasie wizyty
ks. Arcybiskup spotkał się z ministrantami, młodzieżą i wieloma organizacjami działającymi przy parafii.
Ksiądz proboszcz Bogusław
Kudla został „Poznaniakiem Stycznia” 2003 r. Wszyscy parafianie byli
dumni ze swojego ukochanego księdza. To właśnie między innymi nasz
proboszcz był pomysłodawcą akcji
zwiększającej bezpieczeństwo mieszkańców Junikowa, ponieważ z jego
inicjatywy na domach pojawiły się tabliczki informujące o działaniu pomocy sąsiedzkiej.
31 maja 2003 r. nasz parafia-
4 La Salette - październik 2012
nin Waldemar Golec przyjął święcenia kapłańskie z rąk ks. Arcybiskupa
Stanisława Gądeckiego w Katedrze
Poznańskiej. Następnego dnia, tj.
01.06 o godzinie 12:00 w kościele
p.w. Św. Andrzeja Boboli już jako
ksiądz Waldemar Golec, odprawił
Mszę św. Prymicyjną.
Pisaliśmy o wyjazdach zimowych młodzieży, ale przecież nie
wolno zapomnieć o tych letnich.
Fantastyczne wyjazdy do Ustronia
Morskiego, Ustki, Bibione, czy też
Sierakowa. Niezapomniane wspomnienia, zdjęcia, to najpiękniejsze
pamiątki naszych wypadów.
11 listopada 2003 r. po mszy świętej
o godzinie 18:00, odbyła się uroczysta procesja, w czasie której został
przeniesiony krzyż saletyński na plac
budowy kościoła. We wtorek 29
czerwca 2004r. ruszyła budowa naszego kościoła parafialnego, a już
kilka dni później, bo 9 lipca rozpoczęto wylewanie fundamentów.
19 września 2004 roku miało
miejsce poświęcenie kamienia węgielnego. Jest to wyjątkowy kamień,
ponieważ został on zabrany z góry
Gargas, podczas pierwszej pielgrzymki parafialnej do La Salette. Na
pomysł umieszczenia kamienia w
murach nowego kościoła, wpadła nasza kronikarka.
3 września 2005 r. nasi parafianie uczestniczyli w „Lednicy Seniora”.
Ojciec
Jan
Góra
pomysłodawca lednickich spotkań,
wraz z uczestnikami wychwalał Boga. Podczas mszy świętej nastąpiło
odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych jako znaku zwycięstwa, a także
modlono się o rychłą beatyfikację Jana Pawła II.
28 maja 2006 roku miała
miejsce I Komunia Święta po raz
pierwszy w naszym kościele. Nieciekawa pogoda, nie przeszkodziła
dzieciom w przyjęciu Pana Jezusa do
serca.
Wiosna jest jedną z piękniejszych pór roku, a ta 2007 roku była
szczególną. To właśnie wtedy zakończyły się prace ziemne przy kościele.
Jeszcze trochę zostało do zakończenia budowania naszej świątyni.
To właśnie tego samego roku, 2007,
nowym wikarym naszej parafii został
ksiądz Piotr Gałązka MSF.
14 kwietnia 2008 roku po raz
drugi odbyła się wizytacja kanoniczna, której przewodniczył bp. Zdzisław Fortuniak. Biskup odwiedził
uczniów szkoły podstawowej i gimnazjum, a także spotkał się z ministrantami. Wizytacja przebiegła
bardzo przyjemnie, a nasz gość był
bardzo zadowolony z sympatycznego
przyjęcia przez parafian.
Kolejny odpust w 2008 roku
łączył się jak zawsze ze wspólną modlitwą, świętowaniem przy muzyce
i oczywiście poczęstunkiem. Jednak
tegoroczny odpust miał dodatkowo
istotne znaczenie. Nasz parafianin,
słynny artysta – rzeźbiarz wykonał
drogę krzyżową, która została zawieszona na ścianach naszego kościoła.
Za każdym razem, kiedy przyjdziemy do świątyni mamy szansę podziwiać dzieło naszego twórcy.
