Ateny 042005-a
Transkrypt
Ateny 042005-a
Prof. dr hab. n. med. Tomasz Paszkowski Sprawozdanie z VII , Swiatowego Kongresu . KONTROWERSJE . W POlOZNICTWIE, – GINEKOLOGII I MEDYCYNIE , NIEPlODNOSCI – 14-17 kwietnia 2005, Ateny 14-17 kwietnia 2005 r. odbył się W wdniach Atenach VII Światowy Kongres: „Kontrowersje w Położnictwie, Ginekologii i Medycynie Niepłodności”. Kongres ten, który zgromadził ponad 500 uczestników z całego świata, był kontynuacją cieszącej się ogromnym powodzeniem idei spotkań kliniczno-naukowych, dających możliwość przedyskutowania najbardziej gorących tematów z dziedziny położnictwa, ginekologii i medycyny rozrodu w konwencji maksymalnie praktycznej bez zbędnych dla praktyków debat teoretycznych. Rangę siódmego już Kongresu z tej serii potwierdził staranny dobór wykładowców spośród największych autorytetów ginekologii, położnictwa i medycyny rozrodu oraz liczny udział uczestników z całego świata. ilka wykładów przedstawionych w Atenach zasługuje na wyróżnienie. Bardzo ciekawy K wykład przedstawił profesor Jacques Donnez z Belgii, który zajął się problemem krioprezerwacji tkanki jajnikowej. Wzrastająca liczba kobiet poddawanych w stosunkowo młodym wieku agresywnej chemio- czy radioterapii z powodu nowotworów złośliwych powoduje coraz większy problem występowania u nich przedwczesnej, jatrogennej menopauzy i niepłodności. Istnieje kilka sposobów zachowania płodności u pacjentek z przedwczesnym wygaśnięciem czynności jajników na tle jatrogennym. Są to krioprezerwacja niedojrzałych lub dojrzałych oocytów, krioprezerwacja zarodków lub krioprezerwacja tkanki jajnikowej. Odnosząc się do tej ostatniej metody, profesor Donnez opisał przypadek reimplantacji zamrożonej tkanki jajnikowej u 25 letniej kobiety z zaawansowanym chłoniakiem. Po chemioterapii dokonano drogą laparoskopową wszczepienia zamrożonej tkanki jajnikowej pobranej przed leczeniem. Uzyskano hormonalne i ultrasonograficzne wykładniki podjęcia przez wszczepioną tkankę jajnikową funkcji w zakresie folikulogenezy. Pacjentka zaszła w ciążę i urodziła zdrowego noworodka. Zdaniem autorów tego doniesienia jest to pierwszy opis sukcesu prokreacyjnego po autoprzeszczepie tkanki jajnikowej zamrożonej przed kastracją farmakologiczną. rofesor Zion Ben-Rafael z Izraela podjął się w swoim niezwykle interesującym p wykładzie omówienia problemu ryzyka związanego z kontrolowaną hiperstymulacją jajników. Problem jest ważny, albowiem częstość zespołu hiperstymulacji jajników (OHSS) w rezultacie procedur wspomaganego rozrodu nie maleje. Autor zwrócił uwagę na brak precyzyjnych metod predykcyjnych oraz skutecznych sposobów zapobiegania temu zespołowi. Rekomenduje się indywidualizację postępowania w tych przypadkach, a w zakresie redukcji ryzyka kolejnych epizodów OHSS zaleca się zamrażanie zarodków i embriotransfer tylko jednej blastocysty. Prof. Ben-Rafael jest zdania, że należałoby intensywnie monitorować u pacjentek z wysokim ryzykiem wystąpienia OHSS (np. duża liczba pozyskanych oocytów) oznaki hiperstymulacji w okresie 7 dni po podaniu hCG po to, by u kobiet zagrożonych ciężką wczesna postacią OHSS odstąpić od embriotransferu. Interesującym wątkiem tego wykładu był komentarz dotyczący niedawno opublikowanych wyników badań wskazujących na związek ciężkich postaci OHSS z laboratoryjnymi wykładnikami trombofilii. Ten kierunek badań może ułatwić prognozowanie i wczesne diagnozowanie OHSS. ednym z ciekawszych wystąpień podczas kongresu był wykład, który wygłosił dr Salim JDaya z Kanady na temat wsparcia fazy lutealnej u pacjentek poddawanych technikom wspomaganego rozrodu. Na wstępie Autor wyczerpująco zreferował przyczyny prowadzące do niedomogi lutealnej u pacjentek zapładnianych pozaustrojowo po stymulacji mnogiego jajeczkowania. Wspominał zarówno o aspiracji dużej puli komórek ziarnistych jak i o wpływie agonistów GnRH na opóźnienie piku LH i konsekwencjach tej interwencji dla steroidogenezy jajnikowej. Daya podkreślił, że podawanie progesteronu lub hCG pacjentkom po IVF jest obecnie postępowaniem standardowym. W celu odpowiedzi na pytanie, czy istnieją twarde dowody medyczne na skuteczność suplementacji fazy lutealnej u pacjentek po IVF Autor tego wykładu dokonał analizy bazy Cochrane odnajdując 82 publikacje dotyczące badań klinicznych przeprowadzonych w tym zakresie do końca 2003 roku. Spośród tych prac 59 spełniało kryteria włączenia ich do metaanalizy. Podawanie progesteronu po cyklach stymulowanych bez użycia GnRH znamiennie zwiększało wskaźnik klinicznie potwierdzonych ciąż, podczas gdy w cyklach z GnRH poprawa wskaźnika uzyskanych ciąż była nieznamienna. Wprawdzie przeprowadzona przez Salima Daya metaanaliza nie wykazała wyższości zastosowania w ramach wsparcia lutealnego progesteronu nad podawaniem hCG, ale to częstość zespołu hiperstymulacji jajników po zastosowaniu hCG była ponad dwukrotnie wyższa. Niestety w analizowanym przez Daya materiale stosowano bardzo niejednolite protokoły stymulacji oraz wiele różnych schematów wsparcia lutealnego co praktycznie uniemożliwia wyciągnięcie z tej metaanalizy rozstrzygających wniosków. 