Najważniejsze uwagi do projektu ustawy – prawo geologiczne i

INFORMACJA PRASOWA
Warszawa, 13.05.2014 r.
___________________________________________________________
Konfederacja Lewiatan
ul. Zbyszka Cybulskiego 3
00-727 Warszawa
___________________________________________________________
tel.(+48) 22 55 99 900
fax (+48) 22 55 99 910
[email protected]
www.konfederacjalewiatan.pl
___________________________________________________________
NIP 5262353400
KRS 0000053779
Sąd Rejonowy dla m.st.
Warszawy w Warszawie
XIII Wydział Gospodarczy KRS
___________________________________________________________
Ważne zmiany w prawie geologicznym i górniczym
Elastyczne warunki prowadzenia prac poszukiwawczych i wydobycia, czy
wyważone traktowanie przypadków naruszenia warunków technicznych proponują Konfederacja Lewiatan, Polski Związek Pracodawców Przemysłu
Wydobywczego,
Organizacja
Polskiego
Przemysłu
Poszukiwawczo-
Wydobywczego i Stowarzyszenie Naukowo-Techniczne Inżynierów i Techników
Przemysłu Naftowego i Gazowniczego.
Jutro Nadzwyczajna Komisja ds. Energetyki i Surowców Energetycznych zajmie się
nowelizacją Prawa geologicznego i górniczego.
- Branża poszukiwawczo-wydobywcza z dużym zadowoleniem przyjęła wiadomość o
rezygnacji z koncepcji powołania Narodowego Operatora Kopalin Energetycznych, jak
również wprowadzenia wspólnej zintegrowanej koncesji i okresu przejściowego. Jednak
proponowane przepisy, wciąż utrzymują wysoki poziom biurokratyzacji i skomplikowane
procedury, które będą skutecznie utrudniały prace sektora – mówi Daria Kulczycka,
dyrektorka departamentu energii i zmian klimatu Konfederacji Lewiatan.
Zdaniem branży nadal pozostaje wiele obszarów, w których należy rozważyć dalsze zmiany
przepisów, które umożliwią kontynuowanie działalności i inwestycji, m.in. zwrócenie
większej uwagi na ograniczenie/wycofanie zbędnych procedur w zakresie budowy wiertni,
prowadzenia
prac
wiertniczych
i
zmiany
koncesji,
czy
też
zbadanie
niedawno
wprowadzonych nadmiernie wysokich opłat z tytułu użytkowania górniczego oraz za
udostępnienie danych archiwalnych.
Najważniejsze uwagi do projektu ustawy – prawo geologiczne i górnicze (PGG)
o
Zmiana sposobu wstępnej kwalifikacji oferentów
Projekt PGG proponuje wprowadzenie mechanizmu weryfikacji podmiotów ubiegających
się o przyznanie koncesji, który jest ze swojej natury abstrakcyjny. Wprawdzie rozumiemy,
że w założeniu mechanizm ten ma umożliwić Rządowi rozpoznanie podmiotu
kontrolującego
wnioskodawcę
oraz
czy
wnioskodawca
dysponuje
wymaganym
doświadczeniem. Zastosowana w aktualnym projekcie metoda jest jednak naszym zdaniem
nadmiernie restrykcyjna i potencjalnie bardzo szkodliwa w sytuacji, gdy aktualni
koncesjonariusze będą zmuszeni poddać się tej procedurze w związku z przedłużeniem
INFORMACJA PRASOWA
Warszawa, 13.05.2014 r.
koncesji lub jej przekształceniem w koncesję zintegrowaną, gdyż może to spowodować opóźnienie prowadzonych
przez nich prac poszukiwawczo-rozpoznawczych.
o
Procedura bezprzetargowa
Jesteśmy zdania, że dobrym rozwiązaniem byłoby przywrócenie przewidzianej we wcześniejszych wersjach
projektu PGG procedury bezprzetargowej. Poprzednia wersja artykułu 49t zakładała, że na prośbę wnioskodawcy
organ koncesyjny może przyznać koncesję obejmującą obszar, który uprzednio był przedmiotem przetargu
niezakończonego przyznaniem koncesji. Obecne rozwiązanie przyczyni się do zmniejszenia zainteresowania
inwestorów rozpoczęciem działalności biznesowej na wskazanych terenach. W konsekwencji, proces
przyznawania koncesji będzie odbiegał od optymalnego poziomu przewidzianego dla maksymalizacji rodzimego
rynku produkcji węglowodorów.