Rok później po odpuście została wykonana balustrada i schody,
ocieplono sufit, założono wiatrołap,
zamontowano drzwi na chór i do pomieszczeń przy wejściu, ogrzewanie,
jak również docelowe oświetlenie
w całym kościele.
1 kwietnia 2010 roku na plebani zakończono prace instalacyjne:
wodno - kanalizacyjne, grzewcze i
elektryczne. Wylane zostały wszystkie posadzki i poczyniono przygotowania do tynkowania wewnątrz.
Zbliżamy się do wykończenia prac,
a nasza świątynia zaczyna wyglądać
coraz piękniej.
W oparciu o decyzję Zarządu
Prowincjalnego Polskiej Prowincji
Zgromadzenia Misjonarzy Świętej
Rodziny z dnia 21.05.2011r., nowym
wikarym naszej parafii został ksiądz
Michał Popowski MSF.
Od 4 do 11 września 2011
roku miały miejsce pierwsze misje
parafialne, które wygłosił ks. Bogusław Jaworowski MSF i ks. Grzegorz
Chrapla MSF.
Latem 2012 roku ułożona została posadzka w kościele. Wspaniale wykonana zdobi naszą świątynie.
Parafia pw. Najświętszej
Maryi Panny z La Salette to po prostu synonim słów: modlitwa, miłość,
radość i wspólnota. Wszyscy parafianie traktują siebie z szacunkiem
i każdy może liczyć na sąsiedzką pomoc. Budujemy wspólnotę, w której
każdy jest mile widziany i szerokimi
ramionami przyjmowany.
Anna Obłój
Kazanie ks. abpa Stanisława Gądeckiego z uroczystości konsekracji kościoła
Przewielebny Ojcze Generale, wszyscy zebrani tutaj kapłani
z księdzem proboszczem, z księdzem
dziekanem, siostry zakonne, wszyscy
wierni tworzący tą wspólnotę razem
z gośćmi. W dniu dzisiejszym przystępujemy do poświęcenia tutejszej świątyni dedykowanej NMP z La Salette.
Tym samym wkraczamy w wielowiekową historię, której początki sięgają
cesarza Konstantyna, który przyznał
Kościołowi wolność religijną i od tego momentu chrześcijanie rozpoczęli
niekończący się proces wznoszenia
kościołów, czyli budowli przeznaczonych na stałe do wyłącznej służby bożej.
Niebagatelne
znaczenie
w procesie posiada właśnie dzień poświęcenia świątyni zwane po łacinie
dies natalis, czyli dzień narodzin danego Kościoła. To właśnie dziki jego poświęceniu ten budynek będzie można
nazywać odtąd w pełni Domem Bożym. O tym dniu tutejsza parafia będzie odtąd pamiętać każdego roku
w swoim kalendarzu liturgicznym ob-
chodząc jego rocznicę, która stanowić
będzie analogię do rocznicy dnia naszego chrztu św.
Po tym krótkim wstępie
przejdźmy do spraw zasadniczych
,czyli do przypomnienia sobie trzech
podstawowych zadań świątyni jakim
są: zjednoczenie, przebaczenie
i uświęcenie ludu Bożego.
Najpierw przychodzi to pierwsze zadanie, czyli zjednoczenie. Tekstem biblijnym, który najprościej
opisuje prawdę o świątyni jako o miejscu zjednoczenia jest opowiadanie
o wizji Jakuba. Ten tekst brzmi następująco: „kiedy Jakub wyszedłszy
z Beer-szeby wędrował do Charanu
trafił na jakieś miejsce i tam się zatrzymał na nocleg, gdy słońce już zaszło. Wziął więc z tego miejsca
kamień i położył go sobie pod głowę
układając się do snu właśnie na tym
miejscu. We śnie ujrzał drabinę opartą
na ziemi sięgającą swoim wierzchołkiem nieba oraz aniołów Bożych, którzy wchodzili w górę i schodzili
w dół. A oto Pan stał na jej szczycie.
