III U 1267-11 - Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu

Wyrok z dnia 16 lutego 2012 r.
III U 1267/11
Stwierdzenie określonej daty powstania niezdolności do pracy w pierwszorazowym
orzeczeniu lekarza orzecznika ZUS wyklucza możliwość przyjęcia przez organ rentowy
(na podstawie późniejszego orzeczenia lekarza orzecznika ZUS), że daty powstania
niezdolności do pracy nie można ustalić. (art. 14 ust. 1. pkt 1 i ust. 2. ustawy z dnia
17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dz. U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227 z późniejszymi zmianami).
Sędzia SO W. Paluch
Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu po rozpoznaniu na rozprawie dnia 16 lutego 2012 r. odwołania
Janiny Z. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Rz. o prawo do renty z
tytułu całkowitej niezdolności do pracy.
zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał wnioskodawczyni Janinie Z. prawo do
renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od dnia 1 października 2011 r. do
dnia 30 września 2014 r. i oddalił odwołanie w części dotyczącej żądania przyznania prawa
do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy.
Uzasadnienie:
Decyzją z dnia 10 października 2011 r. organ rentowy odmówił Janinie Z. prawa do
dalszego pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy. Organ rentowy wskazał, iż
orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 29 września 2011 r. wnioskodawczyni została
uznana za osobę jedynie częściowo niezdolną do pracy.
Odwołanie od decyzji organu rentowego wniosła Janina Z. domagając się zmiany
zaskarżonej decyzji i przyznania prawa do dalszego pobierania renty z tytułu całkowitej
niezdolności do pracy.
Organ rentowy wnosił o oddalenie odwołania zarzucając dodatkowo, iż powstanie
niezdolności do pracy przypada na dzień złożenia obecnego wniosku (tj. 10 sierpnia 2011 r.) a
ostatnie ubezpieczenie wnioskodawczyni przypadało na dzień 31 marca 2008 r.
Sąd ustalił i zważył, co następuje:
Wnioskodawczyni Janina Z. (ur.20 stycznia 1963 r.) w okresie od dnia 1 lipca 1995
r. do dnia 31 marca 2008 r. pozostawała w zatrudnieniu w P.U-W. ,,B’’ sp. z o. o w L.
1
W kwietniu 2009 r. wykryto u wnioskodawczyni raka sutka lewego. W dniu 16
czerwca 2009 r. wnioskodawczyni poddana została operacji usunięcia piersi, a w dniu 3
sierpnia 2009 r. wnioskodawczyni poddana została operacji usunięcia węzłów chłonnych. W
kolejnych miesiącach wnioskodawczyni była poddana chemioterapii, a następnie radioterapii.
Obecnie wnioskodawczyni jest w trakcie leczenia hormonalnego.
W dniu 21 września 2009 r. Janina Z. wystąpiła do ZUS z wnioskiem o rentę z
tytułu niezdolności do pracy.
Orzeczeniem z dnia 19 października 2009 r. lekarz orzecznik ZUS uznał że wnioskodawczyni
jest całkowicie niezdolna do pracy na okres do dnia 30 września 2011 r. i określił datę
powstania całkowitej niezdolności do pracy na dzień 6 czerwca 2009 r.
Decyzją z dnia 17 listopada 2009 r. organ rentowy przyznał wnioskodawczyni prawo
do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na okres do dnia 30 września 2011 r.
W dniu 10 sierpnia 2011 r. Janina Z. wystąpiła do ZUS z wnioskiem o ponowne
ustalenie prawa do renty na kolejny okres.
Orzeczeniem z dnia 8 września 2011 r. lekarz orzecznik ZUS stwierdził że wnioskodawczyni
jest częściowo niezdolna do pracy na okres do dnia 30 września 2013 r., a daty powstania
częściowej niezdolności do pracy nie można ustalić. Identyczna była również treść orzeczenia
komisji lekarskiej ZUS z dnia 29 września 2011 r.
W dniu 10 października 2011 r. organ rentowy wydał decyzję odmawiającą wnioskodawczyni
prawo do renty począwszy od dnia 1 października 2011 r.
Powołani w sprawie byli biegli sądowi lekarze specjaliści:
chirurg-onkolog, endokrynolog, psychiatra, okulista oraz biegła psycholog rozpoznali u
wnioskodawczyni stan po radykalnym leczeniu raka sutka lewego, w trakcie hormonoterapii ,
stan po strumektomii, po operacyjną wyrównaną niedoczynność tarczycy, stan po operacji
oka lewego oraz zaburzenia depresyjno-lękowe.W konkluzji opinii biegły onkolog uznał, iż
wnioskodawczyni jest częściowo niezdolna do pracy na okres do września 2014r. Pozostali
biegli nie stwierdzili u wnioskodawczyni niezdolności do pracy (dowód :
- akta ZUS dot. wnioskodawczyni,
- opinia sądowo - lekarska k. 9-11,
- opinia uzupełniająca biegłego onkologa k. 20 )
Odwołanie zasługuje na uwzględnienie. Przeprowadzone w sprawie dowodowe
potwierdziło, iż co najmniej od dnia 1 października 2011 r. wnioskodawczyni jest niezdolna
do pracy jedynie w stopniu częściowym.