o
Prace poszukiwawcze i wydobycie
Wprawdzie przyjmujemy z zadowoleniem to, że projekt PGG umożliwia obecnie prowadzenie prac
poszukiwawczych na tych terenach, które nie zostały uznane za obszar górniczy, to jednak z treści artykułu 49za.5
projektu PGG wynika, że po uzyskaniu decyzji inwestycyjnej dla obszaru prowadzonego wydobycia granice
obszaru górniczego zastępują granice obszaru poszukiwawczego. Oznacza to, że w wyniku decyzji inwestycyjnej
następuje poważne zmniejszenie pierwotnego obszaru koncesji. Zaleca się zatem usunięcie powyższej
sprzeczności i umożliwienie prowadzenia prac poszukiwawczych na całym terenie objętym pierwotną koncesją
przez cały czas jej obowiązywania.
o
Sposób uregulowania umowy o współpracy
Szczegółowe uregulowanie w ustawie umowy o współpracy należy uznać za zbędne i niezgodne z praktyką
międzynarodową. Treść umowy o współpracy jest przedmiotem negocjacji handlowych stron i nie powinna
podlegać regulacjom ustawowym. Dotyczy to również proponowanych postanowień karnych, do odebrania
koncesji włącznie w sytuacji, gdy wchodzący w skład konsorcjum partnerzy nie zatwierdzą rocznego planu prac –
kary powinny zostać nałożone tylko w przypadku, gdy plan prac nie zostanie zrealizowany. Ponadto, wydaje się, że
wymóg posiadania przez operatora co najmniej 50% udziału jest bezzasadny i nadmiernie restrykcyjny.
o
Użytkowanie górnicze i opłata z tego tytułu
Koncesja może zostać udzielona członkom konsorcjum. Nie jest jednak wyraźnie określone z którymi podmiotami
Skarb Państwa zawiera umowę o ustanowienie użytkowania górniczego – ze wszystkimi użytkownikami, czy też
tylko z operatorem. Wiąże się z tym również problem prawa do dzierżawy i do własności produktów
wytworzonych przez konsorcjum (prawa do wydobytej kopaliny). Nie jest także rozwiązana sprawa udziału w
prawach do informacji geologicznej.
Ponadto, należy zwrócić uwagę, że zgodnie z treścią nowego projektu PGG informacja o proponowanej wysokości
opłaty z tytułu użytkowania górniczego stanowi element oferty składanej w ramach postępowania przetargowego
INFORMACJA PRASOWA
Warszawa, 13.05.2014 r.
na udzielenie koncesji (i ma stanowić kryterium rozstrzygające w przetargu, w sytuacji, w której dwóch lub więcej
oferentów otrzymałoby taką samą liczbę punktów na podstawie oceny innych kryteriów), niemniej jednak nie
rozstrzygnięto w jaki sposób mają być wyznaczane wysokości opłat w sytuacji, gdy nie dojdzie do uwzględnienia
tego czynnika w procedurze przetargowej. Wydaje się zasadne, aby opłaty za użytkowanie górnicze były
wyznaczane w sposób transparentny (tj. w drodze aktu prawa powszechnie obowiązującego), oraz
niewygórowany, aby pozostawić przedsiębiorcom przestrzeń do ewentualnego podjęcia konkurencji w tym
wymiarze w ramach wspomnianej procedury przetargowej.
o
Wspólne przedsięwzięcia i umowy typu farm-out/farm-in
W projekcie GML zrezygnowano z koncepcji udziału państwowej spółki NOKE. Pozostawiono jednak szczegółowe
ustawowe regulacje odnoszące się do umów o współpracy (artykuły 49zi – 48zw) oraz wymóg przedstawienia
organowi koncesyjnemu umowy o współpracy zgodnej z PGG (w innym wypadku koncesja nie zostanie
przyznana).