A kiedy Jakub zbudził się ze snu pomyślał: prawdziwie Pan jest na tym
miejscu, a ja nie wiedziałem. I zdjęty
trwogą rzekł: o jakże miejsce to
przejmuje grozą! Prawdziwie jest to
dom Boga i brama do nieba. Wstawszy więc rano wziął kamień, który
podłożył sobie pod głowę, postawił
go jako stelę i rozlał na jego wierzchu
oliwę. I dał temu miejscu nazwę Betel to znaczy dom Boga.” To urzekająco
proste
opowiadanie
o tajemniczej drabinie ukazuje nam
Kościół najpierw jako miejsce, które
łączy stworzenie ze stwórcą. Wprawdzie w każdym miejscu można się
modlić, w każdym miejscu można
czytać Pismo Święte, ale nie w każdym miejscu stoi niewidzialna drabina łącząca niebo z ziemią.
Tymczasem właśnie w tym budynku,
w domu Bożym, który jest owocem
ludzkiego wysiłku podjętego w tym
celu by ta rzeczywistość niewidzialna
stała się postrzegalna nawet pociągapaździernik 2012 - La Salette 5
jąca, doświadczamy tego szczególnego połączenia stworzenia ze stwórcą.
Tutaj jak mówił Erazm: przez rzeczy
widzialne, dochodzimy do rzeczy niewidzialnych. Ten casus składający się
z barw i kształtów, i cieniów wspomaga naszą intuicję i pokazuje, że można
z powrotem połączyć to co wydaje się
w cywilizacji naszej rozdzielone. I mimo, że postęp techniczny prowadzi do
tego, żeby ludzi na całej ziemi uczynić połączonymi to jednak ludzie dzięki temu postępowi nie są wcale
zjednoczeni. Ludzie są wirtualnie połączeni, ale bynajmniej nie zjednoczeni.
Ta drabina łączy nie tylko stworzenie
ze stwórcą, ale i ziemię z niebem.
Brak łączności ziemi z niebem jest rodzajem duchowej schizofrenii, także
schizofrenii naszych czasów. Czyli tego chorobliwego zjawiska, który
świadczy o rozpadzie osobowości,
o braku kontaktu intelektualnego z rzeczywistością, o braku zgodności treści
naszych uczuć, myśli z jednoczesnym
występowaniem dwóch sprzecznych
sądów uczuć i dążeń. Właśnie dobry
psychiatra to jest taki człowiek, który
jest zdolny w człowieku ustawić z powrotem duchową niewidzialną drabinę dzięki której ta rzeczywistość
wewnętrzna z powrotem zespoli się
z rzeczywistością zewnętrzna. Do tego też między innymi służy kościół,
żeby człowiek rozdarty w sobie,
z schizofrenii duchowej z powrotem
powrócił do zdrowia.
To miejsce także łączy ludzi z sobą.
Ta budowla wzniesiona dla Kościoła,
wspólnoty istnieje po to by gromadzić
wiernych tak by przynajmniej podczas modlitwy mieli jedno serce i jedną duszę. W tym miejscu miłość
ludzka wstępuje do nieba, a miłość Boża zstępuje po drabinie ku ludziom.
Jest to niewątpliwie miejsce zjednoczenia.
Po drugie Kościół jest także
miejscem przebaczenia. Ta świątynia
jest także tym miejscem w którym
człowiek doznaje przebaczenia Bożego. Na tę drugą rolę świątyni wskazu-
6 La Salette - październik 2012
je właśnie modlitwa Salomona.
Modlitwa konsekracyjna, którą wypowiedział po wybudowaniu świątyni,
pierwszej świątyni w Jerozolimie.
