Poranek zdawał mi się trwać przez cały dzień, bowiem jego giętkie i

Marianna Szpakowska
PCDZN Puławy
Wyniki egzaminów zewnętrznych wykazują, że nasi uczniowie słabiej opanowali umiejętność
rozumowania i wykorzystania wiedzy w praktyce. Mają też słabo opanowaną umiejętność
uczenia się. Sposoby kształcenia tych umiejętności udoskonalić można na podstawie książki:
Robert Fisher „Uczymy jak uczyć”.
Poranek zdawał mi się trwać przez cały dzień, bowiem jego giętkie i pełne wigoru myśli
dotrzymywały
kroku słońcu.
Henry Thoreau
Najlepiej uczy mi się na własny sposób.
Dziewięcioletnie dziecko
MYŚLENIE DYWERGENCYJNE
O tym, jak twórcze myślenie daję dziecku władzę nad uczeniem się
Myślenie twórcze, czyli dywergencyjne, pozwala nam w każdej sytuacji dopatrzyć się czegoś
więcej, niż wydawałoby się na pierwszy rzut oka.
Jednym z powodów, dla których w procesie uczenia się potrzebne jest myślenie twórcze, jest
ten, że sama inteligencja nie wystarcza, żeby w nauce osiągnąć właściwy sobie pułap
Ludzie inteligentni nie zawsze myślą i uczą się efektywnie. Mogą wpaść w „pułapkę
inteligencji”, jak mawia Edward de Bono: osądzać bez wahania, spieszyć do konkluzji,
żałując czasu na myślenie i rozpatrzenie innych możliwości. Tacy ludzie często odrzucają
sposobność, by więcej myśleć i więcej się nauczyć.
Niezależnie od inteligencji słabo uczące się dzieci działają impulsywnie i skłonne są
przedwcześnie uznawać sprawy za zamknięte.
De Bono definiuje myślenie jako „umiejętność funkcjonalną, która uaktywnia
inteligencję na podłożu doświadczenia”.
Jedną z cech sprawnego myślenia jest eksploracja – zdolność zgłębienia sytuacji nim wyda
się osąd. W grę wchodzą umiejętności myślenia, które nie kształtują się automatycznie,
przeciwnie – można rozwijać je świadomie.
Twórczość, a inteligencja, osiągnięcia.
1. Wysoki wskaźnik twórczości + wysoki wskaźnik inteligencji. Dzieci maja
wewnętrzne poczucie kontroli i poczucie swobody przejawiane zarówno w
zachowaniach „dorosłych”, jak i dziecięcych.
2. Wysoki wskaźnik twórczości + niski wskaźnik inteligencji. Te dzieci przeżywają ostry
konflikt wewnętrzny i ze środowiskiem szkolnym. Dręczy je poczucie małej wartości i
nieprzystosowania. W otoczeniu wolnym od napięć rozkwitają pod względem
poznawczym.
3. Niski wskaźnik twórczości + wysoki wskaźnik inteligencji. Dzieci te można opisać
jako „uzależnione” od osiągnięć szkolnych. Brak postępów traktują jak katastrofę.
Muszą więc nieustannie zabiegać o dobre oceny, żeby uniknąć przykrości.
4. Niski wskaźnik twórczości + niski wskaźnik inteligencji. Dzieci te, zdezorientowane i
zbite z pantałyku, wykazują rozmaite reakcje obronne wobec otoczenia społecznego
oraz objawy regresu w rodzaju bierności i symptomów psychosomatycznych.
Na podstawie: Robert Fisher: „Uczymy jak uczyć”
Opracowała Marianna Szpakowska