Ponadto w przypadku wspólnych przedsięwzięć koncesja może zostać odebrana, jeżeli partnerom wspólnego
przedsięwzięcia nie uda się zatwierdzić rocznego planu prac (art. 49ze.1.1). Wobec rezygnacji z koncepcji NOKE
stosunki między stronami wspólnego przedsięwzięcia powinny być ustalane przez samych partnerów. Kary
powinny zagrażać tylko w przypadku poważnego naruszenia planu prac.
Treść umowy o współpracy powinna wynikać z wynegocjowanego przez strony porozumienia handlowego, a nie z
zapisów ustawy. Ponadto wymóg posiadania przez operatora co najmniej 50% udziałów we wspólnym
przedsięwzięciu jest nieuzasadniony i utrudnia utworzenie wspólnego przedsięwzięcia górniczego w sytuacji, gdy
jest więcej niż dwóch partnerów.
W odniesieniu do wspólnego udziału w użytkowaniu górniczym, do umów o ustanowienie użytkowania
górniczego powinny mieć zastosowanie przepisy o użytkowaniu (a nie o dzierżawie), aby zapewnić lepszą ochronę
partnerom wspólnego przedsięwzięcia.
o
Restrykcyjne sankcje za niewielkie naruszenia postanowień umowy koncesyjnej
Projekt PGG w dalszym ciągu zawiera ogólne i daleko idące postanowienia, które wymagają wszczęcia przez organ
udzielający koncesji procedury jej cofnięcia w sytuacji, gdy koncesjonariusz narusza postanowienia umowy
koncesyjnej (art. 37.1), przy czym postanowienia te uległy zaostrzeniu w wyniku zmian wprowadzonych w art.
37.3 (odebranie lub ograniczenie koncesji bez odszkodowania). W rezultacie procedurę cofnięcia koncesji można
wszcząć nawet w przypadku niewielkiego naruszenia jej postanowień. Tego rodzaju rozwiązanie wydaje się być
zbyt dotkliwą karą dla koncesjonariusza, gdyż niektóre naruszenia zapisów umowy koncesyjnej mogą wynikać z
przyczyn zewnętrznych, na które koncesjonariusz nie ma wpływu.
Co więcej, występuje sprzeczność między ustępami 1 i 2 artykułu 37 – w myśl ustępu 1 Ministerstwo wszczyna z
urzędu procedurę cofnięcia koncesji, a ustęp 2 wzywa do usunięcia naruszeń.
INFORMACJA PRASOWA
Warszawa, 13.05.2014 r.
To samo dotyczy naruszenia obowiązku przekazywania informacji i sprawozdań, o których mowa w art. 49zc
projektu PPG (art. 49ze.1.2). Zgodnie z ustępem 49zc przedsiębiorca zobowiązany jest do przekazania bieżących
parametrów wydobywania węglowodorów w terminie 14 dni od ich uzyskania pod rygorem cofnięcia koncesji w
przypadku nieprzekazania ich w tym terminie. Kara za to niewielkie naruszenie wydaje się być zbyt surowa.
Wyjaśnienia wymaga również zakres wymaganych danych oraz częstotliwość ich przekazywania.
Naszym zdaniem, po stwierdzeniu niewielkiego naruszenia organ koncesyjny powinien najpierw zażądać
usunięcia naruszenia (w rozsądnym terminie), zanim zostanie wszczęta procedura cofnięcia koncesji. Wymóg
wszczęcia przez organ koncesyjny procedury cofnięcia koncesji za niewielkie naruszenia, takie jak opóźnione
przekazanie danych, jest karą zbyt dotkliwą i zwiększy obciążenia administracyjne tak organu, jak i operatorów.
Ponadto wprowadzenie rocznego harmonogramu robót (w miejsce obecnie obowiązującego harmonogramu
wieloletniego) zwiększa prawdopodobieństwo naruszenia programu prac ze względu na czas wymagany do
uzyskania pozwoleń i inne możliwe opóźnienia z przyczyn, na które operator nie ma wpływu (np. dostęp do
nieruchomości, dostępność urządzenia wiertniczego i sprzętu).
Obciążenia administracyjne Organu ulegną zwiększeniu ze względu na liczbę wniosków o zmianę koncesji
wynikających z opóźnień w realizacji rocznych planów robót, a także ze względu na obowiązek wszczynania przez
Organ procedury cofnięcia koncesji po każdym niewielkim naruszeniu jej postanowień.