W X w. przed Chrystusem wypowiedział Salomon następujące słowa:
„kiedy Twój lud spotka klęska od nieprzyjaciela za to, że zgrzeszył przeciw Tobie, a oni się nawrócą do
Ciebie i będą wzywać Twego Imienia,
modlić się do Ciebie i błagać w tej
świątyni, Ty nie tylko wysłuchaj, ale
i przebacz. Kiedy niebo zostaje zamknięte i nie będzie deszczu dlatego,
że zgrzeszyli przeciw Tobie, a oni się
nawrócą, nie tylko wysłuchaj, ale
i też przebacz. Gdy w kraju będzie
głód lub zaraza, gdy będzie spiekota
śniedź, szarańcza lub chasil, gdy jego
wróg natrze na jedną z jego bram, albo wszelka klęska lub choroba i się
nawrócą nie tylko wysłuchaj, ale
i przebacz.” I wreszcie najdziwniejsza
jakby modlitwa, która powstaje
w ustach Salomona i która wybiega
w przyszłość daleko i praktycznie
obejmuje sytuację, która nastąpi przynajmniej za trzy wieki brzmi tak:
„kiedy Twój lud ruszy do walki z nieprzyjacielem, jeśli zgrzeszyli przeciwko Tobie, bo nie ma człowieka,
który by nie grzeszył, a Ty będziesz
za to na nich zagniewany i dlatego
oddasz ich w moc wroga w skutek
czego zaborcy uprowadzą ich do ziemi nieprzyjaciół dalekiej czy bliskiej,
oni zaś w kraju do którego zostaną
uprowadzeni będą żałować i będą się
modlić do Ciebie zwracając się ku
domowi, który zbudowałem dla Twojego Imienia, nie tylko wysłuchaj, ale
i przebacz. Ta modlitwa prorocza
w ustach Salomona wskazuje na tę
potęgę świątyni Jerozolimskiej, którą
trudno wyobrazić sobie w słowach.
Właśnie gdy ludzie oddaleni o kilka
tysięcy od świątyni Jerozolimskiej
zwrócą się w kierunku samej świątyni, ich modlitwa po nawróceniu jest
tak skuteczna, jakby znajdowali się
w samej świątyni. Do dzisiaj w każdej mniejszej synagodze zwróconej
ku Jerozolimie modlą się ludzie zwróceni ku wschodowi. W każdej wnęce
modlitewnej w meczecie jesteśmy
ukierunkowani na wschód. W każdym prezbiterium kościoła katolickiego poprawnie zbudowanym jesteśmy
zwróceni ku wschodowi, czyli Chrystusowi. Zwracamy się ku Chrystusowi prosząc o przebaczenie.
Jest też na końcu dom Boży
miejscem również naszego uświęcenia. Mury tej materialnej świątyni
tworzą także przestrzeń naszego
uświęcenia. A tę drogę do uświęcenia
wskazuje nam patronka tutejszej świątyni NMP z La Salette. Wiemy o objawieniach z 19 września 1846r. kiedy
ukazała się ona dwojgu dzieciom pochodzących z Corps w Alpach francuskich. 11 letniemu Maksyminowi
oraz 15 letniej Melanii, które pilnowały krów na hali należącej do La Salette. Wtedy właśnie w kotlinie
strumyka dostrzegły kulę ognia jakby
spadło słońce. W tej oślepiającej jasności rozpoznali siedzącą kobietę
z łokciami opartymi na kolanach
i twarzą ukrytą w dłoniach. Treścią
orędzia z La Salette było wezwanie ludzi do pokuty i powrotu do Boga. Zapowiedź plag Bożych dla
grzeszników i obietnice łask w przypadku nawrócenia. Nic nie ma dziwnego, ani nowego w tych
objawieniach z La Salette. One niczego nowego nie wprowadzają. One tylko jakby inkulturują Ewangelię, czyli
umieszczają tę samą Ewangelię, to samo wezwanie do nawrócenia w innych czasach i w innym języku.
Nawet nie w języku francuskim tylko
w dialekcie tamtego regionu. I umieszczają w takim sformułowaniu treściowym, które nam może wydawać się
naiwne i w jakieś mierze nawet dziecinne. Dostosowane do języka dzieci.