7 Światowego Kongresu „Kontrowersje w Położnictwie, Ginekologii W i programie Medycynie Niepłodności” w Atenach znalazło się kilka bardzo ciekawych wykładów dotyczących medycyny menopauzy. Profesor P.E. Schwartz z New Haven (USA) przedstawił znakomite opracowanie na temat profilaktycznej ooforektomii, salpingektomii i omentektomii u nosicielek mutacji genów BRCA 1/2. Ze względu na doniesienia o wzroście ryzyka pierwotnych guzów wywodzących się z jajowodu, macicy i otrzewnej prof. Schwartz rekomenduje rozważenie poszerzenia ooforektomii profilaktycznej o histerektomię, salpingektomię oraz omentektomię u kobiet z mutacją w zakresie BRCA 1 lub BRCA 2 po zakończeniu prokreacji. Profesor George Christodoulakos z Grecji przedstawił wykład nt. „Terapia hormonalna a choroby serca: czy nadal nierozstrzygnięta kwestia?”. Omawiając zróżnicowanie wyników badań obserwacyjnych i RCT (badania randomizowane kontrolowane za pomocą placebo) Christodoulakos zwrócił uwagę na znacznie starszy wiek pacjentek w badaniu WHI oraz towarzyszące tym pacjentkom w znaczącym odsetku czynniki ryzyka choroby niedokrwiennej serca. Wiele uwagi poświęcono podczas tego wykładu różnicom między ramieniem estrogenowo-progestagenowym WHI a jego ramieniem estrogenowym, w którym u pacjentek okołomenopauzalnych zaobserwowano bliskie znamienności statystycznej kardioprotekcyjne oddziaływanie estrogenosubstytucji. Konkludując, autor tego ciekawego wystąpienia przestrzegł przed prostą interpolacją wyników badania WHI na inne niż objęta tym badaniem zbiorowość kobiet, w tym na pacjentki leczone przy użyciu innych schematów terapii hormonalnej. Krytyką innego głośnego w ostatnich miesiącach badania, tzw. Million Women Study, był wykład Richarda Farmera z Wielkiej Brytanii. Autor tego wystąpienia szczegółowo scharakteryzował niedoskonałości metodyczne tego badania, które wykazało związek terapii hormonalnej z ryzykiem raka piersi na poziomie wyższym, niż większość wcześniej opublikowanych badań (RR-1,6). arianne Legato z Nowego Jorku zadała w tytule M swojego wykładu pytanie „Terapia hormonalna dla kobiet i mężczyzn w 2005: w którym miejscu jesteśmy?”. Charakteryzując aktualny stan wiedzy na temat hormonoterapii menopauzalnej Legato zachęcała by rozpoczynać terapię hormonalną wcześnie przy użyciu minimalnie skutecznych dawek, prowadząc ją nie dłużej niż 5-7 lat i preferując schematy złożone ciągłe. Profesor Adolf Schindler z Niemiec poświęcił swój wykład problemowi wycinania jajników w czasie histerektomii u pacjentek z endometriozą. Autor ten wyróżnił cztery grupy kobiet z endometriozą, u których należy rozważyć profilaktyczną ooforektomię podczas zabiegu wycięcia macicy: 1. kobiety przed menopauzą z zakończoną prokreacją 2. kobiety przedmenopauzalne z zajęciem jajników przez endometriozę 3. kobiety przed menopauzą cierpiące na persystentne objawy endometriozy pomimo wielokrotnych prób leczenia farmakologicznego lub/i operacyjnego 4. kobiety przedmenopauzalne z korzystnym wynikiem testu z agonistą Gn-RH i terapią typu add-back (ustapienie objawów z poprawą jakości życia). odi Lerner i Dorothy Smok ze Stanów Zjednoczonych są autorkami ciekawego Jdoniesienia porównującego biopsję endometrialną systemem Pipelle z ultrasonografią przezpochwową w diagnostyce polipów endometrialnych. Wykład ten zwrócił uwagę na niedoskonałość aspiracyjnej biopsji endometrium w detekcji polipów endometrialnych (czułość zaledwie 25-procentowa). Endowaginalne USG wykonane po krwawieniu miesiączkowym charakteryzuje się znacznie lepszym wskaźnikiem czułości diagnostycznej. irk Wildemeersch z Belgii Dprzedstawił wyniki badań nad profilem bezpieczeństwa i tolerancji HTZ przy użyciu transdermalnie podawanego estradiolu i nowej wkładki z lewonorgestrelem o mniejszych rozmiarach niż stosowana dotychczas. Okazało się, że mniejsza wkładka z LNG jest łatwiejsza do założenia i jest lepiej tolerowana przez pacjentki, oferując zadowalającą protekcję endometrium. w Atenach był jedną z ciekawszych imprez naukowych z dziedziny ginekologii K iongres położnictwa w ostatnim czasie. Tym przyjemniej będziemy go wspominać, że piękna słoneczna pogoda pozwoliła na kontemplację niepowtarzalnego piękna Aten wiosną. Następny Światowy Kongres z serii "Kontrowersje w Ginekologii, Położnictwie i Medycynie Rozrodu" odbędzie się w przyszłym roku w Brazylii. Adamed Sp. z o.o. Pieñków 149, 05-152 Czosnów tel.: (22) 751 85 17, e-mail: [email protected]