Proponowane rozwiązania mogą obejmować:
 przed wszczęciem procedury cofnięcia koncesji organ koncesyjny występuje z żądaniem usunięcia naruszenia;
 termin usunięcia naruszenia musi być rozsądny i uwzględniać określone okoliczności naruszenia;
 operatorowi powinno przysługiwać prawo do przedłużenia harmonogramu w przypadku opóźnień z przyczyn
pozostających poza jego kontrolą;
 wszczynanie procedury cofnięcia koncesji dopiero w przypadku, gdy operator nie przystąpi do usunięcia
naruszenia.
o
Terminy przekazywania próbek i danych geologicznych
Projekt PGG w dalszym ciągu zawiera restrykcyjne warunki w odniesieniu do rodzaju próbek i danych oraz
terminów, w jakich należy je przekazywać organowi (art. 82 i 82a), zawiadomienia na piśmie o zamierzonym
poborze próbek w terminie 7 dni (art. 81) oraz wymóg przekazywania „bieżących parametrów” w terminie 14 dni
od ich uzyskania (art. 49zc). Spełnienie niektórych z powyższych warunków może być trudne, a nawet niemożliwe
(np. w trakcie wiercenia codziennie pobiera się próbki), a niektóre są niejasne (np. zdanie „bieżące parametry
wydobywania węglowodorów” wymaga wyjaśnienia). Konsekwencją opóźnień może być jednak cofnięcie koncesji
(art. 49ze.1.2). Terminy ustawowe powinny być zgodne z praktyką górniczą i tylko poważne opóźnienia należy
uznać za naruszenie koncesji. Tego rodzaju bardzo szczegółowe wymagania odnośnie rodzaju i częstotliwości
przekazywania próbek powinny być przedmiotem rozporządzenia, a nie ustawy. Niektóre z nowych wymagań
wydają się mało celowe i zwiększają obciążenia biurokratyczne, zamiast je obniżać.
INFORMACJA PRASOWA
Warszawa, 13.05.2014 r.
o
Wyższy koszt pozyskania danych archiwalnych (nie dotyczy PGG)
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z 20 grudnia 2011 r. w sprawie rozporządzania prawem do
informacji geologicznej za wynagrodzeniem, opłaty za udostępnienie przedsiębiorcom archiwalnych danych
sejsmicznych i wiertniczych zostały drastycznie zwiększone – wprawdzie zgadzamy się z tym, że wyższa cena była
uzasadniona, jednak wyznaczone opłaty są nierealistyczne i w rezultacie znacznie zmniejszyła się ilość danych,
które są uzyskiwane w ten sposób, a w konsekwencji spadły dochody uzyskiwane przez Rząd z tego rodzaju
działalności. Dodatkowo zbyt wysokie opłaty za udostępnienie danych archiwalnych hamują aktywność
przedsiębiorców na nowych obszarach.
o
Projekt robót geologicznych i harmonogramy prac
W myśl projektu PGG dodatki do projektu robót geologicznych wymagają zatwierdzenia (art. 80a), podczas gdy
obecnie wystarcza zawiadomienie o wprowadzeniu dodatku.
Poważne zmiany zakresu i harmonogramu robót mogą wymagać zmiany koncesji. Ponadto szczegółowe
harmonogramy prac poszukiwawczych na okres następnych pięciu lat (art. 49zc) nie zapewniają niezbędnej
elastyczności (np. uniemożliwiają przyspieszenie prac). Wpłynie to na opóźnienie prac, zwłaszcza biorąc pod
uwagę czas wymagany do zmiany koncesji i to, że zgodnie z art. 34.1 obowiązującego prawa geologicznego i
górniczego postanowienia o udzieleniu koncesji odnoszą się również do jej zmiany. W praktyce oznacza to, że
organ koncesyjny może wymagać przedłożenia wielu dokumentów, które nie są bezpośrednio związane z
zakresem planowanej zmiany. Lepszym rozwiązaniem byłoby umożliwienie zwiększenia lub rozszerzenia zakresu
projektu robót bez konieczności składania wniosku o zmianę koncesji.