To objawienie z jednej strony odsłania nam naszą niewierność wobec
przykazań Bożych, egoizm i bałwochwalcze stawianie dóbr ziemskich
ponad modlitwę i Eucharystię, obojętność wobec krzyża i wobec cierpienia
Matki Chrystusowej. Po drugie orędzie to przywraca wyrazistość znakom
drogowym,
których
potrzebujemy w pielgrzymce życia duchowej. Te znaki to Pan Bóg obecny
w sprawach ludzkich, któremu winniśmy miłość. To Kościół który celebruje Eucharystię. To Maryja pełna
współczucia i bliska człowiekowi.
Wreszcie to grzech, który niszczy plony ziemi i zamienia chleb w proch
oraz sprowadza głód i chorobę nawet
na niewinne dzieci. Jeśli jednak człowiek się nawróci pojawiają się niezwykłe
znaki
Bożego
błogosławieństwa. Kamienie i skały
zamienią się w sterty zboża - mówiło
to orędzie. Po trzecie Maryja z La Salette jest przewodniczka wiary i świętości. Ponieważ pomaga wejść
w nowe życie w Chrystusie. Nie chodzi więc wcale o jakieś doświadczenie mistyczne, ale właśnie o wiarę
i świętość życia. Nasze własne doświadczenie życiowe możemy uczynić tym miejscem, którym jaśnieje
Pan. Jego miłość do człowieka, którym objawia się moc wiary i świętości. W naszym czasie, gdy wielu ludzi
kuszonych jest ku bałwochwalstwu to
zawsze na tej drodze, której czczą oddają kult pieniądzowi jako naczelnej
wartości całego życia i wybierają również partie, które mają bałwochwalcze przesłanie, a z drugiej strony
ludzie, którzy wybierają inną drogę
tzn. ojczyznę jako najwyższą wartość,
która przekracza nawet wartość samego Boga - Pan Bóg tylko na służbie ojczyzny. Jest to również druga forma
bałwochwalstwa, która towarzyszy naszym czasom. Dobrze jest przypominać sobie to orędzie z La Salette,
które uderza w samo serce człowieka
i samo serce wiary. Z powrotem odwraca człowieka od bałwochwalstwa
do którego jest skłonny. Dzisiaj gdy
myślimy o tej świątyni jak o takim
miejscu zjednoczenia i przebaczenia,
i uświęcenia naszego prośmy też Pana
Boga o to, ażeby towarzyszył naszym
modlitwom i temu poświęceniu. Jan
Berthier założyciel Misjonarzy Świętej Rodziny, którego 100 rocznicę
śmierci obchodziliśmy, aby i on i całe
to zgromadzenie cieszyli się dotykając tego miejsca stawało się prawdziwym orędziem Ewangelii. Orędziem
czystym prostym i przekonującym.
Na końcu pragnę serdecznie
podziękować wszystkim, którzy przyczynili się do powstania tego miejsca.
Samej Trójcy przenajświętszej, dalej
Najświętszej Maryi Pannie z La Salette, księdzu proboszczowi, jego
współpracownikom, księdzu dziekanowi, wszystkim obecnym tu kapłanom, każdemu z darczyńców.
Wreszcie architektowi, jego pomocnikom, artystom, którzy zdobili wnętrze tej
świątyni.
Radzie
ekonomicznej odpowiedzialnej za
sprawy materialne parafii, także służbie liturgicznej, chórowi, wszystkim
pocztom sztandarowym. Niech Maryja z La Salette towarzyszy naszym
dziejom i naszej drodze nawrócenia
i drodze bożego błogosławieństwa.
Bądź pozdrowiona bez zmazy poczęta w której przedwieczne zamieszkało
Słowo, bądź pozdrowiona o Maryjo
święta, bądź pozdrowiona Królowo.
Wydarzyło się...
08.09 - nasz parafianin Sebastian
Sobkowiak złożył w Górce
Klasztornej swoją pierwszą profesję
zakonną (śluby zakonne na czas
jednego roku);
08.09 - rowerowa pielgrzymka
ministrantów do Tulec;
09.09 - piesza parafialna
pielgrzymka do Tulec;
09 - 12.09 - renowacja Misji
świętych (prowadzona przez ks.