Pomimo tego w przypadku wnioskodawczyni spełnione zostały przesłanki przyznania prawa
do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. W ocenie Sądu, organ rentowy błędnie
zinterpretował treść orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z dnia 8 września 2011 r. oraz treść
orzeczenia komisji lekarskiej ZUS z dnia 29 września 2011 r. Zawarte w tych orzeczeniach
zapisy: ,,daty powstania częściowej niezdolności do pracy nie można ustalić’’ odnoszą się nie
do daty początkowej powstania niezdolności do pracy w przypadku wnioskodawczyni, lecz
do daty zmiany stopnia niezdolności do pracy wnioskodawczyni z niezdolności całkowitej na
niezdolność częściową.
2
Wnioskodawczyni trafnie powoływała się (pismo procesowe wnioskodawczyni k.
13-16 akt sądowych) na pierwszorazowe orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia 19
października 2009 r. stwierdzające całkowitą niezdolność do pracy wnioskodawczyni.
Analiza treści wymienionego orzeczenia lekarza orzecznika ZUS usuwa wszelkie
wątpliwości w zakresie daty początkowej powstania niezdolności do pracy wnioskodawczyni.
W wymienionym orzeczeniu (k. 50 akt ZUS) lekarz orzecznik ZUS stwierdził jednoznacznie,
iż data powstania całkowitej niezdolności do pracy wnioskodawczyni to dzień 6 czerwca
2009 r.
Wydając zaskarżoną decyzję organ rentowy błędnie przyjął za datę powstania
niezdolności do pracy w przypadku wnioskodawczyni datę złożenia przez Janinę Z.
ostatniego wniosku o przedłużenie uprawnień rentowych (to jest dzień 10 sierpnia 2011 r.) .
Tymczasem analiza akt ZUS jednoznacznie wskazuje, iż niezdolność do pracy
wnioskodawczyni powstała już od 6 czerwca 2009 r., co zostało stwierdzone
pierwszorazowym orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS.
Bezsporna w sprawie pozostawała okoliczność, iż ostatnie ubezpieczenie wnioskodawczyni
przypadało na dzień 31 marca 2008 r. (okoliczność przyznana przez organ rentowy w
odpowiedzi na odwołanie). Nie ulega zatem wątpliwości, iż niezdolność do pracy
wnioskodawczyni powstała przed upływem osiemnastu miesięcy od ustania ubezpieczenia.
Z wyliczeń organu rentowego wynika równocześnie, iż w dziesięcioleciu przed
dniem obecnego wniosku rentowego wnioskodawczyni legitymuje się okresami składkowymi
i nieskładkowymi, które wynoszą 5 lat i 20 dni (wyliczenia na końcu akt ZUS).
Wnioskodawczyni spełnia zatem przesłanki do przyznania renty z tytułu częściowej
niezdolności do pracy, określone w art. 57 ust. 1 i art. 58 ust. 1 pkt. 5 i ust. 2. ustawy z dnia
17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z funduszu ubezpieczeń społecznych. (DZ.U. 2009
r. nr 153 poz. 1227 z późn. zm.)
Z powyższych względów orzeczono jak w pkt. I-szym wyroku stosownie do treści dyspozycji
art. 477 14 § 2 kpc. Świadczenie rentowe zostało przyznane wnioskodawczyni na okres do
dnia 30 września 2014 r. to jest na okres wskazany w opinii biegłego onkologa.
Zauważyć przy tym należy, że organ rentowy nie zgłosił żadnych zarzutów do opinii biegłych
sądowych.
Natomiast odwołanie w części dotyczącej żądania przyznania prawa do renty z
tytułu całkowitej niezdolności do pracy podlegało oddaleniu na mocy art. 477 14 § 1 kpc.
(punkt II-gi wyroku).
Wnioskodawczyni nie wykazała bowiem, że po dniu 30 września 2011 r. jest nadal osobą
niezdolną do pracy w stopniu całkowitym. Do zarzutów wnioskodawczyni w tym zakresie
biegły onkolog logicznie i przekonywująco odniósł się w opinii uzupełniającej z dnia 7 lutego
2012 r.
3