Proponowany wymóg przygotowania rocznego harmonogramu prac poszukiwawczych (zamiast etapów
wieloletnich) znacznie ograniczy elastyczność realizacji robót (w tym możliwość ich przyspieszenia), zwłaszcza
biorąc pod uwagę czas potrzebny do zmiany koncesji. Obecnie obowiązujący system wieloletni umożliwia
operatorom uwzględnienie zmieniających się warunków i opóźnień regulacyjnych.
o
Pozwolenia na wykonanie odwiertów poszukiwawczych
W celu zwiększenia tempa prac należy zastanowić się nad możliwością wprowadzenia zmian, które uproszczą
proces wydawania pozwoleń na wykonanie odwiertów poszukiwawczych. Przykładowo, OOŚ nie są już wprawdzie
wymagane dla odwiertów poszukiwawczych o głębokości nie przekraczającej 5000 m (na obszarach, które nie są
objęte formami ochrony), jednak uzyskanie Decyzji Środowiskowej dla odwiertu poszukiwawczego na obszarze
przemysłowym większym niż 1 ha nadal jest wymagane, a procedura odrębnego pozwolenia na budowę może w
dalszym ciągu zająć 11 miesięcy.
Dlatego sugerujemy:
(a) rezygnację z obowiązku uzyskania odrębnego pozwolenia na budowę/zgłoszenia dla realizacji odwiertów
poszukiwawczych, związanych z nimi dróg itd. i ujęciem ich w ramach procedury zatwierdzenia Planu Ruchu;
(b) wyeliminowanie potrzeby uzyskania decyzji WZiZT dla odwiertów poszukiwawczych;
INFORMACJA PRASOWA
Warszawa, 13.05.2014 r.
(c) skrócenie terminu wymaganego do zatwierdzenia Planu Ruchu do 30 dni.
Proponowany sposób postępowania pozwoliłby na skrócenie czasu wykonywania odwiertu poszukiwawczego o
wiele miesięcy.
o
Faza rozpoznawcza koncesji
Wątpliwości budzi art. 85a, który reguluje roboty geologiczne obejmujące wyłącznie wykonywanie badań
geofizycznych/sejsmicznych
w
celu
zbadania
struktur
geologicznych
związanych
z
występowaniem
węglowodorów. Nie wiadomo jak należy rozumieć ustęp 6 w przypadku, gdy nowy operator zamierza zbadać
obszar znajdujący się na ternie koncesji udzielonej innemu podmiotowi. Sposób, w jaki został sformułowany ten
ustęp może prowadzić do konfliktu interesów: zgodnie z artykułem 49t.3 koncesja na (…) węglowodorów daje
przedsiębiorcy wyłączne prawo do prowadzenia określonej w koncesji działalności w przestrzeni wskazanej w
koncesji. Aby wykluczyć możliwość prowadzenia przez inne podmioty prac w przestrzeni objętej wyłącznością,
należałoby dodać, że art. 85a nie odnosi się do koncesji węglowodorowych.
o
Przedłużenie etapu poszukiwawczego
Projekt PGG w dalszym ciągu ogranicza czas trwania etapu poszukiwawczego do 5 lat z możliwością jego
przedłużenia o maksimum 2 lata (art. 49y). Proponowany czas jest zbyt krótki i nieelastyczny. Liczba i czas trwania
ewentualnych przedłużeń są uzależnione od rodzaju realizowanych prac i charakterystyki danego złoża kopalin.
o
Przekształcenie w koncesję nowego typu
W przypadku, gdy przedsiębiorca zdecyduje się na złożenie wniosku o przekształcenie istniejącej koncesji w
koncesję nowego typu na poszukiwanie i wydobycie, to nie wiadomo jak długo potrwa faza poszukiwawcza nowej
koncesji (zwłaszcza w przypadku przedsiębiorców, którzy prowadzili działalność przez okres 5 lat).
Nie wiadomo, czy okres działalności w ramach obecnej koncesji zostanie włączony do pięcioletniej fazy
rozpoznawczo-wydobywczej nowej koncesji, czy też ten okres pięciu lat będzie liczony od daty przekształcenia.
Dodatkowym problemem jest sytuacja, gdy aktualna koncesja rozpoznawczo-wydobywcza trwa dłużej, niż 5 lat.