Piotra Gałązkę MSF)
15.09 - turniej ministrantów w
parafii pw. MB Bolesnej - zajęliśmy
II miejsce
15.09 - biesiada parafialna
16.09 - konsekracja kościoła
Opisy z tych wydarzeń i zdjęcia na
www.parafialasalette.pl
październik 2012 - La Salette 7
Plan nabożeństw i Mszy św.
EUCHARYSTIA
- W NIEDZIELE I ŚWIĘTA: 9.00; 10.30; 12.00 (dla dzieci); 17.00; 21.00
- W DNI POWSZEDNIE: 8.00; 18.00
- W CZWARTKI MSZA ŚWIĘTA SZKOLNA - 16.00
NABOŻEŃSTWA
- ŚRODA - Nowenna do NMP z La Salette w czasie wieczornej Mszy św.
- PIERWSZY CZWARTEK MIESIĄCA godz. 17:15 - Adoracja Najświętszego Sakramentu zakończona nab.
misyjno-powołaniowym
- PIERWSZY PIĄTEK MIESIĄCA - Nabożeństwo pierwszopiątkowe po wieczornej Mszy św.
SAKRAMENT POKUTY CODZIENNIE PRZED KAŻDĄ MSZĄ ŚWIĘTĄ
KANCELARIA PARAFIALNA - CODZIENNIE PO KAŻDEJ MSZY ŚWIĘTEJ;
SAKRAMENT CHORYCH - W PIERWSZĄ SOBOTĘ MIESIĄCA (w czasie odwiedzin chorych) I NA KAŻDE WEZWANIE
Do wspólnoty Kościoła wstąpili:
Jan i Stanisław Der
Oskar Kiszmanowicz
Tymon Baluszak
Sprzątanie kościoła
06. 10 – Budziszyńska i Pl. Światowida
13. 10 - Dziewińska
20. 10 – Gerwela, Grobelnego, Różyckiego i
Wołodyjowskiego
27. 10 – Małoszyńska i Grunwaldzka
03. 11 – Podbipięty, Skrzetuskiego i Kurcewiczówny
Plan wydarzeń
08.10 - godz. 18.30 spotkanie formacyjne Caritasu dla
stałych członkiń i dla wszystkich chętnych
13.10 - godz. 11:00 - 14:00 Archidiecezjalna
Uroczystość Różańcowa (zaproszenie dla Koła
Różańcowego) w parafii pw. Nawiedzenia NMP
14.10 - Dzień Papieski, przed kościołem po każdej
Mszy św. będzie można nabyć „Papieskie Kremówki”
18.10 - godz. 19:00 oraz 20:00 spotkanie dla
kandydatów do bierzmowania
28.10 - spotkanie dla rodziców i chrzestnych przed
chrztem dziecka
07-13. 10 – Tydzień Miłosierdzia
21-27. 10 - Tydzień Misyjny
Różaniec od poniedziałku do piątku o godz. 17:15, w
soboty o 17:30, w niedziele o 16:30.
Numer konta Caritasu:
Parafia rzymsko-katolicka
pw. Najświętszej Maryi Panny z La Salette
Parafialny Oddział Caritas
43 1140 1124 0000 2111 8000 1002
Numer konta:
BRE BANK PARAFIA RZYMSKOKATOLICKA PW. NAJŚWIĘTSZEJ MARYI
PANNY Z LA SALETTE
70 1140 1124 0000 2111 8000 1001
Gazetkę redagują Duszpasterze. Składamy serdeczne Nasz adres:
Parafia Rzymsko-katolicka pw. NMP z La Salette
podziękowania za wydrukowanie naszej gazetki, sponsorowi
ul. Małoszyńska 27
za zakup papieru. Zachęcamy Parafian do czynnego
60-176 Poznań
zaangażowania się w redagowanie tegoż pisma. Gazetka nie
ma ceny, ofiary za nią przeznaczone będą na pokrycie druku tel. 8 620 320
e-mail: [email protected]
naszego miesęcznika.
www.parafialasalette.pl