Jeżeli koncesjonariusz zdecyduje się na złożenie wniosku o przedłużenie koncesji zgodnie z przepisami
przejściowymi, to nie będzie mógł później wnioskować o przekształcenie jej w koncesję nowego typu na
rozpoznanie i wydobycie, co nie wydaje się zasadne.
Ponadto PGG powinno wyraźnie stwierdzać, że przedsiębiorcy, który nie przeniósł istniejącej koncesji przysługuje
pierwszeństwo w ubieganiu się o ustanowienie użytkowania górniczego, a trwające rozpoznanie i
dokumentowanie złoża oznacza prawo do uzyskania koncesji na wydobycie w trybie bezprzetargowym.
Postanowienia projektu PGG będą miały zastosowanie w wielu sprawach związanych z realizacją istniejących
koncesji, które nie zostaną przekształcone w koncesje nowego typu, co nie zawsze jest uzasadnione. Jednak z
drugiej strony projekt PGG w obecnym brzmieniu uniemożliwia partnerom występowanie jako strony istniejącej
koncesji przyznanej jednemu podmiotowi, jeżeli koncesja ta nie została przekształcona w koncesję rozpoznawczo-
INFORMACJA PRASOWA
Warszawa, 13.05.2014 r.
wydobywczą nowego typu. W przypadku przeniesienia nie wiadomo, czy przystąpienie nowych partnerów do
koncesji będzie możliwe tylko na etapie składania wniosku o przeniesienie, czy też także na późniejszym etapie.
Artykuł 9.1 przewiduje skrócenie czasu przekształcenia w koncesję zintegrowaną z pierwotnie proponowanych
3 lat do okresu dwuletniego. Jesteśmy zdania, że możliwe jest wystąpienie problemów w sytuacji, gdy wymagania
wynikające ze wstępnej kwalifikacji zostaną włączone do procesu przekształcenia – zwłaszcza w odniesieniu do
działalności prowadzonej w okresie przejściowym po złożeniu wniosku o przyznanie koncesji zintegrowanej.
o
Zabezpieczenie
Postanowienia dotyczące zabezpieczenia z tytułu należytego wykonania warunków koncesji są sformułowane
bardzo ogólnie, co stwarza niebezpieczeństwo utraty zabezpieczenia również w przypadku niewielkich naruszeń
warunków koncesji, oprócz wspomnianej wcześniej groźby cofnięcia koncesji.
Wymóg przewidziany art. 49x stanowi poważne obciążenie dla przedsiębiorcy i jest formą para-podatku.
Wysokość zabezpieczenia ustalana jest w stosunku procentowym do wysokości kosztów planowanych robót
geologicznych, przy czym nie określono wysokości tego stosunku procentowego. Może on zostać przyjęty w
sposób wysoce arbitralny. Ponadto nieprzedstawienie dowodu ustanowienia zabezpieczenia skutkuje
automatycznie rozwiązaniem koncesji bez jakiegokolwiek okresu naprawczego, co wydaje się nieuzasadnioną i
nadmierną sankcją (Art. 49zf.2).
INFORMACJA PRASOWA
Warszawa, 13.05.2014 r.
o
Przedłużenie faz poszukiwania i wydobycia
Projekt PGG w dalszym ciągu ogranicza czas trwania etapu poszukiwawczego do 5 lat z możliwością jego
przedłużenia o maksimum 2 lata (art. 49y). Proponowany czas jest zbyt krótki i nieelastyczny. Liczba i czas trwania
ewentualnych przedłużeń są uzależnione od rodzaju realizowanych prac i charakterystyki danego złoża kopalin.
Ponadto, nie widzimy podstaw dla obowiązywania wymogu przewidzianego w art. 205 ust. 3, zgodnie z którym
przedsiębiorca ubiegający się o zmianę koncesji (uzyskanej do dnia 31 grudnia 2011 r.) w zakresie powiększenia
przestrzeni objętej działalnością lub przedłużenia terminu jej obowiązywania zobowiązany jest do wykazania się
prawem do informacji geologicznej; stanowi to dodatkowe ograniczenie biurokratyczne, powoduje zwiększenie
kosztów i jest zbędne. Jednocześnie może to prowadzić do podejmowania decyzji efektywnych pod względem
kosztów, jednakże nieoptymalnych z punktu widzenia racjonalnej gospodarki złożem.
o
Inne uwagi
Wątpliwości budzą również następujące klauzule:
(a) Artykuł 21.6 – zapis, w myśl którego termin rozpatrzenia wniosku o zmianę koncesji lub jej udzielenie biegnie
od daty otrzymania kompletnego wniosku, nie jest korzystny dla przedsiębiorcy. Dotychczasowe
doświadczenie wskazuje, że Ministerstwo Środowiska zwraca się z żądaniem uzupełnienia wniosku nawet po
upływie kilku miesięcy od daty jego złożenia.
(b) Art. 49a.7 w związku z art. 49b – obowiązek powiadamiania o wszelkiego rodzaju zmianach danych,
o których mowa w sformułowanym bardzo ogólnie art. 49a.7.1-5 spowoduje, że konieczne będzie nieustanne
składanie wniosku o przeprowadzenie postępowania kwalifikacyjnego. Doprowadzi to do przedłużenia
postępowań w Ministerstwie Środowiska i konieczności nieustannej weryfikacji wniosków. Z drugiej strony
może okazać się, że pięcioletni termin ważności decyzji kwalifikacyjnej będzie iluzoryczny, zwłaszcza w
odniesieniu do podmiotów dysponujących więcej niż jedną koncesją. Proponujemy wyjaśnienie zakresu
danych, o których mowa w art. 49a.7.1-5 oraz ograniczenie zakresu zmian, których wystąpienie skutkuje
koniecznością przeprowadzenia nowego postępowania kwalifikacyjnego, np. przez wprowadzenie wymogu
przekazania informacji bez konieczności składania wniosku o ponowną kwalifikację.
(c) Art. 49t.1 – okres 30 lat obowiązywania koncesji na wydobywanie wydaje się zbyt krótki – nie ma powodu, by
był on krótszy od przewidywanego okresu eksploatacji złoża. Możliwość jednorazowego przedłużenia
obowiązywania koncesji na kolejne 5 lat jest niewystarczająca.
(d) Art. 49h.3.5 – niejasne znaczenie “minimalnego zakresu informacji geologicznych” w ogłoszeniu
o przetargu.
(e) Art. 49zd. 7 – nieuzasadniona wydaje się zmiana zakresu i warunków zabezpieczenia w przypadku
przeniesienia koncesji na nowe strony umowy o współpracy, przy braku jakichkolwiek zmian zakresu prac i
terminu ich wykonania.
INFORMACJA PRASOWA
Warszawa, 13.05.2014 r.
(f) Art. 49zf.1 – cofnięcie koncesji nie powinno obejmować przypadku jednostronnego zrzeczenia się przez
operatora. Takie zrzeczenie należy uwzględnić w wykazie działań wykraczających poza zwykły zarząd (Art.
49zm.3).
(g) Art. 93.3 – przed odmową wydania koncesji wnioskodawcy należy umożliwić dopracowanie lub wprowadzenie
zmian do dokumentacji.
(h) Art. 99.3 – zapis ten jest nie całkiem jasny. Nie wiadomo, czy trzyletni okres wyłącznego prawa do korzystania
z informacji geologicznych uzyskanych w fazie poszukiwawczo-rozpoznawczej przysługuje jedynie operatorowi,
czy też również stronom umowy o współpracy (konsorcjum). Czy nowy partner, który przystępuje do
konsorcjum w fazie wydobywania nabywa prawo do takich informacji? Czy partner opuszczający konsorcjum
może zrezygnować ze swojego prawa?
(i) Art. 128.1 – wątpliwości budzi to, czy przedsiębiorca, który uzyskał koncesję zintegrowaną musi przystąpić do
funduszu likwidacji zakładu górniczego z datą uzyskania koncesji.
(j) Art. 34.1 – w celu ułatwienia procesu poszukiwań należy uprościć obowiązującą procedurę zmiany koncesji,
które zostały już przyznane przedsiębiorcom. Zapis w obecnym brzmieniu jest skomplikowany
i formalny. Nie ma sensu powtórne składanie informacji tekstowych i graficznych, które w danym czasie nie
uległy
zmianie.
Należałoby
przywrócić
uproszczoną
formułę
wniosku
i załączników. Ponadto powinien zostać skrócony termin oceny zgłoszonych zmian.
Konfederacja Lewiatan
złożonego
z
aneksu